30 Νοε 2009

Θέλω να απολαμβάνω τις ώρες με τη μαμά μου



«Ποια είναι η ιδανική μητέρα; Μα φυσικά η δική μου. Όταν ήμουν μικρός, περνούσε χρόνο μαζί μου για παιχνίδι. Τώρα που είμαι στην εφηβεία βρίσκεται δίπλα μου όταν τη χρειάζομαι, ενώ παράλληλα σέβεται τις επιλογές μου».

Μαγειρεύουν μαζί, βλέπουν τηλεοπτικά προγράμματα που τους ενδιαφέρουν και συζητούν πώς πέρασε η μέρα για τον γιο στο σχολείο και για τη μαμά στη δουλειά. Η σχέση του 17χρονου Άρη και της μητέρας του Βικτώριας Αλεξανδράτου είναι, όπως λένε και οι δύο, ιδανική. «Το σημαντικότερο είναι πως οτιδήποτε και αν κάνουμε μαζί στον ελεύθερο χρόνο μας, το θέλουμε και οι δύο και πάνω απ΄ όλα η μητέρα μου δεν αφιερώνει χρόνο μηχανικά, μόνο για να καλύψει το κενό των ωρών που λείπει από το σπίτι, αλλά πραγματικά το απολαμβάνει. Αυτό είναι για μένα το στοιχείο της τέλειας μητέρας», λέει στα «ΝΕΑ» ο μαθητής της Γ΄ Λυκείου.





Το σύνδρομο της τέλειας μαμάς απασχολεί τόσο τα παιδιά όσο και τις γυναίκες. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι τα κριτήρια που προσδιορίζουν την τελειότητα διαφέρουν από τη μία ομάδα στην άλλη.



Οι επιστημονικές έρευνες των τελευταίων δεκαετιών δείχνουν ότι δύο από τα σημαντικότερα στοιχεία που συμβάλλουν στη δημιουργία μιας επιτυχημένης οικογένειας είναι η σταθερότητα και η συνέπεια. Έτσι, οι μαμάδες που δείχνουν την αγάπη και τη στοργή στα παιδιά τους, ενώ ταυτόχρονα θέτουν όρια και κανόνες τους οποίους τηρούν, φτάνουν, σύμφωνα με την ψυχολόγο δρ Λίζα Βάρβογλη, κοντά σε αυτό που αποκαλούμε τελειότητα.



«Θα πρέπει ωστόσο να είμαστε πολύ προσεχτικοί στη χρήση αυτού του όρου, γιατί η έννοια της τελειότητας δεν υφίσταται, τουλάχιστον όχι έτσι όπως τη φαντάζονται οι μαμάδες. Οι πολλαπλοί ρόλοι και οι πλασματικές εικόνες της σύγχρονης γυναίκας έτσι όπως διαφημίζονται- η γυναίκα που μοιάζει με σούπερ μόντελ είναι πάντα χαρούμενη και ξεκούραστη, έχει μια καταπληκτική και καλά αμειβόμενη εργασία και παράλληλα μπορεί και φτιάχνει σπιτικά φαγητά και γλυκά σε καθημερινή βάση- δημιουργούν υψηλές απαιτήσεις και προσδοκίες. «Αυτές οι απαιτήσεις όμως δεν είναι πραγματικές και σε τελική ανάλυση δεν είναι αυτό που ζητούν τα παιδιά», σημειώνει.



Οι ανησυχίες

Είναι γεγονός, όπως προσθέτει, ότι οι μητέρες ανησυχούν για τα λάθος πράγματα: αν είναι καλύτερες από τις άλλες ή αν θα κάνουν τα ίδια λάθη με τις δικές τους. «Ουσιαστικά προβάλλουν το δικό τους άγχος, τις ενοχές και την ανησυχία στα παιδιά τους και συχνά δεν έχουν τον χρόνο ή τη διάθεση να “ακούσουν” τι πραγματικά επιθυμεί το παιδί. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να κουβαλάει τόσο στρες και υψηλές προσδοκίες η σύγχρονη μαμά, που παγιδεύεται στις σκέψεις της και τη συνακόλουθη κακή της διάθεση». Από την πλευρά της, η κ. Βικτώρια Αλεξανδράτου δηλώνει ότι από τότε που ο Άρης ήταν μικρός προσπαθούσε να ασχολείται μαζί του δημιουργικά «και όχι να κάνω το βολικό για πολλές “παρκάρισμα” στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή. Παράλληλα όμως δεν άφησα τις ενοχές, επειδή έλειπα αρκετές ώρες από το σπίτι λόγω δουλειάς, να αλλάζουν τον ρόλο μου. Δεν έγινα έτσι φίλη με τον γιο μου, κάνοντάς του όλα τα χατίρια, αλλά κράτησα τη σχέση στο επίπεδο της μητέρας- παιδιού. Ένα παιδί άλλωστε δεν θέλει μία ακόμη φίλη, αλλά τη μαμά του».



ΤΟ ΣΤΡΕΣ



«Η τελειότητα που αναζητούν πολλές γυναίκες δεν υπάρχει», ξεκαθαρίζουν οι ειδικοί





«Δεν μετράει ο πολύς, αλλά ο ποιοτικός χρόνος με το παιδί»



ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ όμως φαίνεται να έχουν τη δική τους άποψη για το ποια μαμά είναι ιδανική. Τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης με τίτλο «Τι κάνει μια μητέρα τέλεια;»- η οποία πραγματοποιήθηκε από την ιστοσελίδα Τhe Βaby Website και συγκέντρωσε τις απαντήσεις 3.000 παιδιών, ηλικίας 6 έως 15 ετών- έδειξαν ότι τα παιδιά έχουν άλλη γνώμη για το πώς θέλουν τη μαμά τους.



Έτσι, έχοντας μια λίστα με 33... μητρικές δραστηριότητες και χαρακτηριστικά, σημείωσαν αυτά που θεωρούν ότι πρέπει πάση θυσία να έχει η δική τους. Όπως επεσήμαιναν μάλιστα οι υπεύθυνοι της έρευνας, στο τοπ 10 των αρμοδιοτήτων δεν ήταν ούτε να πλένει καθημερινά ούτε να σηκώνεται το βράδυ, κάθε φορά που εκείνα ξυπνούν.



Το καθήκον

Το νούμερο 1 καθήκον της τέλειας μαμάς θα πρέπει να είναι, σύμφωνα με τους μικρούς κριτές, το να απολαμβάνει τις ώρες που περνάει μαζί τους.



Η τέλεια μαμά ωστόσο δεν είναι ίδια για όλες τις ηλικίες. Τα παιδιά, ηλικίας 8 και 9 ετών, σύμφωνα με μελέτη της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχολόγων, θέλουν τη μητέρα τους να εκφράζει την αγάπη της, δίνοντάς τους φιλιά και αγκαλιές. Αντίθετα οι έφηβοι, 14 και 15 ετών, ενδιαφέρονται η μητέρα τους να σέβεται και να καταλαβαίνει τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντά τους.



«Για τα παιδιά είναι σημαντικό να έχουν τη μαμά δίπλα τους, όχι με την έννοια του να είναι διαρκώς κοντά τους χωροταξικά, αλλά να υπάρχει αγάπη χωρίς όρους, αποδοχή, κατανόηση, επικοινωνία και ποιοτικός χρόνος.



Η κούραση

Το παιδί δεν ενδιαφέρεται αν η μαμά έφτιαξε σπιτικό παστίτσιο με χειροποίητα μακαρόνια, αλλά αν είναι κουρασμένη και έχει μούτρα.



Ενδιαφέρεται για το αν η μαμά μπορεί να καθήσει μαζί του, αν θα το ρωτήσει για τη μέρα του, αν θα κάνει σχέδια μαζί του για το Σαββατοκύριακο και αν καταλάβει τις μικροανησυχίες του».





Θέλουν η μητέρα τους να εργάζεται



ΟΤΑΝ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ φτάνει στο αν θα πρέπει η τέλεια μητέρα να εργάζεται, τα παιδιά, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, απαντούν «ναι».



Η πλειονότητα των παιδιών που συμμετείχαν σε μελέτη Αμερικανών κοινωνιολόγων- τα δύο τρίτα- θέλουν η μητέρα τους να δουλεύει, αν και το μεγαλύτερο ποσοστό θα προτιμούσε η δουλειά αυτή να είναι μερικής απασχόλησης. Απάντησαν μάλιστα και στην ερώτηση «τι θέλετε να αλλάξει στη δουλειά της μαμάς σας;» και το ένα τρίτο ευχήθηκε να είναι λιγότερο στρεσαρισμένη και κουρασμένη.



«Δεν θα ήθελα μια μητέρα που να μένει σπίτι, καταπιέζοντας τις επιθυμίες της.



Θέλω να είναι ανεξάρτητη, δυναμική και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα ήθελα να τη βλέπω να κάνει μια δουλειά που δεν θα την εκφράζει, που δεν θα τη χαροποιεί, γιατί αυτό θα την έκανε να είναι μονίμως αγχωμένη, κάτι που θα το μετέφερε και στο σπίτι», λέει ο 17χρονος Άρης.



Πηγή: www.tanea.gr

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ



Η χρήση των υπερηχογραφημάτων



* Τι μπορούν να δείξουν τα υπερηχογραφήματα;

* Λόγοι για να κάνετε υπερηχογράφημα



Τα υπερηχογραφήματα εγκυμοσύνης μπορούν να αποδειχθούν πολύ χρήσιμα και να δώσουν πολλές πληροφορίες, είναι όμως σημαντικό να θυμάστε ότι έχουν περιορισμούς. Η ακρίβεια ενός υπερηχογραφήματος εγκυμοσύνης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τα προσόντα, την επιδεξιότητα και την εμπειρία του ειδικού στην χρήση των υπερήχων ιατρού που θα κάνει την εξέταση, καθώς επίσης και από την ικανότητά του στην ερμηνεία των εικόνων. (Σημ.Μετ.: Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται ο όρος τεχνολόγος υπερήχων. Ωστόσο, στην ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια ειδικότητα και τα υπερηχογραφήματα εγκυμοσύνης εκτελούνται από ιατρό – συνήθως γυναικολόγο – ειδικευμένο στην χρήση υπερήχων. Για τον λόγο αυτό στο μεταφρασμένο κείμενο χρησιμοποιείται παντού ο όρος «ειδικός ιατρός στην χρήση υπερήχων».) Ωστόσο…



…ακόμα και οι πιο έμπειροι στην χρήση των υπερήχων ιατροί, με τον απολύτως καλύτερο εξοπλισμό, ενδέχεται να παραβλέψουν στοιχεία και να παρερμηνεύσουν εικόνες, απλώς λιγότερο συχνά!



Τα ακριβή αποτελέσματα των υπερηχογραφημάτων εξαρτώνται επίσης από το στάδιο της εγκυμοσύνης και το τι έχει σκοπό να επιτύχει η εξέταση με υπερήχους. Για παράδειγμα, είναι πολύ εύκολο να καθοριστεί η θέση ενός αγέννητου παιδιού, αλλά χρειάζεται ένας πολύ έμπειρος ειδικός στην χρήση των υπερήχων ιατρός για να ανιχνευθούν προβλήματα της εγκυμοσύνης ή φυσικές ανωμαλίες του μωρού. Ακόμα και τότε, η ανίχνευση κάποιων ανωμαλιών δεν είναι πάντα εφικτή και μέχρι και στο 10% των περιπτώσεων, θα υποτεθεί λανθασμένα πως ένα μωρό έχει κάποια ανωμαλία, ενώ στην πραγματικότητα θα είναι απόλυτα υγιές.



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μερικοί γυναικολόγοι αγοράζουν συσκευές υπερήχων για να κάνουν «ανεπίσημα» υπερηχογραφήματα σε κάθε επίσκεψη της εγκύου στο ιατρείο τους. (Αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικό μέρος των επισκέψεων ρουτίνας στο γυναικολόγο και μπορείτε να αρνηθείτε να υποβληθείτε σε αυτό αν προτιμάτε.) Γενικά οι περισσότεροι γυναικολόγοι δεν έχουν πολύ εξειδικευμένη εκπαίδευση στη χρήση και την ερμηνεία των υπερηχογραφημάτων και δεν μπορούν να δώσουν όλες τις δυνατές πληροφορίες. Θα χρειαστείτε ένα «επίσημο» υπερηχογράφημα από ιατρό ειδικό στην χρήση υπερήχων, με τα κατάλληλα προσόντα, προκειμένου να λάβετε περισσότερο λεπτομερείς πληροφορίες και/ή να επιβεβαιωθούν οριστικά οποιαδήποτε ευρήματα του γυναικολόγου σας.



Τι μπορούν να δείξουν τα υπερηχογραφήματα;



Ένα υπερηχογράφημα μπορεί να αποκαλύψει το μέγεθος του μωρού μετά την 6η εβδομάδα της κυήσεως (και συνεπώς να εκτιμήσει την ηλικία κυήσεώς του). Μεταγενέστερα υπερηχογραφήματα (μετά την 18η εβδομάδα) μπορούν να δείξουν τη θέση στην οποία βρίσκεται το μωρό και να ανιχνεύσουν πολλές εμφανείς φυσικές ανωμαλίες (όπως λυκόστομα ή ελάττωμα της καρδιάς). Τα υπερηχογραφήματα δεν μπορούν να αποκαλύψουν τη γενετική «σύνθεση» ενός μωρού. Αυτού του είδους οι πληροφορίες μπορούν να ληφθούν μόνο μέσω γενετικής εξέτασης. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι και το 40 με 50% των μωρών με γενετικές διαταραχές θα ανιχνευτούν μέσω «λεπτών ενδείξεων» (“soft signs”) που εντοπίζονται από τον ειδικό στην χρήση των υπερήχων ιατρό μετά την 18η εβδομάδα (διαταραχές όπως διογκωμένη πτυχή του δέρματος στον αυχένα του μωρού, η οποία ενδέχεται να υποδηλώνει γενετική διαταραχή, ενδέχεται όμως και να μη σημαίνει τίποτα). Τα υπερηχογραφήματα μπορούν επίσης να δείξουν τη θέση του πλακούντα και πιθανότατα να ρίξουν φως σε άλλα ζητήματα όπως στο να εντοπιστεί η αιτία αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή η ανίχνευση πολλαπλής κυοφορίας (δίδυμης ή πολύδυμης).



Οι εικόνες των υπερηχογραφημάτων γενικά περιορίζονται από το εύρος πεδίου (scope) του αισθητήρα και από το μέχρι πού μπορούν να φτάσουν τα ηχητικά κύματα. Επομένως, κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού της περιόδου της εγκυμοσύνης ολόκληρο το μωρό μπορεί να φανεί στην οθόνη, συχνά κουνώντας τα χέρια και τα πόδια του, αλλά οι λεπτομέρειες του προσώπου του είναι συνήθως λιγότερο ευδιάκριτες. Κατά το δεύτερο μισό της περιόδου της εγκυμοσύνης, δεν μπορεί να φανεί ολόκληρο το μωρό την ίδια στιγμή, μπορείτε όμως συνήθως να δείτε καθαρότερες εικόνες των χαρακτηριστικών του προσώπου, των χεριών και των ποδιών του.



Λόγοι για να κάνετε υπερηχογράφημα



Ο γυναικολόγος σας μπορεί να ζητήσει ένα υπερηχογράφημα (ή περισσότερα από ένα) σε διάφορες χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για διαφορετικούς λόγους. Αν η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά, τα υπερηχογραφήματα ρουτίνας δεν είναι υποχρεωτικά (και μερικές γυναίκες όντως τα αρνούνται). Ωστόσο το πιο συνηθισμένο υπερηχογράφημα ρουτίνας συνήθως προγραμματίζεται περί την 18η ή μέχρι την 20η εβδομάδα της κυήσεως και έχει σκοπό την ανίχνευση ενδεχομένων ανωμαλιών στο μωρό.



Μερικοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να γίνει ένα υπερηχογράφημα είναι συνήθως οι εξής:



* Επιβεβαίωση μίας εγκυμοσύνης

* Φόβοι ή υποψίες για αποβολή του εμβρύου

* Εξωμήτρια κύηση

* «Χρονολόγηση» της εγκυμοσύνης

* Γενετικές εξετάσεις

* Ανίχνευση διδύμων ή πολυδύμων

* Ανίχνευση ανωμαλιών

* Αιμορραγία σε προχωρημένη εγκυμοσύνη

* «Μικρά» μωρά

* «Μεγάλα» μωρά

* Έλεγχος της θέσης του πλακούντα

* Ανίχνευση της στάσης του μωρού

* Κατάσταση υγείας του μωρού όταν είναι υπερήμερο



Επιβεβαίωση μιας εγκυμοσύνης



Μια εγκυμοσύνη συνήθως επιβεβαιώνεται με εξέταση ούρων ή εξέταση αίματος. Ωστόσο, αν ο γυναικολόγος σας ανησυχεί για πιθανή αποβολή (εξαιτίας κολπικής αιμορραγίας) ή ίσως για εξωμήτριο κύηση, ενδέχεται να προτείνει υπερηχογράφημα για να εξετάσει οπτικά την εγκυμοσύνη και να εκτιμήσει το πόσο προχωρημένη είναι (καθώς και να ελέγξει αν όλα εξελίσσονται ομαλά). Ένα υπερηχογράφημα ενδέχεται επίσης να συσταθεί για την επιβεβαίωση μιας βιώσιμης, εξελισσόμενης εγκυμοσύνης για μωρά που συνελήφθησαν μέσω θεραπειών γονιμότητας.



Φόβοι ή υποψίες για αποβολή του εμβρύου



Αν παρουσιάζετε κολπική αιμορραγία πριν την 20ή εβδομάδα της κυήσεως (κάτι που είναι πιθανό να υποδηλώνει αποβολή) ο γυναικολόγος σας ενδέχεται να ζητήσει υπερηχογράφημα (ή δύο υπερηχογραφήματα σε περίοδο μίας εβδομάδας περίπου), για να ελέγξει τον παλμό της καρδιάς του μωρού (αν είναι μεγαλύτερο των 6 εβδομάδων) και να δει αν η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Τα υπερηχογραφήματα μπορούν επίσης να συνδυαστούν με εξετάσεις αίματος για να σχηματιστεί καλύτερη ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει.



