30 Ιουν 2011

Εγκυμοσύνη και καλοκαιρινές διακοπές

Είναι καλό να κινούμαι κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης;
Γενικά η κίνηση ωφελεί στην εγκυμοσύνη, αρκεί να μην είναι κουραστική. Η σωματική κόπωση στην εγκυμοσύνη πρέπει να αποφεύγεται, διότι εκτός των άλλων εμποδίζει την καλή αιμάτωση του πλακούντα που είναι απαραίτητη για την καλή τροφοδοσία του εμβρύου.

Το κολύμπι ως άσκηση επηρεάζει θετικά την εγκυμοσύνη;
Το κολύμπι είναι μια πολύ καλή άσκηση για το σώμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γυμνάζονται όλα τα μέρη του σώματος χωρίς να υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού.
Η γυναίκα δεν αισθάνεται το βάρος του σώματος της λόγω της άνωσης του νερού, η σπονδυλική στήλη και οι αρθρώσεις δεν επιβαρύνονται.
Οι κινήσεις μέσα στο νερό ωφελούν πολλαπλά. Προφυλλάσσουν από φλεβίτιδες, κιρσούς, πόνους στη μέση και δυναμώνουν το μυϊκό σύστημα.
Κατά κανόνα επιτρέπονται όλα τα είδη κολύμβησης αρκεί να γίνονται χωρίς ιδιαίτερη σωματική κούραση.
Ασφαλώς δεν επιτρέπονται βουτιές από ψηλά ή άλλες ακραίες καταστάσεις. Εάν δεν είστε συνηθισμένες στο κολύμπι τότε μπορείτε να αρχίσετε ήπια τις πρώτες φορές πέντε ως δέκα λεπτά. Στη συνέχεια, ανεβαίνετε σιγά σιγά μέχρι 20 λεπτά, 3 φορές την εβδομάδα.

Γιατί είναι σημαντικό να είναι καθαρή η θάλασσα;
Λοιμώξεις του κόλπου (κολπίτιδες) είναι αρκετά συχνές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η άμυνα του κολπικού βλεννογόνου είναι κάπως μειωμένη, λόγω της επίδρασης των ορμονών της εγκυμοσύνης, έτσι εύκολα αναπτύσσονται κολπίτιδες που οφείλονται κυρίως σε μύκητες.
Η θεραπευτική αντιμετώπισή τους δεν είναι δύσκολη και το έμβρυο δεν επηρεάζεται. Κάποιοι έχουν επιφυλάξεις για το κολύμπι τις τελευταίες έξι εβδομάδες προ του τοκετού, κυρίως για τον φόβο των κολπικών λοιμώξεων.
Σημασία έχει η θάλασσα να είναι καθαρή για να μην υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Οι πισίνες υποτίθεται ότι είναι ελεγμένες και καλώς εχόντων των πραγμάτων δεν θα πρέπει να υπάρχει πρόβλημα. Εν τούτοις, πρέπει κανείς να είναι πληροφορημένος, προηγουμένως για την καθαρότητα του νερού της θάλασσας ή της πισίνας.

Σε κάθε εγκυμοσύνη ισχύουν τα ίδια δεδομένα για την άσκηση στη θάλασσα;
Αυτά βέβαια ισχύουν για εγκυμοσύνες με ομαλή πορεία. Σε προβληματικές εγκυμοσύνες, αλλάζουν τα δεδομένα και πρέπει να ακολουθούνται σωστά οι οδηγίες του Γυναικολόγου.
Σε ό,τι αφορά την ηλιοθεραπεία, εδώ στις μεσογειακές χώρες, όπου η ηλιοφάνεια είναι πολύ μεγάλη, ο ήλιος που είναι πηγή ζωής μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνος.

Συμβουλές για την έκθεση στον ήλιο και τη χρήση αντηλιακού
Το δέρμα της εγκύου είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, λόγω ορμονικών επιδράσεων της εγκυμοσύνης. Ένα υποαλλεργικό αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας είναι απαραίτητο για την προστασία του δέρματος. Αποφεύγετε την έκθεση στον ήλιο τις μεσημβρινές ώρες που οι ακτίνες είναι κάθετες (11 π.μ. - 3 μ.μ.) και προτιμάτε τις πρωινές ή τις απογευματινές ώρες. Κυκλοφορείτε με καπέλο ώστε να προστατεύετε το δέρμα το προσώπου. Το αντηλιακό να τοποθετείται μισή ώρα πριν από την έκθεση στον ήλιο και να επαναλαμβάνεται κάθε δύο ώρες το αργότερο.

Τελειώνοντας...
Με την ευκαιρία θα ήθελα να τονίσω ότι μερικά είδη σπορ θα έπρεπε να αποφεύγονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εκείνα δηλαδή που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό από πτώση ή επιβαρύνουν τις αρθρώσεις π.χ. τζόκινγκ, ιππασία, σκι και τα σχετικά.

Δρ. Βασίλειος Μπέλλιος
Μαιευτήρ - Χειρούργος - Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίων Βιέννης & Αθηνών

Πηγή: www.unborn.gr

29 Ιουν 2011

Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός (Μέρος 1ο)

Κάθε γυναίκα ζει την εγκυμοσύνη της με τρόπο εντελώς προσωπικό, ανάλογα με το μορφωτικό της επίπεδο, το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζει, τις εμπειρίες που έχει βιώσει, την κατάσταση της υγείας της, το βαθμό ευσυγκινησίας, τα χαρακτηριστικά της σχέσης που τη συνδέει με τον πατέρα του παιδιού της.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι έρχεται ένα παιδί δεν μπορεί παρά να αναστατώσει τη ζωή της εγκύου. Το καινούργιο παιδί-αν και ακόμη εντελώς άγνωστο-ζει μέσα σε εκείνη και χάρη σε εκείνη: σε ψυχολογικό επίπεδο αποτελεί μέρος της ζωής της μητέρας όπως αποτελεί μέρος της και σε βιολογικό επίπεδο. Με άλλα λόγια, ο γυναικείος οργανισμός συμμετέχει ενεργά με όλα του τα όργανα στην παραγωγική διαδικασία.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων όλα εξελίσσονται φυσιολογικά, κυρίως χάρη στις καλύτερες γενικές συνθήκες στις οποίες ζουν σήμερα οι γυναίκες της χώρας μας και στις προόδους που έχουν γίνει στον τομέα της περίθαλψης.
Παρ' όλα αυτά, η εγκυμοσύνη και ο τοκετός παραμένουν γεγονότα σύνθετα και ευαίσθητα. Κάποιο πρόβλημα, μεγάλο ή μικρό, μπορεί πάντοτε να εμφανιστεί. Κυρίως μπορούν να εμφανιστούν πολλοί φόβοι, αρκετές φορές αδικαιολόγητοι ή κακώς εκφρασμένοι.
Για αυτό είναι χρήσιμο η γυναίκα που είναι έτοιμη να φέρει στον κόσμο ένα παιδί να γνωρίζει καλά τους διαφορετικούς βιοφυσικούς μηχανισμούς που τίθενται σε λειτουργία από την ανάπτυξη μιας νέας ύπαρξης μέσα στο σώμα της, τους σκοπούς που εξυπηρετούν οι διάφορες εξετάσεις που γιατροί και ειδικοί της προτείνουν να κάνει, τους κινδύνους που θα μπορούσε να συναντήσει.

Για να γεννηθεί ένα παιδί, αρκεί μια μικρή βοήθεια από την πλευρά των ειδικών και των εξοπλισμένων για τη γυναίκα τμημάτων των μαιευτηρίων ή των κλινικών. Για να γίνει αυτό σωστά, χωρίς φόβους ή επιπλοκές, χρησιμεύει να είναι από πριν γνωστό σε τι χρειάζεται το καθετί.

