31 Οκτ 2009

ΔΥΝΑΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΠΑΙΔΙΟΥ

Δώρα Παπαγεωργίου, Κλινική Ψυχολόγος, 02/10/2008



Ο Μ. 9 χρόνων, είναι το μεγαλύτερο από τα δύο παιδιά της οικογένειάς του. Είναι έξυπνος, δημιουργικός, ευαίσθητος, αλλά και πολύ πεισματάρης, που θέλει να γίνεται το δικό του. Συχνά, λόγω της πολύ ισχυρής προσωπικότητάς του, προσπαθεί και καταφέρνει να κατευθύνει την οικογένειά του παρόλο που θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο. Με τον τρόπο του καταφέρνει να έχει τους γονείς του στην «πρίζα».



Ο Μ., όπως και τα περισσότερα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα, καταφέρνει να δοκιμάζει τα όρια των γονιών του και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Πολλές φορές ένας γονιός ζητά το ίδιο πράγμα, με τον ίδιο τρόπο, από τα δύο παιδιά του και έχει δυο διαφορετικές αντιδράσεις. Νιώθει αναστάτωση, δεν ξέρει πώς να αντιδράσει και αναρωτιέται τι λάθος κάνει;



Η μεγάλη επιμονή να «δοκιμάζουν τα όρια των γονιών τους, είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των παιδιών αυτών. Και ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό αναστατώνει πάρα πολύ τους γονείς.







Γιατί άραγε ένα παιδί να αντιδρά με αυτό τον τρόπο; Μήπως το παιδί αυτό αντιδρά έντονα στους κανόνες της οικογένειας; Μήπως αυτό γίνεται από μικρή ηλικία; Μήπως προκαλεί αντίδραση με ακραίες συμπεριφορές; Μήπως ο γονιός νιώθει ότι βγαίνει εκτός εαυτού; Μήπως προκαλεί προβληματισμό κατά πόσο κάτι μπορεί να συμβαίνει με το παιδί του;



Ποια είναι αυτά τα παιδιά;





Όταν αναφερόμαστε σε παιδιά «με δυνατή προσωπικότητα», εννοούμε εκείνα τα παιδιά με δυνατή θέληση και πείσμα, που συνήθως μαθαίνουν κάτι διαλέγοντας το δύσκολο τρόπο και δοκιμάζουν «τα όρια των γονιών τους». Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποια χαρακτηριστικά αυτών των παιδιών, με στόχο να σας βοηθήσουμε να μπορέσετε να καταλάβετε καλύτερα το παιδί σας, τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές του.



· Μήπως συμβαίνει κάτι με τα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα;



Πολλές φορές μπορεί να έχετε διερωτηθεί μήπως κάτι συμβαίνει με το παιδί σας, όταν ο δάσκαλος ή κάποιος του περιβάλλοντός σας, επισημαίνει ότι κάποιες συμπεριφορές του είναι ακραίες. Έχετε δίκιο να διερωτάστε. Όμως τα περισσότερα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα, έχουν απλά, έντονη, χαρακτηριστική συμπεριφορά. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι έχουν πρόβλημα λειτουργίας στον εγκέφαλο ή συναισθηματικές διαταραχές ή κάποια άλλη δυσκολία. Στα περισσότερα παιδιά δεν έχουν διαγνωστεί οποιανδήποτε προβλήματα. Βέβαια, η δυνατή προσωπικότητα, είναι δυνατό να συνυπάρχει μαζί με κάποιο άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα ή συμπεριφορά. Έτσι μερικές φορές παιδιά με δυνατή προσωπικότητα, μπορεί να έχουν μαθησιακές δυσκολίες, υπερκινητικότητα ή άλλες ειδικές ανάγκες.



· Όλα τα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα δεν είναι τα ίδια.



Κάθε παιδί είναι ένα ξεχωριστό άτομο, με τα δικά του χαρακτηριστικά. Σκέφτεται και συμπεριφέρεται διαφορετικά. Βέβαια μπορεί όλα αυτά τα παιδιά να έχουν ένα κοινό γνώρισμα, όλα μαθαίνουν «δοκιμάζοντας τα όρια των γονιών τους», αλλά ακόμη και αυτό δεν γίνεται από όλα με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό.



· Τα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα , είναι παιδιά που δύσκολα τα καταλαβαίνουμε.



Το κάθε άτομο ξεχωρίζει με το τρόπο που σκέφτεται, μαθαίνει, συμπεριφέρεται. Όταν τα άτομα αυτά, σκέφτονται, μαθαίνουν και συμπεριφέρονται με παρόμοιους τρόπους όπως εμάς, τότε είναι εύκολο να τους καταλάβουμε και να τους κατανοήσουμε. Όταν όμως σκέφτονται, μαθαίνουν και συμπεριφέρονται με πολύ διαφορετικούς τρόπους, τότε δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε και να τα κατανοήσουμε. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα παιδιά αυτά. Πολλές φορές, η συμπεριφορά τους δεν έχει κανένα νόημα για μας. Κάποιες φορές διερωτόμαστε γιατί κάποιος να συμπεριφέρεται με αυτό το τρόπο. Ο τρόπος που σκέφτονται, μαθαίνουν και συμπεριφέρονται, είναι ξεχωριστός και γι αυτό συχνά έχουμε τη δυσκολία να τα καταλάβουμε. Εάν γνωρίζαμε τον τρόπο που σκέφτονται, τότε και η συμπεριφορά τους θα είχε ένα νόημα για μας. Τότε θα μπορούμε να τα καταλάβουμε και να επικοινωνήσουμε ευκολότερα και καλύτερα μαζί τους.



· Τα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα δεν ανταποκρίνονται σε μεθόδους πειθαρχίας και καθοδήγησης, στις οποίες ανταποκρίνονται τα άλλα παιδιά.



Πολλοί γονείς συγχύζονται όταν οι μέθοδοι πειθαρχίας και καθοδήγησης που χρησιμοποιούν για το ένα παιδί τους, δεν λειτουργεί για το άλλο. Υπάρχουν τα παιδιά τα που είναι συνεργάσιμα και άλλα που αντιδρούν και δυσκολεύονται να συνεργαστούν. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται εντελώς διαφορετικό τρόπο καθοδήγησης. Οι δύο γονείς του πρέπει να έχουν ενιαίο τρόπο χειρισμού, ξεκάθαρες οδηγίες , σταθερότητα, συνέπεια και προπαντός όρια.





· Αυτά τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τις συνέπειες των πράξεών τους.



Τα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα συνήθως μαθαίνουν, ακολουθώντας το «δύσκολο δρόμο». Γι αυτό, συνήθως για να μάθουν αυτό που προσπαθούμε να τους μάθουμε, χρειάζονται την εμπειρία από τις συνέπειες των επιλογών και συμπεριφορών τους. Για ένα τέτοιο παιδί, δεν είναι αρκετό να του ζητήσουμε να μην κλωτσά την μπάλα μέσα στο σπίτι. Αυτό το παιδί έχει ανάγκη να το κάνει και να στερηθεί τη μπάλα αρκετές φορές, μέχρι να αποδεχτεί τους κανόνες που εμείς θέλουμε να του μάθουμε.



 Πως αισθάνονται οι γονείς



Τα παιδιά με δυνατή προσωπικότητα, με τη συμπεριφορά τους φέρνουν συχνά τους άλλους σε αδιέξοδο, ή ακόμα ότι τους βγάζουν «εκτός εαυτού».



Πως νιώθετε όταν το παιδί σας αμφισβητεί το ρόλο και την εξουσία σας; Θυμωμένοι; Απογοητευμένοι; Ντροπιασμένοι; Ένοχοι; Κουρασμένοι; Ανίκανοι; Ενοχλημένοι; Ή μήπως όλα αυτά μαζί. Αυτά τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά, όταν υπάρχουν ακραίες συμπεριφορές. Επίσης, η συμπεριφορά αυτών των παιδιών μπορεί να είναι αιτία για συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια (μεταξύ γονιών και αδελφιών).



Όταν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας ανήκει στην ομάδα παιδιών με δυνατή προσωπικότητα, ακολουθεί η επόμενη ερώτηση «Και τώρα τι κάνουμε;» Τότε, δυνατό να βρεθείτε μπροστά σε διλήμματα:

· Να προσπαθήσετε να το ελέγξετε μέσα από τη σύγκρουση μαζί του ή

· Να τα παρατήσετε και να το αφήσετε να σας ελέγχει ή

· Να δοκιμάσετε λίγο από το καθένα από τα πιο πάνω ή

· Να δεχτείτε ότι το παιδί σας είναι ένα παιδί με δυνατή προσωπικότητα. Στην τελευταία περίπτωση, θα απαιτηθεί να μάθετε νέους τρόπους καθοδήγησης που θα βοηθήσουν, τόσο εσάς να είστε πιο ήρεμοι, όσο και το παιδί σας να εξελιχτεί σε ένα δυναμικό, συνεργάσιμο και υπεύθυνο άτομο.





Πηγή: paidiatros.com

Πόσο θα ψηλώσει το παιδί μου;

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται αν το παιδί τους ψηλώνει φυσιολογικά. Tο χαμηλό ανάστημα μερικές φορές είναι μία πρώτη ένδειξη για αρκετές παθήσεις, και για το λόγο αυτόν είναι σημαντικό να γνωρίζετε ποιο είναι το φυσιολογικό ανάστημα στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Oι παρακάτω πίνακες μπορούν να σας βοηθήσουν.







Σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσετε

•Aν το παιδί γεννηθεί με ύψος μικρότερο του φυσιολογικού.

•Aν, ενώ αναπτύσσεται φυσιολογικά, αρχίσει ξαφνικά να μειώνεται ο ρυθμός με τον οποίο ψηλώνει.

•Aν το παιδί υστερεί και στα υπόλοιπα σωματομετρικά στοιχεία (βάρος, περίμετρος κεφαλής). •Όταν το τελικό αναμενόμενο ύψος βρεθεί υψηλό, εντούτοις όμως το παιδί δεν ψηλώνει όσο θα έπρεπε.







Τι μπορεί να επηρεάσει το ύψος του παιδιού μου;

Tο ύψος σας: Tο ανάστημα διαμορφώνεται σε ένα μεγάλο ποσοστό από τους κληρονομικούς παράγοντες, δηλαδή το γενετικό υλικό που έχει κληρονομήσει το παιδί από τους γονείς. Ένα παιδί του οποίου οι γονείς είναι ψηλοί έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει ψηλό όταν μεγαλώσει.

Oι διατροφικές του συνήθειες: H ισορροπημένη διατροφή είναι πολύ σημαντική για τη σωστή ανάπτυξη. Tο παιδί πρέπει να λαμβάνει όλες τις βιταμίνες και τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Tο ασβέστιο είναι πολύτιμο για τα οστά και δεν πρέπει να λείπει από το διαιτολόγιο του παιδιού σας. H κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων ευνοεί την ανάπτυξή του, όπως και οι πρωτεΐνες (κρέας, ψάρι, αυγό). Σε συνεργασία με τον παιδίατρο καταστρώστε το ιδανικό για το παιδί σας διαιτολόγιο.

Aν αθλείται: H άσκηση βοηθά να φθάσει το παιδί το μέγιστο δυνατό ύψος που μπορεί να πάρει από τη φύση του. H φυσική δραστηριότητα βοηθά στην ανάπτυξη, γιατί αυξάνει το μεταβολισμό και τη ροή του αίματος στον οργανισμό, από όπου μεταφέρονται τα θρεπτικά συστατικά τα οποία είναι απαραίτητα για την επιμήκυνση των οστών του. H σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για τους οστεοβλάστες (κύτταρα που συμβάλλουν στη διαδικασία επιμήκυνσης των οστών). Ένα παιδί που δεν είναι ιδιαίτερα δραστήριο και κάθεται όλη μέρα δεν εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες που του δίνει η φύση να ψηλώσει. Tο μπάσκετ, το κολύμπι και το τρέξιμο είναι πολύ καλές μορφές άσκησης για το παιδί. Yπάρχουν όμως και κάποιες αθλητικές δραστηριότητες που μπορεί να «φρενάρουν» το ύψος του παιδιού, όπως η ενόργανη γυμναστική και τα βάρη. Oι δραστηριότητες αυτές καταπονούν τα σημεία εκείνα των οστών από όπου αρχίζει η επιμήκυνσή τους. Aν θέλετε να ασχοληθεί το παιδί σας με κάποιο από τα αθλήματα αυτά, καλό είναι να το κάνει αφού κλείσει τα 12 χρόνια.



Ελέγχοντας το ύψος

Aπό 0-3 ετών: Στα 3 πρώτα χρόνια της ζωής του δεν μπορείτε να βγάλετε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα για το αν το παιδί σας θα γίνει τελικά ψηλό ή όχι. H παρέμβαση των ορμονών που καθορίζουν το ύψος -κυρίως της αυξητικής ορμόνης- αρχίζει από το τρίτο έτος. Όπως συμβουλεύουν οι ειδικοί, για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας μεγαλώνει με φυσιολογικούς ρυθμούς, πρέπει, εκτός από το ύψος του, να μετράτε την περίμετρο κεφαλής του και το σωματικό του βάρος. Aπό τη στιγμή που γεννιέται το παιδί, πρέπει να παρακολουθείτε τα σωματομετρικά στοιχεία, ώστε, αν υπάρχει καθυστέρηση στην ανάπτυξή του, να γίνει άμεσα αντιληπτή. (Mετράτε κάθε δύο μήνες το ύψος του).

Aπό το τρίτο έτος μέχρι την εφηβεία, πρέπει να ελέγχετε το ύψος του παιδιού σας τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Aν, ενώ αναπτύσσεται φυσιολογικά (συμβουλευτείτε τους πίνακες), ξαφνικά αρχίζει να μειώνεται ο ρυθμός με τον οποίο ψηλώνει, θα πρέπει να το αναφέρετε αμέσως στο γιατρό. Eίναι επίσης σημαντικό να ελέγχετε το βάρος και την περίμετρο κεφαλής.

Στην εφηβεία: Kατά την περίοδο αυτή συντελούνται οι σημαντικότερες αλλαγές στο ύψος του παιδιού και καλό είναι να το ελέγχετε κάθε έξι μήνες. H αύξηση του αναστήματος είναι εντυπωσιακή. Tα αγόρια μπορεί να πάρουν μέχρι 25 πόντους μεταξύ 11 και 13 ετών. Στα κορίτσια αυτή η αλλαγή παρατηρείται λίγο νωρίτερα, μεταξύ 9-12 ετών, και μπορεί να ψηλώσουν έως και 22 εκ. στο διάστημα αυτό. Σημαντικό ρόλο για το ύψος των κοριτσιών πάντως παίζει και η έμμηνος ρύση. H εμφάνιση της περιόδου σημαίνει συνήθως ότι το κορίτσι δεν θα κερδίσει μετά επιπλέον ύψος (τουλάχιστον όχι πάνω από 5 εκ.). Aν παρατηρείτε κάποια στασιμότητα στην ανάπτυξη του εφήβου, πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας, για να διερευνήσει αν πρόκειται απλώς για καθυστέρηση της ήβης ή για κάποιο άλλο πρόβλημα.









Πόσο ψηλό θα γίνει;

Για όλα τα παιδιά υπάρχει ένα γενετικά καθορισμένο ύψος. Στόχος σας είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να υιοθετήσει διατροφικές συνήθειες και δραστηριότητες τέτοιες ώστε να φθάσει το ύψος αυτό. Yπάρχει ένας τύπος από τον οποίο προκύπτει το τελικό αναμενόμενο ύψος του παιδιού σας, αν δεν υπάρξει κάποιο πρόβλημα με την υγεία του.

ύψος μητέρας + ύψος πατέρα / 2 + 6,5 cm (Για τα αγόρια)



ύψος μητέρας + ύψος πατέρα / 2 - 6,5 cm (Για τα κορίτσια)



ΠAPAΔEIΓMA: Ένα αγόρι του οποίου η μητέρα έχει ύψος 1,60 cm και ο πατέρας του 1,70, θα φθάσει και πιθανότητα θα ξεπεράσει το 1,71 cm.

1,60 + 1,70 / 2 + 6,5 cm = 1,71

O τύπος αυτός είναι ενδεικτικός και με τη βοήθειά του θα βρείτε το ελάχιστο ύψος στο οποίο αναμένεται να φθάσει το παιδί σας με βάσει το γενετικό υλικό που έχει πάρει από εσάς. Πολλές φορές βέβαια το παιδί παίρνει περισσότερα στοιχεία από τον ένα γονιό, δηλαδή μπορεί η μητέρα να είναι κοντή και να γίνει ψηλό επειδή ήταν ιδιαίτερα ψηλός ο πατέρας. Tα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν το γενετικά καθορισμένο ύψος τους.



Πότε έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη ;

Ένα αγόρι μπορεί να ψηλώνει μέχρι τα 19-20 χρόνια, ενώ το κορίτσι σταματά να ψηλώνει συνήθως 2 χρόνια μετά την έναρξη της περιόδου. Περισσότερες πληροφορίες για το προβλεπόμενο τελικό ανάστημα του παιδιού μπορεί να σας δώσει μία ακτινογραφία καρπού. Mε την εξέταση αυτή ο γιατρός μετράει την οστική ηλικία, δηλαδή το βαθμό ωρίμανσης των οστών. Yψηλή οστική ηλικία σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει περιθώρια να ψηλώσει άλλο.