Σαν γενικός οδηγός:



Είναι δυνατό να ανιχνευθεί εγκυμοσύνη 5½ εβδομάδων (από την ημέρα της συλλήψεως) από ένα υπερηχογράφημα. Ένας μικροσκοπικός θύλακας μπορεί να φανεί, αλλά ίσως το μωρό και οι παλμοί της καρδιάς του να μην ανιχνευθούν ακόμα. Έχετε υπόψιν πως παρ’ ότι είναι δυνατό να απεικονιστεί μια τόσο πρώιμη εγκυμοσύνη, σε πολλές περιπτώσεις ενδέχεται να μην ανιχνευθεί, επειδή ο θύλακας είναι τόσο μικρός. Ίσως χρειαστεί να κάνετε ακόμα ένα υπερηχογράφημα περίπου μια εβδομάδα αργότερα, αν ακόμα νιώθετε ότι είστε έγκυος και/ή το επίπεδο της (ορμόνης) χοριακής γοναδοτροπίνης (HCG) στο αίμα σας ανεβαίνει.



Ένα μωρό μπορεί να φανεί στις 6 με 7 εβδομάδες και οι παλμοί της καρδιάς του μπορούν επίσης να ανιχνευθούν σε αυτό το πρώιμο στάδιο (90 ως 110 παλμοί το λεπτό πριν την 6η με 7η εβδομάδα, κατόπιν 110 ως 200 παλμοί το λεπτό καθώς το μωρό μεγαλώνει). Και πάλι ίσως χρειαστεί να επαναληφθεί το υπερηχογράφημα περίπου μία εβδομάδα μετά για να ελεγχθεί η ανάπτυξη του μωρού.



Μεταξύ της 7ης και της 8ης εβδομάδας το μωρό και οι παλμοί της καρδιάς του μπορούν να ανιχνευθούν σχετικά εύκολα. Αυτό προϋποθέτει ότι η εγκυμοσύνη είναι πραγματικά σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης και όχι λιγότερο προχωρημένη απ’ ό,τι νομίζατε.



Μετά την 8η εβδομάδα το μωρό και οι παλμοί της καρδιάς του φαίνονται καθαρά. Από αυτό το σημείο και έπειτα, τα υπερηχογραφήματα είναι πιθανότερο να γίνονται για να παρακολουθείται η καλή κατάσταση της υγείας του μωρού. Το υπερηχογράφημα μπορεί να επαναληφθεί μετά από μερικές μέρες ή μία εβδομάδα περίπου για έλεγχο της ανάπτυξης και εξέλιξης του μωρού.



Αν η εγκυμοσύνη είναι αρκετά προχωρημένη ώστε να επιτρέπει την ανίχνευση των παλμών της καρδιάς του μωρού και η γυναίκα παρουσιάζει αιμορραγία, ένα υπερηχογράφημα που δείχνει ότι το μωρό είναι ζωντανό είναι στις περισσότερες περιπτώσεις (85%) ενδεικτικό του ότι η εγκυμοσύνη παρ’ όλα αυτά θα συνεχιστεί ομαλά. Ωστόσο, μέχρι και για το 15% των γυναικών, ακόμα και αν το υπερηχογράφημα έδειξε ότι το μωρό τους ήταν ζωντανό, απέβαλαν σε κάποιο στάδιο. Θα μπορούσε να σας φανεί χρήσιμη η ανάγνωση της σελίδας για τις αποβολές.



Εξωμήτρια κύηση



Εξωμήτρια (ή έκτοπη) κύηση προκύπτει όταν το ωάριο της γυναίκας γονιμοποιείται, αλλά εμφυτεύεται πριν φτάσει στη μήτρα της. Οι περισσότερες περιπτώσεις εξωμήτριας εγκυμοσύνης είναι περιπτώσεις στις οποίες το μωρό εμφυτεύεται στις ωαγωγούς σάλπιγγες (περίπου 98%), σε μερικές όμως περιπτώσεις το μωρό εμφυτεύεται έξω από τη μήτρα της γυναίκας, στην ωοθήκη της ή στην κοιλιακή κοιλότητά της. Εκτιμάται ότι περίπου το 1% των κυήσεων είναι εξωμήτριες.



Αν ο γυναικολόγος σας υποπτεύεται εξωμήτρια κύηση, συνήθως ζητά υπερηχογράφημα για να δει πού είναι το μωρό (καθώς και εξέταση αίματος για τις ορμόνες της εγκυμοσύνης). Το υπερηχογράφημα συχνά συμπεριλαμβάνει και κολπικό υπερηχογράφημα, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στον ειδικό στη χρήση υπερήχων ιατρό να ελέγξει πιο λεπτομερώς τη μήτρα και τις ωαγωγούς σάλπιγγες για να εντοπίσει το μωρό. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στη σελίδα για την εξωμήτρια εγκυμοσύνη.



«Χρονολόγηση» της εγκυμοσύνης



Η «χρονολόγηση» της εγκυμοσύνης (ή ο καθορισμός της ηλικίας κυήσεως του μωρού και συνεπώς και της ημέρας που πρόκειται να γεννηθεί) συνήθως βασίζεται στην πρώτη μέρα του τελευταίου έμμηνου κύκλου της γυναίκας. Ωστόσο, μια εξέταση «χρονολόγησης» μπορεί να ζητηθεί αν η γυναίκα:



* Είχε ασταθείς κύκλους, ή ο έμμηνος κύκλος της διακόπηκε επειδή σταμάτησε πρόσφατα ορμονική αντισύλληψη, ή θηλάζει, ή πρόσφατα της συνέβη αποβολή. (Αυτά αναλύονται σε βάθος στη σελίδα για τους διάφορους τρόπους σύλληψης.)

* Δεν γνωρίζει πότε ήταν η πρώτη μέρα της τελευταίας της περιόδου και/ή την πιθανή ημερομηνία σύλληψης του μωρού της.

* Παρουσιάζει ελαφρά «κολπική αιμόρροια», η οποία ενδέχεται να δημιουργεί σύγχυση ως προς την ημερομηνία της τελευταίας περιόδου της.



Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην σελίδα που αναφέρεται στον υπολογισμό της ημερομηνίας γέννησης του μωρού σας.



Τα υπερηχογραφήματα μπορούν να βοηθήσουν πολύ στο να καθοριστεί πόσο προχωρημένη είναι η εγκυμοσύνη μιας γυναίκας, ειδικά αν δεν γνωρίζει η ίδια. Ωστόσο, τα υπερηχογραφήματα δεν είναι πάντα ακριβή στον καθορισμό της ηλικίας κυήσεως ενός μωρού, γιατί βασίζονται στη μέτρηση του φυσικού του μεγέθους. (Κατά το αρχικό διάστημα της κύησης χρησιμοποιείται το μήκος του από την κορυφή του κρανίου ως τον κόκκυγα, ενώ αργότερα, καθώς το μωρό μεγαλώνει, χρησιμοποιείται το μήκος του μηριαίου οστού και το μέγεθος του κεφαλιού.) Οι εκτιμήσεις της ημερομηνίας γέννησης βασίζονται στον «μέσο όρο» μεγέθους των μωρών, αλλά το κάθε μωρό διαφέρει σε μέγεθος ανάλογα με τη γενετική του σύσταση (κάτι που ισχύει για όλα τα ανθρώπινα όντα). Κατά συνέπεια, οι εκτιμήσεις δεν είναι πάντοτε ακριβείς. Γενικά:



…όσο νωρίτερα γίνεται το υπερηχογράφημα, τόσο πιο ακριβές μπορεί να είναι στην εκτίμηση της αναμενόμενης ημερομηνίας γέννησης του μωρού.



Σαν οδηγός:



Τα υπερηχογραφήματα που γίνονται τις πρώτες 12 εβδομάδες της εγκυμοσύνης (κατά προτίμηση μεταξύ της 8ης και της 12ης εβδομάδας) γενικά παρουσιάζουν ακρίβεια 3-5 ημερών. Αυτό συμβαίνει γιατί το μωρό μεγαλώνει εξαιρετικά γρήγορα, και υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε ένα αγέννητο μωρό 7, 8 ή 9 εβδομάδων. Μερικοί γυναικολόγοι θα προτείνουν να γίνει νωρίς ένα υπερηχογράφημα, το οποίο θα βοηθήσει στον υπολογισμό της ημερομηνίας τοκετού της γυναίκας (ωστόσο, αν είστε σίγουρη για τις μέρες σας, τότε ένα υπερηχογράφημα χρονολόγησης δεν είναι απαραίτητο). Αν κάνετε ένα υπερηχογράφημα πριν την 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και εκτιμηθεί πως η ηλικία του μωρού σας είναι μεγαλύτερη κατά +/- 7 μέρες πριν την αρχικώς προβλεπόμενη ημερομηνία γέννησης, ο γυναικολόγος πιθανότατα θα υπολογίσει εκ νέου πότε θα γεννηθεί το μωρό σας.



Καθώς το μωρό μεγαλώνει, οι διαφορές στα στάδια ανάπτυξής του από εβδομάδα σε εβδομάδα γίνονται λιγότερο εμφανείς, αντικατοπτρίζοντας την ατομικότητα του μωρού κάθε γυναίκας. Υπερηχογραφήματα που γίνονται από την 12η ως την 20η εβδομάδα θεωρείται ότι μπορεί να έχουν ακρίβεια 10 ημερών (ή έως 10 ημερών νωρίτερα ή αργότερα από την προϋπολογισμένη ημερομηνία). Αν κάνετε υπερηχογράφημα αυτή την περίοδο και εκτιμηθεί ότι η ηλικία του μωρού σας είναι περισσότερο από +/- 10 μέρες από την αρχικά προβλεπόμενη ημερομηνία, ο γυναικολόγος πιθανότατα θα υπολογίσει εκ νέου πότε θα γεννηθεί το μωρό σας.



Υπερηχογραφήματα που γίνονται μετά την 22η εβδομάδα μπορεί να πέσουν έξω κατά 2 έως 3 εβδομάδες και κανονικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της ακριβούς ημερομηνίας γέννησης του μωρού σας (εκτός αν δεν έχετε τίποτα άλλο στο οποίο να βασιστείτε για να την υπολογίσετε). Αν κάνετε περισσότερα από ένα υπερηχογραφήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας, τα οποία σας δίνουν "πολλαπλές ημερομηνίες", τότε πρέπει να χρησιμοποιηθεί η εκτίμηση του παλαιότερου υπερηχογραφήματος.



Άλλες παράμετροι που μπορούν να επηρεάσουν τον ακριβή υπολογισμό της ηλικίας του μωρού είναι:



* Τα προσόντα του ειδικού στην χρήση των υπερήχων ιατρού, η επιδεξιότητά του και η εμπειρία του στη διενέργεια και την ερμηνεία υπερηχογραφημάτων εγκυμοσύνης.

* Η μέτρηση του μεγέθους του «θύλακα κυοφορίας» (‘gestational sac’) κατά τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης (πριν την 6η με 7η εβδομάδα), η οποία είναι λιγότερο ακριβής από τη μέτρηση του μήκους του μωρού από την κορυφή του κρανίου ως τον κόκκυγα.

* Ο χρόνος που καταναλώθηκε για τη πραγματοποίηση της εξέτασης. Οι πιο γρήγορες εξετάσεις τείνουν να είναι λιγότερο ακριβείς απ’ ό,τι στην περίπτωση που ο ειδικός στην χρήση υπερήχων ιατρός καταναλώνει περισσότερο χρόνο για να εξασφαλίσει ακριβείς μετρήσεις.

* Ο τύπος του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται (οι ψηφιακοί μηχανισμοί είναι καλύτεροι από τους αναλογικούς) καθώς και από το λογισμικό που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των στατιστικών στοιχείων χρονολόγησης της ηλικίας της κύησης.



Γενετικές εξετάσεις



Οι γενετικές εξετάσεις χρησιμοποιούνται για να ανιχνευθούν συγκεκριμένες κληρονομικές διαταραχές στα αγέννητα μωρά. Πολλές από τις διαθέσιμες γενετικές εξετάσεις περιλαμβάνουν τη χρήση υπέρηχων. Αυτές ενδέχεται να συμπεριλαμβάνουν τις παρακάτω:



* Αυχενική Διαφάνεια (ΝΤ). Κατά την εξέταση «Αυχενικής Διαφάνειας» χρησιμοποιούνται υπέρηχοι για την απεικόνιση και μέτρηση ενός θύλακα γεμάτου από υγρό στον αυχένα του μωρού κατά τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης. Η ΝΤ συνήθως γίνεται ανάμεσα στο διάστημα των 11 εβδομάδων +3 ημερών και των 13 εβδομάδων +6 ημερών για να εκτιμηθεί το αν το μωρό διατρέχει αυξημένο κίνδυνο ύπαρξης κάποιας χρωμοσωμικής ανωμαλίας όπως το σύνδρομο Down (το οποίο λέγεται και «τρισωμία 21»). Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην σελίδα που αναφέρεται στην αυχενική διαφάνεια.

* «Λήψη χοριακών λαχνών» (ή CVS). Κατά την CVS λαμβάνεται ένα μικρό δείγμα κυττάρων από τον πλακούντα του μωρού και εξετάζεται ώστε να «χαρτογραφηθούν» τα γονίδια ή τα χρωμοσώματα του μωρού με σκοπό την αναγνώριση της παρουσίας μιας γενετικής διαταραχής (όπως το σύνδρομο Down). Οι υπέρηχοι οδηγούν τον γυναικολόγο ώστε να τοποθετήσει τη βελόνα στο σωστό σημείο και να αποφύγει το μωρό. Η CVS συνήθως γίνεται μεταξύ της 10ης και 12ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στη σελίδα που αναφέρεται στην CVS.

* Αμνιοκέντηση (ή Αμνιοπαρακέντηση). Κατά την αμνιοκέντηση λαμβάνεται ένα δείγμα από το αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο βρίσκεται το μωρό στη μήτρα της μητέρας για να αποκομιστούν κύτταρα που αποβάλλονται φυσικά από το μωρό καθώς «κολυμπάει» μέσα στο υγρό. Όπως και η CVS, η αμνιοκέντηση έχει σκοπό την αναγνώριση της παρουσίας μιας γενετικής διαταραχής (όπως το σύνδρομο Down). Οι υπέρηχοι οδηγούν τον γυναικολόγο ώστε να τοποθετήσει τη βελόνα στο σωστό σημείο και να αποφύγει το μωρό. Η αμνιοκέντηση συνήθως γίνεται κατά την 15η εβδομάδα της εγκυμοσύνης περίπου, αλλά μπορεί να γίνει μέχρι και την 18η εβδομάδα ή και ακόμα αργότερα. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην σελίδα που αναφέρεται στην αμνιοκέντηση.

* Ομφαλιδιοπαρακέντηση («Cordocentesis»). Κατά την ομφαλιδιοπαρακέντηση λαμβάνεται ένα δείγμα αίματος από ένα από τα αιμοφόρα αγγεία του ομφάλιου λώρου του μωρού πριν τη γέννηση, για να εξεταστεί άμεσα το αίμα του μωρού για την ύπαρξη γενετικών διαταραχών. Ο γιατρός χρησιμοποιεί υπερηχητικές εικόνες για να κατευθύνει την είσοδο μιας μακριάς, λεπτής βελόνας μέσω της κοιλιάς και της μήτρας της γυναίκας μέσα στον ομφάλιο λώρο. Έπειτα λαμβάνεται ένα μικρό δείγμα αίματος και η βελόνα απομακρύνεται. Η ομφαλιδιοπαρακέντηση μπορεί να γίνει μόνο σε προχωρημένο στάδιο της εγκυμοσύνης, από την 18η ως την 24η εβδομάδα περίπου, όταν ο ομφάλιος λώρος έχει αναπτυχθεί αρκετά. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην σελίδα που αναφέρεται στην ομφαλιδιοπαρακέντηση.



Ανίχνευση διδύμων ή πολυδύμων



Αν ο γυναικολόγος σας (ή εσείς) υποπτεύεται ότι ενδέχεται να κυοφορείτε περισσότερα από ένα μωρά, πιθανότατα θα ζητήσει ένα υπερηχογράφημα για να διαπιστώσει αν είναι αλήθεια. Τα υπερηχογραφήματα μπορούν επίσης να γίνουν συχνότερα κατά τη διάρκεια μιας πολύδυμης εγκυμοσύνης για να ελεγχθεί το πώς αναπτύσσονται τα μωρά και σε ποια θέση βρίσκονται έτσι ώστε να γίνει κάποιος σχεδιασμός για την γέννηση. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στη σελίδα που αναφέρεται στην δίδυμη ή πολύδυμη εγκυμοσύνη.



Ανίχνευση ανωμαλιών



Το πιο συνηθισμένο υπερηχογράφημα ρουτίνας συνήθως προγραμματίζεται περί την 18η με 20ή εβδομάδα εγκυμοσύνης και έχει ως πρωταρχικό σκοπό την ανίχνευση εμφανών φυσικών ανωμαλιών στο μωρό. Ο ιατρικός όρος που έχει αποδοθεί σε αυτό το υπερηχογράφημα είναι «υπερηχογράφημα β΄-επιπέδου» και θεωρείται γενικά ως το πιο αναλυτικό υπερηχογράφημα που μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.



Τα υπερηχογραφήματα δεν μπορούν να δείξουν τη γενετική σύσταση του μωρού (αυτή μπορεί να προκύψει μόνο από γενετικές εξετάσεις). Ωστόσο, μέχρι και το 40 ως 50% των μωρών με γενετικές διαταραχές θα ανιχνευθούν από μία εξέταση υπερήχων. Ακόμα κι έτσι είναι σημαντικό να θυμάστε…



…τα υπερηχογραφήματα δεν μπορούν να αποκλείσουν όλα τα πιθανά προβλήματα σε ένα αγέννητο μωρό ενώ επίσης δεν είναι δυνατή η ανίχνευση όλων των γενετικών ελαττωμάτων από ένα υπερηχογράφημα.



Το μωρό πρέπει να είναι ηλικίας τουλάχιστον 18 εβδομάδων για να μπορεί ο ειδικός στην χρήση υπερήχων ιατρός να εξετάσει επαρκώς όλο το σώμα του μωρού για να ανιχνευθούν ανωμαλίες. Ωστόσο, κάποιες ανωμαλίες γίνονται περισσότερο εμφανείς καθώς το μωρό μεγαλώνει και αναπτύσσεται. Για παράδειγμα, η καρδιά του μωρού είναι ευκολότερο να εξετασθεί διεξοδικά περί την 22η εβδομάδα. Αν ο ειδικός ιατρός υποψιάζεται πιθανό πρόβλημα, τότε ένα λεπτομερέστερο υπερηχογράφημα του μωρού προγραμματίζεται για αργότερα, ώστε να εξεταστεί το μωρό ειδικά για την εν λόγω ανωμαλία.