Πότε θα γεννηθεί
Η φυσιολογική διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι εννέα μήνες από τη στιγμή της σύλληψης. Πολλές φορές υπολογίζεται με άλλους τρόπους: 10 σεληνιακούς μήνες, 40 εβδομάδες, 280 ημέρες. Γενικά οι γυναικολόγοι αναφέρονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης με εβδομάδες, γιατί η εβδομάδα είναι η πιο κατάλληλη μονάδα μέτρησης για να περιγράψει το ρυθμό της εμβρυϊκής ανάπτυξης.

Ο υπολογισμός της πιθανής ημερομηνίας τοκετού
Γίνεται απλά με το να προσθέσει κανείς 10 ημέρες στην ημερομηνία της τελευταίας περιόδου και μετά να υπολογίσει το τέλος των 9 μηνών από την ημερομηνία αυτή.

Η ημερομηνία του τοκετού, όμως, δεν συμπίπτει πάντα με εκείνη που είχε προβλεφθεί. Θα ήταν πολύ βολικό για όλους να μπορούν να γίνονται ακριβείς προβλέψεις αλλά, δυστυχώς, είναι αδύνατον διότι οι παράγοντες που επηρεάζουν την έναρξη ενός τοκετού είναι πάρα πολλοί. Στις γυναίκες με ανώμαλο έμμηνο κύκλο ο υπολογισμός γίνεται ακόμη λιγότερο αξιόπιστος διότι είναι πιο δύσκολο να καθοριστεί με ακρίβεια πότε έγινε η ωογένεση και κατά συνέπεια η σύλληψη. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, εάν οι κύκλοι είναι 28-30 ημερών και η εγκυμοσύνη προχωρά ομαλά, είναι δυνατό ο τοκετός να προβλεφθεί με απόκλιση δέκα ημέρες πριν ή μετά την προβλεπόμενη ημερομηνία.

Οι γυναικολογικές εξετάσεις
Η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική διαδικασία, για αυτό η γυναίκα δεν θα πρέπει να αισθάνεται ξαφνικά άρρωστη, αν και πολλές φορές εμφανίζονται από την αρχή μικροενοχλήσεις. Εάν είστε σίγουρες ότι περιμένετε παιδί, είναι καλύτερο να πραγματοποιήσετε το συντομότερο μία γυναικολογική εξέταση για να ελέγξετε ότι όλα ξεκίνησαν καλά, να μάθετε πως να συμπεριφέρεστε και να αποφύγετε την εμφάνιση προβλημάτων στο μέλλον.

Η πρώτη επίσκεψη
Πολλές γυναίκες νομίζουν, ακόμη και σήμερα, ότι μια γυναικολογική εξέταση στην αρχή της εγκυμοσύνης μπορεί να ενέχει κίνδυνο. Αντιθέτως, ένας σωστά διενεργούμενος έλεγχος δεν προκαλεί επικίνδυνους ερεθισμούς και παρέχει πολλές πληροφορίες μεγάλης σημασίας. Πράγματι, με μια γυναικολογική εξέταση μπορεί να εκτιμηθεί η θέση, η διάσταση και η σύσταση της μήτρας και συνεπώς να διαγνωσθεί η εγκυμοσύνη και να ανακαλυφθούν πιθανές ανωμαλίες.
Φυσικά είναι υποχρέωση του γιατρού να προσπαθήσει να προβλέψει και να εμποδίσει, στα όρια του δυνατού, τα τυχόν προβλήματα. Αυτή η πρώτη εξέταση τον βοηθάει κατ' αρχήν να καταλάβει εάν η έγκυος ανήκει στον μικρό αριθμό γυναικών που μπορεί να έχουν μια εγκυμοσύνη "με ρίσκο", δηλαδή εάν εκτίθεται περισσότερο στον κίνδυνο των επιπλοκών απ' ότι ο συνήθης μέσος όρος.
Σαν παράγοντες κινδύνου με ιατρικό, κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντολογικό χαρακτήρα θεωρούνται οι εξής:

  • Εάν η γυναίκα πάσχει από ορισμένες ασθένειες, όπως υπέρταση, σύνδρομο του ανοσοποιητικού συστήματος, καρδιοπάθειες, διαβήτη, σοβαρές ασθένειες του ήπατος ή των νεφρών, σοβαρή αναιμία, ασθένειες του ενδοκρινολογικού συστήματος κλπ.
  • Εάν έχει ιστορικό προβλημάτων που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη (αποβολές, πρόωρους τοκετούς κλπ) ή προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις του γεννητικού συστήματος.
  • Εάν είναι μικρότερη των 17 ετών ή πάνω από 35.
  • Εάν η έγκυος είναι τοξικομανής ή είχε στο παρελθόν παρόμοια προβλήματα.
  • Εάν ζυγίζει 20% περισσότερο ή λιγότερο από το ιδανικό βάρος.
  • Εάν έχει προβλήματα στειρότητας.
  • Εάν ζει ή εργάζεται σε συνθήκες που μπορεί να βλάψουν την ίδια ή το έμβρυο.
  • Εάν έχει μετακομίσει πρόσφατα και δεν έχει συγγενείς στη χώρα.
  • Εάν είναι ανύπαντρη ή μόνη.
  • Εάν έχει χαμηλό εισόδημα.
  • Εάν κατοικεί σε ακατάλληλο σπίτι.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η εγκυμοσύνη θα πρέπει να συνεχιστεί με πολύ ιδιαίτερη φροντίδα.

Κατά την πρώτη επίσκεψη, λοιπόν, ο γυναικολόγος θα συλλέξει, πριν απ' όλα, τα στοιχεία για το ιστορικό δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στους παράγοντες κινδύνου. Είναι καλό να φέρετε μαζί σας σε αυτή την εξέταση τα αποτελέσματα των πιο πρόσφατων εξετάσεων, την ομάδα αίματος τη δική σας και του πατέρα παιδιού, το όνομα και τον αριθμό τηλεφώνου του οικογενειακού γιατρού και ένα χαρτάκι όπου θα έχετε σημειώσει την ημερομηνία έναρξης της τελευταίας περιόδου.
Στη συνέχεια ο γυναικολόγος θα συστήσει μια σειρά από εργαστηριακές αναλύσεις που έχουν σαν σκοπό να καθορίσουν με ακρίβεια την κατάσταση της υγείας σας. Αυτή η πρώτη εξέταση σας βοηθά επίσης να ενημερωθείτε σχετικά με αυτά που πρέπει ή δεν πρέπει να κάνετε σ' αυτούς τους μήνες που ακολουθούν: από εδώ και στο εξής η καθημερινή σας ζωή δεν θα είναι η ίδια, ίσως μερικές συνήθειες θα πρέπει να αλλάξουν αμέσως και κάποιες άλλες αργότερα. Αλλά το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να φροντίζετε πολύ περισσότερο την υγεία σας.
Συνεπώς, η συζήτηση με το γιατρό χρησιμεύει στο να πάρετε όλες τις απαραίτητες οδηγίες ώστε να ξαναοργανώσετε με ησυχία τη ζωή σας.