Γιατί δεν ψηλώνει όσο θα έπρεπε ;

Tο χαμηλό ανάστημα συχνά οφείλεται σε κληρονομικά αίτια. Yπάρχουν ακόμη κάποια ιδιοσυγκρασιακά αίτια που επηρεάζουν το ανάστημα. Δηλαδή, στις περιπτώσεις αυτές, το παιδί γεννιέται με φυσιολογικό ύψος, αλλά μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής του επιβραδύνεται ο ρυθμός με τον οποίο ψηλώνει, με αποτέλεσμα το ύψος του να βρίσκεται κάτω από το φυσιολογικό. Δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση κάποια παθολογική αιτία (αρρώστια ή ορμονικό πρόβλημα). Για το χαμηλό ανάστημα κάποιες φορές ευθύνεται η ανεπάρκεια της αυξητικής ορμόνης. Στις περιπτώσεις αυτές ο γιατρός χορηγεί σκευάσματα υποκατάστασης. Tο σύνδρομο εντερικής δυσαπορρόφησης είναι μία ακόμη αιτία που μπορεί να έχει επιπτώσεις στο ανάστημα του παιδιού. Δεν επηρεάζει μόνο το ύψος, αλλά και το βάρος. Tο έντερο που νοσεί δεν μπορεί να απορροφήσει τα θρεπτικά στοιχεία από τις τροφές, τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη.





Τι μπορώ να κάνω ;

Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για τις εξετάσεις που πρέπει να κάνετε αν υπάρχει υπόνοια κάποιας παθολογικής αιτίας που ευθύνεται για το χαμηλό ανάστημα του παιδιού. H ακτινογραφία καρπού είναι η πρώτη ενέργεια. Mε την εξέταση αυτή ο γιατρός μετράει την οστική ηλικία, δηλαδή το βαθμό ωρίμανσης των οστών. Όταν η οστική ηλικία βρεθεί μικρότερη από τη χρονολογική, είναι αυξημένες οι πιθανότητες το παιδί να πάρει το σωστό ύψος. Aν η ακτινογραφία καρπού δείξει κάποιο πρόβλημα, γίνεται και ορμονικός έλεγχος, με τον οποίο ο γιατρός βλέπει τα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης και των ορμονών του θυρεοειδούς. Στις βιοχημικές εξετάσεις ελέγχονται και τα επίπεδα της αλκαλικής φωσφατάσης. Yψηλά επίπεδα μπορεί να σημαίνουν απώλεια ασβεστίου από τα οστά και απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση.







Τι να προσέξετε κατά την εγκυμοσύνη

Δεν υπάρχει κάποια ιδανική τροφή ή κάποια συνήθεια την οποία αν υιοθετήσετε θα γεννήσετε ένα παιδί που θα γίνει ψηλό. Aν έχετε μια ισορροπημένη διατροφή κατά την εγκυμοσύνη, που θα προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στον οργανισμό σας και στο έμβρυο, τότε αυξάνετε τις πιθανότητες να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό, που θα αναπτυχθεί χωρίς προβλήματα. Tο κάπνισμα, το αλκοόλ και διάφορες ουσίες (ηρεμιστικά, ναρκωτικά κ.ά.) δεν επιδρούν μόνο στο ύψος του παιδιού που θα γεννηθεί, αλλά και στα υπόλοιπα σωματομετρικά στοιχεία, όπως είναι το βάρος και η περίμετρος κεφαλής. Στατιστικά έχει βρεθεί ότι παιδιά των οποίων οι μητέρες έκαναν κατάχρηση ουσιών κατά την εγκυμοσύνη γεννήθηκαν κοντύτερα από άλλα των οποίων οι μαμάδες ήταν πιο «φρόνιμες»! Tα παιδιά αυτά συνήθως δεν ψηλώνουν ιδιαίτερα.



Πηγή: vita.gr

Δυσλειτουργική Αιμορραγία της Μήτρας

Συντάκτης: Χάρης Χ. Χηνιάδης (Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος ειδικός στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση, τη Λαπαροσκόπηση και την Υπερηχογραφία)





Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να παραπονιούνται οι γυναίκες στο γυναικολόγο τους για απώλεια μεγάλης ποσότητας αίματος κατά την έμμηνο ρύση (περίοδο). Επίσης οι αιμορραγίες αυτές μπορεί να απασχολούν τις γυναίκες για αρκετό καιρό προτού ζητήσουν τη βοήθεια του γιατρού τους.



Σε γενικές γραμμές μπορούμε να διαχωρίσουμε τις αιμορραγίες σε αυτές όπου βρίσκουμε το γενεσιουργό αίτιο της αιμοραγίας και στις "ιδιοπαθείς".





Το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο γυναικολόγος είναι να πάρει ένα καλό ιστορικό της ασθενούς. Το πλήρες γυναικολογικό ιστορικό, οι πιθανές ασθένειες και τα φάρμακα που λαμβάνει η ασθενής, μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για τη διάγνωση και την πιθανή λύση του προβλήματος. Διαταραχές της πήξης του αίματος, η λήψη αντιπηκτικών ή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων οδηγούν σε αλλοιωμένα χαρακτηριστικά πήξης του αίματος και σε μεγαλύτερες απώλειες κατά την έμμηνο ρύση.



Η κλινική εξέταση και το υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών που πάντα πρέπει να γίνονται, δίνουν πάρα πολύ σημαντικές πληροφορίες. Ειδικότερα με το διακολπικό υπερηχογράφημα αναγνωρίζονται ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας (π.χ. διαφράγματα, ινομυώματα) που ανάλογα με τη θέση τους μπορεί να ευθύνονται ακόμα και εξ' ολοκλήρου για το πρόβλημα. Επιπλέον μπορούμε να βρούμε ενδομήτριους πολύποδες ή υπετροφικό ενδομήτριο.



Σημαντικό μέρος της διερεύνησης αποτελεί ο ορμονολογικός έλεγχος με τον οποίο διαπιστώνουμε τη φυσιολογική λειτουργία τόσο των ωοθηκών όσο και του θυρεοειδούς αδένα.



Η θεραπεία του προβλήματος εξαρτάται φυσικά από το αίτιο του.



Στην περίπτωση του ενδομήτριου πολύποδα και της υπερπλασίας του ενδομητρίου η υστεροσκόπηση με συνδυασμένη πολυπεκτομή και απόξεση είναι ο χρυσός κανόνας. Πρόκειται για επέμβαση μετά την οποία η ασθενής πηγαίνει κατευθείαν σπίτι της χωρίς παραμονή στο νοσοκομείο. Μια πολύ λεπτή (6 μμ) κάμερα εισάγεται στην μήτρα από τον τράχηλο (χωρίς τομή) και ο πολύποδας αναγνωρίζεται και αφαιρείται. Αν ο πολύποδας είναι τραχηλικός τότε είναι πιθανό να είναι δυνατή η αφαίρεσή του χωρίς υστεροσκόπηση.



Όταν υπάρχει υποβλεννογόνιο (δηλαδή να εφάπτεται στο ενδομήτριο) ινομύωμα ή διάφραγμα στη μήτρα, αυτό αφαιρείται πάλι υστεροσκοπικά με την χρήση laser ή διαθερμίας. Στην περίπτωση κατά την οποία το ινομύωμα είναι ενδοτοιχωματικό ή μισχωτό αφαιρείται είτε λαπαροσκοπικά είτε με ανοιχτή τομή κοιλιακά, ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση του. Όταν βέβαια τα ινομυώματα είναι πολλά ή και μεγάλα και η γυναίκα έχει ήδη παιδιά ή έχει μπει στην εμμηνόπαυση το πιο πιθανό είναι να γίνει Υστερεκτομή, δηλαδή αφαίρεση της μήτρας.



Στην περίπτωση φυσικά όπου το αίτιο της αυξημένης αιμορραγίας είναι ορμονικό ή φαρμακευτικό η θεραπεία είναι η χορήγηση ορμονικών συμπληρωμάτων ή αντίστοιχα η χρήση εναλλακτικών φαρμάκων όπου αυτά επιτρέπονται.



Τι γίνεται όμως όταν δεν βρίσκουμε καμιά αιτία για την αυξημένη ροή αίματος;



Οι επιλογές και εδώ είναι αρκετές. Σε πρώτη φάση χορηγούνται χάπια τα οποία μειώνουν την παραγωγή του αίματος στο ενδομήτριο. Η συνδυασμένη αυτή θεραπεία έχει αποτέλεσμα μέχρι και στο 70% των ασθενών. Στα σκευάσματα αυτά προστίθενται συνήθως και τα αντισυλληπτικά χάπια.



Επιπλέον μπορεί να τοποθετηθεί ενδομήτριο σπείραμα (σπιράλ) το οποίο περιέχει ορμόνη που περιορίζει την αύξηση του ενδομητρίου και κατά συνέπεια την ροή του αίματος.



Τέλος υπάρχουν επεμβατικές μέθοδοι που καταστρέφουν το ενδομήτριο αφαιρώντας του έτσι την δυνατότητα να αναδημιουργηθεί και να προκαλέσει αιμορραγία. Οι μέθοδοι αυτές είναι απλές και ασφαλείς, γίνονται με σύντομη νάρκωση και η ασθενής επιστρέφει σπίτι της την ίδια ημέρα. Συγκεκριμένα γιά την καταστροφή του ενδομητρίου μπορούν να χρησιμοποιηθούν υπέρηχοι, διαθερμία και "μπαλονάκι" με ζεστό νερό. Και οι τρεις αυτές μέθοδοι είναι αρκετά αποτελεσματικές (περίπου 80% επιτυχία), αλλά πρέπει να εφαρμόζονται μόνο σε γυναίκες στις οποίες έχει αποκλειστεί η πιθανότητα κακοήθειας και επίσης δεν ενδιαφέρονται να τεκνοποιήσουν.



Βλέπουμε λοιπόν πώς οι θεραπεία της αυξημένης ροής αίματος ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο του προβλήματος, αλλά και πως σε κάθε περίπτωση οι επιλογές που έχουμε είναι αρκετές ώστε να εφαρμόζουμε την βέλτιστη κάθε φορά ανάλογα με την ασθενή.



Πηγή: healthierworld.gr

Αιτίες ατυχημάτων στα βρέφη και στα παιδιά

α) Εισρόφηση τροφής-πνίξιμο



1) Αφήνουμε το μωρό με το μπιμπερό στο κρεβάτι.

Πρόληψη: το μικρό πρέπει πάντα να το κρατάμε αγκαλιά όταν πίνει το γάλα του με το μπιμπερό.



2) Το μωρό κάνει εμετό και σε συνέχεια εισρόφηση.

Πρόληψη: Αφού το μωρό βγάλει τον αέρα του το βάζουμε μπρούμυτα ή στο πλάϊ ώστε αν συμβεί να κάνει εμετό να μην πνιγεί (εισρόφηση).



3) Το παιδί μπορεί να πνιγεί με ένα μεγάλο κομμάτι τροφής.

Πρόληψη: Κόβετε το φαϊ σε μικρά κομμάτια και λέτε στο παιδί να μασάει καλά. Μην το αφήνετε ποτέ μόνο του όταν τρώει. Μην το αφήνετε να περπατάει και να τρώει αλλά να κάθεται.



4) Το παιδί μπορεί να πνιγεί με ξηρό καρπό, πχ φυστίκι.

Πρόληψη: Μη δίνετε ξηρούς καρπούς στα μικρά παδιά.



β) Πνίξιμο από άλλα αντικείμενα. 





1) Μικρές χάντρες ή παιχνίδια στο στόμα του παιδιού.

Πρόληψη: Μη δίνετε στο παιδί πολύ μικρά αντικείμενα. Ελέγχετε τα μάτια και εξαρτήματα των παιχνιδιών.



2) Μωρό αφημένο στο κρεβάτι ή στο καρότσι με πιπίλα. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε πιπίλες.



3) Μωρό αφημένο με μεγαλύτερα παιδιά.

Πρόληψη: Όσο ασφαλές και αν είναι το κρεβάτι, το καρότσι ή το καρεκλάκι του μωρού μπορεί να γίνει επικύνδινο όταν βρίσκεται κοντά ένα μεγαλύτερο παιδί. Ιδιαίτερα όταν ζηλεύει το μωρό. Ακόμα και το πιο σταθερό καρότσι μπορεί να αναποδογυρίσει ή να μπει σε κίνηση από ένα αποφασιστικό παιδί που δεν μπορεί να εκτιμήσει το κακό.



Ασφυξία.



Πλαστικές πετσέτες στο πρόσωπο του μωρού που κλείνουν μύτη και στόμα. Μη χρησιμοποιείτε πλαστικές πετσέτες.



Πλαστικές σακούλες στο κεφάλι. Καταστρέφετε τις πλαστικές σακούλες μετά τη χρήση τους. Μην τις αφήνετε σε μέρος που μπορεί να τις πάρει το παιδί. Τα μικρά χώνουν το κεφάλι τους στα μαλακά μαξιλάρια. Το μαξιλάρι δεν χρειάζεται στο μωρό. Το παιδί μπαίνει στο ψυγείο και κλείνει την πόρτα που δεν ανοίγει από μέσα. Το ψυγείο να έχει μαγνητική πόρτα ώστε να ανοίγει από μέσα.



Εγκάυματα.



Φωτιά στο σπίτι. Ποτέ μην αφήνετε μόνο το παιδί στο σπίτι. Το παιδί παίζει με τα σπίρτα. Να κρύβετε τα σπίρτα σε μέρος που να μην φτάνει το παιδί.



Φορητή θερμάστρα που αναποδογυρίζει. Να χρησιμοποιείτε θερμάστρα σταθερή και αν είναι δυνατό προστατευτικό κιγκλίδωμα.



Ρούχα κοντά σε φωτιά. Μην αφήνετε ρούχα κοντά στη φωτιά χωρίς να τα επιβλέπετε.



Τσιγάρα που δεν σβήνουν. Βεβαιωθείτε ότι σβήσατε καλά το τσιγάρο σας πριν το πετάξετε.



Φωτιά στα ρούχα του παιδιού. Χρησιμοποιείτε προστατευτικό κιγκλίδωμα σε κάθε φωτιά. Μην χρησιμοποιείτε έφλεκτα υλικά για ρούχα.



Παιδί που παίζει με βεγγαλικά. Μην αφήνετε βεγγαλικά στα χέρια των παιδιών χωρίς επίβλεψη.



Σίδερο που τραβιέται από σιδερώστρα. Ποτέ μην αφήνετε το σίδερο και τη σιδερώστρα στο δωμάτιο που παίζει το παιδί όταν είναι μόνο του.



Τραπεζομάντηλο που τραβιέται από το παιδί και περιχύνεται με ζεστό τσάϊ στο κεφάλι. Μη χρησιμοποιείτε τραπεζομάντηλο.



Το παιδί τραβά το χερούλι της κατσαρόλας που βράζει και χύνεται το περιεχόμενο πάνω του. Χρησιμοποιείτε προστατευτικό κιγκλίδωμα γύρω από τις κατσαρόλες στην κουζίνα σας. Γυρίστε το χερούλι της κατσαρόλας προς τα μέσα, ώστε να μην το πιάσει το παιδί.



Ο ενήλικας πίνει ζεστό τσάϊ ή καφέ, ενώ κρατά το μωρό. Πάντα αφήνετε κάτω το μωρό όταν πίνετε ζεστό ρόφημα.



Το παιδί σκαρφαλώνει και μπαίνει στην μπανιέρα που έχει καυτό νερό. Πάντα βάζετε κρύο νερό στην μπανιέρα.



Το παιδί καίγεται από θερμοφόρα. Μην χρησιμοποιείτε καυτό νερό. Σκεπάζετε με πανί τη θερμοφόρα. Ελέγχετε τη στεγανότητα της ελαστικής θερμοφόρας πριν από κάθε χρήση.



Πτώση (πέσιμο).



Το μωρό που αφέθηκε μόνο του στον καναπέ, το τραπέζι ή το κρεβάτι πέφτει κάτω. Αν πρέπει να το αφήσετε για ένα λεπτό το μωρό μόνο του, αφήστε το στο πάτωμα.



Το μωρό σκαρφαλώνει και πέφτει. Δώστε την ευκαιρία στο παιδί να σκαρφαλώνει σε ασφαλές μέρος με τη δική σας επίβλεψη, πχ σε σταθερή χαμηλή κατασκευή με πλαστικό χαλί ή γρασίδι από κάτω. Δείξτε και πως να κατεβαίνει. Τα ρούχα και τα παπούτσια (που δεν γλιστρούν) του παιδιού να είναι ειδικά για σκαρφάλωμα. Χρησιμοποιείτε προστατευτικό κιγκλίδωμα στις σκάλες. Μην έχετε στο σπίτι σκάλα όταν δεν τη χρειάζεστε.



Το παιδί πέφτει από μπαλκόνι ή παράθυρο. Να υπάρχουν προστατευτικά τελλάρα σε όλα τα παράθυρα.



Το παιδί πέφτει από το κρεβάτι ή το καρότσι. Βάλτε το παιδί σε κρεβάτι χωρίς κάγκελα όταν αρχίζει να σκαρφαλώνει σε αυτά. Να το στερεώνετε με την ειδική ζώνη ασφαλείας στο καρότσι.



Πηγή από προσωπικές σημειώσεις. 

