30 Μαρ 2010

Παιχνίδια για μωράκια!



Ζωγραφιστές φατσούλες



Από τη στιγμή που γεννιούνται τα μωρά, μία από τις αγαπημένες τους εικόνες είναι τα ανθρώπινα πρόσωπα που τους κάνουν γκριμάτσες. Τα μάτια, η μύτη και το στόμα κινούν έντονα την περιέργειά τους και τα κάνουν να χαμογελούν. Με τις «ζωγραφιστές φατσούλες» μπορείτε να δημιουργήσετε φιλικά προσωπάκια για το μωρό και να διασκεδάσετε παρέα!





Τί χρειάζεστε:

• 1 μάλλινο γάντι

• Ψαλίδι

• Το χέρι σας!

• Πολύχρωμους μαρκαδόρους



Ανάπτυξη Ικανοτήτων:

• Εστίαση



• Αναγνώριση προσώπων



• Κοινωνική αλληλεπίδραση







Τί πρέπει να κάνετε:

1. Κόψτε τα "δάχτυλα" από το γάντι.

2. Χρησιμοποιήστε τους πολύχρωμους μαρκαδόρους για να ζωγραφίσετε μία χαρούμενη φατσούλα στο γάντι (στο μέρος της παλάμης). Μην ξεχάσετε να κάνετε τα μάτια και το στόμα μεγάλα, έντονα και χρωματιστά για να προσελκύσουν ακόμα περισσότερο την προσοχή του μωρού.

3. Φορέστε το γάντι.

4. Κρατήστε το μωρό στα γόνατά σας και δείξτε του τη χαρούμενη φατσούλα που έχετε ζωγραφίσει.

5. Τώρα κουνήστε τα δάχτυλά σας και πλησιάστε τη φατσούλα στο προσωπάκι του μωρού, έτσι ώστε να «γνωριστούν» οι δυο τους! Χρησιμοποιήστε τον καινούργιο αυτό «φίλο» του μωρού για να πείτε ιστορίες, τραγουδάκια ή και να συζητήσετε!



Ασφάλεια: Εάν το μωρό πιάσει στα χέρια του το γάντι με τη ζωγραφιστή φατσούλα, σίγουρα θα το βάλει στο στόμα του. Γι'αυτό είναι πολύ σημαντικό να μη χρησιμοποιήσετε τοξικούς μαρκαδόρους για τις ζωγραφιές σας.











Ρολάκι - μωράκι

Το μωρό χρειάζεται αρκετούς μήνες για να αποκτήσει πλήρη έλεγχο των κινήσεων του σώματός του. Εσείς μπορείτε να το βοηθήσετε με ένα πολύ απλό και διασκεδαστικό παιχνιδάκι, το «Ρολάκι - μωράκι»! Έτσι, μέχρι το μικρό σας να γίνει έξι μηνών θα κατέχει πολύ καλά την τέχνη του «γυρίσματος»!



Τί χρειάζεστε:

• 1 μαλακή κουβερτούλα ή πετσετούλα



• μαλακή επίπεδη επιφάνεια



Ανάπτυξη ικανοτήτων:

• Προσανατολισμός



• Κινητικότητα



• Έλεγχος κινήσεων







Τί πρέπει να κάνετε:

1. Τοποθετήστε μία μαλακή κουβερτούλα ή πετσετούλα σε μία επίσης μαλακή επιφάνεια.

2. Ακουμπήστε το μωρό επάνω μπρούμυτα.

3. Σηκώστε αργά τη μία πλευρά της κουβερτούλας, γυρίζοντας το μωρό προς το πλάι.

4. Συνεχίστε να γυρίζετε το μωρό, ακριβώς σα να φτιάχνετε ένα ρολάκι. Παράλληλα είναι σημαντικό να του μιλάτε και να το στηρίζετε με το ένα χέρι σας για μεγαλύτερη ασφάλεια.

5. Όταν το μωρό γυρίσει τελείως, μην ξεχάσετε να δείξετε την ικανοποίησή σας με χαμόγελα και επιβραβεύσεις.

6. Επαναλάβετε την ίδια διαδικασία μέχρι να καταλάβετε ότι το μωρό έχει αρχίσει να κουράζεται.



Ασφάλεια: Είναι σημαντικό να γυρίζετε το μωρό αργά και να το στηρίζετε με το χέρι σας, έτσι ώστε να μη σας "φύγει" και χτυπήσει.











Μασάζ για το μωράκι



Από τη γέννησή τους τα μωρά αρχίζουν να ανταποκρίνονται στο άγγιγμα της μαμάς. Άλλωστε, το πρώτο καλωσόρισμά τους στον κόσμο, είναι η ζεστή αγκαλιά της. Χαρίστε λοιπόν στο μικρό σας στιγμές χαλάρωσης και ευχαρίστησης, κάνοντάς του ένα ευεργετικό μασάζ!



Τί χρειάζεστε:

• 1 κουβερτούλα ή πετσέτα



• Λάδι ή λοσιόν για μωρά



Ανάπτυξη ικανοτήτων:

•Επαφή με το σώμα



• Ενίσχυση της αίσθησης της αφής



• Κοινωνική αλληλεπίδραση







Τί πρέπει να κάνετε:

1. Απλώστε την κουβέρτα ή την πετσέτα σε ένα χαλί.

