23 Ιουλ 2009

Ινομυώματα & εγκυμοσύνη, ΓΙΝΕΤΑΙ;





Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες γυναίκες αντιμετωπίζουν το παραπάνω πρόβλημα. Πολλές από αυτές, μάλιστα, καταφεύγουν σε ειδικές θεραπείες προκειμένου να αποκτήσουν ένα παιδάκι. Σε ποιο βαθμό, όμως, τα ινομυώματα εμποδίζουν τις νέες γυναίκες να τεκνοποιήσουν; Οι ειδικοί επισημαίνουν πως στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρός ο αριθμός των γυναικών οι οποίες δυσκολεύονται να εγκυμονήσουν ή αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους εξαιτίας των ινομυωμάτων.







Τι είναι τα ινομυώματα;

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που εντοπίζονται στην περιοχή της μήτρας. Η ύπαρξη τους δεν θα πρέπει να προκαλεί ιδιαίτερο φόβο, αφού οι πιθανότητες να αλλοιωθούν και να γίνουν κακοήθεις οι όγκοι είναι ελάχιστες. Πρόκειται για άσπρους και στρογγυλούς όγκους που φέρουν τη μορφή μανιταριού ή καρυδιού, ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης στην οποία βρίσκονται, αλλά και τη φυσική κατάσταση της γυναίκας. Δύναται να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία της γυναίκας (σπάνια όμως πριν κλείσει το 20ο έτος της ηλικίας της). Συγκεκριμένα τα ινομυώματα αναπτύσσονται και εξαπλώνονται όπως ακριβώς τα μανιτάρια και ενδέχεται να εμφανιστούν στο κυρίως τμήμα της μήτρας, στην εξωτερική της επιφάνεια, στον τράχηλο ή στην περιοχή του μίσχου. Υπάρχει περίπτωση όσο περνάει ο καιρός να διογκώνονται αλλά ευτυχώς μειώνονται μετά την εμμηνόπαυση. Μέχρι στιγμής δεν έχει εξακριβωθεί τι προκαλεί την εμφάνιση τους, όμως αναπτύσσονται και εξαπλώνονται χάρη στις ορμόνες και σχετίζονται άμεσα με τα επίπεδα των οιστρογόνων στην κάθε γυναίκα που "ασθενεί".





Γιατρέ να ανησυχήσω;

Γενικότερα τα ινομυώματα δεν φέρουν κάποια συμπτώματα που μας βεβαιώνουν για την ύπαρξη τους. Έχει διαπιστωθεί μάλιστα, ότι πολλές γυναίκες, στις οποίες έπειτα από εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι στην περιοχή της μήτρας είχαν παρουσιαστεί ινομυώματα, δεν είχαν καταλάβει τίποτα, αφού δεν είχαν συμπτώματα. Να κάποια από τα συμπτώματα που χρειάζεται να σας κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου!

  • Έντονη πίεση στην περιοχή της κοιλιάς ή έντονο αίσθημα ότι το στομάχι είναι πρησμένο και σχεδόν πάντοτε φουσκωμένο.

  • Γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία (20-35 ετών περίπου) ενδέχεται να παρουσιάσουν περισσότερη από τη φυσιολογική ροή αίματος κατά τη διάρκεια της έμμηνης ρύσης, που κάποιες φορές συνοδεύεται από αποβολή θρόμβων αίματος.

  • Ασταθής κύκλος και ιδιαίτερα όταν παρουσιάζεται αίμα στο ενδιάμεσο των δύο έμμηνων ρύσεων.

  • Τα ινομυώματα ασκούν πίεση σε παρακείμενα όργανα, όπως στην ουροδόχο κύστη προκαλώντας συχνοουρία.

Σωστή διάγνωση!

Η διάγνωση των ινομυωμάτων πριν την εγκυμοσύνη, πλέον, αποτελεί μια εξέταση ρουτίνας. Συγκεκριμένα γίνεται με υπερηχογράφημα στην περιοχή της πυέλου. Σε περίπτωση που η ύπαρξη ινομυωμάτων δεν γίνει γνωστή πριν την εγκυμοσύνη, τότε η διάγνωση τους γίνεται με αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση, κατά τη διάρκεια της οποίας μπορεί να διαγνωστεί το σχήμα της μήτρας αλλά και το μέγεθος των ινομυωμάτων.





Επηρεάζουν την κύηση;

Τα ινομυώματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μαλακώνουν και μεγαλώνουν. Οπότε όσο ήταν μικρά και αδιάγνωστα μπορεί τώρα να διαγνωστούν ακόμη πιο εύκολα. Και παρόλο που η ύπαρξη τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν συνιστά εμπόδιο στην ομαλή της έκβαση, η αύξηση των ορμονών στον οργανισμό της μέλλουσας μαμάς αποτελεί "τροφή" για την ανάπτυξη τους. Συνεπώς δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τη μέλλουσα μαμά, αρκεί να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του γιατρού της. Αυτό που πιθανόν ο γιατρός σας συστήσει σε περίπτωση που έχει διαγνωστεί η ύπαρξη ινομυωμάτων είναι η παραμονή σας στο κρεβάτι, ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες κύησης, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος αποβολής. Υπάρχει, ωστόσο, το ενδεχόμενο η πάσχουσα και μέλλουσα μαμά να γεννήσει πρόωρα. Βέβαια δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, αφού αυτό μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε εγκυμονούσα.





Είναι πιθανόν σε μια μέλλουσα μαμά στην οποία έχει διαγνωστεί η ύπαρξη ινομυωμάτων, να μην μπορεί η μήτρα να συσπαστεί και έτσι μετά τον τοκετό να ατονήσει και προκληθεί αιμορραγία. Συχνά, μάλιστα, εμποδίζουν το έμβρυο να λάβει τη σωστή θέση, με αποτέλεσμα την αυξημένη συχνότητα "ανώμαλων" προβολών του εμβρύου (πχ λοξό σχήμα, κάθετο ισχιακό).





Πρόβλημα από την παρουσία ινομυωμάτων ενδέχεται να εμφανιστεί και στη διάρκεια του τοκετού, είτε λόγω του μεγέθους τους είτε λόγω ελαττωματικής δυνατότητας σύσπασης των μυών της μήτρας. Έτσι, σε περίπτωση που τα ινομυώματα βρίσκονται στο κατώτερο τμήμα της μήτρας, μπορεί ο φυσιολογικός τοκετός να είναι ανέφικτος.









  • Σε περίπτωση κατά την οποία η ύπαρξη ινομυωμάτων στέκεται εμπόδιο στη σύλληψη ή προκαλεί συνεχείς αποβολές, επιβάλλεται η εκπυρήνωση τους (δηλαδή η αφαίρεση τους), ώστε μελλοντικά να αυξηθούν οι πιθανότητες σύλληψης.

  • Πολλοί επιστήμονες είναι επιφυλακτικοί ως προς τη χειρουργική αντιμετωπίση των ινομυωμάτων, καθώς είναι δυνατόν να εξελιχθεί ομαλά η εγκυμοσύνη, ακόμη και όταν υπάρχουν πολλά ή και μεγάλα ινομυώματα.

  • Ακόμη και σε περιπτώσεις που παρουσιάζεται κάποια φλεγμονή, συνιστάται από τους ειδικούς ανάπαυση.

  • Σε περίπτωση που τα ινομυώματα εντοπιστούν στο κατώτερο τμήμα της μήτρας και ο κολπικός τοκετός είναι ανέφικτος, πιθανότατα ο γιατρός να καταφύγει σε καισαρική τομή.

  • Μετά τον τοκετό και συγκεκριμένα στις λεχώνες στις οποίες έχει διαγνωστεί η ύπαρξη ινομυωμάτων, συνιστάται να σηκώνονται συχνά από το κρεβάτι ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο θρόμβωσης.

  • Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των ινομυωμάτων εξαρτώνται κατά πολύ από την ηλικία της γυναίκας και την επιθυμία της να κάνει παιδιά, το μέγεθος τους, καθώς και από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, για παράδειγμα, που δεν παρουσιάζουν ενοχλήσεις και τα ινομυώματα είναι μικρά σε μέγεθος, αρκεί η παρακολούθηση με τη βοήθεια τακτικών υπερηχογραφημάτων.



Καλοκαιρινό Εγχειρίδιο Υγείας και Ασφάλειας

Οι γονείς πρέπει να είναι λίγο πιο προσεκτικοί αυτή την εποχή. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός απο τραυματισμούς και ασθένειες στις οποίες τα παιδιά είναι πολύ πιο ευάλωτα το καλοκαίρι.







Το φαρμακείο των διακοπών.

Πριν φύγετε για την εξοχή, βεβαιωθείτε ότι έχετε πάρει μαζί σας ό,τι είναι πιθανό να χρειαστείτε για να αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε απρόοπτο.





  • Κάποιο απλό αντιπυρετικό-αναλγητικό φάρμακο (όπως η παρακεταμόλη ή η ιβουπροφένη) σε σιρόπι ή χάπια.

  • Μια αντιισταμινική αλοιφή σε μορφή τζελ για την αντιμετώπιση των αλλεργικών αντιδράσεων και του κνησμού που προκαλεί το τσίμπημα των εντόμων, η επαφή με μέδουσες ή φυτά κλπ. καθώς και αντιισταμινικά (σε σταγόνες για τα μικρά παιδιά ή σε χάπια για τα μεγαλύτερα).

  • Μια τοπική αντιβιοτική αλοιφή επίσης μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη (αποτρέπει τυχόν λοιμώξεις σε μικρές πληγές και σε εκδορές).

  • Ένα σκεύασμα κατά της ναυτίας (όπως η δραμαμίνη) και αντιεμετικά παιδικά υπόθετα.

  • Αντιδιαρροϊκό φάρμακο σε χάπια ή σιρόπι, όλα ανάλογα με την ηλικία των παιδιών.

  • Κολλύριο για τα μάτια που θα σας υποδείξει ο παιδίατρος.

  • Εντομοαπωθητικά σώματος (φυτικά προϊόντα που κυκλοφορούν σε σπρέι, λοσιόν, αλλά και σε μορφή κρέμας).

  • Αδιάβροχα τσιρότα, ελαστικούς επιδέσμους, γάζες (μικρές και μεγάλες), αυτοκόλλητη ταινία, ψαλίδι, τσιμπιδάκι, γάντια και σύριγγες μιας χρήσης, βαμβάκι, κολλητική ταινία (λευκοπλάστ).

  • Καθαρό οινόπνευμα, υγρό απολύμαντικό σαπούνι.

  • Ένεση αδρεναλίνης για πιθανή αλλεργική αντίδραση σε τσιμπήματα εντόμων.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Μην τα αφήνετε να πίνουν το νερό της πίσινας.

Την τελευταία δεκαετία όλο και περισσότερα παιδιά έχουν αρρωστήσει από βρόμικο νερό σε πισίνες, λίμνες και θάλασσες, σύμφωνα με τα στοιχεία τόσο της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας, όσο και της Ελληνικής Στατιστικής Εταιρείας. Συνήθως οι μολύνσεις που οφείλονται στο μολυσμένο νερό προκαλούν διάρροια, αναπνευστικά προβλήματα, καθώς και μολύνσεις σε μάτια, αφτιά και δέρμα. Για να είναι ασφαλή τα παιδιά σας, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες:

  1. Μάθετε στο παιδί σας να μην καταπίνει και γενικά να μην αφήνει το νερό να μπει στο στόμα του.

  2. Αν έχετε μια πισίνα ή μια φουσκωτή πισινούλα, να ελέγχετε τα ποσοστά του χλωρίου και των άλλων αντιμικροβιακών προϊόντων πολύ τακτικά.

  3. Πηγαίνετε μόνο σε δημόσιες πισίνες οι οποίες υποχρεώνουν τα μωρά και τα βρέφη να φοράνε πάνες ειδικές για το νερό.

  4. Αλλάζετε συχνά την πάνα για το νερό και πηγαίνετε πολλές φορές με το παιδί σας στην τουαλέτα. Πείτε του να πλύνει τα χέρια του μετά.

  5. Ξεπλύνετε το παιδί σας και σιγουρευτείτε ότι θα κάνει ντους πριν και μετά το κολύμπι.





6 σοβαροί κίνδυνοι

Λόγω τραυματισμών, τα παιδιά τους καλοκαιρινούς μήνες είναι τακτικοί πελάτες στα επείγοντα των νοσοκομείων. Μάθετε πως θα τα προστατέψετε.





