20 Νοε 2012

Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού



Με την ευκαιρία της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Δικαιωμάτων του Παιδιού, Τρίτη 20 Νοεμβρίου, η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF ανακοινώνει τα Βραβεία UNICEF 2012 σε ειδική εκδήλωση στη Στοά του Βιβλίου. Βραβεύονται σχολεία και μαθητές από όλη τη χώρα και το εξωτερικό που διακρίθηκαν σε σχετικό πρόγραμμα ευαισθητοποίησης για τα Δικαιώματα του Παιδιού που υλοποιείται σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας.

Οι μαθητές ζητούν από τους μεγάλους περισσότερη ψυχαγωγία, σχολεία, φιλία και απλώνουν το χέρι σε όλα τα παιδιά της γης. Μεταξύ των βραβευομένων είναι και ο μαθητής Χάρης Ιωάννου που δημιούργησε ένα τεχνητό γάντι που θα δώσει λύση στο πρόβλημα της δυσκινησίας των άνω άκρων στα άτομα με αναπηρία.

Ελλάδα
Η Ελληνική Εθνική Επιτροπή μέσα από την έκθεσή της για την κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα, έχει κάνει πρόσφατα κρίσιμες επισημάνσεις για την κατάσταση των δικαιωμάτων των παιδιών στη χώρα μας, όπως:
  • Τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα αποτελούν μια ηλικιακή μειονότητα σε ένα πληθυσμό που διαρκώς γερνάει (μειώθηκαν από 32% του συνολικού πληθυσμού το 1961 σε 17,4% το 2011).
  • Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 439.000 (Eurostat, 2010).
  • Μεταξύ των φτωχών νοικοκυριών με παιδιά, το 21,6% είναι οικονομικά αδύναμα για διατροφή με κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας και το 37,1% δεν έχει ικανοποιητική θέρμανση.
  • Το 81,5% των φτωχών νοικοκυριών με παιδιά έχουν αδυναμία πληρωμής μιας εβδομάδας διακοπών (Eurostat, 2010). Στα νοικοκυριά με παιδιά έως 16 ετών το 16,8% του εισοδήματος πηγαίνει στα είδη διατροφής, το 13% στις μεταφορές, το 10,4% στη στέγαση, ύδρευση κ.λπ. της κατοικίας, το 6,1% σε αναψυχή πολιτισμό και το 5,9% στην εκπαίδευση.
  • Η αποτελεσματικότητα των δαπανών για την κοινωνική προστασία στην αντιμετώπιση της φτώχειας και του αποκλεισμού δεν είναι ικανοποιητική. Ενώ οι δαπάνες αυξάνονταν (15% τα τελευταία 15 χρόνια), το ποσοστό των Ελλήνων που ζούσαν κάτω από το όριο φτώχειας παρέμεινε σταθερό.
  • Τα παιδιά στην Ελλάδα ζουν σε ένα περισσότερο βίαιο περιβάλλον. Από το 2008 μέχρι το 2010, η εγκληματικότητα στην χώρα αυξήθηκε πάνω από 40%, ενώ και για το 2011 αναμένεται περαιτέρω αύξηση. Ο σχολικός εκφοβισμός έχει αυξηθεί 74% από 2002 μέχρι το 2010. Ταυτόχρονα, έχει σημειωθεί και αύξηση της εγκληματικότητας ανηλίκων.
Κόσμος
Με την ευκαιρία της ημέρας αυτής, Έκθεση της UNICEF με τίτλο «Η γενιά του 2025 και μετέπειτα» επισημαίνει:
  • Το ποσοστό και ο αριθμός των παιδιών που ζουν στις φτωχότερες χώρες και περιοχές του κόσμου θα συνεχίσουν να αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς
  • Μεταξύ των χωρών, θα εξακολουθήσει να υπάρχει μια αυξανόμενη συγκέντρωση των θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών στην υποσαχάρια Αφρική, σε θύλακες φτώχειας και περιθωριοποίησης σε πυκνοκατοικημένες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες και στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.
  • Εντός των χωρών, είναι πιθανό να υπάρχει μία αυξανόμενη συγκέντρωση θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών στις φτωχές και περιθωριοποιημένες επαρχίες, νοικοκυριά και κοινωνικές ομάδες.
Τα στοιχεία της UNICEF από όλο τον κόσμο δείχνουν επίσης σημαντικές προόδους που έχουν επιτευχθεί για την προστασία των Δικαιωμάτων των Παιδιών:
  • Ο αριθμός των παιδιών κάτω των 5 ετών που πεθαίνουν κάθε χρόνο μειώθηκε από 12 εκατομμύρια το 1990 σε 6,9 εκατομμύρια το 2011.
  • Η ανοσοποίηση των παιδιών με το τριπλό εμβόλιο διφθερίτιδας-κοκίτη-τέτανου (DPT3) αυξήθηκε από 75% το 1990 σε 83% το 2011.
  • Ο αριθμός των παιδιών που δεν πηγαίνουν σχολείο μειώθηκε από 115 εκατομμύρια το 2002 σε 61 εκατομμύρια το 2011.
  • Η παροχή θεραπευτικής αγωγής για το AIDS σε παιδιά κάτω των 15 ετών αυξήθηκε θεαματικά από το 2005 και μετά, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική.
  • Ο αποκλειστικός Μητρικός Θηλασμός των βρεφών κάτω των έξι μηνών αυξήθηκε σχεδόν σε όλες τις περιοχές του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Παρά τις αξιοσημείωτες προόδους, παραμένουν όμως ακόμα σημαντικές προκλήσεις και ανισότητες:
  • Σχεδόν 2,5 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο από μόλις τρεις αιτίες: Πνευμονία, διάρροια και ελονοσία.
  • 165 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών ήσαν καχεκτικά το 2011.
  • 18 εκατομμύρια βρέφη στις αναπτυσσόμενες χώρες γεννιούνται λιπόβαρα.
  • 22,4 εκατομμύρια βρέφη δεν προστατεύονται από τις ασθένειες με τακτικούς εμβολιασμούς.
  • Πάνω από 70 εκατομμύρια γυναίκες 20-24 ετών παντρεύτηκαν πριν τα 18 τους χρόνια.
  • 50.000 νεαρά κορίτσια πεθαίνουν κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού.
  • Περίπου 150 εκατομμύρια παιδιά 5-14 ετών εμπλέκονται στην παιδική εργασία.
  • Εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά είναι άμεσα ή έμμεσα θύματα βίας.
  • 3,4 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 15 ετών σε όλο τον κόσμο ζουν με AIDS.
  • 16,6 εκατομμύρια παιδιά έχουν χάσει τον ένα ή και τους δύο γονείς τους εξ αιτίας του AIDS.
Δείτε περισσότερα:


Πηγή: unicef.gr

13 Νοε 2012



Υπάρχει η τάση τελευταία τα παιδιά να φορτώνονται μ’ ένα σωρό εξωσχολικές δραστηριότητες. Μήπως όμως είναι κουραστικό;


Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με γονείς υψηλού μορφωτικού επιπέδου -και κυρίως τα κορίτσια- έχουν καθημερινά ένα γεμάτο πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει παιχνίδι και ξεκούραση. Είναι σημαντικό λοιπόν να καταλάβετε ως γονείς πότε τα παιδί σας δεν αντέχει άλλες δραστηριότητες και χρειάζεται ξεκούραση. Το παιδί σας έχει φτάσει τα όριά του όταν:
1. Δεν το βλέπετε ποτέ να κάθεται και να μην κάνει τίποτα. Αν λοιπόν το παιδί σας είναι συνεχώς απασχολημένο με κάτι μάλλον το πρόγραμμά του πρέπει να ελαφρύνει.
2. Το παιδί σας έχει τη συμπεριφορά ενήλικα. Παράπονα για πονοκέφαλο ή κούραση είναι κυρίως συνήθεια των μεγάλων. Όταν το παιδί σας έχει τέτοια συμπτώματα μάλλον κάτι δεν πάει καλά.
3. Το παιδί σας δεν ξετρελαίνεται με τις αγαπημένες του λιχουδιές. Όταν δείτε το παιδί σας να μην βρίσκει χαρά στις απλές καθημερινές συνήθειες που παλαιότερα το ξετρέλαιναν, είναι σημάδι εξάντλησης από την καθημερινότητα.
4. Οι βαθμοί του πέφτουν απότομα. Μπορεί να το βλέπετε όλη μέρα να πασχίζει με τα βιβλία του, να είστε όμως σίγουροι ότι η απόδοσή του δεν θα είναι η αναμενόμενη αν είναι υπερ απασχολημένο με μια ντουζίνα επιπλέον δραστηριότητες.
5. Το αυτοκίνητο είναι το δεύτερο σπίτι του. Αν περνάει περισσότερη ώρα στο πίσω κάθισμα απ’ ότι στο σπίτι τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Το παιδί χρειάζεται μία ανάσα!
6. Αν δείτε ότι είναι συνεχώς κακόκεφο ή αγχωμένο, τότε μάλλον έχετε φορτώσει το παιδικό του μυαλουδάκι με έννοιες που δεν αρμόζουν στη ξεγνοιασιά της ηλικίας του.
7. Οι φίλοι του έχουν να εμφανιστούν καιρό. Ειδικά από μία ηλικία και μετά, όταν το παιδί αρχίζει να κοινωνικοποιείται, οι φίλοι του είναι βασικό κομμάτι της καθημερινότητάς του. Αν λοιπόν έχετε να τους δείτε καιρό μάλλον πρέπει να αντικαταστήσετε μία δραστηριότητα με το ‘παιχνίδι με φίλους’.
8. Το οικογενειακά γεύματα είναι πλέον σπάνια. Αν το παιδί σας λείπει τις περισσότερες φορές από το τραπέζι την ώρα του φαγητού, τότε καταλαβαίνετε ότι δεν του μένει χρόνος ούτε για τα βασικές καθημερινές συνήθειες.
9. Σας ρωτάει συνέχεια τη γνώμη σας και δεν χρησιμοποιεί τη φαντασία του. Η φαντασία είναι χαρακτηριστικό της παιδικής ηλικίας. Όταν λοιπόν εξαφανίζεται, πρέπει να ανησυχήσετε.
10. Είστε κι εσείς το ίδιο κουρασμένοι με το παιδί σας, αφού συνεχώς τρέχετε μαζί του. Είναι ένα βασικό σημάδι που σας κάνει να καταλάβετε ότι το παιδί σας κουράζεται περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Χαλαρώστε μαζί!
Πηγή: jenny.gr

1 Νοε 2012

Μεγαλώνοντας ένα παιδί με επιληψία.




Στην Ελλάδα κάθε χρόνο παρουσιάζονται 3.000-5.000 νέα περιστατικά, εκ των οποίων τα 1.500 είναι περιπτώσεις με εστιακή επιληψία. Πρόκειται για μια διαταραχή που μπορεί να εμφανιστεί από τη νεογνική κιόλας ηλικία.