30 Οκτ 2009

Προστασία από ατυχήματα και μολύνσεις.

Το παιδί που έχει κλείσει το χρόνο και χρειάζεται ακόμα προστασία από τος μολύνσεις αν και έχει αναπτύξει κάποια ανοσία στα μικρόβια που υπάρχουν στο χώρο του σπιτιού. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στο πλύσιμο των χεριών, στις λερωμένες πάνες, στο δοχείο κλπ. Πρέπει ιδιαίτερα να εφαρμόζεται όταν το παιδί πηγαίνει σε παιδικό σταθμό και νηπιαγωγείο, γιατί χρειάζεται χρόνος να αναπτύξει αντίσταση στα διάφορα μικρόβια που θα συναντήσει εκεί. Απαραίτητη είναι η συμπλήρωση και επανάληψη των διαφόρων εμβολίων βρεφικής και παιδικής ηλικίας ώστε να είναι προφυλαγμένο όταν αρχίσει το σχολείο.



Ατυχήματα-Πρόληψη.

Η προστασία από τα ατυχήματα είναι ιδιαίτερα σημαντική στις ηλικίες 0-7 ετών. Είναι η πιθανότερη αιτία θανάτου μέσα στο σπίτι ή στο δρόμο. Και αυτό γιατί τα παιδιά έχουν μικρή αίσθηση του κινδύνου και συχνά έχουν ελλειπή επίβλεψη. Καθώς το μωρό μεγαλώνει και αναπτύσσεται η κινητικότητα του, το ένστικτο του το οδηγεί να εξερευνά και να πειραματίζεται και για αυτό χρειάζεται ένα ασφαλές περιβάλλον που θα του επιτρέψει να κινείται ελεύθερα. Οι ενήλικες που φροντίζουν ένα παιδί πρέπει πάντα να έχουν υπόψη τους πιθανούς κινδύνους και να προσέχουν να τους αποφεύγει το παιδί χωρίς να είναι πολύ αρνητικοί μαζί του ή να το φοβίζουν. Τα παιδιά από 0-4 ετών είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα μέσα στο σπίτι και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό:



  • Δεν έχουν εμπειρία ή γνώσεις και επίσης δεν καταλαβαίνουν τις λεκτικές προειδοποιήσεις

  • Βάζουν όλα τα πράγματα στο στόμα γιατί με αυτό τον τρόπο τα μαθαίνουν

  • Τους αρέσει να εξερευνούν

  • Έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση της γεύσης

  • Είναι εκτεθειμένα στην απροσεξία των ενηλίκων

  • Αντιγράφουν τις πράξεις των ενηλίκων

  • Πολλοί ενήλικες υποτιμούν τις ικανότητες του παιδιού και το τι μπορεί να κάνει το παιδί.

Όλοι οι ενήλικες που έχουν την επιμέλεια παιδιών πρέπει να ελέγχουν τα έπιπλα και τα διάφορα εξαρτήματα στο περιβάλλον των παιδιών και να χρησιμοποιούν τη φαντασία και τις γνώσεις τους ώστε να αποφεύγονται οι κίνδυνοι. Είναι καλύτερα να έχουν ένα περιβάλλον όσο γίνεται ασφαλέστερο παρά να ησυχάζουμε με τα "όχι" ή "μην αγγίζεις".

Υπερπροστασία και συνεχείς προειδοποιήσεις συχνά κάνουν τα  παιδιά υπερβολικά δειλά και ανίκανα να προφυλαχτούν τα ίδια. Οι ενήλικες πρέπει να προσέχουν και τη δική τους ασφάλεια ιδιαίτερα όταν είναι υπεύθυνοι για παιδιά και να έχουν υπόψη ότι τα παιδιά μιμούνται τις πράξεις τους, πχ να διασχίζουν το δρόμο στο σημείο της διάβασης ακόμα και να αυτό προϋποθέτει παραπάνω περπάτημα.

Νοικοκυροσύνη στο σπίτι και τακτοποίηση των διαφόρων πραγμάτων βοηθάει στη μείωση των ατυχημάτων. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τακτοποιούν τα παιχνίδια και τα ρούχα τους. Αυτή η συνήθεια κυρίως αποκτιέται με το καλό παράδειγμα. Παιδιά κάτω των 7 ετών δεν πρέπει να τα αφήνουμε μόνα τους στο σπίτι ούτε για ένα λεπτό ακόμα και αν κοιμούνται ήσυχα. Όλοι οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται για τα παιδιά όταν είναι μόνα.



Πηγή από προσωπικές σημειώσεις.

Πρωινό: Πώς θα χτίσει το παιδί υγιεινές συνήθειες

Το πρωινό θεωρείται διαχρονικά ‘το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας’. Και όντως, έχουν δίκιο οι μαμάδες που προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά να τρώνε κάτι το πρωί. Σχετικές έρευνες υποδεικνύουν ότι ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών σχολικής ηλικίας (περίπου 40% των κοριτσιών και 32% των αγοριών) ξεκινά συστηματικά την ημέρα χωρίς φαγητό.

Κάτι που δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει, αν αναλογιστούμε την κατάσταση μιας τυπικής οικογένειας ένα συνηθισμένο πρωινό: η μητέρα τρέχει πανικόβλητη να ετοιμαστεί για τη δουλειά και να ετοιμάσει τα παιδιά για το σχολείο, ενώ ο πατέρας ντύνεται και πίνει έναν καφέ ‘στο πόδι’, πριν φύγει για να γλιτώσει ‘την πρωινή κίνηση στους δρόμους’. Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο να καθίσει ολόκληρη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι για να γευματίσει κανονικά.



Γιατί είναι τόσο σημαντικό το πρωινό;

Η απάντηση έγκειται στη φυσιολογία του σώματός μας. Το ανθρώπινο σώμα αποθηκεύει μέρος των υδατανθράκων/σακχάρων που τρώμε με τη μορφή γλυκογόνου στο ήπαρ. Το γλυκογόνο αποδίδει, όταν χρειάζεται, γλυκόζη στο αίμα, που χρησιμοποιείται σαν καύσιμο από τον εγκέφαλο, τους μύες και την καρδιά κ.α. Όταν δεν τρώμε πρωινό γεύμα, το σώμα μας ‘ξεμένει’ από γλυκογόνο σχετικά νωρίς, που σημαίνει ότι δεν έχει ενέργεια. Τότε αισθανόμαστε κόπωση, πιθανόν ζάλη και νευρικότητα. Είναι το ίδιο, σαν να μένει το αυτοκίνητο από καύσιμα.

Τα παιδιά που δεν τρώνε πρωινό, δεν παίρνουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, ώστε το σώμα τους να έχει αρκετή ενέργεια για να είναι συγκεντρωμένα και να μπορούν να αποδώσουν μαθησιακά. Έρευνες υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που τρώνε πρωινό αποδίδουν καλύτερα στα μαθηματικά και την ανάγνωση, έχουν αυξημένη προσοχή την ώρα του μαθήματος και συνολικά καλύτερη συμπεριφορά στην τάξη. Το πρωινό γεύμα ελαχιστοποιεί τα συμπτώματα πείνας (πονοκέφαλο, κόπωση, υπνηλία και ανησυχία), βοηθά τα παιδιά να σκέφτονται γρηγορότερα, να απαντούν πιο καθαρά σε ερωτήσεις και να είναι πιο ήρεμα.

Επιπλέον, το πρωινό γεύμα φαίνεται ότι βελτιώνει και τη συνολική υγεία των παιδιών. Είναι πιο πιθανό: να καταναλώνουν θρεπτικά συστατικά σημαντικά για την ανάπτυξή τους (π.χ. σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, βιταμίνες Α, C, B12, ριβοφλαβίνη κ.α.), να ελέγχουν το σωματικό τους βάρος καλύτερα, να έχουν μικρότερα επίπεδα χοληστερόλης αίματος, να υποφέρουν λιγότερο συχνά από στομαχόπονο, κρυολογήματα ή γρίπη.



Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;

Καταρχάς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να φάνε πρωινό, δίνοντας το καλό παράδειγμα. Να ξεκινήσουν δηλαδή να τρώνε πρωινό και οι ίδιοι. Είναι πιο πιθανό να αρχίσει να ‘χτίζει’ το παιδί υγιεινές συνήθειες, αν βλέπει τους γονείς του να τρώνε πρωινό γεύμα κάθε μέρα. Μπορείτε να ενθαρρύνετε το παιδί σας προς στην κατεύθυνση αυτή:

  • με το να συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια στο τραπέζι κάθε πρωί,

  • αφήνοντας το παιδί να βοηθά στο σχεδιασμό των πρωινών γευμάτων της εβδομάδας και

  • αφήνοντας ένα μπολ φρέσκα φρούτα στο τραπέζι, αγοράζοντας ατομικές συσκευασίες από γάλα και μπάρες δημητριακών, όταν κάποια πρωινά η οικογένεια βιάζεται. Αν τελικά τα πρωινά που δεν βιάζεστε είναι λίγα, ρωτήστε αν υπάρχει δυνατότητα να τρώει το παιδί πρωινό στο σχολείο ή τουλάχιστον στο πρώτο διάλειμμα.



Τι να φάει το παιδί;

Όταν τα πάντα γίνονται βιαστικά το πρωί, η εύκολη λύση είναι να πάρει μαζί του κάτι συσκευασμένο, συνήθως πλούσιο σε ζάχαρη και λιπαρά. Καλό θα ήταν να μεριμνήσετε ώστε τα ντουλάπια και το ψυγείο σας να περιέχουν γρήγορες μεν, αλλά πιο υγιεινές επιλογές δε:

  • Δημητριακά ολικής άλεσης με μέλι ή φρούτα και γάλα χαμηλών λιπαρών

  • Αυγά (καλά) βρασμένα από το προηγούμενο βράδυ, τα σερβίρετε κρύα με μια φέτα ψωμί του τοστ

  • Στρογγυλό ψωμάκι για σάντουιτς με άπαχο κρεμώδες τυρί και λαχανικά

  • Γάλα χαμηλών λιπαρών και μια μπάρα δημητριακών-φρούτων

  • Smoothie φρούτων, αλέστε διάφορα φρούτα μαζί με γάλα

  • Ατομικές συσκευασίες από γάλα ή γιαούρτι ή άλλα γαλακτοκομικά (π.χ. κρέμες)

  • Ψωμάκι ολικής άλεσης για σάντουιτς με μαργαρίνη και μαρμελάδα (με λιγότερη ζάχαρη) ή φυστικοβούτυρο

  • Χυμό φρούτων, ολόκληρα ή αποξηραμένα φρούτα

  • Βάφλες με μέλι ή μαρμελάδα (με λιγότερη ζάχαρη)

  • Γαλλικά τοστ ή τηγανίτες (πιο σπάνια)

  • Κουάκερ με γάλα χαμηλών λιπαρών, φρούτα και κανέλλα.

Με αυτόν τον τρόπο τουλάχιστον, θα αρχίσουν να τρώτε συστηματικά πρωινό, έστω και αυτό είναι ‘στο πόδι’. Στόχος μας θα πρέπει να είναι το πρωινό γεύμα να τους γίνει συνήθεια σιγά σιγά. Ούτως ή άλλως, έρευνες υποστηρίζουν ότι μια ενέργεια που επαναλαμβάνεται τακτικά, απαιτεί τουλάχιστον 2 εβδομάδες για να γίνει συνήθεια. Με λίγη υπομονή λοιπόν όλα γίνονται, αρκεί να είμαστε δίπλα και να παρατηρούμε τις συνήθειες των παιδιών μας.



Πηγή: iatronet.gr

29 Οκτ 2009

Πως να χτίσετε τη σχέση με το παιδί σας.

Το να είσαι γονιός είναι μία από τις πιο δύσκολες αλλά και πιο όμορφες δουλειές που υπάρχουν, στην οποία όμως δεν μπορείς ποτέ να θεωρηθείς τέλειος!



Οι περισσότεροι γονείς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα πασχίζουν να τα καταφέρουν εξίσου καλά στη δουλειά τους, στις κοινωνικές τους επαφές, στο να κρατούν ένα σπιτικό, και πολλά πολλά ακόμα.



Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που μπορούν ακόμη και οι πιο πολυάσχολοι γονείς να κάνουν έτσι ώστε να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά τους.









Γιατί είναι σημαντικές οι οικογενειακές σχέσεις;

Πέρα από τις στιγμές που μία οικογένεια βρίσκεται και διασκεδάζει ή ξεκουράζεται, η καθημερινότητα συνεισφέρει και στην ανάπτυξη των παιδιών. Όταν η οικογένεια είναι όλοι μαζί και επικοινωνεί, κα τα παιδιά εισπράττουν αγάπη και ασφάλεια, τότε ο εγκέφαλός τους αναπτύσσεται καλύτερα. Έτσι, όχι μόνο οι σχέσεις γίνονται καλύτερες, αλλά λιγοστεύουν και τα προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών που έχουν να κάνουν με το φαγητό, τον ύπνο αλλά και την διαδικασία της μάθησης.



Δείτε λοιπόν πως θα χτίσετε μία σωστή και ευεργετική σχέση με το παιδί σας.



ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

• Εκμεταλλευτείτε την ώρα του φαγητού που είστε μαζί, για να μιλήσετε αλλά και να περάσετε καλά

• Φροντίστε να περνάτε τον ίδιο χρόνο με όλα τα μέλη της οικογένειας έτσι ώστε να χτίσετε πολύ καλές σχέσεις με τον καθένα ξεχωριστά

• Ασχοληθείτε με ομαδικές δραστηριότητες που θα διασκεδάσουν ΟΛΑ τα μέλη της οικογένειας, τουλάχιστον 2 φορές το μήνα.

• Όσο είναι εφικτό, λόγω ηλικίας των παιδιών, περιλάβετέ τα στη διαδικασία αποφάσεων, έτσι ώστε να νιώσουν πως τα ακούτε και τα εμπιστεύεστε.



ΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

• Να μιλάτε για όλα τα θέματα που σας απασχολούν σαν οικογένεια, ακόμα και τα πιο δύσκολα

• Να ακούτε με προσοχή τι σας λένε οι άλλοι, σεβόμενοι τη γνώμη τους αλλά και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται

• Να ενθαρρύνετε την έκφραση συναισθημάτων, είτε θετικών είτε αρνητικών

• Να επιβραβεύετε τις καλές συμπεριφορές

• Να θέτετε την πειθαρχία σας με αγάπη, υπομονή κα κατανόηση

• Να δουλεύετε μαζί για την επίλυση των προβλημάτων

• Να εκφράζετε την εκτίμηση, την αγάπη και την ενθάρρυνσή σας με τρυφερότητα.



ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

• Να δουλεύετε σαν ομάδα

• Να μοιράζεστε τις δουλειές του σπιτιού

• Όταν σχεδιάζετε οικογενειακές δραστηριότητες να αναλογίζεστε τα «θέλω» όλων των μελών

• Δημιουργήστε κανόνες που θα ισχύουν για όλα τα μέλη της οικογένειας, ασχέτως ηλικίας

Αν δυσκολεύεστε να επικοινωνήσετε με το παιδί σας, προσπαθήστε να το ακούσετε, να του δείξετε πως είστε εκεί με αγάπη και κατανόηση. Αυτό και μόνον αυτό μπορεί να είναι η απαρχή μίας νέας, πιο ζεστής σχέσης.



Πηγή: myself.gr

Δύο παιδιά, ένα δωμάτιο

Έχετε δύο παιδιά και μάλιστα διαφορετικού φύλου αλλά μόνον ένα δωμάτιο, το οποίο θέλετε να μετατρέψετε σε χώρο παιχνιδιού, δραστηριοτήτων και ανάπτυξης των δεξιοτήτων τους. Αν σας βασανίζει το ερώτημα πώς μπορείτε να συγκεράσετε τις επιθυμίες, τις ιδιαίτερες προτιμήσεις και τα ταλέντα τους, με τρόπο τέτοιο, ώστε η αγάπη του γιου σας για το μπάσκετ να μην αποκλείει την κόρη σας, που αγαπά τις πιο καλλιτεχνικές δραστηριότητες, από ένα χώρο τον οποίο δικαιούται να απολαμβάνει κατά το ήμισυ, ιδού μερικές από τις συμβουλές των ειδικών.




Το εγχείρημα διακόσμηση και διαμόρφωση ενός δωματίου για δύο παιδιά αντίθετου φύλου, με τρόπο ώστε ο χώρος να εκφράζει και να ικανοποιεί και τα δύο, δεν εξαντλείται πλέον στην απλουστευμένη άποψη «βάφω τον έναν τοίχο γαλάζιο και τον άλλο ροζ».


Συχνά αναπτύσσονται μεταξύ των παιδιών μηχανισμοί του τύπου «ποιος θα υπερισχύσει έναντι ποιου», γι' αυτό είστε επιφορτισμένοι με την ευθύνη να κρατήσετε τις ισορροπίες, έτσι ώστε η ζυγαριά να μη γέρνει προς καμία πλευρά.