Αποφύγετε το "αφτί του κολυμβητή"

Το "αφτί του κολυμβητή" είναι μια επώδυνη μόλυνση του εξωτερικού ωτός. Σε αυτή την περίπτωση τα μικρόβια μπορούν να πολλαπλασιαστούν λόγω της υγρασίας που παραμένει στο αφτί μετά το κολύμπι.

Τι να κάνετε: Καλέστε το γιατρό αν βγαίνει κάποιο υγρό από το αφτί του παιδιού σας, όταν πονάει το εξωτερικό μέρος του ή αυτό είναι πρησμένο ή το μπροστινό μέρος του αφτιού. Πιθανόν ο γιατρός να σας συνταγογραφήσει κάποιες αντιβιοτικές σταγόνες και να σας ζητήσει να κρατήσετε στεγνό το εσωτερικό των αφτιών του για μερικές μέρες.

Πως να το προλάβετε: Αν το παιδί σας είναι επιρρεπές σε ωτίτιδες, ρίξτε στα αφτιά του μερικές σταγόνες από ένα διάλυμα που θα αποτελείται από ίσα μέρη οινοπνεύματος και λευκού ξιδιού. Το ξίδι δημιουργεί όξινο pH που βοηθά στην εξουδετέρωση των βακτηριδίων στο αφτί του παιδιού σας, ενώ το οινόπνευμα βοηθά το νερό που έχει μείνει στο αφτί να εξατμιστεί.





Ποδήλατα.

Πιθανός τραυματισμός: Τα παιδιά συχνά πέφτουν πάνω σε εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο τους ή χάνουν τον έλεγχο, αλλά τα πιο σοβαρά τραύματα προκαλούνται όταν-ο μοι γένοιτο-τα χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο.

Έλεγχος ασφάλειας: Το παιδί σας πρέπει να φοράει κράνος όποτε κάνει ποδήλατο. Το κράνος πρέπει να εφαρμόζει τέλεια στο κεφάλι του και να καλύπτει το κούτελο. Μην το αφήσετε να βγει στο δρόμο πριν γίνει δέκα ετών. Μάθετε του να κοιτάει δεξιά και αριστερά πριν περάσει το δρόμο.





Παιδική χαρά.

Πιθανός τραυματισμός: Παιδιά που πέφτουν από παιχνίδια, τσουλήθρες και κούνιες πολλές φορές τραυμάτιζονται στο πρόσωπο, στο κεφάλι ή στα χέρια.

Έλεγχος ασφάλειας: Παιδιά έως 6 ετών δεν πρέπει να βρίσκονται σε ύψος πάνω από 1,5 μέτρα. Βεβαιωθείτε ότι ο εξοπλισμός είναι συντηρημένος και δεν εξέχουν μυτερά αντικείμενα.





Τροφική δηλητηρίαση.

Πιθανός τραυματισμός: Τα συμπτώματα της μοιάζουν με αυτά μιας ιογενούς γαστρεντερίτιδας. Ναυτία, ξαφνικός κοιλιακός πόνος, εμετός, διάρροια.

Έλεγχος ασφάλειας: Σιγουρευτείτε ότι το φαγητό, ιδιαίτερα το κρέας, είναι πολύ καλά μαγειρεμένο. Πλύνετε συχνά τα χέρια σας και φροντίστε το μαγειρεμένο και το ωμό φαγητό να είναι τοποθετημένα σε διαφορετικές πιατέλες. Μην αφήνετε ποτέ φαγητό πάνω από μια ώρα εκτός ψυγείου αν κάνει ζέστη έξω.





Έκθεση στη ζέστη.

Τι πρέπει να γνωρίζετε: Το παιδί σας μπορεί να πάθε θερμοπληξία και σοβαρή αφυδάτωση όταν βρίσκεται για πάρα πολλή ώρα στον ήλιο. Τα συμπτώματα συμπεριλαμβάνουν: χλωμό δέρμα, ζαλάδες, πονοκέφαλο, νύστα, ναυτία και εμετό.

Έλεγχος ασφάλειας: Μην αφήνετε τα παιδιά να βγαίνουν έξω όταν έχει καύσωνα. Δίνετε τους συχνά να πιούνε κάτι, ασχέτως αν λένε ότι δεν διψάνε. Ποτέ μην αφήνετε το παιδί σας στο αμάξι, όπου μπορεί να αυξηθεί πολύ γρήγορα η θερμοκρασία.





Κουρευτική μηχανή.

Πιθανός τραυματισμός: Τραγικά ατυχήματα μπορούν να συμβούν αν ένας ενήλικας πατήσει ένα παιδί που βρίσκεται πίσω του ή αν το παιδί που βρίσκεται επάνω στη μηχανή πέσει μπροστά και γλιστρήσει κάτω από τις λεπίδες με αποτέλεσμα βαθιά κοψίματα ή ακόμα και ακρωτηριασμό!

Έλεγχος ασφάλειας: Το παιδί σας πρέπει να μένει μέσα στο σπίτι ή τουλάχιστον πολύ μακριά από την περιοχή που κουρεύετε! Πάντα να κοιτάτε πίσω σας όταν βάζετε την όπισθεν στην κουρευτική μηχανή.





Πηγή: Περιοδικό "Parents"

Μαμά τα έκανα μούσκεμα

Είναι πια αρκετά μεγάλο για να βρέχει το κρεβάτι του. Γιατί τότε εξακολουθεί να το κάνει; Το παιδί σας μπορεί να ξεπεράσει τη νυχτερινή ενούρηση οριστικά και γρήγορα αν έχει την αγάπη σας, την ψυχολογική στήριξη, αλλά και τη βοήθεια της επιστήμης.











Μέχρι την ηλικία των 5 ετών είναι φυσιολογικό το παιδί να "βρέχει" το κρεβάτι του τα βράδια. Στη συνέχεια, η νυχτερινή ενούρηση μειώνεται με ρυθμό 15% κάθε χρόνο. Για να πούμε ότι υπάρχει πρόβλημα, θα πρέπει αυτή η κατάσταση να συνεχίζεται κάθε βράδυ (ή σχεδόν κάθε βράδυ) αφού το παιδί περάσει τα πέντε του χρόνια και εφόσον δεν έμεινε στεγνό για διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών. Τότε θεωρείται ότι πάσχει από "νυχτερινή ενούρηση", δηλαδή από ακούσια απώλεια ούρων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να σας ανησυχεί ιδιαίτερα, αρκεί να δείξετε προσοχή τόσο εσείς όσο και ο παιδίατρος. Ένα ενουρητικό παιδί είναι συνήθως ένα υγιές παιδί και το πιο πιθανό είναι η ενούρηση να οφείλεται στην αργή ωρίμανση ενός αδένα που ονομάζεται υπόφυση. Δεν είναι επίσης σπάνιο το φαινόμενο τα παιδιά να εμφανίζουν απώλεια ούρων τη νύχτα όταν βρίσκονται υπό ψυχολογικό στρες και λιγότερο συχνά όταν έχουν κάποια λοίμωξη στο ουροποιητικό σύστημα.





Οι πιο συχνές αιτίες.

Η νυχτερινή ενούρηση διακρίνεται σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή. Η πρωτοπαθής αναφέρεται σε παιδιά που δεν έχουν καταφέρι να ελέγξουν την απώλεια ούρων όταν κοιμούνται. Η δευτεροπαθής αναφέρεται σε παιδιά που πριν την εμφάνιση της έχουν παραμείνει στεγνά το βράδυ για διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχουν παιδιά που "βρέχονται" από τότε που γεννήθηκαν, χωρίς να έχουν καταφέρει έστω και για λίγες μέρες να αποκτήσουν τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης τους, και άλλα στα οποία το πρόβλημα εμφανίζεται ξαφνικά. Αυτή η δεύτερη περίπτωση εκδηλώνεται κυρίως στην πρώτη σχολική ηλικία. Τα αίτια είναι συνήθως ψυχολογικά, όπως, για παράδειγμα, η ζήλια για τη γέννηση ενός άλλου παιδιού, η απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου, το άγχος και η στεναχώρια που προκαλεί ένα διαζύγιο, οι συχνοί καβγάδες στην οικογένεια, η έναρξη του σχολείου καθώς και η αλλαγή σπιτιού.

Τα αίτια της πρωτοπαθής νυχτερινής ενούρησης δεν είναι επακριβώς γνωστά. Στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε καθυστέρηση της ωρίμανσης της υπόφυσης, με αποτέλεσμα την υπερπαραγωγή ούρων κατά τη διάρκεια της νύχτας (λόγω προσωρινής έλλειψης της αντιδιουρητικής ορμόνης που παράγεται από αυτήν), ή σε μικρή χωρητικότητα της ουροδόχου κύστης. Η ορμόνη αυτή, η βαζοπρεοσίνη, έχει τη δυνατότητα να μειώνει την παραγωγή ούρων και εκκρίνεται σε μεγαλύτερη ποσότητα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Στα παιδιά που πάσοχυν από πρωτοπαθή νυχτερινή ενούρηση παράγεται σε μικρότερες ποσότητες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παράγουν πολλά ούρα τη νύχτα, που υπερβαίνουν τη χωρητικότητα της κύστης τους, η οποία "ξεχειλίζει" και έτσι βρέχονται στον ύπνο τους.

Μερικές φορές, η ξαφνική νυχτερινή απώλεια ούρων σε παιδιά σχολικής ή προσχολικής ηλικίας μπορεί να είναι το καμπανάκι που προειδοποιεί για κάποιο σοβαρότερο πρόβλημα, όπως, πχ, για την εμφάνιση υποτροπιάζουσας ουρολοίμωξης ή ακόμα (σε συνδυασμό με κάποια άλλα συμπτώματα, όπως έντονη δίψα, απώλεια βάρους κλπ) για σακχαρώδη διαβήτη. Είναι όμως φανερό ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η νυχτερινή ενούρηση το πρόβλημα που απασχολεί παιδιάτρους και γονείς, αλλά πολύ σοβαρότερα προβλήματα υγείας.

Πίσω από την πρωτοπαθή ενούρηση, επίσης, μπορεί να κρύβεται και κληρονομική προδιάθεση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, τρία στα τέσσερα παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς είχαν παρουσιάσει νυχτερινή ενούρηση αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα και περίπου τα μισά από τα παιδιά που "βρέχουν" το κρεβάτι τους έχουν τουλάχιστον ένα γονιό που έκανε το ίδιο. Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά σταματούν τη νυχτερινή ενούρηση στην ίδια ηλικία με τους γονείς τους ή λίγο νωρίτερα.

Η διάγνωση θα επιβεβαιωθεί από τον παιδίατρο με το αναλυτικό ιστορικό και με κάποιες εξετάσεις. Ένα εργαλείο που θα βοηθήσει τον ειδικό να εξακριβώσει τον τύπο της διαταραχής και τα πιθανά αίτια της είναι το "ημερολόγιο", ένα σημειωματάριο όπου θα καταγράφετε λεπτομερώς κάθε πότε πίνει υγρά το παιδί και κάθε πότε ουρεί. Με τη βοήθεια του ο γιατρός, σε μια προσπάθεια να διαμορφωθούν νέες συνήθειες, θα δώσει οδηγίες για το πότε το παιδί πρέπει να πίνει υγρά και πότε πρέπει να πηγαίνει στην τουαλέτα.





Τι να κάνουμε;

Η αντιμετώπιση της παιδικής νυχτερινής ενούρησης περιλαμβάνει τόσο μεθόδους που ενθαρρύνουν την αλλαγή συμπεριφορών όσο και ειδικά φάρμακα. Μερικές από τις κλασικές μεθόδους πρόληψης των "νυχτερινών ατυχημάτων" είναι:

  • Ο περιορισμός των υγρών που καταναλώνει το παιδί πριν φτάσει η ώρα να πέσει για ύπνο.

  • Η ενθάρρυνση για πλήρη κένωση της κύστης λίγο πριν κοιμηθεί.

  • Η καταγραφή των συνηθειών του τη νύχτα, ώστε να προλαβαίνετε να το σηκώνετε έγκαιρα για να πάει στην τουαλέτα.

  • Η αποφυγή οποιασδήποτε τιμωρίας σχετίζεται με το πρόβλημα.

  • Η επιβράβευση όσες νύχτες το κρεβάτι μένει στεγνό.