Ακούγεται σκληρό, όμως υπάρχουν ανάμεσά μας παιδιά που πάσχουν από επιληψία. Παιδιά χαρούμενα, έξυπνα, ζωηρά και μοναδικά, όπως όλα τα άλλα, με τη διαφορά ότι αυτά και οι οικογένειές τους μαθαίνουν να ζουν με αυτή τη διαταραχή. Γιατί αυτό ακριβώς είναι η επιληψία. Μια χρόνια διαταραχή του εγκεφάλου, η οποία χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντες, δηλαδή επαναλαμβανόμενους επιληπτικούς σπασμούς. Όλα ξεκινούν από τον εγκέφαλο, ο οποίος αποτελείται από εκατομμύρια νευρικά κύτταρα η λειτουργία και η επικοινωνία των οποίων γίνεται με μικρές ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος και με τη βοήθεια μιας πολύ ευαίσθητης χημικής ισορροπίας. Ένας σπασμός συμβαίνει όταν η φυσιολογική αυτή χημική ισορροπία διαταράσσεται, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα μιας βραχυχρόνιας ηλεκτρικής «θύελλας». Η επιληψία εμφανίζεται όταν παρουσιαστούν τέτοια επαναλαμβανόμενα επεισόδια σπασμών. Η διαταραχή αυτή δεν είναι κληρονομική, αλλά όταν ένας από τους γονείς ή στενούς συγγενείς έχει επιληψία, τότε το παιδί έχει λίγο μεγαλύτερη πιθανότητα σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό να την παρουσιάσει.

Τα είδη της επιληψίας
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, ένα στα εκατό παιδιά σχολικής ηλικίας παρουσιάζει επιληψία. Η αιτία των σπασμών συνήθως είναι άγνωστη και τότε η πάθηση χαρακτηρίζεται ιδιοπαθής. Όταν οφείλεται σε κάποιον συγκεκριμένο παράγοντα (σοβαρό τραύμα στο κεφάλι, υπογλυκαιμία, όγκο στον εγκέφαλο, δηλητηρίαση, μηνιγγίτιδα), τότε λέγεται συμπτωματική. Όταν πιθανολογείται κάποιο νόσημα, αλλά, παρά τις εξετάσεις που γίνονται, δεν διαπιστώνεται, τότε η επιληψία λέγεται κρυπτογενής. Η ιατρική, βασισμένη σε συγκεκριμένα κριτήρια (αίτιο, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, το μέρος του σώματος που προσβάλλει) χωρίζει την επιληψία σε διάφορες μορφές:

Α. Γενικευμένοι τονικοκλονικοί σπασμοί (μεγάλη κρίση-Grand mal):
Αφορά ολόκληρο το σώμα και το παιδί, εκτός από τους σπασμούς (απότομες, επαναλαμβανόμενες, ρυθμικές συσπάσεις όλων των μυών του σώματος), μπορεί να παρουσιάσει και τα ακόλουθα συμπτώματα: απότομο κλάμα, απώλεια συνείδησης, απώλεια ούρων ή κοπράνων, πολλά σάλια στο στόμα, ταχυκαρδία. Συνήθως τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα μετά το τέλος της κρίσης κοιμούνται.

Β. Αφαιρέσεις (μικρή κρίση-Petit mal): 
Τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτού του είδους την επιληψία, ξαφνικά σταματούν αυτό που κάνουν και παρουσιάζουν βλέμμα απλανές και καθηλωμένο (καρφώνουν τα μάτια τους σε συγκεκριμένο σημείο). Κάποιες φορές μπορεί τα μάτια να γυρίσουν προς τα πάνω και να φαίνεται το ασπράδι του ματιού ή να ανοιγοκλείνουν πολύ γρήγορα. Τέτοια επεισόδια μπορεί το παιδί να εμφανίζει μέχρι και 100 την ημέρα. Η συνηθισμένη ηλικία εμφάνισης αυτής της μορφής επιληψίας είναι 5-8 ετών.

Γ. Εστιακές κρίσεις: 
Αυτές είναι αποτέλεσμα υπερβολικής ηλεκτρικής εκφόρτισης που περιορίζεται σε μια περιοχή του εγκεφάλου. Έτσι, το παιδί μπορεί να παρουσιάζει σπασμούς σε ένα μέρος του σώματος (για παράδειγμα, στο δεξί χέρι και πόδι) ή να παρουσιάζει διαταραχές της όρασης, της ακοής ή των άλλων αισθήσεων. Τα παιδιά αυτά δεν χάνουν τις αισθήσεις τους. Υπάρχει όμως περίπτωση οι σπασμοί στη συνέχεια να γενικευτούν και να ακολουθήσει ακόμη και απώλεια συνείδησης. Τότε λέγονται σύνθετοι σπασμοί.