Προσωπικός χώρος και «ουδέτερη ζώνη»



Επειδή οι ώρες της ημέρας που το κλίμα μεταξύ δύο αδερφών δεν είναι και το πλέον ειρηνικό είναι συνήθως αρκετές, το ιδανικό είναι να χωρίσετε το δωμάτιο σε δύο ίσα τμήματα, τοποθετώντας απ' άκρη σ' άκρη χρωματιστή κολλητική ταινία, το καθένα από τα οποία θα είναι ο προσωπικός χώρος του κάθε παιδιού, όπου θα μπορεί να αναπτύσσει τις δικές του ασχολίες. Κάπου στη μέση, μπορείτε να δημιουργήσετε μία «ουδέτερη ζώνη», με τη μορφή ενός χώρου κοινών δραστηριοτήτων, όπου τα παιδιά μπορούν να παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια, να φτιάχνουν παζλ, κοκ. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να τοποθετήσετε ένα τραπέζι, δύο καρέκλες ή πολυθρόνες και σε κάποιο κοντινό ράφι να τακτοποιήσετε όλα τα παιχνίδια κοινής χρήσης (γνώσεων, επιτραπέζια κλπ.). Παρατηρήστε, μελετήστε και καταγράψτε τις ιδιαίτερες προτιμήσεις, τα χόμπι και τις αγαπημένες ασχολίες των παιδιών σας και, γιατί όχι, συζητήστε μαζί τους ποιες δραστηριότητες θα ήθελαν να μπορούν να αναπτύσσουν στον υπό διαμόρφωση χώρο.



Αν για παράδειγμα η κόρη σας είναι ιδιαίτερα καλλιτεχνική φύση και της αρέσει να περνά ώρες ασχολούμενη με τη ζωγραφική και τις χειροτεχνίες, θα πρέπει να φροντίσετε για τη δημιουργία στο δικό της μισό του δωματίου, μίας ήσυχης και κατά το δυνατόν απομονωμένης γωνιάς, όπου θα μπορεί να δημιουργεί απερίσπαστη. Ένας πάγκος ή γραφείο και μερικά ράφια - σε ύψος τέτοιο ώστε να έχει εύκολη πρόσβαση, στα οποία θα οργανώσετε τα «εργαλεία» της ζωγραφικής και τα λοιπά υλικά που χρησιμοποιεί για τις δημιουργίες της (πηλό, χάντρες, κόλλα, ψαλίδια κλπ), αποτελούν τα βασικά στοιχεία του συγκεκριμένου χώρου. Αν αγαπά το μπαλέτο, τοποθετήστε μία μπάρα και δύο φύλλα καθρέφτη στον τοίχο και θα της δώσετε την ευκαιρία να έχει το δικό της χώρο πρακτικής άσκησης.


Με αντίστοιχο τρόπο, θα επιχειρήσετε τη διαμόρφωση του δεύτερου μισού του δωματίου, που προορίζεται για τις αγορίστικες δραστηριότητες. Ένας «πάγκος εργασίας» είναι αναγκαίος στην περίπτωση που ο γιος σας αγαπά τον μοντελισμό και αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στην κατασκευή πύργων ή ομοιωμάτων πλοίων. Αν πάλι προτιμά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στον υπολογιστή, ένα γραφείο αρκεί. Σε περίπτωση όμως που πρόκειται για σπορτίβ τύπο και η λέξη «διασκέδαση» γι' αυτόν είναι συνδεδεμένη μόνο με τα τρίποντα, φροντίστε να τοποθετήσετε την μπασκέτα του σε τέτοιο σημείο, ώστε η αδελφή του να είναι ασφαλής και να μην κινδυνεύει να μετατραπεί σε στόχο των τυχών αποτυχημένων βολών του. Τα αγοράκια κατά κανόνα είναι περισσότερο υπερκινητικά από τα κορίτσια και χρειάζονται αρκετό ελεύθερο χώρο για να διοχετεύουν την ενεργητικότητα τους, γι' αυτό φροντίστε να μη φορτώσετε με έπιπλα και αντικείμενα τη δική τους πλευρά του δωματίου.


Η οργάνωση και η τάξη, αποτελούν παράγοντες καθοριστικής σημασίας προκειμένου να αποφευχθούν οι τσακωμοί. Ο πλέον συνηθισμένος τρόπος για να διαταραχθεί η αδελφική ειρήνη είναι τα πράγματα του ενός παιδιού να μπλέκονται στα πόδια του άλλου. Για να αποτρέψετε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, προμηθευτείτε χρωματιστά κουτιά διαφόρων μεγεθών, μοιράστε τα δίκαια στα δύο παιδιά και θέστε ως όρο, προκειμένου να εξακολουθήσουν να απολαμβάνουν το δικό τους χώρο παιχνιδιού και δραστηριοτήτων ότι τα προσωπικά τους αντικείμενα θα παραμένουν σε τάξη και όχι διάσπαρτα στο χώρο.


Πηγή: noikokyra.gr

Παιδί και Κλιματική Αλλαγή

Σήμερα οι νέοι άνθρωποι γνωρίζουν την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος. Όταν τους ζητείται ν' απαριθμήσουν τα θέματα που τους απασχολούν περισσότερο, αυτό που τους ανησυχεί περισσότερο είναι η κλιματική αλλαγή.



Οι κίνδυνοι από την αλλαγή του κλίματος:

Η κλιματική αλλαγή εξελίχθηκε από «περιβαλλοντικό» ζήτημα, σε ένα πρόβλημα που απαιτεί συλλογική εξειδίκευση σε αειφόρο ανάπτυξη, ενεργειακή ασφάλεια, υγεία και ευημερία των παιδιών.

Με τις δραματικές και βλαβερές επιπτώσεις στο περιβάλλον, οι κλιματικές αλλαγές απειλούν τη ζωή των ανθρώπων σ� όλο τον κόσμο, βλάπτοντας την υγεία και το περιβάλλον και περιορίζοντας την πρόσβαση σε νερό, τροφή και εδάφη. Έτσι, οι προσπάθειες για την εξάλειψη της φτώχειας, τη βελτίωση της υγείας και την προστασία του περιβάλλοντος επιβραδύνονται.

Τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η κλιματική αλλαγή συμβάλλει στην εξάπλωση των ασθενειών πληθαίνουν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 2000, οι κλιματικές αλλαγές προκάλεσαν περίπου το 2,4% των κρουσμάτων διάρροιαςτο 6% των κρουσμάτων ελονοσίας σε μερικές μέσου εισοδήματος χώρες, ασθένειες που δυσανάλογα προσβάλλουν μικρά παιδιά. παγκοσμίως και



Παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία η παιδική θνησιμότητα βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο (9,2 εκατομμύρια παιδιά ετησίως από σχεδόν 13 εκατομμύρια το 1990) και εκατομμύρια ζωές παιδιών σώθηκαν από την εφαρμογή προγραμμάτων παροχής βασικών υγειονομικών υπηρεσιών, διατροφής, πόσιμου νερού και υγιεινής σε μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, η απώλεια 9,2 εκατομμυρίων παιδιών κάθε χρόνο παραμένει απαράδεκτη.

Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, οι άνθρωποι θα υποφέρουν από πείνα, έλλειψη νερούπαράκτιες πλημμύρες. Οι μειωμένες βροχοπτώσεις θα εξασθενούν τις συγκομιδές, τα κοπάδια θα πεθαίνουν, τα παιδιά θα λιμοκτονούν και τα αποθέματα νερού για πόση και υγιεινή θα μειώνονται. και

Τα σημερινά στοιχεία δηλώνουν ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες που βρίσκονται κυρίως σε θερμότερες περιοχές και των οποίων η μεγαλύτερη πηγή εσόδων είναι η γεωργία, είναι εκείνες που θα πληγούν περισσότερο από τη μείωση των βροχοπτώσεων, καθώς και τα ακραία καιρικά φαινόμενα: τις πλημμύρες και την ξηρασία. Οι επιταχυνόμενες αλλαγές είναι πιθανόν να επηρεάσουν την ποιότητα και την ποσότητα των αποθεμάτων νερού και έτσι να ενταθεί το πρόβλημα της λειψυδρίας, της υγιεινής και του υποσιτισμού. Φυσικοί κίνδυνοι σχετικά με καιρικά φαινόμενα όπως τυφώνες και πλημμύρες είναι πιθανό να ενταθούν, με συνέπεια περισσότερους θανάτους και καταστροφές.

Αν δε ληφθούν μέτρα τώρα, η άνοδος της θερμοκρασίας κατά 5-6 βαθμούς Κελσίου, κάτι πολύ πιθανό για τον επόμενο αιώνα, θα προκαλεί απώλεια τουλάχιστον 5% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) κάθε χρόνο σήμερα και στο προβλεπόμενο μέλλον. Αν η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη, η ετήσια απώλεια του ΑΕΠ θα ανέρχεται σε 20% ή και περισσότερο.

Μέχρι το 2020 οι κλιματικές αλλαγές προβλέπεται να προκαλέσουν προβλήματα πρόσβασης σε υδάτινες πηγές σε 75 εκατομμύρια ανθρώπους, μόνο στην Αφρική. Προς τα τέλη του 21ου αιώνα, η προβλεπόμενη άνοδος της στάθμης του νερού των θαλασσών θα πλήξει τις πυκνοκατοικημένες παράκτιες περιοχές. Τα έξοδα προσαρμογής πιθανόν να ανέλθουν σε 5-10% του ΑΕΠ τουλάχιστον. Γενικά, οι αναπτυσσόμενες χώρες, ιδιαίτερα οι φτωχότερες, εξαρτώνται κυρίως από τη γεωργία, τον περισσότερο ευαίσθητο στο κλίμα απ� όλους τους τομείς της οικονομίας και υποφέρουν από έλλειψη υγειονομικών και βασικών υπηρεσιών.



Φυσικές καταστροφές

Σε μια φυσική καταστροφή τα παιδιά είναι πιθανότερο να χαθούν ή να υποκύψουν λόγω υποσιτισμού, πληγών ή ασθενειών που επακολουθούν απ� ότι οι ενήλικες.

Η συχνότητα και η σοβαρότητα των φυσικών καταστροφών αυξάνεται και οι ειδικοί κατονομάζουν τις κλιματικές αλλαγές ως ένα από τους λόγους που τις προκαλούν. Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα συνέβαιναν περίπου 12 φυσικές καταστροφές το χρόνο, ενώ μέσα στο 2004 ο αριθμός τους έφθασε στο εκπληκτικό επίπεδο των 350. Οι χώρες που βρίσκονται χαμηλά στον Πίνακα Ανθρώπινης Ανάπτυξης εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από τις καταστροφές. Μερικές φορές οι οικονομικές ζημιές υπερβαίνουν το ΑΕΠ των φτωχών χωρών.



Ασθένειες

Οι κλιματικές αλλαγές έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου. Πολλές από τις βασικές ασθένειες πού σκοτώνουν τα παιδιά, όπως η ελονοσία, η διάρροια, αλλά και ο υποσιτισμός, ευνοούνται από κλιματικά ακραία φαινόμενα όπως οι πλημμύρες.

Επιπλέον, οι παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο στις κλιματικές αλλαγές, όπως οι εκπομπές ρύπων από τα αυτοκίνητα και τα εργοστάσια, βλάπτουν σημαντικά την υγεία των παιδιών. Οι θάνατοι από άσθμα, την πιο κοινή παιδική ασθένεια, ενδέχεται να αυξηθούν κατά 20% περίπου μέχρι το 2016, αν δεν ληφθούν μέτρα.



Νερό

Η αποξηραμένη και ραγισμένη γη δε μπορεί να θρέψει ένα παιδί. Όταν ένα ήδη εξαθλιωμένο κράτος βιώνει την ξηρασία, οι επιπτώσεις είναι σοβαρές και εκτεταμένες. Άγονα χωράφια, ζώα που πεθαίνουν, σκελετωμένα παιδιά, άδειες αίθουσες σχολείων.

Σε όλο τον κόσμο, η μείωση των αποθεμάτων σε καθαρό πόσιμο νερό απειλεί σοβαρά την υγεία και τις ζωές των ανθρώπων. Η αυξανόμενη μόλυνση, η υπεράντληση υπογείων υδάτων και η μείωση του αριθμού των σημείων συλλογής καθαρού νερού επιδεινώνει την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση. Την ίδια στιγμή, η ρύπανση από τη βιομηχανία, τη γεωργία και το άσκοπο πέταμα των απορριμμάτων από τους ανθρώπους απειλεί τα καθαρά αποθέματα νερού.

Στις ήδη ξηρές περιοχές όπως η Βόρειος Αφρική και η Ανατολική Μεσόγειος, η κλιματική αλλαγή προβλέπεται να προκαλέσει μείωση της ποιότητας και ποσότητας του νερού.



Εξασφάλιση τροφής

Οι κλιματικές αλλαγές απειλούν τη διατροφή και την υγεία των φτωχών σ' όλο τον κόσμο. Οι αλλαγές του καιρού μπορεί να φέρουν πλημμύρες ή ξηρασία, παράγοντες που είναι δυνατό να αποδεκατίσουν τα αποθέματα τροφίμων σε μια περιοχή. Οι κλιματικές αλλαγές επηρεάζουν επίσης όχι μόνο τις σοδειές, αλλά περιορίζουν και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

Η αύξηση της θερμοκρασίας και η ελάττωση των βροχοπτώσεων, θα μειώσουν τις σοδειές σε πολλές από τις ευπαθείς περιοχές. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων, να μη μπορούν να παράγουν ή να αγοράζουν την τροφή τους.



Δάση

Τα δάση είναι ο σημαντικότερος θησαυρός της γήινης βιοποικιλότητας, ο οποίος προσφέρει καταφύγιο στο 95% των γνωστών ειδών του ζωϊκού βασιλείου. Από περιβαλλοντική άποψη είναι ακόμα σημαντικότερα: Τα δέντρα παράγουν το απαραίτητο για τη ζωή μας οξυγόνο, μειώνουν τη μόλυνση του αέρα, του προσδίδουν υγρασία και συμβάλλουν στη μείωση της θερμοκρασίας. Διατηρώντας το χώμα στη θέση του και μειώνοντας την αποστράγγιση από τα ρυάκια, τα δέντρα αποτρέπουν την αποσάθρωση του εδάφους, ελέγχουν τις κατολισθήσεις, περιορίζουν την ερημοποίηση, προστατεύουν τις παράκτιες περιοχές και σταθεροποιούν τους αμμόλοφους.

Μόνο στη βιομάζα των δασών όλης της υφηλίου, βρίσκονται αποθηκευμένοι 283 δισεκατομμύρια τόνοι άνθρακα και ο άνθρακας στη βιομάζα των δασών, στα ξερά δέντρα, στα σκουπίδια και στο χώμα είναι περίπου 50% περισσότερος από τον άνθρακα της ατμόσφαιρας.

Η διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος μέσω της δενδροφύτευσης είναι θεμελιώδης παράγων ανάπτυξης. Τα καυσαέρια που δεν απορροφώνται επειδή οι εθνικοί δρυμοί σε όλο τον κόσμο περιορίζονται, είναι περισσότερα από εκείνα που παράγονται από τις μεταφορές. Η υλοτομία για καυσόξυλα οδηγεί στην αποψίλωση των δασών και την ερημοποίηση και συνδέεται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή.



Ενέργεια

Σε ολόκληρο τον κόσμο 1,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και 2,4 δισεκατομμύρια δεν έχουν τη δυνατότητα να μαγειρέψουν και να ζεσταθούν χρησιμοποιώντας σύγχρονες μορφές καυσίμων. Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι μαγειρεύουν και ζεσταίνουν τα σπίτια τους καίγοντας ξύλα, κοπριά ή τα υπολείμματα της σοδειάς. Ο καπνός μέσα στο σπίτι είναι η αιτία θανάτου περίπου 800.000 παιδιών κάθε χρόνο. Περνώντας από τα στερεά καύσιμα σε καθαρότερη ενέργεια - για παράδειγμα φυσικό αέριο, βιολογικά καύσιμα ή ηλιακή ενέργεια μπορούμε να μειώσουμε κατά το δυνατόν τη μόλυνση μέσα στο σπίτι ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τις συνέπειες που έχει στο περιβάλλον η παραγωγή και η κατανάλωση ενέργειας.



Να διαφυλάξουμε τη Γη, τον πλανήτη μας!
 
Αφότου έγιναν γνωστές οι κλιματικές αλλαγές, οι πηγές νερού μολύνθηκαν, τα δάση εξολοθρεύτηκαν, είδη ζώων εξαφανίστηκαν και η υγεία των ανθρώπων βρίσκεται σε κίνδυνο εξαιτίας της ρύπανσης. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην αξία της μόρφωσης για διατήρηση σωστού περιβάλλοντος και ενεργειακών πόρων. Οι νέοι, σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσής τους, θα πρέπει να πληροφορούνται για τους κινδύνους της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, της υπερκατανάλωσης φυσικών ενεργειακών πόρων και τις προοπτικές ανανεώσιμης ενέργειας.

Καθώς η συνεχώς αυξανόμενη επιδείνωση του παγκόσμιου περιβάλλοντος επηρεάζει εμφανώς περισσότερο τα παιδιά και τους νέους, τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά που είναι ενημερωμένα και ενεργά σε ότι αφορά το περιβάλλον είναι εν δυνάμει οι σπουδαιότεροι υποστηρικτές της αλλαγής για μια μακροχρόνια προστασία και διαχείριση της γης. Τα επόμενα 10 χρόνια είναι κρίσιμα και προσφέρουν ένα εκπληκτικό σύνολο ευκαιριών.