Οι επόμενες επισκέψεις.
Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι εξετάσεις θα πρέπει να γίνονται μια φορά το μήνα, εκτός από την περίπτωση επιπλοκών οπότε είναι πιο συχνές. Στη διάρκεια αυτών των περιοδικών ελέγχων, ο γιατρός συγκρίνει το αποτέλεσμα των εργαστηριακών  αναλύσεων και συστήνει άλλες, με σκοπό να έχει υπό συνεχή έλεγχο όλες τις λειτουργίες του οργανισμού που μπορεί να αλλάξουν προοδευτικά στην πορεία της εγκυμοσύνης. Σε κάθε εξέταση θα ελέγχονται επίσης το βάρος του σώματος, η αρτηριακή πίεση και η κατάσταση των γεννητικών οργάνων ώστε να ανακαλυφθούν εγκαίρως τυχόν ανωμαλίες και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα.
Αποτέλεσμα αυτής της σωστής παρακολούθησης είναι η θεαματική ελάττωση των επιπλοκών.
Η αίσθηση ότι "νιώθετε καλά" δεν είναι λόγος για να αποφύγετε τις περιοδικές εξετάσεις: δυστυχώς, πολλές επιπλοκές δεν δίνουν αμέσως συμπτώματα που θα σας κάνουν να ανησυχήσετε. Θα είναι επίσης ακόμη μια ευκαιρία για να ξεκαθαρίσετε τις αμφιβολίες και να βρείτε απαντήσεις στα τόσα ερωτήματα που δημιουργούνται με την εγκυμοσύνη. 
Φυσικά, εάν η εγκυμοσύνη δεν προχωρεί όπως πρέπει, το ημερολόγιο των επισκέψεων και αναλύσεων θα είναι εντελώς διαφορετικό, ανάλογα με τις οδηγίες του γιατρού.

Πηγή: Κέντρο Σπουδών Prenatal

28 Ιουν 2011

Κάντε την επίσκεψη στο γιατρό παιχνίδι




Πώς θα το πάμε στο γιατρό χωρίς το πακέτο «μιζέρια, γκρίνια, δάκρυα»;

Της Φλώρας Κασσαβέτη με τη συνεργασία της Εύης Αθανασιάδου, παιδοψυχολόγου-ψυχοθεραπεύτριας

0ι τακτικές επισκέψεις στο γιατρό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προστασίας της υγείας του μικρού παιδιού. Αν προσθέσετε τώρα και τους εμβολιασμούς, που τα πρώτα χρόνια είναι αρκετοί, τότε οι επισκέψεις στο γιατρό μπορεί να· γίνουν κάτι παραπάνω από τακτικές. Βάλτε όμως τον εαυτό σας στη θέση του παιδιού και θα δείτε ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα: περιορισμένος χώρος, περίεργη μυρωδιά, παράξενα εργαλεία κι ο κύριος ή η κυρία που προκάλεσε πόνο την προηγούμενη φορά είναι ακόμα εκεί. Το παιδάκι σε αυτή την ηλικία έχει ήδη αρχίσει να κάνει «συνδέσεις». Μην ξεχνάτε ότι ήδη είναι γενικά επιφυλακτικό με πρόσωπα που δεν ξέρει καλά. Πόσο μάλλον με κάποιον που το εξετάζει από την κορυφή μέχρι τα νύχια και που τελικά παραβιάζει με μια ένεση το σωματικό του εγώ, το οποίο μόλις έχει αρχίσει το παιδάκι να συνειδητοποιεί. Πώς μπορείτε να μειώσετε το στρες κάνοντας την επίσκεψη στο γιατρό ανώδυνη για όλους; Η σωστή προετοιμασία είναι το κλειδί σε αυτή την περίπτωση. Επίσης, είναι σημαντικό να είστε ειλικρινής με το παιδάκι. Μπορεί να είναι μικρό, όμως καταλαβαίνει. Δεν του λέμε «πάμε βόλτα» και ξαφνικά βρισκόμαστε στο ιατρείο του γιατρού. Αν πρόκειται για μια επίσκεψη που έχει προγραμματιστεί, καλό είναι να προετοιμάσετε το παιδάκι μιλώντας του για αυτή μια-δυο μέρες πριν. Εξηγήστε του γιατί θα πάτε στο γιατρό, δίνοντας έμφαση σε όσα θα γίνουν εκεί. «Πάμε στο γιατρό για να σε ζυγίσει, να μετρήσει το κεφαλάκι σου και να ακούσει την καρδούλα σου.» Αν πάλι υπάρχει πρόβλημα υγείας, πείτε του ότι πάτε για να δει αν τα αυτάκια ή ο λαιμός του είναι κόκκινα και για να σας δώσει φάρμακο για να περάσουν. Αν πρόκειται να γίνει εμβόλιο μιλήστε του για αυτό. Εξηγήστε του ότι ο γιατρός το κάνει για να μην τρέχει η μυτούλα ή για να μη βήχει, κι ότι πονάει, αλλά το τσίμπημα κρατάει λίγο. Αυτή είναι η ρεαλιστική αντίληψη των πραγμάτων. Αντίθετα το να «παραλείπετε» να του πείτε ότι θα γίνει εμβόλιο ή το να λέτε ότι δεν πονάει κλονίζει την εμπιστοσύνη του μικροαπέναντι' σας. Ορίστε τι άλλο μπορεί να βοηθήσει·.
Παίξτε το γιατρό
Επειδή τα δίχρονα-τρίχρονα αντιλαμβάνονται τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι κι αγαπούν το παιχνίδι ρόλων, εφοδιαστείτε με το βαλιτσάκι του γιατρού στην παιδική του έκδοση κι αποκτήστε την «ευχάριστη» συνήθεια να παίζετε τακτικά το «γιατρό» χρησιμοποιώντας τα εργαλεία. «Να δούμε τα αυτάκια, να ακούσουμε την καρδούλα, να βάλουμε θερμόμετρο», αφήνοντας τελευταία, αλλά χωρίς ποτέ να την παραλείπετε, την ένεση επαναλαμβάνοντας «Πόνεσες; Πάει πέρασε!». Φροντίστε να παίζετε το ρόλο του γιατρού κι αντίστροφα να αφήνετε το ίδιο το παιδί να τον υποδύεται, κάτι που θα του δώσει την ευκαιρία να νιώσει «ο κυρίαρχος του παιχνιδιού». Μπορείτε μάλιστα να το ενθαρρύνετε -αν δεν αρχίσει να το κάνει από μόνο του- να εξετάσει την κούκλα του ή το ζωάκι του. Σύντομα θα το ακούσετε να χρησιμοποιεί λέξεις, όπως «σώπασε, πέρασε, δεν πονάει πολύ»!
Επιλέξτε τη σωστή ώρα
Φροντίστε το παιδάκι να είναι ταϊσμένο και να μην πεινάει (μην ξεχνάτε ότι μπορεί να αργήσετε, πράγμα που θα εντείνει την πείνα του). Καλό μάλιστα είναι να έχει κοιμηθεί και να είναι ξεκούραστο, γιατί πολλά παιδιά όταν είναι κουρασμένα εκνευρίζονται και γίνονται θορυβώδη. Αν ο γιατρός αργεί ή προηγούνται άλλοι και το παιδάκι σας είναι ανήσυχο, ενημερώστε ότι θα βγείτε για να το πάτε μια μικρή βόλτα με τα πόδια.