Δ. Επιληπτικά σύνδρομα: 
Υπάρχουν επιληπτικές καταστάσεις που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε μια από τις πιο πάνω κατηγορίες. Ανάλογα με τα συμπτώματα, την αιτιολογία και τα ηλεκτροεγκεφαλικά ευρήματα κατατάσσονται σε πιο μικρές κατηγορίες. Αυτό γίνεται για λόγους συνεννόησης μεταξύ των γιατρών, για τον καθορισμό κοινής θεραπείας και για να γνωρίζουν οι γονείς την πρόγνωση της συγκεκριμένης μορφής επιληψίας.
Τη μεγαλύτερη σημασία για τη διάγνωση της επιληψίας έχει το ιστορικό, πληροφορίες δηλαδή που θα ζητήσει ο παιδίατρος σε σχέση με το επεισόδιο που είχε το παιδί και γενικότερα οτιδήποτε αφορά το παιδί. Αν οι γονείς δεν ήταν κοντά του όταν είχε το επεισόδιο, τότε είναι χρήσιμο να μιλήσει με το γιατρό οποιοςδήποτε ήταν μάρτυρας του επεισοδίου. Ο γιατρός θα ζητήσει πληροφορίες για την ώρα του επεισοδίου, πόσο διήρκεσε, τις ακριβείς αντιδράσεις του παιδιού, ποια η σειρά των συμπτωμάτων, τι έκανε μετά το τέλος της κρίσης κ.λπ.

Πώς γίνεται η διάγνωση
Η βασική εξέταση σε περίπτωση επιληψίας είναι το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Ο γιατρός θα αξιολογήσει το αποτέλεσμα σε σχέση με το ιστορικό και τα ευρήματα από την εξέταση που θα κάνει στο παιδί. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Είναι μια ανώδυνη και ακίνδυνη εξέταση. Το παιδί ξαπλώνει σε ένα κρεβάτι και τοποθετούνται σε συγκεκριμένα σημεία πάνω στο κεφάλι ηλεκτρόδια τα οποία συνδέονται με τον ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Κατά την εξέταση δεν αισθάνεται τίποτε, απλώς γίνεται η καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου σε ένα χαρτί. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το παιδί έχει επιληψία, να προσδιορίσει τη μορφή της (όχι πάντα) και παράγοντες που την προκαλούν ( π.χ. φωτεινά ερεθίσματα). Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να γίνει και αξονική τομογραφία εγκεφάλου ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Οι εξετάσεις αυτές σκοπό έχουν να απεικονίσουν τον εγκέφαλο για να διαπιστώσει ο γιατρός αν υπάρχει κάποια αιτία για την επιληψία.

Η φαρμακευτική αγωγή
Δεν υπάρχει μαγικό φάρμακο που να θεραπεύει την επιληψία. Τα φάρμακα που παίρνουν τα παιδιά με επιληψία στόχο έχουν να εμποδίσουν την εμφάνιση των σπασμών και να αποφευχθούν κατά τη διάρκεια μιας κρίσης σοβαροί τραυματισμοί, ατυχήματα που μπορεί να είναι και θανατηφόρα. Οι συχνές επιληπτικές κρίσεις μπορεί να μειώσουν τη μνήμη και τη συγκέντρωση. Επίσης, οι ανεξέλεγκτες κρίσεις δημιουργούν προβλήματα στην ένταξη του παιδιού στο κοινωνικό σύνολο. Τα φάρμακα λοιπόν έχουν σκοπό να ελέγξουν τις κρίσεις. Σήμερα, διατίθεται πληθώρα σκευασμάτων και σχεδόν πάντοτε βρίσκεται το κατάλληλο φάρμακο ή ο κατάλληλος συνδυασμός που θα ελέγξει τους σπασμούς του παιδιού. Η φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να ακολουθηθεί για περίπου δύο χρόνια και στη συνέχεια γίνεται σταδιακή διακοπή της. Υπάρχουν όμως μορφές επιληψίας που χρειάζονται θεραπεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα -σε κάποιες περιπτώσεις το παιδί είναι υποχρεωμένο να παίρνει το φάρμακο και για ολόκληρη τη ζωή του. Αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει ο γιατρός. Ευθύνη του παιδιού ή των γονιών του είναι η πιστή εφαρμογή των οδηγιών του γιατρού, η ενημέρωσή του για κάθε εξέλιξη και, γενικά, η σταθερή συνεργασία μαζί του. Πολύ χρήσιμη είναι επίσης η τήρηση εκ μέρους του παιδιού ενός «ημερολογίου» των κρίσεων, στο οποίο απεικονίζεται με ακρίβεια η πορεία του προβλήματος.