Ο συνηθισμένος χρόνος των 18 με 20 εβδομάδων προέκυψε γιατί οι γυναικολόγοι ήθελαν να πετύχουν να ανιχνεύουν όσο περισσότερες ανωμαλίες όσο πιο σύντομα είναι δυνατό ώστε να αφήνουν στους γονείς μεγαλύτερη δυνατότητα επιλογής, ειδικά όσον αφορά το αν επιθυμούν να συνεχίσουν την εγκυμοσύνη αν ανιχνευτεί μια ανωμαλία. Ίσως επιθυμείτε να διαβάσετε την σελίδα σχετικά με την εμφάνιση ανωμαλίας σε ένα αγέννητο μωρό.



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσέξτε ότι τα υπερηχογραφήματα ενδέχεται να έχουν ψευδή θετικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι το υπερηχογράφημα ενδέχεται να δείξει ότι το μωρό έχει κάποιο πρόβλημα, ενώ στην πραγματικότητα είναι απόλυτα υγιές. Ανάλογα με την κατάσταση που θα «αναγνωρισθεί», την εμπειρία των ειδικών στην χρήση υπερήχων ιατρών και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε, έως και 1:10 έγκυοι γυναίκες (10%) ενδέχεται να πληροφορηθούν ότι το μωρό τους έχει συγγενή βλάβη, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην σελίδα που αναφέρεται σε θέματα που προξενούν ανησυχία.



Ως περίληψη, στη διάρκεια μιας εξέτασης για ανωμαλίες ο ιατρός που διενεργεί την υπερηχογραφική εξέταση ελέγχει:



* Την μήτρα, τον τράχηλο και την θέση του πλακούντα, σε σχέση με το έσω στόμιο του τραχήλου ώστε να διαπιστώσει αν ο πλακούντας έχει χαμηλή πρόσφυση.

* Την ποσότητα αμνιακού υγρού που περιβάλλει το μωρό για να εκτιμήσει αν είναι στα κανονικά όρια. Η μεγάλη ποσότητα υγρού είναι γνωστή ως «πολυϋδράμνιο», ενώ η μικρή ποσότητα είναι γνωστή ως «ολιγοϋδράμνιο».

* Τα δύο άκρα του ομφάλιου λώρου του μωρού και μετρά τα αιμοφόρα αγγεία σε αυτόν. Πρέπει να υπάρχουν 3 αγγεία (2 αρτηρίες και 1 φλέβα). Μερικές φορές υπάρχουν 2 αγγεία (1 αρτηρία και 1 φλέβα).

* Τη θέση στην οποία βρίσκεται το παιδί στη μήτρα (γνωστή ως «προβολή»), για παράδειγμα κάθετη («όρθια»), εγκάρσια ή με το κεφάλι κάτω (καλούμενη «κεφαλική»).

* Τον σκελετό, τα χέρια, τα πόδια, τις παλάμες και τα πέλματα του μωρού. Ελέγχει για να βεβαιωθεί ότι τα πέλματα του μωρού δεν είναι κορυνοειδή («clubbed»). Ο ιατρός που διενεργεί την υπερηχογραφική εξέταση θα προσέξει επίσης αν το μωρό κινείται κατά τη διάρκεια της εξέτασης.

* Τα γεννητικά όργανα του μωρού (αν είναι εμφανή). Ίσως είναι σε θέση να σας πει το φύλο του μωρού σας, αν αυτό μπορεί να αναγνωριστεί (και αν θέλετε να το μάθετε).

* Το πρόσωπο, τα μάτια, τη μύτη, τη γλώσσα και το στόμα του μωρού (για να ελέγξει για λυκόστομα).

* Το στομάχι, την ουροδόχο κύστη, το διάφραγμα και τα νεφρά του μωρού, ειδικά το μέρος του νεφρού που συλλέγει τα ούρα για μεταφορά στην ουροδόχο κύστη (το οποίο ονομάζεται «νεφρική πύελος»). Η νεφρική πύελος μετρείται (αν είναι αρκετά εμφανής) και αν είναι υπερβολικά διογκωμένη αυτό ενδέχεται να υποδηλώνει πιθανά μελλοντικά νεφρικά προβλήματα. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στη σελίδα για την διογκωμένη νεφρική πύελο.

* Το μήκος του μηριαίου οστού του μωρού, το οποίο και μετρά, όπως και την κοιλιακή περιφέρεια, την αμφιβρεγματική διάμετρο του κεφαλιού (πλάτος του κεφαλιού) και την περίμετρο του κεφαλιού (μέτρηση γύρω από το κεφάλι). Αυτά ίσως χρειαστεί να μετρηθούν 2 ως 3 φορές, ανάλογα με το πόσο καθαρά μπορούν να φανούν οι περιοχές. Όλες οι μετρήσεις μεταφέρονται σε πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή για να εκτιμηθεί η ηλικία του μωρού.

* Ο σκελετός και η σπονδυλική του μωρού εξετάζονται προσεκτικά για βλάβες του νευρικού σωλήνα και ο εγκέφαλός του εξετάζεται και μετρείται. Το υπερηχογράφημα ενδέχεται να δείξει την παρουσία πιθανών κυστών στο χοριοειδές πλέγμα.

* Εξετάζονται το κοιλιακό τοίχωμα και τα έντερα του μωρού.

* Εξετάζεται η καρδιά του μωρού, ειδικά οι 4 κοιλότητες της καρδιάς και τα διαφράγματα μεταξύ των κοιλοτήτων για την ανίχνευση τρύπας στην καρδιά. Ελέγχονται οι βαλβίδες της καρδιάς και η κατεύθυνση της ροής του αίματος διαμέσου των κύριων αιμοφόρων αγγείων (αορτή και πνευμονική αρτηρία). Επίσης μετρείται και ο σφυγμός της καρδιάς.



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσέξτε ότι η θέση του μωρού σας ενδέχεται να μειώσει την ικανότητα του ειδικού ιατρού να επιτύχει όλες τις επιθυμητές εικόνες του μωρού σας. Ίσως προτείνει να επαναλάβετε το υπερηχογράφημα 30 λεπτά ή μία ώρα αργότερα (ή μια άλλη μέρα), για να δει αν το μωρό έχει γυρίσει σε πιο ευνοϊκή θέση ώστε να ελέγξει τα σημεία που χρειάζεται για την εξέταση.



Αιμορραγία κατά την προχωρημένη εγκυμοσύνη



Αν παρουσιάζετε κολπική αιμορραγία μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, ο γυναικολόγος σας πιθανότατα θα ζητήσει ένα υπερηχογράφημα για να προσπαθήσει να ανακαλύψει την αιτία της αιμορραγίας. Οι ανησυχίες προκύπτουν από το ότι ο πλακούντας ενδέχεται να είναι πολύ χαμηλά (κατάσταση που ονομάζεται «προδρομικός πλακούντας», όταν καλύπτεται το έσω στόμιο του τραχήλου, ή «χαμηλή πρόσφυση», όταν υπάρχει απλή εγγύτητα) ή ενδέχεται να υπάρχει αιμορραγία πίσω από τον πλακούντα (κατάσταση που ονομάζεται «αποκόλληση πλακούντα»). Μερικές φορές το υπερηχογράφημα δεν μπορεί ξεκάθαρα να αναγνωρίσει κάποια αιτία για την αιμορραγία. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην σελίδα που αναφέρεται στην αιμορραγία κατά την προχωρημένη εγκυμοσύνη.



«Μικρά» μωρά



Ενίοτε ο γυναικολόγος θα υποψιαστεί ότι ένα μωρό δεν αναπτύσσεται όσο θα έπρεπε, (συνήθως ανάμεσα στην 24η και 36η εβδομάδα της εγκυμοσύνης). Σε αυτή την περίπτωση το μωρό καλείται «μικρό για την ηλικία κυήσεως» (ή SGA). Αν συμβαίνει αυτό ο γυναικολόγος μπορεί να ζητήσει μερικά υπερηχογραφήματα σε τακτά χρονικά διαστήματα μιας περιόδου εβδομάδων ή μηνών, για να εκτιμήσει την εξελισσόμενη ανάπτυξη και καλή κατάσταση του μωρού καθώς προχωρεί η εγκυμοσύνη.



Σημεία τα οποία μπορεί να ελέγξει ο ειδικός στην χρήση υπερήχων ιατρός συμπεριλαμβάνουν:



* Την προοδευτική ανάπτυξη του μωρού. Μετρούνται οι διαστάσεις του κεφαλιού, της κοιλιακής χώρας και του μηριαίου οστού για να εκτιμηθεί το μέγεθος του μωρού. Η μέτρηση του μεγέθους του μωρού έχει αξία μόνο όταν τα υπερηχογραφήματα γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε να αντικατοπτρίζουν ένα μοντέλο ανάπτυξης. Ένα και μόνο υπερηχογράφημα έχει περιορισμένη αξία στο να διαπιστωθεί αν ένα μωρό δεν αναπτύσσεται κανονικά.

* Πιθανές ενδείξεις εμφάνισης ‘head sparing effect’ (υψηλής αναλογίας μεγέθους του κεφαλιού ως προς το υπόλοιπο σώμα). Αν το μωρό δεν λαμβάνει αρκετό αίμα μέσω του πλακούντα, αυτόματα κατευθύνει τα περισσότερα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στον εγκέφαλο, σε βάρος του υπόλοιπου σώματος. Αυτό σημαίνει ότι το κεφάλι του μωρού αναπτύσσεται κανονικά, το σώμα όμως αναπτύσσεται με αργότερο ρυθμό (το οποίο ονομάζεται «εμβρυϊκή ανακατανομή της αρτηριακής αιματικής ροής»). Ο ιατρός που διενεργεί την υπερηχογραφική εξέταση μετρά την περιφέρεια του κεφαλιού του μωρού, καθώς και την περιφέρεια της κοιλιάς του, και τις αναπαριστά σε ένα γράφημα. Αν το γράφημα δείχνει ότι το μωρό έχει μεγάλο κεφάλι για την ηλικία του, σε σύγκριση με το μέγεθος του σώματός του, τότε αυτό αποτελεί επαρκώς ακριβή ένδειξη ότι το μωρό είναι «μικρό για την ηλικία κυήσεώς του».

* Το βάρος του μωρού. Ένα υπερηχογράφημα μπορεί μερικές φορές να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση του βάρους του μωρού, όμως δεν αποτελεί πολύ ακριβές μέσο. Οι εκτιμήσεις ενδέχεται να είναι λανθασμένες κατά 10 ως 15% ή +/- 500 ως 700 γραμμάρια και συστήνεται γενικά να μην βασίζεστε σε τέτοιες εκτιμήσεις.

* Η ποσότητα του υγρού που περιβάλλει το μωρό μπορεί να εκτιμηθεί με την χρήση υπερήχων. Το αμνιακό υγρό παράγεται κυρίως από τη μεμβράνη του πλακούντα και καταπίνεται και περνά μέσα από τα νεφρά του μωρού σαν ένα είδος ούρων. Αν ο πλακούντας δεν λειτουργεί άριστα, η ποσότητα αμνιακού υγρού μπορεί να μειωθεί (κατάσταση που ονομάζεται «ολιγοϋδράμνιο»). Είναι επίσης πιθανό τα νεφρά του μωρού να δέχονται μικρότερη ροή αίματος και να παράγουν λιγότερα ούρα.

* Μέτρηση της ροής του αίματος μέσω του ομφάλιου λώρου. Αυτό ονομάζεται «εξέταση Doppler» και σκοπό έχει να εκτιμήσει το αν διατρέχει αρκετό αίμα τον ομφάλιο λώρο.

* Ανίχνευση πιθανών προβλημάτων του πλακούντα. Μερικά από αυτά είναι: η θέση του πλακούντα (π.χ. προδρομικός πλακούντας), ύπαρξη θρόμβου αίματος πίσω από τον πλακούντα εξαιτίας κάποιας αιμορραγίας, ή ανίχνευση περιοχών του πλακούντα που δεν δέχονται καθόλου ροή αίματος.

* Ανίχνευση πιθανών ανωμαλιών στο μωρό που ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξή του. (Τα υπερηχογραφήματα δεν μπορούν να ανιχνεύσουν όλες τις ανωμαλίες ή γενετικές διαταραχές, αλλά ίσως να μπορέσουν να ανιχνεύσουν κάποιες από αυτές).



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι πλέον επαρκώς αποδεδειγμένο ότι η διενέργεια υπερηχογραφημάτων ρουτίνας σε κάθε γυναίκα για την ανίχνευση μωρών που δεν αναπτύσσονται σωστά δεν δικαιολογείται, αφού τα χέρια μιας έμπειρης μαίας ή ενός γιατρού που εξετάζουν την κοιλιά μιας εγκύου και μετρούν το ύψος του πυθμένα της μήτρας, μπορούν με την ίδια ακρίβεια να ανιχνεύσουν τα μικρά μωρά. Έχει διαπιστωθεί πως η χρήση των υπερήχων για την ανίχνευση των αφύσικα μικρών μωρών έχει υψηλό ποσοστό ψευδώς θετικών εκτιμήσεων (άνω του 50%). Αυτό σημαίνει ότι θα υποτεθεί για πολλά απολύτως υγιή μωρά ότι δεν είναι καλά, το οποίο θα δημιουργήσει επιπλέον άγχος στους γονείς, και θα αυξήσει τις μη απαραίτητες παρεμβάσεις. [Σημ. Μετ.: Με χρήση των υπερήχων η ανίχνευση μικρών μωρών είναι πάντως εφικτή αρκετά νωρίτερα]



«Μεγάλα» μωρά



Μερικές φορές ο γυναικολόγος θα υποψιαστεί ότι ένα μωρό είναι αφύσικα μεγάλο (συνήθως μετά την 36η εβδομάδα της εγκυμοσύνης). Σε αυτή την περίπτωση το μωρό καλείται «μεγάλο για την ηλικία κυήσεως» (ή LGA). Ο γυναικολόγος ενδέχεται να ζητήσει υπερηχογράφημα για να εκτιμήσει το μέγεθος του μωρού. Ωστόσο, έχει αποδειχτεί ότι αυτή η μέθοδος φέρνει λανθασμένα αποτελέσματα κατά 10 ως 15% ή +/- 500 ως 700 γραμμάρια, ακόμα και όταν διενεργείται από πολύ έμπειρο ειδικό ιατρό. Συνεπώς συστήνεται γενικά να μη βασίζεστε σε τέτοιες εκτιμήσεις.



Έλεγχος της θέσης του πλακούντα



Κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου ρουτίνας μεταξύ της 18ης και 20ης εβδομάδας, ο ιατρός που διενεργεί το υπερηχογράφημα ελέγχει τη θέση του πλακούντα και αναφέρει το πού βρίσκεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις ομαλής εγκυμοσύνης, ο πλακούντας εμφυτεύεται ψηλά στο επάνω μέρος της μήτρας (γνωστό ως «άνω μέρος» ή «πυθμένας»), είτε λίγο προς τα πίσω (οπίσθια θέση), είτε λίγο προς τα εμπρός (εμπρόσθια θέση) ή λίγο προς τα δεξιά ή αριστερά (πλευρική θέση). Ενίοτε το υπερηχογράφημα θα δείξει ότι ο πλακούντας έχει «χαμηλή θέση», το οποίο σημαίνει ότι ο πλακούντας βρίσκεται ακόμα χαμηλότερα, κοντά στον τράχηλο της μήτρας της γυναίκας.



Το να βρίσκεται ένας πλακούντας χαμηλά σε αυτό το πρώιμο στάδιο μιας εγκυμοσύνης δεν είναι κάτι αφύσικο και φαίνεται σε περίπου 5% των υπερηχογραφημάτων. Αυτό συμβαίνει διότι το κατώτερο μέρος της μήτρας δεν σχηματίζεται μέχρι την 24η εβδομάδα της εγκυμοσύνης περίπου και παίρνει την τελική του μορφή μέχρι την 36η εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η μήτρα τεντώνεται αργά προς τα επάνω, σχηματίζοντας το πιο παχύ άνω μέρος της μήτρας και αφήνοντας ένα λεπτότερο μυϊκό στρώμα από κάτω, γνωστό ως το «κατώτερο τμήμα» (lower segment) της μήτρας, πριν φτάσει στον τράχηλο της μήτρας της γυναίκας. Το κατώτερο τμήμα είναι το μέρος της μήτρας που απορροφά τον τράχηλο καθώς διογκώνεται κατά τη διάρκεια του τοκετού.



* Η εικόνα 1-05 εγκυμοσύνης 16 εβδομάδων δείχνει τον πλακούντα να βρίσκεται στον πυθμένα της μήτρας κατά την 16η ως 18η εβδομάδα.

* Η εικόνα 4-40 δείχνει τον πλακούντα να βρίσκεται χαμηλά κατά την 16η ως 18η εβδομάδα.



Στις περισσότερες περιπτώσεις (περίπου 90%) ο πλακούντας που αρχικά βρισκόταν χαμηλά ανεβαίνει προς το άνω μέρος καθώς η μήτρα μεγαλώνει, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι κατά την 34η ως 36η εβδομάδα δεν βρίσκεται πλέον χαμηλά. Σε σπάνιες περιπτώσεις (0,5%), ο πλακούντας παραμένει στο κατώτερο τμήμα της μήτρας ή μεγαλώνει σε τέτοιο βαθμό που καλύπτει τον τράχηλο. Αυτή κατάσταση είναι γνωστή ως «προδρομικός πλακούντας», το οποίο σημαίνει «πρώτα ο πλακούντας».