2. Τοποθετήστε το γυμνό μωράκι σας μπρούμυτα στην κουβερτούλα.

3. Βάλτε λίγη λοσιόν ή λάδι ειδικό για μωράκια στα χέρια σας.

4. Κάντε ένα απαλό μασάζ στο μωρό, από το λαιμό προς τους ώμους του και από τους ώμους του στα χεράκια του, μέχρι και τα δαχτυλάκια. Προσέξτε οι κινήσεις σας να μην είναι ούτε πολύ έντονες, αλλά ούτε και πολύ χαλαρές.

5. Γυρίστε το μωράκι ανάσκελα, βάλτε στα χέρια σας λίγο ακόμα λάδι και επαναλάβετε τις κινήσεις του μασάζ.



Ασφάλεια: Μην πιέζετε έντονα το κορμάκι του μωρού γιατί μπορεί να προκαλέσετε ερεθισμούς. Βεβαιωθείτε πως το μωρό σας δεν έχει αλλεργία στο λάδι ή τη λοσιόν που σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε. Μην αγγίζετε το προσωπάκι του όταν έχετε λάδι στα χέρια σας.



Πηγή: www.fisher-price.com

26 Μαρ 2010

Λαγουδάκι του Πάσχα!



Για ορισμένους, το Πάσχα είναι μια σοβαρή θρησκευτική αργία. Για άλλους, είναι μια γιορτή για το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης. Για άλλους μπορεί να είναι και τα δύο, αλλά για τα παιδιά, πολλές φορές το πάσχα είναι συνηφασμένο με ένα σοκολάτένιο πασχαλινό λαγουδάκι, μετα χρωματιστά πασχαλινά αυγά, με τα πασχαλινά τσουρέκια, με το σουβλισ΄το αρνί και το παραδοσιακό κοκορέτσι.



Είναι αρκετά γνωστό ότι οι παραδόσεις του Πάσχα γεννήθηκαν απο ένα μίγμα πολλών διαφορετικών δοξασιών και παραδόσεων από διαφορετικούς πολιτισμούς. Το Πάσχαλινό λαγουδάκι είναι σίγουρα μια από τις πιο γνωστές πασχαλινές, η προέλευση όμως αυτής της παράδοσης είναι άγνωστη.



Τόσο το αυγό και κουνέλια και λαγοί είναι σύμβολα γονιμότητας από τους αρχαίους χρόνους. Η έλευση της άνοιξης και η αναγέννηση της φύσης μετά από ένα μακρύ σκληρό χειμώνα σε κτηνοτροφικές και γεωργικές κοινότητες σηματοδοτείται απο την γέννηση (πασχαλινό αυγό).



Η προσέλευση μεταναστών έφερε στις Ηνωμένες Πολιτείες πολλές παραδόσεις απο τα πάτρια εδαφη των μεταναστών(το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν μια απο αυτές).Απο ιστορίε ς Ολλανδών μεταναστών προέρχεται και το πασχαλινό λαγουδάκι (Osterhase), ή "Πάσχαλινος λαγός." (Sinterklaas). σε αντιπαραβολή με τα χριστούγεννα ο πασχαλινός λαγός επισκέπτεται κατά τη διάρκεια της νύχτας και αφήνει τα δώρα του Πάσχα και τα πασχαλινά αυγά στα παιδιά Μέχρι σήμερα, ορισμένα παιδιά αφήνουν ένα καρότα για τον λαγό του πάσχα.



Στην Αυστραλία, η εισαγωγή των κουνελιών - μη αυτόχθονα είδη - σχεδόν οδήγησε σε μια οικολογική καταστροφή της χλωρίδας της περιοχής.Οι Αυστραλοί έχουν προσπαθεί να αντικαταστήσουν το πασχαλινό λαγουδάκι με εγχώρια είδη, η γνωστή ως μαρσιποφόρος Bilby.



Μια άλλη ιστορία αποδίδει τον λαγό του πάσχα σε "αρχαίο" ειδωλολατρικό θρύλο. Σύμφωνα με αυτό το "μύθο", η θεά Εστία βρήκε ένα τραυματισμένο πουλί σε ένα χιονισμένο δάσος ένα χειμώνα. Για να το βοηθήσει να επιβιώσει το κρύο το μετέτρεψε σε ένα κουνέλι - αλλά η μετατροπή ήταν ελλιπής, διότι το κουνέλι συνέχισε να γεννά αυγά. για να ευχαριστήσει την θεά που το έσωσε το μεταμορφωμένο κουνέλι χάριζε κάθε άνοιξη διακοσμημένα αυγά στην θεάo eostre. Παράδοξvw, δεν υπάρχουν αναφορές σε αυτό το μύθο πριν απο το 1900, επομένως είναι αμφίβολο ότι αυτό συνιστά οποιουδήποτε είδους ιστορία της αρχαίας παράδοσης.



Παρόλα αυτά, το Πάσχα εξακολουθεί να είναι μια διασκεδαστική γιορτή της άνοιξης για τα παιδιά όλων των ηλικιών.



Πηγή: www.logia.gr

Κόκκινα αβγά: Ενα έθιμο των ορθοδόξων



Το βάψιμο των αβγών κάθε Μεγάλη Πέμπτη αποτελεί κοινή πρακτική στο σύνολο σχεδόν του ορθόδοξου κόσμου και συνδέεται με παραδόσεις αιώνων. Το κόκκινο αβγό, προχριστιανικό σύμβολο της ζωής, ενισχυμένο από το συμβολισμό του κόκκινου χρώματος από το αίμα της θυσίας του Χριστού, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εθιμοτυπικού των ημερών.



