Ο πιο καλός ο μαθητής

Οι καλές επιδόσεις στο σχολείο πετυχαίνονται με το σωστό διάβασμα. Και αυτό ισχύει για όλους, μικρούς και μεγάλους μαθητές. Είναι ένας σχολικός κανόνας, τον οποίο τα πιτσιρίκια καμιά φορά..... παραβαίνουν. Πως, λοιπόν, θα κάνετε το μικρό σας να αγαπήσει το διάβασμα, να γίνει μελετηρό και να αποκτήσει με τα μαθήματα του σχολείου την καλύτερη σχέση;
Σίγουρα αν ρωτήσετε το μικρό σας τι προτιμά, το παιχνίδι ή το διάβασμα, έχει έτοιμη την απάντηση: "Μα.... το παιχνίδι!" και μάλιστα όσο πιο μικρός είναι ο μαθητής τόσο πιο δύσκολο είναι για τη μαμά να τον πιέσει να προετοιμάσει τα μαθήματα του και να μην έχει το νου του στην παιδική χαρά. Από τη μία, λοιπόν, το μικρό σας έχει τη δασκάλα του και τις.... απαιτήσεις της, και από την άλλη έχει τη μαμά και το μπαμπά που του μιλούν για τα πλεονεκτήματα της μόρφωσης και για το σπουδαίο ρόλο που παίζει το σχολείο στη ζωή του, και μάλιστα στενοχωριούνται όταν οι επιδόσεις του δεν είναι πολύ καλές. Η σχέση του παιδιού όμως με το διάβασμα επηρεάζεται και διαμορφώνεται από διάφορους παράγοντες.

Οι ρυθμοί με τους οποίους μεγαλώνει το παιδί είναι πολύ γρήγοροι. Δεν προλάβατε να το καμαρώσετε στο νηπιαγωγείο και να, το μικρό σας με τη σχολική σάκα να.... ανεβαίνει μία μία τις τάξεις του Δημοτικού. Καθήκον του είναι τώρα να διαβάζει τα μαθήματα του και να πηγαίνει καλά προετοιμασμένο στο σχολείο. Τα απογεύματα του πρέπει να τα αφιερώνει στα βιβλία και στη μελέτη του, ώστε να μην αφήνει κενά και, βέβαια, να μη μένει πίσω και να μην παίρνει κακούς βαθμούς. Αυτή είναι η ιδανική εικόνα για κάθε μαμά! Όμως δεν συμβαίνει πάντα έτσι. Τα πιτσιρίκια δεν είναι πάντα μελετηρά και μερικές φορές δεν δείχνουν ιδιαίτερη προθυμία να ετοιμάσουν τα μαθήματα τους, με αποτέλεσμα η απόδοση τους στο σχολείο να μην είναι αυτή που περιμένετε. Πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη σχέση του παιδιού με τη μελέτη των μαθημάτων του σχολείου. Ένας από αυτούς είναι η σχέση του με τους συμμαθητές του και η εικόνα που θέλει να παρουσιάζει στην τάξη. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να δείτε το μικρό σας να βελτιώνει την απόδοση του στα μαθήματα και αυτή η μεταστροφή να οφείλεται στην ευεργετική επίδραση της παρέας του και στην καλή πλευρά του ανταγωνισμού. Αν οι φίλοι του έχουν έναν έλεγχο γεμάτο με Άριστα, τότε το παιδί σας σίγουρα θα βάλει τα δυνατά του για να τους αποδείξει την υπεροχή του.

Καμιά φορά όμως η γνώμη της ομάδας δεν λειτουργεί τόσο θετικά. Μην ξαφνιαστείτε, λοιπόν, αν το μπομπιράκι σας, που στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού ήξερε το μάθημα του.... νεράκι και έσπευδε να σηκώνει το χέρι για να απαντήσει στις ερωτήσεις της δασκάλας, αποφασίσει να αλλάξει το μαθητικό.... ίματζ του. Τώρα προτιμάει την αποδοχή των φίλων του από τα Μπράβο και τα Άριστα. Πάλι θα προετοιμάζεται για το σχολείο και θα κάνει τα μαθήματα του, αλλά χωρίς τον παλιότερο ζήλο. Σίγουρα όμως θα ξαναβρεί την όρεξη του για το διάβασμα και μάλιστα πολύ σύντομα, γιατί οι καλοί μαθητές, αυτοί που.... "τα παίρνουν τα γράμματα", μπορεί κάποια στιγμή να παρουσιάζουν σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους, αλλά ξαναβρίσκουν το ρυθμό τους. Το μελετηρό παιδί, το παιδί που του αρέσει να διαβάζει, είναι το όνειρο κάθε μαμάς. Όμως, εκτός από τα πιτσιρίκια που έχουν έφεση στα γράμματα-όπως κάποια άλλα έχουν ταλέντο στη μουσική, το χορό ή τη ζωγραφική-και για αυτό κρατούν, άλλωστε, με συνέπεια την πρωτιά στην τάξη τους, υπάρχουν και τα παιδιά που μελετάνε πολύ, όχι όμως γιατί είναι ενθουσιασμένα με το σχολείο αλλά επειδή πιέζονται από τη μαμά και τον μπαμπά και δεν θέλουν να τους χαλάσουν το χατίρι.

Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση η απόδοση του παιδιού δεν είναι σταθερή σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού, διότι υπάρχει πιθανότητα το παιδί να "επαναστατήσει" μεγαλώνοντας και να σταματήσει να διαβάζει με τον ίδιο ρυθμό. Για αυτό λοιπόν μην πιέζετε το μικρό σας! Προσπαθήστε να το πείσετε για την ωφέλεια της μελέτης, αλλά ποτέ μην το κάνετε με έντονο τρόπο. Και, βέβαια, ποτέ μην συγκρίνετε τις επιδόσεις του με αυτές των συμμαθητών του ή ακόμα και των μεγαλύτερων αδερφών του προσπαθώντας έτσι να το κάνετε να διαβάσει.

Συμβαίνει και στους καλύτερους γονείς!

Είναι πιθανό να επισκεφθείτε το σχολείο του παιδιού σας για να ρωτήστε πως τα πηγαίνει στα μαθήματα του και ακούσετε τη δασκάλα του να σας λέει ότι δεν είναι πολύ ευχαριστημένη από τις επιδόσεις του, επειδή δεν "ανοίγει" βιβλίο και δεν καταβάλλει προσπάθειες, κάτι που άλλωστε θα διαπιστώνετε και από τον έλεγχο του. Συζητήστε με τη δασκάλα του λόγους. Ζητήστε περισσότερες πληροφορίες για την εικόνα του παιδιού στην τάξη, καθώς και συμβουλές ώστε να κεντρίσετε το ενδιαφέρον του για μελέτη. Θα ήταν μεγάλο λάθος να αρχίσετε τις παρατηρήσεις και τα κηρύγματα στο παιδί. Αντίθετα, καθίστε και κουβεντιάστε με το μικρό σας. Ζητήστε του να σας πει αν το ενοχλεί κάτι στο σχολείο ή αν δεν καταλαβαίνει πολύ καλά όσα παραδίδει η δασκάλα στο μάθημα.

Χρειάζεται κίνητρα.
Μην ξεχνάτε ότι, τελικά, την απόφαση για να..... στρωθεί στο διάβασμα των μαθημάτων του θα πάρει το πιτσιρίκι σας μόνο του. Ωστόσο έχει ανάγκη και από θετικές επιρροές!

• Σημαντικό ρόλο παίζει το σχολικό περιβάλλον. Το επίπεδο των παιδιών της τάξης του αποτελεί για τον μικρό μαθητή ένα γερό κίνητρο. Θα είναι πιο εύκολο για το παιδί να μελετάει, αν οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες του ενδιαφέρονται για τα μαθήματα τους και είναι επιμελείς.
• Η φιλία του με έναν μελετηρό και καλό μαθητή είναι βέβαιο ότι θα το παρασύρει στη μελέτη. Αν μάλιστα διαβάζουν και παρέα, θα μπορεί το ένα παιδί να βοηθά το άλλο.
• Ο φόβος της αποτυχίας και του κακού ελέγχου δεν λειτουργεί πάντα ως κίνητρο και δεν συμβάλλει αποτελεσματικά στον τρόπο που διαβάζει το παιδί σας.