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα υπερηχογραφήματα δεν είναι 100% ακριβή και μερικές φορές ενδέχεται να είναι δύσκολο να διαπιστωθεί αν ο πλακούντας βρίσκεται στην πραγματικότητα χαμηλά ή όχι. Δηλαδή, ένα υπερηχογράφημα μπορεί να καταλήξει ότι ένας πλακούντας βρίσκεται χαμηλά, ακόμα κι αν είναι κανονικά τοποθετημένος. Με άλλα λόγια, το υπερηχογράφημα δεν μπορεί να συμπεράνει με απόλυτο τρόπο ότι ο πλακούντας βρίσκεται χαμηλά. Τα υπερηχογραφήματα που γίνονται από την κοιλιακή σας χώρα γενικά θεωρούνται λιγότερο ακριβή στη διάγνωση του προδρομικού πλακούντα, γιατί ο τράχηλος βρίσκεται πολύ χαμηλά στη λεκάνη της γυναίκας. Τα υπερηχογραφήματα που γίνονται με αισθητήρα μέσα στον κόλπο της γυναίκας συστήνονται ως πιο ακριβή για τη διάγνωση του προδρομικού πλακούντα.



Ανίχνευση της στάσης του μωρού



Στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από την 24η εβδομάδα περίπου, ένας έμπειρος γυναικολόγος μπορεί να ανιχνεύσει τη στάση ενός μωρού μέσα στη μήτρα. Το κάνουν αυτό ακουμπώντας την κοιλιά για να βρουν το κεφάλι του μωρού (η διαδικασία αυτή καλείται «ψηλάφηση»). Ωστόσο, ακόμα και οι πιο έμπειροι γυναικολόγοι ενδέχεται μερικές φορές να δυσκολευτούν στον προσδιορισμό της στάσης του μωρού. Κατά τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης (πριν αρχίσουν οι πόνοι) είναι σημαντικό να είναι γνωστή η στάση του μωρού. Τα περισσότερα μωρά θα είναι σε στάση με το κεφάλι προς τα κάτω (η οποία καλείται «κεφαλική»), αλλά αν ο γυναικολόγος σας υποψιάζεται πως το μωρό είναι σε κάθετη στάση (ή οποιαδήποτε άλλη ασυνήθιστη στάση όπως η εγκάρσια), πιθανότατα θα ζητήσει υπερηχογράφημα για να επιβεβαιώσει τη στάση του μωρού.



Τα υπερηχογραφήματα επίσης χρησιμοποιούνται από τους γυναικολόγους για να τους βοηθήσουν όταν προσπαθούν να γυρίσουν ένα μωρό που βρίσκεται σε κάθετη στάση σε στάση με το κεφάλι προς τα κάτω. Αυτό ονομάζεται “ECV” (external cephalic version – εξωτερική κεφαλική αναστροφή) και γίνεται συνήθως μεταξύ της 35ης και 37ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης.



Η καλή κατάσταση του μωρού όταν είναι υπερώριμο (ή παρατασικό – δηλαδή όταν ο τεκετός καθυστερεί πέραν της προβλεπόμενης ημερομηνίας)



Τα τελευταία χρόνια τα υπερηχογραφήματα χρησιμοποιούνται για να ελεγχθεί η καλή κατάσταση των αγέννητων μωρών όταν η γυναίκα έχει περάσει κατά πολύ την ημέρα που είχε προβλεφθεί ότι θα γεννήσει (συνήθως 7 ή 10 μέρες παραπάνω).



Οι εξετάσεις ενδέχεται να συμπεριλαμβάνουν:



* Μέτρηση του αμνιακού υγρού που περιβάλλει το μωρό, που ονομάζεται και AFI (Amniotic Fluid Index – Δείκτης Αμνιακού Υγρού). Ωστόσο, αυτή η πρακτική χαρακτηρίζεται ως αμφιλεγόμενη από κάποιους γυναικολόγους. Η μετρήσεις του υγρού ενδέχεται να διαφέρουν ανάλογα με τον ιατρό που διενεργεί την υπερηχογραφική εξέταση και τη μέθοδο μέτρησης. Επίσης, το αμνιακό υγρό κανονικά μειώνεται από την 3η εβδομάδα και μετά και παράγοντες όπως η ενυδάτωση της γυναίκας μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ποσότητα του αμνιακού υγρού. Αν η μητέρα είναι αφυδατωμένη μπορεί η ποσότητά του να είναι μικρότερη (επομένως πίνετε πολύ νερό 24 ώρες πριν από την εξέταση!)

* Ένα «Βιοφυσικό Προφίλ» (ή ΒΡΡ). Αυτό είναι συνδυασμός του CTG (καρδιοτοκογραφήματος) και του υπερηχογραφήματος για να μετρηθεί το αμνιακό υγρό που περιβάλλει το μωρό και να εκτιμηθεί η ροή αίματος μέσα στον ομφάλιο λώρο του και ίσως και η ροή αίματος μεταξύ της μήτρας και του πλακούντα (το οποίο ονομάζεται «υπερηχογράφημα Doppler»). Τα τρία αυτά στοιχεία λαμβάνονται υπόψιν όταν εκτιμάται η υγεία του μωρού.

* Σε μερικά νοσοκομεία εξετάζονται οι αναπνευστικές κινήσεις του μωρού και το ύφος της στάσης και των κινήσεών του. Ωστόσο, πολύ λίγες αποδείξεις υπάρχουν για την αποτελεσματικότητα αυτών των μετρήσεων.

* Μια άλλη τεχνική που ονομάζεται «βαθμολόγηση του πλακούντα» εξετάζει την υφή του πλακούντα με χρήση υπερήχων. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι αυτή η τεχνική μπορεί να αποτελεί πιο ακριβές εργαλείο, όμως δεν προσφέρει οριστικά συμπεράσματα.



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλες οι προαναφερθείσες εξετάσεις λειτουργούν μόνο ως οδηγός και δεν εγγυώνται την υγεία του μωρού σας. Υπάρχουν μερικές γυναίκες που έχουν καλό Δείκτη Αμνιακού Υγρού (AFI) ή Βιοφυσικό Προφίλ (BPP), και παρ’ όλα αυτά το μωρό τους δεν είναι καλά, και άλλες που έχουν χαμηλό Δείκτη Αμνιακού Υγρού ή κακό βιοφυσικό προφίλ και το μωρό τους στην πραγματικότητα είναι καλά. Αυτή τη στιγμή δεν διαθέτουμε ακριβείς, αξιόπιστες εξετάσεις που να μπορούν να μας πληροφορήσουν ποια είναι η πραγματική κατάσταση του μωρού μέσα στη μήτρα.



Πηγή: mamma.forumotion.com

1η Δεκεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα AIDS



1η Δεκεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα AIDS





Έκθεση προόδου της UNICEF για την εκστρατεία Ενωθείτε για τα Παιδιά, Ενωθείτε κατά του AIDS











Από την έναρξη της παγκόσμιας εκστρατείας «Ενωθείτε για τα Παιδιά, Ενωθείτε κατά του AIDS» το 2005, έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την αντιμετώπιση των δυσμενών συνεπειών του AIDS στα παιδιά και τους νέους και έχουν ευεργετηθεί εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.



Έκθεση προόδου που δημοσιεύει η UNICEF με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας AIDS επισημαίνει πως η έγκαιρη διάγνωση στα βρέφη έχει γίνει τώρα προτεραιότητα και είναι τώρα διαθέσιμη σε περισσότερα παιδιά από ποτέ. Αντιρετροϊκές συνταγές για την πρόληψη της μετάδοσης από μητέρα σε παιδί τώρα φθάνουν στο 45% των οροθετικών εγκύων γυναικών παγκοσμίως. Η κάλυψη του τεστ για τον HIV στις εγκύους είναι 78% στην Νότιο Αφρική, 87% στη Μποτσουάνα και 90% στη Ναμίμπια, όλες χώρες με υψηλά ποσοστά εξάπλωσης του AIDS αλλά και η προτεραιότητα που δίδεται στις ανάγκες των παιδιών που πλήττονται από το AIDS είναι πλέον εμφανής στον προγραμματισμό των δράσεων. Όλα αυτά δεν συνέβαιναν μόλις πριν λίγα χρόνια.



*



Η κάλυψη στον τομέα της πρόληψης της μετάδοσης από τη μητέρα στο παιδί αυξάνεται σταθερά. Το 2008, 19 χώρες πέτυχαν κάλυψη 80% ενώ συνολικά την ίδια χρονιά το 21% των εγκύων που ζουν σε χαμηλού και μέσου εισοδήματος χώρες έκαναν τεστ για HIV, σε σύγκριση με 15% το 2007 και 13% το 2006. Αντιρετροϊκά φάρμακα για την πρόληψη της μετάδοσης από μητέρα σε παιδί έλαβαν το 45% των οροθετικών εγκύων γυναικών σε σύγκριση με 35% το 2007 και 24% το 2006. Επίσης το 32% των βρεφών που γεννήθηκαν από οροθετικές μητέρες έλαβαν αντιρετροϊκά φάρμακα στις χώρες αυτές κατά τη γέννησή τους, σε σύγκριση με 20% το 2007 και 18% το 2006. Όμως πάρα πολλές γυναίκες γόνιμης ηλικίας εξακολουθούν να μολύνονται και πολύ λίγες οροθετικές έγκυες γυναίκες λαμβάνουν την κατάλληλη αντιρετροϊκή αγωγή.

*



Ο αριθμός των παιδιών που λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή συνεχίζει να αυξάνει. Το 2005, μόνο 75.000 παιδιά φορείς (κάτω των 15 ετών) λάμβαναν θεραπεία και 198.000 το 2007 ενώ τα τέλη του 2008 έφθασαν τα 275.700 - ή το 38% - από τα 730.000 παιδιά-φορείς με ανάγκη θεραπείας. Αυτό και μόνο αντιπροσωπεύει μια αύξηση 39% μεταξύ 2007 και 2008. Όμως η έγκαιρη διεξαγωγή τεστ και έναρξη της θεραπείας δεν είναι ακόμα καθιερωμένη πρακτική στις περισσότερες χώρες.

*



Η πρόοδος σε πολλούς δείκτες πρόληψης που σχετίζονται με τους νέους υπήρξε αργή παρά τις σημαντικές προόδους στην ολοκληρωμένη και ορθή ενημέρωση για τον HIV και την αποφυγή της μετάδοσής του. Η γνώση μεταξύ νεαρών γυναικών 15-24 ετών αυξήθηκε 10% ή και περισσότερο σε 17 από τις 45 χώρες με διαθέσιμα στοιχεία (1999?2008), ενώ αντίστοιχα στους νεαρούς άνδρες αυξήθηκε σε 7 από τις 12 χώρες με παρόμοια στοιχεία. Σε αρκετές χώρες τα ποσοστά γνώσης επικίνδυνων συμπεριφορών μειώθηκαν κατά 5% ή και περισσότερο.

*



Η χρηματοδότηση για την υποστήριξη των ορφανών και άλλων ευάλωτων παιδιών αυξάνει συνεχώς, όμως το έργο εμποδίζεται συχνά από ανεπαρκή συστήματα υγείας και πρόνοιας και κακό συντονισμό και μόνο το 12% των νοικοκυριών που χρειάζονται δωρεάν εξωτερική υποστήριξη την λαμβάνουν σε σύγκριση με το 80% που είναι ο στόχος της εκστρατείας.



Υπολογίζεται ότι στα τέλη του 2008, 4.900.000 νέοι 15-24 ετών ζούσαν με AIDS. Η επέκταση των προγραμμάτων πρόληψης μπορεί να μειώσει σε περισσότερο από το μισό τον αριθμό των νέων μολύνσεων από τον HIV μέχρι το 2015 και να εξοικονομήσει 24 δισεκατομμύρια δολάρια από το κόστος θεραπείας. Η πρόληψη αποτελεί κλειδί για οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση καθώς προβλέπεται πως έως το 2030, 55 εκατομμύρια άνθρωποι θα χρειάζονται θεραπεία.



Η UNICEF επισημαίνει ότι όπως φαίνεται οι περισσότερες χώρες δεν θα επιτύχουν τους στόχους για το 2010 που τέθηκαν στην αρχή της εκστρατείας. Οι πόροι που διατίθενται για την αντιμετώπιση της μάστιγας του AIDS έχουν αυξηθεί κατά 75% από το 2005 στα 13,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008. Όμως απαιτείται σχεδόν διπλάσιο ποσό - περίπου 25,1 δισεκατομμύρια δολάρια - για να μπορέσουν οι χώρες να επιτύχουν το στόχο για καθολική πρόσβαση μέχρι το 2010, δηλαδή επιπλέον 11 δισεκατομμύρια δολάρια.



Πηγή: unicef.gr

29 Νοε 2009

Χριστούγεννα για πρώτη φορά





Οι γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι μέρες της οικογένειας και των φίλων. Φέτος, έχετε ένα επιπλέον λόγο για να νιώθετε ακόμη πιο χαρούμενη, ίσως όμως και περισσότερο αγχώμενη, το νέο μέλος της οικογένειας σας! στο σπίτι! Η ζωή σας έχει αλλάξει για πάντα, η λέξη "οικογένεια" έχει αποκτήσει άλλο νόημα για σας αλλά και η καθημερινότητα σας έχει άλλο ρυθμό. Μην προσπαθήσετε να κάνετε όλα όσα κάνατε κάθε χρόνο, ακριβώς όπως τα κάνατε... Αντίθετα, θα χαρείτε πολύ περισσότερο τις γιορτές αυτές αν τις προσαρμόσετε στη νέα σας πραγματικότητα. Μάθετε πως:





Κρατήστε το μέτρο

Αμέτρητα δώρα που πρέπει να φροντίσετε να είναι έτοιμα, ετοιμασίες και μαγειρέματα στην κουζίνα για το οικογενειακό τραπέζι, γιορτινή διακόσμηση στο σπίτι και.... αρκετό άγχος. Το μωρό σας όμως συντονίζεται με τα συναισθήματα σας. "Μην  πιεστείτε με στόχο να οργανώσετε τέλεια τα πάντα" λέει η Kate Cronan, M.D., επίκουρη καθηγήτρια παιδιατρικής στο Jefferson Medical College της Φιλαδέλφειας. "Για το μωρό σας αυτές οι μέρες είναι ολόιδιες με τις άλλες." Αν αποφασίσετε να τρέχετε από τη μια επίσκεψη στην άλλη και από το ένα πάρτι στο άλλο, κάντε το δίχως να αλλάξετε, όσο είναι δυνατόν, το πρόγραμμα του μικρού σας. Ένα στρεσαρισμένο μωρό διαμαρτύρεται έντονα και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα μικρό που κλαίει γοερά. Αποφύγετε επομένως να αλλάξετε δραστικά τις ώρες ύπνου και φαγητού του μωρού σας ή να παραλείψετε κάποιο γεύμα του. "Φροντίστε να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες" λέει η Edith McCarthy, M.D., νεογνολόγος και ιδρυτικό μέλος του κέντρου Care Intensive Pediatrics στη Νέα Υόρκη. "Αν αποφασίσετε να βάλετε το μικρό σας αργότερα από ότι συνήθως για ύπνο, πιθανότατα θα έχετε να αντιμετωπίσετε αρκετή αναστάτωση". Επομένως, καλύτερα να σκεφτείτε δημιουργικά. "Οι δίδυμες κόρες μας, η Λίνα και η Ζωή, ήταν 10 μηνών τα περασμένα Χριστούγεννα και αποφασίσαμε να τις βάλουμε για ύπνο πριν από το δείπνο των Χριστουγέννων και να καθίσουμε στο τραπέζι μετά. Έτσι, όταν μαζευτήκαμε όλοι στο σπίτι, δεν είχαμε την έγνοια για το πως θα απασχοληθούν οι μικρές. Όλη τη μέρα, καθώς ετοίμαζα το δείπνο, τους έδινα να δοκιμάζουν λίγο από όλα τα φαγητά που θα τρώγαμε το βράδυ. Προσπαθήσαμε να μην αλλάξει τίποτα στο πρόγραμμα τους, οπότε κοιμήθηκαν ήσυχα και δίχως γκρίνιες". λέει η Μπέτι, η μητέρα τους.



Μια μικρή δόση άγχους.

Ο ερχομός ενός μωρού στο σπίτι είναι μια οικογενειακή υπόθεση. Ενδεχομένως, οι φετινές γιορτές να είναι και η πρώτη σας ευκαιρία να γνωρίσουν πολλοί φίλοι και συγγενείς το μωρό σας. Θυμηθείτε όμως: το να συναντήσει το μικρό τόσα πολλά καινούργια πρόσωπα, σημαίνει υπερένταση, που με την σειρά της σημαίνει εκνευρισμό και στρες. Στα μωρά περίπου ηλικίας 8 μηνών τα "συμπτώματα" της υπερέντασης εξαιτίας της συνάντησης με ξένους είναι ολοφάνερα. Για να μειώσετε τις πιθανότητες κρίσεων, όταν για παράδειγμα ξέρετε ότι θα πλησιάσει το μικρό κάποιος που συνήθως παίζει έντονα με μωρά, φροντίστε ώστε αυτό να μη γίνει απότομα αλλά σταδιακά. Ζητήστε του να πλησιάσει κάπως ήσυχα το μικρό και να περιμένει λίγο προτού αρχίσει να παίζει μαζί του, για να εξοικειωθούν. Προσπαθήστε όσο είναι δυνατόν να είναι το μωρό σας υγιές στο χρονικό διάστημα των γιορτών. Ο χειμώνας είναι εποχή για κρυολογήματα και ιώσεις και ο συγχρωτισμός με πολλούς ανθρώπους σε κλειστούς (και συχνά υπερθερμαινόμενους χώρους) δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για τη μετάδοση μικροβίων. Αν το μωρό σας είναι μικρότερο των 2 μηνών, δεν έχει αποκτήσει ακόμη αντισώματα. Στην περίπτωση αυτή, η Dr McCarthy προτείνει να κρατήσετε το παιδί μακριά από κλειστούς χώρους με πολύ κόσμο και να προσέχετε ποιος το παίρνει αγκαλιά. Πρόκειται για μια προφύλαξη που πρέπει να παίρνετε μέχρι το μικρό να γίνει 6 μηνών, οπότε και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι αρκετά ανεπτυγμένο. Φυσικά, δεν μπορείτε να ζήσετε μέσα σε γυάλα, και μάλιστα στις γιορτές, μπορείτε όμως να ζητήσετε από τους φίλους και τους συγγενείς σας να πλένουν τα χέρια τους πριν έρθουν σε επαφή με το μωρό σας και, κυρίως, να μην το πλησιάζουν αν είναι άρρωστοι.



Μην το παρακάνετε με δώρα.