  Δώστε έμφαση στην παρουσία σας
Αν το παιδάκι γκρινιάζει και κλαίει πριν ή κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, δώστε έμφαση στο γεγονός ότι θα είστε συνεχώς μαζί του. «Θα είμαι κι εγώ μέσα.» Μπορεί να είναι αυτονόητο όμως το βοηθάτε να μειώσει το στρες του εστιάζοντας σε κάτι θετικό.
Ο καλύτερος τρόπος για να εξετάσει ο γιατρός το παιδάκι είναι εκείνο να κάθεται στην αγκαλιά σας. Έτσι ο γιατρός μπορεί ανενόχλητος να εξετάζει τα μάτια, τα αυτιά, το λαιμό και να ακούει την καρδούλα του, ενώ ταυτόχρονα το παιδάκι νιώθει ασφαλές.
■  Δώστε έμφαση και στην παρουσία του παιδιού!
Πολλές φορές βοηθάει το παιδί όταν ο γιατρός το κοιτάει την ώρα που μιλάει και δίνει οδηγίες. Αυτό συχνά μαγνητίζει τα μικρά παιδιά. Η αλληλεπίδραση του γιατρού με το μωρό σας είναι σημαντική σε αυτή τη φάση. Μη μιλάτε στο γιατρό για το παιδί σαν να μη βρίσκεται εκεί. Αντίθετα, γυρίστε στο μικρό σας και πείτε: «Για δείξε ποιο αυτάκι σε πονάει.» Η συμμετοχή του παιδιού όχι μόνο διευκολύνει τον παιδίατρο αλλά δίνει και στο παιδί την αίσθηση ότι είστε όλοι μια ομάδα που συνεργάζεται με στόχο το καλό του. Επίσης, η επικοινωνία με το παιδί δεν πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικά στα θέμα- τα υγείας. Μπορείτε να ενημερώνετε το γιατρό αναφέροντας ευχάριστα επιτεύγματα, π.χ. «Ο Πέτρος πίνει το γάλα του με το ποτηράκι τώρα, γιατρέ, κι όχι με το μπουκάλι!». Ακόμα κι αν είναι άρρωστο περιορίστε όσο το δυνατόν περισσότερο την ανησυχία σας, γιατί το παιδί την αντιλαμβάνεται.
Η επίμαχη στιγμή!
Η ώρα της ένεσης είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση. Συνήθως οι περισσότεροι παιδίατροι κάνουν την ένεση ενώ ο γονιός κρατά στην αγκαλιά του το παιδί. Κρατήστε το παιδάκι στο πλάι κι αγκαλιάστε το κορμάκι του με τα χέρια σας, κρατώντας σταθερό το χεράκι που θα δεχτεί την ένεση. Αν η ένεση γίνει στο πόδι, θα πρέπει να το ξαπλώσετε και να το κρατήσετε. Προσέξτε οι κινήσεις σας να είναι ήρεμες, γιατί το άγχος σας μεταδίδεται στο παιδί από τον τρόπο που το κρατάτε. Αν είστε αγχωμένη, προτιμήστε να δώσετε το παιδάκι στο σύντροφο σας. Πολλές φορές βοηθάει το να του αποσπάσετε την προ- σοχή την επίμαχη στιγμή με κάποιο ερέθισμα γιατί αργεί να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί καθώς ο εγκέφαλος του επεξεργάζεται δύο πληροφορίες ταυτόχρονα. Μπορείτε μάλιστα να του προσφέρετε υποστήριξη δίνοντας του να κρατήσει ένα αγαπημένο κουκλάκι. Δώστε χρόνο στο παιδάκι να συνέλθει μετά, χωρίς να υπερβάλλετε. Πάρτε το αγκαλίτσα, δώστε του φιλάκι, αποφεύγοντας να το ντύσετε με γρήγορες κινήσεις. Αν έχετε δίδυμα, φροντίστε να υπάρχει και δεύτερο άτομο μαζί για να ηρεμήσει το πρώτο παιδάκι ενώ έρχεται η σειρά του δεύτερου. Καλό είναι πάντως να υπάρχει μια ευχάριστη σύνδεση μετά το τσίμπημα. Πολλοί παιδίατροι συνηθίζουν να δίνουν κάτι στο παιδάκι, π.χ. μια καραμελίτσα ή ένα αυτοκόλλητο. Μπορείτε όμως να του επιφυλάσσετε μια ευχάριστη έκπληξη, όπως μια βόλτα μέχρι το σπίτι του παππού ή τον αγαπημένο του χυμό στο σπίτι, το οποίο μάλιστα αν «συνταγογραφήσει» ο γιατρός θα είναι ακόμα καλύτερα. Κατά την επιστροφή, κι αφού έχει ησυχάσει το παιδάκι, συζητήστε μαζί του για την εμπειρία που πέρασε. Ρωτήστε το: «Πόνεσες;», και συνεχίστε, «Ναι, έχεις δίκιο. Το εμβόλιο πονάει, αλλά ο πόνος περνάει γρήγορα, έτσι δεν είναι;». Έτσι το βοηθάτε να είναι καλύτερα προετοιμασμένο για την επόμενη φορά.

Να αλλάζω παιδίατρο;
Κάποια παιδάκια στην ηλικία αυτή αντιδρούν υπερβολικά καθ' όλη τη διάρκεια της επίσκεψης στον παιδίατρο. Ο φόβος του παιδιού δεν πρέπει να αποτελέσει αιτία να αλλάζετε παιδίατρο, αν είστε ευχαριστημένη κι η στάση του απέναντι στο παιδί είναι αυτή που πρέπει. Εξάλλου, η απομάκρυνση ή η αποφυγή του παράγοντα που προκαλεί το φόβο δεν θεραπεύει τη φοβία. Αντίθετα η συχνή επαφή, η σταδιακή εξοικείωση κι η υποστήριξη κατά τη διάρκεια της επίσκεψης είναι αυτή που οδηγεί τελικά σε απευαισθητοποίηση. Αν πάντως το παιδάκι αντιδρά πολύ έντονα κάθε φορά που πάτε στο γιατρό, θα πρέπει να εξετάσετε αν υπάρχει κάτι άλλο που εντείνει αυτή τη φοβία, π.χ. ο δικός σας εκνευρισμός που μεταδίδεται στο παιδί.

To resume της υπόθεσης
Μιλήστε στο παιδάκι για την επίσκεψη στο γιατρό δύο μέρες πριν.
Φροντίστε το ραντεβού με το γιατρό να γίνει σε ώρα που το παιδάκι είναι ταϊσμένο και ξεκούραστο.
Διαβάστε ένα παιδικό βιβλίο με ανάλογο περιεχόμενο.
Απαντήστε με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις του παιδιού ενισχύοντας το αίσθημα ασφάλειας.
Αν πρόκειται να γίνει εμβόλιο, συζητήστε το με το παιδάκι.

Πηγή: Περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ" 

27 Ιουν 2011

Σύνδρομο Noonan


Με την λέξη σύνδρομο αναφερόμαστε σε ένα σύνολο πολλαπλών ανωμαλιών που επαναλαμβάνονται κατά ένα σταθερό τρόπο και έχουν κοινό παθογενετικό μηχανισμό. Το όνομα του συγκεκριμένου συνδρόμου οφείλεται στην Dr Jacqueline Noonan, η οποία ως παιδοκαρδιολόγος σε Νοσοκομείο των ΗΠΑ, παρατήρησε ότι πολλά παιδιά με στένωση της πνευμονικής αρτηρίας είχαν χαμηλό ανάστημα για την ηλικία τους και παρουσίαζαν ταυτόχρονα παρόμοια χαρακτηριστικά του προσώπου. Η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου ανέρχεται περίπου σε 1/5000 γεννήσεις. 