Μπορείτε να βοηθήσετε. 

Οι μέτριες μαθητικές επιδόσεις του παιδιού δεν πρέπει να σας γεμίζουν ενοχές. Μπορείτε να σταθείτε στο πλευρό του και να του κεντρίσετε το ενδιαφέρον για τη μελέτη. Η παρέμβαση σας ωστόσο θα πρέπει να περιορίζεται στο να του "ανοίγετε πόρτες" και να του προσφέρετε δυνατότητες. Θα κάνετε λοιπόν λάθος αν κάθεστε πιεστικά πάνω από το κεφάλι του παιδιού για να διαβάσει. Και, φυσικά, πρέπει να αποφεύγετε να το ελέγχετε. Σταθείτε δίπλα του με αγάπη και με υπομονή και όχι με το ύφος της αυθεντίας. Πάνω από όλα όμως για να "συνεργαστείτε" σωστά με το μικρό στα μαθήματα του σχολείου και για να βελτιωθεί η απόδοση του, πρέπει να λάβετε υπόψη σας κάποια πράγματα που ισχύουν για όλα τα παιδάκια αυτής της ηλικίας:

• Το μπομπιράκι σας μπορεί να καταλαβαίνει σχετικά καλά τις αφηρημένες έννοιες. Όταν ήταν μικρότερο, καταλάβαινε τις έννοιες μέσα από τις αισθήσεις του. Μάθαινε, για παράδειγμα, αριθμητική με ξυλάκια. Τώρα μπορεί να κάνει υποθέσεις, καταλαβαίνει καλύτερα τους νόμους της φυσικής, δίνει μεγαλύτερη σημασία στο ζητούμενο ενός προβλήματος και λιγότερο στις πράξεις αυτές καθεαυτές. Αν θέλετε, λοιπόν, να συζητήσετε μαζί του για ένα πρόβλημα αριθμητικής, θα δώσετε έμφαση στο γιατί πρέπει πχ να κάνει διαίρεση, κι όχι στο αποτέλεσμα που θα έχει η συγκεκριμένη αριθμητική πράξη.
• Το παιδί έχει πια την ικανότητα, όταν διαβάζει ένα κείμενο, να καταλαβαίνει την πρόθεση του συγγραφέα. Αν κουβεντιάσετε μαζί του το πρώτο κεφάλαιο ενός βιβλίου, μπορείτε να το ρωτήσετε: "Γιατί το λέει αυτό ο συγγραφέας;" Μπορείτε όμως να προχωρήσετε και να του ζητήσετε να σας πει: "Τι νομίζεις ότι θα γίνει παρακάτω;" ή "Τι θα συνέβαινε αν δεν είχε γίνει αυτό;"
• Τα πιο μικρά παιδιά έχουν την ικανότητα να δίνουν μόνο μία απάντηση στην ερώτηση σας (αυτό ονομάζεται "συγκλίνουσα σκέψη"). Αν το ρωτήσετε πχ "Τι έκανε ο Ηρακλής στη λίμνη Στυμφαλία;" θα σας περιγράψει το περιστατικό. Όταν το παιδί μεγαλώσει θα έχετε τη δυνατότητα να του κάνετε ερωτήσεις που απαιτούν πιο σύνθετες απαντήσεις και δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να κάνει υποθέσεις (αυτό ονομάζεται "αποκλίνουσα σκέψη").

Κάντε το διάβασμα χόμπι.

Το εξωσχολικό διάβασμα είναι μια συνήθεια που καλό θα ήταν να φροντίσετε να αποκτήσει το παιδί από αυτή την ηλικία. Κεντρίστε, λοιπόν, το ενδιαφέρον του παιδιού για τη λογοτεχνία και ανοίξτε του τις πύλες ενός υπέροχου κόσμου, του κόσμου των βιβλίων. Όμως αυτό πρέπει να γίνει με προσοχή. Καμιά φορά οι μαμάδες αγοράζουν βιβλία και τα προσφέρουν για να κινήσουν το ενδιαφέρον των παιδιών, αλλά το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό, γιατί εκείνα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να τα ξεφυλλίσουν. Από την επιθυμία τους να αποκαλύψουν στο μικρό τους την ομορφιά ενός συγγραφέα που κάποτε ενθουσίαζε τις ίδιες, προσπαθούν να του τον επιβάλουν. Διαλέγουν λοιπόν για λογαριασμό του αναγνώσματα που αγάπησαν εκείνες, σε μια εποχή καθόλου μακρινή αλλά πολύ διαφορετική από αυτή που ζει σήμερα το μικρό τους. Τότε η τηλεόραση δεν ήταν ακόμα τόσο ελκυστική, ενώ το κομπιούτερ και το ίντερνετ ανήκαν στη σφαίρα της φαντασίας.

Δώστε λοιπόν στο παιδί την ευκαιρία να ανακαλύψει μόνο του ότι το εξωσχολικό διάβασμα είναι μια απόλαυση, αλλά μην το υποχρεώνετε να διαβάσει συγκεκριμένα βιβλία. Χαρείτε μαζί του μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία και διαλέξτε μαζί αυτά που θα διαβάσει. Τα εξωσχολικά βιβλία πλουτίζουν τις γνώσεις του, και είναι ο καλύτερος τρόπος για να αγαπήσει και τα σχολικά βιβλία.

...Άριστες συμβουλές.

• Φροντίστε να μην αποσπάται η προσοχή του την ώρα που μελετά. Στο σπίτι δεν πρέπει να ακούγονται ενοχλητικοί θόρυβοι.
• Η γωνιά της μελέτης και το γραφείο του πρέπει να είναι τακτοποιημένα.
• Φροντίστε να υπάρχει ο σωστός φωτισμός ώστε να μην κουράζεται το παιδί όταν μελετά.
• Μη δείχνετε στο παιδί πως να διαβάζει και μην το ελέγχετε. Μπορείτε να διαπιστώνετε τις γνώσεις του διακριτικά.
• Να είστε δίπλα του όταν σας χρειάζεται και έχει δυσκολίες.
• Προτρέψτε το να δίνει έμφαση στις κεντρικές ιδέες και όχι στις λεπτομέρειες.
• Μη χάνετε ευκαιρία να διευρύνετε τους ορίζοντες του. Μια είδηση στην τηλεόραση, ένα άρθρο στην εφημερίδα ή μια επίσκεψη σε μουσείο μπορούν να γίνουν  αφορμή για να συνδέσει όσα μαθαίνει μέσα στην τάξη με τον έξω κόσμο. Έτσι, αφομοιώνει καλύτερα τα σχολικά μαθήματα και εμπλουτίζει διαρκώς τις γνώσεις του.
• Αποφεύγετε να του κάνετε συνεχώς παρατηρήσεις σχετικά με τις επιδόσεις του στα μαθήματα. Αντίθετα, προσπαθείτε να το επιβραβεύετε και να το ενθαρρύνετε.

Πηγή: περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"

Διαβάστε επίσης:

Πάλι δεν διάβασες; Τι να κάνουν οι γονείς.

Πως οι γονείς μπορούν να βοηθούν τα παιδιά τα παιδιά τους να κάνουν την κατ' οίκον εργασία τους.

Εποικοδομητική Μελέτη. Στρατηγικές για καλύτερη αφομοίωση και απομνημόνευση

"Μου τη δίνει το σχολείο"

Η παιδαγωγική αξία του λάθους

Read More [...]

Posted in άριστος, γονείς, δάσκαλος, διάβασμα, μαθητής, μελέτη, μέτριος, οικογένεια, συμβουλές, σχολείο

1 - 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ - ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

Μητρότητα-έργο του Pablo Picaso (1881-1972)

Πώς ξεκίνησε η Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού


Το 1990, στη Συνάντηση Κορυφής για τα Παιδιά, οι εκπρόσωποι όλων των κρατών του κόσμου δεσμεύτηκαν να δραστηριοποιηθούν ενάντια στην τάση να αποφεύγεται ο μητρικός θηλασμός και να υποκαθίσταται από το βρεφικό γάλα του εμπορίου. Το 1992 η διεθνής κοινότητα καθιέρωσε τον εορτασμό της Παγκόσμιας Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού μέσα στον Αύγουστο ενώ στην Ελλάδα γιορτάζεται κάθε χρόνο 1 με 7 Νοεμβρίου από το 1996.

