25 Δεκ 2009

Γιατί γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25/12;




Στις 25 Δεκεμβρίου, οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν τη γέννηση του Χριστού. Χαρούμενα κάλαντα, ξεχωριστές λειτουργίες, φανταχτερά δώρα, γιορτινά τραπέζια και εδέσματα -όλα αυτά χαρακτηρίζουν σήμερα τη γιορτή, τουλάχιστον στο βόρειο ημισφαίριο.



Από πού προέρχεται όμως όλος αυτός ο χριστουγεννιάτικος εορτασμός; Πως η 25η Δεκεμβρίου συνδέθηκε με τα γενέθλια του Χριστού;



Στη Βίβλο μπορούμε να βρούμε ορισμένα στοιχεία. Στους Ψαλμούς και τα Ευαγγέλια δεν αναφέρονται εορτασμοί για τη γέννηση του Χριστού, δεν αναφέρεται ημερομηνία, ούτε χρονολογία. Η βιβλική αναφορά στους βοσκούς, που φρόντιζαν τα κοπάδια τους το βράδυ, όταν άκουσαν τα νέα για τη γέννηση του Ιησού (κατά Λουκά 2:8) ενδεχομένως να υποδηλώνει την περίοδο γέννας των αμνών.



Τον κρύο Δεκέμβρη, από την άλλη, οι αμνοί βρίσκονταν ήδη στα μαντριά τους. Για το λόγο αυτό, οι περισσότεροι ειδικοί συστήνουν προσοχή σε ότι αφορά στις ακριβείς αλλά τυχαίες λεπτομέρειες που απορρέουν από μία αφήγηση που επικεντρώνεται στη θεολογική πλευρά και όχι τόσο στην ημερολογιακή.



Tα εξωβιβλικά στοιχεία από τον πρώτο και δεύτερο αιώνα είναι εξίσου ισχνά. Δεν υπάρχουν αναφορές για εορτασμούς της γέννησης του Ιησού στα γραπτά των πρώτων Χριστιανών συγγραφέων, όπως του Ειρηναίου (130-200 μ.Χ.) ή του Τερτυλλιανού (160-225 μ.Χ.). Ο Ωριγένης από την Αλεξάνδρεια (165-264 μ.Χ.) φτάνει σε σημείο να κοροϊδεύει τους ρωμαϊκούς εορτασμούς των γενεθλίων, απορρίπτοντάς τους ως «παγανιστικό» έθιμο –μία ισχυρή ένδειξη ότι η γέννηση του Ιησού δεν εορτάζονταν με παρόμοιο τρόπο τότε. Από όσα μπορούμε να ξέρουμε, τα Χριστούγεννα δεν εορτάζονταν καθόλου τότε.



Το ιερατείο του Ιησού, τα θαύματα, τα Πάθη και η Ανάστασή του απετέλεσαν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Χριστιανών συγγραφέων του 1ου και 2ου αι. Με τα χρόνια, όμως, η καταγωγή του Χριστού άρχισε να απασχολεί περισσότερο και βλέπουμε αυτή τη μεταβολή ήδη από την Καινή Διαθήκη. Στα πρώτα συγγράμματα -του Παύλου και του Μάρκου- δεν γίνεται αναφορά στη γέννηση του Ιησού. Στα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά υπάρχουν αναφορές αλλά διαφέρουν μεταξύ τους –αν και κανείς από τους δύο δεν διευκρινίζει την ημερομηνία. Στον 2ο αι., υπάρχουν αναφορές στη γέννηση και την παιδική ηλικία του Ιησού στα Ευαγγέλια του Θωμά και του Ιακώβου. Στα κείμενα αυτά υπάρχουν ονόματα των παππούδων του Ιησού, καθώς και πληροφορίες σχετικές με την εκπαίδευσή του –αλλά πάλι δεν υπάρχει ημερομηνία για τη γέννησή του.



Τελικά, γύρω στο 200 μ.Χ., ένας χριστιανός δάσκαλος από την Αίγυπτο κάνει την πρώτη αναφορά την ημερομηνία γέννησης του Ιησού. Σύμφωνα με τον Κλήμη τον Αλεξανδρινό, υπάρχουν διάφορες ημερομηνίες για τη γέννηση. Όσο, όμως, και αν ακούγεται παράξενο, ο Κλήμης δεν αναφέρει πουθενά την 25η Δεκεμβρίου. Συγκεκριμένα γράφει: «Υπάρχουν κάποιοι που όχι μόνο προσδιόρισαν το έτος γέννησης του Κυρίου, αλλά και την ημερομηνία. Αυτοί υποστηρίζουν πως ο Ιησούς γεννήθηκε το 28ο έτος του Αυγούστου, την 25η μέρα του αιγυπτιακού μήνα Pachon (20 Μαΐου στο δικό μας ημερολόγιο).



Είναι προφανές ότι υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα ως προς την ακριβή ημερομηνία γέννησης του Ιησού, αλλά έντονο ενδιαφέρον μέχρι τα τέλη του 2ου αι. Τον 4ο αι., εντούτοις, βρίσκουμε αναφορές για δύο συγκεκριμένες και μάλλον αποδεκτές ημερομηνίες, σχετικές με τη γέννηση του Ιησού: την 25η Δεκεμβρίου στη δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την 6η Ιανουαρίου στην Ανατολή (ειδικά την Αίγυπτο και τη Μικρά Ασία). Η σύγχρονη Εκκλησία της Αρμενίας εξακολουθεί να γιορτάζει τα Χριστούγεννα την 6η Ιανουαρίου. Για τους περισσότερους, όμως, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται την 25η Δεκεμβρίου, ενώ στις 6 Ιανουαρίου γιορτάζονται τα Θεοφάνεια, δηλαδή η άφιξη των τριών μάγων στη Βηθλεέμ. Η περίοδος μεταξύ Χριστουγέννων και Θεοφανείων είναι γνωστή και ως Δωδεκαήμερο.



Η πρώτη αναφορά στην 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γέννησης του Ιησού προέρχεται από ένα ρωμαϊκό αλμανάκ στα μέσα του 4ου αι., όπου αναγράφονται οι ημερομηνίες θανάτου διαφόρων χριστιανών Επισκόπων και Μαρτύρων. Συγκεκριμένα, στην 25η Δεκεμβρίου αναγράφεται: "natus Christus in Betleem Judeae" («Γεννήθηκε ο Χριστός στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας»). Γύρω στο 400 μ.Χ. ο Αυγουστίνος Ιππώνος αναφέρεται σε μία χριστιανική ομάδα, τους Δονατιστές, οι οποίοι γιόρταζαν τα Χριστούγεννα την 25η Δεκεμβρίου αλλά αρνούνταν να γιορτάζουν τα Θεοφάνεια στις 6 Ιανουαρίου, ισχυριζόμενοι πως πρόκειται για νεωτερισμό.



Στην Ανατολή, η 6η Ιανουαρίου δεν ήταν συνδεδεμένη μόνο με τους μάγους αλλά γενικά με ολόκληρη την ιστορία των Χριστουγέννων.



Σχεδόν 300 χρόνια μετά τη γέννηση του Ιησού, βρίσκουμε επομένως για πρώτη φορά αναφορές που μιλάνε για εορτασμό των Χριστουγέννων στα μέσα του χειμώνα. Πως, όμως, κατέληξαν σε αυτές τις δύο ημερομηνίες;



Σήμερα υπάρχουν δύο θεωρίες: μία είναι πολύ γνωστή και η άλλη λιγότερο γνωστή (αν και είναι πιο παλιά από την πρώτη).



Η πιο γνωστή θεωρία σχετικά με τις ημερομηνίες των Χριστουγέννων είναι πως προέρχονται από τους παγανιστικούς εορτασμούς. Οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Κρόνια στα τέλη Δεκεμβρίου. Οι Βάρβαροι της βόρειας και δυτικής Ευρώπης συνήθιζαν να γιορτάζουν τις ίδιες ημερομηνίες. Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αυρήλιος είχε θεσπίσει ως γιορτή τη γέννηση του Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος) στις 25 Δεκεμβρίου. Σύμφωνα, λοιπόν, με τη θεωρία, τα Χριστούγεννα εορτάζονται εκείνη τη μέρα λόγω των παγανιστικών ηλιακών εορτασμών. Η άποψη είναι πως οι πρώτοι Χριστιανοί επίτηδες επέλεξαν αυτές τις ημερομηνίες ώστε να βοηθήσουν να εξαπλωθεί ο Χριστιανισμός και τα Χριστούγεννα σε ολόκληρο των ρωμαϊκό κόσμο: Εάν τα Χριστούγεννα φαινόντουσαν ως μία παγανιστική εορτή, περισσότεροι παγανιστές θα γιόρταζαν τη γέννηση του Υιού του Θεού.



Παρά τη δημοτικότητά της σήμερα, η προέλευση των Χριστουγέννων εξακολουθεί να προκαλεί σκέψεις, καθώς δεν αναφέρεται σε κανένα αρχαίο χριστιανικό σύγγραμμα. Οι χριστιανοί συγγραφείς της εποχής εκείνης σημειώνουν μία σύνδεση ανάμεσα στο ηλιοστάσιο και τη γέννηση του Ιησού: η εκκλησία του Πατέρα Αμβρόσιου (339-397), για παράδειγμα, περιγράφει τον Χριστό ως τον αληθινό ήλιο, που επισκίασε τους έκπτωτους θεούς του παλιού τάγματος. Αλλά οι πρώτοι χριστιανοί συγγραφείς δεν υπαινίσσονται πουθενά τίποτα. Δεν θεωρούν πως η ημερομηνία επιλέχθηκε από την εκκλησία. Αντιθέτως, θεωρούν τη σύμπτωση αυτή ως θεόσταλτο σημάδι, ως φυσική απόδειξη πως ο Θεός επέλεξε τον Ιησού αντί για τους παγανιστικούς θεούς.





Η πρώτη αναφορά πως η γέννηση του Ιησού εορταζόταν σκοπίμως την ίδια εποχή με τις παγανιστικές εορτές γίνεται τον 12ο αι. Μία σημείωση στο περιθώριο ενός χειρογράφου των συγγραμμάτων του Σύριου βιβλικού σχολιαστή, Dionysius bar-Salibi, αναγράφει πως στην αρχαιότητα η εορτή των Χριστουγέννων μεταφέρθηκε στην πραγματικότητα από τις 6 Ιανουαρίου στις 25 Δεκεμβρίου, ώστε να συμπίπτει με την ημέρα εορτασμού του Ανίκητου Ήλιου.



Τον 18ο και 19ο αι. οι μελετητές της Βίβλου, ορμώμενοι από τη νέα μελέτη των συγκριτικών θρησκειών, κατέληξαν στην παρακάτω άποψη. Ισχυρίστηκαν πως, επειδή οι πρώτοι χριστιανοί δεν γνώριζαν πότε γεννήθηκε ο Ιησούς, αυτό που έκαναν ήταν να προσαρμόσουν την παγανιστική εορτή του ηλιοστασίου για τους δικούς της σκοπούς, αναγάγωντάς την στην ημέρα της γέννησης του Μεσσία και τον αντίστοιχο εορτασμό της.



Πιο πρόσφατες μελέτες έδειξαν πως πολλά από τα διακοσμητικά στολίδια των Χριστουγέννων προέρχονται από παγανιστικά έθιμα και υιοθετήθηκαν αργότερα, όταν ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε στη βόρεια και δυτική Ευρώπη. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, για παράδειγμα, συνδέεται με τις μεσαιωνικές τελετές των Δρυίδων. Αυτό και μόνο κάνει πολλούς να πιστεύουν πως τα Χριστούγεννα είναι ένα παγανιστικό έθιμο.



Παρόλα αυτά, υπάρχουν προβλήματα που προκύπτουν από αυτή τη θεωρία. Η πρώτη αναφορά για την ημερομηνία των Χριστουγέννων (το 200 μ.Χ.) και οι πρώτοι εορτασμοί για τους οποίους γνωρίζουμε (250-300 μ.Χ.) προέρχονται από την περίοδο εκείνη όπου οι χριστιανοί δεν υιοθετούσαν πολλά πράγματα από τις παγανιστικές παραδόσεις.



Η χριστιανική πίστη και οι τελετές δεν βρίσκονταν σε απομόνωση. Πολλά από τα πρώτα στοιχεία της χριστιανικής λατρείας ήταν αρκετά γνώριμα στους παγανιστές. Παρόλα αυτά, τους πρώτους αιώνες μ.Χ., η κατατρεγμένη μειονότητα των χριστιανών ανησυχούσε ιδιαιτέρως, με αποτέλεσμα να κρατάει αποστάσεις από τις μεγαλύτερες και πιο δημοφιλείς παγανιστικές τελετές, όπως οι θυσίες, οι αγώνες και οι εορτές. Αυτό συνέχισε να ισχύει μέχρι και τους βίαιους διωγμούς των χριστιανών από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό, μεταξύ 303 και 312 μ.Χ.



Η κατάσταση αυτή άλλαξε μετά τον Κωνσταντίνο, που ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Από τα μέσα του 4ου αι. και μετά, αρχίζουμε να βλέπουμε περισσότερους χριστιανούς, ενώ οι παγανιστικές εορτές αρχίζουν να εκχριστιανίζονται. Ένας γνωστός υπέρμαχος του χριστιανισμού ήταν ο Πάπας Γρηγόριος ο Μέγας, ο οποίος σε μία επιστολή που είχε γράψει το 601 μ.Χ. σε έναν χριστιανό ιεραπόστολο στη Βρετανία, του πρότεινε οι τοπικοί παγανιστικοί ναοί να μην καταστραφούν αλλά να μετατραπούν σε εκκλησίες, και οι παγανιστικές εορτές να εορτάζονται ως γιορτές για τους χριστιανούς μάρτυρες.



Οι γιορτές της 25ης Δεκεμβρίου φαίνεται πως υπήρχαν πριν από το 312 μ.Χ. –τουλάχιστον πριν ασπαστεί ο Κωνσταντίνος τον χριστιανισμό. Σύμφωνα με αποδείξεις, οι Δονατιστές χριστιανοί της Βορείου Αφρικής φαίνεται πως τις γνώριζαν από νωρίτερα. Επιπλέον, στα μέσα προς τέλη του 4ου αι. οι εκκλησιαστικοί ηγέτες της Ανατολικής Αυτοκρατορίας εξέφρασαν την ανησυχία τους όχι για το γεγονός ότι δεν υπήρχε μία ημέρα εορτασμού της γέννησης του Ιησού, αλλά για την προσθήκη της δεκεμβριανής ημερομηνίας στον παραδοσιακό εορτασμό της 6ης Ιανουαρίου.



Υπάρχει και μία άλλη θεωρία, όμως, για τον εορτασμό των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, το κλειδί για την ημερομηνία της γέννησης του Χριστού ίσως να βρίσκεται στην ημερομηνία θανάτου του, το Πάσχα. Η άποψη αυτή διατυπώθηκε πρώτη φορά από τον Γάλλο μελετητή Louis Duchesne στις αρχές του 20ου αι., ενώ εμπλουτίστηκε αργότερα με περισσότερα στοιχεία από τον Αμερικανό Thomas Talley. Σίγουρα, όμως, δεν ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για σύνδεση της παραδοσιακής ημερομηνίας θανάτου του Ιησού με τη γέννησή του.



Γύρω στο 200 μ.Χ., ο Τερτυλλιανός από την Καρχηδόνα αναφέρει πως η 14 μέρα του μήνα Nisan (η μέρα της σταύρωσης του Χριστού σύμφωνα με τον Ευαγγέλιο του Ιωάννη) τη χρονιά που πέθανε ο Ιησούς, αντιστοιχεί με την 25η Μαρτίου στο ρωμαϊκό (ηλιακό) ημερολόγιο. Η 25η Μαρτίου είναι ακριβώς εννιά μήνες πριν από την 25η Δεκεμβρίου και εορτάζεται ως η μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου –της σύλληψης δηλαδή του Ιησού. Επομένως, κάποιοι πιστεύουν πως η σύλληψη και η σταύρωση του Ιησού έγινε την ίδια ημερομηνία. Ακριβώς εννέα μήνες αργότερα, στις 25 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε ο Ιησούς.



Η άποψη αυτή εμφανίζεται σε μία ανώνυμη χριστιανική πραγματεία με τίτλο "On Solstices and Equinoxes" (Ηλιοστάσια και Ισημερίες), που χρονολογείται από τον 4ο αι. και προέρχεται από τη Βόρειο Αφρική. Συγκεκριμένα, η πραγματεία αναφέρει: «Επομένως, η σύλληψη του Κυρίου έγινε την 8η μέρα των καλενδών του Απριλίου, τον μήνα Μάρτιο (25 Μαρτίου), η οποία είναι και η μέρα των Παθών του Κυρίου.» Βάσει αυτού λοιπόν, η πραγματεία χρονολογεί τη γέννηση του Ιησού στον χειμερινό ηλιοστάσιο.



Και ο Αυγουστίνος όμως κάνει αναφορά σε αυτόν τον συσχετισμό. Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Σε ότι αφορά στη σύλληψη του Ιησού, πιστεύεται ότι έγινε στις 25 Μαρτίου, την ίδια ημερομηνία που σταυρώθηκε. Επομένως, η μήτρα της Παρθένου, στην οποία έγινε η σύλληψη και δεν γονιμοποιήθηκε από κάποιον θνητό, αντιστοιχεί στο νέο τάφο στον οποίο ετάφη ο Κύριος, και στον οποίο κανένας άνθρωπος δεν ετάφη ποτέ, ούτε πριν ούτε μετά. Αλλά σύμφωνα με την παράδοση, γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου.»