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συνδρόμου NoonanΣτο σύνδρομο Νοοnan παρατηρούνται κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του προσώπου, τα οποία είναι:
  • -    Πτώση του άνω βλεφάρου (βλεφαρόπτωση).
  • -    Στρογγυλό σχήμα ματιών με επίκλινη φορά προς την εξωτερική τους άκρη (προς τα κάτω φορά των βλεφαρικών σχισμών).
  • -    Μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ των δύο ματιών (υπερτελορισμός).
  • -    Καθίζηση της ρίζας της μύτης, που είναι η περιοχή ανάμεσα στους δύο οφθαλμούς.
  • -    Πτερύγια των αυτιών σε χαμηλότερη από τη κανονική θέση και το λοβίο του αυτιού μπορεί να έχει κατεύθυνση προς το πρόσθιο μέρος του προσώπου παρά προς τους ώμους.
  • -    Μέτωπο πλατύ και προέχων.
  • -    Μαλλιά σκληρά, σγουρά και με χαμηλή πρόσφυση στον αυχένα.
  •  Άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι:
  • -     Ο ουρανίσκος σε σχήμα θόλου (θολωτή υπερώα) που μπορεί να δημιουργήσει δυσκολία στη σίτιση και διαταραχές της ομιλίας.
  • -    Κοντός λαιμός που παρουσιάζει πτύχωση δέρματος. Αυτές οι πτυχές βρίσκονται αμφοτερόπλευρα στο πίσω μέρος του και εκτείνονται ως το άνω μέρος των ώμων. Ως αποτέλεσμα, ο λαιμός από πίσω να φαίνεται φαρδύτερος από ότι από μπροστά και δημιουργεί μία έντονη κλίση μέχρι το άνω μέρος των ώμων.
Δεν είναι απαραίτητο ότι όλα τα παιδιά με το σύνδρομο αυτό θα εμφανίσουν το σύνολο αυτών των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του προσώπου. Έχει παρατηρηθεί ότι με το πέρασμα του χρόνου και την ενηλικίωση τα χαρακτηριστικά αυτά αμβλύνονται και γίνονται λιγότερο εμφανή.  


Σιτιστικές διαταραχές
Τα σιτιστικά προβλήματα είναι συνήθη κυρίως κατά τη βρεφική ηλικία, όπου μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία στην πρόσληψη βάρους. Επίσης, εμφανίζουν εύκολη κόπωση κατά τη διάρκεια της σίτισης και απουσία ενδιαφέροντος για το γεύμα τους. Μπορεί να παρουσιαστούν συχνά επεισόδια εμετών κατά την εναλλαγή από την υγρή στην στερεά τροφή. 


Οφθαλμολογικές ανωμαλίες
Τα πιο συχνά προβλήματα της όρασης στο σύνδρομο Noonan είναι η μυωπία και ο στραβισμός. 


Ακουολογικές ανωμαλίες
Αν και μπορεί αν παρατηρηθούν διαταραχές στην ακοή, το πιο συνηθισμένο πρόβλημα είναι οι περιοδικές λοιμώξεις του μέσου ωτός και η αυξημένη συλλογή κυψελίδας.


Ανωμαλίες του λεμφικού συστήματος
Μπορεί να εμφανιστεί αυξημένη αυχενική διαφάνεια, δηλαδή το επιπλέον υγρό στο πίσω μέρος του λαιμού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και το οίδημα των χεριών και ποδιών που παρατηρείται κατά τη γέννηση των παιδιών με αυτό το σύνδρομο.


Μυοσκελετικές ανωμαλίες
Το στέρνο μπορεί να εμβαθύνεται προς τα μέσα σε παιδιά με σύνδρομο Noonan. Ο μυϊκός τόνος μπορεί να είναι μειωμένος (υποτονία) στη βρεφική ηλικία και προκαλεί κάποια καθυστέρηση στην κινητική ανάπτυξη. Επίσης, μπορεί να παρατηρηθεί αδεξιότητα στις κινήσεις.  


Δέρμα και μαλλιά
Μπορούν να παρουσιαστούν κοντά, αραιά μαλλιά ή σκληρά, σγουρά, καθώς και ανωμαλίες στα θυλάκια του τριχωτού της κεφαλής. Ξηρές περιοχές δέρματος και μικρά καφέ χρώματος εξανθήματα μπορούν να βρεθούν. Διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος
Το 65% των παιδιών με σύνδρομο Noonan έχουν την τάση να μελανιάζουν εύκολα, και πιο σπάνια εμφανίζουν προβλήματα αιμορραγιών. Επίσης, έχει εντοπιστεί ανωμαλία στον παράγοντα ΧΙ πήξης του αίματος. Για αυτόν τον λόγο, προληπτικά, τα παιδιά με σύνδρομο Noonan παραμένουν για παρακολούθηση μετά από κάθε επέμβαση, ώστε να διαπιστώνεται ότι δεν έχουν μετεγχειρητικές αιμορραγίες. Διαταραχές στη σωματική ανάπτυξη
Αν και συνήθως γεννιούνται με φυσιολογικό βάρος, μετά τη γέννηση οι καμπύλες του βάρους και του ύψους κυμαίνονται στα χαμηλότερα επίπεδα των φυσιολογικών ορίων. Σε μερικές περιπτώσεις γίνεται θεραπευτική παρέμβαση με αυξητική ορμόνη. 


Ψυχοκινητική εξέλιξη
Η ψυχοκινητική εξέλιξη μπορεί να παρουσιάσει καθυστέρηση στα παιδιά με σύνδρομο Noonan. Για παράδειγμα, η ηλικία στην οποία κάθεται το παιδί είναι περίπου 10 μήνες, και η ηλικία στην οποία περπατά χωρίς βοήθεια περίπου 21 μήνες. To 10-25 % των παιδιών με σύνδρομο Noonan χρειάζονται σημαντική εξειδικευμένη εκπαίδευση. Το σύνδρομο αυτό δεν έχει συνήθως σχέση με σοβαρά μαθησιακά προβλήματα. Παρόλα αυτά, σε μεμονωμένα άτομα, έχει αναφερθεί ότι παρουσιάζουν σημάδια ισχυρογνωμοσύνης, ευερεθιστότητας στη συμπεριφορά και αδεξιότητας στις κινήσεις. 


Διαταραχές του λόγου
Η ανάπτυξη του λόγου μπορεί αν έχει καθυστέρηση. Πιστεύεται ότι σχετίζεται με την ύπαρξη θολωτής υπερώας, η οποία μπορεί αν επιφέρει δυσκολία στη σίτιση και διαταραχές στην ομιλία. 


Εφηβεία
Περίπου το 60 % των αγοριών με σύνδρομο Noonan μπορεί αν έχουν κρυψορχία (εκτοπία των όρχεων από τη φυσιολογική τους θέση). Μελέτες έχουν δείξει ότι η κρυψορχία μπορεί αν ελαττώσει την ικανότητα αναπαραγωγής αλλά αυτό συμβαίνει όταν και οι δύο όρχεις είναι έκτοποι. Πρώιμη χειρουργική αντιμετώπιση βοηθάει έτσι ώστε να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα. Η εφηβεία μπορεί αν καθυστερήσει εξίσου σε αγόρια και κορίτσια. Για τα κορίτσια η ηλικία που αρχίζει η έμμηνος ρύση είναι 14,5 ετών. Η καθυστέρηση της εφηβείας μπορεί αν δημιουργήσει συναισθηματικές διαταραχές όπως επίσης και καθυστέρηση στη σύγκλιση των οστών και τοιουτοτρόπως η ανάπτυξη μπορεί να συνεχιστεί για μακρύτερο χρονικό διάστημα. 