Σε χώρες του σλαβικού -κυρίως- κόσμου, τα βαμμένα αβγά είναι μικρά έργα τέχνης, εφάμιλλα ζωγραφικών πινάκων ή θρησκευτικών εικόνων.



Στην Ουκρανία, τα ζωγραφισμένα αβγά -εκτός από έθιμο των ημερών- αποτελούν, όλο το χρόνο, σουβενίρ για όσους επισκέπτονται τη χώρα. Για το ζωγράφισμα, χρησιμοποιείται η μέθοδος μπατίκ. Τα μέρη στο τσόφλι που δεν πρέπει να βαφτούν, καλύπτονται με κερί. Κατόπιν, με ένα ειδικό εργαλείο και λιωμένο κερί, το αβγό σχεδιάζεται και μετά στολίζεται.



Οι Πολωνοί βάφουν, επίσης, και αβγά πάπιας ή χήνας. Στο παρελθόν, επιτρεπόταν μόνο στις γυναίκες να διακοσμήσουν αβγά, ενώ απαγορευόταν η είσοδος των ανδρών στο σπίτι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, καθώς, σύμφωνα με την παράδοση, έφερναν κακοτυχία και ατυχήματα σπασίματος.



Στο Νότο της Κροατίας, πάνω στο κόκκινο της βαφής, σχεδιάζεται ένας λευκός σταυρός, ενώ στην υπόλοιπη χώρα κυριαρχούν σχέδια με λουλούδια και γεωγραφικά μοτίβα, εμπνευσμένα κυρίως από τη φύση.



Στη Σερβία, το πρώτο αβγό που βγαίνει από το σκεύος βαφής φυλάσσεται έως το επόμενο Πάσχα, ως φυλακτό της οικογένειας.



Στη Βουλγαρία, οι νοικοκυρές παίρνουν μαζί τους στην εκκλησία -κάθε μέρα σαν τη σημερινή- ένα από τα βαμμένα αβγά, για να το «διαβάσει» ο παπάς μαζί με τα Δώδεκα Ευαγγέλια. Κατόπιν, το θάβουν στο αμπέλι τους, για να τους προστατεύσει ο Θεός από χαλαζοθύελλες και να έχουν καλή σοδειά.



Πηγή: www.naftemporiki.gr

Πάσχα!



Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.



Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής συνέβη με μια σειρά θεϊκών προνοιακών παρεμβάσεων, από τις οποίες η σημαντικότερη εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία θα εξολοθρεύονταν τα πρωτότοκα των ανθρώπων και των ζώων των Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το αίμα του αρνιού που είχαν θυσιάσει.





O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Ορισμένοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους. Εντούτοις, αυτές οι υποθέσεις δεν θεωρούνται επαρκώς τεκμηριωμένες.



Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία, είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω", "προσπερνώ", "απαλλάσσω". Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.



Σύμφωνα με την τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό και αρτιμελές , δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του  ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού. Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι.



Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο. Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.



Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα, το οποίοι περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται Σεντέρ.



Χριστιανικό Πάσχα



Τρεις ημέρες μετά το θάνατό του

ο Χριστός αναστήθηκε



Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους. Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική. Γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού που πιστεύεται ότι έγινε το 33 μ.Χ.



Με τον όρο Ανάσταση αναφερόμαστε είτε στην εβδομάδα της Ανάστασης μέχρι το Σάββατο της Διακαινησίμου, είτε στην περίοδο των 50 ημερών που ακολουθούν την εορτή της Ανάστασης, όπου και η καλούμενη τελευταία ημέρα (αριθμητικά) Πεντηκοστή.



Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, λόγω της σπουδαιότητός της, επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού όπως η αφή του Αγίου Φωτός), κατάνυξη και λαμπρότητα, και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας.



Ιστορία του εορτασμού της Ανάστασης



Στην Καινή Διαθήκη, δεν καταγράφονται πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που τηρούσαν την εορτή της Ανάστασης τα μέλη της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας. Έτσι, μεταγενέστεροι Χριστιανοί άρχισαν να επιχειρηματολογούν όσον αφορά τις πρακτικές των πρώτων Χριστιανών. Η πρώτη «πασχάλια έριδα» σχετικά με τον ετήσιο εορτασμό του χριστιανικού Πάσχα, δηλαδή της Ανάστασης, εμφανίστηκε κατά το 2ο αιώνα. Οι εκκλησίες της Μικράς Ασίας ακολουθούσαν την αρχαία ιωάννεια «τεσσαρεσκαιδεκατική» πρακτική, τηρώντας σε ετήσια βάση τον "Μυστικό Δείπνο" —ορθότερα, το αναμνηστικό «Δείπνο του Κυρίου»— την ίδια ημερομηνία με το Πάσχα των Εβραίων. Αυτό σήμαινε ότι εορταζόταν το Πάσχα την ημέρα που αντιστοιχούσε στις 14 του ιουδαϊκού μήνα Νισάν, ανεξαρτήτως από το αν αυτή η ημέρα συνέπιπτε να είναι Κυριακή (η οποία ονομαζόταν τότε «Ημέρα του Ήλιου»). Οι αντίπαλοί τους επιχειρηματολογούσαν υπέρ της άποψης ότι την Ανάσταση θα έπρεπε να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά το ιουδαϊκό Πάσχα. Η διαμάχη συνέχισε να εντείνεται ως το δεύτερο μέρος του 2ου αιώνα, με την πλειονότητα των εκκλησιών να προσκολλούνται στην άποψη της τήρησης της Ανάστασης την Κυριακή. Εντούτοις, οι εκκλησιαστικές διαμάχες που αφορούσαν την ημερομηνία του εορτασμού του Πάσχα δεν έπαψαν κατά τους επόμενους αιώνες.