Και στην Ανατολή, οι ημερομηνίες της γέννησης του Ιησού και του θανάτου του συνδέονται. Αλλά αντί για την 14η μέρα του μήνα Nisan στο εβραϊκό ημερολόγιο, οι ανατολίτες χρησιμοποίησαν την 14η μέρα του πρώτου μήνα της άνοιξης (Αρτεμίσιος) στο τοπικό ελληνικό ημερολόγιο (6 Απριλίου για εμάς). Η 6η Απριλίου είναι ακριβώς εννέα μήνες πριν από την 6η Ιανουαρίου –η ημερομηνία των Χριστουγέννων στην Ανατολή. Ο Επίσκοπος Επιφάνειος ο Σαλαμίνιος γράφει πως στις 6 Απριλίου «ο αμνός κλείστηκε στη άμωμο μήτρα της Παρθένου Μαρίας, εκείνος που ήρθε και πήρε, μέσω της θυσίας του, όλες τις αμαρτίες του κόσμου.» Ακόμα και σήμερα, η εκκλησία της Αρμενίας γιορτάζει τον Ευαγγελισμό στις αρχές του Απρίλη (στις 7 και όχι στις 6 Απριλίου) και τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου.



Στο τέλος όμως παραμένει ένα ερώτημα: Πως προέκυψε να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου; Δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι. Κάποιοι από τους εορτασμούς που προέκυψαν τον 4ο αι. και εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα μπορεί να προέρχονται από τις παγανιστικές παραδόσεις. Εντούτοις, η πραγματική ημερομηνία ίσως να προέρχεται από τον Ιουδαϊσμό και όχι από τον παγανισμό.



Πηγή: pathfinder.gr

24 Δεκ 2009

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στα Βαλκάνια





Οι ημέρες των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένες στην παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα. Τα Χριστούγεννα εορτάζονται με διάφορους τρόπους στις βαλκανικές χώρες, με τα ξεχωριστά ήθη και τα έθιμα του κάθε τόπου να "χρωματίζουν" τις γιορτινές ημέρες και να αποτελούν "όαση" χαράς για μικρούς και μεγάλους.



Στη Ρουμανία, την παραμονή των Χριστουγέννων, στους δρόμους αντηχούν οι χαρούμενες φωνές μικρών αλλά και … μεγαλύτερων που ψάλλουν τα κάλαντα. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιοχές τα κάλαντα αναφέρονται στον Τραϊανό, τον Ρωμαίο αυτοκράτορα που κατέλαβε τη Δακία το 106 μ.Χ.



Οι παρέες των "καλαντάδων" γυρίζουν τα σπίτια και μοιράζονται ό,τι τους προσφέρουν οι σπιτονοικοκύρηδες: καρύδια, μήλα και τοπικά εδέσματα, όπως αλμυρά κουλουράκια.



Ένα άλλο έθιμο που διατηρούν οι "καλαντάδες" είναι ότι κρατούν ένα αστέρι- που συμβολίζει το άστρο της Βηθλεέμ- όταν ψάλλουν τα κάλαντα. Το αστέρι φέρει χρωματιστά χαρτιά και καμπανούλες, ενώ έχει και παραστάσεις αγγέλων και τα κάλαντα με το αστέρι αντηχούν στα δρομάκια από τις 24 μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου. Την ημέρα των Χριστουγέννων το ψωμί μπαίνει κάτω από το τραπέζι για να φέρει καλοτυχία στο σπίτι και το γουρουνόπουλο αποτελεί το κυρίως χριστουγεννιάτικο γεύμα.



Στη Βουλγαρία, η έναρξη του εορτασμού των Χριστουγέννων είναι η 22η Δεκεμβρίου, ημέρα που γιορτάζεται ο άγιος Ιγνάτιος. Σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, η ημέρα αυτή είναι η αρχή της νέας χρονιάς, άρα είναι πολύ σημαντικό το ποδαρικό στο σπίτι να γίνει από έναν άνθρωπο που θα φέρει γούρι. Ο δανεισμός αποφεύγεται την ημέρα του αγίου Ιγνατίου, ώστε ο πλούτος να μείνει στο σπίτι όλο το νέο έτος.



Ανήμερα τα Χριστούγεννα διεξάγεται η τελετή των "Koleduvane", όπου νεαρά αγόρια, μεταμφιεσμένα, ψάλλουν τα κάλαντα και εύχονται υγεία και ευτυχία. Τα Χριστούγεννα ετοιμάζεται ένα ειδικό ψωμί (όπως η βασιλόπιτα της Πρωτοχρονιάς), όπου τοποθετείται ένα νόμισμα και το βράδυ κόβεται από τον ιδιοκτήτη και μοιράζεται στα μέλη της οικογένειας, αφού πρώτα ορισμένα κομμάτια κοπούν για την Παναγία και το σπίτι. Οι στάχτες από τα τζάκια που καίνε σκορπίζονται στα χωράφια για να φέρουν καρποφορία σύμφωνα με τις βουλγαρικές δοξασίες.



Στη Βουλγαρία δεν βάζουν ποτέ κρέας στο τραπέζι παραμονή των Χριστουγέννων, μόνο ανήμερα και φτιάχνουν επτά διαφορετικά πιάτα φαγητού την παραμονή των Χριστουγέννων, όπως ντολμαδάκια με κληματόφυλλα και ρύζι, βρασμένα φασόλια και πιπεριές, μαμαλίγκα-ψωμί από καλαμποκάλευρο. Δεν μαζεύουν ποτέ το τραπέζι που φάγανε πριν από τα Χριστούγεννα και αφήνουν το τζάκι αναμμένο μέχρι να ξημερώσει.



Στην Κροατία, η εορταστική περίοδος αρχίζει στις 6 Δεκεμβρίου, οπότε γιορτάζεται ο Άγιος Νικόλαος και στις 13 Δεκεμβρίου, την ημέρα της Αγίας Λουκίας. Ο Άγιος Νικόλαος φέρνει δώρα στα παιδιά που δεν έκαναν αταξίες όλη τη χρονιά. Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι κοσμεί ένα κομμάτι σανό με μία κόκκινη κορδέλα και ένα μήλο, που συμβολίζει τη γονιμότητα. Το σανό, μετά τις γιορτές, το ταΐζουν στα ζώα, σύμφωνα με τα έθιμα. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται με καρύδια, γλυκά, κεριά και γυάλινα παιχνίδια.



Στη Σερβία και στο Μαυροβούνιο τα Χριστούγεννα κόβουν ένα ψωμί με νόμισμα που ονομάζεται "cesnica" (τσέσνιτσα) και όποιος τύχει το φλουρί έχει καλοτυχία για τη νέα χρονιά. Στο τραπέζι σκορπούν άχυρα, όπως και στην Κροατία, για να υπάρχει υγεία. Την παραμονή των Χριστουγέννων επίσης αγοράζουν μια βελανιδιά για να την κάψουν στο τζάκι ώστε να φέρει τύχη.



Στη Σλοβενία κυριαρχούν τα κάλαντα αλλά και το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, ενώ κόβουν επίσης ψωμί-βασιλόπιτα "potica" (πότιτσα) για υγεία και καλοτυχία.



Στην Αλβανία, όπως και στη Βουλγαρία, παλιά το φλουρί τοποθετούνταν στον μπακλαβά αλλά σήμερα υπάρχει η βασιλόπιτα, ενώ το φαγητό των Χριστουγέννων ήταν πιλάφι με αρνί και σήμερα κυριαρχεί η γαλοπούλα ως κύριο πιάτο. Στην Αλβανία στολίζουν δέντρο και τα παιδιά ψάλλουν τα κάλαντα όπως στις περισσότερες χώρες των Βαλκανίων.



Στη Βοσνία Ερζεγοβίνη συναντάμε, επίσης, τα κάλαντα και το στόλισμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, ενώ ανήμερα τα Χριστούγεννα στο τραπέζι υπάρχει μοσχαρίσιο κρέας, πίτες και γλυκά.



Ανεξάρτητα από το πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα σε κάθε μια από τις χώρες της Βαλκανικής, η ευχή είναι μία: "Ευχές σε όλους για χαρούμενες γιορτές και στον καινούργιο χρόνο πάμπλουτοι να 'στε στη χαρά και πάμφτωχοι στον πόνο".



Πηγή: enimerwsi-gr.blogspot.com

21 Δεκ 2009

Ο Άγιος Βασίλης έρχεται....





Είναι πάντα φορτωμένος με δώρα κα πάντα συνεπής στο ραντεβού του. Πόση ανάγκη έχουν τα παιδιά από το μύθο του Αϊ-Βασίλη και γιατί δεν πρέπει να τους τον γκρεμίσουμε ποτέ;





Κάθε χρόνο τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς εκατομμύρια παιδιά όλων των φυλών και των εθνοτήτων σε κάθε γωνιά της Γης περιμένουν ανυπόμονα τον ερχομό του Αϊ-Βασίλη, του αγαπημένου ασπρομάλλη γέροντα που με το σακί του γεμάτο δώρα θα ταξιδέψει σε μια νύχτα τον κόσμο ολόκληρο, για να αφήσει κάτω από κάθε χριστουγεννιάτικο δέντρο τα δώρα που του ζήτησαν με τα γράμματα ή τις ευχές τους. Πάντα χαμογελαστός και καλοκάγαθος, πάνω στο ιπτάμενο έλκηθρο που το σέρνουν οχτώ ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι, αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον πλέον αγαπημένο ήρωα των παιδιών. Είναι ο Father Christmas των Άγγλων, ο Santa Claus των Αμερικανών, ο Pere Noel των Γάλλων, ο Sinterklaas των Ολλανδών, ο Weinachsmamm των Γερμανών, ο Babbo Natale των Ιταλών, o Julemand των Σκανδιναβών, o Joulupukki των Φιλανδών, είναι με άλλα λόγια ο Άγιος Βασίλης των Ελλήνων. Ζει εδώ και εκατοντάδες χρόνια στον Βόρειο Πόλο. Έχει σκάψει το τεράστιο εργαστήρι του μέσα στο βουνό Korvatunturi, που μοιάζει από μακριά με τεράστιο αυτί, για να ακούει έτσι τις επιθυμίες των παιδιών, που φέρνει ο άνεμος από κάθε γωνιά της γης. Αναλαμβάνει να κάνει τα όνειρα των παιδιών πραγματικότητα, αγγίζοντας τις ψυχές τους με τον δικό του μαγικό τρόπο. Τελικά, τι πραγματικά σημαίνει ο Άγιος Βασίλης και πώς τα καταφέρνει ακόμα και σήμερα να συναρπάζει τόσο πολύ τα παιδιά;





Κατ’ αρχήν, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι φίλος και σύμμαχος των παιδιών. Κάθε επιθυμία τους που δεν έγινε πραγματικότητα μέσα στη χρονιά που πέρασε υπάρχει πάντα η ελπίδα να πραγματοποιηθεί από τον Άγιο Βασίλη, έστω και την τελευταία στιγμή. Συνήθως το παιδί σκέφτεται: «Δεν μου το αγόρασε ο μπαμπάς και η μαμά; Θα γράψω στον Άγιο Βασίλη, κι αυτός δεν υπάρχει περίπτωση να μη μου το φέρει». Με αυτή τη λογική ο Άγιος Βασίλης γίνεται ένα πρόσωπο που τα αγαπάει, δεν τους χαλάει ποτέ χατίρι, τους δίνει προστασία, ασφάλεια και στήριξη. Εάν σκεφτούμε ότι τα μικρά παιδιά έλκονται ιδιαίτερα απ’ οτιδήποτε περιέχει μυστήριο, τότε στα «προσόντα» του Άγιου Βασίλη έρχεται να προστεθεί και το συναρπαστικό μυστήριο της ύπαρξής του: «Πού μένει;», «γιατί δεν έρχεται και στη γιορτή μου;», «πώς χωράει από το τζάκι αφού είναι τόσο χοντρός;», «εμείς που δεν έχουμε τζάκι, πώς θα μπει στο σπίτι;», «πώς γίνεται να χωρούν όλα αυτά τα δώρα στο σακί του;», «πώς προλαβαίνει να μοιράσει όλα τα δώρα σε μια νύχτα;». Τέτοια ερωτήματα παίρνουν περίεργες διαστάσεις στο παιδικό μυαλό και δημιουργούν το έναυσμα για πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις μεταξύ των παιδιών και των γονιών, κάτι που λειτουργεί θετικά στη δημιουργία του μύθου του Αϊ-Βασίλη. Ένα άλλο στοιχείο που κάνει τον συγκεκριμένο άγιο συναρπαστικό είναι η έκπληξη σε συνδυασμό με την προσμονή. Πολύ πριν τη μεγάλη βραδιά, το παιδί αναρωτιέται: «Άραγε, έλαβε ο Αϊ-Βασίλης το γράμμα μου;», «θα μου φέρει δώρο φέτος;», «θα μπορέσει να μου φέρει αυτό που του ζήτησα;» Όλα αυτά τα ερωτήματα που θα «απαντηθούν» τη βραδιά της Παραμονής κρατάνε το παιδί σε μια ευχάριστη και διασκεδαστική εγρήγορση. Και κάτι τελευταίο αλλά ιδιαίτερα σημαντικό είναι η επιβράβευση! Όλοι ξέρουμε ότι κατά τη διάρκεια ολόκληρου σχεδόν του χρόνου και με την προτροπή της μαμάς και του μπαμπά, το παιδί κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει καλύτερο ώστε τελικά ο αγαπημένος του άγιος να του φέρει το παιχνίδι που τόσο επιθυμεί. Η γνωστή φράση «αν είσαι καλό παιδί, ο Άγιος Βασίλης θα σου φέρει αυτό που ζήτησες» μπορεί να μας φαίνεται συνηθισμένη, αλλά για εκείνο είναι το κίνητρο για μια συνεχή προσπάθεια βελτίωσης, που έχει ως στόχο να καταφέρει τελικά να έχει την επιβράβευση.





Να του «γκρεμίσω» το όνειρο και πότε;



Από πολύ νωρίς στο παιδικό μυαλό γεννιούνται ερωτήσεις και απορίες σχετικά με αυτό το καλοσυνάτο πρόσωπο. Έτσι, αργά ή γρήγορα το πιτσιρίκι σας πολύ πιθανό κάποια στιγμή να ζητήσει πληροφορίες και εξηγήσεις που ίσως σας φέρουν σε δύσκολη θέση. «Πού μένει;» ή «πώς θυμάται όλα τα παιδιά;», «ένα κορίτσι στο σχολείο είπε ότι ο Αϊ-Βασίλης δεν υπάρχει!». Παράλληλα, την ίδια στιγμή που η δασκάλα επιμένει να τραγουδά «Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία», η τηλεόραση τον δείχνει να ξεκινά από τη Φιλανδία και η γιαγιά βεβαιώνει ότι θα έρθει από την καμινάδα! Αν μάλιστα στο σπίτι δεν υπάρχει τζάκι, ενισχύεται η γενικότερη σύγχυση γύρω από την ύπαρξη και τις δραστηριότητες του αγαπημένου γέροντα. Σκέτη Βαβυλωνία, αλλά μην ξεχνάτε ότι για τα παιδιά πάνω απ’ όλα είναι ένα πρόσωπο που εκπροσωπεί το ρομαντισμό και την πίστη, ένα πρόσωπο που μοιράζει δώρα και ελπίδα. Από την ηλικία των επτά ετών και πάνω πολλά παιδιά αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως μάλλον ο κύριος πίσω από τη γενειάδα είναι ο μπαμπάς ή ο παππούς. Όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους χαλάσουμε τη φαντασίωση. Είναι ιδιαίτερα σημαντική η στάση και η συμπεριφορά μας όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τη σκέψη και τη φαντασία τους. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη έως κάποια συγκεκριμένη αναπτυξιακή φάση και ηλικία –που διαφέρει για κάθε ένα– να πιστεύουν σε σύμβολα, μύθους ή τελετουργίες. Όλα αυτά τα στοιχεία εμπεριέχουν νοήματα, αρχές, συναισθηματικά και ψυχικά ερεθίσματα τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη. Στο βαθμό λοιπόν που ο Άγιος Βασίλης συμβολίζει την ελπίδα, την προσμονή, τη γενναιοδωρία, την ειρήνη, την αγάπη και τη ζεστασιά, την ισότητα απέναντι στο δικαίωμα να είμαστε ευτυχισμένοι, τότε ναι είναι καλό, για όσο το έχουν ανάγκη και τους είναι χρήσιμο, να πιστεύουν στην ύπαρξή του. Τι συμβαίνει όμως όταν ένας καλοθελητής αποκαλύπτει την αλήθεια; Ή όταν η λογική του διακρίνει «κενά» που είναι αδύνατον να καλυφθούν; Μεγαλώνοντας, τα παιδιά αρχίζουν να έχουν κάποιες υποψίες όταν για παράδειγμα ο Αϊ Βασίλης που έρχεται στο σπίτι μοιάζει περιέργως με τον μπαμπά ή το θείο ή ακόμα κι όταν μεγαλύτερα παιδιά τα κοροϊδεύουν επειδή ακόμα πιστεύουν ότι υπάρχει. Αυτή η περίοδος της αμφιβολίας είναι συγκινητική και συνήθως συμπίπτει με την εποχή που πηγαίνουν για πρώτη φορά στο σχολείο. Και η ανακάλυψη ότι ο Αϊ-Βασίλης δεν υπάρχει τα γεμίζει με απορία και θλίψη. Η διαφοροποίηση της πραγματικότητας από το μύθο αναγγέλλει συχνά το τέλος μιας μαγικής περιόδου στην παιδική ηλικία, αυτή όπου μέσα από το όνειρο και την επιθυμία το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό. Στο δειλό ερώτημα του παιδιού «αλήθεια, δεν υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης;» είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε μια απάντηση και αυτή βέβαια δεν μπορεί να είναι ένα ξερό «όχι, δεν υπάρχει», διότι έτσι γκρεμίζουμε με σκληρό τρόπο τον φανταστικό του κόσμο, που εμείς οι ίδιοι είχαμε φτιάξει. Γενικά, δεν υπάρχει ένα γενικό «πρέπει» ή μια μυστική συνταγή επιτυχίας. Ανάλογα με την περίπτωση, ο γονιός θα χρειαστεί να καταφύγει σε διαφορετικές στρατηγικές χειρισμού της συγκεκριμένης ερώτησης. Πρέπει να είστε ψύχραιμοι και με τις απαντήσεις σας να μην πληγώσετε την ευαισθησία του και να μην προσβάλετε τη νοημοσύνη του. Επιπλέον, πρέπει να θυμάστε ότι λέγοντας την απόλυτη αλήθεια σ’ ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, κινδυνεύετε να γίνετε κυνικοί και «κακοί» στα μάτια του. Διότι ναι μεν δεν του λέτε ψέματα, αλλά από την άλλη πλευρά ακρωτηριάζετε τη φαντασία και την ελπίδα του, και αυτό είναι πολύ σκληρό. Τα παιδιά θέλουν «τροφή» για τη φαντασία τους και επιπλέον είναι ικανά με τον δικό τους τρόπο να σας δείξουν πότε πραγματικά δεν «χρειάζεται» να πιστεύουν στον παχουλό Άγιο με τον τρόπο που πίστευαν έως τώρα.