Μην το αγχώνετε.

Η νυχτερινή ενούρηση δεν είναι αρρώστια. Είναι μια ενοχλητική πάθηση που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία, όσο το δυνατόν πιο νωρίς, πριν συμπληρώσει το παιδί τα έξι του χρόνια, ώστε να μην επιβαρυνθεί το ίδιο ψυχολογικά. Τα παιδιά που βρέχονται στον ύπνο τους νιώθουν ντροπή, άγχος, ανασφάλεια και πολλές φορές φόβο απέναντι στους γονείς. Για αυτό, δεν πρέπει ποτέ να το τιμωρείτε ή να το μαλώνετε. Εξηγήστε του ότι δεν φταίει, ότι κι άλλοι συνομήλικοι του αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και ότι με τις κατάλληλες κινήσεις γρήγορα θα αποκτήσει τον έλεγχο. Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του και να καταλάβετε αυτό που αισθάνεται. Φροντίστε να το καθησυχάσετε, να το στηρίξετε και να το ενισχύσετε. Μην επιτρέψετε να το κοροϊδεύουν τα άλλα μέλη της οικογένειας και ιδιαίτερα τα αδέρφια του. Αντίθετα, είναι καλό να το επαινείτε για κάθε στεγνή νύχτα. Έτσι, το βοηθάτε να καλλιεργήσει την αυτοπεποίθηση του και να αποκτήσει θάρρος.

Τελικά εκεί βρίσκεται και το μεγάλο ζήτημα στη νυχτερινή ενούρηση: Είναι μια πάθηση που υπονομεύει την αυτοεκτίμηση του παιδιού και το κάνει να αισθάνεται αποκομμένο, απομονωμένο και "διαφορετικό" από τους φίλους του, από την τάξη του ακόμα και από την οικογένεια του. Η αποκατάσταση της υγείας του θα επαναφέρει την αυτοεκτίμηση του σε υψηλότερα επίπεδα ακόμα και σε σχέση με εκείνα των συνομηλίκων του που ποτέ δεν βράχηκαν τη νύχτα.









Που μπορεί να οφείλεται η νυχτερινή ενούρηση.

  • Μειωμένη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης.

  • Μικρό μέγεθος της ουροδόχου κύστης.

  • Βαρύς ύπνος.

  • Αίσθημα ζήλιας προς μικρότερο αδερφάκι.

  • Ανασφάλεια, αδικαιολόγητο άγχος

  • Προβλήματα επικοινωνίας και καβγάδες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.

  • Φοβίες (ζώα, φαντάσματα, κεραυνοί, θάνατος)

Όταν το μωρό απομακρύνει



Ένα μωρό, εκτός από ευτυχία, φέρνει μαζί του πολλή κόυραση, νεύρα και ομηρικούς καυγάδες ανάμεσα στο ζευγάρι. Χρειάζεται μεγάλη ψυχραιμία, τεράστιες δόσεις αγάπης και κατανόησης, αλλά και αρκετή προσπάθεια για να βελτιωθεί η κατάσταση. Άλλωστε, είναι μια ακόμα δύσκολη φάση.









Γενιές και γενιές μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν με το όνειρο της οικογένειας. Αλλά και εσύ η ίδια πάντα ονειρευόσουν να τελειοποιήσεις το ήδη τέλειο έρωτα σου φέρνοντας στον κόσμο ένα παιδί, να μοιραστείς με τον αγαπημένο σου στιγμές υπέρτατης τρυφερότητας, να κάνεις την ευτυχία να χτυπάει γκελ στο ταβάνι. Από την πρώτη φορά που ανακοινώσατε στους γύρω σας ότι το "πάτε σοβαρά", βαρέθηκες να ακούς την ίδια ευχή: "Άντε τώρα να βάλετε μπρος για το νέο μέλος". Και μετά, άρχιζε το παραμύθι: πως το παιδί φέρνει το ζευγάρι κοντά ή πως η αγάπη σας θα ολοκληρωθεί και τα σχετικά. Κανείς όμως δεν σου είπε ποτέ την πικρή αλήθεια. Ότι για ένα χρονικό διάστημα, τουλάχιστον, το παιδί όχι μόνο απομακρύνει το ζευγάρι, αλλά δοκιμάζει και την αγάπη του σοβαρά.....







Όσο ξενύχτι κι αν έχεις ρίξει εσύ ή ο καλός σου τόσα χρόνια, όσα ξημερώματα και αν έχετε απολαύσει μαζί ή χώρια μετά από ολονύκτια πάρτι, αυτό δεν το έχεις ξαναδεί. Η κούραση σου φτάνει σε ακραία όρια, ο οργανισμός σου είναι ήδη εξουθενωμένος και πια αρχίζει να καταρρέει, η νύστα χτυπάει κόκκινο και το μυϊκό σου σύστημα δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνη την όμορφη και γυμνασμένη γυναίκα που ήσουν κάποτε. Όταν είσαι μάνα, μαθαίνεις να κάνεις τα πάντα με ένα χέρι, καμιά φορά και με μισό ή, αν τα πράγματα στριμώξουν πολύ, και με κανένα. Η νύχτα γίνεται μέρα χωρίς δυστυχώς να συμβαίνει και το αντίστροφο. Το σώμα σου δεν έχει προλάβει να συνέλθει από την εγκυμοσύνη και τη γέννα και εσύ περπατάς στο σπίτι πάνω κάτω συνέχεια με ένα τετράκιλο στο χέρι λες και είσαι αρσιβαρίστας. Αλλά εδώ δεν έχει ζετέ ούτε αρασέ. Έχει μόνο s' il vous plait όταν παρακαλάς (ικετεύεις πάει καλύτερα) το μωράκι σου να κοιμηθεί επιτέλους. Εκείνα τα οχτάωρα μίνιμουμ ύπνου που υποστήριζες με πάθος ότι είναι στο στάνταρ σου είναι τόσο μακρινά όσο και τα πρωινά της Κυριακής που τεμπέλιαζες για ώρες στον καναπέ με εφημερίδες και καφέ. Η κούραση και η νύστα δεν σε αφήνουν να σκεφτείς καθαρά ούτε και σε απλά ζητήματα, αφού όλα πια σου φαίνονται βουνό. Ξυπνάς τη νύχτα για να ταϊσεις το μωρό και κοιτάς από το παράθυρο τα σκοτεινά διαμερίσματα απέναντι και μισείς τους γείτονες που κοιμούνται. Σου τη σπάει που δεν μπορεί ή δεν θέλει να βοηθήσει ο αγαπημένος σου σε κάτι τέτοιες δυσκολες στιγμές, κι αυτός όμως είναι πτώμα. Αλλά, δυστυχώς, δύο ταλαιπωρημένοι και κουρασμένοι άνθρωποι το μόνο που μπορούν να κάνουν καλά είναι να τσακωθούν...





Το νέο μέλος της οικογένειας φέρνει χαρά, αλλά και απίστευτη αναστάτωση. Η ζωή σου έχει έρθει ανάποδα, τα πάνω έχουν έρθει κάτω και τα κάτω πάνω. Προσπαθείς να καταλάβεις πως δουλεύεις, ψάχνεις το manual που, δεν γίνεται, κάπου θα έχει παραπέσει και σπας το κεφάλι σου να βρει λύσεις σε προβλήματα που δεν είχες ποτέ σκεφτεί ότι υπάρχουν, Και λογικό είναι, αφού κανείς δεν γεννιέται γονιός, και αυτό είναι μια αλήθεια που πρέπει να πάρεις απόφαση. Ο καθένας που σε βλέπει σου λέει και κάτι διαφορετικό, ο γιατρός κάτι άλλο, το άρθρο στο περιοδικό κάτι τρίτο. Και φυσικά δεν συμφωνείς και με τον καλό σου. Εδώ που τα λέμε, με τέτοιο πάρτι ορμονών δεν μπορείς να συμφωνήσεις ούτε με τον εαυτό σου. Κάθε σου βήμα κουδουνίζει αφού κλοτσάς κατά λάθος παιχνίδια, μουσικά αρκουδάκια και μπαλίτσες σε φλούο χρώματα. Τα παίρνεις στο κρανίο με το παραμικρό και μετά βουλιάζεις στις τύψεις, αφού όλοι επιμένουν ότι πρέπει να είσαι φοβερά ήρεμη για χάρη του μωρού σου. Αυτό όμως κλαίει. Κλαίει όταν πεινάει, κλαίει όταν νυστάζει, κλαίει όταν ξυπνάει, κλαίει όταν θέλει να ρευτεί, κλαίει όταν θέλει να κάνει κακά. Γενικώς, κλαίει. Όλοι οι συγγενείς έχουν πέσει πάνω σου. Προσπαθούν να βοηθήσουν και απλώς επιδεινώνουν την κατάσταση. Ο αγαπημένος σου γκρινιάζει κι αυτός. Δεν προλαβαίνει να ηρεμήσει, του λείπει η παλιά σας ζωή, του λειπείς εσύ, του λείπει ο εαυτός του. Ένας φαύλος κύκλος, αφού τα νεύρα οδηγούν σε γκρίνια, αλλά και η γκρίνια εντείνεται από τα νεύρα. Και δύο άνθρωποι που έχουν νεύρα και γκρινιάζουν καταλήγουν με συνοπτικές διαδικασίες να τσακώνονται...





Όταν γνωριστήκατε, όλα ήταν τέλεια. Δεν φανταζόσουνότι υπήρχε κάποιος με τον οποίο θα ταίριαζαν τα χνώτα σας τόσο πολύ, που θα σας άρεσαν τα ίδια πράγματα, θα μοιραζόσασταν τα ίδια όνειρα, θα ήταν ερωτικός και ταυτόχρονα γλυκός, έξυπνος και μαζί αστείος, με λίγα λόγια ο ιδανικός, ο δικός σου Mr Big. Γνώρισες και τους δικούς του, γνώρισε και αυτός τους δικούς σου και μετά γνωρίστηκαν και όλοι μεταξύ τους, να δέσει το γλυκό. Συμπαθήθηκαν ή αντιπαθήθηκαν, δεν έχει και πολλή σημασία, το σίγουρο είναι ότι δεν ήταν ίδιοι αλλά διαφορετικοί. Κι αυτό μια μέρα πληρώνεται. Γιατί η οικογένεια είναι οικογένεια και είναι ιερή, και πιο πολύ η μάνα. Κι αν η μάνα του το έκαν διαφορετικά από τη δικιά σου, τότε το σίγουρο είναι ότι η δικιά σου είχε λάθος και κατ' επέκταση κι εσύ. Η πεθερά σου ονειρεύεται το εγγόνι της να μεγαλώνει όπως ο κανακάρης της, ενώ εσύ ονειρεύεσαι να μεγαλώνεις το παιδάκι σου όπως μεγάλωσες η ίδια. Δεν έχει σημασία ποια μεριά είναι η πιο συντηρητική, η πιο ανοιχτή, η πιο πιεστική ή η πιο ανεκτική. Και οι δυο πλευρές θα πιέζουν το ζευγάρι και μετά ο ένας τον άλλον, σε μια φάση που η πίεση είναι το μόνο που δεν χρειάζεται. Όλοι έχουν λόγο για θέματα αστεία. Πως διπλώνεις τα ρούχα του μωρού ή πως τα πλένεις και πως τα σιδερώνεις, πόσο ζεστό είναι το μπιμπερό, πόσο χόρτασε ή δεν χόρτασε, πόσο πρέπει να κοιμηθεί, πόσο νωρίς είναι για να καθίσει ή πόσο αργά για να μιλήσει. Η μαμά του τον έβαζε να κοιμάται μπρούμυτα, η δικιά σου σε έβαζε στο πλάϊ και εσύ το βάζεις ανάσκελα. Μπορεί να είναι και το αντίθετο, αλλά ποιος δίνει σημασία. Η μαμά του του έδωσε φρουτόκρεμα στον τέταρτο μήνα, η δικιά σου σου έδωσε κρέμα βανίλια στον πέμπτο και ο γιατρός σου σου είπε να δίνεις στο μωρό σου μόνο γάλα μέχρι τον έκτο. Στη χειρότερη, θα σου κάνουν προβλητικές παρατηρήσεις. Αν είναι ευγενείς, θα προτιμήσουν τις διακριτικές που τσούζουν ύπουλα. Στην καλύτερη, θα πιπιλίζουν το κεφάλι του καλού σου. Κι αυτός το δικό σου. Κι εσύ θα προσεύχεσαι να μετακομίσουν τα πεθερικά σου στην επαρχία για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Αλλά δεν θα μπορείς να τους το πεις. Και θα κρατιέσαι να μην το πεις και στον αγαπημένο σου αλλά θα το δείχνεις. Θα ξινίζεις τα μούτρα σου όταν σου μεταφέρει ότι "η μάνα μου πάντως είπε ότι...." και θα του πλασάρεις κατευθείαν το τηλέφωνο μόλις βλέπεις στο καντράν ότι τον καλούν. Και θα καταλήγετε εύκολα στη λύση του τσακωμού.