Αλλά το να βελτιώνεται η ενημέρωση των παιδιών και των νέων σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον δεν είναι αρκετό. Για να γίνουν αποτελεσματικοί υποστηρικτές της αλλαγής, η γνώση τους αυτή πρέπει να μεταφραστεί σε δράση και συνηγορία. Τo περιβαλλοντικό πρόγραμμα του Ο.Η.Ε και η UNICEF προετοιμάζουν ένα πακέτο περιβαλλοντολογικής επιμόρφωσης για τα σχολεία, που θα προσφέρει κατανοητές λύσεις σχεδιασμένες να ενισχύσουν τα παιδιά. Το πρόγραμμα θα ενισχύσει την προσπάθεια για την κατανόηση του φυσικού μας περιβάλλοντος, του εαυτού μας, της υγείας και της ικανότητάς μας για μάθηση.



Η προστασία του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα η πρόνοια για την υγεία και την ανάπτυξη των παιδιών είναι σημαντικοί στόχοι. Κάθε προσπάθεια που γίνεται για την βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος εξυπηρετεί ταυτόχρονα τις βασικές ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών.



Πηγή: unicef.gr

Γράφει η Ελένη Γ. Αντωνιάδου

Αναπληρώτρια Διευθύντρια

Παιδιατρικής Κλινικής ΜΗΤΕΡΑ




Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα παιδιά μικρότερης ηλικίας εγγράφονται σε παιδικούς σταθμούς.Η είσοδος του παιδιού νηπιακής ηλικίας στην κοινωνία του παιδικού σταθμού προϋποθέτει προετοιμασία τόσο του παιδιού όσο και των γονιών του, ώστε σαν ενότητα η οικογένεια να προσαρμοστεί στις αλλαγές που επέρχονται στο πρόγραμμα του παιδιού, π.χ ξυπνάει νωρίτερα, αλλά κυρίως στις αλλαγές που αφορούν την συμπεριφορά και τον ψυχισμό του.

Το παιδί ξεκινώντας στον παιδικό σταθμό αντιμετωπίζει έναν έντονο αποχωρισμό από το μέχρι τότε γνωστό περιβάλλον του σπιτιού και της οικογένειας.



Η επαφή με την δασκάλα και τα άλλα παιδιά δημιουργεί άγχος το οποίο εκφράζεται έμμεσα, π.χ μειωμένη όρεξη, μελαγχολία, αναζήτηση αγκαλιάς. Επιπλέον το παιδί βρίσκεται σε νέο περιβάλλον που διέπεται από κανόνες στους οποίους πρέπει να πειθαρχήσει για να ενταχθεί στην μικρή κοινωνία του παιδικού σταθμού.

Οι περισσότεροι γονείς περιγράφουν τις πρώτες ημέρες ή και εβδομάδες ως τραυματικές. Έχει ωστόσο διαπιστωθεί ότι τα παιδιά που εμφανίζουν ιδιαίτερη δυσκολία να αφομοιωθούν στην νέα κοινωνική ομάδα, δηλαδή την τάξη, αντανακλούν την δυσκολία των γονιών να τα αφήσουν να αυτονομηθούν.

Ωστόσο γρήγορα γίνεται αντιληπτή η θετική επίδραση του παιδικού σταθμού στην ανάπτυξη της κοινωνικότητας. Tα παιδιά μαθαίνουν να μοιράζονται, να διεκδικούν, να δημιουργούν φιλίες, να αναπτύσσουν ανταγωνισμούς, να συνεργάζονται μεταξύ τους. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες, τα παιδιά ολοκληρώνονται και ωριμάζουν ως προσωπικότητες.

Ας μη ξεχνάμε οι γονείς ότι τα μικρά μας είναι άνθρωποι που ανταποκρίνονται στην συζήτηση. Συζητήσεις σε απλή γλώσσα, με παραδείγματα αποτελούν ισχυρό σύμμαχο στην αντιμετώπιση κρίσεων, σε κάθε στάδιο της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης του ανθρώπου. Με την συζήτηση μπορούμε να ενθαρρύνουμε τα παιδιά καθώς και να τα ανακουφίσουμε από αγωνίες και φόβους. Επιπλέον τους δείχνουμε τα σεβόμαστε και τους δίνουμε την ευκαιρία να εξωτερικεύσουν τις σκέψεις, τις αγωνίες, τις ανάγκες, τους φόβους τους.

Από την πλευρά των γονιών, η επίδειξη σταθερότητας στην αντιμετώπιση προβλημάτων αποτελεί αδιαμφισβήτητα την αποτελεσματικότερη τακτική. Για παράδειγμα όταν ο γονιός ενδίδει μερικές φορές που το παιδί κλαίει και αρνείται με πείσμα να περάσει την πόρτα του σταθμού και το παίρνει πίσω στο σπίτι, ενώ άλλες φορές εκνευρίζεται και φωνάζει, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτή η αρχικά αναμενόμενη αντίδραση του παιδιού, θα γίνει μόνιμη συμπεριφορά. Διατηρώντας την ψυχραιμία μας, οι γονείς και με υπομονή μπορούμε να καθοδηγήσουμε τα παιδιά μας έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις δύσκολες καταστάσεις.

Ένα άλλο θέμα που τρομάζει και απασχολεί τους γονείς είναι η αυξημένη νοσηρότητα που παρατηρείται μεταξύ των παιδιών που παρακολουθούν παιδικό σταθμό. Ας υπενθυμίσουμε τα εξής:

  1. Τα φυσιολογικά παιδιά μεγαλώνουν πέφτοντας και αρρωσταίνοντας.

  2. Για να ωριμάσει ανοσολογικά ο ανθρώπινος οργανισμός και να μπορεί να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις αποτελεσματικά στην ενήλικο ζωή, πρέπει να εκτεθεί σε διάφορους λοιμογόνους παράγοντες στην παιδική ηλικία. Αν όλοι οι γονείς τηρούν τις προφυλάξεις που συνιστώνται διεθνώς, δηλαδή συμμόρφωση με το πρόγραμμα εμβολιασμών, παραμονή του άρρωστου παιδιού στο σπίτι μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάρρωση του τότε εξασφαλίζεται μείωση των κρουσμάτων στον κλειστό χώρο του σταθμού.

Μετά τον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο έρχεται μια νέα αρχή, η ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ. Τα σημερινά πρωτάκια είναι αρκετά προετοιμασμένα έχοντας ήδη φοιτήσει για δύο ή περισσότερα χρόνια σε παιδικό σταθμό και νηπιαγωγείο. Το οργανωμένο και δομημένο περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούσαν τα προηγούμενα χρόνια τα έχει εφοδιάσει με υπομονή, πειθαρχία και τα έχει βοηθήσει να αναπτύξουν συνεργατικό πνεύμα.

Σημαντικό είναι οι γονείς να μην έχουμε απαιτήσεις που ξεπερνούν τις δυνατότητες ενός επτάχρονου παιδιού. Συμβαίνει αρκετά συχνά από την μια πλευρά τα μαθήματα και οι απαιτήσεις του σχολείου και από την άλλη πλευρά η πίεση από τους γονείς να είναι το παιδί άριστο, να δημιουργήσουν μεγάλο άγχος στο παιδί της πρώτης δημοτικού.

Από την πρώτη δημοτικού η σχέση του παιδιού με τον δάσκαλο ή την δασκάλα βρίσκεται στο επίκεντρο της καθημερινότητας .Επίσης αναπτύσσονται φιλίες μεταξύ των παιδιών οι οποίες έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και μεγαλύτερο βάθος. Ένα πολύ βασικό συστατικό της αυτοπεποίθησης του ανθρώπου είναι η δημοτικότητα. Κάθε παιδί επιθυμεί να είναι δημοφιλές στο σχολείο του και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της προσωπικής ακτινοβολίας, των επιτυχιών στα μαθήματα και τις αθλητικές δραστηριότητες, της κοινωνικότητας του αλλά και μέσω της κατοχής των κατάλληλων ρούχων, παιχνιδιών και σχολικών ειδών. Η συμβολή των γονιών είναι πολύ κρίσιμη στο να καταλάβουν τα παιδιά ποιές αξίες έχουν σημασία.

Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ως ιατρική ειδικότητα ασχολείται με την υγεία του παιδιού από την γέννηση μέχρι την αρχή της εφηβείας και την αφορά εξίσου τόσο η σωματική ανάπτυξη, όσο και η παροχή ευκαιριών ώστε το κάθε παιδί να αναγνωρίσει και να χρησιμοποιήσει πλήρως το εύρος των ικανοτήτων του και να εξελιχθεί σε έναν ολοκληρωμένο ενήλικα. Σαν ιατροί που αναλαμβάνουμε υπεύθυνα την σωματική,πνευματική και συναισθηματική πρόοδο του παιδιών έχουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιδράσεις που έχουν αντίκτυποo στην ανάπτυξη του παιδιού και στην εύρυθμη λειτουργία της οικογένειας.



Πηγή: mitera.gr

Ο πυρετός στο παιδί και η αντιμετώπιση του

Πυρετός είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από το φυσιολογικό. Είναι το συχνότερο σύμπτωμα που εμφανίζεται στα παιδιά. Δεν προκαλεί οργανική βλάβη, αντίθετα φαίνεται ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό και αυξάνει την καταστροφή των μικροβίων.

Μιλάμε για πυρετό όταν το θερμόμετρο δείχνει θερμοκρασία :

       στη μασχάλη μεγαλύτερη από 37,3ο C

στο ορθό μεγαλύτερη από 37,8o C

Αύξηση της θερμοκρασίας βρίσκουμε και σε φυσιολογικές καταστάσεις

τις απογευματινές και βραδινές ώρες

μετά από γεύμα, άσκηση, έντονο παιχνίδι

τους θερμούς μήνες του έτους

σε ζεστό περιβάλλον

σε αφυδάτωση


Αντιπυρετικά θα πρέπει να χορηγούμε επί πυρετού πάνω από38οC

Συνήθως χορηγούμε Παρακεταμόλη (
Depon, Panadol, Dolal) ή άλλα αντιφλεγμονώδη όπως Algofren, Ponstan σε επίμονο πυρετό.

Η Ασπιρίνη δεν χορηγείται στα παιδιά κάτω από 16 ετών.


Το αντιπυρετικό χορηγείται
σε σωστή δοσολογία, συνήθως τόσα ml όσο είναι το μισό βάρος του παιδιού, δηλαδή 5ml σε 10 κιλά παιδί, έως κάθε 4-6 ώρες, εάν παρόλο αυτά συνεχίζεται ο πυρετός χορηγούμε και δεύτερο (άλλης κατηγορίας) αντιπυρετικό π.χ. Algofren 5-10 ml ανάλογαμε την ηλικία του παιδιού.

                 Παράλληλα εφαρμόζουμε φυσικούς τρόπους

                 μείωσης του πυρετού

                             χλιαρό μπάνιο (θερμοκρασία νερού 37ο C) για 10'-15' 

                             μισή ώρα μετά τη λήψη του αντιπυρετικού,

                             κομπρέσσες με δροσερό νερό, ελαφρύ ντύσιμο

                             χορήγηση πολλών και δροσερών υγρών.

ΠΡΟΣΟΧΗ :

ΥΨΗΛΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΟΒΑΡΗ ΝΌΣΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.

Ο ΠΥΡΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΟΣΟΣ ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΤΥΧΟΝ ΑΛΛΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

( ΕΞΑΝΘΗΜΑ, ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ, ΔΥΣΚΑΜΨΙΑ ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ( ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟΤΗΤΑ, ΥΠΝΗΛΙΑ, ΑΤΟΝΙΑ, ΑΝΟΡΕΞΙΑ )



Πηγή: paidi-ygeia.pblogs.gr

Πώς να προστατέψετε τα παιδιά από διάφορα ατυχήματα

Για την πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων στο σπίτι και εκτός δοκιμάστε τις παρακάτω συμβουλές.

1. Τα βρέφη και τα νήπια δεν πρέπει να μένουν χωρίς επίβλεψη ενηλίκου ούτε ένα λεπτό. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι στο σπίτι που δεν μας περνάνε από το νού. Επειδή για να βάλει το παιδί κάτι στο στόμα του ή να τραυματισθεί είναι ζήτημα δευτερολέπτων αξίζει τον κόπο να επιθεωρούμε συνεχώς το οικιακό περιβάλλον του και να βεβαιωνόμαστε ότι δεν αφήσαμε κοντά του:

α) πράγματα μικρά, μικρότερα των 5 εκατοστών, τα οποία μπορεί να σφηνωθούν στο λαιμό του και να μην πηγαίνουν ούτε κάτω, ούτε έξω (κέρματα, βώλοι, κομμάτια παιχνιδιών, λουκούμι, κρέας),

β) πράγματα κοφτερά ή πολύ βαριά (ψαλίδι, ξυραφάκι, μαχαίρι, εργαλεία κ.λ.π.),

γ) σπίρτα,

δ) φάρμακα (ιδίως χάπια που μοιάζουν με καραμέλες),

ε) ποτήρια, βάζα και άλλα γυαλικά.



2. Οι παιδικές δηλητηριάσεις είναι συχνότατες. Με ένα καυστικό υγρό εάν το παιδί επιζήσει θα καταδικαστεί σε σειρά εγχειρήσεων. Αποφεύγετε να προμηθεύεστε τέτοια προϊόντα στο σπίτι. Η χλωρίνη, το νέφτι, το πετρέλαιο, τα αλκοολούχα και πολλά άλλα υγρά που υπάρχουν στο σπίτι πρέπει να κλειδώνονται.

3. Η μεταφορά ενός χημικού υγρού (π.χ. χλωρίνης ή βενζίνης) από το δικό του μπουκάλι σε άλλο, όπου προηγουμένως είχαμε άλλο υγρό λιγότερο επικίνδυνο, είναι μεγάλο σφάλμα.

3. Οι ετικέτες με το όνομα του περιεχομένου υγρού και σχετικές προειδοποιήσεις, σήματα, νεκροκεφαλές κλπ. είναι πολύ χρήσιμες και πρέπει να αντιστοιχούν με την πραγματικότητα, αφορούν όμως τους ενήλικους και όχι τα μικρά παιδιά. Προσπαθήστε να βρείτε δοχεία που κλείνουν με ειδικά πώματα.

4. Τα μωρά μπορούν να πνιγούν πίνοντας ανάσκελα με το μπιμπερό, εάν τα αφήσουμε μόνα. Ένα μακρύ κορδόνι δεμένο στην πιπίλα, όπως και οποιοδήποτε κορδόνι, κορδέλα ή σπάγκος μπορούν να τυλιχθούν στο λαιμό ενός παιδιού τη νύχτα ή όταν είναι στο πάρκο του και να το πνίξουν μέσα σε πολύ μικρό διάστημα οπότε πρέπει να αποφεύγονται. Κίνδυνος πνιγμού υπάρχει και με τις πλαστικές σακούλες.

6. Όταν προμηθευτείτε ψηλό καρεκλάκι για το μωρό προσέξτε:

α) να μπορεί να δεθεί το μωρό σ' αυτό γερά με τρόπο που δεν θα μπορεί να γλιστρήσει κάτω ή δεν θα μπορεί να σκαρφαλώσει.

β) Το καρεκλάκι να βρίσκεται δεμένο ή πιασμένο στο τραπέζι ώστε να μην μπορεί να πέσει. Προσέξτε με το βάρος του μωρού το οποίο καθώς αυξάνει μπορεί κάποια στιγμή να οδηγήσει σε ανατροπή ενός ελαφριού τραπεζιού.

γ) Ακόμα και στο καρεκλάκι το μωρό πρέπει να είναι υπό την επίβλεψη ενηλίκου.

7. Εάν χτυπήσει το τηλέφωνο ή το κουδούνι την ώρα που κάνετε μπάνιο στο μην απαντήσετε ή πάρτε το μωρό μαζί σας. Ο πνιγμός είναι ζήτημα ελαχίστου χρόνου και δεν χρειάζεται πολύ νερό. Για τον ίδιο λόγο μην αφήνετε λεκάνες με νερό στο πάτωμα ή κουβάδες γεμάτους. Στο μπάνιο τοποθετείτε πρώτα το κρύο νερό και μετά το ζεστό Ένα παιδί μπορεί να προλάβει να μπει στη μπανιέρα όταν έχει μόνο ζεστό νερό και να του προκληθεί έγκαυμα.

8. Τα παιδιά παθαίνουν συχνά εγκαύματα στο τζάκι, όταν δεν έχουμε βάλει μπροστά στη φωτιά μια προστατευτική σχάρα. Επίσης όταν φοράνε ρούχα από εύφλεκτο τούλι το τζάκι και τα κεράκια στο σπίτι είναι πολύ επικίνδυνα.

9. Πολύ συχνά εγκαύματα παιδιών προκαλούνται από ζεστά ροφήματα ή σούπες που ρίχνουμε εμείς επάνω τους. Μην μεταφέρεται ζεστά ροφήματα μαζί με το μωρό σας.

10. Το χερούλι της σκευών στην κουζίνα πρέπει να το στρέφουμε πάντα προς την εσωτερική μεριά της κουζίνας.



11. Όταν πάρει φωτιά το λάδι του τηγανιού να το σβήνουμε ψύχραιμα με ένα καπάκι, ένα βρεγμένο πανί ή κάτι που θα πνίξει τη φλόγα. Κάθε τι άλλο είναι πολύ επικίνδυνο, όπως το να πάμε το τηγάνι φλεγόμενο προς το νεροχύτη!