Τελικά, ο Αϊ-Βασίλης υπάρχει;



Υπάρχει, όπως σίγουρα υπάρχουν η αγάπη, η γενναιοδωρία, η ευλάβεια, η γνώση, η ελπίδα, η προσμονή, η γαλήνη, η χαρά και η ζωή. Αλίμονο! Πόσο ζοφερός θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε ο Αϊ-Βασίλης. Δεν θα υπήρχε η αγνή πίστη των παιδιών, η φαντασία που κάνει υποφερτή την ύπαρξή μας. Το φως με το οποίο η παιδικότητα γεμίζει τον κόσμο θα έσβηνε. Κανένας δεν βλέπει τον Αϊ-Βασίλη, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχει. Τα πιο σπουδαία πράγματα στον κόσμο είναι εκείνα τα οποία ούτε οι μεγάλοι ούτε τα παιδιά μπορούν να δουν. Ο Αϊ-Βασίλης είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα και μια ευκαιρία να αφήσουμε τη φαντασία των παιδιών να δουλέψει προς όφελός τους: Να ονειρευτούν ένα καλύτερο μέλλον, με αγάπη, ειρήνη και πολλά παιχνίδια! Ειδικά ο μύθος του Άγιου Βασίλη είναι απαραίτητος για έναν ακόμη λόγο: Λειτουργεί σαν μια καλή αρχή στο να μάθουν τα παιδιά να σκέφτονται θετικά, να ονειρεύονται, να προσδοκούν πράγματα, να προσπαθούν γι’ αυτά. Όπως και να έχει, είτε επιλέξετε να… εμφανίσετε τον Αϊ-Βασίλη και φέτος είτε όχι, μην ξεχνάτε το μήνυμα των Χριστουγέννων, που δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τα δώρα και τα πλουσιοπάροχα γεύματα. Μπορείτε να «φιλοξενήσετε» το πνεύμα των Χριστουγέννων στο σπίτι σας μαζεύοντας τρόφιμα και ρούχα που δεν χρειάζεστε πια για ένα ίδρυμα που βρίσκεται στην περιοχή σας, μπορείτε να διαβάσετε στα παιδιά σας την ιστορία του μικρού Χριστού ή, αν δεν πιστεύετε σε κάποια συγκεκριμένη θρησκεία, να δώσετε απλά λίγο περισσότερο χρόνο στις διαπροσωπικές σας σχέσεις και ειδικά στους ανθρώπους που αγαπάτε. Τα Χριστούγεννα είναι μια ευλογημένη γιορτή και δίνουν το μήνυμα της ευτυχίας, της ειρήνης και της αγάπης!

Η αναμονή του ερχομού του Αϊ-Βασίλη βοηθά το παιδί σας να μπει στο πνεύμα των γιορτών και να ζήσει όλη τη μαγεία των Χριστουγέννων.

Βοηθήστε το παιδί σας να καταλάβει ότι αυτό που έχει σημασία είναι να τον αγαπάει ο Αϊ-Βασίλης και να τον θυμηθεί και όχι η αξία του δώρου.

Αν από συζήτηση που θα κάνετε μαζί του πριν από τις γιορτές καταλάβετε ότι ζητάει κάτι που οι οικονομικές σας δυνατότητες δεν επιτρέπουν, εξηγήστε του ότι ο Αϊ-Βασίλης μπορεί να κουραστεί από το βάρος του παιχνιδιού που ζήτησε ή ότι δεν έχει τόσα χρήματα ώστε να αγοράσει και για τα υπόλοιπα παιδάκια και ότι είναι κρίμα μερικά παιδιά να μην πάρουν δώρο. Προσανατολίστε τη σκέψη του σε κάτι που θα μπορέσετε να προσφέρετε πιο άνετα.

Αν το παιδί σας ζητήσει να γράψει ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη μην το αποτρέψετε. Πάρτε καθαρό χαρτί κι ένα φάκελο, πείτε του να γράψει αυτό που θέλει, ενδεχομένως να στείλει και μια ζωγραφιά στον αγαπημένο του Άγιο. Βοηθήστε το να γράψει τη διεύθυνση στο φάκελο και πηγαίνετε μαζί να το ταχυδρομήσετε. Με όλη αυτή την ιεροτελεστία, τα δώρα θα αποκτήσουν μεγαλύτερη αξία.

Πείτε στο παιδί να ζητάει από τον Άγιο Βασίλη δώρα όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για το αδερφάκι του ή το φίλο του. Έτσι, θα μάθει το νόημα της αγάπης και της φροντίδας για όλους.

Αν ο μπαμπάς θέλει να ντυθεί Άγιος Βασίλης και να φέρει δώρα, τότε φροντίστε να το κάνει σωστά. Να βάλει τα κατάλληλα ρούχα, να στερεώσει καλά τον σκούφο και τα γένια, να αλλοιώσει τη φωνή του και γενικά να παίξει το ρόλο του όσο γίνεται πιο πειστικά. Εσείς σβήστε τα φώτα και αφήστε μόνο ένα κεράκι αναμμένο. Οργανώστε σωστά την είσοδο του «μπαμπά Αϊ-Βασίλη» στο σπίτι, γιατί είναι άκρως απογοητευτικό για ένα παιδί να ανακαλύψει τη φάρσα.

Eίναι ευκαιρία να ωθήσετε το παιδί στην έννοια της προσφοράς.. Προτείνετε του για παράδειγμα να μαζέψει τα παιχνίδια που δεν χρησιμοποιεί ή κάποια ρούχα του που δεν του πάνε και πηγαίνετε μαζί του να τα προσφέρετε σε κάποια παιδάκια που έχουν ανάγκη εξηγώντας του τους λόγους που το κάνετε.





Sites με παιχνίδια για τον Αϊ-Βασίλη

www.aivasilis.gr

www.northpole.com

www.santagames.net

www.claus.com

www.santaclaus.net





Γράψτε το δικό σας γράμμα στον Άγιο Βασίλη και στείλτε το στην παρακάτω διεύθυνση:



Santa Claus’ Main Post Office

96930 Arctic Circle, Rovaniemi

Finland

www.santaclaus.posti.fi



Πηγή: in.gr

20 Δεκ 2009







1η εβδομάδα:



Μετράμε την εγκυμοσύνη σε εβδομάδες, αρχίζοντας από την πρώτη ημέρα της τελευταίας περιόδου



2η Εβδομάδα



Το ωάριο ωριμάζει και στο τέλος της εβδομάδας – γύρω στην 14η ημέρα, πέφτει μέσα στην σάλπιγγα.







3η εβδομάδα



Η ωοθυλακιορρηξία επέρχεται 14 ημέρες μετά την έναρξη της τελευταίας περιόδου. Η γονιμοποίηση επέρχεται περίπου την ημέρα αυτή. Το αργότερα σε δύο ώρες μετά τις σχέσεις, τα σπερματοζωάρια έχουν καλύψει την απόσταση των 17-18 εκ, μέχρι το ωάριο. Πέντε με έξι ημέρες μετά την γονιμοποίηση, το ωάριο εγκαθίσταται μέσα στην μήτρα. Ότι απέμεινε από το ραγέν ωοθυλάκιο στην ωοθήκη, μετατρέπεται τώρα στο λεγόμενο ωχρό σωμάτιο, που παράγει ορμόνες για την διατήρηση της εγκυμοσύνης κατά τις επόμενες 8 έως 10 εβδομάδες.



4η εβδομάδα



Το κύημα: Η διάμετρος του κυήματος είναι μόλις 0,2 χιλ, που αντιστοιχεί στο μέγεθος ενός στίγματος σαν τελεία! Το γονιμοποιούμενο ωάριο έχει πλέον εγκατασταθεί μέσα στον βλεννογόνο της μήτρας και αρχίζει ο σχηματισμός του πλακούντα. Το κύημα αρχίζει να παράγει μία ορμόνη της εγκυμοσύνης (ΗCG), που ανιχνεύεται αρχικά στο αίμα και λίγες μέρες μετά στα ούρα. Το έμβρυο τροφοδοτείναι τώρα από τον πλακούντα με οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες.



5η εβδομάδα



Η ΜΗΤΕΡΑ: Η περίοδος καθυστέρησε. Πολλές γυναίκες προβαίνουν τώρα σε ένα τεστ εγκυμοσύνης με ούρα..

ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το μέγεθος του κυήματος είναι τώρα 2 χιλ περίπου. Η καταβολή του νωτιαίου μυελού άρχισε. Τα πρώτα ερυθροκύτταρα και τα πρώτα αγγεία εμφανίζονται. Σχηματίστηκε ήδη μία σωληνοειδής καρδιά, που σε λίγο θ’ αρχίσει να πάλει. Οι καταβολές των άκρων έχουν ήδη σχηματιστεί.

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ξεχωρίζει κανείς την κοιλότητα του κυήματος σαν ένα μικρό μαύρο σημείο, που περιβάλλεται από τον ακόμη ανώριμο πλακούντα. Με καλές εξεταστικές συνθήκες, είναι δυνατόν να φανούν οι καρδιακοί παλμοί.



6η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Η διάμετρος του εμβρυϊκού σάκου είναι τώρα 9-15 χιλ. Το έμβρυο έχει μέγεθος 3-5 χιλ. Τα όργανα του εμβρύου αρχίζουν να δημιουργούνται. Άνω και κάτω γνάθος, το άνοιγμα της στοματικής κοιλότητας και το έσω ους (το εσωτερικό τμήμα του αυτιού) έχουν σχηματιστεί. Αρχίζει να σχηματίζεται ακόμη ο εγκέφαλος. Η καρδιά πάλει με μία κοιλότητα, που σε λίγο αποκτά διάφραγμα. Το έντερο αρχίζει επίσης ν’ αναπτύσσεται, όπως και ο ομφάλιος λώρος. Δημιουργούνται τα παρακάτω όργανα: Πνεύμων, ήπαρ, πάνκρεας και θυρεοειδής

Η ΜΗΤΕΡΑ: Το αργότερο τώρα θα πρέπει να μην καπνίζει και να μην πίνει τίποτε αλκοολικό. Μπορεί ήδη να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, όπως η πρωινή τάση προς εμετό. Η διατροφή θα πρέπει σιγά σιγά να προσεχθεί για να προσαρμοστεί στις ανάγκες της εγκύου, όχι ως προς την ποσότητα, αλλά ως προς την ποικιλία, που πρέπει να είναι περισσότερο ισορροπημένη. Αν κριθεί αναγκαίο, ίσως να δοθούν από τον γυναικολόγο σχετικά βιταμινούχα σκευάσματα .

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Στον υπέρηχο διακρίνεται πλέον η καρδιαkή λειτουργία



7η εβδoμάδα



ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ: Έχει μήκος 6 έως 9 χιλ. Ο σάκος έχει διάμετρο 25 χιλ. και φαίνεται καθαρά. Τα χεράκια και ποδαράκια αρχίζουν να σχηματίζονται. Το πρόσωπο επίσης αρχίζει να σχηματίζεται. Το πρόσθιο τμήμα του εντέρου αναπτύσσεται σιγά-σιγά μέχρι το στομάχι. Τα μάτια εμφανίζονται σαν μικρά βαθουλώματα στις πλευρές του κρανίου. Η μύτη ξεχωρίζει και οι ουρητήρες ανεβαίνουν από την πρωτόγονη ουροδόχο κύστη και ενώνονται με τους νεφρούς.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο για τις οδηγίες σχετικά με την συμπεριφορά της κατά την εγκυμοσύνη. Φάρμακα που τυχόν χορηγούνται για κάποιες παθήσεις, ελέγχονται για τυχόν αντενδείξεις τους κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αν υφίσταται αυξημένος κίνδυνος για χρωματοσωματικές ανωμαλίες, θα πρέπει ήδη να συζητηθεί η διάγνωση με μια βιοψία τροφοβλάστης.

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Είναι ώρα να γίνουν οι πρώτες αιματολογικές εξετάσεις που θα καθορίσει ο γυναικολόγος. Αυτές είναι συνήθως οι ίδιες για τις περισσότερες εγκύους και μόνο σε ειδικές περιπτώσεις ζητούνται και επιπρόσθετες.



8η εβδομάδα



ΤΟ EMBΡYO: Τώρα μπορεί να μετρηθεί το μήκος του εμβρύου από την κορυφή του κρανίου μέχρι τον κόκκυγα, που είναι περίπου 32 χιλ.

Στον υπέρηχο ξεχωρίζει καλά η περιοχή του κρανίου( με την κοιλότητα του εγκεφάλου) και του σώματος, καθώς και η απαρχή των άκρων. Η καρδιά έχει σχηματιστεί.



9η εβδομάδα



ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ: Το μέγεθος του εμβρύου (κεφαλο-ουριαία απόσταση) είναι 17 μέχρι 22 χιλιοστά. Στο κρανίο τα αυτιά μετατοπίζονται στην σωστή θέση, τα βλέφαρα σκεπάζουν τα μάτια. Ο λαιμός παίρνει σχήμα και εκτείνεται. Διακρίνεται ράχη και κοιλιακό τοίχωμα. Μία ομφαλοκήλη θα φαινόταν ήδη. Το μυϊκό σύστημα θα έχει τελειοποιηθεί σύντομα. Οι γνάθοι είναι πλήρως σχηματισμένοι, στοματική κοιλότητα και μύτη είναι ορατές, τα αυτιά και η μύτη διαγράφονται. Οι νεφροί ωριμάζουν επίσης

Η ΜΗΤΕΡΑ: Τα τυπικά ενοχλήματα της εγκυμοσύνης, όπως πχ η τάση προς εμετό, οι αναγούλες και οι ζάλες, μπορεί να επιταθούν. Επίσης και αλλαγές στις επιθυμίες που αφορούν την όρεξη της εγκύου, είναι σ’ αυτό το διάστημα τυπικές. Αν βέβαια τα ενοχλήματα των εμετών είναι σημαντικά, πρέπει να ζητηθεί ιατρική συμβουλή.

ΥΠΕΡΗΧΟ. Διαπιστώνονται οι πρώτες κινήσεις του εμβρύου. Οι καρδιακοί παλμοί κυμαίνονται γύρω στους 145/λ.



10η εβδομάδα



ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ: Είναι τώρα μήκους 25-28 χιλ(απόσταση από την κορυφή της κεφαλής, μέχρι τον κόκκυγα). Δάκτυλα χεριών και ποδιών ξεχωρίζουν. Αρχίζει να σχηματίζονται τα νεύρα της γεύσης. Η καταβολή και των 20 νεογυλών οδόντων αρχίζει να διακρίνεται. Σε αρσενικά έμβρυα αρχίζει η παραγωγή αρσενικών ορμονών.



ΕΞΕΤΑΣΗ: Από αυτή την στιγμή είναι σκόπιμο να γίνει μία πρώτη λεπτομερής υπερηχογραφικής εκτίμηση. Με καλές συνθήκες εξέτασης μπορεί κανείς να μετρήσει την αυχενική πτυχή (αυχενική διαφάνεια). Έχει διαπιστωθεί, ότι μετά από ένα καθορισμένο πάχος της, ύπαρχοι σοβαρή υπόνοια για χρωματοσωματικές ανωμαλίες. Κατά την απεικόνιση της ράχης του εμβρύου διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν κενά. Επί πλέον εκτιμάται και το κοιλιακό τοίχωμα. Αν υπάρξουν υπόνοιες για ομφαλοκήλη, τα ευρήματα ελέγχονται 1-2 εβδομάδες αργότερα κι αν συνεχίσουν να υφίστανται, υπάρχει η πιθανότητα χρωματοσωματικής ανωμαλίας. Η επόμενη διαγνωστική κίνηση, θα ήταν η βιοψία χοριακής λάχνης.



11η εβδομάδα



ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ: Το μέγεθος του εμβρύου είναι τώρα 3 έως 3,5 εκ. Το κρανία γένεται στρογγυλότερο και τα βλέφαρα φαίνονται. Πρακτικώς όλα τα σημαντικά όργανα έχουν αναπτυχθεί και πρέπει απλά να μεγαλώσουν.

Η ΕΞΕΤΑΣΗ : Τώρα μπορεί να ελεγχθεί υπερηχογραφικώς και η ημερομηνία τοκετού , ή να διορθωθεί. Επίσης, αν ήδη δεν έγινε, είναι ώρα να ελεγχθεί η αυχενική διαφάνεια (« το σβέρκο» του εμβρύου).



12η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το παιδί έχει τώρα μήκος 6 εκ. και ζυγίζει περίπου 28 γραμμάρια. Η απόσταση από την κορυφή του κρανίου, μέχρι τον κόκκυγα είναι τώρα 4 εκ. Το παιδί κινείται. Το πρόσωπο έχει σχηματιστεί καλλίτερα. Το πάνκρεας λειτουργεί και αρχίζει να παράγει ινσουλίνη. Η ουροδόχος φαίνεται ήδη σαν μικρό σκούρο στίγμα και είναι δείγμα παραγωγής ούρων.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Το βάρος της δεν πρέπει να έχει ακόμη αυξηθεί. Πολλές γυναίκες νοιώθουν τάση στους μαστούς και ο όγκος των μαστών αυξάνεται κάπως. Μερικές πρέπει ν’ αλλάξουν νούμερο στηθόδεσμου. Η τάση για εμετό συνήθως βελτιώνεται.