Διάγνωση του συνδρόμου
Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση, όπου διαπιστώνεται ότι ο ασθενής παρουσιάζει έναν αριθμό ή όλα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Γενετική Το σύνδρομο Noonan συναντάται εξίσου σε άνδρες και σε γυναίκες. Θετικό οικογενειακό ιστορικό έχει αναφερθεί στο 50 % των περιπτώσεων. Πρόσφατα αναγνωρίσθηκε μετάλλαξη σε ένα γονίδιο (ΡΤΡ11) το οποίο βρίσκεται στο χρωμόσωμα 12, στο 50 % των περιπτώσεων του συνδρόμου Noonan. Επιπλέον, έχει αναγνωρισθεί ότι περισσότερα από ένα γονίδια μπορούν να προκαλέσουν το σύνδρομο. Όταν δεν υπάρχει κληρονομικότητα, δηλαδή περισσότερα από ένα άτομο με το ίδιο σύνδρομο στην οικογένεια, το σύνδρομο Noonan εμφανίζεται από αυτόματη μετάλλαξη στη γενετική πληροφορία (νέα μετάλλαξη). Αυτό ευθύνεται για το άλλο 50 % των περιπτώσεων. 


Πως είναι να έχεις στην οικογένεια σου ένα παιδί με σύνδρομο Noonan;
Οι γονείς ενός παιδιού με σύνδρομο Noonan θα πρέπει να ενημερωθούν για τις «ειδικές ανάγκες» του παιδιού τους. Οι δυσκολίες μπορεί αν είναι εμφανείς κατά τη γέννηση ή να μη γίνουν αντιληπτές μέχρι τα πρώτα παιδικά χρόνια. Τα πρώτα προβλήματα συνήθως έχουν σχέση με τις καρδιακές ανωμαλίες ή τις διαταραχές στη σίτιση. Οι γονείς, συχνά μπαίνουν στη διαδικασία αφενός να κάνουν τακτικές επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία για πλήρη ιατρικό έλεγχο και αφετέρου για μακροχρόνιες παραμονές σε Νοσοκομεία Παίδων. Κατά γενική ομολογία πολλοί γονείς παρουσιάζουν μεγάλες δυσκολίες στο να αντιμετωπίσουν την ευρεία κλίμακα των χαρακτηριστικών προβλημάτων τα οποία κάνουν το σύνδρομο Noonan μία τόσο πολύπλοκη κατάσταση. 
Οι γονείς συχνά αισθάνονται «απομονωμένοι» λόγω της κατάστασης των παιδιών τους και λόγω του ότι το σύνδρομο αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό και αναγνωρισμένο. Είναι αξιοσημείωτο ότι μεμονωμένες οικογένειες γνωρίζουν όλους όσους έχουν το ίδιο σύνδρομο και ζουν κοντά τους, ενώ εξειδικευμένα γραφεία αγνοούν τα σχετικά προβλήματα. Ποια είναι η πρόγνωση για το σύνδρομο Noonan;Υπό τον όρο ότι η καρδιακή ανωμαλία δεν είναι σοβαρή, η ζωή των παιδιών με σύνδρομο Noonan είναι κανονική.


Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος λοιμώξεων στο σύνδρομο Noonan;
Πολλοί γονείς αλλά και άτομα που έχουν το σύνδρομο δηλώνουν μειονεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα όσον αφορά τα λοιμώδη νοσήματα. Οι πιο συνήθεις λοιμώξεις είναι αυτές που έχουν σχέση με τα αυτιά και το αναπνευστικό σύστημα. Καμία συγκεκριμένη αιτιολογία δεν έχει αναφερθεί για αυτό. 


Υπάρχουν αυξημένα οδοντιατρικά προβλήματα στο σύνδρομο Noonan;
Οι νεογιλοί οδόντες συνήθως αργούν να μεγαλώσουν ενώ τα δόντια αργότερα αναπτύσσονται σε ακανόνιστη διάταξη. Πρώιμη φθορά και νέκρωση έχει αναφερθεί όπως και έλλειψη δοντιών από το σύνολο της οδοντοστοιχίας. 


Αν το σύνδρομο Noonan είναι γενετική ανωμαλία γιατί δεν υπάρχει ιστορικό του συνδρόμου στην οικογένεια μου;
Περίπου στις μισές περιπτώσεις που αφορούν στο σύνδρομο δεν υπάρχει ιστορικό της γενετικής διαταραχής στην οικογένεια. Πιστεύεται ότι η γενετική διαταραχή προέρχεται από μετάλλαξη στα γονίδια είτε στο σπέρμα είτε στο ωράριο. Η λειτουργία κατασκευής σπέρματος προϋποθέτει δημιουργία ενός ακριβούς αντιγράφου των μισών γονιδίων του πατέρα και η λειτουργία αντιστοίχως κατασκευής ωαρίων προϋποθέτει δημιουργία ενός ακριβούς αντιγράφου των μισών γονιδίων της μητέρας. Και αυτό σαν τάξη μεγέθους είναι σαν να κάνουμε φωτοτυπίες όλους τους τόμους της εγκυκλοπαίδειας 10 φορές. Και αυτό θα είναι μόνο για ένα σπέρμα ή ένα ωάριο. Όμως, όλοι μας παράγουμε εκατομμύρια ωαρίων και δισεκατομμύρια σπερματοζωαρίων και κάθε ένα είναι αντιγραφή των μισών γονιδίων μας. Όλοι γνωρίζουμε ότι ένα φωτοτυπικό μηχάνημα μπορεί να μουντζουρώσει ή και να παραλείψει μία σελίδα. Παρόμοια λειτουργεί και η αντιγραφή των γονιδίων. Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι σφάλματα αντιγραφής μπορεί να προκύψουν από καιρό σε καιρό και πιθανώς δεν έχει τίποτα να κάνει με την ηλικία ή τους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Πηγή: www.anaptyksi.gr

26 Ιουν 2011

Bad Bad Bad

Αν ψάχνετε χους λόγους που κρύβονται πίσω από την κακή συμπεριφορά του παιδιού σας, τότε πρέπει να ξέρετε ότι η εξήγηση συνήθως είναι απλή.
Επιστημονική επιμέλεια: Λίζα Βάρβογλη, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος
«Όπως όλα τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας έτσι κι ο γιος μου σε ηλικία τριών ετών ήταν ατίθασος. Ακόμη και τότε όμως ήταν τόσο αξιολάτρευτος που μου ήταν αδύνατο να του επιβάλλω την απαιτούμενη πειθαρχία. Αντιδρούσε, μετά έσκαγε ένα πονηρό χαμόγελο, το οποίο με έκανε να γελάω και να τον συγχωρώ. Ο σύζυγος μου κι εγώ τον αφήναμε να ξεφεύγει χωρίς να τιμωρείται, όπως θα έπρεπε. Και πολλές φορές υποκύπταμε στις απαιτήσεις του Λαυρέντη επειδή ήμαστε πολύ κουρασμένοι για να υποστούμε τα παράπονα ή τα κλάματα που έμπηγε, μόλις του λέγαμε όχι. Το αποτέλεσμα; Η πειθαρχία του παιδιού μας έγινε ο μεγάλος εφιάλτης μας! Πώς λοιπόν να έβαζα ένα τέλος σε αυτή την τρέλα; Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι έπρεπε να θέσω κανόνες και μετά να τους τηρήσω με κάθε τρόπο, ό,τι κι αν συνέβαινε. Όποτε δεν τους ακολουθούσα, έπρεπε να υποστώ τις συνέπειες.»
Εάν το παιδί μπορεί να σας κάνει να αλλάξετε γνώμη, τότε θα αγνοεί συνεχώς τους κανόνες σας. Προσπαθήστε να εφαρμόσετε τις παρακάτω στρατηγικές για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τα συνηθισμένα προβλήματα συμπεριφοράς.