Αποκλειστικά μητρικός θηλασμός τους πρώτους 6 μήνες της ζωής


Αποκλειστικός μητρικός θηλασμός, σημαίνει να μην παρέχεται στο παιδί κανενός άλλου είδους τροφή σε υγρή ή στερεά μορφή, αλλά το παιδί να θηλάζει συχνά και χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Η UNICEF συνιστά τον αποκλειστικό θηλασμό των βρεφών κατά τους 6 πρώτους μήνες της ζωής τους και την συνέχισή του μέχρι το 2ο έτος μαζί με την κατάλληλη συμπληρωματική διατροφή, ή ακόμα και παραπέρα.

Το μητρικό γάλα είναι κάτι περισσότερο από μία τροφή. Είναι ένας ζωντανός ιστός με πολλούς αμυντικούς παράγοντες και δίνει στο μωρό συνεχή ενεργό προστασία για τις λοιμώξεις, όταν το σώμα του μωρού δεν μπορεί ακόμα να προστατευτεί από μόνο του. Το μητρικό γάλα περιέχει ακριβώς στη σωστή αναλογία ενέργεια, πρωτεΐνες, βιταμίνες και άλλα διατροφικά στοιχεία για ένα μωρό στους έξι πρώτους μήνες της ζωής και επίσης όλο το νερό που χρειάζεται. Τα διατροφικά του στοιχεία είναι τέλεια ποιοτικά για ένα μωρό και είναι πιο ευκολοχώνευτο από οποιοδήποτε άλλο γάλα ή τροφή.

Γιατί ο μητρικός θηλασμός είναι δικαίωμα;

Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα σε επαρκή διατροφή. Η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού υπογραμμίζει τη βασική ανάγκη της σωστής διατροφής και διασαφηνίζει την υποχρέωση της πολιτείας να ενημερώνει με τον εγκυρότερο τρόπο όλες τις κοινωνικές ομάδες για τα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού και να εξασφαλίζει στις μητέρες κατάλληλη περίθαλψη πριν και μετά το θηλασμό.

• Ο Μητρικός Θηλασμός είναι μέρος των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην διατροφή και στην υγεία.
• Το μητρικό γάλα είναι η καλύτερη τροφή για τα βρέφη. Είναι συνέχεια της διατροφής και προστασίας που λάμβανε το μωρό μέσω του ομφάλιου λώρου. Παρέχει θρεπτικά ισορροπημένη διατροφή και έχει την ίδια δράση με τον εμβολιασμό, μειώνοντας τις πιθανότητες προσβολής από ορισμένες ασθένειες.
• Η πράξη του θηλασμού είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο της σωστής παιδικής φροντίδας, συμβάλλοντας στην υγιή ανάπτυξη του παιδιού τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
• Ο θηλασμός προστατεύει το δικαίωμα κάθε γυναίκας στην υγεία, μειώνοντας τον κίνδυνο προσβολής από τον καρκίνο του στήθους ή των ωοθηκών, της αναιμίας από σιδηροπενία και την οστεοπόρωση.

Ενημερωτικό φυλλάδιο για την Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού(αρχείο pdf 413Kb)

Με την ευκαιρία της Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF ενώνει τη φωνή της με άλλους παγκόσμιους φορείς και συνεργάτες σε μια κοινή έκκληση για να περάσει το μήνυμα για τα οφέλη του μητρικού θηλασμού στο ευρύ κοινό, με στόχο οι νέοι άνθρωποι τόσο στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όσο και στις πιο αναπτυγμένες χώρες να κατανοήσουν τη σημασία του μητρικού θηλασμού πριν γίνουν γονείς.

Η Ελληνική Επιτροπή της UNICEF, στα πλαίσια της εκστρατείας αυτής, ετοίμασε και αποστέλλει σε κλινικές και νοσοκομεία, δημόσια και ιδιωτικά, σε κέντρα υγείας, υπεύθυνους αγωγής υγείας και άλλους σχετικούς φορείς, ειδικό ενημερωτικό φάκελο, αφίσες και οπτικό υλικό, για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση, τόσο των λειτουργών της υγείας, όσο και των πολιτών.

Τα οφέλη του μητρικού θηλασμού για την παιδική επιβίωση, ανατροφή και ανάπτυξη είναι σημαντικά. Επιστημονικά στοιχεία έχουν δείξει ότι ο μητρικός θηλασμός μπορεί να οδηγήσει σε μια μείωση 13% των θανάτων των παιδιών κάτω των πέντε ετών, αν τα μωρά θήλαζαν αποκλειστικά για 6 μήνες και συνέχιζαν να θηλάζουν μέχρι και ένα έτος.

Ο μητρικός θηλασμός παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της δυστροφίας (χαμηλό ύψος σε σχέση με την ηλικία του παιδιού), μια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες σωματικές και νοητικές βλάβες και η οποία θεωρείται ως βασικός δείκτης που αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές ανισότητες. Λαμβάνοντας υπόψη την κρίσιμη σημασία του μητρικού θηλασμού, η UNICEF υποστηρίζει σθεναρά την επιτάχυνση της συνολικής προσπάθειας, ώστε να βελτιωθούν τα ποσοστά μητρικού θηλασμού σε παγκόσμιο επίπεδο.

Παρόλο που ο μητρικός θηλασμός συνδέεται άμεσα με τη μείωση των θανάτων των παιδιών κάτω των πέντε ετών, μόνο το 36% των βρεφών κάτω των 6 μηνών στις αναπτυσσόμενες χώρες τρέφονται αποκλειστικά με μητρικό γάλα. «Καμία άλλη προληπτική παρέμβαση δεν είναι πιο αποδοτική για τη μείωση του αριθμού των παιδιών που πεθαίνουν πριν από τα πέμπτα γενέθλιά τους.» δηλώνει ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF κ. Anthony Lake. «Ο μητρικός θηλασμός είναι η καλύτερη τροφή, ανεξάρτητα αν το μωρό γεννήθηκε στην Ουγκάντα ή την Αγγλία, την Κίνα ή τον Καναδά».

Οι γυναίκες πρέπει να ενημερώνονται για τη σημασία του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού όταν προσέρχονται για προγεννητική φροντίδα ή αμέσως μετά τον τοκετό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα δίκτυα υγείας θα πρέπει να διαθέτουν προσωπικό, που όχι μόνο έχει τις πιο πρόσφατες γνώσεις και δεξιότητες για να υποστηρίξει τις μητέρες να ξεκινήσουν το θηλασμό, αλλά και για να προσφέρει οδηγίες και διευκρινίσεις σχετικά με το πώς να συνεχίσουν τον αποκλειστικό θηλασμό για τους πρώτους έξι μήνες και μέχρι τα δύο χρόνια ή και περισσότερο.

Ωστόσο, ενώ τα ποσοστά μητρικού θηλασμού στον αναπτυσσόμενο κόσμο βρίσκονται σε άνοδο, στα δύο τρίτα των χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία, εκατομμύρια μωρά δεν επωφελούνται από την σωτήρια αυτή πρακτική.

Χρειάζεται να καλλιεργηθεί ένα ευρύτερο δίκτυο συνηγόρων υπέρ του μητρικού θηλασμού, χρησιμοποιώντας νέους και δημιουργικούς τρόπους επικοινωνίας με τις μητέρες και τις οικογένειες. Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση πέρα από τα στενά όρια του μαιευτηρίου είναι κρίσιμης σημασίας για να αγγίξουμε μεγαλύτερο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των νέων.