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Υπερηχογραφικώς μπορούμε ενδοχομένως να δούμε το φύλο του παιδιού, που σε καθιστή θέση έχει μήκος 4,8 εκ.



13η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Τα οστά αρχίζουν να σχηματίζονται και τα πλευρά ξεχωρίζουν. Επίσης η μύτη και το πηγούνι διακρίνονται καλά. Το παιδί αρχίζει να βάζει τον αντίχειρα στο στόμα και ανοιγοκλείνει το στόμα. Η ανάπτυξη των εξωτερικών γεννητικών οργάνων έχει πλέον συντελεστεί.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Από τώρα αρχίζει η αύξηση του βάρους της. Αρχικά θα είναι 200-250 γραμμάρια κάθε εβδομάδα

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Κάτω από καλές συνθήκες (καλό μηχάνημα, όχι παχύσαρκη μητέρα,φυσιολογική ποσότητα εναμνίου), μπορούμε να δούμε το φύλο του παιδιού.



14η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ : Έχει μήκος 5,6 εκ. Τα μάτια προχωρούν όλο και περισσότερο στην σωστή τους θέση. Φαίνονται τα μάγουλα και η μύτη απεικονίζεται καλλίτερα. Τα αυτάκια έχουν την τελική μορφολογία και την σωστή θέση.΄Οι νεφροί παράγουν ούρα. Στα θηλυκά έμβρυα οι ωοθήκες μετατοπίζονται στην πύελο.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Έχει βάλει μέχρι τώρα 400-500 γραμμάρια .



15η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το μήκος του σε όρθια στάση είναι 10-11 εκ. και ζυγίζει περίπου 40 γραμμάρια. Μπορεί να κινεί τα άκρα και να σφίγγει την γροθιά του.

Η ΜΗΤΕΡΑ : Αύξησε το βάρος της κατά 600-750 γραμμάρια .



16η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το παιδί ζυγίζει τώρα 60 γραμμάρια. Η απόσταση από την κορυφή του κρανίου, μέχρι τον κόκκυγα είναι περίπου 7,5 εκ. Τα νύχια έχουν σχηματιστεί και το παιδί μπορεί να ζαρώσει την επιδερμίδα του μετώπου του, να γυρίσει τα μάτια και να καταπιεί. Αρχίζει επίσης ν΄ακούει!!

Η ΜΗΤΕΡΑ : Έβαλε μέχρι τώρα 800 – 1000 γραμμάρια. Σε λεπτές γυναίκες ψηλαφάτε ο πυθμένα της μήτρας, που φτάνει περίπου 2 δάκτυλα ψηλότερα από την ηβική σύμφυση.

Η μητέρα μπορεί ήδη να αρχίσει με την προληπτική περιποίηση του δέρματος της κοιλιακής χώρας, για την πρόληψη των γραμμώσεων της εγκυμοσύνης. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο κάτι τέτοιο προφυλάσσει πραγματικά. Απλές κρέμες επαρκούν!!

Η κοιλιά φαίνεται κάπως διογκωμένη, επειδή εκτοπίζεται το έντερο από την λεκάνη και πολλές έγκυες παραπονούνται για μετεωρισμό.

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Στο ράδιο αυτό μπορεί να γίνει μία αμνιοκέντηση, που συνιστούμε κυρίως σε γυναίκες μετά την ηλικία των 35 ετών. Από τώρα μπορεί να προγραμματιστεί και το λεγόμενο τριπλό (ή διπλό) τεστ, για ν’ αποκλείσουμε σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα το παιδί να έχει μία χρωμοσωμική ανωμαλία (σύνδρομο Down) . Η εξέταση αφορά μητέρες κάτω των 35 ετών.



17η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το μήκος του παιδιού σε καθιστή στάση φτάνει τα 8-9 εκ. και ζυγίζει περίπου 115 γραμμάρια. Η μικρότερη διάμετρος (η αμφιβρεγματική) είναι περίπου 4 εκ. και το πόδι ( η πατούσα) 2 εκ. Στην επιφάνεια του εμβρύου σχηματίζεται στρώμα λίπους που παίζει ρόλο στην ρύθμιση της θερμοκρασίας του εμβρύου

Η ΜΗΤΕΡΑ: Στην βουβωνική χώρα εμφανίζονται καμιά φορά «τραβήγματα», που εκτείνονται και μέχρι την περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Με την ανόρθωση της μήτρας και την γρήγορη αύξηση του μεγέθους της, οι σύνδεσμοι τεντώνονται και δημιουργούνται τα παραπάνω συμπτώματα.



18η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: To παιδί έχει ύψος περίπου 21 εκ., καθιστό 14 εκ.

Ο αμφιβληστροειδής αντιδρά σε φως. Το πρώτο περιεχόμενο εντέρου (μηκώνιο) μαζεύεται στο έντερο.

ΥΠΕΡΗΧΟ: Οι πρώτοι οστικοί πυρήνες είναι ορατοί. Το έμβρυο έχει καλή κινητικότητα και συχνά παίρνει «τούμπες». Επί πλέον μπορεί και βυζαίνει τον αντίχειρά του.



19η εβδομάδα





ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Tο έμβρυο σε καθιστή θέση έχει ύψος 15 εκ. Ζυγίζει 200 γραμμάρια. Το δέρμα έχει βελτιώσει την προστατευτική του λειτουργία (στρώμα από Vernix caseosa, στα ελληνικά «σμήγμα’’.)

Η ΜΗΤΕΡΑ : Το βάρος της αυξήθηκε γύρω στα 1400-1750 γραμμάρια. Τα αρχικά ενοχλήματα της εγκυμοσύνης έχουν υποχωρήσει και στις περισσότερες γυναίκες η «διάθεση» είναι ισορροπημένη.



20η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Tο παιδί σε καθιστή θέση έχει ύψος περίπου 16 εκ. και ζυγίζει περίπου 300 γραμμάρια.Τα νύχια των ποδιών έχουν σχηματιστεί. Σε όλο το σωματάκι αρχίζει να εμφανίζεται χνούδι και το δέρμα γίνεται σκληρότερο. Οι παλμοί της καρδιάς ακούγονται με κοινό ακουστικό και το φύλο ξεχωρίζει άνετα.

Είναι καιρός για ένα τελευταίο – πριν τη βιωσιμότητα – λεπτομερές υπερηχογράφημα (οι έγκυες το χαρακτηρίζουν και «μεγάλο υπέρηχο»), όπου ελέγχονται ακόμη μια φορά τα μεγέθη κρανίου και μηριαίου, η ανατομία του εγκεφάλου, οι χώροι της καρδιάς και οι απαγωγές των μεγάλων αγγείων, η ύπαρξη ουροδόχου κύστεως, στομάχου, οι νεφροί (πεταλοειδής νεφρός!), η κινητικότητα, τυχόν αναπνευστικές κινήσεις, η πενταδακτυλία, κνήμες αντιβραχίονες και άκρα. Πριν γίνουν ολ’ αυτά, θα πρέπει η μητέρα να έχει συνειδητοποιήσει σε ποιες ενέργειες θα προβεί, αν βρεθεί κάπου ένα μικρό πρόβλημα. Τα ηθικά διλήμματα που μπορεί να προκύψουν από την γνώση πχ. ότι στο έμβρυο λείπουν 2 δακτυλάκια, είναι για μητέρα και γιατρό σημαντικά και οι αποφάσεις περί του πρακτέου ενδεχομένως εκ διαμέτρου αντίθετες.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Τα πρώτα σκιρτήματα του εμβρύου γίνονται αντιληπτά (στο πρώτο παιδί. ! Στο δεύτερο γίνονται αντιληπτά από την 18η εβδομάδα). Ο πυθμένας της μήτρας ψηλαφάται 3 δάκτυλα κάτω από τον ομφαλό.



21η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το έμβρυο καθιστό έχει ύψος 17 εκ.και ζυγίζει περίπου 350 γραμμάρια. Το βάρος του παιδιού αυξάνεται με γρηγορότερο ρυθμό. Η πιθανή ημερομηνία τοκετού μπορεί να υπολογιστεί από την διάμετρο της κεφαλής, που τώρα φτάνει τα 5 εκ. Στα κορίτσια σχηματίζεται ο κόλπος και οι ωοθήκες περιέχουν περίπου 6 εκατομμύρια ωάρια. Πριν ακόμη η γυναίκα φτάσει στην ήβη, ο συνολικός αριθμός ωαρίων θα μειωθεί γύρω στις 300 με 400 χιλιάδες. Στα αγόρια βέβαια δεν έχουν σχηματιστεί ακόμη σπερματοζωάρια.



22η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το έμβρυο αντιδρά σε θορύβους και αναπτύσσει ένα ρυθμό ύπνου. Κινήσεις της μητέρας μπορεί να το ξυπνήσουν. Το ύψος του είναι τώρα 26 εκ. και ζυγίζει περίπου 450 γραμμάρια. Ο ρυθμός αύξησης βάρους είναι 70 γραμμάρια κάθε εβδομάδα.

Η ΜΗΤΕΡΑ : Eβαλε μέχρι στιγμής 2-3 κιλά



23η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το έμβρυο μπορεί να ρουφήξει. Ζυγίζει 550 γρ. Τα φρύδια του σχηματίστηκαν.



24η εβδομάδα



TO KYHMA: Το έμβρυο ζυγίζει γύρω στα 650 γραμμάρια, το μήκος του σε καθιστή θέση είναι 21 εκ. και η αύξηση του βάρους του είναι 85 γραμμάρια κάθε εβδομάδα. Οι βλεφαρίδες έχουν σχηματιστεί. Σε περίπτωση προώρου τοκετού έχει ελάχιστες ελπίδες επιβίωσης.

Η ΜΗΤΈΡΑ: Ο πυθμένας της μήτρας φθάνει ως τον ομφαλό. Μερικές γυναίκες παραπονούνται ήδη για ξινίλες. Από τις ορμόνες της εγκυμοσύνης χαλαρώνουν οι λείες μυϊκές ίνες, δυστυχώς όμως και οι ίνες του σφικτήρα μεταξύ οισοφάγου και στομάχου. Για τον λόγο αυτό μπορεί να εισέλθει γαστρικό υγρό στον οισοφάγο, που προξενεί αυτό το ενοχλητικό σύμπτωμα. Για την ουδετεροποίηση του γαστρικού υγρού, ο γιατρός συνταγογραφεί κάποιο αντιόξινο.



25η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το έμβρυο έχει τώρα μήκος 22 εκ και ζυγίζει περί τα 750 γραμμάρια. Τα γεννητικά όργανα έχουν σχηματιστεί πλήρως.



26η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Έχει μήκος 23 εκ περίπου και ζυγίζει πάνω από 850 γραμμάρια. Το πόδι του (η πατούσα) έχει μήκος 5 εκ. Μπορεί να ανοιγοκλείσει τα μάτια του.



27η εβδομάδα



ΤΟ ΚΥΗΜΑ: Το μέγεθος του παιδιού φθάνει τα 24 εκ. Και ζυγίζει πάνω από 1000 γρ. Η μικρότερη (η αμφιβρεγματική) διάμετρος της κεφαλής είναι 7 εκ.



28η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Με βάρος περίπου 1150 γραμμάρια, το παιδί ζυγίζει 1/3 του μέσου βάρους τελειομήνου κυήματος. Το ύψος του σε καθιστή στάση είναι 26 εκ. Οι πατούσες του έχουν μήκος 5,5 εκ. Τα μαλάκια του είναι σχετικώς μακρυά. Νεογιλοί οδόντες (τα πρώτα δόντια) έχουν σχηματιστεί κάτω από τα ούλα.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Ο πυθμένας της μήτρας βρίσκεται ανάμεσα στον ομφαλό και το ξιφοειδές (πιο κατανοητό σημείο αναφοράς σε μη ειδικούς είναι το «πλευρικό τόξο», αν και η αντιστοιχία δεν είναι τόσο ακριβής). Η συνολική αύξηση βάρους είναι 3-4 κιλά και από εδώ και πέρα αυτή θα αυξήσει τους ρυθμούς της. Το κοιλιακό τοίχωμα μπορεί από την αύξηση του μεγέθους του κυήματος και την σχετική τάση, να εμφανίσει κνησμό. Σε μερικές γυναίκες η κοιλιά περιστασιακά σκληραίνει, χωρίς να προξενείται πόνος. Αν τα μεσοδιαστήματα ξεπερνούν το δεκάλεπτο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αν αυτή ωστόσο υπάρχει, καλό είναι να γίνεται και μία εξέταση στον γυναικολόγο.



29η. εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ έχει σε καθιστή θέση ύψος 26 εκ. και ζυγίζει 1300 γραμμάρια. Αν γεννιόταν τώρα, με τα μέσα που έχει η νεογνολογία, θα είχε καλές πιθανότητες επιβίωσης.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Η προπαρασκευαστική γυμναστική εγκύων και η ψυχοπροφύλαξη, μπορεί ν’ αρχίσει. Με την γυμναστική μπορούν να καταπολεμηθούν αρκετά αποτελσαμτικά τυχόν πόνοι στην μέση. Η ψυχοπροφύλαξη, οι ασκήσεις «ανώδυνου τοκετού», βοηθούν επίσης σημαντικά στην γρηγορότερη διεκπεραίωση του φυσιολογικού τοκετού.



30η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Έχει την πλήρη δυνατότητα της γεύσης. Το μήκος του είναι 27 εκ και ζυγίζει 1,5 κιλό. Η διάμετρος της κεφαλής (Η αμφιβρεγματική) είναι σχεδόν 8 εκ. και οι πατούσες του έχουν μήκος 6 εκ.Το ζαρωμένο δέρμα αρχίζει να τεντώνεται. Στα αγοράκια οι όρχεις βρίσκονται στην βουβωνική χώρα (μέσα στο τοίχωμα). Το παιδί είναι τώρα σε θέση να ρυθμίσει μόνο του την θερμοκρασία του.

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Τώρα θα πρέπει να γίνει ο τρίτος (αν ενδιάμεσα δεν έγιναν άλλοι) υπερηχογραφικός έλεγχος. Θα μας δώσει πληροφορίες για την ανάπτυξη του παιδιού και ενδεχομένως για την κατάσταση του πλακούντα. Οι αναπνευστικές κινήσεις του παιδιού είναι συχνότερες. Με αυτές εξασκείται το μυϊκό σύστημα και αποτελούν μία παράμετρο καλής κατάστασης του παιδιού. Οι αναπνευστικές κινήσεις αρχίζουν από την 20η εβδομάδα.



31η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Τα μάτια του ανοίγουν τελείως και μπορεί να διακρίνει σκοτάδι και φως. Ζυγίζει περίπου 1700 γραμμάρια και έχει μήκος 28 εκ. Σε καθιστή θέση. Τα περισσότερα παιδιά έχουν κάνει στροφή με το κεφάλι προς τα κάτω. Βεβαίως η θέση αυτή μπορεί ακόμη στην πορεία ν’ αλλάξει.



32η εβδομάδα



Το μήκος του παιδιού είναι 30 εκ. Το βάρος του 1900 γραμμάρια. Η διάμετρος της κεφαλής είναι 8,2 εκ . Το υποδόριο λίπος αυξάνεται. Στ’ αγόρια οι όρχεις κατεβαίνουν από τον βουβωνικό πόρο στο όσχεο. Το δέρμα δημιουργεί ένα παχύ στρώμα σμήγματος, που το προστατεύει.



33η εβδομάδα



Το βάρος του παιδιού έχει φτάσει τα 2200 γραμμάρια και το μήκος του τα 41 εκ . Η διάμετρος της κεφαλής του (Η αμφιβρεγματική) είναι 85 χιλ.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Έβαλε συνολικώς 5-6 κιλά βάρος. Μερικές έγκυες τις απασχολεί μία σχετική αδράνεια του εντέρου (δυσκοιλιότητα). Κατάλληλη διατροφή και αρκετά υγρά, ίσως και μαγνήσιο, βοηθούν αρκετά αποτελεσματικά.



34η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Το βάρος του έφτασε τα 2500 γραμμάρια. Τα νύχια του έχουν αναπτυχθεί τελείως. Σε περίπτωση προώρου τοκετού έχει θεωρητικά όλες τις προϋποθέσεις να επιβιώσει χωρίς σημαντικές επιπλοκές. Παιδιά που γεννιούνται ενωρίτερα, έχουν χάρη στην μοντέρνα τεχνολογία επίσης καλές πιθανότητες επιβίωσης .

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Οι εξετάσεις θα πρέπει τώρα να προγραμματίζονται συχνότερα. (ανά 15 ημέρες, προς το τέλος ανά 8, σε υπέρβαση της ημερομηνίας τοκετού ανά 2-3 ημέρες)



35η εβδαμάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ ζυγίζει περίπου 2700 γραμμάρια και σε καθιστή θέση έχει μήκος 33 εκ.

Η ΜΗΤΕΡΑ Έβαλε σε βάρος συνολικά περίπου 7-8 κιλά.



36η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ ζυγίζει σχεδόν 3 κιλά, ο χώρος μέσα στην μήτρα γίνεται στενότερος . Το ενάμνιο – το υγρό που περιέχει η μήτρα – γίνεται λιγότερο και οι κινήσεις του εμβρύου αραιώνουν. Είναι σημαντικό οι κινήσεις του Παισού να γίνονται αισθητές μερικές φορές την ημέρα. Σχετικά θα σας πληροφορήσει ο γυναικολόγος σας. Σε περίπτωση αμφιβολίας, καλλίτερα να γίνει ακόμη μία εξέταση στον γυναικολόγο.

Η ΜΗΤΕΡΑ αρχίζει τώρα να αντιλαμβάνεται τις συσπάσεις της μήτρας περισσότερο. Αυτές είναι προπαρασκευαστικές συσπάσεις και κατά κανόνα δεν είναι επώδυνες.



37η εδομάδα



Το μέγεθος του παιδιού σε καθιστή θέση είναι περίπου 34 εκ. το μήκος του συνολικά 46 εκ. και ζυγίζει περίπου 3200 γραμμάρια. Η αμφιβρεγματική διάμετρος είναι 9 εκ.