Σίγουρα θέλετε φέτος η ατμόσφαιρα να είναι ακόμη πιο γιορτινή, μια και έχετε το μωρό σας. Δεν χρειάζεται, ωστόσο, να συγκεντρώσετε αμέτρητα πακέτα δώρων κάτω από το δέντρο, γιατί το μικρό δεν έχει ακόμη ιδέα τι σημαίνει "δώρο". "Ο άνδρας μου κι εγώ δεν αγοράσαμε δώρα για τη Λίλα στα πρώτα της Χριστούγεννα" λέει η Χριστίνα. "Ήταν μόλις 4 μηνών και, ούτως ή άλλως, δεν θα θυμόταν τίποτα". Και είναι αλήθεια αυτό, το μωρό σας δεν μπορεί ακόμη να θυμάται ούτε τα δώρα ούτε τις γιορτές ούτε καν ξέρει τι είναι "γιορτή" ή "κάνω δώρο". Αντί να το "βομβαρδίσετε" με δώρα, δώστε του ένα μόνο παιχνίδι ανάλογο της ηλικίας του, που θα το έχει για πολλούς μήνες ακόμη ή σαν αναμνηστικό για πάντα, για παράδειγμα ένα πάνινο αρκουδάκι ή μια κορνίζα με τη φωτογραφία του από τα πρώτα του Χριστούγεννα. Διακοσμήστε το σπίτι με την ίδια λογική. "Πέρυσι στόλισα το πιο όμορφο χριστουγεννιάτικο δέντρο που είχαμε ποτέ στο σπίτι", λέει η Χριστίνα, "αλλά η Λίλα ήταν μόλις 4 μηνών και δεν του έδωσε, φυσικά, καμιά σημασία".



Ξεκινήστε μια οικογενειακή παράδοση.

Μέσα στην υπερβολή που χαρακτηρίζει τις ημέρες των γιορτών, εύκολα μπορεί να χάσει κανείς το ουσιώδες. Μια και αυτή τη χρονιά έχετε στην οικογένεια σας ένα νέο μέλος, δείτε το γεγονός ως αφορμή για να ξεκινήσετε μια οικογενειακή παράδοση. "Όταν ένα ζευγάρι αποκτά μωρό, η έννοια της οικογένειας αποκτά άλλη διάσταση" λέει η Robin Goodman, PhD., παιδοψυχολόγος στη Νέα Υόρκη. "Δείτε ξανά νοερά τον εαυτό σας παιδί και σκεφτείτε τι μπορεί να θεωρούσατε τότε πολύτιμο, που εξακολουθείτε να το θυμάστε μέχρι και σήμερα με νοσταλγία, και εγκαινιάστε το ως συνήθεια των γιορτινών ημερών με την οικογένεια σας, έτσι ώστε να περάσει και στην επόμενη γενιά, στα παιδιά σας. Παράδοση είναι οτιδήποτε επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα κάθε φορά  που προκύπτει συγκεκριμένη περίσταση και αυτή η επαναληπτικότητα δημιουργεί κοινές αναμνήσεις, δεσμούς και θαλπωρή μεταξύ των διαφορετικών γενεών που τη μοιράζονται". Δεν χρειάζεται να σκεφτείτε κάτι εξεζητημένο: αρκεί μια φωτογραφία όλης της οικογένειας μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο από τη μια χρονιά στην άλλη ή ένα συγκεκριμένο χριστουγεννιάτικο τραγούδι που τραγουδάτε όλοι μαζί. Ότι και να είναι, θα αποκτήσει ιδιαίτερη, χαρακτηριστικά γιορτινή σημασία για όλη την οικογένεια σας, αναπόσπαστο κομμάτι των Χριστουγέννων σας.



Πηγή: Parents

Εγκυμοσύνη και μουσική





Η μουσική, μας δημιουργεί συναισθήματα. Αλλά συναισθήματα μας δημιουργεί το ένα κομμάτι και άλλα κάποιο άλλο. Στην περίοδο της εγκυμοσύνης θέλουμε η μητέρα να έχει θετικά συναισθήματα, να είναι χαλαρή και ήρεμη γιατί με αυτόν τον τρόπο είναι χαλαρό και ήρεμο και το μωρό. Για αυτό το λόγο διαλέγουμε μουσική που μας μειώνει το άγχος, μας χαλαρώνει, μας ηρεμεί και μας γαληνεύει.

Το έμβρυο ακούει τη μουσική που ακούει η μητέρα του γιατί μπορεί να ακούσει μέσα στη μήτρα από πολύ νωρίς. Τον 5ο μήνα της κύησης η αίσθηση της ακοής είναι τελειοποιημένη. Έρευνες όμως, έχουν δείξει ότι το έμβρυο ακούει και πολύ πριν να φτάσει τον 5ο μήνα.









Για αυτό για την περίοδο της εγκυμοσύνης η καταλληλότερη μουσική για τη μητέρα και το μωρό είναι η απαλή κλασσική μουσική, όπως του Mozart, του Vivaldi, του Haydn, του Haendel. Επίσης κατάλληλη είναι και η βυζαντινή μουσική αλλά και η μουσική που έχει δημιουργήσει η φύση για εμάς όπως το θρόισμα των φύλλων, ο παφλασμός των κυμάτων, το κελάηδισμα των πτηνών, ο ήχος του τρεχούμενου νερού κ.α. Αυτά τα είδη μουσικής βοηθούν μητέρα και μωρό να χαλαρώσουν. Έρευνες που έχουν γίνει έχουν δείξει πως η κλασσική μουσική, ενεργοποιεί τον εγκέφαλο και αυξάνει την δημιουργικότητα δηλαδή μπορεί να βοηθήσει στη δόμηση ενός υγιούς και αρμονικού σώματος γεμάτο με ψυχικά χαρίσματα και αρετές. Ας μην ξεχνάμε ότι η μουσική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τάξη, τον ρυθμό, την αρμονία, την αίσθηση του μέτρου, την αυτογνωσία, τη διάκριση της ομορφιάς.

Και αυτό το ήξεραν πάρα πολύ καλά οι πρόγονοί μας στην αρχαία Ελλάδα που θεωρούσαν τη μουσική πολύ σημαντική και ήταν μέθοδος εκπαίδευσης για υγεία και δημιουργία. Ο Σωκράτης συνιστούσε μουσική για την ψυχή και γυμναστική για το σώμα. Ο Πλάτων θεωρούσε τη μουσική ως μορφωτική τέχνη που όταν διεισδύει στην ψυχή των ανθρώπων τους οδηγεί στην αρετή.

Δυστυχώς τα περισσότερα είδη μουσικής που ακούμε σήμερα οι περισσότεροι από εμάς καμιά σχέση δεν έχουν με αυτό που ο Σωκράτης και ο Πλάτων εννοούσαν μουσική. Η πλειοψηφία των ειδών της μουσικής σήμερα είναι βλαβερή για την ακοή, τον εγκέφαλο και την ψυχική ισορροπία, γιατί είναι μονότονη, περιέχει χαμηλούς τόνους (μπάσα) και δεν έχει μελωδία.



Είναι στο χέρι μας το είδος της μουσικής που θα επιλέξουμε να ακούσουμε την περίοδο της κύησης. Είναι στο χέρι μας να δώσουμε την ευκαιρία στον άνθρωπο που περιμένουνε να γεννηθεί, να επιλέξει τη μουσική που προτιμά! Γιατί το μωρό από τον 7ο μήνα της κύησης, όχι μόνο κινείται σύμφωνα με την μουσική, αλλά και δείχνει προτίμηση για συγκεκριμένους τύπους μουσικής.



Υπάρχουν μουσικές που ενοχλούν και αρρωσταίνουν το έμβρυο και κλωτσάνε τη μητέρα για να της δώσουν το μήνυμα να φύγει από αυτό το ενοχλητικό, ακουστικά, περιβάλλον. Υπάρχουν όμως και μουσικές που αρέσουν στο έμβρυο και αντιδρά κινώντας το στόμα του σαν να τραγουδάει και λικνίζει το σώμα του σαν να χορεύει. Τα δίδυμα μπορεί να αντιδρούν πολύ διαφορετικά στο ίδιο μουσικό κομμάτι μέσα στη μήτρα, μπορεί στο ένα μωρό να αρέσει και στο άλλο όχι. Ήδη από τόσο μικρά, αγέννητα ακόμη έχουν διαμορφώσει τις προτιμήσεις τους στη μουσική!



Αυτό που άκουγαν στη μήτρα λοιπόν θα το θυμούνται και μετά τη γέννησή τους. Αν η μητέρα άκουγε κάποια συγκεκριμένα κομμάτια που την ηρεμούσαν το μωρό το θυμάται και όταν θα ακούει αυτά τα κομμάτια θα ηρεμεί και θα γαληνεύει γιατί θα του θυμίζουν την ωραία ζωή που έζησε στη μήτρα.

Μερικές φορές όμως τυχαίνει και δεν υπάρχουν ευχάριστα ακουστικά ερεθίσματα στην καθημερινότητα μας αλλά υπάρχει συστηματική έκθεση μας σε δυσαρμονικούς ήχους καθώς και σε μεγάλης έντασης θορύβους. Κάτι τέτοιο έχει δυσάρεστες επιπτώσεις στην υγεία μας. Γιατί αυτό που ακούμε επιδρά στη λειτουργία της καρδιάς, στην κυκλοφορία του αίματος, στο ρυθμό της αναπνοής, στην εντερική λειτουργία, στην όραση, στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στην μνήμη και στη διανοητική ισορροπία. Αν ακούμε λοιπόν ευχάριστη, αρμονική μουσική τότε βοηθάμε τον οργανισμό μας να λειτουργεί αρμονικά, εάν ακούμε μουσική που δεν περιέχει μελωδία και είναι μονότονη τότε κάνουμε το ακριβώς αντίθετο. Γι’ αυτό, τουλάχιστον στην περίοδο της εγκυμοσύνης, καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι δυσαρμονικοί ήχοι.







Το πόσο καλό είναι για μία μητέρα και το μωρό της να ακούν την κατάλληλη μουσική για αυτήν την περίοδο, μας δείχνει μια έρευνα που έγινε σε εγκύους. Αυτή η έρευνα έδειξε πως με μόνο μισή ώρα μια φορά την εβδομάδα ακούγοντας συγκεκριμένη μουσική κατάλληλη για εγκύους ελαττώνεται το άγχος, μειώνεται ο μέσος χρόνος τοκετού, μειώνονται οι καισαρικές τομές καθώς και οι τεχνικές επεμβάσεις. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί η αύξηση των καισαρικών τομών και λοιπών τεχνικών επεμβάσεων στην Ελλάδα έχει συνεχή αύξηση τα τελευταία χρόνια, πράγμα ανησυχητικό για την υγεία και την ψυχική ισορροπία μητέρας και μωρού αλλά και για την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους.

Μια άλλη έρευνα που έγινε έδειξε πως στα πρόωρα νεογέννητα που δεν ήταν δυνατή η παρουσία της μητέρας τους κοντά τους, μια κασέτα που περιείχε κατά 50% τη φωνή της να μιλάει στο μωρό, κατά 30% τη φωνή του πατέρα να μιλάει στο μωρό και κατά 20% ήρεμη μουσική βοηθούσε το πρόωρο να χαρεί, να χαλαρώσει και να αποκοιμηθεί. Επίσης βρέθηκε ότι αυτά τα πρόωρα ωριμάζουν γρηγορότερα και αναπτύσσονται καλύτερα από ότι τα πρόωρα που δεν είχαν το προνόμιο του ακουστικού ερεθίσματος.



Αυτές οι έρευνες μας δείχνουν ξεκάθαρα πως η μουσική την περίοδο της εγκυμοσύνης αλλά και αργότερα είναι πολύ σημαντική για την υγιή σωματική και ψυχική ανάπτυξη του μωρού. Γι’ αυτό επιλέγουμε προσεκτικά τι είδους μουσική θα ακούσουμε αυτήν την περίοδο της ζωής μας και δίνουμε την ευκαιρία στο μωρό μας να επιλέξει τι του αρέσει να ακούει και τι όχι.



Γεωργία Δανέζη

Συμβουλευτική ψυχολόγος

Εκπαιδευμένη στην προγεννητική αγωγή και ψυχολογία



Πηγή: familyclub.gr

28 Νοε 2009





"Δούλεψε έξυπνα

όχι σκληρά"





Διάβασμα - Μελέτη



-Πριν αρχίσεις να διαβάζεις αναλυτικά το κείμενο που σε ενδιαφέρει αφιέρωσε λίγα λεπτά για να διαμορφώσεις μια γενική εικόνα.



-Για να αξιοποιήσεις το διαθέσιμο χρόνο σου όσο πιο παραγωγικά γίνεται φτιάξε ένα χρονοδιάγραμμα μελέτης ξεκαθαρίζοντας πόσο χρόνο μπορείς να αφιερώσεις σε κάθε κεφάλαιο. Στην πορεία μπορείς να αλλάξεις το χρονοδιάγραμμα για να το προσαρμόσεις στις ανάγκες σου.



-Διάβασε όλη την ύλη χωρίς παραλείψεις. Δώσε ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν υποσημειώσεις, πίνακες και διαγράμματα.



-Μοίρασε την ύλη σε μικρές ενότητες.



-Κατάλαβε με το δικό σου τρόπο την κεντρική ιδέα κάθε παραγράφου.



-Ξεκαθάρισε πια είναι τα σημαντικά σημεία και αφιέρωσέ τους ιδιαίτερη προσοχή.



-Φέρε στη μνήμη σου ότι γνωρίζεις από προηγούμενες μελέτες σου σχετικά με το θέμα.



-

Μάθε και εξάσκησε την τεχνική της υπογράμμισης. Υπογράμμισε με διάφορα χρώματα λέξεις κλειδιά και φράσεις που θα σε βοηθήσουν στις επαναλήψεις να ξαναφέρεις στη μνήμη σου τα κύρια σημεία.



-Σταμάτα το διάβασμα σε τακτά διαστήματα και φέρνε στη μνήμη σου αυτά που διάβασες. Έκφρασε με δικά σου λόγια αυτό που έχεις καταλάβει. Άλλο πράγμα είναι να νομίζεις ότι έμαθες κάτι και άλλο να μπορείς να το εκφράσεις προφορικά ή γραπτά.



-Φτιάξε ένα νοητό χάρτη με τα στοιχεία που μπορείς να θυμηθείς.



-Κάνε όσο περισσότερους συσχετισμούς μπορείς ανάμεσα σε ιδέες και έννοιες.



-Σύγκρινε διαφορετικά στοιχεία, φτιάξε νοηματικές ενότητες, συσχέτισε τις έννοιες του κειμένου μεταξύ τους αλλά και με άλλες έννοιες που έχεις διαβάσει σε άλλα κείμενα. Οργάνωσε και ξαναοργάνωσε τα δεδομένα.



-Το βασικό κλειδί της μάθησης είναι η επανάληψη. Όσο περισσότερες φορές διαβάζεις μια πληροφορία τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις να την απομνημονεύσεις. Όποτε σου δίνεται η ευκαιρία κάνε συστηματικές επαναλήψεις.



-Μάθε και εξάσκησε την τεχνική των σημειώσεων. Το συμμάζεμα και η οργάνωση της ύλης με πίνακες και διαγράμματα βοηθούν στην αφομοίωση και την απομνημόνευση.



-Βάλε ερωτήσεις στον εαυτό σου σχετικά με τα βασικά σημεία του κειμένου.



-Διατύπωσε τις απαντήσεις με δικά σου λόγια και επαλήθευσέ τις ανατρέχοντας στο κείμενο. Αν δεν μπορείς να απαντήσεις διάβασε το από την αρχή.



-Αυτό που δεν καταλαβαίνεις συχνά οφείλεται σε κενά που έχεις από προηγούμενα μαθήματα. Το να διαβάζεις ξανά και ξανά ένα δύσκολο κείμενο δεν ωφελεί. Για να λύσεις τις απορίες σου είναι καλύτερα να κοιτάξεις στις σημειώσεις σου ή σε προηγούμενα κεφάλαια ή σε άλλα βιβλία. Αν είναι δυνατόν ρώτησε τον καθηγητή ή τους συμμαθητές σου.



-Σημείωσε τα δύσκολα και σημαντικά στοιχεία (ημερομηνίες, λίστες ονομάτων, κανόνες, μαθηματικούς τύπους) σε μικρές έγχρωμες κάρτες. Έχε τις κάρτες πάντα μαζί σου και ρίχνε τους μια ματιά όταν έχεις ελεύθερο χρόνο.



Εάν επεξεργαστείς καλά τις πληροφορίες και τις συνδέσεις με άλλα δεδομένα που ήδη υπάρχουν στο νου σου διευκολύνεις την αποθήκευσή τους στην μακροπρόθεσμη μνήμη (Long Term Memory) η οποία είναι στερεή και ανθεκτική στο πέρασμα του χρόνου. Εάν συνεχίσεις να ανανεώνεις τις πληροφορίες με επαναλήψεις και συνδέσεις με άλλα νοητικά δεδομένα δεν θα τις ξεχάσεις ποτέ. Αν δεν αποθηκευτούν οι πληροφορίες στη μακροπρόθεσμη μνήμη σε ένα εικοσιτετράωρο θα έχεις ξεχάσει το 80% από όσα έμαθες.



-Σκέψου με ποιο τρόπο αυτό που διαβάζεις μπορεί να έχει κάποια εφαρμογή στην καθημερινή ζωή. Συσχέτισε τις πληροφορίες με προσωπικές σου απόψεις και με τα δικά σου ενδιαφέροντα. Βρες ένα προσωπικό νόημα σε αυτό που διαβάζεις.



-Αν μπορούσες να μιλήσεις προσωπικά στον συγγραφέα τι θα ήθελες να τον ρωτήσεις ή τι κριτική θα του έκανες;



-Με ποιο τρόπο θα μπορούσες να παρουσιάσεις την ύλη που διάβασες σε άλλους μαθητές ώστε να τους κινήσεις το ενδιαφέρον και να τους ενθουσιάσεις.



-Ανάτρεξε σε κάποιο λεξικό ή στο κατάλληλο κεφάλαιο για να καταλάβεις το ακριβές νόημα των καινούργιων όρων και εννοιών. Αν εξοικειωθείς με τις νέες λέξεις δεν θα "ξανακολλήσεις" την επόμενη φορά που θα τις συναντήσεις



-Χρησιμοποίησε την υπερβολή για να βοηθήσεις την απομνημόνευση.