Ήδη κατά τον 2ο αιώνα η κύρια ημέρα λατρείας, μελέτης των Γραφών και εορτασμού της Θείας Ευχαριστίας ήταν η Κυριακή, ως ανάμνηση της ανάστασης του Χριστού. Το αναμνηστικό Δείπνο του Κυρίου, που τηρούσαν πλέον οι Χριστιανοί ακολουθώντας την εντολή του Ιησού, αποτελούσε εξέχων στοιχείο της κοινοτικής ζωής της εκκλησίας ήδη από τις ημέρες των αποστόλων. Ταυτόχρονα δε, με την εορτή άρχισε να τηρείται και η λεγόμενη Πασχάλεια νηστεία, που σε κάθε τοπική εκκλησία είχε ορισμένο διάστημα ασκήσεως.



Η εορτή, στην αρχή κατά άμεσο παραλληλισμό με το ιουδαϊκό Πάσχα, ετελείτο κάθε έτος στις 14 του μήνα Νισάν, δίνοντας έμφαση στην σταυρική θυσία του Χριστού. Αυτό ήταν σε αρμονία με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Γιατί ωσότου να έρθει ο Κύριος, πάντοτε, όποτε τρώτε αυτό το ψωμί και πίνετε αυτό το ποτήριο, διακηρύττετε το θάνατο του Κυρίου». Σταδιακά οι περισσότερες εκκλησίες θέλησαν να διακόψουν αυτό τον παραλληλισμό, μεταθέτοντας τον εορτασμό αρχικά την πρώτη Κυριακή μετά τη 14η Νισάν. Κάθε τοπική εκκλησία εόρταζε με το δικό της τρόπο υπολογισμού την ημερομηνία της εορτής του Πάσχα. Όμως, καθώς γινόταν προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί μια ενιαία ημερομηνία για όλες της εκκλησίες, αυτό οδήγησε σε εντάσεις κάποιες τοπικές εκκλησίες ιδίως κατά τον 3ο αιώνα. Τελικά η Α΄ Οικουμενική σύνοδος αποφάσισε οριστικά για μια κοινή ημερομηνία τέλεσης του εορτασμού του Πάσχα, που τηρείται μέχρι σήμερα με κάποιες παραλλαγές από τις διάφορες ομολογίες.



Λαογραφία



Το παραδοσιακό ψητό την ημέρα της ανάστασης είναι το αρνί στη σούβλα.



Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών στο σπίτι ή έξω από την Εκκλησία, το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδηλώσεις.



Πηγή: el.wikipedia.org

24 Μαρ 2010

Δύο παιδιά φέρνουν υγεία στους γονείς



Η απόκτηση παιδιών ωφελεί σοβαρά την υγεία των γονέων, φθάνει η οικογένεια να μην έχει περισσότερα από δύο τέκνα. Μια μεγάλη μελέτη έδειξε ότι το να γίνει κάποιος γονέας μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης πολλών προβλημάτων υγείας, από τον καρκίνο και τις καρδιοπάθειες ως τον αλκοολισμό. Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που αφορούσαν ενάμισι εκατομμύριο άτομα, τα οφέλη για την υγεία ήταν σαφή μόνο όταν η οικογένεια είχε δύο παιδιά.



Τα ζευγάρια που είχαν αποκτήσει ένα παιδί (ή και κανένα) αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλα τα αίτια που μελετήθηκαν, πιθανώς επειδή τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα είχαν μειωμένες πιθανότητες να προσέχουν την υγεία τους. Στα συγκεκριμένα άτομα εμφανιζόταν μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης αλκοολισμού. Ιδιαιτέρως στις γυναίκες παρουσιάζονταν αυξημένες πιθανότητες ατυχημάτων αλλά και παθήσεων του κυκλοφορικού συστήματος, ενώ στους άνδρες τα συχνότερα προβλήματα αφορούσαν το αναπνευστικό σύστημα.



Αλλά και εκείνοι που είχαν αποκτήσει μεγάλη οικογένεια, με περισσότερα από δύο παιδιά, αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πολλών νόσων, πιθανώς διότι αμελούσαν την υγεία τους προσπαθώντας καθημερινά να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Συγκεκριμένα, στις μητέρες με τέσσερα παιδιά παρουσιάζονταν αυξημένες περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ενώ οι πατεράδες πολλών παιδιών είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να υποστούν βία ή να πέσουν θύμα ατυχημάτων. Υπήρχε βέβαια και ένα σημαντικό θετικό στοιχείο σχετικά με την υγεία πολύτεκνων γυναικών: αντιμετώπιζαν μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.



Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από βρετανούς και νορβηγούς ερευνητές και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Social Science & Μedicine Journal», έδειξε ότι ο ιδανικός αριθμός παιδιών σε ό,τι αφορά την υγεία των γονέων είναι τα δύο. Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι επιστήμονες εξέτασαν τα αρχεία ανδρών και γυναικών στη Νορβηγία που είχαν γεννηθεί σε μια περίοδο 33 ετών.



Οπως ανέφερε η δρ Εμιλι Γκράντι από τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, «τέσσερα ή και περισσότερα παιδιά σε μια οικογένεια συνδέονται με προβλήματα υγείας για τους γονείς, τα οποία οφείλονται κυρίως στο στρες και σε κοινωνικοοικονομικά προβλήματα».



Πηγή : ΤΟ ΒΗΜΑ

Μαμά πως αναστήθηκε ο Χριστός;



Απαντήστε στα μεταφυσικά του ερωτήματα χωρίς να το μπερδέψετε και χωρίς να μπερδευτείτε!



"Γιατί ο Χριστός δεν έκανε ένα θαύμα την ώρα της Σταύρωσης;" "Ποιο είναι το αγαπημένο χρώμα του Ιησού;" "Ξέρει ο Θεός που βρίσκεται το αυτοκινητάκι που έχασα;". Τώρα το Πάσχα, μπορεί να βρεθείτε αντιμέτωποι με τις πιο απίθανες ερωτήσεις των παιδιών. Στην ηλικία των 4 έως 8 ετών τα παιδιά σας βομβαρδίζουν με ερωτήσεις θρησκευτικού, μεταφυσικού ή υπαρξιακού τύπου, οι οποίες, παρόλο που κάποιες φορές ακούγονται αστείες, αντικατοπτρίζουν την προσπάθεια τους να καταλάβουν το σύμπαν και τον εαυτό τους.





Συνήθως διατυπώνουν μεταφυσικές ερωτήσεις με πρακτικό τρόπο, αφού προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα πάντα κυριολεκτικά. Για αυτό και οι ερωτήσεις τους πολλές φορές μας ξαφνιάζουν. Τα παιδιά δυσκολεύονται με τις αφηρημένες έννοιες. Για αυτό, η αξία των εθίμων που συνδέονται με τις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές παίζει σπουδαίο ρόλο για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, γιατί μέσα από αυτά εξοικειώνονται με τους συμβολισμούς της θρησκείας. Η επαφή και η επανάληψη των εθίμων στις γιορτές βοηθούν το παιδί να καταλάβει κάποια πράγματα με τρόπο πρακτικό.



Επίσης, βοηθάει πολύ τα μικρά παιδιά να δίνεται έμφαση στο συσχετισμό των χρωμάτων, πχ το κόκκινο χρώμα των αυγών συμβολίζει το αίμα του Χριστού, η πασχαλιά το Πάσχα βγάζει μοβ λουλούδια, που είναι το χρώμα που βάζουμε στον Επιτάφιο. Τη Μεγάλη Παρασκευή κρατάμε σκούρα κεριά, γιατί είμαστε λυπημένοι για το θάνατο του Χριστού, ενώ στην Ανάσταση λευκά, γιατί είμαστε χαρούμενοι. Όσο μεγαλώνει, μπορούμε να αρχίσουμε να αναλύουμε κάποιους συμβολισμούς των εθίμων, για παράδειγμα ότι οι αναμμένες λαμπάδες το βράδυ της Ανάστασης συμβολίζουν τη νίκη του φωτός και τα βεγγαλικά στον ουρανό την έκρηξη του καλού. Αυτοί οι απλοί συσχετισμοί προετοιμάζουν το παιδί ώστε να κατανοήσει αργότερα πιο δύσκολες μεταφυσικές έννοιες.



Η γιορτή του Πάσχα, πάντως ξυπνά τις μεταφυσικές ανησυχίες των παιδιών. Τα πιο συχνά ερωτήματα προκύπτουν γύρω από το θέμα της Ανάστασης του Χριστού. Τα μεγαλύτερα παιδιά συνήθως ρωτούν: "Πως αναστήθηκε ο Χριστός;" "Δηλαδή πέθανε και ζωντάνεψε;" Κάτι άλλο που επίσης δυσκολεύονται να καταλάβουν είναι ότι ο Θεός βρίσκεται παντού, ενώ κάνουν πολλές ερωτήσεις και για τον αόρατο κόσμο, πχ για τους αγγέλους και το Άγιο Πνεύμα.



Αυτό που τα εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι τα θαύματα του Ιησού. Η πρόκληση για τους γονείς είναι να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν ότι ο Θεός δεν είναι κάποιος..... μάγος! Αυτό που χρειάζεται να κατανοήσουν είναι ότι ο Χριστός δεν έκανε θαύματα για να αποδείξει έτσι ότι έχει κάποια δύναμη, αλλά από αγάπη αποδεικνύοντας ότι η πίστη είναι αυτή που σώζει.



Η ζωή μετά το θάνατο είναι επίσης ένα μεταφυσικό θέμα που προβληματίζει από νωρίς το παιδί και για το οποίο ρωτά επίμονα. Όποια εξήγηση ή περιγραφή κι αν δώσουμε οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί συμφωνούν ότι καλό είναι να τονίσουμε ότι κανείς δεν έχει ξαναγυρίσει για να μας πει πως ακριβώς είναι.