Η UNICEF, με την ευκαιρία της Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού, ενθαρρύνει τη χρησιμοποίηση όλων των δυνατών μέσων επικοινωνίας, όπως η κοινωνική δικτύωση, τα ιστολόγια, η κινητή τηλεφωνία κ.α. Γι' αυτό, όλες οι σχετικές πληροφορίες για τα οφέλη του μητρικού θηλασμού θα αναρτηθούν επίσης από την Ελληνική Επιτροπή της UNICEF στην ιστοσελίδα της www.unicef.gr στο facebook www.facebook.com/unicef.gr και στο twitter:@unicefgreece

Τη χρονιά αυτή, ας δώσουμε έμφαση στο ρόλο που μπορεί να παίξει το κάθε μέλος της κοινωνίας στην ευαισθητοποίηση σχετικά με το μητρικό θηλασμό, που αποτελεί την καλύτερη αρχή για τη ζωή των παιδιών.

Πηγή: unicef.gr

Read More [...]

Posted in εβδομάδα μητρικού θηλασμού, unicef

Το παιχνίδι των λυγμών

Περιμένατε ότι θα είναι η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής σας. Όμως, το χρονικό διάστημα μετά τον τοκετό, το μόνο που σκέφτεστε είναι πόσο απροετοίμαστη ήσασταν για όλα αυτά. Έχετε τη φυσιολογική επιλόχειο μελαγχολία ή μήπως πάσχετε από επιλόχεια κατάθλιψη;


«Όταν έμεινα έγκυος, ήμουν 27 ετών. Ο γάμος μου είχε κάποια προβλήματα, τα οποία όμως δεν τα θεωρούσα αρκετά σημαντικά ώστε να πιστέψω ότι θα είχαν αντίκτυπο στην απόφασή μου να κάνω ένα παιδί. Η εγκυμοσύνη μου ήταν δύσκολη, ωστόσο ευτυχώς η σχέση μου με το σύζυγο μου πήγαινε όλο και καλύτερα. Όταν γύρισα στο σπίτι από το μαιευτήριο, και συγκεκριμένα μετά από δύο - τρεις εβδομάδες, άλλαξε σχεδόν όλη μου η διάθεση. Η κούρασή μου ήταν μεγάλη, δεν μπορούσα να ελέγξω τα νεύρα μου, δεν είχα διάθεση για τίποτα και δεν έβρισκα χαρά πουθενά. Έφτασα στο σημείο να κλαίω καθημερινά, παρακαλώντας να βρεθεί κάποιος τρόπος να «ξεφορτωθώ» αυτό το μωρό. Καταλαβαίνω ότι ακούγεται σκληρό, όμως έτσι ένιωθα τότε. Αυτό που με ταρακούνησε και με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι δεν είμαι καλά, ήταν όταν μια μέρα πάνω στα νεύρα και στην απελπισία μου πέταξα το μωρό μου με δύναμη πάνω στο κρεβάτι φωνάζοντας: «Δεν σε θέλω πια»…
Η ιστορία της Κατερίνας μπορεί να φαίνεται δραματική, όμως αυτό δεν την κάνει μια «κακή» μάνα ή μια σπάνια περίπτωση. Μετά τη γέννηση του παιδιού τους, πολλές μαμάδες παρουσιάζουν συναισθηματικές μεταπτώσεις. Η απόλυτη ευτυχία και χαρά για το ευχάριστο αυτό γεγονός μετατρέπονται σε άγχος, εκνευρισμό, απελπισία, αρνητικές σκέψεις, ακόμα και αποστροφή. Όλα αυτά σε πολλές περιπτώσεις είναι συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης. Η επιλόχειος κατάθλιψη δεν είναι μια απλή ιδιοτροπία ή καπρίτσιο της νέας μαμάς, αλλά μια ασθένεια που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Εμφανίζεται περίπου σε μία στις δέκα μητέρες και εκδηλώνεται μέσα σε ένα μήνα από τον τοκετό. Το ανησυχητικό είναι ότι, επειδή δεν είναι «κοινωνικά αποδεκτό» μια μητέρα να μην είναι πλημμυρισμένη από ευχάριστα συναισθήματα μετά τη γέννηση του παιδιού της, πολλές γυναίκες με επιλόχειο κατάθλιψη δεν το παραδέχονται και υποφέρουν σιωπηλά μόνες τους, με τραγικά αποτελέσματα καμιά φορά.

Οι αιτίες
Αν και τα αίτια της επιλόχειας κατάθλιψης μπορεί να ποικίλλουν, ένας κοινός παρανομαστής είναι η αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών που συμβαίνει κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη. Πιο συγκεκριμένα, τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης -τα οποία αυξάνονται κατά τη διάρκεια της κύησης- μειώνονται δραματικά μετά τη γέννα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ψυχολογική διάθεση της λεχώνας, η οποία έχει ήδη εξαντληθεί από τη γέννα, την αϋπνία και την κούραση. Επιπλέον, το άγχος που δημιουργούν οι απότομες ευθύνες αλλά και ενδεχομένως η προδιάθεση της νέας μαμάς σε τάσεις κατάθλιψης, μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία της. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν πρόκειται για μια διαταραχή που οφείλεται στο γεγονός ότι η νέα μαμά δεν είναι «καλή μητέρα». Οι μητέρες που υποφέρουν από επιλόχειο κατάθλιψη δεν προξενούν σκόπιμα κακό στα παιδιά τους ή και στον εαυτό τους, παρότι στις περισσότερες από αυτές περνούν τέτοιες σκέψεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επιλόχειος κατάθλιψη υποχωρεί μέσα σε ένα διάστημα που κυμαίνεται από μερικές εβδομάδες έως δύο περίπου χρόνια, αλλά αυτό διαφέρει σε κάθε γυναίκα. Συνήθως, όσες έχουν πιο έντονα συμπτώματα ή είχαν καταθλιπτικά επεισόδια ή κατάθλιψη στο παρελθόν, συνήθως χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Ωστόσο, η επιλόχειος κατάθλιψη αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά τόσο ψυχοθεραπευτικά όσο και μέσω φαρμακευτικής αγωγής, και δεν πρέπει μια μητέρα να υποφέρει χωρίς να αναζητά βοήθεια.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Περίπου το 20-40% των λεχώνων παρουσιάζουν μετά τον τοκετό επιλόχεια μελαγχολία, που προκαλεί στη μητέρα μελαγχολική διάθεση η οποία συνοδεύεται από συγκινησιακά ξεσπάσματα (π.χ. αναίτιο κλάμα) και συναισθηματικές διακυμάνσεις - συμπτώματα που συνήθως αποκαλούνται «baby blues». Εκδηλώνεται άμεσα, είναι ήπιας μορφής και δεν διαρκεί πάνω από δέκα ημέρες. Στην περίπτωση που η μελαγχολία παρατείνεται και τα συμπτώματα γίνονται εντονότερα, τότε γίνεται λόγος για επιλόχειο κατάθλιψη. Συνήθως τα συμπτώματα της επιλόχειου κατάθλιψης είναι η «πεσμένη» διάθεση κατά τη διάρκεια όλης της μέρας, η αδυναμία της μητέρας να ικανοποιηθεί με οτιδήποτε, η απώλεια του ενδιαφέροντος για τον εαυτό της και το μωρό της, η συχνή διάθεσή της να κλαίει, ο εκνευρισμός, τα συναισθήματα ενοχής, απόρριψης ή ανεπάρκειας, η αδυναμία συγκέντρωσης, η μειωμένη ενεργητικότητα, οι διαταραχές στον ύπνο, η αυξημένη ή η μειωμένη όρεξη για φαγητό, η μειωμένη σεξουαλική διάθεση, οι σκέψεις να κάνει κακό στον εαυτό της ή στο μωρό της. Παράλληλα, παρατηρούνται διαταραχές στη συμπεριφορά της, που δεν πρέπει να αγνοούνται. Η σκέψη της διακατέχεται από αρνητισμό και απαισιοδοξία. Νιώθει ανάξια και δυσκολεύεται να αντλήσει ευχαρίστηση από τη ζωή της, ενώ φαντάζεται το μέλλον «σκοτεινό». Όλο αυτό που βιώνει, την κάνει να αποσύρεται σιγά-σιγά, να αδρανεί και να παραμελεί τον εαυτό της.