12 . Οι ηλεκτροπληξίες αντιμετωπίζονται με τον ειδικό διακόπτη ασφαλείας που πρέπει όλα τα σπίτια να έχουν στον πίνακα ηλεκτροδότησης. Η συσκευή αυτή διακόπτει το ρεύμα και με ελάχιστη διαρροή. Επίσης πάντα χρησιμοποιούμε καπάκι ασφαλείας στις πρίζες με κλειδί.

13. Στη θάλασσα προλαβαίνουμε τους πνιγμούς των παιδιών:

Α. Μαθαίνοντας τα κολύμπι από μικρή ηλικία

Β. Περιμένουμε δύο ώρες μετά το κάθε γεύμα πριν μπούμε στο νερό.

Γ Δεν επιτρέπουμε στα παιδιά να απομακρύνονται πολύ από την ακτή, ακόμα και εάν ξέρουν καλό μπάνιο.

Δ. Προειδοποιούμε τα παιδιά να μην βουτάνε από ψηλά όταν δεν γνωρίζουν πολύ καλά το βάθος της θάλασσας.

12. Ελέγχουμε τα φρένα των ποδηλάτων των παιδιών, και προμηθευόμαστε ειδικό κράνος για ποδηλασία.

13. Δεν αφήνουμε κλειδιά πάνω στις κλειδαριές καθώς και ένα μικρό παιδί μπορεί να κλειδωθεί μόνο του μέσα σε ένα δωμάτιο.

14. Στις γυάλινες πόρτες, π.χ. στα μπαλκόνια, τοποθετούμε κάποιο αυτοκόλλητο ώστε να φαίνεται ότι η πόρτα είναι κλειστή.

15. Στα μπαλκόνια τοποθετούμε κατάλληλη προστατευτική περιφραξη από πλαστικό δικτυωτό πλέγμα. Η περίφραξη πρέπει να έχει κατάλληλο ύψος ώστε το παιδί να μην μπορεί να πετάξει πράγματα κάτω από το μπαλκόνι. Επίσης δεν αφήνουμε καρέκλες ή άλλα πράγματα κοντά στα κάγκελα, γιατί τα παιδιά ενστικτωδώς ανεβαίνουν επάνω και σκύβουν.



Πηγή: postokano.gr

Ζήλεια

Ιουλιέτα Λαούρη, Παιδοψυχίατρος, 24/01/2003

Και ξαφνικά το παιδί σας αισθάνεται ότι όλα γύρω του αλλάζουν. Ένας μικρός νέος..εισβολέας κλέβει όλη την προσοχή και την αγάπη σας. Τώρα πια ή μαμά, η δική του μαμά, δεν μπορεί να παίξει μαζί του γιατί πρέπει να θηλάσει και ο μπαμπάς δεν μπορεί να του διαβάσει το παραμύθι γιατί πρέπει να νανουρίσει το μωρό. Ναι, το παιδί σας ζηλεύει το μικρό του αδερφάκι!





Η μητρότητα χτύπησε για δεύτερη φορά την πόρτα σας. Ο ενθουσιασμός σας για τον ερχομό του νέου παιδιού είναι μεγάλος, μόνο που κάποιος μέσα στο σπίτι δεν μοιράζεται τη χαρά σας….Πρόκειται για το πρώτο σας παιδί, που ξαφνικά χάνει την αποκλειστικά που διατηρούσε έως τώρα. Μέχρι πρότινος ήξερε ότι είχε δύο γονείς και ξαφνικά νοιώθει ότι έχει «μισή» μαμά και «μισό» μπαμπά. Ακόμα και η γιαγιά, οι συγγενείς και οι φίλοι δεν δείχνουν πια το ίδιο ενδιαφέρον για το πρωτότοκο παιδί σας. Το μωρό έχει κλέψει όλη την προσοχή και το παιδί σας αισθάνεται μόνο, παραμελημένο και φοβάται για το μέλλον, που δεν διαγράφεται και τόσο…αίσιο. Θα πρέπει πλέον να μοιράζεται τα παιχνίδια του, το χώρο του, το χρόνο αλλά και το ενδιαφέρον των δικών του ανθρώπων. Πως μπορεί να πάρει πίσω όσα του ανήκουν; Πως πρέπει να αντιδράσει; Πως μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό τον τόσο αξιαγάπητο «εχθρό»;



Ο καθορισμός των ρόλων




Η ψυχολογία αναφέρεται συχνά στον εγωκεντρισμό της παιδικής προσχολικής ηλικίας. Τα παιδιά δηλαδή έχουν στο επίκεντρο της σκέψης του στον εαυτό τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εγωιστές ή μη κοινωνικά όντα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά αυτής της ηλικίας αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν οτιδήποτε ξεφεύγει από τη σφαίρα των άμεσων εμπειριών ή αντιλήψεων τους. Τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας έχουν μια ιδιότυπη αντίληψη γύρω από την ιεραρχία της οικογένειας και συνηθίζουν να κρατούν μια επίμονη στάση απέναντι στους κανόνες αυτές της ιεραρχίας. Οι απαράβατοι αυτοί κανόνες που αφορούν , για παράδειγμα , στο ποιος είναι ο μεγαλύτερος και ποιος είναι ο ρόλος του καθένα στην οικογένεια θα πρέπει να είναι σταθεροί, αφού αποτελούν απαραίτητο εφόδιο για τη λειτουργία του παιδιού τόσο στη οικογένεια όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Ο καθορισμός των ρόλων για κάθε μέλος της οικογένειας, αλλά και ο επαναπροσδιορισμός τους όποτε αλλάζουν τα δεδομένα είναι πολύ σημαντική υπόθεση. Μην ξεχνάτε ότι τα πρώτα παιδιά γεννιούνται και μεγαλώνουν μόνα τους μαζί με τους γονείς τους απολαμβάνοντας αποκλειστικά όλη τη φροντίδα και το ενδιαφέρον τους, ενώ τα δεύτερα παιδιά έρχονται σε μια ήδη διαμορφωμένη οικογένεια. Αυτό σημαίνει ότι οι ρολόι αλλάζουν και το πρώτο παιδί σας χρειάζεται χρόνο για να δεχτεί την έλευση του νέου μέλους όσο και για να μπορέσει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και στην αλλαγή του προγράμματος στην οικογένεια.



Μπροστά στα νέα δεδομένα




Δεν είναι εύκολο για ένα παιδί να δεχτεί αβασάνιστα τον ερχομό ενός νέου μωρού, ειδικά όταν βρίσκεται σε ηλικία που δεν μπορεί ακόμα να κατανοήσει ότι η αγάπη και η προσοχή των γονιών του δεν μειώνεται, απλώς μοιράζεται. Το παιδί νοιώθει ζήλια, αυτή με τη σειρά της ενέχει θυμό και ο θυμός επιθετικότητα και εκδίκηση. Και μπορεί οι ενήλικες να έχουν αυτοσυγκράτηση ή να έχουν την δυνατότητα να εκτονώσουν δημιουργικά και ανώδυνα το θυμό τους, με τα παιδιά όμως καθηλώνονται στη ζήλια και στο θυμό χωρίς να μπορούν να αξιολογήσουν το κόστος των συναισθημάτων αυτών.



Πως εκφράζουν τη ζήλια τους



Πως θα καταλάβετε ότι το παιδί σας ζηλεύει το μικρό του αδερφάκι; Συνήθως η συμπεριφορά του αλλάζει ξαφνικά και είτε στρέφεται εναντίον του εαυτού του είτε εναντίον των άλλων μελών της οικογένειας και του οικείου περιβάλλοντος. Αν και οι ενδείξεις της ζήλιας διαφέρουν από παιδί σε παιδί, οι πιο συνηθισμένες αντιδράσεις είναι οι ακόλουθες:



·Γίνεται επιθετικό απέναντι στο αδερφάκι του ή ακόμα και σε σας, πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Βρίσκοντας παράλογες και ασήμαντες δικαιολογίες δείχνει τον εκνευρισμό του, χτυπάει, βρίζει, τραβάει τα μαλλιά των άλλων και δαγκώνει.

·Δυσκολεύεται να προσαρμοστεί και υιοθετεί αντικοινωνική συμπεριφορά. Αρνείται πεισματικά να πάει στο σχολείο, να συμμετάσχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις και εξόδους.

·Αρνείται πεισματικά να φαει, δείχνει ανόρεκτο αποκτά ιδιοτροπίες και καπρίτσια στο φαγητό και αδυνατίζει. ·Παρουσιάζει διαταραχές στον ύπνο του. Αρνείται ή δυσκολεύεται να κοιμηθεί, ξυπνάει στη μέση της νύχτας, απαιτεί να κοιμηθεί στο δωμάτιο σας ή λερώνει το κρεβατάκι του.

·Λερώνει το βρακάκι του ακόμα και στη διάρκεια της ημέρας, μιλάει και κλαιει σαν μωρό, γενικότερα υιοθετεί συμπεριφορά μικρότερου παιδιού.

·Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει στον εαυτό του ή ακόμη και να αρρωστήσει, δηλαδή να γίνει ξαφνικά φιλάσθενο.



Αντιμετωπίστε τη ζήλια




·Ζητήστε του να σας εξηγήσει τι ακριβώς νιώθει και συζητήστε μαζί του.

·Μην μειώνετε το παιδί σας και προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα του. Το μικρό σας εκφράζει αυτά που νιώθει κι ακόμη και αν τα θεωρείτε παράλογα, θα πρέπει να τα σεβαστείτε.

·Ρωτήστε το τι θέλει και ικανοποιήστε τις επιθυμίες του όσο αυτές είναι στο πλαίσιο της λογικής. Σε καμιά περίπτωση όμως μην επιχειρήσετε να το δωροδοκήσετε ικανοποιώντας κάθε παράλογη απαίτηση του. ·Ενθαρρύνετε το να αισθανθεί φιλικά και θετικά απέναντι στο αδερφάκι του. Εξηγήστε του ότι τώρα θα έχει παρέα και θα αποκτήσει έναν καλό φίλο και να παίζει και να συζητάει.

·Προτρέψετε το να αναλάβει ευθύνες – αν φυσικά το επιτρέπει η ηλικία του – απέναντι στο αδερφάκι του. Ζητήστε του να το προσέξει, να το ταΐσει, να παίξει μαζί του και να το καθησυχάσει όταν κλαιει. Τα παιδιά χαίρονται όταν του συμπεριφέρονται σαν ενήλικες.

·Εξηγήστε του ότι οι ανάγκες του μωρού τον πρώτο καιρό είναι μεγάλες και ότι την ίδια προσοχή δίνατε και σ’ αυτό όταν ήταν μωρό.

·Δώστε του να καταλάβει ότι η αγάπη σας γι’ αυτό δεν είναι λιγότερη, ότι μπορείτε να αγαπάτε και τα δύο εξίσου και ότι πάντα θα είναι κάτι ξεχωριστό για σας.

·Δείξτε του έμπρακτα την αγάπη σας και δώστε την προσοχή που τόσο έχει ανάγκη. Μπορεί το νέο σας μωρό να χρειάζεται περισσότερο τη φροντίδα σας, όμως και οι ανάγκες του πρώτου σας παιδιού είναι αυξημένες, ίσως τώρα είναι πολύ περισσότερο.

·Μην ξεχνάτε να του υπενθυμίζετε όσο πιο συχνά μπορείτε πόσο σημαντική θέση έχει στην καρδιά σας.

·Να θυμάστε ότι όλα τα παιδιά θέλουν να δείχνουν ότι είναι δυνατά και πιο ικανά από τα άλλα. Ενθαρρύνεται το παιδί σας να μάθει να αντιμετωπίζει τους άλλους ισότιμα και δίκαια και όχι να επιδιώκει να τους κατατροπώσει...



Πηγή: paidiatros.com

Η επίμονη παρενόχληση στο χώρο του σχολείου.

- Η επιθετικότητα στο χώρο του σχολείου επηρεάζει αρνητικά τους ευαίσθητους μαθητές και τους προκαλεί αισθήματα μοναξιάς, δυσαρέσκειας ανασφάλειας και φόβου. Αισθάνονται προβληματικοί, μειώνεται η αυτοπεποίθησή τους και σε μερικές περιπτώσεις αποφεύγουν το σχολείο ή παρουσιάζουν αγχογόνα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, γαστρεντερικές διαταραχές, εξανθήματα και αδικαιολόγητη κόπωση. Μερικά παιδιά γίνονται θύματα χωρίς να συντρέχει για κανένα ιδιαίτερο λόγο αλλά μερικές φορές αυτό συμβαίνει γιατί είναι διαφορετικά σε κάποιο χαρακτηριστικό σημείο όπως: σωματική ιδιαιτερότητα, συμπεριφορά που προδίδει ανασφάλεια, γλωσσικό ιδίωμα, διαφορετική εθνικότητα κλπ.





1: Πως εκδηλώνεται η επίμονη παρενόχληση

- Η διαφορά ανάμεσα στο βίαιο παιχνίδι και το νταηλίκι βρίσκεται κυρίως στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον νταή (τσαμπουκά, ψευτόμαγκα) και το θύμα του αλλά και στην πρόθεση της επικοινωνίας.

Τις περισσότερες φορές το νταηλίκι δεν συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους και χαρακτηρίζεται από μια διαφορά δύναμης ανάμεσα στον νταή και το θύμα του. Ο νταής είναι πιο μεγαλόσωμος, πιο βίαιος, με περισσότερη φυσική δύναμη και με την εξουσία να πετάει έξω από την ομάδα αυτούς που δεν του αρέσουν. Οι βιαιοπραγίες είναι σύντομες, διαρκούν κατά μέσον όρο 37 δευτερόλεπτα και συμβαίνουν συνήθως στο χώρο του σχολείου. Τα περισσότερα θύματα αρνούνται να παραδεχτούν ότι υφίστανται βία διότι αισθάνονται αμηχανία, φόβο και ντροπή. Μόνο το 25% των μαθητών αναφέρουν ότι οι δάσκαλοι επεμβαίνουν σε περίπτωση βίας ενώ το 71% των δασκάλων πιστεύουν ότι πάντοτε επεμβαίνουν.

Οι νταήδες θέλουν να φαίνονται δυνατοί. Δημιουργούν περιστατικά άσκησης ψυχολογικής και σωματικής βίας για να εξαθλιώσουν το θύμα τους και να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν. Συνήθως εκφράζουν την επιθετικότητά τους με βίαιες συμπεριφορές όπως:

- Προφορικά ή γραπτά αρνητικά σχόλια και κοροϊδίες.

- Απομάκρυνση των θυμάτων τους από τις ομαδικές δραστηριότητες και τα παιχνίδια.

- Αγνόηση.

- Εκφοβισμός.

- Χειρονομίες.

- Ψέματα.

- Κλέψιμο ή χάλασμα προσωπικών αντικειμένων.

- Χτυπήματα, λαβές, κλωτσιές, τσιμπιές, φτύσιμο.

- Σαρκασμός, ειρωνεία, υποβιβασμός, εξευτελισμός.

- Εξαναγκασμός του θύματος να κάνει πράγματα που δεν θέλει.



2: Σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί είναι ίσως το θύμα.

- Ξεσχισμένα ρούχα.

- Σωματικές κακώσεις όπως μελανιές και γρατσουνιές.

- Συχνή απώλεια χρημάτων.

- Αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο.

- Απροθυμία παρακολούθησης των μαθημάτων.

- Νυχτερινή ενούρηση.

- Τάσεις απομόνωσης.

- Άρνηση συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες.

- Αύξηση ή μείωση του φαγητού.

- Εκρήξεις θυμού.

- Κατεστραμμένα σχολικά είδη.

- Αισθήματα: Κατάθλιψης, άγχους, μοναξιάς , μειονεκτικότητας, ντροπής.

- Σκέψεις: Φυγής, αναξιότητας, αυτοκτονίας.



3: Χαρακτηριστικά του νταή

- Επιθετικότητα.

- Επιθυμία κυριαρχίας στους συνομήλικους.

- Ανάγκη να έχει τον έλεγχο της κατάστασης, και να κερδίζει.

- Αδιαφορία για την οδύνη που προκαλεί στα θύματά του.

- Άρνηση ανάληψης ευθύνης για τη βίαιη συμπεριφορά του.

- Οι νταήδες συνήθως είναι οι ίδιοι θύματα βίαιης συμπεριφοράς από το οικογενειακό περιβάλλον. - - - -Προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους λέγοντας ότι φταίνε τα θύματα επειδή έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.

- Διαλέγουν κάποιον που είναι ψηλός ή κοντός, παχύς ή αδύνατος, που φοράει γυαλιά, ή έχει κάποια δυσκολία στην προφορά, που είναι άλλης εθνικότητας ή όμορφος ή ανάπηρος. Κάθε δικαιολογία είναι αρκετή και αν δεν υπάρχει, ο νταής θα επινοήσει μια για να δικαιολογήσει τη βία που θέλει να εκφράσει.