Οι γονείς πρέπει να τα μοιράζονται όλα. Ευθύνες, κούραση, λύπη και χαρά. Αλλά, κακά τα ψέματα, το μωρό είναι κάτι σαν "αξεσουαρ" του σπιτιού και όσο μοιραζόσασταν ως τώρα τις καθημερινές δουλειές θα μοιράζεστε και αυτό. Αν έχεις άντρα που έπλενε τα μισά πιάτα, σκούπιζε το μισό σπίτι, άπλωνε τα μισά ρούχα και μαγείρευε τη μισή εβδομάδα, τότε έχεις μια ελπίδα. Αν δεν είσαι από αυτές, μη στενοχωριέσαι, εγώ και όσες ξέρω είμαστε σαν κι εσένα. Ισότητα, ξε-ισότητα, ο καταμερισμός είναι δεδομένος. Ο άντρας δουλεύει και η γυναίκα φροντίζει το σπίτι, έλεγαν οι παλιοί. Τώρα το γεγονός ότι με την κοιλιά τούρλα δούλευες και εσύ ή ότι πριν ξεκολλήσεις το βρέφος από το στήθος σου σε περιμένει πάλι μια ντάνα χαρτιά στο γραφείο είναι κάτι που δεν φαίνεται να αφορά και πολλούς. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα δουλειάς. Ο άντρας όταν κλαίει το μωρό πιστεύει ότι μπορεί να λουφάρει, ενώ εσύ πιστεύεις ότι πρέπει να σηκωθείς. Φταίμε και εμείς για αυτό, αλλά τρέχα γύρευε τώρα που ακριβώς κάναμε το λάθος. Γιατί αυτός δεν σηκώνεται ακριβώς επειδή ξέρει ότι θα το κάνεις εσύ. Κι εσύ σηκώνεσαι ακριβώς επειδή ξέρεις ότι αυτός είναι ικανός και να μη σηκωθεί. Προσπαθείς λοιπόν να τα μοιράσεις με πρόγραμμα. Όπως όταν ήμασταν στο σχολείο που λέγαμε πρώτη ώρα ανάγνωση, δεύτερη αριθμητική, έτσι κι εσύ αποφασίζεις ότι "πρώτο ξύπνημα δικό μου, δεύτερο δικό σου, μπάνιο και οι δύο και άλλαγμα εναλλάξ". Και πέφτει η νύχτα η βαριά και από την κούραση ούτε που θυμάσαι ποια είσαι και σε ποιανού σειρά βρίσκεστε. Και κάτω από τα παπλώματα γίνεται μάχη. Όχι εκείνη η γλυκιά που γινόταν παλιά, μια άλλη, καινούργια, του "σήκω εσύ!". Και μάλλον επειδή επιχείρησες να εφαρμόσεις πρόγραμμα σχολείου, μετατρέπεστε και οι δύο σε παιδιά δημοτικού. Κι έτσι αρχίζουν τα ηλίθια νυσταγμένα επιχειρήματα "μα εγώ εχθές σηκώθηκα άλλες τρεις φορές γιατί του έφυγε η πιπίλα" και "εσύ δεν ήρθες στον παιδίατρο προχθές άρα μου το χρωστάς". Για γέλια είναι η κατάσταση, αλλά κανείς δεν γελάει. Απλώς εσύ τσατίζεσαι, νιώθεις αδικημένη, αυτός τσατίζεται, νιώθει αδικημένος και αντί για γέλια είσαι έτοιμη να βάλεις τα κλάματα. Και να ο επόμενος τσακωμός.....

Πως θα βοηθήσετε τη μαθηματική του σκέψη;



Όταν ακούτε τις λέξεις μαθηματικά ή μαθηματική σκέψη, σίγουρα το μυαλό σας ανατρέχει σε περίπλοκες μαθηματικές εξισώσεις και προβλήματα. Τα μαθηματικά, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Πρόκειται για την πρακτική εμφάνιση της ζωής μας. Σε ό,τι αφορά στα νήπια, τα μαθηματικά είναι ένας τρόπος να μάθουν τις βασικές αρχές της οργάνωσης και να ενισχύσουν τη λογική τους σκέψη. Δεν έχετε παρά να τα βοηθήσετε!







Όπως ισχύει για κάθε ικανότητα του παιδιού σας, έτσι και για την ανάπτυξη της μαθηματικής του σκέψης, καλό θα ήταν να έχετε κατά νου μερικές χρήσιμες συμβουλές πριν ξεκινήσει τη μαθηματική εκπαίδευση του!



Μην έχετε παράλογες αξιώσεις! Συχνά οι γονείς παρασύρονται από την υπερηφάνεια τους για τα κατορθώματα του παιδιού τους και θεωρούν ότι ένα νήπιο μπορεί να κάνει περισσότερα απ' όσα υπαγορεύει η ηλικία του. Για αυτό μην πιέζετε το παιδί σας να συμπεριφέρεται ή να σκέφτεται σαν να ήταν ενήλικας!

Επανάληψη, η καλύτερη μέθοδος! Μεταξύ 1 και 3 ετών η επανάληψη είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθει ένα παιδί. Καθετί που μαθαίνει είναι σημαντικό να επαναλαμβάνεται πολλές φορές για να το θυμάται.

Διατροφή, το καλύτερο μάθημα! Ένα νήπιο βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Για αυτό η κατάλληλη διατροφή, πλούσια σε γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το γάλα, είναι το καλύτερο εφόδιο για τη σωστή σωματική και πνευματική του ανάπτυξη!

Κλείστε την τηλεόραση! Περίπου στην ηλικία των 2-2,5 ετών το παιδί ενθουσιάζεται με την τηλεόραση. Μην το αφήσετε να "κολλήσει" με τις ώρες μπροστά στη μικρή οθόνη. Όσο εκπαιδευτικό κι αν είναι ένα πρόγραμμα, έρευνες έχουν δείξει ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης σε αυτές τις ηλικίες σχετίζεται με την υπερκινητικότητα και τη διάσπαση της προσοχής του παιδιού.





Μεταξύ 12 και 36 μηνών στο μυαλό του νηπίου σας συντελούνται μεγάλες αλλαγές. Η δίψα για γνώση σε αυτή την ηλικία είναι απεριόριστη, καθώς το παιδί μπορεί να εξερευνήσει περισσότερα πράγματα και άρα να μάθει και περισσότερα. Τι ισχύει, όμως, για τις ικανότητες του μικρού σας στην αριθμητική (ομάδες, ποσότητες, σειρά των αριθμών κλπ).







  • Στην ηλικία των 12 μηνών αναπτύσσεται η λογική του ικανότητα και ήδη κατανοεί τις έννοιες των ομάδων των πραγμάτων, δηλαδή μια βασική μαθηματική έννοια!

  • Στους 21 μήνες ένα νήπιο διαθέτει κάποια βασική λογική, παρότι ο τρόπος που αιτιολογεί τα πράγματα φαντάζει λανθασμένος σε σύγκριση με την ενήλικη λογική.

  • Στην ηλικία των 24 μηνών μπορεί να αντιγράψει με σχετική ακρίβεια μια ευθεία γραμμή, αν του τη ζωγραφίσετε.

  • Από τα 2,5 χρόνια του η λογική του σκέψη είναι αξιοσημείωτα βελτιωμένη. Για αυτό όταν του εξηγείτε κάτι ή του κάνετε υποδείξεις είναι πιο πρόθυμο να συνεργαστεί μαζί σας!

  • Στην ηλικία μεταξύ 2,5 και 3 ετων ένα νήπιο είναι σε θέση να ξεχωρίσει τις έννοιες του λιγότερου και του περισσότερου, που είναι η βάση για να μάθει να μετρά. Δηλαδή αντιλαμβάνεται ικανοποιητικά την έννοια της ποσότητας.

  • Κάποια νήπια είναι σε θέση να λένε ορισμένους αριθμούς σε σωστή σειρά αν τους επαναλαμβάνουν μετά, από εσάς, ενώ στην ηλικία των 3 ετών ίσως είναι σε θέση να μετρούν μέχρι το 5. Κι ας μην ξεχνάμε ότι ο ρυθμός που κάθε παιδί μαθαίνει διαφέρει!

Εμβρυϊκές εμπειρίες



Οι αισθήσεις του εμβρύου ανα πτύσσονται αρκετά νωρίς. Η ενδομήτρια ζωή αποτελεί σημαντικό "σχολείο" για να γνωρίσει το παιδί σας τον εξωτερικό κόσμο. Το έμβρυο, ενωμένο σωματικά και ψυχικά με τη μέλλουσα μαμά, δέχεται και ζει την ίδια στιγμή μαζί της τα συναισθήματα και τα βιώματα της. Αυτές οι πρώτες εμπειρίες διαπλάθουν τη σωματική και ψυχική ύπαρξη του και καθορίζουν τη μελλοντική του ψυχική και σωματική ανάπτυξη! Για αυτό μην αγνοείτε την εμβρυϊκή ζωή, αποτελεί σταθμό για τη μετέπειτα πορεία της νοητικής και σωματικής υγείας του μωρού που μεγαλώνει μέσα σας.









Βιώματα ζωής!

Η άποψη ότι η διαμόρφωση των εμπειριών του ανθρώπου ξεκινάει με τη γέννηση έχει αποδειχθεί λανθασμένη, αφού από ότι φαίνεται τα έμβρυα έχουν σημαντικές εμπειρίες κατά την παραμονή τους μέσα στη μήτρα. Ήδη από την 9η εβδομάδα της εγκυμοσύνης το έμβρυο αντιδρά σε δυνατούς θορύβους και μπορεί να έχει ακόμη και λόξιγκα, ενώ στην 32η εβδομάδα της κύησης το έμβρυο συμπεριφέρεται όπως ένα νεογνό!





Ύπνος και όνειρα!

Τον περισσότερο χρόνο το έμβρυο κοιμάται. Κάποιοι ερευνητές μάλιστα ισχυρίζονται ότι ονειρεύεται! Όταν είναι ξύπνιο παρουσιάζει κινητικότητα, αγγίζει το πρόσωπο του, αγκαλιάζει τα πόδια του, πιπιλάει τα δάχτυλα του.





Ακούει άραγε;

Όσον αφορά στην ακοή έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι φωνές φτάνουν στη μήτρα και δεν απομονώνονται από τον πλακούντα. Ο τόνος της φωνής, ο ρυθμός, όπως και η μουσική, προσεγγίζουν το έμβρυο χωρίς σημαντικές αλλοιώσεις. Η φωνή της μητέρας είναι ιδιαίτερα πιο δυνατή από κάθε άλλον εξωτερικό ήχο γιατί μεταφέρεται στη μήτρα κατευθείαν μέσω του δικού της σώματος και αποτελεί το πιο σημαντικό άκουσμα του εμβρύου. Αν η μητέρα μιλάει με αγάπη στο έμβρυο επιτυγχάνεται ένα είδος επικοινωνίας που προσφέρει στο έμβρυο την αίσθηση της ασφάλειας, όπως εκείνο βέβαια μπορεί να τη βιώσει και όχι όπως την εννοούμε με βάση τη λογική εμείς. Αντίθετα, αν δεν απευθύνεται στο μωρό της ή με τη συμπεριφορά της το "απορρίπτει" το παιδί μετά τη γέννηση του μπορεί να παρουσιάσει αντικοινωνική συμπεριφορά και να είναι υπερβολικά εσωστρεφές!