Ποιες γυναίκες παθαίνουν επιλόχειο κατάθλιψη;
Οι γυναίκες που είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν επιλόχειο κατάθλιψη είναι εκείνες που παρουσιάζουν κάποια χαρακτηριστικά τα οποία συχνά συσχετίζονται με την επιλόχειο κατάθλιψη, όπως:
• Προηγούμενη επιλόχειο κατάθλιψη.
• Κατάθλιψη που, όμως, δεν συνδέεται με την εγκυμοσύνη.
• Υπερκόπωση και έλλειψη ύπνου.
• Ορμονικές διαταραχές.
• Κάποιο συγκλονιστικό γεγονός που προκαλεί στη μητέρα έντονη θλίψη, π.χ. αν μια μητέρα χάσει το πρώτο της παιδί, είναι πιθανό μετά τη γέννηση του δεύτερου να «ξαναζήσει» τη γέννηση και το θάνατο του πρώτου, ή προβλήματα με το σύζυγο, π.χ. έλλειψη κατανόησης και επικοινωνίας.
• Σοβαρά οικογενειακά προβλήματα (π.χ. υγείας) ή ένα διαζύγιο.
• Οι ανύπαντρες μητέρες βιώνουν αφενός την εγκατάλειψη και αφετέρου ενοχές, άγχος και έντονη ανησυχία για το κοινωνικό στίγμα, με αποτέλεσμα να φορτίζονται πολύ περισσότερο συναισθηματικά.
• Τελειομανία: Γυναίκες που έχουν συνηθίσει να είναι άψογες στις οικογενειακές, κοινωνικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις τους, είναι δύσκολο να δεχτούν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό μετά τη γέννα.
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση.
• Δυνατά συμπτώματα του συνδρόμου προεμμήνου ρύσης (PMS).
• Μικρός οικογενειακός ή φιλικός κύκλος, στον οποίο να μπορεί να βασιστεί και να μιλήσει.
• Έλλειψη υποστήριξης από το σύζυγο και το ευρύτερο οικείο περιβάλλον.
Συμπαράσταση από τον μπαμπά
• Συντονίστε το πρόγραμμά σας με τη νέα πραγματικότητα.
• Οπλιστείτε με υπομονή και προσπαθήστε να δείξετε κατανόηση.
• Δείξτε περισσότερο ενδιαφέρον για εκείνη. Με απλά πράγματα που δεν μπορείτε να φανταστείτε, μπορείτε να κάνετε τη σύντροφό σας να νιώσει σημαντική, κάτι που έχουν ανάγκη οι γυναίκες σε αυτή τη φάση.
• Βοηθήστε τη μητέρα, ξεκουράστε τη με όποιον τρόπο μπορείτε.
• Συμβουλευτείτε έναν ειδικό, που αφενός θα σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα την κατάσταση και αφετέρου θα σας παρέχει βοήθεια στην αντιμετώπισή της.
• Αποφύγετε συμβουλές του τύπου: «Δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που της συμβαίνει αυτό» ή «Πώς τα καταφέρνουν οι άλλες γυναίκες;» ή «Μήπως είσαι λίγο υπερβολική;». Όχι μόνο δεν την βοηθάτε, το πιθανότερο είναι να την αγχώσετε και να την απογοητεύσετε περισσότερο.
• Δείξτε στη γυναίκα σας ότι τη βλέπετε σαν σύντροφο και φίλη και όχι μόνο σαν τη μητέρα του παιδιού σας.

Βοηθήστε τον εαυτό σας:
• Ενημερωθείτε σχετικά με την κατάσταση που λέγεται επιλόχειος κατάθλιψη. Αυτό θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε έγκαιρα τα συμπτώματα, ώστε να ενημερώσετε το γιατρό σας.
• Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να προσαρμοστεί, και να είστε σίγουρες πως θα ξαναβρείτε τις ισορροπίες σας.
• Μην είστε αυστηρές με τον εαυτό σας. Δεν χρειάζεται όλα να είναι τέλεια.
• Αποφύγετε να πάρετε κρίσιμες αποφάσεις για σημαντικά θέματα της ζωής σας τις μέρες γύρω από τον τοκετό και κρατηθείτε μακριά από εντάσεις του περιβάλλοντός σας.
• Προσπαθήστε να είστε κοντά με ανθρώπους που ξέρετε ότι σας αγαπούν, σας νοιάζονται και ότι θα είναι δίπλα σας ουσιαστικά όταν τους χρειαστείτε.
• Εάν το οικογενειακό σας περιβάλλον θεωρήσει ότι χρειάζεστε υποστήριξη από κάποιον ειδικό, μην το αρνηθείτε. Θα είναι για το καλό τόσο το δικός σας όσο και της οικογένειάς σας.
• Μιλήστε με το γιατρό σας και ίσως μπορέσει να σας συστήσει κάποιον ψυχολόγο ή ανάλογα εκπαιδευμένο άτομο το οποίο μέσω της εμπειρίας του θα σας βοηθήσει σίγουρα.
• Εάν ο γιατρός σας θεωρεί ότι πρέπει να ακολουθήσετε μια φαρμακευτική αγωγή, ακολουθήστε την, παραμερίζοντας το φόβο σας για το ότι τα αντικαταθλιπτικά χάπια θα σας εθίσουν.
• Στην περίπτωση της φαρμακευτικής αγωγής, δώστε βάρος στη σωστή πληροφόρηση και διασταυρώστε, εάν είναι δυνατόν, γνώμες γιατρών.
• Προσπαθήστε να εξωτερικεύσετε το πρόβλημα που σας απασχολεί. Μην απογοητευτείτε, όμως, αν ο σύζυγος ή η φίλη σας έχουν δυσκολία να σας καταλάβουν.
• Η παρακολούθηση ομάδας υποστήριξης μητέρων μπορεί να κάνει θαύματα. Μιλώντας με άλλες γυναίκες με παρόμοιες εμπειρίες, θα νιώσετε λιγότερο μόνη και θα γίνουν τα πράγματα πιο εύκολα.
• Προσέξτε τη διατροφή σας. Η ποιοτική διατροφή έχει αποδειχτεί ότι συμβάλλει σημαντικά στην καλύτερη διάθεση.
• Η επιλόχειος κατάθλιψη είναι συχνά ένα γεγονός που δεν θα περάσει «από μόνο του»! Χρειάζεται υποστήριξη από κάποιον ειδικό, ίσως και φαρμακευτική αγωγή και υποστήριξη από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον της μητέρας.

Το πιο σημαντικό σε ό,τι αφορά την επιλόχειο κατάθλιψη είναι η άμεση επαφή με το μαιευτήρα και με έναν ψυχολόγο ο οποίος θα σας συμπαρασταθεί και θα σας συμβουλεύσει ανάλογα.

Ξέρατε ότι…
... και οι μπαμπάδες μπορεί να βιώσουν μια κατάσταση παρόμοια με την επιλόχειο κατάθλιψη μετά τον τοκετό, αλλά σε ποσοστό μικρότερο (περίπου 10%) με τα ίδια συμπτώματα και την ίδια αντιμετώπιση;


Πηγή: kids.in.gr

Δείτε επίσης:
Η επιλόχειος κατάθλιψη επηρεάζει αρνητικά το μητρικό θηλασμό
Ο πελαργός και η...... κατάθλιψη

Read More [...]

Posted in αιτίες, βρέφος, γυναίκα, επιλόχεια κατάθλιψη, μητέρα, συμπτώματα, τοκετός

To ΙQ αλλάζει στην εφηβεία

Το IQ των εφήβων μπορεί να πάρει την… ανιούσα ή αντιθέτως την κατιούσα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι νομίζαμε ως σήμερα, όπως δείχνει νέα μελέτη.

Το καινούργιο αυτό εύρημα αποτελεί καμπανάκι για όσους ξεγράφουν ορισμένα παιδιά θεωρώντας τα από μικρή ηλικία νοητικώς ανεπαρκή. Το ίδιο καμπανάκι όμως χτυπά και για τα έξυπνα παιδιά τα οποία, όπως αποδεικνύεται, πρέπει να μην επαναπαύονται αλλά να συνεχίζουν να πασχίζουν προκειμένου να διατηρήσουν την ευφυΐα τους.

Μέχρι τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι η ευφυΐα, όπως μετριέται με βάση το IQ, παραμένει σχεδόν σταθερή κατά τη διάρκεια της ζωής μας.