Πολλές φορές, πάντως, τα παιδιά δίνουν τις δικές τους ερμηνείες. Συνήθως, όμως, επανέρχονται διαρκώς με νέα ερωτήματα γύρω από το θέμα της θρησκείας και των μεταφυσικών ζητημάτων.



Πως θα του απαντήσετε.



Μερικές φορές είναι τόσο αστεία αυτά που ρωτούν τα παιδιά που προκαλούν γέλιο ή έκπληξη. Πολύ συχνά, μάλιστα, εμείς οι μεγάλοι βιαζόμαστε να τους αποδείξουμε ότι έχουν άδικο ή ότι κάνουν λάθος. Άλλοτε πάλι αποφεύγουμε να απαντήσουμε αλλάζοντας θέμα. Μια τέτοια αντίδραση μπορείς να πνίξει το πρωτοεμφανιζόμενο ενδιαφέρον του παιδιού για τα μεταφυσικά ζητήματα περιορίζοντας τα ταξίδια της σκέψης. Για αυτό, σε τέτοιες στιγμές, όσο αστεία ή παράλογα κι αν σας φαίνονται αυτά που ρωτά το παιδί χρειάζεται να προσέχετε τις αντιδράσεις σας. Ορίστε τι πρέπει να έχετε υπόψη:



  • Μη μιλήσετε για κάτι αν δεν σας ρωτήσει πρώτα εκείνο: Αφήστε το να διατυπώσει μια ερώτηση απαντώντας με όσο πιο απλά λόγια μπορείτε, αποφεύγοντας το κήρυγμα.

  • Πολλές φορές ο καλύτερος τρόπος για να απαντήσετε σε μια ερώτηση είναι με ερώτηση: Έτσι, ξεκινάει ένας διάλογος που δίνει την ευκαιρία στο παιδί να σκεφτεί, να κρίνει και να βρει μόνο του τις απαντήσεις.

  • Δεν χρειάζεται να δίνετε την εντύπωση στο παιδί ότι ξέρετε τα πάντα: Δεν είναι κακό να πείτε στο παιδί "δεν ξέρω" αρκεί να μην το κάνετε για να αποφύγετε την ερώτηση. Αν δεν έχετε απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα ή τον τρόπο να εξηγήσετε κάτι, πχ πως φτιάχτηκε ο κόσμος, μπορείτε να αναζητήσετε μαζί απαντήσεις σε βιβλία δείχνοντας στο παιδί πως να αναζητά μόνο του πληροφορίες.

  • Δε χρειάζεται να εξηγείτε ή να αναλύετε ένα θέμα με πολλές λεπτομέρειες: Θα διαπιστώσετε ότι όσο μεγαλώνει το παιδί θα επιστρέφει στο ίδιο θέμα ζητώντας περισσότερες ή ειδικότερες πληροφορίες, τις οποίες θα είναι πιο ώριμο να επεξεργαστεί. Δε χρειάζεται, λοιπόν, να τα πείτε όλα μαζί. Μπορείτε να επιστρέψετε με μια νέα ευκαιρία συμπληρώνοντας τις γνώσεις του παιδιού.

  • Βοηθήστε το να καταλάβει ότι δε χρειάζονται για τα πάντα λογικές αποδείξεις: Εξηγήστε του πως όπως τα πουλιά ή τα μυρμήγικα δεν καταλαβαίνουν μαθηματικά έτσι και η σκέψη του ανθρώπου έχει όρια.



Πηγή: περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"

22 Μαρ 2010



Η μέθοδος της ταχείας κατάψυξης ξεκίνησε ερευνητικά το 1990 και βελτιώθηκε δραματικά τα επόμενα χρόνια. Η εφαρμογή της έδειξε ότι έχει πολύ καλά αποτελέσματα τόσο στην κρυοσυντήρηση των αγονιμοποίητων ωαρίων όσο και των εμβρύων σε όλα τα στάδια της εργαστηριακής τους εξέλιξής και ιδιαίτερα των εμβρύων στο στάδιο της βλαστοκύστης.  



Ποία είναι τα πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής;



Περιληπτικά τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι:

● Μείωση των πιθανών βλαβών ή κρύο-τραυματισμού του κυτταροπλάσματος

● Ελαχιστοποίηση ή ακόμη και απουσία πιθανών γενετικών βλαβών

● Επώαση των εμβρύων μέχρι το στάδιο της βλαστοκύστης. Ο σχηματισμός βλαστοκύστης συνδέεται άμεσα με εξελισσόμενο έμβρυο ικανό προς εμφύτευση και κύηση

● Η μεταφορά των εμβρύων στο στάδιο βλαστοκύστης (5η ή 6η ημέρα επώασης) έχει υψηλότερα ποσοστά εμφύτευσης λόγω καλύτερου συγχρονισμού εμβρύου – ενδομητρίου Δηλαδή με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται κύηση σε υψηλό βαθμό ακόμη και με ένα έμβρυο σύμφωνα με τη διεθνή τάση; Ναι, το έμβρυο αυτό βρίσκεται στο στάδιο βλαστοκύστης και έχει πολλές πιθανότητες εμφύτευσης. Επειδή όμως δεν γνωρίζουμε πλήρως όλους τους μηχανισμούς στη διαδικασία εμφύτευσης και κύησης προς το παρόν προτιμούμε τη μεταφέρω δυο βλαστοκυττάρων για μεγιστοποίηση της πιθανότητας επίτευξης κύησης  



Ποία είναι τα αποτελέσματα της μεθόδου;

● Πολύ καλύτερα αποτελέσματα επιβίωσης μετά την απόψυξη έναντι της αργής (σταδιακής) κρυοσυντήρησης.