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το γεγονός ότι τα νεογέννητα στην πλειονότητα τους αναγνωρίζουν τη φωνή της μητέρας τους ή γνώριμους ήχους που άκουγαν συχνά όσο βρίσκονταν στην κοιλιά της μαμάς τους, όπως γαι παράδειγμα μουσικά ακούσματα. Έχει διαπιστωθεί ότι η καρδιά του εμβρύου χτυπά με βραδύτερο ρυθμό όταν του μιλά η μητέρα του, πράγμα που σημαίνει πως αναγνωρίζει τη φωνή της και ηρεμεί όταν την ακούει.Ακόμη, τα έμβρυα αντιλαμβάνονται την αναπνοή της μαμάς τους, τους ήχους της ροής του αίματος, τον ήχο της καρδιάς της. Όλοι αυτοί οι ήχοι αποτυπώνονται στη μνήμη τους και τα ακολουθούν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους (εμβρυϊκή και μη). Καθ' όλη την εμβρυϊκή ζωή συντελείται μια σημαντική διαδικασία εκμάθησης ήχων. Το έμβρυο μπορεί, όσο κι αν σας κάνει εντύπωση, να αντιλαμβάνεται μουσικούς ήχους και μελωδίες και στη συνέχεια δείχνει την προτίμηση του σε κάποιους από αυτούς με τις κινήσεις του μέσα στη μήτρα. Η μεταβίβαση ήχων και ρυθμών από τη μητέρα στο έμβρυο δίνει απαραίτητες πληροφορίες για την ανάπτυξη του εγκεφαλικού ιστού του εμβρύου. Σύμφωνα, μάλιστα με μελετητές, όπως ο Righetti, το έμβρυο μπορεί όχι μόνο να διακρίνει ενδομητριακούς ήχους μιας άλλης μητέρας αλλά και μεγαλώνοντας να δείχνει τις προτιμήσεις του.





Δύο μάτια, μα τι μάτια!

Τα μάτια του εμβρύου, αν και παραμένουν κλειστά μέχρι την 26η εβδομάδα, είναι πολύ ευαίσθητα στο φως. Έχει παρατηρηθεί πως όταν διαχυθεί φως πάνω στην κοιλιά της μητέρας, οι χτύποι της καρδιάς του αυξάνονται. Επίσης, αν και δεν εξηγείται εύκολα επιστημονικά, έμβρυα με κλειστά μάτια φαίνεται ότι χρησιμοποιούν ένα είδος "όρασης", για να εντοπίσουν τη θέση της βελόνας, όταν γίνεται αμνιοπαρακέντηση. Παρόμοια, περίπου, είναι και η συμπεριφορά των μονοζυγωτικών διδύμων μέσα στη μήτρα. Αν και μέχρι την 20η εβδομάδα δεν μπορούν να δουν και τα μάτια τους είναι κλειστά, εντοπίζουν το ένα το άλλο και αγγίζουν τα πρόσωπα τους ή κρατάνε τα χέρια τους μαζί. Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, ότι γενικότερα τα έμβρυα παρουσιάζουν μια υποτυπώδη μορφή όρασης.





Αγγίζει και αισθάνεται!

Το έμβρυο έχει αφή, αισθάνεται το χάδι του πατέρα και της μητέρας πάνω στην κοιλιά και στρίβει ολόκληρο για να το δεχθεί! Αν είναι ταραγμένο, αυτό το χάδι του προσφέρει το αίσθημα της ασφάλειας. Για αυτό χαρίστε στο έμβρυο χάδια δείχνοντας του την αγάπη σας.





Ενδομήτρια γεύση!

Η αίσθηση της γεύσης είναι και αυτή αναπτυγμένη κατά την προγεννητική περίοδο. Όταν το αμνιακό υγρό έχει γλυκιά γεύση, το έμβρυο καταπίνει διπλές γουλιές ενώ αν είναι πικρό, το απορρίπτει και δείχνει δυσαρεστημένο! Αντιλαμβάνεται τις γεύσεις του "χώρου" όπου ζει χάρη στο αμνιακό υγρό που εισέρχεται στο στόμα του. Τους 9 μήνες παραμονής του στην κοιλιά σας, μπορεί να έχει μια υποτυπώδη αίσθηση της γεύσης, αφού οι τροφές που καταναλώνετε "διαμορφώνουν" τη γεύση του αμνιακού υγρού. Έτσι, μετά τη γέννηση του και μεγαλώνοντας εκφράζει, μέσα από την άρνηση ή την αποδοχή μιας τροφής, τις διατροφικές του προτιμήσεις με βάση τις γευστικές εμπειρίες κατά την ενδομήτρια ζωή του. Ερευνητές υποστηρίζουν πως η άμεση αποδοχή του μητρικού γάλακτος, λίγες μέρες μετά τη γέννηση ενός μωρού, ενδεχομένως να οφείλεται στην οικεία αίσθηση που έχει αναπτύξει το έμβρυο για τη μαμά του.





Εξωγενείς παράγοντες!

Η ψυχική και σωματική σας κατάσταση ενδεχομένως να επηρεάσει την ψυχική και σωματική κατάσταση του εμβρύου! Τι μπορεί να συμβεί;











  • Το άγχος, που ενδεχομένως σας διακατέχει, προκαλεί έντονη κινητικότητα στο έμβρυο, καθώς η υπερέκκριση ορμονών και διέλευση τους από τον πλακούντα το κρατούν σε συνεχή εγρήγορση. Σύμφωνα με έρευνες, τα έμβρυα που είναι πολύ δραστήρια μέσα στη μήτρα, τείνουν να είναι πιο ευερέθιστα στη μετέπειτα ζωή τους ως νήπια.
























  • Η κακή διατροφή και οι τοξίνες, που τυχόν υπάρχουν στον οργανισμό σας, είναι δυνατόν να επηρεάσουν τη νοητική ανάπτυξη του εμβρύου.
























  • Τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν σωματικές αντιδράσεις. Το έμβρυο, δηλαδή, υιοθετεί τα αρνητικά αυτά συναισθήματα και συμπεριφέρεται ανάλογα.












Υγρά: Τα "καύσιμα" του εγκεφάλου



Ελαφρύς πονοκέφαλος, αίσθημα κόπωσης, δυσκολία συγκέντρωσης.... Συμπτώματα κοινά, "ανώδυνα" οταν είμαστε στο σπίτι, αλλά πολύ κουραστικά την ώρα που δουλεύουμε και πάντως, ιδιαίτερα επικίνδυνα, όταν οδηγούμε!







Τις περισσότερες φορές τα αποδίδουμε, απλώς, στο stress της καθημερινότητας. Όμως, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, συμπτώματα όπως η δυσκολία συγκέντρωσης, τα μειωμένα αντανακλαστικά, ο ήπιος πονοκέφαλος ή η ελαφριά κόπωση οφείλονται συχνά στην ήπια έως και μέτρια αφυδάτωση του οργανισμού, προτού καν χτυπήσει το "καμπανάκι" της δίψας! Γιατί, φαίνεται, πως όταν διψάσουμε είναι πια αργά, αφού αρκεί να χάσουμε μόλις το 2% της απαραίτητης "υγρασίας" του οργανισμού μας, για να μπούμε σε κατάσταση αφυδάτωσης και να.... τρακάρουμε!











Γιατί, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι, ένας οργανισμός στερημένος από την απαραίτητη ενυδάτωση, αντιδρά με μια σειρά συμπτωμάτων που μπορούν να γίνουν αιτία σοβαρών ατυχημάτων, ειδικά όταν ασκούμε υπεύθυνες δραστηριότητες, όπως είναι η οδήγηση.





Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι, το 50-60% του βάρους μας αποτελείται από νερό, το οποίο συμβάλλει αποφασιστικά σε πολλές λειτουργίες του οργανισμού. Προκειμένου, λοιπόν, να διατηρούμε το βαθμό συγκέντρωσης μας σε υψηλά επίπεδα και να παραμένει το μυαλό μας "καθαρό", ειδικά όταν οδηγούμε, είναι απαραίτητο να αντικαθιστούμε την ποσότητα του νερού που αποβάλλεται μέσω της αναπνοής, της εφίδρωσης και της λειτουργίας των νεφρών και του εντέρου.









Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα βάλετε μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου, θυμηθείτε να έχετε πιει αρκετά υγρά! Κι επειδή, σύμφωνα με τις προσφατες συστάσεις του Ινστιτούτου Ιατρικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, η κλασική αντίληψη περί κατανάλωσης 8 ποτηριών νερού την ημέρα δεν ισχύει πια, είστε ελεύθεροι να επιλέξετε τα ροφήματα της προτίμησης σας! Άλλωστε, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 20% των ημερήσιων αναγκών ενός ενήλικα γαι νερό, καλύπτεται με τα τρόφιμα και το υπόλοιπο 80% με τα ροφήματα. Σ' αυτά, εκτός από το πόσιμο νερό, συγκαταλέγονται και όλα τα μη - αλκοολούχα ποτά και ροφήματα - όπως το τσάι, ο καφές και τα αναψυκτικά. Σε ότι αφορά στην οδήγηση μάλιστα, ακόμα καλύτερα είναι τα καφεινούχα ροφήματα που, παράλληλα, εφοδιάζουν τον οργανισμό με ενέργεια-μέσω της ζάχαρης που περιέχουν-ενώ του εξασφαλίζουν και υψηλότερα επίπεδα εγρήγορσης, μέσω της καφεϊνης.

Κολικός-Συμβαίνει στα μωρά



Ο κολικός είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το μωράκι που έχει κολικό κλαίει δείχνοντας ότι πονάει και μαζεύει τα γόνατα του προς τα πάνω. Εάν το μικρό σας έχει ξαφνικές κενώσεις και πολλά αέρια, το πιο πιθανό είναι ότι ο κολικός οφείλεται στην κακή στάση του ή στον περιορισμένο χρόνο που έχει στη διάθεση του για να φάει. Δεν υπάρχει λόγος να ταϊζετε το μωρό σας βάσει προγράμματος ή να το απομακρύνετε από το ένα στήθος για να φάει και από το άλλο. Μην περιορίζετε ποτέ τα ταϊσματα του και αφήνετε το μωρό σας να θηλάζει από ένα στήθος σε κάθε τάϊσμα. Αν δεν υπάρξει καλυτέρευση μέσα σε 24 ώρες, τότε πρέπει να βελτιώσετε την τεχνική του θηλασμού και να ζητήσετε βοήθεια από τον γιατρό σας.







Αν το μωρό σας δεν τοποθετεί το στόμα του σωστά στο στήθος σας, το περισσότερο γάλα το παίρνει επειδή εσείς το σπρώχνετε προς αυτό (χάρη στο αντανακλαστικό της ροής του γάλακτος). Στην περίπτωση αυτή θα πιει πολύ γάλα απότομα, θα είναι ανήσυχο ή μπορεί ακόμη και να φτύνει, γιατί δεν μπορεί να ελέγξει τη ροή με τον τρόπο που θα το έκανε αν έβαζε σωστά το στόμα του στο στήθος σας.

Αν το μωρό σας τα βγάζει πέρα με τη γρήγορη ροή του γάλακτος, θα καταπιεί πολύ γάλα προσπαθώντας να πάρει όλες τις θερμίδες που χρειάζεται. Θα πάρει λιγότερες θερμίδες από το πρώτο γάλα που πίνει στην αρχή του θηλασμού παρά από το πιο πλούσιο σε λιπαρά γάλα που παίρνει προς το τέλος του θηλασμού. Αυτό δεν θα συνέβαινε αν ήταν σωστά τοποθετημένο στο στήθος σας. Αν δεν πιάσει το στήθος σωστά με το στόμα του δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα του για να βγάλει το γάλα από τους πόρους. Ανεξάρτητα λοιπόν από το χρόνο που μένει στο στήθος σας, ο θηλασμός δεν θα το ικανοποιήσει, οπότε και δεν θα αφήσει αυθόρμητα το στήθος σας. Θυμηθείτε λοιπόν ότι το μωρό κατά τη διάρκεια του θηλασμού πρέπει να είναι κοιλιά με κοιλιά με τη μαμά και να πιάνει καλά τη θηλαία άλω με ορθάνοιχτο στόμα. Όταν το μωρό σας αναγκάζεται να καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες γάλακτος από όσο θα κατανάλωνε αν ήταν σωστά τοποθετημένο, βγάζει και μεγαλύτερη ποσότητα γάλακτος μετά το τάϊσμα. Οι πολύ μεγαλύτερες από το φυσιολογικό ποσότητες γάλακτος περνούν επίσης από τα έντερα του, και τα βακτήρια που ζουν εκεί παράγουν πολλά αέρια (η αιτία του πόνου), τυμπανισμό και πολύ ρευστά ή πρασινωμά κόπρανα. Επιπλέον, τα συχνά ταϊσματα θα σας κάνουν να παράγετε περισσότερο γάλα από οσο χρεάζεται το μικρό. Τελικά θα δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος, γιατί εσείς θα έχετε περισσότερο γάλα από όσο χρειάζεστε, ενώ το μωρό σας θα δείχνει ακόμη πεινασμένο.