Η «τραμπάλα» του IQ

Ωστόσο νέα τεστ που διεξήχθησαν σε εφήβους με μέσο όρο τα 14 έτη και στη συνέχεια επαναλήφθηκαν όταν τα παιδιά ήταν 18 ετών, έδειξαν διαφορές στο IQ τους – είτε προς τα επάνω είτε προς τα κάτω.

Τα ευρήματα που ανήκουν σε ειδικούς του Κέντρου Νευροαπεικόνισης στο University College του Λονδίνου και δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Nature» θα έπρεπε να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους καθηγητές αλλάζοντας την οπτική τους σχετικά με τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζουν αλλά και βοηθούν τους μαθητές τους. Θα ήταν επίσης σημαντικό με βάση τα καινούργια στοιχεία να γίνουν σοβαρές σκέψεις σχετικά με την ηλικία στην οποία τα παιδιά παίρνουν καθοριστικές αποφάσεις για το μέλλον τους.

Η μελέτη περιελάμβανε 19 αγόρια και 14 κορίτσια. Ολοι οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε απεικονίσεις του εγκεφάλου και σε λεκτικά και μη λεκτικά τεστ μέτρησης του δείκτη ευφυΐας το 2004 και στη συνέχεια το 2008.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αλλαγές στη λεκτική ευφυΐα εμφανίστηκαν στο 39% των εφήβων. Παράλληλα το 21% των εθελοντών παρουσίασε αλλαγές σε ό,τι αφορούσε δεξιότητες σχετικά με την αντίληψη του χώρου.

Αλλαγές σε περιοχές του εγκεφάλου

Τα νέα ευρήματα θεωρείται ότι έχουν ιδιαίτερη αξιοπιστία αφού για πρώτη φορά οι αποκλίσεις που παρουσιάστηκαν στο IQ συνδέονταν με αλλαγές σε δύο συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου των εφήβων.

Συγκεκριμένα η αύξηση στη λεκτική ευφυΐα συνδεόταν με ανάπτυξη της πυκνότητας των νευρώνων σε ένα τμήμα του αριστερού κινητικού φλοιού – περιοχή που ενεργοποιείται όταν μιλάμε.

Η αύξηση στη μη λεκτική ευφυΐα σχετιζόταν με αύξηση της πυκνότητας στον πρόσθιο λοβό της παρεγκεφαλίδας – περιοχή που συνδέεται με τις κινήσεις των χεριών.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης καθηγήτρια Κάθι Πράις «τα στοιχεία είναι άκρως ενθαρρυντικά για όσους έχουν περιθώριο να εμφανίσουν βελτίωση των νοητικών ικανοτήτων τους. Την ίδια στιγμή αποτελούν προειδοποίηση για όσους θεωρούνται ‘έξυπνα πουλιά’ από μικρή ηλικία, αφού μπορεί να μην διατηρήσουν αυτές τις ικανότητές τους σε ολόκληρη τη ζωή τους».

Χρονική μετάθεση των αποφάσεων

Η καθηγήτρια προσέθεσε ότι συνηθίζουμε να κρίνουμε τις ικανότητες των παιδιών και να προσδιορίζουμε την πορεία της εκπαίδευσής τους αρκετά νωρίς στη ζωή τους. «Ωστόσο τώρα αποδεικνύεται ότι η ευφυΐα τους είναι πιθανό να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Ετσι δεν πρέπει να βιαζόμαστε και να ξεγράφουμε όσους έχουν χειρότερες επιδόσεις σε μικρή ηλικία αφού το IQ τους μπορεί να εμφανίσει σημαντική βελτίωση με την πάροδο λίγων ετών».

Σημειώνεται ότι η μελέτη δεν αναζήτησε τα αίτια αυτών των αλλαγών στην εφηβεία. Μια εξήγηση είναι πάντως ότι οι διαφορετικοί έφηβοι ωριμάζουν και σε σχετικώς διαφορετικές ηλικίες, γεγονός που μαρτυρεί ότι πρέπει να τους δίνεται ο απαραίτητος χρόνος ώστε να «ανθίσουν» και να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους.

Πηγή: tovima.gr

Read More [...]

Posted in αλλαγές, εφηβεία

Τι προκαλεί άγχος στα παιδιά;

Τα παιδιά ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες που είναι επιρρεπείς στις αρνητικές συνέπειες του στρες, καθώς δεν μπορούν να μείνουν ανεπηρέαστα από τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν, τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να εκδηλώνουν συμπτώματα άγχους.

Φαίνεται πως τα παιδιά κάθε ηλικίας είναι δυνατόν να βιώσουν στρες, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούν σε αυτό έχει να κάνει με την ηλικία, την ιδιοσυγκρασία τους, καθώς και με το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν.

Τα αίτια, λοιπόν, του παιδικού στρες θα μπορούσαμε να τα χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Η πρώτη έχει να κάνει με το στρες που προκύπτει λόγω της μετάβασης του παιδιού σε ένα επόμενο στάδιο ανάπτυξης. Το βάδισμα, η εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας, η κοινωνικοποίηση στο πλαίσιο του σχολείου είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα πηγών άγχους. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για το παραγωγικό στρες που βοηθά το παιδί να προχωρήσει προς τον δρόμο της αυτονομίας και της ανεξαρτητοποίησης.

Η δεύτερη κατηγορία αναφέρεται περισσότερο στο στρες που προκαλείται από διάφορα γεγονότα ζωής τα οποία αποσυντονίζουν το παιδί, όπως:

Διαζύγιο: Όταν οι γονείς χωρίζουν ή ακόμα και όταν οι διαμάχες ανάμεσα στο ζευγάρι είναι καθημερινή υπόθεση, το παιδί παύει να νιώθει ασφάλεια, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν το αίσθημα του φόβου και ο κίνδυνος της μοναξιάς.

Μετακόμιση: Τα παιδιά τα οποία χρειάζεται να απομακρυνθούν από τη γειτονιά τους, το σχολείο τους ή γενικότερα από κάποια ομάδα φίλων συχνά βιώνουν έντονη ανασφάλεια, σύγχυση, αλλά και φόβο.

Πένθος: Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν την απώλεια, είτε αυτή έχει να κάνει με κάποιο μέλος της οικογένειας, είτε με κάποιο φιλικό πρόσωπο, είτε ακόμα και με ένα αγαπημένο κατοικίδιο. Είναι πιθανό να δημιουργηθεί η πεποίθηση στο παιδί ότι με κάποιο τρόπο ευθύνεται το ίδιο για τον θάνατο του αγαπημένου του προσώπου, με αποτέλεσμα να διακατέχεται από ενοχές και έντονο στρες.

Πιεσμένο πρόγραμμα δραστηριοτήτων: Όταν το παιδί νιώθει ότι έχει μόνο υποχρεώσεις και τρέχει κυριολεκτικά από το σχολείο στο φροντιστήριο, από το φροντιστήριο στο κολυμβητήριο, στο ωδείο, στις ξένες γλώσσες κ.τ.λ., δίχως να έχει χρόνο για ξεκούραση και παιχνίδι, τότε είναι πιθανό να κάνουν την εμφάνισή τους συναισθήματα άγχους και υπερέντασης.

Πίεση από την ομάδα των συνομηλίκων: Τα παιδιά έχουν την τάση να επηρεάζονται από τις συμπεριφορές των συνομηλίκων τους και να κάνουν τα πάντα προκειμένου να μοιάσουν όλο και περισσότερο σε αυτούς. Όταν βλέπουν ότι δεν τα καταφέρνουν, αγχώνονται και βιώνουν μεγάλη πίεση και απογοήτευση.

Ιδιαίτερα σημαντικός κρίνεται και ο ρόλος των γονέων. Φαίνεται πως όταν οι γονείς θέτουν υπερβολικά υψηλούς στόχους στο παιδί, του προκαλούν έντονο στρες και αγωνία, καθώς φοβάται μια πιθανή απόρριψη εκ μέρους τους, στην περίπτωση που δεν τα καταφέρει να ανταποκριθεί επάξια στις προσδοκίες τους.