Το παιδί μου... δέρνει!
Δίνει ξύλο; Στην πραγματικότητα είναι μια φυσιολογική φάση που περνάνε τα παιδιά στα πλαίσια της ανάπτυξης τους (όταν αρχίζουν να περπατάνε) και συνήθως ξεκινά στην ηλικία των 2 ετών περίπου. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αγνοήσετε τις επιθετικές πράξεις του παιδιού σας. Πρέπει να διδάξετε στα μικρά παιδιά ότι είναι κακό να χτυπάνε τους άλλους. Βοηθήστε τα να ελέγχουν τις ορμές τους. Πολλές φορές ο λόγος που το παιδί καταφεύγει στο να χτυπήσει τα άλλα παιδάκια είναι επειδή δεν έχει αναπτύξει ακόμα καλές γλωσσικές ικανότητες. Έτσι, μην μπορώντας να εκφράσει με λόγια αυτό που θέλει, καταφεύγει σε «έργα» και χειροδικεί.
Όταν λέτε σε ένα παιδί «αν χτυπήσεις το παιδάκι ξανά, θα φύγουμε!», του δίνετε την άδεια να το επαναλάβει πριν μπλέξει σε μπελάδες. Στο μυαλό του παιδιού σας, το να του λέτε κάτι τέτοιο του δίνει το «πράσινο φως» και δεν είναι αυτό το μήνυμα που θέλετε να του περάσετε. Όταν χτυπήσει κάποιο άλλο παιδάκι ή εσάς, τραβήξτε το αμέσως και πείτε του: «Δεν χτυπάμε, γιατί πονάει.» Το να του επαναλαμβάνετε τον κανόνα σας και να του τον εξηγείτε, θα το βοηθήσει να καταλάβει γιατί θα πρέπει να τον τηρήσει. Στη συνέχεια, του λέτε «αν θέλεις κάτι, πες το με λόγια». Αν το παιδί δεν έχει αρκετά καλές λεκτικές ικανότητες, του δίνουμε εμείς έτοιμη τη φράση, όπως για παράδειγμα το παροτρύνουμε να πει «δώσε μου σε παρακαλώ το κουβαδάκι σου», υποδεικνύοντας έτσι τη σωστή συμπεριφορά. Στη συνέχεια απομακρύνετε το από το χώρο. Αν είσαστε στον παιδότοπο, φύγετε αμέσως. Αν πάλι-είσαστε στο σπίτι, βάλτε τον μπόμπιρα σας τιμωρία για ένα-δύο λεπτά. Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι με το να χτυπάει δεν κερδίζει τίποτα. Αν χτυπήσει ένα παιδάκι που παίζουν μαζί, επειδή θέλουν και τα δύο το ίδιο παιχνίδι, πάρτε το μακριά του. Θα αρχίσει να καταλαβαίνει ότι με το να χρησιμοποιεί το λόγο έχει καλύτερα αποτελέσματα.
Συμπέρασμα: Εξηγήστε στο παιδί πώς να λύσει το «πρόβλημα» με λόγια και δώστε του ένα λεκτικό μοντέλο για να το ακολουθήσει.
Γκρινιάζει αφόρητα!
Γιατί το κάνουν τα παιδιά; Διότι πιάνει! Η γκρίνια σπάει τα νεύρα των γονιών και γι' αυτό το λόγο έχουν την τάση να υποκύπτουν μάλλον εύκολα.
Παραδεχτείτε το. Τα παιδιά μερικές φορές αναγκάζονται να γκρινιάζουν για να κερδίσουν την προσοχή σας. Όταν σας ζητήσει κάτι με ήρεμο τόνο, μπορεί να μην του δώσετε σημασία. Μην του λέτε αυτομάτως όχι. Σκεφτείτε αν υπάρχει σοβαρός λόγος να του αρνηθείτε αυτό που σας ζητάει. Σε περίπτωση που υπάρχει, εξηγήστε του κι έτσι το παιδί σας θα καταλάβει ότι το εννοείτε. Μάλλον δεν θα είναι ευχαριστημένο, όμως θα πάψει να γκρινιάζει.
Αν όμως δεν δώσετε σημασία στο ήπια διατυπωμένο αίτημα του, τότε αυτή... η εκνευριστική φωνή είναι - πώς να το κάνουμε - αποτελεσματική! Σας αναγκάζει να γυρίσετε προς το μέρος του και να ακούσετε αυτό που θέλει να σας πει. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να του πείτε απλά: «Δεν ακούω γκρινιάρικες φωνές. Αν μου μιλήσεις με γλυκιά φωνή, θα σου δώσω αυτό που θέλεις.» Μετά κρατήστε την υπόσχεση σας.
•      Συμπέρασμα: Να ακούτε με προσοχή όταν σας ζητάει κάτι το παιδί σας.

Οργίζεται με to παραμικρό!
Τα αρκετά μικρά παιδιά, που δεν είναι σε θέση ακόμη να μιλήσουν καλά, όσο περισσότερο θυμώνουν, φοβούνται ή απελπίζονται τόσο περισσότερο ξεσπάνε σε κλάματα, σε στριγκλιές και σε καμώματα. Όμως και τα μεγαλύτερα παιδιά προσχολικής ηλικίας καταφεύγουν σε αυτή τη συμπεριφορά, όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν.
Ίσως να φωνάξετε, να αρπάξετε το παιδί σας από το χέρι ή ακόμα και να του δώσετε και καμιά στον ποπό. Αντί να κάνετε τα παραπάνω, παραμείνετε απαθείς -για ό,τι και να συμβεί - όσο το δυνατόν γίνεται.
Θυμώνει για κάτι που δεν του δώσατε; Μπορείτε να του πείτε: «Ξέρω πως θέλεις να φας το μπισκότο και ξέρω πως είσαι θυμωμένος. Όμως θα φάμε το βραδινό πολύ σύντομα και δεν τρώμε γλυκά πριν το γεύμα. Μπορείς όμως να το φας μετά ως επιδόρπιο.» Με το να φέρεστε στο παιδί σας με αυτό τον τρόπο, θα καταλάβει τα αισθήματα του κι έτσι θα αποκτήσει την αίσθηση tou ελέγχου. Είναι εξίσου σημαντικό να δίνετε στο παιδί την επιλογή ανάμεσα σε δύο πράγματα που εσείς έχετε προεπιλέξει κι εγκρίνει. Με αυτό τον τρόπο το παιδί δεν έχει την αίσθηση ότι του επιβάλλεστε και αισθάνεται ότι παίρνει τις δικές του αποφάσεις κι αποκτά την αυτονομία του.
•      Συμπέρασμα: Μη θυμώνετε όταν το παιδί σας είναι θυμωμένο. Το μαθαίνετε να κάνει ακριβώς το ίδιο.


Δεν θέλει να πάει για ύπνο
Τα παιδιά δεν πηγαίνουν στο κρεβάτι όταν τους το ζητάτε, επειδή προτιμούν να συνεχίσουν το παιχνίδι τους ή να μείνουν μαζί σας. Γι* αυτό το λόγο, εφαρμόστε ένα καθημερινό τελετουργικό. Βάζετε τα παιδιά για ύπνο πάντα την ίδια ώρα, π.χ. στις 7. Εκείνα βάζουν τις πυτζάμες τους και διαβάζετε μαζί ένα βιβλίο. Να συμπεριλάβετε όλες τις ανάγκες του παιδιού σας στο τελετουργικό, όπως μια τελευταία βόλτα στο γιο-γιο, μια αγκαλιά για καληνύχτα. Μετά, απλά αντιμετωπίστε τα καμώματα - είναι προσωρινά. Για να βοηθήσετε το μικρό σας να αισθανθεί ότι έχει το μερικό έλεγχο της κατάστασης, αφήστε το να διαλέξει ποιες πυτζάμες θέλει να φορέσει ή ποια ιστορία θέλει να διαβάσετε. Τέλος, φροντίστε να πηγαίνει το παιδί σας για ύπνο αρκετά νωρίς. Από τη στιγμή που θα είναι εξουθενωμένο, θα γίνει δύστροπο, θα του φταίνε όλα και δεν θα μπορεί να αποκοιμηθεί
•       Συμπέρασμα: Οι καβγάδες που γίνονται για τον ύπνο συνήθως συμβαίνουν όταν εσείς δεν βάζετε όρια στα παιδιά σας.