Στην προσπάθεια του να διατηρήσει ενέργεια, ένα μωρό που αναπτύσσεται σωστά κοιμάται για μεγάλα χρονικά διαστήματα και τρέφεται ακανόνιστα, πράγμα που θα οδηγήσει σε μείωση του δικού σας αποθέματος γάλακτος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλα τα παραπάνω προβλήματα μπορούν να λυθούν αν βελτιωθεί η στάση του παιδιού στο στήθος σας. Σε κάποιες περιπτώσεις (αν το παιδί δεν αναπτύσσεται σωστά) ίσως χρειάζεται να βγάζετε λίγο γάλα αφύ το έχετε ταϊσει, και να το χρησιμοποιείτε για να συμπληρώνετε την ποσότητα που χρειάζεται.

Αν το μωράκι δεν έχει τη σωστή στάση και δεν μπορεί να ελέγξει τη γενναιόδωρη ροή γάλακτος που του προσφέρετε, ίσως νιώσει εξουθενωμένο από την ανεξέλεγκτη ποσότητα γάλακτος και προσπαθήσει να αποφύγει αυτή την εμπειρία κλαίγοντας κάθε φορά που πλησιάζετε στο στήθος σας. Αν το πρόβλημα δεν λυθεί, θα αρχίσει να αρνείται το στήθος σας.





Αν ο κολικός επιμένει, παρότι η στάση του μωρού έχει πλέον βελτιωθεί, ίσως το μικρό σας αντιδρά σε κάποιο στοιχείο της διατροφής σας. Αυτό είναι πολύ πιθανό να ισχύει αν υπάρχει στην οικογένεια ιστορικό αλλεργίας. Η πρωτεϊνη του αγελαδινού γάλακτος αλλά και τα αυγά και το αλεύρι μπορεί να είναι οι ένοχοι.





Για το μωρό τα οφέλη του θηλασμού είναι ανεκτίμητα.













  • Ένα παιδάκι που θηλάζει έχει ελάχιστες πιθανότητες να εισαχθεί, τους πρώτους τρεις μήνες της ζωής του στο νοσοκομείο με διάρροια και εμετούς.
























  • Τα παιδάκια που θηλάζουν προστατεύονται από τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
























  • Ο θηλασμός μειώνει στο μισό τις πιθανότητες του μωρού σας να πάθει άσθμα, λοιμώξεις του πνεύμονα, βρεφικό έκζεμα και σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι. Ο θηλασμός εξαφανίζει σχεδόν την πιθανότητα να εμφανίσει το μωρό σας στον πρώτο χρόνο της ζωής του οξεία μέση ωτίτιδα.
























  • Το μητρικό γάλα έχει πολύ μεγάλα οφέλη για τα πρόωρα μωράκια. Ένα πρόωρο μωράκι που γεννήθηκε μεταξύ της 30ης και 36ης εβδομάδας της κύησης, αν θηλάζει, έχει 20 φορές λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσει νεκρωτική εντεροκολίτιδα, μια επικίνδυνη φλεγμονώδη διαταραχή των εντέρων.
























  • Το μητρικό γάλα δεν περιέχει μόνο ουσίες που προστατεύουν το μωρό σας από ασθένειες, αλλά περιέχει και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, στις σωστές ποσότητες και αναλογίες, διασφαλίζοντας ότι θα αναπτυχθεί όσο το δυνατόν καλύτερα ο εγκέφαλος του.












Έτοιμη για το θηλασμό



Ο θηλασμός είναι μια απολύτως φυσιολογική λειτουργία.Ταυτόχρονα, όμως, είναι και μια τέχνη που διδάσκεται. Παρακάτω σας δίνουμεμικρές συμβουλές για το πώς θα προετοιμάσετε το στήθος σας για το θηλασμό πρινέρθει το μωράκι σας, ώστε να απολαύσετε εσείς κι αυτό μια ευχάριστη εμπειρίαθηλασμού.

Αν έχετε ήδη κάποια ευαισθησία στο στήθος και νιώθετε άβολασχετικά με το θηλασμό, χρειάζεται σωστή προετοιμασία. Σκεφτείτε την υπέροχηεμπειρία που θα νιώσετε και αντιμετωπίστε εύκολα κάθε πρόβλημα.







Τι πρέπει να κάνετε ...;

Α) ...; αν έχετε επίπεδες και εισέχουσες θηλές.

Αν οι θηλές σας είναι επίπεδες ή εισέχουσες (χωμένες προς ταμέσα), να ξέρετε ότι μπορείτε να θηλάσετε άφοβα. Σύμφωνα με έρευνες, οι 28 στις35 γυναίκες έχουν το ίδιο πρόβλημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Στοτελευταίο τρίμηνο ελέγξτε τις θηλές σας. Πιέστε τη θηλαία άλω με τον αντίχειρακαι το δείκτη και ωθήστε προς τα πίσω, προς το θώρακα. Αν ύστερα από αυτή τηνκίνηση η θηλή παραμένει επίπεδη αντί να πεταχτεί πάλι προς τα έξω, τότε έχετεεπίπεδες θηλές. Αν η πίεση που ασκείτε οδηγεί τη θηλή εσωτερικά (χωμένη σαν σεγούβα προς τα μέσα), τότε οι θηλές σας είναι εισέχουσες. Κατά τη διάρκεια τηςεγκυμοσύνης το στήθος αλλάζει σχήμα. Θηλές που μέχρι τότε ήταν επίπεδες ήεισέχουσες, μπορεί να αλλάξουν και να βγουν προς τα έξω. Αυτές οι αλλαγέςέρχονται συνήθως γύρω στον έβδομο μήνα. Αν οι θηλές σας συνεχίσουν μετάτον έβδομο μήνα να παραμένουν επίπεδες ή εισέχουσες, να χρησιμοποιήσετε τιςειδικές ασπίδες που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αποτελούνται από δύοπλαστικά «δαχτυλίδια». Το πρώτο τοποθετείται πάνω στη θηλή και πιέζει σταθεράτους ιστούς που κρατούν τη θηλή, αφήνοντας την ακάλυπτη, ενώ το δεύτερο είναιτοποθετημένο από πάνω, έτσι ώστε να προστατεύει τη θηλή εξωτερικά. Ξεκινήστεφορώντας τις ασπίδες για μια ή δύο ώρες την ημέρα και αυξάνετε σταδιακά τοχρόνο τοποθέτησης, μέχρι να φτάσετε να τις φοράτε σε όλη τη διάρκεια της ημέρας- εκτός από τη νύχτα. Εάν φτάσετε στο σημείο να ενοχλείστε από την τοποθέτησητους, αφαιρέστε τες και αγοράστε ένα μεγαλύτερο νούμερο σουτιέν, για ναπροσαρμόσετε καλύτερα το εξωτερικό «δαχτυλίδι» που προστατεύει τη θηλή. Αν δενφορέσετε ασπίδες κατά το τελευταίο τρίμηνο, και τώρα, μετά τον τοκετό, δενείναι αργά. Ακόμα και όταν αρχίσετε να θηλάζετε μπορείτε να τις φοράτε για μισήώρα πριν από κάθε θηλασμό.

Μια άλλη μέθοδος για τις επίπεδες θηλές είναι και η μέθοδοςHoffman. Οδόκτωρ J. Brooks Hoffmanεφάρμοσε μια μέθοδογια να βοηθήσει την επίπεδη θηλή να ξεπροβάλλει. Τοποθετείστε τους αντίχειρεςσας αντικρυστά πάνω στη θηλή. Προσέξτε να βρίσκονται ακριβώς στη βάση της θηλήςκαι όχι στην άκρη της θηλαίας άλω. Πιέζοντας σταθερά πάνω στο στήθος,ταυτόχρονα απομακρύνετε τους αντίχειρες τον έναν από τον άλλο. Έτσιεπιτυγχάνετε να τραβήξετε τη θηλή προς τα έξω, να χαλαρώσετε το σφίξιμο τωνιστών στη βάση και να την κάνετε να κινηθεί προς τα πάνω και προς τα έξω. Ημέθοδος αυτή πρέπει να επαναλαμβάνεται σαν άσκηση πέντε φορές κάθε πρωί,κινώντας τους αντίχειρες γύρω από τη βάση της θηλής.

Προσοχή! Αν έχετε ιστορικό πρόωρου τοκετού ή υπάρχουντέτοιες ενδείξεις στην εγκυμοσύνη σας, συζητήστε την εφαρμογή αυτής τηςτεχνικής με το γιατρό σας, τη μαία σας ή κάποια σύμβουλο θηλασμού. Η τεχνική Hoffman δεν συνιστάται πριντο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, αφού ούτως ή άλλως οι ορμόνες πουπαράγονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης βοηθούν στη χαλάρωση του σφιξίματοςγύρω από τη θηλή.



Β) ...; αν πονάτε.

Όπως αναφέραμε, το στήθος αλλάζει κατά τη διάρκεια τηςεγκυμοσύνης. Στους πρώτους μήνες γίνεται πιο τρυφερό και σταδιακά «γεμίζει».Αυτό οφείλεται στην ανάπτυξη της δομής του στήθους για την παραγωγή γάλακτος.Το αίμα κυλά πολύ πιο γρήγορα στην περιοχή και οι φλέβες γίνονται πιο εμφανείς.Οι θηλές ευαισθητοποιούνται, ενώ η θηλαία άλως σκουραίνει για να βοηθήσει τονεογέννητο να εντοπίσει πιο εύκολα την πηγή της τροφής του (μια και τις πρώτεςημέρες διακρίνει κυρίως τις αντιθέσεις σκούρο - ανοιχτόχρωμο). Πολλές μητέρεςκατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αντιμετωπίζουν πόνο κι ένα αίσθημα ενόχλησηςστο στήθος. Βοηθά πολύ σε αυτή την περίπτωση να φοράτε ένα άνετο σουτιέν μευποστήριξη.

Προσοχή! Αν ο πόνος συνεχίζει, γίνει πιο έντονος καισυνοδεύεται από πυρετό, κόκκινα σημάδια στην περιοχή και συμπτώματα κρυολογήματος,καλό είναι να επισκεφτείτε το γιατρό σας. Η μόλυνση του στήθους ήπρογεννητική μαστίτιδα είναι πιθανή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.Εμφανίζεται με συμπτώματα πόνου (συνήθως στη μια πλευρά), καθώς και με πυρετόκαι άλλα συμπτώματα κρυολογήματος. Συνήθως προκύπτει σε περιπτώσεις.

Ιστορικού κολπικών λοιμώξεων.

Χρήσης αντιβιοτικών, στεροειδών ή αντισυλληπτικών χαπιών.

Διαβήτη ή αναιμίας.

Διατροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη καιγαλακτοκομικά.

Θεραπεύεται με τον εντοπισμό της αφορμής που προκαλέι τημαστίτιδα.



Χρησιμοποιήστε ...; τον μπαμπά.

Οι μπαμπάδες γκρινιάζουν επειδή νιώθουν ότι δεν έχουνσυμμετοχή στην εγκυμοσύνη και το θηλασμο. Δώστε του, λοιπόν, την ευκαιρία να ...;βάλει το χεράκι του στην προετοιμασία του στήθους. Αφήστε τον να σας χαϊδέψεικαι να σας φιλήσει το στήθος, αφού αυτό το μέρος της ερωτικής δραστηριότηταςαποτελεί έναν φυσικό τρόπο προετοιμασίας για τον επερχόμενο θηλασμό του παιδιούσας.



Το μέγεθος δεν παίζει ρόλο.

Το μέγεθος του στήθους πριν την εγκυμοσύνη δεν επηρεάζεικαθόλου την ικανότητα σας να θηλάσετε. Τα μεγαλύτερα στήθη έχουν μεγαλύτερηποσότητα λιπώδους ιστού, πράγμα, όμως, που δεν τα κάνει περισσότερο ικανά γιαέναν επιτυχημένο θηλασμό. Είναι πολύ σπάνιο έως απίθανο για μια γυναίκανα γεννηθεί με ανεπαρκείς γαλακτοφόρους αδένες. Η αλήθεια είναι πως μιαγυναίκα με μικρό στήθος βρίσκει πολύ πιο εύκολη τη διαδικασία τοποθετήσης τουμωρού στο στήθος, από μια γυναίκα με μεγαλύτερο στήθος ...;. Έχετε επίσης υπόψη σαςότι η εμφάνιση γάλακτος κατά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης δεν είναιανησυχητική αλλά και ούτε απαραίτητη. Απλώς συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις,και δεν είναι τίποτε άλλο από το πρωτόγαλα ή πύαρ που αρχίζει να παράγεται.