Αν ο τοκετός επέλθει μετά το πέρας της 37ης εβδομάδος, τότε το παιδί δεν θεωρείται πρόωρο.

Η ΕΞΕΤΑΣΗ: Τώρα μπορεί να προγραμματιστεί και ένας προγεννητικός καρδιοτοκογραφικός έλεγχος. Δεν αποτελεί βέβαια αναγκαστικά ένδειξη σαν εξέταση ρουτίνας.



38η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Από εδώ και πέρα η ωρίμανση έχει συντελεστεί. Σε περίπτωση τοκετού δεν μιλάμε πλέον για προωρότητα. Η αύξηση τού σωματικού λίπους του παιδιού συνεχίζεται. Το ύψος του σε καθιστική θέση είναι περίπου 35 εκ., το βάρος του συνήθως 3300 γρ. Το χνούδι που καλύπτει σχεδόν όλο το σώμα κατά την διάρκεια τής εγκυμοσύνης, εξαφανίζεται. Οι πτυχές του δέρματος έχουν εξομαλυνθεί και το έμβρυο παίρνει την τελική προβολή για τον τοκετό. Τα περισσότερα παιδιά είναι σε κεφαλική προβολή. Περίπου 3-4% έχουν ισχιακή προβολή.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Η προληπτικές εξετάσεις προγραμματίζονται ανά 8ήμερο.



39η εβδομάδα



ΤΟ ΠΑΙΔΙ: Το ύψος του σε καθιστή θέση φτάνει τα 36 εκ., το βάρος του είναι 3400 γραμμάρια και η αμφιβρεγμαιτκή διάμετρος 8,5 εκ.

Η ΜΗΤΕΡΑ: Έβαλε συνολικώς 9-10 κιλά. Ανάλογα με το αρχικό βάρος, η αύξηση μπορεί να είναι και μεγαλύτερη. Φυσιολογικά η αύξηση βάρους κυμαίνεται μεταξύ 7 και 18 κιλών! Πολύ λεπτές επίτοκες μπορούν να βάλουν περισσότερα κιλά, ενώ οι κάπως σωματώδεις είναι σκόπιμο να βάλουν λιγότερα.



40η εβδομάδα



Τώρα πλησίασε η πιθανή ημερομηνία τοκετού. Το παιδί έχει σε καθιστή στάση ύψος 37 εκ. και ζυγίζει περί τα 3500 γραμμάρια. Η διάμετρος της κεφαλής (η αμφιβρεγματική) είναι περίπου 9,5 εκ . Ο ομφάλιος λώρος έχει μήκος περίπου 50 εκ.

Τα μωρά στις ελάχιστες περιπτώσεις γεννιούνται στην υπολογισμένη ημερομηνία τοκετού. Δεν είναι σπάνιο να ξεπεραστεί το όριο για μερικές ημέρες, οπότε είναι και άλλες βραχυπρόθεσμες εξετάσεις αναγκαίες. Από περίπτωση σε περίπτωση ο γυναικολόγος θα κρίνει πόσες ημέρες θα περιμένει και πότε ενδεχομένως θα προγραμματίσει έναν τοκετό με πρόκληση.



Πηγή: www.gyn.gr

18 Δεκ 2009

Νοσοκομείο "Φιλικό προς τα βρέφη"







Η UNICEF και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας έχουν ορίσει δέκα προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ένα Νοσοκομείο «Φιλικό προς τα Βρέφη»:



1. Ύπαρξη γραπτής πολιτικής για το Μητρικό θηλασμό και κοινοποίησή της τακτικά σε όλο το προσωπικό υγείας

2. Εκπαίδευση όλου του προσωπικού υγείας στις απαραίτητες δεξιότητες για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής

3. Ενημέρωση όλων των εγκύων για τα οφέλη και τους τρόπους διαχείρισης του θηλασμού

4. Παροχή βοήθειας προς τις μητέρες για να ξεκινήσουν το θηλασμό το πρώτο ημίωρο μετά τη γέννηση

5. Επίδειξη στις μητέρες για το πώς να θηλάζουν και πώς να διατηρήσουν τη γαλουχία ακόμη κι όταν πρέπει να αποχωρισθούν τα νεογέννητά τους

6. Να μη δίνεται στα νεογέννητα καμιά άλλη τροφή ή υγρό παρά μόνο μητρικό γάλα, εκτός κι αν επιβάλλεται να γίνει διαφορετικά για ιατρικούς λόγους

7. Εφαρμογή της πρακτικής “rooming in”, δηλαδή να επιτρέπεται να παραμένει η μητέρα μαζί με το μωρό της 24 ώρες την ημέρα

8. Ενθάρρυνση του θηλασμού όταν το μωρό το αποζητάει

9. Όχι τεχνητές θηλές ή πιπίλες στα μωρά που θηλάζουν

10. Ενδυνάμωση και δημιουργία ομάδων υποστήριξης του θηλασμού στις οποίες θα παραπέμπονται οι μητέρες κατά την έξοδό τους από το νοσοκομείο ή την κλινική



Πηγή: mamma.forumotion.com

Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση







Ο Δεκέμβρης έφτασε, οι γιορτές πλησιάζουν και το σπίτι μας έχει βαρεθεί τα χοντρά καλύμματα και τα παχιά χαλιά. Αποζητά λάμψη, ζωντάνια και ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο που θα φωτίζει τα βράδια μας για τον επόμενο μήνα. Τι θα κάνετε αυτό το Σαββατοκύριακο; Δεν έχετε αποφασίσει ακόμα; Είναι απλό: Θα στολίσετε το σπίτι σας!

Οι "τάσεις" στη γιορτινή διακόσμηση είναι διαχρονικές και δεν θα χρειαστεί να ξοδέψουμε μια περιουσία για να αγοράσουμε καινούργια στολίδια. Θα χρειαστεί, όμως, να τα συνδυάσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει μια χρωματική ομοιομορφία και να αποδίδεται ένα και μόνο αποτέλεσμα: Να γεμίζει το σπίτι μας χαρά!





Το σαλόνι και το καθιστικό είναι οι χώροι του σπιτιού που επιδέχονται στολισμό περισσότερο από κάθε άλλον. Εκεί θα βάλουμε το δέντρο μας, εκεί βρίσκεται το τζάκι αλλά και τα έπιπλα που θα φιλοξενήσουν για μερικές μέρες τα χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά μας.

Ξεκινώντας από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αν έχετε ήδη το περσινό φροντίστε πριν ακόμα το στολίσετε να του φουντώσετε καλά τα φύλλα του και να τα ξεσκονίσετε για να δείχνουν πιο λαμπερά. Αν σκοπεύετε να αγοράσετε φέτος καινούργιο, φροντίστε να πάρετε ένα μεγάλο, ώστε να μη δείχνει μικρό και μίζερο. Αν σκέφτεστε να αγοράσετε αληθινό δέντρο, κάντε το μόνο αν μπορείτε να υποσχεθείτε στον εαυτό σας ότι μετά το πέρας των γιορτών θα το διατηρήσετε σε μια γλάστρα ή θα το φυτέψετε στον κήπο.



Ανοίξτε τα κουτιά με τα στολίδια σας και ξεχωρίστε αυτά που σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε. Δεν υπάρχει κάποιος νόμος που λέει ότι δεν μπορούμε να τα κρεμάσουμε όλα, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα εντυπωσιακότερο αν επιλέξουμε συνδυασμούς δύο-και όχι παραπάνω-χρωμάτων από τα στολίδια που ήδη έχουμε. Αν λοιπόν έχουμε πολλές μπάλες ενός χρώματος, μπορούμε να προσθέσουμε ή να αγοράσουμε και μερικές ασημένιες, αν έχουμε πολλές ασημένιες, μπορούμε να τις ταιριάξουμε με κάποιες χρυσές, και αν έχουμε πολλές χρυσές, μπορούμε να κρεμάσουμε μερικά γυάλινα στολίδια που θα αστράφτουν καθώς τα φωτάκια θα λαμπυρίζουν πάνω τους. Πορτοκαλί και ασημί, για παράδειγμα στολίδια στο χρώμα του χαλκού με ασημί μπαλίτσες και για πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα λίγη ασημένια βροχή. Γαλάζιο, ασημί και λευκό, πχ ασημένιες και λευκές γυαλιστερές μπαλίτσες με γαλάζια και έντονα μπλε στολίδια. Ο συνδυασμός αυτός ταιριάζει καλύτερα σε λευκό δέντρο. Επιπλέον, μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο τεχνητό χιόνι πάνω στο δέντρο μας, το οποίο θα φέρει έναν αέρα δροσιάς στο σπίτι.



Το δέντρο όμως δεν είναι το παν. Αν στο σπίτι μας έχουμε τζάκι μπορούμε να το στολίσουμε και αυτό με μια όμορφη, πλούσια γιρλάντα από την οποία θα κρέμονται διάφορα στολίδια στις αποχρώσεις που προτιμάμε και που ταιριάζουν καλύτερα με το χώρο μας. Αν, μάλιστα, τοποθετήσουμε γύρω από τη γιρλάντα και μια σειρά λευκά φωτάκια, το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό. Φυσικά, πάνω στο τζάκι, θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε σαν εναλλακτική λύση φαναράκια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα με μικρά ρεσό μέσα, ενώ θα μπορούσαμε να βάλουμε και ξερά κλαδάκια ανάμεσα τους έτσι ώστε να γίνει η γωνία αυτή πιο ιδιαίτερη!



Για τον εσωτερικό διάκοσμο του σπιτιού μια ωραία ιδέα είναι ο τρόπος που διακοσμούν τα σπίτια στην Αγγλία, δηλαδή με χριστουγεννιάτικες κάρτες. Αν έχετε λάβει πολλές χριστουγεννιάτικες κάρτες, μπορείτε να τις κρεμάσετε στον τοίχο με κορδέλα έτσι ώστε να σχηματίζουν κοιλιά και στα σημεία σύνδεσης μπορείτε να κολλήσετε λίγο γκι.



Αν στο σπίτι έχουμε εσωτερική σκάλα, υπάρχει και εδώ η κατάλληλη πρόταση. Άλλη μια γιρλάντα, που θα τυλίγεται στην κουπαστή της και θα υπονοεί πως και στον πάνω όροφο... οι γιορτές συνεχίζονται! Στη φουντωτή μας γιρλάντα μπορούμε να προσθέσουμε είτε φωτάκια (αν και είναι δύσκολο να βρεθεί κάποια πρίζα εκεί κοντά) ή ακόμα και χριστουγεννιάτικες κάλτσες-ίσως μια για κάθε μέλος της οικογένειας-τις οποίες πρέπει φυσικά να γεμίσουμε με δωράκια τη μέρα των Χριστουγέννων.



Στα τραπέζια και τα coffee tables του σπιτιού τα πιο κατάλληλα διακοσμητικά για αυτές τις ημέρες είναι τα κρυστάλλινα ή ασημένια ανθοδοχεία, μέσα στα οποία τοποθετούμε αλεξανδρινά, αλλά και κλαδιά δέντρων με μικρούς κόκκινους καρπούς. Θα βρείτε άφθονα αυτές τις ημέρες στα ανθοπωλεία. Θα μπορούσαμε παράλληλα, αν θέλουμε να δώσουμε πιο παραμυθένια νότα στο χώρο μας, να πάρουμε κεραμικά σπιτάκια και κτίρια (εκκλησίες, σταθμούς κλπ) που υπάρχουν στο εμπόριο σε διάφορα μεγέθη και με διάφορα θέματα, και να δημιουργήσουμε ένα μικρό χριστουγεννιάτικο χωριό, το οποίο θα πλαισιώσουμε από βαμβάκι που θα σχηματίζει χιονισμένα βουνά και χιονισμένους δρόμους.



Σε κάθε περίπτωση, τα Χριστούγεννα θέλουν φως και λάμψη. Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να γεμίσουμε τα τραπέζια μας με λαμπερά κηροπήγια και κεριά, τα οποία αυτή τη φορά πραγματικά θα κάψουμε. Αν, μάλιστα, μας περισσέψουν και στολίδια που δεν βάλαμε στο δέντρο, μπορούμε να γεμίσουμε με αυτά μεγάλες, χριστουγεννιάτικες πιατέλες και να στολίσουμε τα τραπέζια μας.



Όσο για τους πολυελαίους που κρέμονται πάνω από την τραπεζαρία, μια καλή ιδέα είναι να τους στολίσουμε με μικρά κλαδάκια γκι, για να φωτίζουν με πιο ζεστά χρώματα την όλη γιορτινή ατμόσφαιρα. Οι γιορτές είναι χαρά και με χαρά πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε αυτές προϋποθέτουν. Στολίστε το σπίτι σας και τη διάθεση σας με μια πολύ χαρούμενη και παραμυθένια νότα. Μην ξεχάσετε να στολίσετε το μπαλκόνι σας και οπωσδήποτε την εξώπορτα του σπιτιού, καθώς από εκεί θα υποδεχτείτε τον καινούργιο χρόνο. Τοποθετήστε εκεί ένα μεγάλο στεφάνι και οπωσδήποτε ένα κλαδί γκι. Ξέρετε τι λένε; Αν στην αλλαγή του χρόνου φιλήσετε το ταίρι σας κάτω από το γκι, ένα μαγικό ξόρκι θα σας κρατήσει για πάντα μαζί.



Τέλος, μην ξεχάσετε να προμηθευτείτε ρόδια, για γούρι. Όποιος σας κάνει ποδαρικό, ακόμη κι αν είστε εσείς οι ίδιοι, θα πρέπει να πετάξει το ρόδι κατά την είσοδο στο σπίτι, για το καλό του νέου έτους!



Πηγή: περιοδικό My Home

17 Δεκ 2009

Η εργαζόμενη μητέρα





Ο ρόλος της γυναίκας ως μητέρα είναι πολύ σημαντικός. Είναι προνόμιο και δώρο του Θεού για τη γυναίκα η συμμετοχής της στη δημιουργία νέων ανθρώπων.



Κανείς άλλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μητέρα στην ανατροφή των παιδιών της κι αυτό απαιτεί πάρα πολύ χρόνο. Δυστυχώς σήμερα με τις σύγχρονες αντιλήψεις και η μητρότητα μαζί με τόσα άλλα έχει δεχθεί πλήγμα. Η γυναίκα δε δέχεται εύκολα να κλειστεί στο σπίτι και να στερηθεί ορισμένες δραστηριότητες και απολαύσεις για να αναθρέψει μόνη της το παιδί της, να το χαϊδέψει, να το παρηγορήσει όταν χτυπήσει, να του ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και ψυχολογικές του ανάγκες και να του διδάξει τις βασικές αξίες της ζωής για να διαμορφώσει ένα σωστό χαρακτήρα.



Από την άλλη πλευρά όμως οι συνθήκες της ζωής αναγκάζουν τη γυναίκα για οικονομικούς λόγους να εργαστεί. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για τη γυναίκα και ιδίως όταν έχει μικρά παιδιά. Ένας χώρος εργασίας έξω από το σπίτι όσο ευχάριστος κι αν είναι κουράζει τη μητέρα αρκετά και της αφαιρεί πολύτιμο χρόνο από τις υποχρεώσεις της στο σπίτι, οι οποίες περνούν πάλι από το χέρι της, με αποτέλεσμα η κούραση αυτή και ο εκνευρισμός που δημιουργείται να γίνεται αισθητός στις ώρες που διαθέτει για το σπίτι και τα παιδιά. Πρέπει να είναι υπεράνθρωπος μια γυναίκα για να καταφέρει και τα δύο καλά γιατί στην ουσία δουλεύει δύο βάρδιες επειδή όταν η μητέρα επιστρέψει στο σπίτι από τη δουλειά, ίσως καταφέρει μα θυσία του εαυτού της να μαγειρέψει, να πλύνει και να σιδερώσει για να είναι ο σύζυγος και τα παιδιά της την άλλη μέρα εντάξει. Είναι σχεδόν αδύνατο όμως να ικανοποιήσει και τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού, να το βοηθήσει ν' αποκτήσει αυτοπεποίθηση, ν' απαντήσει στις 1002 ερωτήσεις του κι επιπλέον να διατηρήσει έναν υγιή συζυγικό δεσμό με τον άντρα της.



Ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί είναι μια προσωπικότητα που από στιγμή σε στιγμή αναπτύσσεται. Υπάρχει λοιπόν καμιά baby sitter ή έστω νηπιαγωγός στην οποία μπορείς να αναθέσεις αυτό το τόσο σοβαρό έργο της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του παιδιού; Κάπου διάβαζα ότι η ταινία της παιδικής ηλικίας δεν προβάλλεται σε β' προβολή. Πόσο αληθινό είναι αυτό! Δε θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να διορθώσουμε τις τυχόν παραλήψεις ή τα λάθη μας.



Γι αυτό πρέπει να θυμάται πάντα η εργαζόμενη μητέρα ότι ο χρόνος που δαπανά με τα παιδιά της είναι πιο σημαντικός από τις άλλες δουλειές οι οποίες μπορούν λίγο να περιμένουν. Αυτό φυσικά χρειάζεται και τη συνεργασία του συζύγου της που πρέπει να συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών αλλά και να τη βοηθάει με τις δουλειές του σπιτιού.



Κάποιες πρακτικές συμβουλές που βοηθούν σημαντικά την εργαζόμενη μητέρα, ιδιαίτερα όταν δεν έχει βοήθεια από κάποιον άλλο (π.χ. γιαγιά) είναι οι εξείς:



(α) Ο σωστός προγραμματισμός της κάθε μέρας ώστε να ξέρει περίπου τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.



(β) Να ιεραρχεί τις ανάγκες σωστά ώστε να δίνει προτεραιότητα στα πιο σημαντικά, σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάτι έκτακτο και χρειαστεί να αλλάξει το πρόγραμμα.