-Πριν τελειώσεις το διάβασμα γράψε σε λίγες γραμμές αυτό που κατάλαβες με τόσο απλό τρόπο που θα μπορούσε να το καταλάβει ακόμη και ένα παιδάκι που δεν έχει πάει ακόμη σχολείο.



-Συζήτησε με συμμαθητές σου τα θέματα που διαβάζεις.



-Καθώς επεξεργάζεσαι τις σημειώσεις σου αφιέρωσε λίγο χρόνο για να προβλέψεις πιθανές ερωτήσεις εξετάσεων.



-Κάνε αλλαγές στο χώρο, τη μέθοδο και την ύλη που μελετάς για να ανανεώνεσαι.



-Μια τεχνική που βοηθά πολύ ένα συμμαθητή σου μπορεί να μην λειτουργεί σε σένα.



-Διαμόρφωσε το προσωπικό σου στυλ μελέτης. Διαπίστωσε στην πράξη τις τεχνικές που σου πάνε καλύτερα. Κράτησε αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σου.



Εξετάσεις



Πριν τις εξετάσεις (όταν είναι ιδιαίτερα σημαντικές)



- Ενημερώσου για τα θέματα που συνήθως πέφτουν στις εξετάσεις για να ξέρεις τι πρέπει να προσέξεις περισσότερο. Ρώτησε τους συμμαθητές σου, θυμήσου τα σημεία στα οποία είχε δώσει έμφαση ο καθηγητής στην τάξη, χρησιμοποίησε παλαιότερες εξετάσεις, έντυπα και σημειώσεις.



- Φτιάξε μια λίστα με τα πιθανά θέματα που θα έβαζες αν ήσουν στη θέση του εξεταστή και προσπάθησε να απαντήσεις.



-Μια - δυο μέρες πριν κάνε μια βόλτα στο χώρο των εξετάσεων (αν γίνονται σε τόπο που δεν έχεις επισκεφτεί) για να εξοικειωθείς με το περιβάλλον.

Κοιμήσου αρκετά το βράδυ πριν από τις εξετάσεις ώστε να είσαι ξεκούραστος και με διαύγεια.



-Φρόντισε να φτάσεις νωρίς στο χώρο των εξετάσεων έχοντας μαζί σου όλα όσα θα σου χρειαστούν (στυλό, μολύβι, χάρακα, χαρτομάντιλα, ρολόι, νερό

κ λ π )



Την ώρα των εξετάσεων



-Διάλεξε μια θέση που σε βολεύει ώστε να νιώθεις άνετα. Ανάπνευσε βαθιά και χαλάρωσε το σώμα όσο μπορείς. Σκέψου κάτι που θα μπορούσε να σου φέρει γέλιο.



-Φέρε στο νου σου θετικές σκέψεις όπως: "Είναι φυσικό να αισθάνομαι άγχος.



-Δέχομαι όσο πιο ήρεμα γίνεται αυτό που αισθάνομαι χωρίς να παλεύω για να το αλλάξω. 'Όλα θα πάνε καλά" "Δεν χρειάζεται να απαλλαγώ από το άγχος, μπορώ να τα καταφέρω θαυμάσια μαζί με αυτό. Το άγχος μου δίνει ενέργεια και δύναμη" "Είμαι δυνατός, αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και τα καταφέρνω".



-Ρίξε πρώτα μια ματιά σε ολόκληρο το φυλλάδιο των εξετάσεων για να πάρεις μια ιδέα για όλα τα θέματα. Αν έχεις απορίες ρώτησε τους εξεταστές για διευκρινήσεις.



-Διάβασε προσεκτικά την κάθε ερώτηση για να καταλάβεις με ακρίβεια τι είναι αυτό που σου ζητείται. Να είσαι συνοπτικός. Ανάπτυξε με ακρίβεια μόνο τα κύρια σημεία του θέματος χωρίς περιττά στοιχεία. Μη γράφεις με αόριστο τρόπο ό,τι γνωρίζεις σχετικά με το θέμα. Δώσε ξεκάθαρες, σαφείς και άμεσες απαντήσεις.



-Για να μην κολλήσεις στα δύσκολα θέματα και χάσεις πολύτιμο χρόνο απάντησε πρώτα στις εύκολες ερωτήσεις. Άφησε τα δύσκολα για το τέλος.

Χρησιμοποίησε το "πρόχειρο" Πριν αρχίσεις το γράψιμο σημείωσε λέξεις και έννοιες κλειδιά που σου έρχονται στο νου σχετικά με τα θέματα. Αργότερα ξεκαθάρισε τη σειρά με την οποία θα χρησιμοποιήσεις τις πληροφορίες που έχεις στο πρόχειρο για να αναπτύξεις ολοκληρωμένα το κάθε θέμα και αν χρειάζεται να καταλήξεις σε κάποιο συμπέρασμα.



-Μην προσπαθήσεις να φύγεις από τους πρώτους. Φρόντισε να σου μείνει χρόνος για να διορθώσεις απροσεξίες.



-Πρόσεξε ώστε το γραπτό σου να είναι ευανάγνωστο, χωρίς ορθογραφικά, γραμματικά και συντακτικά λάθη.



Αν η μορφή των ερωτήσεων είναι multiple choice



-Διάβαζε πάντοτε όλες τις επιλογές αργά και προσεκτικά ακόμη και όταν η πρώτη ή η δεύτερη σου φαίνονται σωστές. Απόκλεισε πρώτα τις λανθασμένες επιλογές και μετά επέλεξε τη σωστή.



-Αν χρειαστεί ξαναδιάβασε την ερώτηση.



-Μην κάνεις δικές σου ερμηνείες και προεκτάσεις μείνε με συνέπεια στα ακριβή στοιχεία που σου δίνει το τεστ.



-Αν δύο επιλογές συμπίπτουν ή εννοούν ακριβώς το ίδιο πράγμα είναι πολύ πιθανόν να είναι και οι δύο λάθος.



-Αν δύο επιλογές μοιάζουν πολύ ή είναι αντίθετες τότε η σωστή απάντηση είναι μια από αυτές τις δύο.



-Υπογράμμισε και πρόσεξε το νόημα που έχουν στην πρόταση λέξεις όπως: πάντοτε, ποτέ, όλα, μερικές φορές, δεν, ούτε, μόνο, κανένα. αυτές τις λέξεις.



-Συσχέτισε αν μπορείς κάποια λέξη κλειδί της ερώτησης με κάποια λέξη κλειδί στις απαντήσεις.



-Μην αμφισβητείς την πρώτη απάντηση που έδωσες χωρίς ιδιαίτερο λόγο εκτός και αν στην αρχή είχες παρανοήσει την ερώτηση ή συνάντησες πραγματικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η πρώτη απάντηση ήταν λανθασμένη. Μην αλλάξεις την πρώτη σου επιλογή ακολουθώντας κάποιο προαίσθημα γιατί αυτό συχνά οφείλεται στο άγχος



Μελέτη και ψυχοσωματική ισορροπία



-Άφησε να περάσει μία περίπου ώρα μετά από το φαγητό πριν αρχίσεις το διάβασμα.



-Άφησε να περάσει μια περίπου ώρα μετά από τη μελέτη πριν κοιμηθείς

.

-Μη διαβάζεις συνεχόμενα πάνω από μία ώρα. Κάνε συχνά διαλείμματα αλλάζοντας παραστάσεις, απομακρύνσου για λίγο από το χώρο διαβάσματος και κάνε κάτι που σε ευχαριστεί.



-Φτιάξε ένα πρόγραμμα μελέτης και προσπάθησε να το τηρήσεις χωρίς να παρασύρεσαι από άσχετες προκλήσεις (τηλεόραση, παρέα, ταινίες κλπ).



-Αν την ώρα της μελέτης διασπάται η προσοχή σου και σκέπτεσαι άλλα πράγματα μην προσπαθείς με το ζόρι να συγκεντρωθείς. Αντί να καταπιέζεις τον εαυτό σου χαλάρωσε και δοκίμασε με ψυχραιμία και αυτοσεβασμό να συγκεντρώσεις την προσοχή σου και πάλι. Αν σε βοηθά επαναλάμβανε μέσα σου μια θετική λέξη όπως "συγκέντρωση", "επιστροφή", "συμμετοχή". Η προσοχή σου θα επιστρέψει από μόνη της στο βιβλίο.



-Αν δεν έχεις όρεξη για μελέτη κάνε κάτι άλλο που σε ευχαριστεί και προσπάθησε αργότερα. Αν είσαι κουρασμένος, αγχωμένος, ταραγμένος, μπερδεμένος ή αφηρημένος δεν μπορείς να αποδώσεις. Είναι σημαντικό να προσπαθείς χαρούμενα. Αν "σέρνεσαι" η μελέτη δεν θα είναι εποικοδομητική. Το να καταπιέζεις τον εαυτό σου να μελετήσει όταν το μυαλό σου πετάει σε άλλα πράγματα δεν αποδίδει.



-Τα ευχάριστα διαλείμματα δεν είναι χάσιμο χρόνου αλλά προϋπόθεση της δημιουργικής μελέτης. Η ξεκούραση και η μετρημένη διασκέδαση ακόμη και σε περιόδους εξετάσεων είναι απαραίτητες. Αν νιώθεις καλά και είσαι ξεκούραστος θα έχεις την κατάλληλη διαύγεια και την εγρήγορση για να αφομοιώνεις σωστά.



- Γράψε σε ένα χαρτί τους προσωπικούς λόγους για τους οποίους θέλεις να μελετήσεις. Τι σου προσφέρει σε προσωπικό επίπεδο η μελέτη;



- Εκμεταλλεύσου όλες τις ώρες της ημέρας για να μελετάς ή να περνάς ευχάριστα. Ποτέ μη στενοχωριέσαι για το χρόνο που χάθηκε.



-Μην κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου και απογοητεύεσαι επειδή δεν αφομοιώνεις με το ρυθμό που θα ήθελες.



-Μην έχεις υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Κάνε με ηρεμία και νηφαλιότητα το καλύτερο που μπορείς



-Αναγνώρισε και δέξου με αυτοσεβασμό ότι μερικές φορές βαριέσαι και δεν έχεις καμιά όρεξη για μελέτη.



-Αν νιώθεις μοναξιά δοκίμασε να μελετάς σε κάποια βιβλιοθήκη ή μαζί με κάποιο άλλο μαθητή που μπορείς να συνεργαστείς.



-Φτιάξε ένα κολάζ που να δείχνει αυτά που θέλεις να πετύχεις στη στο μέλλον.



-Βάλε φωτογραφίες με αυτά που θα ήθελες να έχεις (σπίτι, παιδί, αυτοκίνητο), αυτά που θα ήθελες να κάνεις (σπορ, ταξίδια, χορό), και πρόσθεσε ανάμεσα στις φωτογραφίες λέξεις και προτάσεις που εκφράζουν θετικές σκέψεις όπως : "Αξιοποιώ τις δυνάμεις που κρύβονται μέσα μου", "Το διάβασμα ανοίγει προοπτικές στη ζωή μου", "Αντιμετωπίζω τις δυσκολίες με ψυχραιμία", "Αυτοπεποίθηση", "Δυναμισμός", "Αυτοσυγκέντρωση".



-Καθημερινά πρόσφερε στον εαυτό σου κάποιο μικρό δώρο σαν επιβράβευση για την προσπάθειά του. Υποσχέσου στον εαυτό σου ένα μεγαλύτερο δώρο όταν θα έχεις πετύχει το στόχο σου.



-Κλείσε τα μάτια, χαλάρωσε και φαντάσου πως θα είναι ο εαυτός σου μετά την επιτυχία. Νιώσε τα θετικά αισθήματα που συνοδεύουν την επιτυχία.



Πως αντιμετωπίζουμε το μαθητή που

πρόκειται να δώσει εξετάσεις.



- Ενισχύουμε το παιδί με θετικά μηνύματα. Δεν το διαβεβαιώνουμε ότι είμαστε σίγουροι για την επιτυχία του. Εξηγούμε ότι εκτιμάμε την προσπάθειά του και όχι το τελικό αποτέλεσμα. Το βοηθάμε να καταλάβει ότι ακόμη και αν αποτύχει θα συνεχίσουμε να τα αγαπάμε το ίδιο. Τα βοηθάμε να αντιμετωπίζει ψύχραιμα και νηφάλια την αποτυχία.



- Υπογραμμίζουμε στο παιδί ότι οι εξετάσεις δεν κρίνουν την αξία του ως πρόσωπο ούτε και προσδιορίζουν απόλυτα το μέλλον του.



- Δεν μεταφέρουμε το άγχος μας στο παιδί. Φροντίζουμε όσο μπορούμε να υπάρχει μια ευχάριστη και ειρηνική ατμόσφαιρα στο σπίτι



- Μιλάμε στο παιδί για τις δικές μας δυσκολίες και αποτυχίες. Του εξηγούμε ότι είναι σημαντικό να προσπαθούμε όσο μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Όμως πολλές φορές στη ζωή οι δυσκολίες και οι αποτυχίες ανοίγουν το δρόμο προς την επιτυχία.



- Αν παραμελεί το διάβασμα το προτρέπουμε να διαβάσει με ευγένεια και σεβασμό και όχι με εκβιασμούς, αυστηρές κριτικές και καταστρεπτικές προβλέψεις.



- Δεν πιέζουμε το παιδί να μελετά συνεχώς. Το προτρέπουμε να κάνει συχνά διαλλείματα ώστε να ξεκουράζετε και να βγαίνει σύντομες βόλτες με τους φίλους του ώστε να αλλάζει παραστάσεις και να εκτονώνεται.



- Δείχνουμε έμπρακτα ότι είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε το παιδί με τον τρόπο που το χρειάζεται και όχι με τον τρόπο που εμείς νομίζουμε..



- Δεν προσκολλόμαστε στο παιδί αλλά φροντίζουμε να έχουμε προσωπική ζωή ώστε να μην εξαρτάμε ολοκληρωτικά την ισορροπία και την ευτυχία μας από αυτό.



- Δεν το συγκρίνουμε με τα αδέρφια του ή συγγενικά πρόσωπα ή φίλους που έχουν περάσει σε ανώτατες σχολές.



- Δεν συζητάμε μπροστά στο παιδί με τρίτους για τις επιδόσεις του.



- Ανταμείβουμε με κάποιο δώρο την προσπάθεια του παιδιού και όχι το αποτέλεσμα.



Πηγή: psyche.gr

Το βασιλόπουλο και η πεντάμορφη στο ίδιο σπίτι





Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια και πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε εμείς οι γονείς;

«Τα κορίτσια είναι αλλιώς. Θα δεις!» έτσι μου έλεγε ένας φίλος, πατέρας δυο κοριτσιών, την εποχή που περιμέναμε να γεννηθεί η κόρη μου. Εγώ είχα την εντύπωση ότι απλώς υπέκυπτε στα διάφορα στερεότυπα και αρνιόμουν να αποδεχθώ τις τεράστιες διαφορές που υποτίθεται πως υπάρχουν μεταξύ των δύο φύλων.

Άλλωστε πρέσβευα και διατυμπάνιζα την άποψη της Σιμόν ντε Μποβουάρ, το μότο από τη Βίβλο του Φεμινισμού, το «Δεύτερο Φύλο»: Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι! Δεν περίμενα να δω τεράστιες διαφορές ανάμεσα στην κόρη και στο γιο μου, πέρα από αυτές που μπορεί να έχουν μεταξύ τους δυο αδέλφια, σε όποιο φύλο κι αν ανήκουν.

Και να λοιπόν, που τα γεγονότα με διαψεύδουν. Κι εμένα και την Μποβουάρ. Η κόρη μου, σαν ένας ροζ σίφουνας ήρθε να ανατρέψει κάθε μου βεβαιότητα. Από πολύ μικρή ήθελε να έχει λόγο για όλα και πρόσεχε κάθε λεπτομέρεια της εμφάνισής της.





Ροζ συννεφάκια σκεπάζουν το παιδικό δωμάτιο

Χάος το δωμάτιο του μεγάλου μου γιου, τα πάντα τακτοποιημένα στης κόρης μου.

Μπαίνοντας στο σπίτι, βγάζει και τακτοποιεί τα παπούτσια της (βάζει κι εμάς να κάνουμε το ίδιο!). Παρακολουθεί τις δουλειές του σπιτιού και μιμείται όσες μπορεί.

Μόλις φάει, πηγαίνει το πιάτο της στο νεροχύτη. Τρελαίνεται να της ζητάς και να σου φέρνει πράγματα. Να μην μιλήσουμε για τα κοκαλάκια στα μαλλιά, για την απόλυτη κυριαρχία του ροζ σε κάθε πιθανή εκδοχή και εφαρμογή…

Αν πάμε και στη συμπεριφορά… Νάζι, γαλιφιές, τρυφερότητα, πείσματα, πόζες… Συχνά παίρνει μοιραίο ύφος ή αντίθετα, όταν θέλει να πετύχει κάτι, αρχίζει την ατέλειωτη μουρμούρα.

Στα παραμύθια, όταν συμβαίνει κάτι λυπητερό, βάζει τα κλάματα. Πρέπει να τη διαβεβαιώσεις ότι όλα θα πάνε καλά στη συνέχεια, αλλιώς δεν σταματάει.

Όσο για τη δική μου συμπεριφορά, αναρωτιέμαι πόσο διαφέρει απέναντι στα δυο μου παιδιά και τι ρόλο παίζει το γεγονός ότι το ένα είναι αγόρι και το άλλο κορίτσι.

Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο περίπλοκη μετά τη γέννηση του μικρού μου γιου, που συμπεριφέρεται διαφορετικά, καθώς επηρεασμένος από την αδελφή του παίζει και με τα δικά της παιχνίδια. Μερικές φορές θέλει να φοράει ακόμη και τα κοκαλάκια της.

Τι γίνεται εδώ; Ποιες ισορροπίες να κρατήσω; Πώς να αντιμετωπίσω το κάθε παιδί;

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα με βασάνιζαν, όταν συνάντησα τη διάσημη Λίντα Παπαδόπουλος.