Μικρές καθημερινές οδηγίες.

Κατάτη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι σημαντικό να διατηρείτε το στήθος σας καλάενυδατωμένο. Το σαπούνι μπορεί να ξηράνει ιδιαίτερα τη θηλή και να τηςπροκαλέσει ευαισθησία. Καλό είναι λοιπόν να το αποφεύγετε όταν κάνετε μπάνιο.Το νερό από μόνο του είναι υπέρ αρκετό για την υγιεινή της περιοχής.

Μπορείτε,αν θέλετε, να απλώνετε μια λιπαντική ουσία στο στήθος κατά τη διάρκεια τηςεγκυμοσύνης. Ακόμα και μια κρέμα σώματος ή ελαιόλαδο κάνει μια χαρά τηςδουλειά.

Βγάζετετο σουτιέν σας για κάποια ώρα την ημέρα. Η επαφή με τον αέρα και η απαλή τριβήμε τα ρούχα ωφελούν πολύ τις θηλές . Μπορείτε, ακόμα να φοράτε από τώρα τοειδικό σουτιέν θηλασμού με τα ανοίγματα κατεβασμένα.

Δοκιμάστενα κάνετε απαλό μασάζ στην περιοχή. Θα εξοικειωθείτε με την τεχνική του και θασας φανεί χρήσιμο όταν στο μέλλον θα θέλετε να βγάζετε το γάλα σας. Πιέστε μετις άκρες των δαχτύλων σας απαλά και κάνετε κυκλικές κινήσεις σε όλο το στήθος,φτάνοντας σταδιακά στη θηλαία άλω.

Τεχνητή Αναπαραγωγή



Που επεμβαίνει ο νόμος;



Όλα αυτά ακούγονται ίσως λίγο ασαφή για τα νέα ζευγάρια πουθέλουν να δοκιμάσουν τις παραπάνω μεθόδους και χρειάζονται αρκετές επεξηγήσειςγια να γίνουν κατανοητά. Για το λόγο αυτό, επικοινωνήσαμε με τρεις ειδικούςεπιστήμονες, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν συμβάλλει στην κατάρτισητου προσχεδίου, και τους ζητήσαμε να σχολιάσουν και να αναλύσουν τα νέα αυτάμέτρα. Στην πορεία, βέβαια, όταν τα μέτρα μπουν στην πράξη και αρχίζουν ναεφαρμόζονται, το ζευγάρι θα μπορεί να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει και θααρχίσει να αισθάνεται όλο και πιο ασφαλές σχετικά με την εφαρμογή της τεχνητήςή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής - όπως λέγεται επιστημονικά.





Ποιο είναι, όμως το πρωταρχικό κίνητρο; Ο ουσιαστικός λόγοςπου πρέπει να υπάρχει μια νομοθεσία που θα συνοδεύει αυτές τις μεθόδουςγονιμοποίησης.

Σύμφωνα με τον κ. Κουμάντο, πρόεδρο τηςΝομιμοπαρασκευαστικής Επιτροπής: «Το κίνητρο μας για τη δημιουργία τουνομοθετικού πλαισίου δεν ήταν τόσο να βοηθήσουμε την υπογεννητικότητα, αλλά ναπροστατεύσουμε όλους όσους παίρνουν μέρος σε αυτή τη διαδικασία, από τραύματαπου μπορεί να δημιουργήσει η αδυναμία του ζευγαριού να αποκτήσει παιδιά, ηαποκάλυψη του δότη του σπέρματος, η παράβαση της συμφωνίας για τη δανεικήμητέρα. Όλα αυτά κρύβουν τον κίνδυνο να προκαλέσουν μεγάλα τραύματα. Η τεχνητήγονιμοποίηση, δηλαδή η ιατρικά υποστηριζόμενη ανθρώπινη αναπαραγωγή, δεν μπορείνα πραγματοποιηθεί ανεξέλεγκτα, αλλά πρέπει απαραίτητα να γίνεται κάτω απόορισμένες προϋποθέσεις.»

Αν γίνει χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές, τότε θα πρέπει ναυπάρχει η κατάλληλη νομοθεσία που θα προστατεύει το παιδί που θα γεννηθεί, ώστενα μη θεωρηθεί, για παράδειγμα, εξώγαμη. Δεν πρέπει να υπάρχει, δηλαδή, καμιάκύρωση που να έχει σαν αποτέλεσμα τη βλάβη του παιδιού. Όπως τονίζει ο κ. Γ.Κουμάντος: «Τα νέα αυτά μέτρα θα παρθούν για να προστατευθούν όλοι όσοιενδιαφέρονται, αλλά η μέριμνα της Επιτροπής είναι να μη ζημιωθούν τα παιδιά πουθα γεννηθούν. Με λίγα λόγια, η κύρια επιλογή των ρυθμίσεων που προτείνουμε ήταννα μη πληρώσει τα σπασμένα το παιδί. Παρ' όλα αυτά, ευχόμαστε η εφαρμογή τουςνα καταπολεμήσει κατά ένα σημαντικό βαθμό και την υπογεννητικότητα». Αςδούμε ποιες μέθοδοι αναπαραγωγής θα προστατευθούν από το νόμο.





Δανεική μητέρα.

Τι είναι: Είναι η μέθοδος τεχνητήςγονιμοποίησης που χρησιμοποιείται όταν η γυναίκα δεν μπορεί να συγκρατήσει καινα μεγαλώσει το έμβρυο στη δική της μήτρα. Λαμβάνεται, λοιπόν, ένας αριθμός απότα ωάρια της, που γονιμοποιούνται από το σπέρμα του συζύγου της στο εργαστήριο,όπως ακριβώς γίνεται με την εξωσωματική γονιμοποίηση. Το έμβρυο, αφού περάσουνλίγες μέρες, μεταφέρεται στη μήτρα μιας άλλης μητέρας (που ονομάζεται δανεικήμητέρα), η οποία κυοφορεί το μωρό για λογαριασμό του ζευγαριού. Όταν το μωρόγεννηθεί, παραδίδεται στο ζευγάρι που είχε το πρόβλημα.



Τι προτείνει ο νόμος: Η χρήση της μεθόδου τηςδανεικής μητέρας θα επιτρέπεται μόνο στις γυναίκες που δεν μπορούν οι ίδιες ναμείνουν έγκυοι και η απόφαση θα κατοχυρώνεται με δικαστικό έλεγχο. Η γυναίκαπου κυοφορεί το έμβρυο θα μπορεί να διεκδικήσει το παιδί - αν πιστεύει ότιείναι δικός της - μόνο με δικαστική αγωγή.

Πρόκειται ίσως για την πιο πολυσυζητημένη βοήθεια προς ταάτεκνα ζευγάρια, που έχει δώσει αφορμή για πολλά σενάρια, ιστορίεςεπιστημονικής φαντασίας, δικαστικά μελό, όπου πχ μια νέα γυναίκα προσφέρει τημήτρα της για να μεγαλώσει το έμβρυο που ανήκει σε άλλη - συνήθως πλούσια καινέα, που θέλει να προστατεύσει το σώμα της από την ταλαιπωρία της εγκυμοσύνης,- δένεται με το μωρό και το σκάει μαζί του ...; Ή μια γυναίκα που αδυνατεί νατεκνοποιήσει συνδέεται συναισθηματικά με άλλη γυναίκα, η οποία προσφέρει τημήτρα της - φυσικά όχι αφιλοκερδώς - και μοιράζουν με αυταπάρνηση τασυναισθήματα τους για το νέο μωρό που θα έρθει στον κόσμο.

Σενάρια που ακούγονται υπερβολικά, έχουν, όμως, μεγάλη δόσηπραγματικότητας και βασίζονται στα καμώματα της ανθρώπινης φύσης. Δενείναι διόλου απίθανο μια γυναίκα να ζητήσει από μια άλλη γυναίκα να κυοφορήσειτο μωρό της, μόνο και μόνο για να μην καταστρέψει την εικόνα του σώματος της,όπως επίσης είναι απόλυτα φυσιολογικό η δανεική μητέρα να συνδεθεί με το μωρόπου μεγαλώνει στην κοιλιά της και να επιθυμεί να το κρατήσει για τον εαυτό της.

Ωστόσο, όλες αυτές οι περιπτώσεις χρειάζονται όρια για ναεξελιχθούν προς όφελος του μωρού, γι' αυτό κρίθηκε απαραίτητο να υπάρξει ένασχέδιο νόμου, που θα βάζει την πολύπλοκη αυτή διαδικασία σε τάξη και στη χώραμας.

«Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών των θεμάτων, βέβαια, αλλάζειαπό χώρα σε χώρα,» εξηγεί ο κ. Γ. Κουμάντος. «Και παρόλο που υπάρχουν διεθνείςσυμβάσεις, η νομοθεσία πρέπει να προσαρμόζεται στην ηθική και στις ανάγκες κάθεχώρας. Για παράδειγμα, το ζήτημα της δανεικής μητέρας σε κάποιες χώρεςαπαγορεύεται αυστηρά. Αντίθετα, εμείς θεωρούμε ότι θα έπρεπε να επιτραπεί στιςπεριπτώσεις που είναι αδύνατο η γυναίκα να κυοφορήσει και δεν υπάρχει άλλοςτρόπος να αποκτήσει παιδιά. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι σε αυτές τιςπεριπτώσεις η ανικανότητα της γυναίκας να κυοφορήσει θα ελέγχεται ιατρικάμε δικαστική απόφαση. Δεν θα μπορεί, δηλαδή, η κάθε γυναίκα που δεν θέλει νααποκτήσει κοιλιά ή να πάρει τρία ή τέσσερα κιλά, να αναζητήσει μια δανεικήμητέρα και να την πληρώσει για να μείνει έγκυος στη θέση της.

«Αυτό που θέλω να διευκρινίσω επίσης», συνεχίζει ο κ. Γ.Κουμάντος, «είναι ότι η γέννηση από δανεική μητέρα μπορούσε να πραγματοποιηθείεδώ και αρκετά χρόνια. Δεν υπήρχε, όμως, κανένας νόμος που να προστατεύει τηγυναίκα, με αποτέλεσμα να μπορεί η δανεική μητέρα να πει ότι το παιδί είναιδικό της και να μην υπάρχει κανένας τρόπος να αποδειχθεί το αντίθετο. Εμείςπροτείνουμε το νομοθετικό πλαίσιο που θα κατοχυρώνει τη μητρότητα, αλλά και τοίδιο το παιδί, το οποίο θα γεννιέται από μια (δανεική) άλφα μητέρα, αλλά θαανήκει αυτομάτως στη βήτα. Αυτό θα γίνεται με συναίνεση και των δυο πλευρώναλλά και με την άδεια του δικαστηρίου, ώστε το νεογέννητο να εγγράφεταικατευθείαν στο ληξιαρχείο με το όνομα του ζευγαριού που «παρήγγειλε».

Είναι έτοιμη, όμως, η ελληνική κοινωνία να δεχτεί τηνεφαρμογή της δανεικής μητέρας; «Ίσως το θέμα της δανεικής μητέρας να σοκάρειακόμα και σήμερα την ελληνική κοινωνία,» εξηγεί ο κ. Μεσσήνης, καθηγητήςγυναικολογίας και υπεύθυνος σε θέματα υπογονιμότητας, και συνεχίζει, «Ανβρεθούμε, όμως, στη θέση μιας γυναίκας που έχει κάνει πάρα πολλές προσπάθειες,έχει κουραστεί και έχει απογοητευθεί και γνωρίζει ότι το γεννητικό της σύστημαδεν της επιτρέπει να κυοφορήσει, τότε θα καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι αυτήη λύση για εκείνη. Μια δική μου ασθενής μου είπε μόνη της και σχεδόναπελπισμένη: «Γιατρέ μήπως θα μπορούσα να δανειστώ μια μήτρα;» κάτι που δείχνειότι όλες οι γυναίκες που βρίσκονται σε αυτή τη θέση είναι έτοιμες να δεχτούν μεμεγάλη ευκολία την εφαρμογή της δανεικής μητέρας.