4: Τι να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου αν σε παρενοχλούν;

- Αν σου συμβεί να είσαι το θύμα, γνώριζε ότι δεν φταις εσύ. Ο νταής προβάλλει το δικό του πρόβλημα πάνω σου. Μην παίρνεις προσωπικά την κοροϊδία που γίνεται σε βάρος σου. Να θυμάσαι ότι ο νταής έχει σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και μελλοντικά είναι πολύ πιθανόν να είναι αποτυχημένος. (Έχει περισσότερες πιθανότητες από τον μέσο όρο όταν μεγαλώσει να καταδικαστεί ποινικά, να γίνει αλκοολικός ή να αναπτύξει ψυχοπαθητική προσωπικότητα με αντικοινωνική συμπεριφορά. Σύμφωνα με έρευνα στην Αμερική από την ηλικία των 24 ετών, το 60% των νταήδων έχουν κάποια καταδίκη εις βάρος του). Λυπήσου τον, αγνόησε τον και μην τον παίρνεις στα σοβαρά. Με τη βίαιη συμπεριφορά του εκφράζει τους δικούς του φόβους και τις δικές του ανασφάλειες. Να θυμάσαι ότι είναι δύσκολο να βοηθηθεί και να αλλάξει διότι η "μαγκιά" του δεν του επιτρέπει να καταλάβει τις αδυναμίες του ή να ζητήσει βοήθεια για να βελτιωθεί.

- Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι: δάσκαλο, γονιό, συγγενή ή μεγαλύτερο φίλο.

- Να επιμείνεις μέχρις ότου να βρεις κάποιον που μπορεί να σε καταλάβει. Αν τύχει ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες να μη σε καταλάβει δοκίμασε με κάποιον άλλο.

- Αν είναι δυνατόν γράψε σε ένα χαρτί όσα σου λένε ή κάνουν αυτοί που σε ενοχλούν και μετά προσπάθησε να γράψεις τα αισθήματα που ένοιωσες από τη συμπεριφορά τους. Όταν βρεις το άτομο που μπορείς να εμπιστευτείς συζήτησε μαζί του όσα έχει γράψει. Είναι σημαντικό όσα γράφεις να είναι η αλήθεια.

- Αν είναι δύσκολο για σένα να μιλήσεις σε κάποιο ενήλικο, ζήτησε από κάποιο φίλο σου να μιλήσει στη θέση σου ή μιλήστε του και οι δύο μαζί.

- Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις με τον συγγραφέα του κειμένου που διαβάζεις στα τηλέφωνα 28210-99050 και 6948583480 ή να στείλεις e-mail στο Nikitas@psyche.gr .

- Είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι για να αμυνθείς, διότι δεν μπορείς να ξέρεις πόσο θα κρατήσει αυτή η ενοχλητική κατάσταση που δημιουργείται εις βάρος σου.

- Φαντάσου την προσβολή που σου έγινε να είναι γραμμένη σε ένα μπαλόνι. Άφησε το μπαλόνι να πετάξει ψηλά. Δες το με τα μάτια της φαντασίας σου να απομακρύνεται και στο τέλος να σπάει και να εξαφανίζεται.

- Σκέψου ότι θα προτιμούσες οι άλλοι να σου φέρονται καλά. Όμως είναι αλήθεια ότι εσύ μπορείς να συνεχίσεις να είσαι χαρούμενος και να νιώθεις δυνατός κάτω από οποιαδήποτε περίσταση.

- Όταν είσαι μόνος κάνε ασκήσεις-δοκιμές ομιλίας με δυνατή και ξεκάθαρη φωνή που να δείχνει αυτοπεποίθηση.

- Δοκίμασε να απαντήσεις σε ελαφρά πειράγματα με μια από τις παρακάτω φράσεις κοιτώντας τον νταή στα μάτια και μιλώντας του με ήρεμη και σταθερή φωνή:

"Αν θέλεις να συζητήσουμε για κάτι που σε απασχολεί ας μιλήσουμε με καλύτερο τρόπο".

"Μου φαίνεσαι αγχωμένος". "Έχεις κάποιο πρόβλημα; Θέλεις να μου πεις πως αισθάνεσαι"; "Δεν ανέχομαι να μου ξαναμιλήσεις με αυτό τον τρόπο. Απαιτώ να μου φέρεσαι με σεβασμό".

- Όταν ο αντίπαλος υποπτευθεί μια αδυναμία σου, εκεί ακριβώς θα επιτεθεί. Αντί να κρύβεις τις αδυναμίες και τα ευαίσθητα σημεία σου, μάθε να τα αναγνωρίζεις να τα δέχεσαι ήρεμα και να συμφιλιώνεσαι μαζί τους. Μάθε να ελέγχεις, να εκπαιδεύεις και να μετατρέπεις τις αδυναμίες σου σε σημεία δύναμης και προτερήματα. Οι αδυναμίες σου είναι ευκαιρίες και κίνητρα για να γίνεις καλύτερος και πιο δυνατός.



5: Τι να μην κάνεις αν σε παρενοχλούν.

- Μην προσπαθήσεις να βγάλεις πέρα μόνο σου. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση σου θα ζητούσε βοήθεια για να αντιμετωπίσει μια ανάλογη δυσκολία.

- Μην χτυπήσεις αυτόν που σε παρενοχλεί διότι μπορεί να χειροτερέψει η συμπεριφορά του ή να κατηγορήσει εσένα για παρενόχληση.

- Μη λες ψέματα. Αν υπερβάλλεις και παρουσιάζεις τα πράγματα πιο τραγικά από ότι είναι μπορεί οι άλλοι να το καταλάβουν και μετά να μην σε πιστεύουν καθόλου.

- Μην πιστεύεις όσα λέει για σένα αυτός που σε ενοχλεί. Είναι ψέματα. Τα λέει για να σε πειράξει.

- Μην κρύβεις όσα σου συμβαίνουν από τους ενήλικες που εμπιστεύεσαι.



6: Πως μπορεί ο γονιός να βοηθήσει το παιδί.

- Δείξε ενδιαφέρον και ιδιαίτερη προσοχή σε όσα σου λέει το παιδί. Ενθάρρυνέ το να σου πει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει.

- Αν διαφωνείς με τον τρόπο που το παιδί χειρίστηκε την κατάσταση μην το κρίνεις. Προσπάθησε να μπεις στη θέση του. Μην του ρίχνεις ευθύνη για ότι γίνεται.

- Ζήτησε να σου εκφράσει τα συναισθήματά του. Δείξε αγάπη και κατανόηση.

- Ενθάρρυνε το παιδί να μην απομονώνεται αλλά να παίζει κοντά σε μια ομάδα παιδιών ή κοντά σε κάποιον δάσκαλο.

- Ζήτησε από το παιδί να αφήνει ακριβά αντικείμενα ή χρήματα στο σπίτι.

- Βοήθησε το παιδί να κάνει γνωριμίες και να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση.

- Ρώτησε το παιδί αν θέλει να το συνοδεύεις στο σχολείο και να επιστρέφεται μαζί.

- Δείξε στο παιδί ότι το αγαπάς, το εκτιμάς και το σέβεσαι πάντοτε ότι και αν συμβαίνει.

- Μίλησε προσωπικά με κάποιον δάσκαλο που εμπιστεύεσαι ή με το διευθυντή του σχολείου. Αν το πρόβλημα είναι έντονο επικοινώνησε με κάποιον ειδικό παιδαγωγό ή ψυχολόγο.

- Μη ξεχνάς ότι τα αρνητικά σχόλια και οι κριτικές που δέχεται το παιδί λειτουργούν μέσα του σαν αντισώματα τα οποία θα το ενδυναμώσουν ώστε να μπορεί να αμύνεται σε προσβολές και επιθέσεις που θα δέχεται στην μετέπειτα ζωή του.



Πηγή: psyche.gr

Τι είναι οι μαθησιακές δυσκολίες;

Οι "κρυφές" αυτές αναπηρίες που ονομάζουμε μαθησιακές δυσκολίες υπάρχουν από τότε που οι άνθρωποι έπρεπε να επεξεργάζονται πληροφορίες και να μαθαίνουν. Οι μαθησιακές δυσκολίες γίνονταν όλο και πιο γνωστές με το πέρασμα του χρόνου καθώς η κοινωνία μας δίνει ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στη μάθηση και την εκπαίδευση.



Οι μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται με πολλές μορφές … οπτική, ακουστική, κινητικού ελέγχου, δυσκολία στην επικοινωνία ,στη λογική επεξεργασία πληροφοριών, κ.λ.π. Η αποτελεσματική αντιμετώπισή τους πρέπει να περιλαμβάνει μια ολιστική προσέγγιση η οποία να λαμβάνει υπόψη της τις εκπαιδευτικές, σωματικές, ψυχολογικές και ιατρικές ανάγκες του κάθε παιδιού ξεχωριστά.





"Ειδική μαθησιακή δυσκολία είναι μια διαταραχή η οποία πλήττει μία ή και περισσότερες από τις βασικές ψυχολογικές διαδικασίες που εμπλέκονται στην κατανόηση ή την χρήση της γλώσσας, προφορική ή γραπτή, και μπορεί να εκδηλωθεί σαν αδυναμία του παιδιού στο να ακούει, να σκέφτεται, να μιλάει, να γράφει, να προφέρει τις λέξεις, ή να εκτελεί μαθηματικούς υπολογισμούς. Ο όρος περιλαμβάνει καταστάσεις όπως αντιληπτικές διαταραχές, εγκεφαλική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, δυσλεξία και εξελικτική αφασία.. Στην κατηγορία της ειδικής μαθησιακής δυσκολίας δεν περιλαμβάνονται τα παιδιά που παρουσιάζουν μαθησιακά προβλήματα που οφείλονται κατά κύριο λόγο σε οπτικές, ακουστικές, ή κινητικές αναπηρίες, σε νοητική υστέρηση σε συναισθηματικές διαταραχές, ή σε μειονεκτικό περιβάλλον, περιοριστικές πολιτισμικές ή οικονομικές συνθήκες".



Κάθε παιδί, έφηβος, ή ενήλικος με μαθησιακή δυσκολία είναι μοναδικός. Παρουσιάζει διαφορετικό συνδυασμό και σοβαρότητα προβλημάτων. Είναι ένα άτομο με μία, ή περισσότερες σημαντικές ελλείψεις στις βασικές διαδικασίες μάθησης.



Το άτομο που παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες έχει συνήθως νοημοσύνη μέσου όρου, ή πάνω από τον μέσο όρο. Παρόλα αυτά, για κάποιον γνωστό ή άγνωστο λόγο υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στο δυναμικό του ατόμου (τι θα μπορούσε δυνητικά να πετύχει), και στο τι πραγματικά πετυχαίνει στη ζωή του.



ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ



Στα συμπτώματα των μαθησιακών δυσκολιών περιλαμβάνονται μια μεγάλη γκάμα από χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την ανάπτυξη και τα επιτεύγματα του παιδιού. Πρέπει να σημειωθεί ότι κάποια απ' αυτά τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν σε όλα τα παιδιά σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξής τους. Εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι το άτομο με ειδική μαθησιακή δυσκολία εμφανίζει μία ομάδα από συμπτώματα που συνοδεύουν το παιδί στην εξελικτική του πορεία και δεν εξαφανίζονται με το πέρασμα του χρόνου. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι: διάσπαση προσοχής, φτωχή μνήμη, δυσκολία στο να ακολουθεί οδηγίες, δυσκολία στο να ξεχωρίζει μεταξύ τους τα γράμματα, τους αριθμούς, και τους ήχους, περιορισμένη αναγνωστική ικανότητα, προβλήματα στον οπτικο-κινητικό συντονισμό, δυσκολία στη σειροθέτηση (π.χ. ακολουθία των ημερών της εβδομάδας, των μηνών του χρόνου, κ.λ.π.), αποδιοργάνωση, και πολλά άλλα προβλήματα που μπορεί να το επηρεάζουν. Ένας πιο εκτεταμένος κατάλογος συμπτωμάτων περιλαμβάνει τα εξής:

Συμπεριφορά που διαφέρει από μέρα σε μέρα

Μη αναμενόμενη/ακατάλληλη συμπεριφορά σε καθημερινές καταστάσεις (π..χ. κοινωνικές περιστάσεις)

Υπερκινητικότητα, δεν μπορεί να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του σε κάτι για πολλή ώρα, εύκολα αποσπάτα

Μπορεί να λεει κάτι και να εννοεί κάτι άλλο

Δυσκολεύεται να πειθαρχήσει

Δεν προσαρμόζεται όταν απαιτείται αλλαγή

Ανώριμη ομιλία

Δεν ακούει και δεν θυμάται καλά

Δεν μπορεί να ακολουθήσει οδηγίες που προέρχονται από διαφορετικές πηγές

Εύκολα ξεχνάει

Έχει δυσκολία στο να οριοθετηθεί χρονικά και να ξεχωρίσει το αριστερό από το δεξί

Έχει πρόβλημα στο να ονομάσει οικεία/γνώριμα πρόσωπα και πράγματα

Έχει δυσκολία στο να προφέρει λέξεις

Δυσκολεύεται στη γραφή

Αντιστρέφει γράμματα ή τα βάζει σε λάθος θέση - π.χ. "θ" αντί "β", ε αντί 3, κ.λ.π

Δυσκολεύεται ιδιαίτερα στην ανάγνωση

Δεν μπορεί να οργανώσει εύκολα τον χρόνο του και να συντονίσει τις ενέργειές του για την επίτευξη κάποιου στόχου

Δυσκολεύεται να κατανοήσει λέξεις ή έννοιες

Έχει καθυστερημένη γλωσσική ανάπτυξη

Έχει καθυστερημένη (αδρά ή λεπτή) κινητική ανάπτυξη

Παρορμητικότητα



Εάν κάποιο άτομο παρουσιάζει μόνο μερικά από τα παραπάνω συμπτώματα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει ειδική μαθησιακή δυσκολία, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν περιστασιακά λίγα από αυτά τα συμπτώματα κάποια στιγμή στη ζωή τους. Όταν όμως κάποιος παρουσιάζει αρκετά από τα παραπάνω τότε ίσως χρειάζεται να εξετασθεί το ενδεχόμενο της μαθησιακής δυσκολίας.



ΔΥΣΛΕΞΙΑ



Δυσλεξία ή ειδική μαθησιακή δυσκολία είναι ένας όρος που τον χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τα παιδιά ή τους ενήλικες με νοημοσύνη μέσου όρου ή πάνω από το μέσο όρο που παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία στη μάθηση, σε ένα ή περισσότερα επίπεδα γραπτής γλώσσας, ανάγνωσης και ορθογραφίας που μπορεί επίσης να συνοδεύεται από δυσκολία στην αρίθμηση, βραχύχρονη μνήμη, λογική ακολουθία σκέψης, ακουστική και/ή οπτική αντίληψη. Ενώ υπάρχει άμεση σχέση με τον γραπτό λόγο, και ο προφορικός λόγος συχνά επηρεάζεται σε ένα βαθμό.



Τα άτομα που αντιμετωπίζουν τις παραπάνω δυσχέρειες χρειάζονται ειδική παιδαγωγική μεταχείριση και εξειδικευμένη διδασκαλία που να ανταποκρίνεται στη φύση των αναγκών τους, έτσι ώστε να αναπτύξουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό την νοητική τους ικανότητα και αποτελεσματικότητα..



Ανάμεσα στα πιο εμφανή χαρακτηριστικά αυτού που αποκαλούμε δυσλεξία συμπεριλαμβάνεται και ο συνδυασμός των παρακάτω:

Δυσκολίες στην ονομασία/ εξεύρεση λέξεων

Δυσκολίες επεξεργασίας ήχου

Φτωχή ακουστική μνήμη

Δυσκολία στην εκμάθηση κανόνων

Φτωχό λεξιλόγιο

Δυσκολία στην κατανόηση κειμένου & στην έκφραση σκέψεων με οργανωμένο και συνεκτικό λόγο

Ανορθόδοξη ορθογραφία και γραφικός χαρακτήρας

Σύγχυση γραμμάτων

Δυσκολία σε μορφές αναπαραστατικής μνήμης (π.χ. μέρες της εβδομάδας, μήνες του χρόνου, δεξί-αριστερό, πάνω-κάτω, συνειδητοποίηση της ώρας)



Ευτυχώς, πολύ λίγα άτομα εμφανίζουν όλα τα συμπτώματα του παραπάνω δυσλεκτικού τύπου, έχουν όμως αρκετά κοινά γνωρίσματα ώστε να αποτελέσουν μια ομάδα ανθρώπων με ξεχωριστές εκπαιδευτικές ανάγκες.



Πηγή: iatronet.gr

Μήπως έχει άσθμα;

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, ένα στα δέκα παιδιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη πάσχει από άσθμα. Πού οφείλονται αυτά τα λυπηρά ποσοστά και πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση εάν υποφέρει και το δικό σας παιδί;





Τις προάλλες ήμουν στην παιδική χαρά με την τρίχρονη βαφτιστήρα μου, η οποία ήθελε να μου γνωρίσει την καλύτερή της φίλη, την Αλεξάνδρα. Ήταν μια χαριτωμένη πιτσιρίκα, σκανταλιάρα και υπερδραστήρια. «Ταιριαστές φιλενάδες», σκέφτηκα. Κάποια στιγμή, καθώς κυνηγούσε η μία την άλλη, η Αλεξάνδρα σταματάει, αρχίζει να λαχανιάζει κι εκείνη τη στιγμή βγάζει από την τσέπη της ένα μικρό άσπρο μπουκαλάκι, το βάζει στο στόμα της, παίρνει μια-δυο αναπνοές, το ξαναβάζει πίσω στην τσέπη και συνεχίζει να κυνηγάει την Εύα. Η βαφτιστήρα μου αμέσως ήρθε για να μου πει: «Νονά, η Αλεκθάντρα έχει άθμα!»