● Αποφυγή κρυοσυντήρησης εμβρύων τα οποία πιθανά δεν έχουν εξελικτική ικανότητα

● Υψηλά ποσοστά εμφύτευσης, κύησης και γέννησης υγιών παιδιών παρόμοια με αυτά που προκύπτουν μετά από εμβρυομεταφορά σε «φρέσκο» κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης (κυρίως Takahashi et al, 2005 μετά από μελέτη 4 χρόνων και μεγάλο αριθμό περιστατικών)

● Δυνατότητα μεταφοράς ενός μόνο εμβρύου, σύμφωνα με τη διεθνή τάση.

● Στο Κέντρο Εξωσωματικής Αθηνών τα ποσοστά μας είναι αντίστοιχα των διεθνών και συγκεκριμένα το ποσοστό επιβίωσης μετά την απόψυξη είναι 93.4% ενώ το ποσοστό κύησης είναι 60%

● Επιπλέον, έχουμε άλλη μια εγκυμοσύνη 36 ήδη εβδομάδων που είναι δίδυμος (μετά τη μεταφορά 2 βλαστοκύστεων, ποσοστό εμφύτευσης 100%) και η άλλη κύηση 15 εβδομάδων. Αυτά τα αποτελέσματα είναι μια ακόμη απόδειξη ότι οι βλαστοκύστεις μετά από virtification δεν έχουν γενετικές ή μορφολογικές βλάβες και οδηγούν σε βιώσιμες κυήσεις και γέννηση υγιών παιδιών.

● Στο Κέντρο Εξωσωματικής Αθηνών χρησιμοποιούμε την ίδια μέθοδο για την Κρυοσυντήρηση Αγονιμοποίητων Ωαρίων, που σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία έχει επίσης πολύ υψηλά ποσοστά επιβίωσης κα επιτυχίας μετά την απόψυξη (στο Κέντρο δεν έχουμε ακόμη κάνει απόψυξη των κρυοσυντηρημένων ωαρίων). Δρ. Βασίλειος Αθανασίου, ΜD, PhD Μαιευτήρας - Χειρούργος,





Γυναικολόγος ΠΗΓΗ ygeiaonline.gr

21 Μαρ 2010

Ξεχωριστά έθιμα για το Πάσχα σε ολόκληρη την Ελλάδα



Από τη Ρόδο ως τη Κέρκυρα και από την Κρήτη ως τη Θράκη κάθε γωνιά της Ελλάδας γιορτάζει το Πάσχα με το δικό της μοναδικό τρόπο. Εθιμα και παραδόσεις ζωντανεύουν και πάλι στην πλουσιότερη, σε λαογραφικές εκδηλώσεις, γιορτή της χριστιανοσύνης.



Θράκη



Στις Μέτρες της Θράκης, τα παιδιά φτιάχνουν το ομοίωμα του Ιούδα και το περιφέρουν στα σπίτια, ζητώντας κλαδιά για να τον κάψουν την επομένη στον Επιτάφιο. Τη Μεγάλη Παρασκευή η πομπή του Επιταφίου σταματά έξω από ένα παρεκκλήσι, εκεί όπου βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Τη στιγμή που ο ιερέας διαβάζει το Ευαγγέλιο ανάβουν τη φωτιά και καίνε το ομοίωμα. Αργότερα θα πάρουν μια χούφτα από εκείνη τη στάχτη και θα τη ρίξουν στα μνήματα.



Μακεδονία



Στη Θάσο στην Κοινότητα Λιμεναρίων διατηρείται το πανάρχαιο έθιμο «Για βρέξ' Απρίλη μ'», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Συγκροτήματα απ' όλη την Ελλάδα χορεύουν δημοτικούς χορούς.



Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής έχουν το έθιμο «Του μαύρου νιου τ' αλώνι», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και συχνά ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον «Καγκέλευτο» χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά και στη μέση του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό. Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζεται, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι «ζωγραφίτικος», τσουρέκια και αυγά.



Στο Λιτόχωρο Πιερίας την Μ.Πέμπτη το βράδυ στολίζονται οι επιτάφιοι που φτιάχνονται από ανύπαντρες κοπέλες, οι οποίες όλη την Σαρακοστή φτιάχνουν λουλούδια από ύφασμα. Την Μ. Παρασκευή το βράδυ γίνεται στο παζάρι η συνάντηση των Επιταφίων που συνοδεύονται από χορωδίες Λιτοχωριτών.



Κεντρική Ελλάδα



Στην Αράχωβα, ανήμερα του Πάσχα ξεκινάει η περιφορά της Εικόνας του Αγίου Γεωργίου την οποία συνοδεύουν περί τα 500 άτομα ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές. Την επομένη πραγματοποιείται αγώνας δρόμου των γερόντων (ανηφορικός δρόμος), οι οποίοι ξεκινούν από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και φτάνουν στο λόφο. Ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα και το απόγευμα χορεύουν γυναικείοι χορευτικοί σύλλογοι. Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται με κλέφτικα αγωνίσματα, όπως το σήκωμα της πέτρας.