Γι' αυτό ο δανεισμός της μήτρας είναι ένα ζήτημα που πρέπεινα το αντιμετωπίζουμε θετικά, αρκεί να πραγματοποιείται ως ιατρική βοήθεια προςτο ζευγάρι και όχι για άλλες σκοπιμότητες, όπως για παράδειγμα, για λόγουςαισθητικής. Από την άλλη, είναι σημαντικό να υπάρχει ο κατάλληλος έλεγχοςσχετικά με τα κέντρα που πραγματοποιούν αυτές τις μεθόδους υποβοηθούμενηςαναπαραγωγής».



Σπέρμα από δότη.

Τι είναι: Η μέθοδος της τεχνητής αναπαραγωγής,η οποία χρησιμοποιείται όταν το σπέρμα του συζύγου δεν μπορεί να γονιμοποιήσειτο ωάριο της γυναίκας. Σε αυτή την περίπτωση, με την προτροπή και τηγνωμοδότηση του γιατρού, το ζευγάρι μπορεί να αναζητήσει το σπέρμα κάποιουάγνωστου δότη από την ειδική τράπεζα σπέρματος.



Τι προτείνει ο νόμος: Να κατοχυρώνεται ηανωνυμία του δότη σπέρματος, με εξαίρεση την πληροφόρηση για κληρονομικά θέματαυγείας όταν αυτό είναι απαραίτητο. Το σπέρμα του δότη είναι ένα ζήτημα που δεναφορά μόνο τις άτεκνες και άγαμες γυναίκες που επιθυμούν ένα παιδί.Χρησιμοποιείται και από έναν μεγάλο αριθμό ζευγαριών, όπου το σπέρμα του πατέραδεν είναι ικανό να γονιμοποιήσει το ωάριο της μητέρας. Συνήθως χρησιμοποιείταιάγνωστο σπέρμα, με χαρακτηριστικά μάλιστα όσο το δυνατόν πλησιέστερα σε εκείνατου πατέρα, ώστε να μην υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ της βιολογικής και τηςνομικής πατρότητας. Οι γυναίκες ή τα ζευγάρια που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδίμε αυτή τη μέθοδο, μπορούν να το ζητήσουν από το γιατρό τους, ο οποίος θα τουςκατευθύνει στην κατάλληλη τράπεζα σπέρματος. Μέχρι σήμερα ο νόμος ζητούσε τηνενυπόγραφη συγκατάθεση του πατέρα, ώστε να κατοχυρωθεί η πατρότητα του παιδιούμετά τη γέννηση του. Με το προσχέδιο που προτάθηκε πρόσφατα, γίνεται ένα ακόμαβήμα για την προστασία του παιδιού, αλλά και του ζευγαριού, και κατοχυρώνεται ηπλήρης ανωνυμία του δότη. Έτσι, δεν γνωρίζουν ούτε οι γονείς, αλλά ούτε και ταπαιδιά, ποιος μπορεί να είναι ο φυσιολογικός πατέρας, και, φυσικά, δεν θα μάθειποτέ ούτε ο ίδιος ο δότης ποια είναι τα παιδιά του. Η μόνη πληροφορία πουμπορεί να έχει στη διάθεση της η οικογένεια είναι πάνω σε κληρονομικά θέματαυγείας, για τα οποία είναι απαραίτητο να έχει μια σαφή εικόνα.

«Η ανωνυμία του δότη του σπέρματος είναι απαραίτητηγιατί είναι μια κατάσταση που προσφέρεται για μεγάλους εκβιασμούς», αναφέρει οκ. Κουμάντος. «Για παράδειγμα, «Το παιδί που προέρχεται από εμένα και αν δενμου δώσεις αυτά που σου ζητάω, θα πάω να το αποκαλύψω». Επίσης, η ανωνυμίαπροστατεύει τόσο το δότη όσο και το παιδί από ψυχολογικά τραύματα που μπορεί ναεμφανισθούν αργότερα. Αν ο δότης μπορεί να αποκτήσει παιδί, το γεγονός ότικάποιος άλλος έχει ένα παιδί με το γενετικό του υλικό, θα μπορούσε ναπροκαλέσει πολλά προβλήματα». Γι' αυτό το λόγο, ούτε ο ένας ούτε οάλλος πρέπει να γνωρίζει ότι έχει συμβεί. «Η χρήση σπέρματος δότη»,επιβεβαιώνει η κ. Κοντογιάννη, γενετίστρια - εμβρυολόγος, «ήδη χρησιμοποιείταισε μεγάλο βαθμό από τα άτεκνα ζευγάρια, χωρίς, όμως, να γίνεται γνωστό σεκανέναν άλλον πέρα από το γιατρό που θα αναλάβει το ζευγάρι. Μάλιστα, πολλέςφορές επιλέγουμε ο δότης να μοιάζει φυσιογνωμικά με τον πατέρα, όσο το δυνατόνπερισσότερο, να έχει την ίδια ομάδα αίματος και άλλα βιολογικά χαρακτηριστικά,ώστε η όλη ιστορία να παραμένει μια προσωπική υπόθεση της οικογένειας. Ηεξασφάλιση, επομένως της ανωνυμίας του δότη και η κατοχύρωση ότι πρόκειται γιαδότη σπέρματος και όχι για πατέρα, θα προστατεύσει περισσότερο την οικογένειααπό ψυχολογικά προβλήματα, που θα έχουν σχέση, για παράδειγμα, με την πιθανήδιεκδίκηση του παιδιού από το δότη».



Η επιλογή του φύλου.

Τι είναι:Η μέθοδος της τεχνητής γονιμοποίησηςκατά την οποία ο γιατρός επιλέγει ποιο έμβρυο θα εμφυτευτεί στη μήτρα τηςγυναίκας με βάση το φύλο.



Τι προτείνει ο νόμος: Δεν θα επιτρέπεται ηεπιλογή φύλου, παρά μόνο για λόγους υγείας, όταν υπάρχει στην οικογένεια μεσοβαρή κληρονομική ασθένεια που μεταφέρεται μονάχα στο ένα φύλο.

Αγόρι ή κορίτσι: Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί ταζευγάρια αλλά και ολόκληρο τον κύκλο που τα περιβάλλει από την πρώτη στιγμή τηςσύλληψης ...; ίσως και νωρίτερα. Πόσο μάλλον όταν έχουν προηγηθεί τρία ήπερισσότερα αδέρφια του ίδιου φύλου.

Παρ' όλα αυτά, το θέμα της επιλογής του φύλου με σκοπό ναικανοποιήσει τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες των γονιών δεν έχει θετικήαντιμετώπιση από τον επιστημονικό άλλα και τον νομοθετικό κόσμο. Και αυτόδιότι η μεγάλη αυτή δυνατότητα της σύγχρονης ιατρικής πρέπει να χρησιμοποιείταιαυστηρά μόνο για ιατρικούς λόγους, για την πρόληψη από σοβαρές ασθένειες καιτην προστασία της οικογένειας από κάποια κληρονομική μάστιγα. Πράγματι,υπάρχουν κληρονομικές ασθένειες, όπως η μυοπάθεια Duchenne, ο δαλτονισμός καιάλλες, οι οποίες συνδέονται στενά με το φύλο, με αποτέλεσμα η υγεία του παιδιούνα εξαρτάται από το αν θα γεννηθεί αγόρι ή κορίτσι. «Η ηθική είναι οπρώτος τομέας που προστατεύεται με την ύπαρξη της κατάλληλης νομοθεσίας για τηνεπιλογή του φύλου», επισημαίνει ο κ. Μεσσήνης και συνεχίζει, «Το να επιλέγει ογιατρός ποιο έμβρυο θα εμφυτευτεί και ποιο όχι είναι ένα θέμα καθαρά ηθικό, πουέχει σχέση με το πότε ένα έμβρυο θεωρείται ζωντανός οργανισμός και ποιος έχειδικαίωμα να επιλέξει αν θα χρησιμοποιηθεί ή αν θα «πεταχτεί». Οι επιστήμονεςστην Αμερική, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιήσουν για ερευνητικούςσκοπούς ένα έμβρυο που είναι κάτω των 14 ημερών από την ημέρα της γονιμοποίησηςτου ωαρίου, γιατί μέχρι εκείνη την ημέρα το έμβρυο είναι μια άμορφη μάζα πουδεν έχει νευρικό σύστημα, που δεν αισθάνεται. Το θέμα της επιλογής του φύλουχρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προσοχή σχετικά με το πότε πρέπει να γίνεται καιπότε όχι. Όταν πρόκειται για καθαρά ιατρικούς λόγους, τότε φυσικά δεν σηκώνεισυζήτηση. Διαφορετικά, είναι πολύ εύκολο να διαταραχθεί η ισορροπία της φύσης».

«Πράγματι, σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, όπου η επιλογήφύλου εφαρμόζεται σε μεγάλο βαθμό, δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματαδημογραφικά» αναφέρει η κ. Κοντογιάννη. «Σε αυτές τις χώρες, ήταν αναμενόμενονα προτιμούνται τα αγόρια. Αντίθετα, στη Βόρεια Αμερική, όπου η επιλογή φύλουγια την ισορροπία της οικογένειας επιτρέπεται - όταν για παράδειγμα μιαοικογένεια έχει τρία κορίτσια και θέλει ένα αγόρι - δεν παρατηρήθηκε ανάλογοπρόβλημα γιατί η ζήτηση ήταν 50/50. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει - τουλάχιστον στανέα ζευγάρια - μια προτίμηση ως προς το φύλο. Οι περισσότεροι γονείςενδιαφέρονται να αποκτήσουν ένα υγιές παιδί».

«Είναι επόμενο ο νόμος να μην επιτρέπει μια επιλογή τουτύπου «θέλω να κάνω τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια». Και αυτό γίνεται διότιπρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι αυτές οι ιατρικές πράξεις δενπραγματοποιούνται επειδή επιθυμούμε να φτιάξουμε μια ράτσα όπως εμείς τηθέλουμε, στα μέτρα μας», ολοκληρώνει ο κ. Κουμάντος.



Τα πλεονεκτήματα του νόμου.

«Το άτεκνο ζευγάρι θα βοηθηθεί σε μεγάλο βαθμό από τονόμο πλαίσιο. Κι αυτό γιατί πριν από το νόμο εμείς οι ειδικοί δεν μπορούσαμε ναβοηθήσουμε το ζευγάρι, διστάζουμε να εφαρμόσουμε ορισμένες επιστημονικέςεξελίξεις και τεχνολογικά επιτεύγματα. Διότι δεν υπήρχε η απαραίτητη νομικήκάλυψη», αναφέρει η κ. Κοντογιάννη. «Για παράδειγμα, ήταν δύσκολο μέχρισήμερα να μπουν σε εφαρμογή οι ιατρικές πράξεις της δανεικής μητέρας, γιατί δενυπήρχε καμιά εξασφάλιση, ούτε του ζευγαριού αλλά ούτε και του επιστήμονα».

Όπως, τέλος, εξηγεί ο κ. Μεσσήνης: «Τώρα, τα ζευγάρια θαγνωρίζουν πια μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Όσο για το αν θα αυξηθεί ηγονιμότητα των ζευγαριών με την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου, αυτό είναικάτι που δεν μπορώ να το προβλέψω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εφαρμογή όλωναυτών των μεθόδων θα είναι πλέον σωστότερη».



Όχι στην κλωνοποίηση.

Το προσχέδιο του νόμου που προτάθηκε πρόσφατα καλύπτειεπίσης το πολυσυζητημένο θέμα της κλωνοποίησης για αναπαραγωγικούς σκοπούς,σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή με την επιστημονική μέθοδοτης κλωνοποίησης. Στη χώρα μας, όπως και στις περισσότερες χώρες του κόσμου,έχει κυρωθεί η Διεθνής Σύμβαση του Οβιέδο (1997), η οποία απαγορεύει επίσης τηνκλωνοποίηση για ερευνητικούς θεραπευτικούς σκοπούς. Παρ' όλα αυτά, «εξακολουθείνα τηρείται επιφυλακτική στάση», όπως αναφέρει ο κ. Κουμάντος, «εφόσον υπάρχειασάφεια και ρευστότητα γύρω από αυτό το θέμα σε παγκόσμια κλίμακα».