Με τη Δρ Λίντα Παπαδόπουλος είχαμε γνωριστεί την προηγούμενη φορά που βρέθηκε στην Αθήνα. Μόλις έμαθα ότι θα είναι και πάλι εδώ για την παρουσίαση του βιβλίου της «Τι λένε οι άντρες, τι ακούν οι γυναίκες», αποφάσισα να τη ρωτήσω και να μάθω. Πόσο συχνά άλλωστε έχεις την ευκαιρία να ρωτήσεις τη σημαντικότερη ψυχολόγο της Μεγάλης Βρετανίας (σύμφωνα με ψηφοφορία του κοινού το 2008), τον άνθρωπο που εμπιστεύονται δεκάδες διασημότητες, την καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μετροπόλιταν στο Λονδίνο, τη συνεργάτιδα δεκάδων τηλεοπτικών εκπομπών, την ειδικό στην οποία απευθύνεται το CNN στο κεντρικό του δελτίο για διάφορα ζητήματα;

Άδραξα, λοιπόν, την ευκαιρία να τη ρωτήσω για τις διαφορές αγοριών και κοριτσιών, αλλά και για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε εμείς οι γονείς. Τα όσα ακολουθούν βασίζονται στις σημειώσεις που κράτησα από αυτή τη συζήτηση.



Ένας Πρίγκιπας για τη Χιονάτη

Αναπτυσσόμαστε αντιγράφοντας κοινωνικά πρότυπα της συμπεριφοράς που αρμόζουν στο φύλο μας. Τα παιδιά μαθαίνουν ποιες συμπεριφορές θεωρούνται κατάλληλες ανάλογα με το αν είναι αγόρια ή κορίτσια, όπως γράφει και στο βιβλίο της η Λίντα Παπαδόπουλος. Αγόρια - κορίτσια μαθαίνουν να ταιριάζουν με το ρόλο του φύλου τους, παρατηρώντας τους ανθρώπους γύρω τους. Και αυτό ξεκινά ακόμα και πριν τους χαρίσουν το πρώτο τρενάκι ή την πρώτη κούκλα τους. Τα στερεότυπα βάσει του φύλου ξεκινούν ακόμα και πριν τη γέννηση. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει προβλέψεις για το φύλο του παιδιού με βάση το αν κλοτσάει ή όχι (εννοείται πως όταν κλοτσάει πολύ είναι αγόρι!)

Σκεφτείτε μόνον τα παραμύθια που τους διαβάζουμε. Τα αγόρια είναι αυτά που δεν φοβούνται, που λύνουν προβλήματα, τα κορίτσια είναι αυτά που περιμένουν τους άντρες να τα σώσουν, να τους προσφέρουν μια καλύτερη και πιο όμορφη ζωή. Σκεφτείτε τους πρίγκιπες στην «Ωραία Κοιμωμένη» και στη «Χιονάτη», τον κυνηγό στην «Κοκκινοσκουφίτσα»… Τα αγοράκια πρέπει να αντιμετωπίσουν δράκους και χιλιάδες δυσκολίες και δοκιμασίες για να φτάσουν στο στόχο τους.

Αυτό συνεχίζεται και αργότερα, όταν τα παιδιά μεγαλώνουν. Αν είσαι άντρας πρέπει να είσαι δυνατός, να μην δειλιάζεις και να μην αποκαλύπτεις τα συναισθήματά σου.

Αν είσαι κορίτσι περιμένεις το αγόρι να σε σώσει, να ζήσεις μαζί του για πάντα –κάθε παραμύθι δεν τελειώνει «και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»; Αυτός είναι ένας καθοριστικός παράγοντας που δημιουργεί τις διαφορές ανάμεσα στα κορίτσια και τα αγόρια.





Τι κάνει η κούκλα μέσα στο κουτί με τα στρατιωτάκια;

Ήδη στην ηλικία των τριών ή τεσσάρων ετών τα αγόρια και τα κορίτσια γνωρίζουν ξεκάθαρα ποια παιχνίδια και ποιες δραστηριότητες θεωρούνται «αγορίστικες» ή «κοριτσίστικες». Με τα δώρα που τους κάνουν γονείς, συγγενείς και φίλοι ενισχύεται αυτή η τάση. Η κούκλα και τα κουζινικά είναι για το κορίτσι, η μπάλα και τα στρατιωτάκια για το αγόρι.

Ακόμη, οι περισσότεροι γονείς έχουμε την τάση να ανταμείβουμε στερεότυπες συμπεριφορές που θεωρούνται κατάλληλες για μια γυναίκα ή για έναν άντρα. Έτσι, τα αγόρια ενθαρρύνονται να καταπιάνονται με σκληρά και ανταγωνιστικά παιχνίδια, τους αγοράζουμε παιχνίδια- όπλα και τα αποθαρρύνουμε να εκφράζονται ή να δείχνουν τα συναισθήματά τους. Στα κορίτσια αγοράζουμε κούκλες, τα ενθαρρύνουμε να φέρονται «σεμνά και ταπεινά» και φυσικά ποτέ δεν θα λέγαμε τη φράση «μην κλαις –τα κορίτσια δεν κλαίνε»!





Πρέπει να φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο σε κορίτσια και αγόρια;

Το ζήτημα δεν είναι ως γονείς να μην φερόμαστε διαφορετικά σε αγόρια και κορίτσια. Το ζήτημα είναι να μην υποκύπτουμε σε φυλετικά στερεότυπα:

«Επειδή είσαι αγόρι δεν πρέπει να κλαις»

«Είσαι κορίτσι, γι’ αυτό πρέπει να μαζέψεις τα πιάτα»

Θα έπρεπε να λειτουργούμε με βάση την αρχή ότι το να είσαι αγόρι ή κορίτσι είναι μόνον ένα κομμάτι του εαυτού σου. Υπάρχει και το υπόλοιπο που είσαι ως προσωπικότητα και αυτό είναι και το πιο σημαντικό.

Είναι λάθος να τονίζουμε συνεχώς στα παιδιά το φύλο τους. Ακόμη κι αν από μικρά συνειδητοποιούν τι είναι, συχνά τους αρέσει να πειραματίζονται και να εξερευνούν. Η χειρότερη συμπεριφορά που θα μπορούσαμε να έχουμε ως γονείς, είναι να κάνουμε το παιδί να νιώσει άσχημα, να το μειώσουμε, επειδή π.χ. ενώ είναι αγόρι, του αρέσει να παίζει με κούκλες ή να σπρώχνει ένα καροτσάκι. Το να απαγορεύσεις σε ένα αγόρι να παίζει με «κοριτσίστικα» παιχνίδια ή σε ένα κορίτσι με «αγορίστικα» μάλλον θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα! Μπορεί να έχει αναπτυχθεί το φύλο των παιδιών, αλλά όχι η σεξουαλικότητά τους. Το να βγάζουμε πρόωρα συμπεράσματα από τα παιχνίδια που προτιμούν είναι ολέθριο… Στη φύση των μικρών παιδιών είναι να παρακολουθούν, να ψάχνουν, να εξερευνούν και να δοκιμάζουν. Όχι μόνον δεν είναι αρνητικό να παίζει ένα αγόρι με κοριτσίστικα παιχνίδια, αλλά αντίθετα δείχνει ότι έχει πνεύμα διερευνητικό.



Οι γονείς, πρότυπα για τα παιδιά τους

Πρέπει να έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας, ότι το σημαντικότερο πρότυπο για το φύλο που έχουν τα παιδιά, είναι οι γονείς τους: Εμείς οι ίδιοι είμαστε που θα επηρεάσουμε σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά τους. Εμείς οι ίδιοι μπορούμε να χτίσουμε, αλλά και να γκρεμίσουμε στερεότυπα. Ο μπαμπάς δίνει π.χ. το αντρικό πρότυπο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν κάνει δουλειές του σπιτιού, πως δεν είναι τρυφερός…

Μια άλλη παράμετρος που χρειάζεται προσοχή είναι όταν τα κορίτσια συνδέουν την αυτοεκτίμησή τους με την εξωτερική τους εμφάνιση, με την ομορφιά τους. Αν έχουμε κοριτσάκι σίγουρα θα του λέμε «Τι όμορφη που είσαι». Πρέπει λοιπόν να μην μένουμε μόνο σε αυτό, αλλά να το επαινούμε και για όσα καταφέρνει: «Τι ωραία που ζωγραφίζεις, τι ωραία που λες το τραγουδάκι». Πρέπει, με λίγα λόγια, ως γονείς να αποσυνδέσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε την αυτοεκτίμηση από την ομορφιά.



Διαφορές αγοριών - κοριτσιών

Η ψυχοσωματική ανάπτυξη των κοριτσιών είναι συνήθως πιο γρήγορη από των αγοριών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η νοημοσύνη τους είναι υψηλότερη.

Διάφορες έρευνες πάνω στο θέμα της μάθησης έχουν δείξει ότι τα αγόρια χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να γράψουν και να διαβάσουν απ’ ό,τι τα κορίτσια -ιδιαίτερα στο δημοτικό. Συνεπώς, τα αγόρια σε αυτή την περίπτωση χρειάζονται περισσότερη ενθάρρυνση για να πετύχουν τους στόχους τους στο σχολείο.

Ένας γενικός κανόνας –που βεβαίως έχει τις πολλές εξαιρέσεις του, είναι ότι τα αγόρια τα καταφέρνουν καλύτερα σε μαθήματα όπως η αριθμητική ή η γεωγραφία, ενώ τα κορίτσια φαίνεται να υπερτερούν στις γλωσσικές ικανότητες και σε ό,τι χρειάζεται… αποστήθιση. Τα αγόρια τα καταφέρνουν καλύτερα με μηχανήματα και υπερέχουν στη μυϊκή δύναμη την ώρα που τα κορίτσια έχουν πολύ καλύτερη λεπτή κινητικότητα.

Διαφέρουμε όμως και βιολογικά. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Οι ορμόνες παίζουν κι αυτές το δικό τους καθοριστικό ρόλο και όπως έχει αποδειχθεί, η αναλογία των ορμονών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη συμπεριφορά.

Πρόσφατα, έγινε μια έρευνα που έδειξε ότι τα κορίτσια προτιμούν το ροζ χρώμα και μάλιστα χωρίς να τα καθοδηγήσει κανείς. Εμείς ό,τι χρώμα και να τους δείχνουμε, ό,τι χρώμα ρούχα και να τους φορέσουμε, αυτά θα προτιμήσουν το ροζ. Σε αυτό μάλιστα δόθηκαν γενετικές και ανθρωπολογικές ερμηνείες που γυρίζουν στα πρώτα βήματα του ανθρώπου στη Γη…



Μια ματιά στο μέλλον…

Αν εξετάσουμε τα ψυχολογικά προβλήματα θα διαπιστώσουμε ότι ενώ οι άντρες αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα, οι γυναίκες πηγαίνουν πολύ πιο εύκολα στον ειδικό. Μιλάνε π.χ. πιο εύκολα για την κατάθλιψη. Αυτό δείχνει και με πόσο διαφορετικό τρόπο αντιμετωπίζουν τα φύλα τον κάθε είδους πόνο. Είτε σωματικό, είτε ψυχικό. Οι γυναίκες μιλάνε πολύ πιο εύκολα γι’ αυτό, ενώ οι άντρες το κρύβουν…

Είναι χαρακτηριστικό ότι αν δει κανείς τις διάφορες αφίσες που υπάρχουν στα ιατρεία και αφορούν στις ασθένειες και την πρόληψη, θα διαπιστώσει ότι σχεδόν όλες απευθύνονται στις γυναίκες.

Ακόμα και σε μια σχέση βλέπουμε ότι η γυναίκα μιλάει πολύ πιο εύκολα για τα συναισθήματά της. Αντίθετα, ο άντρας είναι «προγραμματισμένος» να τα αντιμετωπίζει όλα ως προβλήματα που πρέπει να λυθούν.

Ας πάρουμε ένα ζευγάρι, τον Γιάννη και τη Μαρία:

Η Μαρία κλαίει. Ο Γιάννης της λέει «Ποιο είναι το πρόβλημά σου; Έλα να το λύσουμε». Η Μαρία, όμως, το μόνο που θέλει είναι να κάτσει δίπλα της και να την ακούσει. Δεν θέλει να της λύσει το πρόβλημα. Και οι δυο θέλουν το ίδιο πράγμα, να νιώσει καλύτερα η Μαρία, αλλά με τόσο διαφορετικό τρόπο, που τελικά οδηγούνται στη σύγκρουση. Για τον Γιάννη το «Σταματά να κλαις», μπορεί να σημαίνει «Σ’ αγαπώ και δεν θέλω να σε βλέπω να πονάς», ενώ για τη Μαρία σημαίνει «Σταμάτα να κλαις γιατί με ενοχλείς και με κάνεις να νιώθω άσχημα». Αυτή η ασυνεννοησία οφείλεται κυρίως στο διαφορετικό τρόπο που έχουμε μεγαλώσει ως άντρες και γυναίκες.

Αν ρίχνουμε αυτή τη ματιά στο μέλλον είναι για να σκεφτούμε λίγο πώς μπορούμε κι εμείς, μεγαλώνοντας τα παιδιά μας, να βοηθήσουμε στην καλύτερη συνεννόηση ανάμεσα στα φύλα, που θα κάνει και τα ίδια πιο ευτυχισμένα στις μελλοντικές σχέσεις τους.



Πηγή: myworld.gr

26 Νοε 2009

Η αναγκαιότητα της εκπαίδευσης των γονιών

Η εκπαίδευση, με την ευρύτερη έννοια της λέξης, είναι βασικός παράγοντας της σύγχρονης ζωής. Ο άνθρωπος της εποχής μας έχει ανάγκη από συνεχή ενημέρωση και καταρτισμό στον κάθε τομέα της ασχολίας του, αν θέλει να κρατηθεί σε κάποιο ψηλό επίπεδο. Έτσι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, υψηλής μόρφωσης, σπανίων γνώσεων, συνεχίζουν να ενημερώνονται, να εκπαιδεύονται στον τομέα τους.


Το ενδιαφέρον της σύγχρονης κοινωνίας για το παιδί, από επιστημονικής σκοπιάς, είναι πολύ μεγάλο. Η επιστήμη προχώρησε σε βάθος στην έρευνα γύρω από τα ψυχικά, πνευματικά και σωματικά προβλήματα του παιδιού, και σε παγκόσμια κλίμακα απασχολούν παιδαγωγούς, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, παιδίατρους, ψυχιάτρους και κοινωνιολόγους στον τομέα αυτόν.


Από τη άλλη πλευρά όλου αυτού του διανοητικού κόσμου σε σχέση με το παιδί, στέκονται οι γονείς.


Μια Βελγική στατιστική ανεβάζει την επίδραση της οικογένειας στην αγωγή του παιδιού στο 97%. Από το ποσοστό αυτό το 80% αποδίδεται αποκλειστικά στη μητέρα.


Νομίζω ότι είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς τη σοβαρότητα τούτης της παρατήρησης.


Οι γονείς ευθύνονται κατά 97% για την ανατροφή του παιδιού.


Συμβαίνει όμως με τους γονείς τούτο το παράξενο. Ενώ είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για την ανάπτυξη του χαρακτήρα και γενικά της δημιουργίας ενός σωστού ανθρώπου, είναι στην ουσία ξένοι και κατά μεγάλο ποσοστό αμέτοχοι και ανίδεοι σχετικά με τον κόσμο του παιδιού. Είναι χωρίς ενημέρωση.


Και ενώ είναι έτοιμοι να χαλάσουν χρήματα, να θυσιασθούν, να κοπιάσουν, ούτε περνά από το μυαλό τους ότι πρέπει να ενημερωθούν.


Στο σημείο αυτό προβάλλει τραγικά το ερώτημα: Οι γονείς, οι άνθρωποι που έχουν το παιδί στα χέρια τους και που από αυτούς θα εξαρτηθεί αν το πλάσμα που ανατρέφουν θα βγει εγκληματίας ή σωστός άνθρωπος, τι ξέρουν για το παιδί;


Όταν βρισκόμουν ακόμα στα πανεπιστημιακά θρανία βρέθηκα στο δίλημμα να διαλέξω μεταξύ των μαθημάτων «αλγεβρική τοπολογία» και «παιδαγωγικά». Από μια ασυνείδητη κίνηση διάλεξα τα «παιδαγωγικά», αλλά και από την κρυφή σκέψη ότι το μάθημα θα μου ήταν και λίγο γνωστό. Ποιος δε ξέρει από παιδαγωγική; Σε λίγο είχα διαπιστώσει ότι όχι μόνο δεν ήξερα αλλά και ότι είχα και αρνητικές γνώσεις.


Η παιδαγωγική είναι επιστήμη και κατέχει έδρα στα πανεπιστήμια. Το παιδί, οι συνήθειές του, η ψυχολογία του, τα προβλήματά του έχουν αποτελέσει πρόβλημα που μελετήθηκε και μελετιέται και που τα συμπεράσματα όχι μόνο είναι χρήσιμα αλλά αφάνταστα σε σύλληψη. Έχουν γίνει χιλιάδες στατιστικές, πειράματα, μελέτες. ‘Έχουν δοκιμαστεί εκατοντάδες μέθοδοι σε σχέση με το παιδί. Έχουν εξεταστεί χιλιάδες διανοητικώς ανάπηρα παιδιά, παιδιά με κακές έξεις, με ελαττώματα, με ψυχικά τραύματα. Πώς είναι δυνατόν κανείς από μόνος του να φθάσει σε σωστά συμπεράσματα και λύσεις χωρίς τούτα τα δεδομένα;


Κι όμως ο κάθε γονιός πιστεύει πως είναι γεννημένος παιδαγωγός. Αφού έχει παιδιά, είναι a priori βέβαιο ότι μπορεί και να τα αναθρέψει σωστά.


Όταν κάποιος αναφερθεί στην παιδαγωγική παίρνει συνήθως την απάντηση: «Γιατί, η μάνα μου που με ανέθρεψε ήξερε παιδαγωγική;».


Εδώ σχεδόν πάντα εννοείται η φράση «και είμαι τόσο καλός χαρακτήρας».


Βέβαια δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δέχονται ότι έχουν άσχημο χαρακτήρα ή ότι έχουν ανατραφεί αντιπαιδαγωγικά. Όμως αυτό είναι ένα θέμα που το κρίνουν οι άλλοι και όχι ο καθένας για τον εαυτό του.