(γ) Να κάνει σωστό καταμερισμό του χρόνου αλλά και της εργασίας. Καλό είναι να αναθέτει ευθύνες στο σύζυγό, όπως προαναφέρθηκε, αλλά και στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να κάνουν δουλειές και ας μην τις κάνουν τέλειες και να μάθουν να αναλαμβάνουν ευθύνες, πάντα ανάλογα με την ηλικία τους. Έτσι από μικρά θα μάθουν την εργατικότητα και την υπευθυνότητα αλλά και τη συμμετοχή τους στην οικογενειακή ζωή. Αυτό δίνει χαρά και στα παιδιά, αλλά απαλλάσσει και τη μητέρα από πολλές μικροδουλειές που απαιτούν αρκετό χρόνο.



Τέλος, καλό είναι να βρίσκει κάποιο χρόνο για τον εαυτό της και για το σύζυγό της. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά είναι μικρά και απαιτούν πολύ από το χρόνο της, αλλά είναι κάτι πολύ σημαντικό και για τους δύο. Γι αυτό πρέπει να ζητάει δύναμη και σοφία από το Θεό ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις τόσες πολλές υποχρεώσεις που έχει να αντιμετωπίσει ως εργαζόμενη μητέρα.



Πηγή: www.jesuslovesyou.gr

Τι να προσέχει η μέλλουσα μητέρα;





Κατά το χρόνο της κύησης η μητέρα και το παιδί ζουν σαν ένα σώμα. Επομένως ό,τι συμβαίνει στη μητέρα έχει άμεσες επιδράσεις στο έμβρυο. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές κατά την κύηση και να δημιουργήσουν γενετικές ανωμαλίες στο μωρό μη αναστρέψιμες μάλιστα.



Αρχικά επικίνδυνες θεωρούνται πολλές ασθένειες μολυσματικές της εγκύου, όπως είναι η ερυθρά, η παρωτίτιδα, η ιλαρά, η ηπατίτιδα ακόμα και η κοινή γρίπη. Ιδιαίτερα σοβαρός είναι ο κίνδυνο όταν η έγκυος προσβληθεί από αυτές κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης, γιατί σε αυτή τη φάση διαμορφώνονται τα διάφορα όργανα του κυήματος (οργανογένεση).



Ειδικά αν η έγκυος προσβληθεί από ερυθρά, το νεογέννητο θα παρουσιάσει σωματικές και ψυχολογικές ανωμαλίες σε πιθανότητα 50-60 %. Μετά τον 4ο όμως μήνα της εγκυμοσύνης οι κίνδυνοι είναι πιο περιορισμένοι. Ακόμα απειλή για το έμβρυο είναι οι χρόνιες ασθένειες της εγκύου, όπως ο διαβήτης, ο υπερθυρεοειδισμός, η σύφιλη και άλλες.



Επιβλαβείς για το έμβρυο επιδράσεις μπορούν να προκληθούν αν η έγκυος λάβει διάφορα φάρμακα. Ένα τέτοιο παράδειγμα κατά τη δεκαετία του ’60 ήταν τα «παιδιά της θαλιδομίδης». Οι μητέρες τους όσο ήταν έγκυες έλαβαν ένα ηρεμιστικό φάρμακο, τη θαλιδομίδη, στην αρχή της κύησης. Τα παιδιά που γεννήθηκαν δεν ήταν αρτιμελή και είναι γνωστά φωκομελικά παιδιά . Τα άκρα τους ήταν ελλιπή ενώ είχαν και πολλές ψυχολογικές διαταραχές. Για να αποφευχθούν τέτοια τραγικά περιστατικά, θα πρέπει η έγκυος να παίρνει τα κάθε είδους φάρμακα με μεγάλη φειδώ και προσοχή και μόνο μετά από ιατρική γνωμάτευση σε συνεργασία με το γιατρό της.



Η υποβολή της εγκύου σε ακτινοβολίες συμπεριλαμβανομένων και των ακτινών X ιδίως κατά τους 3 πρώτους μήνες της κύησης, είναι πολύ επικίνδυνη για το έμβρυο. Το 1/3 των νεογέννητων που οι μητέρες τους είχαν υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία κατά την κύηση, παρουσίασαν σωματικές και ψυχολογικές ανωμαλίες. Εξάλλου η περίπτωση των κατοίκων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι αποτελούν τεράστια παραδείγματα για τις τραγικές συνέπειες της έκθεσης στην ακτινοβολία και των αποτελεσμάτων της ραδιενέργειας. Τα παιδιά που γεννήθηκαν τότε είχαν καρδιακές παθήσεις, λευχαιμία, νοητική καθυστέρηση, δυσπλασίες και άλλες δυσλειτουργίες.



Άλλη αιτία που μπορεί να προκαλέσει αναπτυξιακές ανωμαλίες στο έμβρυο είναι ο παράγοντας Rhesus μητέρας και παιδιού. Το Rh είναι ένα γονύλλιο του αίματος το οποίο μεταβιβάζεται στο παιδί σύμφωνα με τους νόμους της κληρονομικότητας. Αν το έμβρυο έχει διαφορετικό Rh από αυτό της μητέρας, τότε υπάρχει ασυμβατότητα μητρικού και εμβρυικού Rh και παράγονται αντισώματα που παρεμποδίζουν την οξυγόνωση των αιμοσφαιρίων του εμβρύου. Αν ο αριθμός των αντισωμάτων αυτών αυξηθεί σημαντικά, το παιδί θα παρουσιάσει τη λεγόμενη αιμολυτική νόσο. Για τη διαπίστωση της ασυμφωνίας ή συμφωνίας και του ποσού των αντισωμάτων, εφαρμόζεται η αντίδραση Coombs. Αν ο αριθμός τους είναι μεγάλος γίνεται πρόωρος τοκετός για να σωθεί το έμβρυο.



Οι τραυματισμοί της εγκύου στην κοιλιακή χώρα από πτώση ή άλλες εξωτερικές πιέσεις μπορούν να προκαλέσουν τραύματα στο έμβρυο και κυρίως στον εγκέφαλό του με συνέπειες δυσάρεστες για την ανάπτυξή του. Γι΄αυτό η κοιλιακή χώρα της εγκύου θα πρέπει να περιβάλλεται από ιδιαίτερη φροντίδα.



Άλλος καθοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη του παιδιού αποτελεί η ηλικία της μητέρας. Μητέρες άνω των 35 και κάτω των 18 ετών διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο αποβολής, πρόωρου τοκετού ή επιπλοκών κατά τον τοκετό. Οι μητέρες που είναι μικρές σε ηλικία δεν έχουν ακόμα ολοκληρωμένο και αναπτυγμένο γεννητικό σύστημα. Στις μεγαλύτερης ηλικίας πάλι η περίοδος της καλύτερης απόδοσης του γεννητικού συστήματος έχει ίσως περάσει.



Ιδιαίτερος λόγος γίνεται στις μέρες μας και για τη διατροφή της εγκύου, η οποία επηρεάζει τη σωματική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού. Αν η έγκυος ζει σε συνθήκες υποσιτισμού, οι συνέπειες για το έμβρυο θα είναι τραγικές. Είναι απαραίτητο η μέλλουσες μητέρες να ακολουθούν ένα ισορροπημένο και πλούσιο διαιτολόγιο για να γεννήσουν παιδιά με κανονικό ή μεγαλύτερο βάρος. Τα παιδιά αυτά θα έχουν μεγαλύτερη αντοχή σε αρρώστιες, κρυολογήματα, βρογχίτιδες, πνευμονίες κα ι οστεομυϊκές παθήσεις. Αντίθετα έγκυοι που υποσιτίζονται παρουσιάζουν υψηλό ποσοστό πρόωρων τοκετών, αποβολών και αλλοιώσεων των κυττάρων του εμβρύου. Η κακή διατροφή της εγκύου μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες και στο κεντρικό νευρικό σύστημα του παιδιού προκαλώντας μελλοντικά ακόμα και μαθησιακές δυσκολίες.



Μεγάλοι κίνδυνοι για την υγεία του εμβρύου υπάρχουν, αν η μητέρα καπνίζει, καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και ειδικά αν κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών. Το κάπνισμα κατά την εγκυμοσύνη συνδέεται με μειωμένο βάρος του εμβρύου και πρόωρο τοκετό. Η νικοτίνη παράγει χημικές ουσίες οι οποίες περνούν στην εμβρυϊκή κυκλοφορία και περιορίζουν την τροφοδοσία των κυττάρων του παιδιού σε οξυγόνο. Η υπερβολική και παρατεταμένη χρήση αλκοόλ από την έγκυο (6 ποτά την ημέρα) μπορεί να προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες στο παιδί, όπως παραμορφώσεις, χαμηλή νοητική ικανότητα, καρδιακές παθήσεις κ.ά. Οι επιδράσεις των ναρκωτικών , όπως το χασίς, η μαριχουάνα, το LSD, η ηρωίνη και η κοκαΐνης είναι αρνητικές για το έμβρυο διότι σύμφωνα με έρευνες μπορεί να προκαλέσουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Bέβαια η σοβαρότητα της βλάβης στο παιδί εξαρτάται από τη συχνότητα της χρήσης, την ποσότητα, το είδος των ουσιών και τη φάση ανάπτυξης του εμβρύου.



Τέλος, αξίζει να αναφερθεί και η συναισθηματική κατάσταση της εγκύου που μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εμβρύου. Το άγχος, ο θυμός, ο φόβος για παράδειγμα της μητέρας μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένη ροή του αίματος στο έμβρυο και/η την έκκριση ορμονών που διοχετεύονται στο έμβρυο μέσω του πλακούντα. Συχνά αναφέρεται ότι όταν η έγκυος είναι σε έντονη ψυχική αναστάτωση, παρατηρείται κινητικότητα στο έμβρυο. Η μέλλουσα μητέρα καλό είναι να αποφεύγει έντονες συναισθηματικές καταστάσεις και ισχυρές συγκινήσεις.

Εν περιλήψει η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και μπορεί να επιφυλάσσει κινδύνους για τη μέλλουσα μητέρα και το έμβρυο. Γι΄αυτό είναι σπουδαίο η μητέρα να λαμβάνει προληπτικά μέτρα που θα αυξήσουν την πιθανότητα να γεννηθεί το παιδί υγιές και θα προλάβουν τις αρνητικές επιπτώσεις καταστάσεων. Όλες αυτές οι συμβουλές δεν έχουν σκοπό να τρομοκρατήσουν τους γονείς, αλλά να τους δημιουργήσουν ένα αίσθημα της ευθύνης για το ρόλο που καλούνται να αναλάβουν.



Πηγή: baby.gr

16 Δεκ 2009

Αγκάλιασε με μαμά....





Κάθε φορά που άκουγα την κόρη της φίλης μου να λέει "Αγκάλιασέ με, μαμά, θέλω αγκαλιά" θυμόμουν εμένα που δεν ξεκολλούσα από την μητέρα μου. Όπου κι αν ήμουν, ό, τι ώρα κι αν ήταν, εγώ θα έπρεπε να είμαι αγκαλιά της.



Θαρρείς και ο μητρικός κλοιός της κρατούσε όλα τα προβλήματα απ' έξω. Ναι, είναι αλήθεια πως ακόμη και σήμερα επιθυμώ αυτή την αγκαλιά... Να με κλείσει η μητέρα μου μέσα στον κύκλο που σχηματίζουν τα χέρια της μακριά από τις σκοτούρες και τα καθημερινά προβλήματα.



Έστω κι αν τα χεράκια της δεν μπορούν να με τυλίξουν ολόκληρη όπως μικρή, ή είναι γεμάτα πανάδες από τον ήλιο και λίγο γεραμένα. Ακόμη κι αν δεν έχουν τη δύναμη να με σφίξουν δυνατά, έχουν όμως την ευεργετική ιδιότητα να γεμίζουν τις βιολογικές μπαταρίες από αγάπη.

 

Το αίσθημα της ασφάλειας που δημιουργεί η αγκαλιά από τους γονείς μας και κυρίως από την μητέρα, με την οποία δενόμαστε περισσότερο κατά τους πρώτους μήνες της ζωής μας, είναι ασύγκριτο.



Αυτός είναι και ο λόγος που δύσκολα μπορούμε να αποχωριστούμε την αγκαλιά της, κυρίως όταν είμαστε μικροί. Αλλά μήπως η υπερβολική αγκαλιά βλάπτει;



Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που η μητέρα μου λιποθύμησε λόγω οξείας κρίσης στη χολή και δεν μπορούσε μετά το χειρουργείο να με πάρει αγκαλιά. Ικέτευα, παρακαλούσα με κλάματα και οδυρμούς, όμως το ιατρικό ανακοινωθέν απαγόρευε ρητώς την αγκαλιά!



Η περιγραφή αυτή θα ταίριαζε σε πολλά παιδάκια που "κρέμονται" από το λαιμό της μαμάς ή του μπαμπά και αρνούνται πεισματικά να τους αφήσουν.



Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα απολύτως, γιατί άκουγα τη φίλη μου να παραπονιέται και να αγχώνεται. Είναι γνωστό ότι από τους πρώτους μήνες ζωής το παιδί διαμορφώνει ένα συναισθηματικό δεσμό με τα πρόσωπα που έρχεται σε συνεχή επαφή!

 

Το φαινόμενο της "προσκόλλησης" σχετίζεται με το γεγονός ότι τα μωρά φοβούνται μήπως η μητέρα τους φύγει ή τα εγκαταλείψει, βιώνουν το "άγχος του χωρισμού".



Κυριαρχεί η λανθασμένη εντύπωση ότι το παιδί που θέλει να νιώθει την ασφάλεια της αγκαλιάς των γονιών του δεν θα γίνει ανεξάρτητος ενήλικας.



Μπορεί ένα μωράκι να ζητά περισσότερες αγκαλιές από ένα άλλο, αυτό είναι θέμα χαρακτήρα, πόσο δηλαδή χρειάζεται την φυσική επαφή.



Άλλωστε αυτό συμβαίνει και στους ενήλικες, κάποιοι δεν είναι συνηθισμένοι στην σωματική επαφή, ακόμη κι όταν αυτό αφορά στο παιδί τους.

 

Η αγκαλιά είναι μια αντίδραση μέσα στο πλαίσιο του φυσιολογικού, εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι, όπως το παιδί νιώθει άγχος εγκατάλειψης ή έχει περάσει μια ασθένεια.



Προσοχή θέλουν μόνο τα υπερ-εξαρτημένα "παιδιά της αγκαλιάς", οι "αγκαλίτσες". Τα οποία σκαρφίζονται ένα σωρό πράγματα για να κερδίσουν λίγο περισσότερο χρόνο μέσα στην μητρική ή πατρική αγκαλιά. Δεν διστάζουν να προσποιηθούν, όπως ότι είναι άρρωστα.



Ένας τρόπος για να ξεκόψετε την αγκαλιά είναι να προσπαθήσετε να κοινωνικοπιήσετε το μωράκι σας. Ο παιδικός σταθμός είναι μια καλή αρχή.

 

Επίσης, μην είστε ψυχροί, όταν το καμάρι σας κοιτά ικετευτικά για να το σηκώσετε στην αγκαλιά σας. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά. Να "προσκολληθεί" περισσότερο πάνω σας. Όταν ζητά την αγκαλιά σας δώστε την απλόχερα!



Επιβραβεύστε οτιδήποτε καταφέρνει μόνο του. Όπως να δέσει τα κορδόνια του ή να ανοίξει το dvd player. Του δίνεται κίνητρο να αποκολληθεί από πάνω σας και να νιώσει ασφάλεια κι όταν είναι κάπου μόνο του.



Τίποτα δεν παραβγαίνει σε μια μεγάλη μητρικήα αγκαλιά. Είναι η πιο γλυκιά θύμηση που κουβαλάμε από την πρώτη στιγμή της ζωής μας μέχρι την τελευταία.



Πηγή: zougla.gr

Ο μύθος της τέλειας μαμάς





Υπάρχουν κάποιες μαμάδες που σε κάνουν να θέλεις να κρυφτείς σε ένα λαγούμι και να μείνεις εκεί για πάντα.





Καμιά μας δεν φέρνει ένα παιδί στον κόσμο με στόχο να το μισο-προστατέψει, να το περίπου-μεγαλώσει, να το ας-πούμε-καθοδηγήσει. Όλες ανεξαιρέτως θέλουμε να γίνουμε οι καλύτερες μαμάδες του κόσμου, να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις, να αφιερώσουμε όλο μας το είναι για να κάνουμε τα πάντα σωστά. Διαβάζουμε βιβλία, παρακολουθούμε dvd, πηγαίνουμε σε σεμινάρια, μαθαίνουμε από τα λάθη των μαμάδων μας, ρωτάμε, ψάχνουμε. Και μετά, η πραγματικότητα σε χτυπάει στο κεφάλι μέχρι να πεις «επισκληρίδιος». Οι ατέλειωτες πάνες, η εξάντληση, η πιπίλα που δεν κατάφερες να αποτάξεις, η δουλειά που δεν μπορείς να αφήσεις για να αφοσιωθείς όσο θέλεις στο μωρό σου, τα γαριδάκια και η «Μαρία η άσχημη» που ορκιζόσουν ότι δεν θα καταπιεί ποτέ το μυαλό του δικού σου παιδιού, τα λάθη που έτσι κι αλλιώς θα κάνεις, αφού ο νόμος της φύσης δεν υπάρχει περίπτωση να σε εξαιρέσει. Κι εκεί που είσαι έτοιμη να αποδεχτείς ότι πάνω απ’ όλα είσαι άνθρωπος, τα λάθη σου θα τα κάνεις, αρκεί να αγαπάς πολύ το παιδί σου, έρχονται «αυτές». Σαν τις συζύγους του Στέπφορντ, οι τέλειες μαμάδες ρομπότ που υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου θυμίζουν ότι εσύ δεν είσαι σαν εκείνες. Δεν είσαι τέλεια.