Αντιδρά προκλητικά
Γύρω στην ηλικία των 2 ή 3 ετών, ο μέχρι πριν λίγο γλυκύτατος άγγελος σας μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα πεισματάρικο, πάρα πολύ αυθάδικο παιδί, το οποίο αρνείται να ακούσει ή να ακολουθήσει τα λόγια σας. Η πιο αγαπημένη του λέξη; «Όχι!» Τι συμβαίνει; Σε αυτή την ηλικία περίπου, τα παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν ότι έχουν το μερικό έλεγχο στο περιβάλλον τους και προσπαθούν να γίνουν πιο ανεξάρτητα.0 χειρότερος τρόπος να χειριστείτε την προκλητικότητα του παιδιού σας είναι να το μαλώσετε ή να του κάνετε κήρυγμα. Μην το βομβαρδίσετε με λόγια. Να είστε απλά σταθεροί και ξεκάθαροι. Αρνηθείτε να μαλώσετε μαζί του. Να ξέρετε ότι υπάρχουν στιγμές που ίσως να μη θέλει να κάνει κάτι, όπως για παράδειγμα να μαζέψει τα παιχνίδια του, κι ότι τα αισθήματα του είναι σεβαστά και κατανοητά, αλλά να επιμείνετε ότι παρ' όλα αυτά πρέπει να το κάνει. Πείτε απλά: «Ας αρχίσουμε. Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις μια χαρά.» Μετά πάρτε το από το χέρι και βοηθήστε το να μαζέψει τα παιχνίδια του.
•       Συμπέρασμα: Μην κάνετε το λάθος να συμπεριφέρεστε στα παιδιά σαν να είναι ενήλικες.

Do's and don't's
Τι να κάνετε
  Να επιδοκιμάζετε τη σωστή συμπεριφορά του πολύ πιο συχνά απ' όσο του υπαγορεύετε κανόνες υπακοής. Δίνοντας το παράδειγμα, θα βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει πώς περιμένετε από αυτό να συμπεριφέρεται.
  Να μιλήσετε για τις απαιτήσεις σας κάποια ήρεμη κι ήσυχη στιγμή. Όταν οι φωνές είναι υψωμένες, τα παιδιά ταράζονται και δεν αφομοιώνουν αυτά που λένε οι γονείς.
Τι να μην κάνετε
Να περιμένετε πολύ καιρό για να διορθώσετε την άσχημη συμπεριφορά. Όσο περισσότερο περιμένετε τη στιγμή που θα φερθεί το παιδί άσχημα, τόσο πιο δύσκολο είναι γι' αυτό να μάθει να μη φέρετε έτσι.
Την ώρα της κακής συμπεριφοράς του παιδιού να του «βγάζετε λόγο» και να δίνετε χιλιάδες εξηγήσεις. Εφαρμόστε αποφασιστικά τον κανόνα που έχετε θέσει από πριν, θυμίζοντας τον ταυτόχρονα στο παιδί.

Πηγή: Περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"

Επίσης:

24 Ιουν 2011

Μην αμελείτε τα παραμύθια......


Σύμφωνα με μία έρευνα στη Μεγάλη Βρετανία, οι έντονοι ρυθμοί εργασίας και οι απαιτητικές συνθήκες ζωής των νέων γονέων δεν τους επιτρέπουν να διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά τους! 


Η εταιρεία Τalk Τalk ρώτησε 2.000 γονείς σε όλη τη Βρετανία πόσο χρόνο ξοδεύουν στην ανάγνωση παραμυθιών στα παιδιά τους προτού αυτά κοιμηθούν. 


Το 52% απάντησε ότι συνεχίζει να διαβάζει στα παιδιά του μια ιστορία ώστε να κοιμηθούν, ενώ το 48% παραδέχθηκε πως πλέον δεν διαθέτει τον απαιτούμενο χρόνο γι΄ αυτή την «υποχρέωση». 


Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι στην Ελλάδα το ποσοστό εκείνων που αμελούν να διαβάσουν μία ωραία ιστορία στα παιδιά τους, είναι μικρότερο. 


Και αυτό γιατί στη χώρα μας η ανάγνωση των παραμυθιών ήταν ανέκαθεν μία προσφιλής συνήθεια. 


Είναι δεδομένο ότι η ανάγνωση ιστοριών ή παραμυθιών από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής ενός βρέφους συμβάλλει στην πνευματική αλλά και τη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και αυτό πρέπει να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας. 


Επίσης, ο χρόνος που «σπαταλάμε» για να διαβάσουμε ένα παραμύθι στο παιδί μας, θεωρείται από τους πιο ποιοτικούς σε ό,τι έχει να κάνει με το συναισθηματικό δέσιμό μας μαζί του! 


Τα παιδιά ηλικίας 3 έως 4 ετών είναι τα περισσότερο «διψασμένα» για παραμύθια, ενώ περισσότερα από τα μισά παιδιά ηλικίας 3-8 ετών χαρακτήρισαν τη συγκεκριμένη δραστηριότητα την πιο αγαπημένη τους ασχολία με τους γονείς τους! 


Το διάβασμα παραμυθιού πριν από τον ύπνο βρέθηκε στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των μικρών παιδιών, πάνω από την παρακολούθηση τηλεόρασης ή τα βιντεοπαιχνίδια, ενώ το 82% των παιδιών δήλωσαν ότι το διάβασμα ενός παραμυθιού τα βοηθά να κοιμηθούν καλύτερα. 


Γι’ αυτό αν είστε από τις μητέρες που λένε ότι γνωρίζουν τα οφέλη από το διάβασμα ενός παραμυθιού αλλά δεν προλαβαίνουν, εμείς σας προτείνουμε να αφήσετε κατά μέρος μία άλλη σας ασχολία εκείνη την ώρα και να αφιερωθείτε στο μικρό σας. 


«Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν την κυρίαρχη θέση του παραμυθιού ως διαδικασίας εκμάθησης και συναισθηματικής σύνδεσης με τους γονείς» ανέφερε ο παιδοψυχολόγος Ρίτσαρντ Γούλφσον, επικεφαλής της μελέτης, καταλήγοντας πως «αν και είναι δύσκολο για τους γονείς να διαθέσουν πλέον χρόνο στα παιδιά τους για το διάβασμα ενός παραμυθιού πριν από τον ύπνο, ωστόσο αυτές οι στιγμές βοηθούν στην ισχυροποίηση των δεσμών και παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των παιδιών». 


Τα ρούχα μπορούν να περιμένουν στο καλάθι των απλύτων, όπως και το τραπέζι μπορεί να μείνει με τα πιάτα αμάζευτα! Τον χρόνο που χάνετε με το παιδί σας σε μία πολύ καθοριστική ηλικία ανάπτυξης του συναισθηματικού κόσμου, δεν θα σας δοθεί ευκαιρία να τον ξανακερδίσετε!

Πηγή: mother.gr

Επίσης:
Παραμύθι: Το θεραπευτικό
Πόσο σημαντικό είναι το βραδινό παραμύθι;
Δημιουργήστε τα δικά σας παραμύθια
Διαβάστε βιβλία στα παιδιά σας!
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού παιδικού βιβλίου;