Ακόμα πιο συχνή είναι η επίκληση της πείρας μας πάνω στο παιδί, επειδή έτυχε να έχουμε ένα ή δύο παιδιά ή γιατί είχαμε μικρότερα αδέρφια ή μια οποιαδήποτε σχέση με παιδιά. Έτσι, για παράδειγμα, κάθε γιαγιά πιστεύει ότι επειδή μεγάλωσε κάποιο παιδί, είναι παιδαγωγός.


Εδώ σε σχέση με την πείρα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που μια ζωή 50 χρόνων διαπράττουν τα ίδια σφάλματα και που στο τέλος τα παρουσιάζουν σαν πείρα τους, μερικές φορές και σαν πνευματική πείρα τους.


Αυτά που τις περισσότερες φορές τα ονομάζουμε πείρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο τρόπος που εμείς αναθρέψαμε το δικό μας παιδί, χωρίς να σημαίνει κατ΄ ανάγκη ότι το αναθρέψαμε σωστά.


Η ανατροφή είναι μια πολύ μεγάλη και δύσκολή τέχνη. Αν ο καθένας αναθρέψει το παιδί του όπως ο ίδιος πιθανώς ανατράφηκε, μεταβιβάζει απλώς τα σφάλματα της ανατροφής του και βλάπτει, χωρίς να το καταλαβαίνει, το παιδί του.


Όλοι είμαστε είτε λίγο είτε πολύ θύματα μεθόδων ανατροφής που δεν ανταποκρίνονται στην ανθρώπινη φύση. Ό,τι μας έχει διδαχθεί αντιπαιδαγωγικά παρουσιάζεται αργότερα σαν φόβος, έλλειψη επαφής, ζηλοτυπία, συναισθηματικές διαταραχές, περιπλοκές του γάμου, επαγγελματικές αποτυχίες, τάση για φιλονικία κ.α. O Ratner γράφει: «το παιδί που ανατρέφουμε γίνεται κριτήριο για τη φύση μας, όσο κι αν εμείς θέλουμε να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας».


Αλλά και η εποχή μας είναι κάτι το διαφορετικό. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι το έργο της αγωγής δεν έχει την ίδια απλότητα που είχε στην εποχή των γονέων μας. Τα σημερινά παιδιά είναι ζωηρά, ανήσυχα, απαιτητικά, νευρικά, ξύπνια, ανεξάρτητα. Έχουν πλήθος παραστάσεων και εικόνων που τους δημιουργούν ανησυχίες και σκέψεις.   


Η οικογένεια δεν έχει την παλιά της μορφή. Τα μέλη της έχουν διαφοροποιήσει το κύρος τους και το σεβασμό που ενέπνεαν. Ο πατέρας δεν έχει πια την παλιά εξουσία. Η μητέρα μορφώθηκε και πιθανώς να εργάζεται. Τα παιδιά πολύ νωρίς ζητούν την ανεξαρτησία τους.


Όλα αυτά δημιουργούν μια πολύπλοκη συνάρτηση πολλών μεταβλητών στο πρόβλημα της αγωγής του παιδιού.


Μια λύση έξω από την ενημέρωση είναι να μάθει κανείς παιδαγωγική στα παιδιά του. Αλλά τότε αυτά μετατρέπονται σε πειραματόζωα με αμφίβολη τύχη.


Υπερτονίζοντας τη δυσκολία της σύγχρονης παιδαγωγικής θα ήταν παράληψη να αγνοήσουμε το ένστικτο του γονιού στην ανατροφή του παιδιού. Ο διάσημος παιδαγωγός Spock δίνει πολύ σημασία σε αυτό. Είναι ένα ένστικτο που οδηγεί στην ανατροφή του συγκεκριμένου παιδιού και που δεν είναι αλάθητο.


Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν γονείς με ιδιαίτερη φροντίδα και σοφία που ανατρέφουν τα παιδιά τους σε γενικές γραμμές σωστά.


Όμως η καθημερινή πραγματικότητα δείχνει ότι ο μέσος Έλληνας όχι μόνο δεν έχει παιδαγωγικές γνώσεις αλλά τις περισσότερες φορές έχει αρνητικές. Είναι σπάνιο το φαινόμενο να συζητήσει κανείς με γονείς χωρίς να διαπιστώσει ανεπάρκεια σε γνώση και πολλά παιδαγωγικά λάθη.


Το δυσάρεστο είναι ότι από τούτη την πραγματικότητα δεν εξαιρούνται και οι κοινωνίες των εκκλησιών μας, που αν εξαιρέσει κανείς στη συγκράτηση που δείχνουν τα παιδιά στα θέματα αμαρτίας και τον κάποιο φόβο Θεού, παιδαγωγικά βρίσκονται στην ίδια μοίρα.


Από τη δεκάχρονη εμπειρία μου σαν ομαδάρχης σε χριστιανικές κατασκηνώσεις, ανάμεσα σε νέους και παιδιά, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι και στη χριστιανική οικογένεια η αγωγή γίνεται συνήθως χωρίς τους στοιχειώσεις κανόνες της παιδαγωγικής. Είναι δε τόσο γενικό το φαινόμενο αυτό που παιδιά με καλή ανατροφή διακρίνονται και από τον ανίδεο σ΄ αυτά τα ζητήματα. Και είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά.


Για τους λόγους που προηγούμενα αναφέραμε, ο καταρτισμός και η ενημέρωση ή καλύτερα η εκπαίδευση των γονέων είναι αναγκαία.


Η πολιτεία για να επιτρέψει να οδηγήσουμε ένα αυτοκίνητο πρέπει να έχει πειστεί ότι είμαστε κατάλληλοι, και θα μας το επιτρέψει μετά από νόμιμες εξετάσεις. Για να μη προξενήσουμε κακό στους γύρω μας και στον εαυτό μας.


Το ερώτημα που προκύπτει εύλογο είναι: για να οδηγήσουμε στην κοινωνία ανθρώπινες πολύτιμες υπάρξεις που πρέπει να γίνουνε ευτυχισμένες δεν χρειαζόμαστε κανενός είδους εκπαίδευση; Η καθημερινή ζωή δείχνει ότι η μεγάλη πλειονότητα των προβληματικών παιδιών σε διάφορους τομείς της ζωής προέρχεται από αντιπαιδαγωγική συμπεριφορά των γονέων.


Αν είχα το δικαίωμα να νομοθετήσω δε θα επέτρεπα σε κανένα να έρθει σε γάμο αν σε κάποιο οποιοδήποτε χρόνο δεν έχει παρακολουθήσει, έστω και τυπικά, ένα σεμινάριο που θα θίγονται τέτοιου είδους θέματα.


Δυστυχώς η εκπαίδευση είναι τοποθέτηση κεφαλαίων που αρχίζουν κι αποδίδουν καρπούς μετά από πολύ χρόνο, και αυτό κάνει τους περισσότερους να μη δίνουν την πρέπουσα σημασία.


Ο ρόλος της εκκλησίας


Μπορεί η εκκλησία να παίξει ρόλο σε τούτη την αναγκαιότητα; Μπορεί να συμβάλει στην ενημέρωση, στον καταρτισμό και την εκπαίδευση των γονέων; Πρέπει; Έχει το δικαίωμα; Μήπως είναι έξω του σκοπού της; Πιο το κέρδος;


Υπάρχουν δύο ακραίες απόψεις για το ρόλο της εκκλησίας μέσα στον κόσμο. Την πρώτη θα μπορούσαμε να την πούμε, Ουμανιστική άποψη. Θέλει την εκκλησία σαν ένα τεράστιο φιλανθρωπικό ίδρυμα, που αποκλειστικό σκοπό έχει να εξυπηρετήσει τον ανθρώπινο πόνο, την ανθρώπινη ανάγκη.


Η δεύτερη άποψη υποστηρίζει ότι ο ρόλος της εκκλησίας περιορίζεται στο να μεταφέρει το μήνυμα της σωτηρίας στον κόσμο καθώς και στην πνευματική ανάπτυξη των πιστών.


Για όσους μελετούν τη Βίβλο είναι προφανές ότι η πρώτη άποψη είναι εσφαλμένη. Αλλά και η δεύτερη είναι αντιβιβλική. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας δήθεν πνευματικός τρόπος για να σκεπάσουμε την αδιαφορία μας, την ανικανότητά μας και να παραμείνουμε σε μια ανώδυνη και καθόλου κοπιαστική πνευματικότητα. Θέλουμε να αγνοούμε ότι ο Ιησούς Χριστός δε μίλησε μόνο για τη Βασιλεία των Ουρανών αλλά έδωσε και ψωμί. Δεν είπε μόνο «Δεύτε προς Με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι …» (Ματθ. 11:28) αλλά πήγε ο ίδιος στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να γιατρέψει και να ξεκουράσει.


Η φράση «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσετε άνθρωπος» (Ματθ. 4:4) σημαίνει όχι μόνο με ψωμί, αλλά ασφαλώς και με ψωμί.


Ο Παύλος μαζί με τη θεολογία δε ξεχνά να δώσει συμβουλές για την οικογένεια, τους συζύγους, τις σχέσεις τους, τα παιδιά. Ακόμα θυμάται το στομάχι του Τιμόθεου «Μη υδροπότει…». Έτσι έχουμε μερικά παιδαγωγικά αξιώματα δοσμένα πριν 2000 χρόνια αναμφισβήτητου κύρους σήμερα.


Εφεσ. 6:4 : «Και οι πατέρες μη παροργίζεται τα τέκνα ημών…».


Κολ. 3:21 : «Οι πατέρες μη ερεθίζεται τα τέκνα ημών ίνα μη αθυμώσιν».


Α Τιμ. 3:4 : «Του ιδίου οίκου καλώς προϊστάμενον, τέκνα έχοντα εν υποταγή μετά πάσεις σεμνότητος».


Παρ. 22:6 : «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού. και δεν θέλει απομακρυνθεί απ΄αυτής ουδέ όταν γηράσει».


Αλλά άσχετα από τα προηγούμενα η διαπαιδαγώγηση των γονέων δεν είναι ανεξάρτητη της πνευματικής κατάστασης του σπιτιού.


Πόσες φορές ατίθασα και προβληματικά παιδιά δημιουργούν ένα σπίτι κόλαση, που κατά μεγάλο μέρος οφείλεται σε κακή αντιμετώπισή τους. Πόσες φορές άρρωστα ψυχικά παιδιά δεν γίνονται το δράμα της οικογένειας; Παιδιά αποτυχημένα στο σχολείο και στο επάγγελμα. Παιδιά με περιπέτειες με το άλλο φύλο. Παιδιά που δε θέλουν να έρθουν στη εκκλησία. Πώς είναι δυνατό με τέτοια κατάσταση να υπάρχει η ειρήνη του σπιτιού και να μιλάμε για τη ζωή την «εν Χριστώ Ιησού».


Η εκκλησία έχει χρέος να επιδιώξει την εκπαίδευση των γονέων όχι μόνο για φιλανθρωπικούς λόγους αλλά κυρίως για καθαρά πνευματικούς.


Θα παρουσιάσει τα υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία κάτω από το φως της Βίβλου.


Η εκπαίδευση είναι τοποθέτηση κεφαλαίων που αποδίδουν μετά από πολλά χρόνια.


Η έλλειψη της ενότητας που δεν οφείλεται στο πολύ κόσμο αλλά στους λίγους υπεύθυνους, δεν αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα καταστάσεων την παιδικής ηλικίας. Ο Αυγουστίνος γράφει: «Δώστε μου καλές μητέρες και θα σας αλλάξω την όψη του κόσμου». Και άλλο σοφός: «Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται η μάνα του».


Ποιοι θα κάνουν την ενημέρωση, την εκπαίδευση στους γονείς;


Ας δώσουμε προσοχή στο σημείο αυτό, γιατί δεν αρκεί να έχει κανείς το χάρισμα του λόγου για να αναπτύξει παιδαγωγικά θέματα. Πρέπει να έχει τις κατάλληλες γενικές και ειδικές γνώσεις. Χρειάζονται άνθρωποι μελετημένοι στο θέμα κι όχι απλώς ιεροκήρυκες. Θα πρέπει να παρουσιαστούν τα γενικώς παραδεκτά, τα σύγχρονα δεδομένα, κι όχι προσωπικές εμπειρίες που αποκτήθηκαν από τα δικά μας παιδιά.


Στις ενημερώσεις αυτές δε θα πρέπει να αναμένουμε πολυπληθή ακροατήρια. Είναι στατιστικά γνωστό ότι οι γονείς μαζεύονται όλοι σε απλές γιορτούλες όπου το παιδί τους θα πει «κάτι» και ένα ελάχιστο ποσοστό από αυτούς στις επιστημονικές εκπαιδευτικές ενημερώσεις.


Θα πρέπει σιγά – σιγά το θέμα να καλλιεργηθεί. και ήδη εκκλησίες που το δοκίμασαν βλέπουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των γονέων για τα προβλήματά τους.


Τομείς ενημέρωσης


Δίνουμε ένα μικρό κατάλογο από την ατελείωτη σειρά ενημερώσεων που θα μπορούσε να γίνει για τους γονείς σε σχέση με τα παιδιά.


1.   Γενικές βασικές γνώσεις πάνω στη συμπεριφορά και τα προβλήματα του παιδιού κατά τις διάφορες ηλικίες. (Προετοιμασία γονέων για τη ψύχραιμη αντιμετώπιση των προβλημάτων στα διάφορα χρονικά στάδια ανάπτυξης).


α. Προσχολική ηλικία.


· Τα πέντε πρώτα χρόνια. Βάση του χαρακτήρα.
· Στα τρία χρόνια εμφάνιση της πρώτης επαναστατικότητας και η αντιμετώπισή της.
· Εσωστρέφεια από την ανάπτυξη του «Εγώ» και σαδιστικές τάσεις.


β. Σχολική ηλικία


· Εξάσκηση κύρους χωρίς καταπίεση.
· Ανάπτυξη συνηθειών και κλίσεων.
· Βοήθεια στη μνήμη του παιδιού.
· Βοήθεια στο σχολείο.


γ. Εφηβική ηλικία


· Η κρισιμότερη ηλικία. Διαρροή νέων από την εκκλησία προς τον κόσμο.
· Βιολογική ανάπτυξη, ανάπτυξη αφηρημένης σκέψης.
· Νοημοσύνη, αμφισβήτηση, αμφιβολίες για την ύπαρξη του Θεού και η αντιμετώπισή τους.


δ. Όταν το παιδί φύγει από το σπίτι (συμπεριφορά πατέρα, μάνας, πεθερού, πεθεράς).


2.   Ειδικά θέματα σε σχέση με την πνευματική ζωή και την εκκλησία


α. Κατανόηση της σημασίας του Κυριακού Σχολείου.


β. Το παιδί και ο Θεός


· Πώς θα μάθει το παιδί να προσεύχεται και να μελετά
· Απαντήσεις σε σχέση με το Θεό
· Απειλή σε σχέση με το Θεό


γ. Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί μας ώστε σοβαρά να παραχωρηθεί στο Θεό


· Ποια η κατάλληλη ηλικία;
· Πιέζουμε ψυχολογικά το παιδί;
· Πώς να συμπεριφερόμαστε αφού πιστέψει;


δ. Η ζωή του ανδρογύνου πνευματικό παράδειγμα για το παιδί. Διαπληκτισμοί, έλλειψη αγάπης, ασυμφωνίες, αμαρτίες.


3.   Θέματα σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον του παιδιού.


α. Το παιδί μας και το άλλο φύλο


· Απαγόρευση ή πλήρης ελευθερία;
· Ενημέρωση για το σεξ. Μέχρι που;


β. Τα παιχνίδια του παιδιού


· Αντιπαιδαγωγικά παιχνίδια
· Άχρηστα παιχνίδια
· Παιδαγωγικά παιχνίδια


γ. Κατάλληλα έντυπα για κάθε ηλικία


δ. Η τηλεόραση και το παιδί


ε. Οι γονείς, τα ελαττώματά τους και οι επιπτώσεις στο παιδί: υπερευαίσθητοι, απαιτητικοί, ανήσυχοι, αδιάφοροι, ασταθείς, φιλόδοξοι, ανώριμοι.


Τα παραπάνω είναι λίγα από τα πολλά πάνω στα οποία μπορεί να ενημερώνονται οι γονείς.


Κλείνοντας τις σκέψεις αυτές θα ήθελα να προσέξουμε τα λόγια του Ιησού Χριστού: «Άφετε τα παιδία έρχεσθε προς Με. μη κωλύετε αυτά. Των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού». (Μαρκ. 10:14).


Δε λέει σπρώξτε τα, δε λέει προπαγανδίστε, δε λέει παρακινήστε τα. λέει αφήστε τα και μην τα εμποδίζετε.


Αν ίσως σε τίποτε άλλο δεν ωφελούσε η ενημέρωση των γονέων άξιζε να γίνει και μόνο για αυτό.


Φοβούμαι πως τελικά η συνισταμένη της συμπεριφοράς μας απέναντι στα παιδιά τα εμποδίζει να έρθουν στο Χριστό.


Στην άστατη και μπερδεμένη πραγματικότητα, στο μισοσκόταδο, στο άγχος, στην άγνοια και στην πλάνη που ζουν οι σημερινοί γονείς νομίζουν ότι η εκκλησία μπορεί να προσφέρει κάποιο φως αν το θελήσει, για καλύτερους γονείς, για καλύτερα παιδιά, για ανθρώπους πλησιέστερα σε αυτούς που ο Θεός δημιούργησε στην Εδέμ.


Αντώνης Περιάλης
Καθηγητής






Βιβλιογραφία:
Alles uber dein Kind
(Prof. Dr. med. Kart Hofmeier, Prof. Dr. med. Werner Schwidder, Dr. med. Friedrich Muller)
Για να γίνει το παιδί μας σωστός άνθρωπος (Μιχ. ΣμαραγδάκηΕυγ. Γιαννοπούλου)
Το παιδί και η φροντίδα του (Dr. Ben. Spock)
Μάθησις (Ν. Γ. Μελανίτου, καθ. Πενεπιστ. Αθηνών)
Η εφηβική ηλικία (Ν. Γ. Μελανίτου, καθ. Πενεπιστ. Αθηνών)
Ανατρέφω σωστά το παιδί μου (Josef Rattner)
Τα λάθη των γονιών (Anta Tore)
Das unverstandene Kind (Hans Muller – Eckhard)





Πηγή: oikogeneia.org