Οι γονείς καλό θα ήταν να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί στον τρόπο με τον οποίο συζητούν τέτοια θέματα όταν τα παιδιά είναι κοντά, γιατί είναι πιθανό να τους «φορτώσουν» τελικά τις ανησυχίες τους, με αποτέλεσμα να τους προκαλέσουν άγχος για τα δικά τους προβλήματα.


Πηγή: zougla.gr

Read More [...]

Posted in άγχος, γονείς, παιδιά

4 Τύποι μπαμπάδων που θέλουν προσοχή!

Υπάρχουν κάποιοι τύποι μπαμπάδων που καλό είναι να αποφεύγονται ή να διορθώνονται, διότι χωρίς να το καταλαβαίνουν οι ίδιοι, δημιουργούν πρόβλημα στο παιδί. Ποιοι είναι αυτοί οι μπαμπάδες και τι επιπτώσεις έχουν στο παιδί;

Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου εξηγεί τι ρόλο έχει ο καθένας από αυτούς και τι κακό κάνουν στο μικρό σου!

“ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΦΕΝΤΗΣ”

Δηλαδή ο πολύ δεσποτικός, αυτός που δίνει μόνο διαταγές, που θέλει όλοι να στέκονται προσοχή μπροστά του σαν να είναι ο στρατηγός και οι άλλοι τα φανταράκια, που ελέγχει τα πάντα και που ασκεί κριτική για τα πάντα. Πνίγει το παιδί, το κάνει να νιώθει ότι δεν αξίζει τίποτε και ότι ο μόνος ικανός και άξιος είναι ο πατέρας και ο μόνος ρόλος που έχει στο σπίτι το παιδί είναι να τον ευχαριστεί.

Τι κακό κάνει αυτό στο παιδί;

Έτσι το παιδί ή θα χάσει τελείως την αυτοεκτίμησή του και θα ευνουχιστεί ή θα μαζέψει πάρα πολύ αντίδραση και θα κάνει ένα ξέσπασμα το οποίο συνήθως θα το στρέψει προς τον εαυτό του. Θα κάνει ζημιά στον εαυτό του το παιδί και μέσα από τα μαθήματα, και από τις παρέες και από τις εξαρτήσεις πιστεύοντας με αυτό τον τρόπο ότι τιμωρεί και εκδικείται τον πατέρα – αφέντη.

“ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ”

Είναι ο πατέρας που δεν υπάρχει, που μπαινοβγαίνει στο σπίτι λες και είναι ξενοδοχείο, που έχει βγάλει όλη την ευθύνη από πάνω του και αν έχει κάποια ευθύνη είναι να φέρνει κάποια χρήματα. Από εκεί και ύστερα είναι απών, δεν ασχολείται, δεν συζητά, δεν παρακολουθεί, δεν συμμερίζεται, δεν αφουγκράζεται, δεν μοιράζεται, δεν δείχνει πρότυπο γιατί και αυτό μπερδεύει τα παιδιά και τα οδηγεί σε λάθος επιλογές.

Τι κακό δημιουργεί αυτό το είδος πατέρα;

Το κορίτσι ας πούμε το στέλνει να ψάχνει να βρει σε οποιονδήποτε άντρα το πατρικό πρότυπο και το αγόρι να υιοθετήσει μια ίδια συμπεριφορά προς το άλλο φύλο και προς τις υποχρεώσεις απέναντι στις σχέσεις και στην μελλοντική του οικογένεια.

“ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ”

Είναι ο πατέρας που ασχολείται υπερβολικά σε σημείο που να έχει πάρει ακόμα και κομμάτια από τον ρόλο της μητέρας. Δηλαδή ο μπαμπάς ο οποίος έχει ανακαλύψει την θηλυκή του πλευρά και το προβάλλει έντονα. Κάνει έναν ανταγωνισμό προς την μητέρα προσπαθώντας να προλάβει τα πάντα, δηλαδή και να βοηθήσει στην κουζίνα και να διαβάσει το παιδί και να είναι δίπλα του σε όλα.

Με λίγα λόγια ένας πατέρας ο οποίος είναι υπερβολικός και που προσπαθεί να τα κάνει όλα και σε μεγάλο βαθμό.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις στο παιδί;

Αυτό το πνεύμα ανταγωνισμού ανάμεσα στους 2 γονείς πάλι δεν βοηθά το παιδί γιατί το κάνει να έχει διλήμματα και να μην έχει ξεκάθαρη την εικόνα των ρόλων μέσα στην οικογένεια.

“ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ”

Ο μπαμπάς ο οποίος νομίζει ότι με τα παιδιά του μπορεί να είναι συνομήλικος ή να φέρεται σαν συνομήλικος. Στις κόρες του το παίζει τζόβενο, κάνει ότι κάνουν οι συνομήλικοί τους και στον γιο του μιλάει για τα κορίτσια λες και είναι και εκείνος έφηβος και μοιράζεται σε μια συνομήλικη αντροπαρέα τις εμπειρίες του και τις επιθυμίες του.

Δηλαδή ένας μπαμπάς που τελικά είναι μάλλον παιδί ο ίδιος και όχι μπαμπάς.

Πηγή: tlife.gr

Read More [...]

Posted in μπαμπάς, οικογένεια, παιδιά, τύποι

Μαμά, τα άλλα παιδιά με κοροϊδεύουν...

Πολλά παιδιά βρίσκονται σε δύσκολη θέση όταν τα άλλα παιδιά τα κοροϊδεύουν. Επειδή φοράει γυαλιά; Επειδή είναι παχουλό; Όπως και να έχει πρόκεται για μια δυσάρεστη κατάσταση κι εσύ ως γονιός πρέπει κάτι να κάνεις. 

 

Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και μπορεί να δημιουργήσει στο παιδί αμφιβολίες για τον εαυτό του. 

 

“Μπαμπά, ο Φώτης με κοροϊδεύει, μου λέει συνέχεια ότι είμαι γυαλάκιας, δε με θέλει στην παρέα... Στενοχωριέμαι πολύ, δεν έχω με ποιον να παίξω.”

Γιατί συμβαίνει αυτό;

 

Οι αιτίες που βρίσκουν τα παιδιά για να αποκλείουν κάποιους συμμαθητές από την παρέα τους είναι πάρα πολλές. Μερικές από αυτές είναι όταν έχουν μαλώσει ή διαφωνήσει, όταν κάποιος είναι επιθετικός ή εριστικός, όταν βλέπουν ένα παιδί δειλό, εσωστρεφές, που δεν αντιδρά στα πειράγματα, ή όταν ένα παιδί έχει κάποια ιδιαιτερότητα, δηλαδή είναι παχουλό ή φορά γυαλιά ή έχει πεταχτά αυτιά κι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στα πειράγματα.

Συνήθως ένας είναι ο αρχηγός στα πειράγματα και οι άλλοι ακολουθούν. Τα παιδιά που δέχονται αυτά τα πειράγματα δυσκολεύονται πολύ να δεχτούν την απόρριψη αυτή. Συχνά, θυμώνουν, κλαίνε ή αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες για τον εαυτό τους. 

Πως μπορείτε να βοηθήσετε:

- Είναι καλύτερα να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει ευθέως την απογοήτευσή του.

- Προσπαθήστε να μάθετε γιατί έχει αποκλειστεί από τους φίλους του. Μάλιστα, ακόμη κι αν διαφωνείτε με αυτά που σας λέει, μάθετε να είστε υπομονετικός συνομιλητής, χωρίς να το κρίνετε.

- Βεβαιώστε το πώς, έστω κι αν δεν γίνεται δεκτό από την παρέα, είναι μια χαρά.

- Προτρέψτε το να αρχίσει να συναναστρέφεται και άλλα παιδιά.

- Αν υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι, για τους οποίους το αποφεύγουν κάποια παιδιά στο σχολείο, όπως η εμφάνισή του, η συμπεριφορά του και οι επιδόσεις του στο σχολείο, η κοινωνική ή οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του, βοηθήστε το να αποδεχθεί τις διαφορές αυτές και, αντίστοιχα, να εντοπίσει τα δυνατά του σημεία και να νιώθει γι’ αυτά χαρά και υπερηφάνεια.

- Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να βοηθήσετε το παιδί σας στην κατεύθυνση αυτή, είναι να ανακαλέσετε μια δική σας παρόμοια εμπειρία απόρριψης από το παρελθόν. Εξηγήστε του τι κάνατε εσείς σ’ αυτή την περίπτωση. Πως αντιδράσατε, πως νιώσατε και πως διαχειριστήκατε τα αισθήματα απόρριψης.

- Βρείτε εναλλακτική λύση, όπως π.χ. να γραφτεί σε κάποιον αθλητικό σύλλογο ή να εξασκήσει κάποιο χόμπι.

- Να κάνει παρέα με παιδιά της γειτονιάς ή και με παιδιά δικών σας φίλων και συγγενών.

- Μην πιέζετε, πάντως, τις καταστάσεις. Μην παίρνετε το μέρος του, μην το κανακεύετε γιατί έτσι δεν το βοηθάτε. Αντίθετα, προτρέψτε το να αντιδράσει, να κάνει παρέα με κάποιο άλλο παιδί που σίγουρα υπάρχει.

- Τέλος, αν το παιδί συνεχίσει να έχει δυσκολίες, ζητήστε βοήθεια ψυχολόγου.

Όταν το παιδί γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας στο σχολείο...

Για κάποιους ανθρώπους, τα σχολικά χρόνια δεν στέφονται με τις καλύτερες αναμνήσεις. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί, τα μαθήματα, οι δάσκαλοι ακόμα και οι συμμαθητές, και αυτό γιατί πολλά παιδιά πέφτουν θύματα γελοιοποίησης, χλευασμού και κοροϊδίας από συμμαθητές τους. Το σχολείο είναι η πρώτη επαφή του παιδιού με το κοινωνικό σύνολο, στο οποίο συχνά διαπιστώνει με οδυνηρό τρόπο ότι τα υπόλοιπα παιδιά είναι αυστηρά και ιδιαιτέρως σκληρά.

 

Γιατί τα παιδιά είναι σκληρά;

 "Η κοινωνική ωρίμανση του ατόμου ουσιαστικά ξεκινάει στην εφηβεία. Είναι η ηλικία που τα παιδιά θέλουν να είναι κοινωνικά αρεστά, να αναπτύσσουν φιλίες και επιδιώκουν να ανήκουν σε ομάδες. Πριν όμως τα παιδιά φτάσουν στην εφηβεία η κοινωνική τους συμπεριφορά βρίσκεται σε πολύ αρχικά στάδια και πολλές φορές περιορίζεται στο σημείο του ενστίκτου. Ναι, τα παιδιά είναι σκληρά και αυστηρά αλλά αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο γιατί ακόμη οι σκέψεις τους και η κρίση τους περιορίζονται απλοϊκά στο άσπρο ή μαύρο, στο καλό ή το κακό... Τα γκρι σημεία της κοινωνίας μας είναι άγνωστα σε αυτά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανήκουν συνήθως και οι άνθρωποι που έχουν συναντήσει μέχρι τότε", λέει η Ψυχολόγος, Ανδρομάχη Χιωτίνη.

Ο φόβος του διαφορετικού 

Όταν τα παιδιά ξεκινούν να πηγαίνουν στο σχολείο είναι μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια της συμπεριφοράς τους να κοροϊδεύουν τους συμμαθητές τους εκείνους που θεωρούν ότι δεν ανήκουν στο σύνολο (πχ, αν κάποιο παιδί κεκεδίζει, φοράει γυαλιά, είναι υπέρβαρο κ.α.).

 Αυτό συμβαίνει γιατί το παιδί που κοροϊδεύει μπορεί να μην έχει ξαναβρεθεί με άτομο που έχει παρόμοια ή ίδια διαφορετικότητα. Στη φύση, το κοπάδι συμβαίνει να απομονώνει το ζώο που δεν είναι υγιές και δυνατό ή που για οποιοδήποτε άλλο λόγο διαφοροποιείται από την ομοιομορφία του σύνολου. Το ένστικτό αυτό όπως και πολλά άλλα ένστικτα είναι ακόμα ιδιαίτερα ισχυρό στα παιδιά.

 

Ποια παιδιά γίνονται θύματα χλευασμού

 Το κριτήριο είναι απλό, θύματα χλευασμού πέφτουν τα παιδιά που δεν έχουν ενταχθεί επαρκώς στο κοινωνικό σύνολο του σχολείου, που για κάποιο λόγο ξεχωρίζουν από την ομοιομορφία που η πλειοψηφία των συνομηλίκων τους έχει μάθει να αναγνωρίζει ως "φυσιολογική". Όσο μεγαλώνουμε, γνωρίζουμε περισσότερους ανθρώπους και μαθαίνουμε να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα. Για τα παιδιά αυτής της ηλικίας όμως ένα παιδί που είναι έστω και λίγο πιο διαφορετικό από τα άλλα, ειδικά αν "ανέχεται" τέτοιες συμπεριφορές και έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση, είναι ένα εύκολο θύμα. 

 

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;

Στην περίπτωση που το παιδί τους κοροϊδεύει κάποιο άλλο παιδί, είναι πρωταρχικό τους καθήκον να του δώσουν και το πιο ουσιαστικό μάθημα,  να το διδάξουν τις κοινωνικά αρεστές συμπεριφορές. Να το μάθουν να σέβεται το διαφορετικό και να συμπεριφέρεται με ευγένεια στους συνανθρώπους του.  Γιατί αυτό που κάνουν οι γονείς είναι να φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο, όχι στα σπίτι τους, οπότε τα παιδιά πρέπει να τα μεγαλώνουμε προετοιμάζοντας τα να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο και όχι στο στενό οικογενειακό κύκλο.

 Στην αντίθετή περίπτωση, που το παιδί πέφτει θύμα χλευασμού, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν πραγματικά το παιδί:

 

Πρώτον, οι γονείς πρέπει να κατανοήσουν το πρόβλημα του παιδιού και να μην εθελοτυφλούν.

 Δεύτερον, να δείξουν στο παιδί ότι επειδή κάποιοι συμμαθητές του το κοροϊδεύουν αυτό δεν σημαίνει ότι και το πρόβλημα που έχει είναι μεγάλο ή ότι πρέπει να το επηρεάζει.

 Τρίτον, να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση του δίνοντας του κίνητρο να ασχοληθεί με κάτι στο οποίο είναι πολύ καλό και να του το υπενθυμίζουν όταν το παιδί είναι στεναχωρημένο (πχ σε ένα υπέρβαρο παιδί που οι συμμαθητές του το λένε χοντρό και στεναχωριέται οι γονείς χωρίς να αρνούνται το γεγονός του πάχους καλό θα είναι να του επισημαίνουν τα αρεστά του προσόντα πχ μπορεί να είσαι παχουλός αλλά είσαι και πολύ δυνατός).

 Τέταρτον όταν οι γονείς διαπιστώσουν το λόγο για τον οποίο τα άλλα παιδιά κοροϊδεύουν το παιδί τους -όπου είναι δυνατόν- να προσπαθήσουν να διορθώσουν αυτό το ελάττωμα, πχ αν το παιδί κεκεδίζει να συμβουλευτούν το γιατρό του, αν είναι παχύσαρκο να εφαρμόσουν μια πιο υγιεινή διατροφή κ.ο.κ.

 Το συμπέρασμα είναι ότι αν και είναι φυσιολογικό τα παιδιά να κοροϊδεύουν -λόγω της έλλειψης κοινωνικής εμπειρίας-, το κατά πόσο αυτό θα επηρεάσει τα παιδιά που υφίστανται την κοροϊδία, εξαρτάται από την προσωπικότητα του παιδιού και την αντιμετώπιση των γονιών του. 

Η προσοχή των ενηλίκων πρέπει να δίνεται περισσότερο άμα η κοροϊδία συνεχίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες και αν περάσει στα πλαίσια του τραμπουκισμού, της βίας και του εκφοβισμού. Τότε πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή και από τους γονείς και από τους δασκάλους.

Πηγή: tlife.gr

Read More [...]

Posted in κοροϊδία, παιδιά, συμμαθητές, σχολείο, ψυχολογία