Ζουν ανάμεσά μας



Τις βλέπω παντού, στο σούπερ μάρκετ, με ένα μωρό στο μάρσιπο κι ένα –πλήρως πειθαρχημένο μπροστά στο ψυγείο με τα παγωτά– πεντάχρονο, να κυκλοφορούν στους διαδρόμους χαμογελώντας σαν διαφήμιση. Είναι συνήθως πρόεδροι στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να δίνουν μάχες για το δικαίωμα των παιδιών στο χαρτί υγείας στις σχολικές τουαλέτες και τα ποτηράκια μιας χρήσης για τις βρύσες της αυλής. Στον παιδίατρο συμπληρώνουν με σχολαστικότητα πρωταθλητή του sudoku τη λίστα με τα εμβόλια του παιδιού τους. Στις σχολικές γιορτές τις βλέπεις με μαλλιά κομμωτηρίου να έχουν στηθεί στην πρώτη σειρά, αφού περίμεναν με τις ώρες να βιντεοσκοπήσουν το καλοσιδερωμένο και φρεσκολουσμένο παιδάκι τους. Τα κορίτσια καριέρας ίσως και να μετανιώνουν που δεν αντάλλαξαν τις σπουδές τους με αυτή την εικόνα της τέλειας ευτυχίας. Πάντως εγώ όταν τις βλέπω αισθάνομαι τουλάχιστον σαν την Μπρίτνεϊ Σπίαρς την ώρα που την έπιασαν να οδηγεί μεθυσμένη με το βρέφος της στο τιμόνι. Ναι, προσπαθώ να είμαι τέλεια μαμά. Η αλήθεια όμως είναι πως στις σχολικές γιορτές φτάνω τελευταία. Μια φορά, μάλιστα, προκειμένου να μη χάσω τα πέντε λεπτά του γιου μου πάνω στη σκηνή, έφυγα τρέχοντας από το σπίτι και πήγα με φόρμα γυμναστικής που τελεί και χρέη πιτζάμας. Αποτέλεσμα; Ο γιος μου δεν ήρθε να με φιλήσει αφού είπε το ποίημά του, γιατί ντρεπόταν για μένα. Στις συγκεντρώσεις γονέων και κηδεμόνων δεν πηγαίνω, αφού γίνονται το μεσημέρι, την ώρα που πνίγομαι στη δουλειά. Μερικές φορές χάνω και τη μηνιαία ενημέρωση από τη δασκάλα του, έχασα και τρία από τα υποχρεωτικά εμβόλιά του, στα πρώτα του γενέθλια τη βγάλαμε με κέικ, αφού δεν πρόλαβα να του πάρω τούρτα και τα περισσότερα ρούχα του είναι σιδερωμένα μόνο όταν έχουν μόλις αγοραστεί. Επίσης, του έχω δώσει γαριδάκια για βραδινό. Εντάξει, δεν είμαι τελικά η τέλεια μαμά που πίστευα πάντα ότι θα γίνω, και αυτές οι άψογες μηχανές παραγωγής τύψεων είναι εκεί για να μου το θυμίζουν καθημερινά. Είμαι σίγουρη ότι το σπίτι τους είναι επίσης άψογο, οι κάλτσες των παιδιών τους σε ζευγάρια και το φαγητό πάντα καλομαγειρεμένο, με τα καρότα κομμένα σε σχήμα τριαντάφυλλου.





Τεστ μητρότητας



«Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τη μαμά του Γιάννη;», μου είπε με παράπονο το παιδί μου εκείνη τη φορά στη σχολική γιορτή. Κάποτε πίστευα ότι έχω να μάθω πολλά από αυτές τις τέλειες μαμάδες. Τις θαύμαζα κι εγώ, ήταν το πρότυπό μου. Μέχρι που αποφάσισα να τις γνωρίσω από κοντά, για να μάθω πώς λειτουργούν, να κλέψω λίγη από τη σοφία τους, να γίνω κι εγώ σαν τη μαμά του Γιάννη. Τις πλησίασα σε αθώους παιδότοπους, τους χαμογέλασα στην ουρά του σούπερ μάρκετ, τις κολάκεψα στο self service με τις ζάχαρες στο Starbucks. Η μαμά στο σούπερ μάρκετ με κοίταξε σαν να είχε δει πρόσφατα τη φωτογραφία μου στο λεξικό στο λήμμα «αποτυχία». Αυτή που καθόταν δίπλα μου στον παιδότοπο κοίταξε τις βρόμικες κάλτσες του παιδιού μου κουνώντας το κεφάλι της. Κι εκείνη στα Starbucks με απέφυγε με τακτ όταν με είδε να δίνω στο γιο μου μια γουλιά καφέ. Αισθάνθηκα άσχημα και στις τρεις περιπτώσεις. Όπως και όταν στα πρώτα παιδικά πάρτι του σχολείου προσπάθησα να τις συναναστραφώ, αλλά εκείνες μου γύρισαν την πλάτη όταν άκουσαν ότι «δεν κάνουμε γερμανικά-φλογέρα-σαξόφωνο-πιάνο-κινέζικα». Ή εκείνη τη φορά στον παιδίατρο όταν απάντησα «δεν θυμάμαι» στην ερώτηση-ιερά εξέταση μιας από αυτές: «Αντιτετανικό πότε κάνατε;» Τότε πίστευα, όπως και τώρα, ότι δεν χρειάζεται να έχω αποστηθίσει τα εμβόλια του γιου μου, αρκεί να θυμάμαι πότε πρέπει να τα κάνει. Ότι τα παιδιά των έξι ετών πρέπει να παίζουν και όχι να έχουν μαύρους κύκλους από το στρες. Ότι, αν ο δεκάχρονος γιος σου θέλει να μάθει επιτέλους τι γεύση έχει αυτό το μυρωδάτο ρόφημα που απολαμβάνει η μαμά του, μια γουλιά δεν θα του κάνει κακό. Όπως κακό δεν θα του κάνει αν η μαμά του δουλεύει τόσο πολύ που δεν πρόλαβε να πλύνει τις κάλτσες του –αν κατάφερε ποτέ να τις βάλει σε ζευγάρια. Βασανίστηκα για αρκετό καιρό. Αρχικά με έφαγαν οι τύψεις, στη συνέχεια ήρθε το μίσος. Θύμωνα με αυτές τις μαμάδες που τα ξέρουν όλα, που δεν τους ξεφεύγει τίποτα, που τα κάνουν όλα σωστά. Αφού όμως βαρέθηκα να θυμώνω, άρχισα σιγά σιγά να τις απομυθοποιώ, να τις μικραίνω και τελικά κατάφερα να τις δω στις πραγματικές τους διαστάσεις και γι’ αυτό ακριβώς που είναι.





Σε ξέρω από κάπου;



Είναι τα ίδια κορίτσια που μισούσα στο σχολείο, οι απουσιολόγοι που μας κάρφωναν όταν κάναμε κοπάνα, οι φοιτήτριες που δεν έχαναν παράδοση και δεν άφηναν ποτέ μάθημα για την εξεταστική του Σεπτέμβρη. Είναι αυτές οι γυναίκες που τα κάνουν όλα σωστά, κανονικά και με το γράμμα του νόμου. Απλά κάποτε γίνονται και μαμάδες. Είτε δουλεύουν είτε όχι, έχουν πρόγραμμα: Δύο ώρες για τη στοίχιση των εσωρούχων, μία για το σιδέρωμα, άλλη μία για το φακέλωμα των διαφόρων γραφειοκρατικών (εμβόλια, εξετάσεις, έλεγχοι), μία για το μαγείρεμα, άντε, άλλη μία για αυτά τα ρημαδοκαρότα σε σχήμα τριαντάφυλλου. Δεν είμαι εναντίον των τέλειων μαμάδων, θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι μια απ’ αυτές. Είμαι όμως εναντίον όποιου ακολουθεί ένα δρόμο σαν σταυροφόρος που αφορίζει όποιον και ό,τι δεν εφαρμόζει στη δική του κοσμοθεωρία. Όταν βλέπω αυτές τις τέλειες μαμάδες, τις σκέφτομαι όταν ήταν τέλειες μαθήτριες, τέλειες κόρες, άψογες και άμεμπτες. Και θυμάμαι τη γιαγιά μου που έλεγε ότι η τέλεια εικόνα κρύβει χάλια περιεχόμενο. Το νόημα της ζωής μου και όσων μαμάδων γνωρίζω βρίσκεται στο παιδί τους. Όμως η δική σου αξία ως ανθρώπου δεν κρίνεται από το πόσο τέλεια φαίνεσαι εσύ και το παιδί σου. Οι καλύτερες αναμνήσεις μου από τη δική μου μαμά είναι από τη φορά που με είχε πάρει μαζί της στη δουλειά, από εκείνη τη άλλη φορά που ήταν πολύ κουρασμένη να μαγειρέψει και φάγαμε πίτσα και τη φορά που φτάνοντας σε μια επίσκεψη μου ζήτησε να πω ότι έσκισα το καλσόν μου φτάνοντας εκεί, για να μην καταλάβει κανείς ότι απλά μου φόρεσε το πρώτο καλσόν που βρήκε μπροστά της. Η καλύτερη ανάμνησή μου δεν είναι από την εποχή που την είχε πιάσει το σύνδρομο της τέλειας μαμάς και μας είχε ράψει ασορτί φορέματα-στολές για τα Χριστούγεννα, επειδή θα πηγαίναμε στο σπίτι των θείων μας. Τώρα που το σκέφτομαι αυτή είναι μια από τις χειρότερες. Επίσης, μην ξεχάσω να σας πω ότι η Αντζελίνα Τζολί δίνει κι αυτή γαριδάκια στα παιδιά της όταν πεινάνε. Το έχω δει σε φωτογραφία.



Πηγή: in.gr

Χριστουγεννιάτικες γεύσεις από όλο τον κόσμο







Σε κάθε γωνιά της γης τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τα ήθη και τα έθιμα που επικρατούν. Άς δούμε πώς στολίζουν το εορταστικό τους τραπέζι σε διάφορες χώρες.



Γερμανία



Το βασικό συστατικό των χριστουγεννιάτικων γλυκισμάτων είναι το Μαρζιπάν ή Μαρτσιπάν (στα Γερμανικά). Από τα πιο διαδεδομένα γλυκίσματα ειναι το Στόλλεν, κέικ με Μαρζιπάν και κομμάτια από αποξηραμένα φρούτα, επικαλυμμένο με ζάχαρη άχνη, τα σμαλτζγκεπέκ που μοιάζουν με τους δικούς μας λουκουμάδες τηγανισμένα σε χοιρινό λαρδί και πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρης και τα Λεμπκουχέν με κύρια συστατικά μέλι, κανέλα, γλυκάνισο, γαρύφαλλο, σταφίδες, μοσχοκάρυδο και πιπερόριζα ζυμωμένα σε πολλά σχήματα και με επικάλυψη σοκολάτας.



Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι οι Γερμανοί προτιμούν παραδοσιακά σαν κύριο πιάτο τη γεμιστή χήνα με δαμάσκηνα συνοδευόμενη από λαχανικά, βραστές πατάτες και γλυκό κόκκινο λάχανο με γαρύφαλλα. Πιο σπάνια προτιμούν το ψάρι του γλυκού νερού Κυπρίνο (Κάρπφεν) μαγειρεμένο με μανιτάρια και μπέικον. Το πιο αγαπημένο ποτό των Χριστουγέννων είναι το ζεστό κόκκινο κρασί βρασμένο με ζάχαρη, κανέλα, γαρύφαλλα και άλλα μυρωδικά.



Αγγλία



Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην Αγγλία αποτελείται όπως και σε μας από τη γεμιστή γαλοπούλα με τρεις διαφορετικές γεμίσεις: κάστανα, εντόσθια και κρέας λουκάνικου. Συνοδεύεται από ψητές πατάτες και λαχανικά, κάστανα, βραστό καλαμπόκι και σάλτσα από βατόμουρα. Τα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα γλυκά είναι ταρτάκια με γέμιση από φρούτα, σταφίδες και ζάχαρη και πουτίγκα με δαμάσκηνο.



Ιταλία



Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην Ιταλία διαφοροποιείται ανάλογα με την περιοχή. Αυτό που επικρατεί πάντως στις περισσότερες περιοχές για την Παραμονή των Χριστουγέννων δεν είναι η γαλοπούλα αλλά το χέλι. Το σερβίρουν ψητό, μαγειρευτό ή τηγανητό. Το χριστουγεννιάτικο δείπνο περιλαμβάνει σπιτικά τορτελίνια, κόκκορα μαγειρευτό ή ψητό και πολλά γλυκά. Στη Νότια Ιταλία τον πρώτο λόγο στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι έχουν τα θαλασσινά (που αφθονούν στην περιοχή). Στη Νάπολη, για παράδειγμα, την Παραμονή των Χριστουγέννων το κυρίως πιάτο είναι ψάρι ψητό. Αρκετές οικογένειες συνηθίζουν το ψητό χέλι με φύλλα δάφνης. Το γιορτινό τραπέζι περιλαμβάνει ακόμη τηγανητό μπακαλιάρο, σαλάτες φρέσκες (ή βραστό κουνουπίδι και μπρόκολο), παστά θαλασσινά και χορτόπιτα. Την επόμενη ημέρα σερβίρουν κρέας σε μορφή σούπας. Χαρακτηριστικό σε όλη την Ιταλία είναι και το γλυκό Panetone.



Τσεχία



Την Παραμονή των Χριστουγέννων το πρώτο πιάτο που σερβίρεται είναι ψαρόσουπα ή πατατόσουπα και το κυρίως πιάτο είναι ψητός κυπρίνος, που συνοδεύεται από πατατοσαλάτα.



Σουηδία



Στη Σουηδία πριν από το γεύμα της Παραμονής των Χριστουγέννων, υπάρχει ένα έθιμο που ονομάζεται 'βούτηγμα στην κατσαρόλα'. Σύμφωνα με αυτό, όλα τα μέλη της οικογένειας βουτάνε μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα με ζουμί από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι. Το παραδοσιακό δείπνο της Παραμονής των Χριστουγέννων ξεκινά με μπουφέ και ηδύποτο (akvavit). Στο γιορτινό τραπέζι την τιμητική τους έχουν τα θαλασσινά, ο λιαστός μπακαλιάρος με κρεμώδη σάλτσα, οι ρέγγες, το χοιρομέρι και το χαβιάρι. Υπάρχει, βέβαια, και καλομαγειρεμένο χοιρινό κρέας.



Νορβηγία



Στις περιοχές κοντά στη θάλασσα, το κυρίως πιάτο στο εορταστικό δείπνο είναι ο μπακαλιάρος ψητός ή τηγανητός, ενώ στις περιοχές της ενδοχώρας την τιμητική τους έχουν τα παϊδάκια από χοιρινό κρέας και τα λουκάνικα. Σερβίρεται, επίσης, η πουτίγκα ρυζιού, μέσα στην οποία ρίχνουν ένα ολόκληρο αμύγδαλο. Όποιος από την οικογένεια ή τους καλεσμένους το βρει, κερδίζει κάποιο δωράκι και θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς.



Αυστρία



Η Αυστρία συνδέεται περισσότερο με...τη μουσική παρά με τη μαγειρική τη χριστουγεννιάτικη περίοδο. Όσο για το εορταστικό τραπέζι των Χριστουγέννων, σ' αυτό θα κυριαρχεί ψητή χήνα με διάφορες γαρνιτούρες, ενώ ένα μεγάλο ψάρι ψητό φτάνει συνήθως στο τραπέζι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.



Ισπανία- Πορτογαλία



Τα Χριστούγεννα οι Ισπανοί τρώνε οστρακοειδή, ψάρια και κάποιοι κυνήγι. Οι Πορτογάλοι, πάλι, το χριστουγεννιάτικο δείπνο το σερβίρουν τα μεσάνυχτα της 24ης Δεκεμβρίου και περιλαμβάνει παστό μπακαλιάρο με βραστές πατάτες.



Γαλλία



Οι Γάλλοι φτιάχνουν ένα παραδοσιακό κέικ στο σχήμα κούτσουρου, το οποίο ονομάζεται 'χριστουγεννιάτικος κορμός'. Το μενού των γαλλικών ρεβεγιόν Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή και εξαρτάται από την τοπική μαγειρική παράδοση. Στην Αλσατία το κυρίως πιάτο είναι η ψητή χήνα, στη Βρετάνη τα γλυκίσματα με ξινή κρέμα γάλακτος, στη Βουργουνδία η γαλοπούλα με κάστανα και στο Παρίσι τα στρείδια και το πατέ χήνας.



Αίγυπτος



Στην Αίγυπτο η ημέρα των Χριστουγέννων γιορτάζεται στις 7 Ιανουαρίου, ημερομηνία που συμπίπτει με τις 29 του μηνός Κιαχκ του κοπτικού ημερολογίου. Την ημέρα αυτή παραδοσιακά οι πιο πλούσιοι μοιράζουν λουκουμάδες. Οι κόπτες φτιάχνουν γλυκά μπισκότα, τα 'καχκ', πάνω στα οποία κάνουν το σχήμα του σταυρού.



Ιαπωνία



Στην Ιαπωνία τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με μεγαλοπρέπεια. Από το Δυτικό κόσμο οι Γιαπωνέζοι έχουν υιοθετήσει πολλά χριστουγεννιάτικα έθιμα, όπως η ανταλλαγή των δώρων, στολισμός χριστουγεννιάτικων δέντρων από αρκετούς, στολισμός των σπιτιών με γκι και αειθαλή δέντρα κ.ά. Στο τραπέζι της γιορτής την Ημέρα των Χριστουγέννων επικρατεί η γαλοπούλα που συνοδεύεται από πλούσιες σαλάτες.



Βραζιλία



Ο γιορτές των Χριστουγέννων είναι μέσα στο κατακαλόκαιρο στη Βραζιλία, εποχή κατάλληλη για βόλτες στις εξοχές, πικ-νικ και βαρκάδες. Παραδοσιακά στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι υπάρχουν γαλοπούλα, ψάρι, σαμπάνια και παγωτά.