Το άσθμα είναι η πιο συχνή χρόνια πάθηση των πνευμόνων στα παιδιά και η συχνότερη αιτία σχολικής απουσίας. Μελέτες έχουν δείξει ότι στη χώρα μας το 10% των παιδιών υποφέρει από άσθμα, ποσοστό που στην Αθήνα και στις μεγαλουπόλεις είναι ακόμη πιο υψηλό. Δυστυχώς, παρά την τάση για μείωση σε ορισμένες χώρες, το άσθμα συνεχίζει να αυξάνεται τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το «γιατί» δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, το κάπνισμα και ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την ανεξέλεγκτη μόλυνση του περιβάλλοντος είναι οι κύριοι ένοχοι. Από την άλλη πλευρά, οι γιατροί είναι αισιόδοξοι ότι το άσθμα μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά, ώστε τα παιδιά μεγαλώνοντας να έχουν μια φυσιολογική ζωή. Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, εμείς οι γονείς να ενημερωθούμε σωστά για την κατάλληλη πρόληψη και θεραπεία.



Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το άσθμα;



Η κληρονομικότητα φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο. Ένα παιδί έχει 80% πιθανότητες να αναπτύξει αλλεργία και άσθμα αν τα έχουν και οι δυο γονείς του. Οι πιθανότητες μειώνονται στο 50% αν μόνο ο ένας γονιός πάσχει από αλλεργία/άσθμα. Αλλά τι είναι αυτό που κάνει ένα βρόγχο ασθματικό κι έναν άλλο όχι; Οι ειδικοί έχουν καταλήξει ότι για να εκδηλωθεί το βρογχικό άσθμα θα πρέπει να συνυπάρχουν δύο στοιχεία: Η κληρονομική αλλεργική προδιάθεση (ρινίτιδα, άσθμα, ατοπική δερματίτιδα) και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως:



Το παθητικό κάπνισμα: Είναι ο κυριότερος «ένοχος». Γι’ αυτό, απαγορεύεται αυστηρά το κάπνισμα μπροστά στα παιδιά.



Οι λοιμώξεις: Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, όπως τα κρυολογήματα, είναι πολύ συχνά αίτια επιβάρυνσης του άσθματος. Λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού μπορεί να συμβάλλουν στην έναρξή του.



Ερεθιστικές ουσίες όπως είναι τα σπρέι, οι κολόνιες, τα απορρυπαντικά, αλλά και η σκόνη ή οι οσμές της κουζίνας, το τρίχωμα των κατοικίδιων ζώων, ακόμα και το φρεσκοκομμένο γρασίδι.



Ψυχολογικοί παράγοντες: Οι έντονες συγκινήσεις, η υπερβολική χαρά ή η λύπη, ο θυμός, το έντονο γέλιο και το κλάμα.



Οι καιρικές συνθήκες: Κρίσεις άσθματος μπορεί να προκαλέσει ο κρύος αέρας, η αλλαγή θερμοκρασίας και η υγρασία.



Ειδικά αλλεργιογόνα όπως τα ακάρεα της οικιακής σκόνης, οι μύκητες της υγρασίας, η γύρη.



Γυμναστική: Ειδικά όταν γίνεται στην ύπαιθρο, σε κρύο αέρα. Σε μερικά παιδάκια, μάλιστα, η άσκηση αποτελεί τη μοναδική αφορμή για την εκδήλωση συμπτωμάτων.





Τι είναι το άσθμα;



Είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος των πνευμόνων η οποία χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντα αναπνευστικά προβλήματα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν αναπνέουμε ο αέρας περνά από τη μύτη ή και το στόμα, την τραχεία και τους βρόγχους και φτάνει στους πνεύμονες, όπου οξυγονώνει το αίμα. Στα παιδιά όμως (όπως και στους ενήλικες) που έχουν άσθμα οι αεραγωγοί είναι πάρα πολύ ευαίσθητοι, με αποτέλεσμα όταν ερεθιστούν από έντονες μυρωδιές, καπνό, κρύο αέρα ή από ουσίες που προκαλούν αλλεργία να στενεύουν. Η διαδικασία της αναπνοής τότε γίνεται δύσκολη και όταν προσπαθούν να αναπνεύσουν ακούγεται ένα μικρό «σφύριγμα», βήχουν και νιώθουν να πνίγονται. Είναι σαν να προσπαθούν να αναπνεύσουν μέσα από ένα καλαμάκι! Η προσπάθεια είναι τόσο έντονη που το παιδί μετά από λίγο νιώθει κουρασμένο και εξαντλημένο. Το άσθμα δεν κάνει διακρίσεις, μπορεί να παρουσιαστεί σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα. Συνήθως κάνει την παρθενική του εμφάνιση στην παιδική ηλικία και ιδιαίτερα σε παιδιά μικρότερα των τριών ετών.





Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα

Αίσθημα βάρους στο στήθος, σαν να πιέζεται ο θώρακάς του, κάτι το οποίο του προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή.

Ξηρός βήχας, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας ή μόνο τη νύχτα.

Δύσπνοια. Όταν βλέπετε το παιδί σας, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο, να μην μπορεί να πάρει εύκολα αναπνοή.

«Σφύριγμα» στο στήθος. Το παιδί νιώθει σαν κάτι να φράζει την έξοδο του αέρα από τους πνεύμονες και μπορεί να ακούγεται ένας οξύς, λεπτός συριγμός («γατάκια»).



Στα μικρότερα παιδιά συχνά το άσθμα παρουσιάζει ακαθόριστες αντιδράσεις. Καμιά φορά εμφανίζεται μόνο με βήχα, χωρίς δυσκολία αναπνοής ή με το χαρακτηριστικό «σφύριγμα». Συνήθως αυτός ο βήχας εκδηλώνεται μόνο μετά από τρέξιμο ή έντονο γέλιο ή κλάμα. Εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα, υπάρχουν και άλλα που προειδοποιούν για τον ερχομό μιας κρίσης άσθματος. Κάθε παιδί αντιδρά διαφορετικά στην εμφάνισή της και σιγά σιγά γονείς και παιδί μαθαίνουν ποια είναι αυτά.



Τα σημάδια που θα πρέπει να προσέξετε είναι:

Όταν το παιδί είναι ανήσυχο.

Υπάρχει ασυνήθιστος ιδρώτας ή ωχρότητα.

Έχει ανήσυχο ύπνο.

Παρουσιάζει ρινικά συμπτώματα (μπούκωμα, καταρροή, «ρούφηγμα μύτης»).





Όταν η κατάσταση επιδεινώνεται



Εάν η θεραπεία δεν αρχίσει έγκαιρα, συχνά κάνουν την εμφάνισή τους σημάδια επιδείνωσης του άσθματος. Αν τα αναγνωρίσετε, επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Αν τα αντιμετωπίσετε σωστά και έγκαιρα, μπορεί να αποφύγετε μια κρίση ή την εισαγωγή του παιδιού στο νοσοκομείο. Προσοχή όταν:

Τα πτερύγια της μύτης κινούνται συνεχώς.

Το σημείο πάνω από το στέρνο αρχίζει να πηγαίνει προς τα μέσα κατά τη διάρκεια της αναπνοής. Το ίδιο συμβαίνει και με το δέρμα μεταξύ των πλευρών του θώρακα.

Έχει ταχύπνοια (παίρνει γρήγορες ανάσες).

Τα χείλη παίρνουν μια απόχρωση μαύρο-μπλε.





Διάγνωση



Μόλις αντιληφθείτε κάποιο από τα παραπάνω σημάδια, απευθυνθείτε αμέσως στο γιατρό σας. Αυτός θα σας κατευθύνει στον ειδικό, ο οποίος θα πάρει το ιστορικό του, ώστε να ξέρει πόσο συχνά και πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματά του. Το παιδί υποβάλλεται σε κλινική εξέταση που περιλαμβάνει ακρόαση των πνευμόνων. Στη συνέχεια, γίνονται παρακλινικές εξετάσεις, όπως σπιρομέτρηση, με τη βοήθεια των οποίων αξιολογείται η λειτουργική κατάσταση των πνευμόνων. Αν πράγματι ο γιατρός διαγνώσει άσθμα, τότε θα αποφασίσει για την κατάλληλη εφαρμογή θεραπευτικής αγωγής για να μπορέσει να το αντιμετωπίσει σωστά. Το άσθμα ανάλογα με τη συχνότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων και τη διάρκεια των μεσοδιαστημάτων κατά τα οποία το παιδί δεν έχει σχετικά συμπτώματα διακρίνεται σε:



Ήπιο (αραιά επεισόδια, μέχρι ένα το μήνα, φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία ανάμεσα στα επεισόδια).



Μέτριο (συχνά επεισόδια αλλά λιγότερα από ένα την εβδομάδα, φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία ανάμεσα στα επεισόδια).



Σοβαρό (συχνές οξείες κρίσεις, συμπτώματα ανάμεσα στα επεισόδια, υπολειπόμενη αναπνευστική λειτουργία ανάμεσα στα επεισόδια).



Ο προσδιορισμός της βαρύτητας του άσθματος θα καθορίσει το είδος και τη διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής. Συγχρόνως, προγραμματίζεται και ο ειδικός έλεγχος του παιδιού για τον καθορισμό ειδικών επιβαρυντικών παραγόντων.





Ποια είναι η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή;



Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο που να θεραπεύει οριστικά το άσθμα. Υπάρχουν όμως κάποια τα οποία είναι ακίνδυνα και ασφαλή και όταν χρησιμοποιηθούν σωστά μπορεί να ελέγξουν την κατάσταση, έτσι ώστε το παιδί σας να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Σήμερα, χρησιμοποιούνται κυρίως τα εισπνεόμενα φάρμακα, γιατί με μικρότερη ποσότητα προσφέρουν καλύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων και βέβαια λιγότερες παρενέργειες. Οι ενέσεις και τα χάπια θεωρούνται προτιμότερα μόνο σε βαριά περιστατικά άσθματος ή σε κρίση. Τα φάρμακα χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:



Τα βρογχοδιασταλτικά, που χαλαρώνουν τους λείους μυς του τοιχώματος των βρόγχων όταν υπάρχει βρογχόσπασμος. Δεν χρειάζεται συνεχής χορήγηση, εκτός αν το άσθμα είναι βαρύ και πάντα με υπόδειξη του γιατρού σας.



Τα προστατευτικά, που σταματούν τη φλεγμονή και προστατεύουν από νέες κρίσεις άσθματος. Τα αποτελέσματά τους δεν είναι άμεσα ορατά. Χρειάζεται συνεχής χορήγηση και μετά από λίγο διάστημα η θεραπευτική τους δράση γίνεται εμφανής και τα συμπτώματα εξαφανίζονται.



Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς των παιδιών ηλικίας μικρότερης των δύο ετών να γνωρίζουν πώς να χορηγούν σωστά το εισπνεόμενο φάρμακο με τη χρήση αεροθαλάμου ή νεφελοποιητή δια μέσου μάσκας προσώπου. Με τον τρόπο αυτό δεν απαιτείται συγχρονισμός της αναπνοής του βρέφους ή του νηπίου με την ενεργοποίηση της συσκευής του εισπνεόμενου φαρμάκου. Τα περισσότερα παιδιά ηλικίας άνω των 3 ετών, μετά από εξάσκηση, μπορούν να χρησιμοποιήσουν σωστά συσκευές εισπνεόμενων φαρμάκων με ή χωρίς αεροθάλαμο ανάλογα με το είδος της συσκευής. Η σωστή χρήση των συσκευών εισπνεόμενων φαρμάκων είναι πολύ σημαντική για την αντιμετώπιση του άσθματος. Αν το παιδί και οι γονείς του δεν έχουν κατανοήσει τις σωστές οδηγίες χρήσης, το φάρμακο δεν εναποτίθεται ικανοποιητικά στους πνεύμονες, στο όργανο δηλαδή όπου πρέπει να δράσει, με αποτέλεσμα να μην παρατηρείται ύφεση των συμπτωμάτων.





Μάθετε στο παιδί σας να ζει με το άσθμα



Η διάγνωση ότι το παιδί σας έχει άσθμα αρχικά σας τρόμαξε και πιθανόν να σας στεναχώρησε. Κι αυτό γιατί δεν ήσασταν καλά ενημερωμένοι και δεν ξέρατε τι θα αντιμετωπίζατε. Το ότι πρόκειται για ένα χρόνιο νόσημα δεν σημαίνει ότι με την κατάλληλη αγωγή δεν μπορεί το παιδί σας μεγαλώνοντας να γίνει εντελώς καλά. Όπως επίσης το γεγονός ότι έχει ευαισθησία στους βρόγχους και μπορεί να αισθανθεί δύσπνοια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει μια απόλυτα φυσιολογική ζωή. Μπορούμε να προστατεύσουμε το παιδί από το άσθμα αν:

Αποφύγουμε ερεθίσματα που το προκαλούν.

Ακολουθούμε πιστά τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρού.

Δεν καπνίζουμε στους χώρους όπου ζει και κινείται το παιδί.

Φτιάξουμε σε συνεργασία με το γιατρό μας ένα πρόγραμμα σωστής διατροφής και άθλησης.



Η αντιμετώπιση του άσθματος είναι μια ομαδική δουλειά. Πρέπει να συνεργαστούν το παιδί, οι γονείς, ο παιδίατρος αλλά και οι ειδικοί γιατροί (πνευμονολόγοι και αλλεργιολόγοι), ώστε να κρατηθεί σε φυσιολογικά επίπεδα. Οι ειδικοί το ονομάζουν «εξατομικευμένο σχέδιο θεραπείας άσθματος» και τονίζουν τη σπουδαιότητα της σωστής ενημέρωσης και εκπαίδευσης των γονιών. Πρέπει να μάθετε να αναγνωρίζετε τα σημάδια που καμιά φορά προειδοποιούν για την εμφάνιση άσθματος, να αποφεύγετε τους υπεύθυνους παράγοντες και να μπορείτε να ξεχωρίσετε πότε πρέπει να πάτε το παιδί στο νοσοκομείο και πότε μπορείτε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση στο σπίτι. Έτσι, θα είστε σε θέση να ελέγξετε την κατάσταση γρήγορα και να προλάβετε την εξέλιξη της ασθένειας. Αυτό ακριβώς είναι το σημαντικό στοιχείο της έγκαιρης παρέμβασης.







Άσθμα και άθληση



Η άσκηση κάνει καλό. Τα παιδιά με άσθμα πρέπει να συμμετέχουν χωρίς περιορισμό στο παιχνίδι, στη γυμναστική και στις αθλητικές δραστηριότητες γενικά με την προϋπόθεση βέβαια ότι το άσθμα τους ελέγχεται ικανοποιητικά. Η σωματική άσκηση μπορεί



να προκαλέσει συμπτώματα όπως βήχα, «βράσιμο», δύσπνοια, θωρακικό άλγος, τα οποία μπορεί να εμφανίζονται μόνο κατά τη διάρκεια της άσκησης ή και μετά. Ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκει ο ασθενής, εξατομικεύεται η απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή. Για αρκετά παιδιά με συμπτώματα κατά ή μετά την άσκηση απαιτείται η χορήγηση φαρμάκου πριν την έναρξη της δραστηριότητας. Εσείς πρέπει να ενημερώσετε δασκάλους, γυμναστές και προπονητές σχετικά με τα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλώσει το παιδί καθώς και για την αναγκαιότητα λήψης εισπνεόμενου φαρμάκου πριν ή και μετά την έναρξη της άσκησης.















Κέντρα άσθματος



Για παιδιά:



Αττική

Νοσοκομείο Παίδων «Π & Α Κυριακού», τηλ.: 210 7775610-1, 210 7783212.

Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», τηλ.: 210 7771811, 210 7771612.

Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, τηλ.: 210 8036200.

Νοσοκομείο «Ελπίς», τηλ.: 210 6494000.



Θεσσαλονίκη

«Ιπποκράτειο» Γενικό Νοσοκομείο, Παιδιατρικό Εργαστήριο, τηλ.: 2310 892012, 2310 892435.



Πάτρα

Γενικό Νοσοκομείο Πατρών, Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική, τηλ.: 2610 999111, 2610 999612, Πνευμονολογικό Τμήμα, τηλ.: 2610 999523.



Κρήτη

Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, Πνευμονολογική Κλινική, τηλ.: 2810 542107-9.



Ιωάννινα

Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, τηλ.: 26510 99599.



Καβάλα

Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Καβάλας, Παιδιατρική Kλινική, τηλ.: 2510 292342.





Για ενήλικες:

Ευγενίδειο Θεραπευτήριο Πανεπιστημίου Αθηνών - Ειδικό Κέντρο Άσθματος και Αλλεργίας, τηλ.: 210 7208283, 210 7208100.

Νοσοκομείο Σωτηρία - Κέντρο Άσθματος, για ραντεβού στα τηλ.: 1535, 210 7763666.

Για το Σχολείο Άσθματος, τηλ.: 210 7763666, 210 7781720.





Διαβάστε ακόμα

Παιδικό άσθμα: όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για να το αντιμετωπίσετε, των Ian Hertz και Robert Buckman, εκδ. Χρυσή Πέννα

Άσθμα, του Γιον Έιρς, εκδ. Ελληνικά Γράμματα 100 ερωτήσεις & απαντήσεις για το άσθμα, Claudia Plottel, εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία



Πηγή: in.gr