Άλλα είδη θεραπείας
Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα φάρμακα αδυνατούν να ελέγξουν τους σπασμούς, υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιηθεί άλλος τρόπος θεραπείας, όπως χειρουργική επέμβαση ή ειδική δίαιτα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις είναι πολύ δύσκολες και γίνονται μόνο σε πολύ λίγα εξειδικευμένα κέντρα. Η δίαιτα που συνιστάται περιέχει πολλά λίπη και έλαια, με αποτέλεσμα να δημιουργείται στον οργανισμό μια κατάσταση που λέγεται κέτωση. Αυτή η αλλαγή σε μερικά άτομα μπορεί να μειώσει την τάση για εκδήλωση επιληπτικών κρίσεων.

Πρώτες βοήθειες σε επεισόδιο σπασμών
Παραμένουμε ψύχραιμοι. Κοιτάμε την ώρα ώστε να ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει το επεισόδιο. Στη συνέχεια, τοποθετούμε το παιδί στη σωστή θέση, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η αναπνοή του. Το σώμα του πρέπει να είναι γυρισμένο στο πλάι με το πρόσωπο στραμμένο ελαφρά προς τα κάτω. Εναλλακτικά, μπορούμε να φέρουμε το σώμα μπρούμυτα, με το κεφάλι πάλι στραμμένο προς το ένα ή το άλλο πλάι, ποτέ ανάσκελα, γιατί έτσι δυσχεραίνεται η αναπνοή του. Παραμένουμε δίπλα του χωρίς να προσπαθούμε να ακινητοποιήσουμε το σώμα και τα άκρα, που συνήθως τινάζονται. Απομακρύνουμε από κοντά του διάφορα αντικείμενα στα οποία θα μπορούσε να χτυπήσει και, για να διευκολυνθεί η αναπνοή, χαλαρώνουμε εάν χρειάζεται τα ρούχα στην περιοχή του λαιμού και εάν υπάρχει σιελόρροια καθαρίζουμε με ένα ύφασμα το στόμα. Δεν προσπαθούμε να βάλουμε τα δάχτυλά μας ή κάποιο άλλο σκληρό αντικείμενο στο στόμα του παιδιού για να αναπνέει καλύτερα (η πολύ διαδεδομένη ιδέα ότι τη στιγμή των σπασμών ο ασθενής μπορεί να καταπιεί τη γλώσσα του και συνεπώς πρέπει να την τραβήξουμε έξω είναι απλώς μύθος). Μόλις το παιδί αρχίσει να συνέρχεται εάν θέλει να κοιμηθεί το αφήνουμε να το κάνει, διαφορετικά προσπαθούμε με ήπιο τρόπο να το ηρεμήσουμε.

Ξέρατε ότι...
αρκετοί διάσημοι έπασχαν (τουλάχιστον έτσι φημολογείται) από επιληψία; Ανάμεσά τους, ο φιλόσοφος Σωκράτης, ο Μέγας Ναπολέων, ο ρώσος συγγραφέας Ντοστογιέφσκι, ο Άλφρεντ Νομπέλ. Είναι μερικοί μόνο επιληπτικοί ασθενείς που η ασθένεια τους δεν τους εμπόδισε να μεγαλουργήσουν.

Πηγή: imommy.gr