Πηγή: iatronet.gr

15 Δεκ 2009

Ιστορίες με Καλικάντζαρους





Ως παιδί ποιος δεν έχει φοβηθεί με ιστορίες που έχει ακούσει για τους καλικάντζαρους; Ποιος δεν έχει μείνει ξάγρυπνος περιμένοντας να τους ακούσει να τριγυρνάνε έξω από το παράθυρό του;



Είναι η περίοδος του Δωδεκαημέρου (από τα Χριστούγεννα ως τα Θεοφάνεια) και οι καλικάντζαροι ως σκανδαλιάρικα πλάσματα έχουν τη διάθεση να τυραννήσουν τους ανθρώπους, να αναστατώσουν τα σπίτια τους και να μαγαρίσουν τα φαγητά τους. Αν το βράδυ συναντήσουν κάποιον άνθρωπο τον τραβολογούν, τον πειράζουν και δεν τον αφήνουν να γυρίσει στο σπίτι του χορεύοντας γύρω του. Πιο πολύ όμως τους αρέσει να πειράζουν τις γριές.



Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση οι καλικάντζαροι είναι άσχημα μαυριδερά όντα με τριχωτά σώματα, κόκκινα μάτια και πόδια τράγου. Όλοι έχουν κι από ένα ελάττωμα, άλλος είναι κουτσός, άλλος στραβός, άλλος κουλός με καμπούρα και ουρά.



Ο λαός πιστεύει ότι οι καλικάντζαροι ζούνε κάτω από τη γη και πριονίζουν το δέντρο που στηρίζει τη γη όλο το χρόνο. Όσο πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα κι ενώ το δέντρο είναι έτοιμο να πέσει, οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στην επιφάνεια της γης για να μην τους πλακώσει καθώς θα πέφτει.



Διηγιότανε μια γυναίκα πως αφού ετοίμασε τα γλυκά της - βασιλόπιτες, κουραμπιέδες, μελομακάρονα - είδε από το παράθυρο πως ξημέρωσε. Όμως είχε ξεγελαστεί από το φεγγάρι, γιατί λένε "του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο να 'ναι μέρα". Έτρεξε και ξύπνησε τα παιδιά της για να τα στείλει με τα γλυκά στο φούρνο. Τα παιδιά σηκώθηκαν. Όμως η αυγή αργούσε να 'ρθει και ξαφνικά σ' ένα τρίστρατο ακούσαν φωνές και γέλια. Σε μια στιγμή γέμισε ο δρόμος Καλικάτζαρους. Άρπαξαν τα παιδιά τούς πετάξανε ότι κρατούσανε και αρχίσανε ένα διαβολικό χορό τραγουδώντας:



- Ω!... στραβά ταψιά, με τα ψεύτικα ψωμιά, άλλα με τα άσχημα, πηδάτε, μπρε μπαγάσικα.



Την ώρα που λάλησε ο πρώτος πετεινός, εξαντλημένοι οι Καλικάτζαροι αφήσανε τα ταψιά στα κεραμίδια ενός σπιτιού, κι αρχίσανε να τρέχουνε με στριγγλιές και γέλια, βγάζοντας έξω τις γλώσσες τους "που 'ναι κόκκινες σαν φλογίτσες φωτιάς" και κουνούσανε τις ουρές τους σαν το "φυσερό" εδώ και εκεί. Σαν ξημέρωσε και βγήκαν τα τρία παιδιά μισολιπόθυμα, χωρίς να έχουν δυνάμεις να σηκωθούν. Τα κουνήσανε, τα ραντίσανε αγιασμό και όταν συνήλθανε, διηγήθηκαν τι τους είχαν κάνει οι Καλικάτζαροι.



Αυτά διηγιότανε και όλοι φοβότανε να βγουν αξημέρωτα από τα σπίτια τους όλο το Δωδεκαήμερο.



Οι νοικοκύρηδες για να τους κρατήσουν μακριά από τα σπίτια τους έβρισκαν διάφορους τρόπους.



Κρεμούσαν στην καπνοδόχο του σπιτιού το κατωσάγονο ενός χοίρου ή ένα δερμάτινο παπούτσι, ενώ άλλες φορές έριχναν αλάτι στη φωτιά. Αυτά τα έκαναν γιατί η μυρωδιά του καμμένου δέρματος και ο κρότος του αλατιού που σκάει προξενεί στους καλικάντζαρους φόβο και τους διώχνει μακριά.



Επίσης κρεμούσαν στην πόρτα του σπιτιού τους την κρεμμύδα, κάτι που το κάνουμε ως και σήμερα, και για να τους διώξουν αλλά και για να έχουν καλή τύχη τον καινούριο χρόνο. Άλλοι τρόποι για να τους κρατήσουν μακριά ήταν να τοποθετούν στην καπνοδόχο ένα κόσκινο. Οι καλικάντζαροι βλέποντας το, άρχιζαν να μετρούν τις τρύπες του κι επειδή δεν ήξεραν να μετρούν πέρα απ’ το 2 μπερδεύονταν και περνούσαν όλο το βράδυ μετρώντας: « ένα – δύο, ένα - δύο».



Τέλος καθ’ όλη τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου έκαιγαν λιβάνι δίπλα στο τζάκι καθώς η μυρωδιά του, τους έδιωχνε μακριά.



Όλες αυτές οι δοξασίες έχουν τις ρίζες τους στα Βυζαντινά χρόνια. Οι Βυζαντινοί γιόρταζαν το Δωδεκαήμερο με τραγούδια, χορούς και μασκαρέματα. Πείραζαν τους ανθρώπους στο δρόμο, έμπαιναν χωρίς ντροπή στα ξένα σπίτια, έκαναν ζημιές, αναστάτωναν τους νοικοκύρηδες, ζητούσαν φαγητά και γλυκά για να φύγουν.



Οι νοικοκύρηδες για να γλιτώσουν από τα πειράγματα έκλειναν τις πόρτες και τα παράθυρα αλλά οι μασκαρεμένοι έβρισκαν τρόπους να τρυπώσουν ακόμη κι απ’ τις καμινάδες.

Για το παραπάνω θέμα, μπορείτε να διαβάσετε με τα παιδιά το παραμύθι «Η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάτζαροι» των Αδερφών Κατσιμίχα από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ένα βιβλίο που αν και η πρώτη του έκδοση είναι πριν πολλά χρόνια, είναι πάντα επίκαιρο. Υπάρχει και αντίστοιχο cd με αφήγηση του παραμυθιού και τα τραγούδια.



Πηγή: paidorama.com

13 Δεκ 2009

Τι φταίει για την κακή σχολική επίδοση;



Πολλές μπορεί να είναι οι αιτίες που αναγκάζουν ένα παιδί να μην τα πηγαίνει καλά στα μαθήματα:





Σχολική ανωριμότητα



Για να αποφασίσουμε εάν ένα παιδί είναι ώριμο ή όχι για το σχολείο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τους εξής παράγοντες:

την εξέλιξη της νοημοσύνης του

τη συναισθηματική του εξέλιξη

την κοινωνική του εξέλιξη

τη βιολογική του ωρίμανση.







Αν και τις περισσότερες φορές η εξέλιξη στους παραπάνω τομείς συμβαδίζει, κάποιες φορές το παιδί μπορεί να παρουσιάζει επιβράδυνση στην εξέλιξη μιας, ή περισσοτέρων λειτουργιών, και γι’αυτόν το λόγο να θεωρείται ανώριμο για τη σχολική εργασία, (π.χ. το παιδί μπορεί να μην έχει την απαιτούμενη κινητική οργάνωση για την λεπτή επιδεξιότητα που απαιτεί η σχολική εργασία. Ίσως να μην έχει φτάσει ακόμα στα απαραίτητα επίπεδα γλωσσικής ανάπτυξης, κοινωνικής ωριμότητας, ή της απαιτούμενης ικανότητας συγκέντρωσης ή προσοχής).

Όλα αυτά, ή και το καθένα ξεχωριστά, μπορεί να αποτελέσουν αιτίες σχολικής ανωριμότητας, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ανταποκριθεί το παιδί στις απαιτήσεις του σχολείου.



Πώς εμφανίζεται;

To παιδί παρουσιάζει αδυναμία να παρακολουθήσει τα μαθήματα της τάξης του.

Μπορεί να παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή.

Το λεξιλόγιό του μπορεί να είναι φτωχό για την ηλικία του.

Η κοινωνική του συμπεριφορά μπορεί να μην είναι ανάλογη της ηλικίας του.



Εξαιτίας των παραπάνω, μπορεί το παιδί να είναι ανήσυχο μέσα στην τάξη, και να δυσκολεύεται να αποδεχτεί τα όρια που του επιβάλλονται για τη λειτουργία του σχολείου (π.χ. να σηκώνεται άσκοπα από το θρανίο του και να κάνει βόλτες μέσα στην τάξη την ώρα του μαθήματος, κ.λ.π.).



Τι μπορείτε να κάνετε;

Πρώτα απ’όλα αναγνωρίστε μέσα σας τη συμβολή της ανωριμότητας του παιδιού στην προβληματική του συμπεριφορά, και μη θεωρήσετε ότι τα παραπάνω φαινόμενα οφείλονται σε αδιαφορία, τεμπελιά, χαμηλή νοημοσύνη, ή ακόμα και στο γεγονός ότι το παιδί είναι 'κακομαθημένο'

Δείξτε στο παιδί ιδιαίτερη κατανόηση

Ενθαρρύνετέ το, και μην έχετε – σ’αυτό το στάδιο- πολλές απαιτήσεις για τη σχολική του επίδοση

Συζητήστε με τους γονείς και εξηγήστε τους ότι με κατάλληλους χειρισμούς, με την εκτίμηση της κατάστασης από Συμβουλευτικό ή Εκπαιδευτικό Ψυχολόγο, και –ενδεχομένως- με ειδική παιδαγωγική βοήθεια, το πρόβλημα θα ξεπεραστεί.



Ντροπή, Δειλία



Πώς εμφανίζεται;

Συνήθως τα παιδιά αυτά είναι συνεσταλμένα

Δεν κάνουν εύκολα φιλίες ή παρέα με τα άλλα παιδιά στο σχολείο

Παραμένουν απομονωμένα

Δεν συμμετέχουν στην τάξη και στις δραστηριότητες

Αποφεύγουν να παίζουν με τ’άλλα παιδιά στα διαλείμματα.



Τι μπορείτε να κάνετε;

Επιδιώξετε να προσεγγίσετε το παιδί με διακριτικό τρόπο

(πρέπει να γνωρίζετε ότι τα παιδιά αυτά μπορεί να είναι πολύ ευαίσθητα κι αγχώδη, χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, και ότι μπορεί να φοβούνται τον δάσκαλο ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος λόγος)

Δώστε τους ιδιαίτερη προσοχή και κυρίως ενθάρρυνση

Διευκολύνετε τη συμμετοχή τους στις διάφορες δραστηριότητες της τάξης

Ανακαλύψτε τις κλίσεις ή τα ενδιαφέροντα που μπορεί να έχει το παιδί (π.χ. ζωγραφική) και ενθαρρύνετέ το να ασχοληθεί μ’αυτά

Κινητοποιήστε το δυναμικό της ομάδας-τάξης, έτσι ώστε να διευκολυνθεί το παιδί να συμμετέχει περισσότερο

Δώστε του σταδιακά ορισμένες υπευθυνότητες μέσα στην τάξη

Φροντίστε να επέμβετε με θετικό τρόπο όταν κάποιο παιδί προσελκύσει την επιθετικότητα των άλλων παιδιών

Διατηρήστε καλή επικοινωνία με την οικογένεια του παιδιού

Μέσα από την συζήτηση με τους γονείς, προσπαθήστε να διαπιστώσετε εάν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που κάνουν το παιδί να αισθάνεται έτσι (π.χ. συχνοί οικογενειακοί καυγάδες, δυσκολίες στις σχέσεις με τα αδέρφια του, κ.λ.π.)

Διευκρινίστε εάν το παιδί ήταν πάντα δειλό, ή φοβισμένο, ή εάν το πρόβλημα εκδηλώθηκε μετά από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός (π.χ. τη γέννηση ενός αδερφού, την αρρώστια ενός μέλους μέσα στην οικογένεια, κ.λ.π.).

Προσπαθήστε να πείσετε τους γονείς να μην ανησυχούν και να μην είναι απαιτητικοί και αυστηροί με το παιδί

Βοηθήστε τους να αναλάβουν υπευθυνότητα για τη δυσκολία του παιδιού τους, με το να είναι οι ίδιοι ενθαρρυντικοί μαζί του, και να το βοηθούν να ξεπερνά σιγά-σιγά τους φόβους του.



Παράδειγμα:

Στην περίπτωση της φοβίας, το παιδί μπορεί στην αρχή να συνοδεύεται από τη μητέρα του, ή και τον πατέρα του. Όταν αρχίσει, μ’αυτόν το τρόπο, να νιώθει πιο άνετα, μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο μ’έναν συμμαθητή του, που θα συστήσετε εσείς, αφού πρώτα το συζητήσετε μαζί του.



Αποθάρρυνση



Ένα από τα βασικά κίνητρα του παιδιού για να κάνει τη σχολική του δουλειά και να πετύχει, είναι να ευχαριστήσει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τους γονείς και τους δασκάλους του, αποφεύγοντας παράλληλα την αποδοκιμασία και την τιμωρία.



Αν οι μεγάλοι, αντί να επαινούν τις προσπάθειες του παιδιού, κατακρίνουν μόνο τις αποτυχίες του, τότε αυτό μπορεί να πιστέψει πως ότι κι αν κάνει δεν μπορεί να τους ευχαριστήσει. Το αποτέλεσμα θα είναι να απελπιστεί και να αποσυρθεί από τον αγώνα.



Συνήθως οι γονείς αυτών των παιδιών προσπαθούν να ικανοποιήσουν δικές τους εσωτερικές ανάγκες, ζητώντας από τα παιδιά τους πολλά, χωρίς να μπορούν να δεχτούν οποιαδήποτε αδυναμία τους. Τα παιδιά αυτά γίνονται πολύ ανασφαλή, δεν έχουν αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης και προσοχής, είναι αγχώδη κι έχουν δυσκολίες στη μάθηση.



Πώς εμφανίζεται;

Συνήθως τα παιδιά αυτά μπορεί να γίνουν εξαιρετικά επιθετικά, ή αντίθετα, μπορεί να στρέψουν την επιθετικότητα στον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι είναι άχρηστα και ότι δεν αξίζουν καθόλου την επιδοκιμασία και την προσοχή των μεγάλων.

Τα παιδιά αυτά που αισθάνονται ότι τα έχουν απορρίψει, εμφανίζουν υπερβολικό άγχος, μεγάλη ανασφάλεια, είναι δυσπροσάρμοστα και παρουσιάζουν έντονες μαθησιακές δυσκολίες

Τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να συνυπάρχουν με ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως αδυναμία, πονοκεφάλους, πόνους στην κοιλιά, κ.λ.π.



Τι μπορείτε να κάνετε;

Ενθαρρύνετε ολόψυχα το παιδί, επαινώντας κάθε του προσπάθεια, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα

Συνηθίστε να τονίζετε όλα τα θετικά στοιχεία της συμπεριφοράς και της προσωπικότητάς του

Μιλήστε με τους γονείς και εξηγήστε τους πόσο μεγάλη ανάγκη έχει το παιδί τους για επιβράβευση και αποδοχή

Έχετε υπόψη σας ότι συχνά χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση σ’όλη την οικογένεια, για να αλλάξουν οι στάσεις των γονιών προς το παιδί, και μερικές φορές επιπλέον ψυχοθεραπεία με το παιδί.



Παραμέληση ή αδιαφορία από την οικογένεια



Το παιδί που απουσιάζει συχνά, και δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις σχολικές απαιτήσεις μπορεί να προέρχεται και από οικογένεια με διάφορα ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Καμιά φορά και οι δυο οι γονείς είναι αγράμματοι, και μπορεί να μην έχουν –αν και σπάνια- ιδιαίτερη εκτίμηση για τα 'γράμματα', να μη θεωρούν την πρόοδο του παιδιού τους στο σχολείο σημαντική, και να μην επιβλέπουν τη μελέτη του παιδιού στο σπίτι. Συχνά, αναθέτουν στο παιδί την φροντίδα άλλων, μικρότερων αδερφών τους, ή διάφορες δουλειές στο σπίτι.



Πώς εμφανίζεται;

Συνήθως τα παιδιά φαίνονται κουρασμένα, καταπονημένα, και δεν προσέχουν στο μάθημα

Η έκφρασή τους φαίνεται μελαγχολική

Κάνουν ελάχιστες παρέες, είναι συνεσταλμένα, και κλεισμένα στον εαυτό τους

Αν τα ρωτήσετε γιατί δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις δυσκολίες του σχολείου, κι αν κερδίσετε την εμπιστοσύνη τους, ίσως να σας μιλήσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο σπίτι.



Τι μπορείτε να κάνετε;

Χρειάζεται αρκετή προσπάθεια από μέρους σας για να πλησιάσετε το παιδί

Ενθαρρύνετε το παιδί, και φροντίσετε να τονώσετε την εμπιστοσύνη στον εαυτό του

Φροντίστε να ενθαρρύνετε την ένταξή του στην ομάδα της τάξης, κι ενισχύστε τη συμμετοχή του στις ομαδικές δραστηριότητες

Ίσως θα χρειαστεί να του αφιερώσετε λίγο παραπάνω χρόνο

Θα είναι χρήσιμη και η επαφή σας με την οικογένειά του

Μια επίσκεψη στο σπίτι από το δάσκαλο, ή από μια κοινωνική λειτουργό στην περιοχή σας, μπορεί να αποβεί αρκετά διαφωτιστική και αποδοτική. Στην τελευταία περίπτωση, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η δική σας συνεργασία με την κοινωνική λειτουργό

Στην επαφή σας με την οικογένεια δείξτε ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μη θεωρήσουν τα μέλη της οικογένειας ότι τους επικρίνετε. Εξηγήστε στους γονείς ότι το παιδί τους χρειάζεται ενθάρρυνση και φροντίδα. Φυσικά, και οι ίδιοι οι γονείς χρειάζονται ενθάρρυνση και κατανόηση από σας.



Πηγή: iatronet.gr