Στη Λιβαδειά, το πιο χαρακτηριστικό έθιμο της πόλης, είναι το γνωστό «Πάσχα της Λιβαδειάς», με τους νέους της πόλης να συμμετέχουν στο έθιμο του «λάκκου». Μετά την Ανάσταση και πριν ξημερώσει οι κάτοικοι ετοιμάζουν την φωτιά. Ένας, κάνοντας το σταυρό του, βάζει φωτιά στο σωρό με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Με ραντίσματα νερού και συχνό χτύπημα με ένα μακρύ ξύλο, η θράκα είναι έτοιμη για να ψηθούν τα αρνιά. Το γλέντι διαρκεί μέχρι το απόγευμα και συμπληρώνεται με τη συμμετοχή παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων και την καύση πυροτεχνημάτων.



Στο Αιτωλικό, την Μ.Παρασκευή πολλοί προσκυνητές επισκέπτονται το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου βρίσκεται ο Επιτάφιος, ιστορικό κειμήλιο του 13ου-14ου αιώνα. Την Κυριακή του Πάσχα κάθε γειτονιά, είναι μία μεγάλη υπαίθρια ψησταριά, όπου ο χορός και το τραγούδι έχουν τον πρώτο λόγο, ενώ προσφέρονται κρασί και παραδοσιακοί μεζέδες δωρεάν.



Στη Ναύπακτο, το βράδυ της Μ.Παρασκευής, πλήθος κόσμου, ντόπιοι και επισκέπτες, ακολουθούν την περιφορά του Επιταφίου, σχηματίζοντας πομπές, οι οποίες διέρχονται από το λιμάνι, όπου είναι αναμμένες δάδες ειδικά τοποθετημένες στις τάπες του Κάστρου, γύρω από το λιμάνι. Στο μέσον της εισόδου του λιμανιού οι δάδες σχηματίζουν μεγάλο σταυρό, που φωταγωγεί ολόκληρο το λιμάνι παρουσιάζοντας μία φαντασμαγορική εικόνα. Το έθιμο συνδυάζει τη θρησκευτική μυσταγωγία με την ηρωική προσπάθεια του μπουρλοτιέρη Ανεμογιάννη να πυρπολήσει τη τουρκική ναυαρχίδα στο χώρο αυτό.



Πελοπόννησος



Στο Λεωνίδιο, το πιο εντυπωσιακό έθιμο της περιοχής είναι, όταν το βράδυ της Ανάστασης γεμίζει ο ουρανός από φωτεινά «αερόστατα», τα οποία ανυψώνονται από τους πιστούς κάθε ενορίας.



Στην Καλαμάτα, αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.



Κυκλάδες



Στην Κύθνο, το πιο επιβλητικό έθιμο του νησιού είναι αυτό της «Κούνιας». Την Κυριακή του Πάσχα, στην πλατεία του νησιού, στήνεται μία κούνια, στην οποία κουνιούνται αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Αυτός ή αυτή που θα κουνήσει κάποιον, δεσμεύεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων για γάμο. Το βράδυ του Μ.Σαββάτου επικρατεί το έθιμο του «συχώριου», δηλαδή όλοι όσοι έχουν πεθαμένους συγγενείς φέρνουν στην εκκλησία ψητά, κρασί και ψωμί, τα οποία έχει «διαβάσει» ο παπάς και τα προσφέρουν στους επισκέπτες και στους κατοίκους του νησιού.



Η Σύρος βιώνει με ιδιαίτερο τρόπο το Πάσχα. Οι δύο θρησκευτικές της κοινότητες, η Ορθόδοξη και η Καθολική, γιορτάζουν συγχρόνως τις μέρες του Πάσχα. Οι Επιτάφιοι των Καθολικών στην Ανω Σύρο ξεκινούν από τον ναό του Αγίου Γεωργίου. Στην Ερμούπολη ο επιτάφιος των Καθολικών ξεκινάει από τον Ιερό Ναό Ευαγγελιστών, οι επιτάφιοι των Ορθοδόξων, από τις ενορίες Αγίου Νικολάου, της Κοιμήσεως και τη Μητρόπολη της Μεταμορφώσεως. Κατά την περιφορά τους συναντώνται στην κεντρική πλατεία Μιαούλη, όπου γίνεται κατανυκτική δέηση.



Στην Πάρο, η περιφορά του Επιταφίου της Μάρπησσας, παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς κατά την διάρκειά της, γίνονται δεκαπέντε περίπου στάσεις. Σε κάθε στάση φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού, όπου τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Όρος των Ελαιών, το Μαρτύριο της Σταύρωσης και την Ανάσταση. Τα μεσάνυκτα του Μ. Σαββάτου, το νησί γεμίζει από φώτα και τον θόρυβο των αμέτρητων πυροτεχνημάτων.



Δωδεκάνησα



Στο νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, επίκεντρο των τελετών και ακολουθιών αποτελεί ο «Νιπτήρας». Στολίζεται με λαμπρές βάγιες και ποικιλία ανοιξιάτικων λουλουδιών. Την Μ.Πέμπτη γίνεται αναπαράσταση του «Μυστικού Δείπνου» του Νιπτήρα σε κεντρική πλατεία της Χώρας. Το Μ. Σάββατο το βράδυ πριν από την Ανάσταση, το Ευαγγέλιο διαβάζεται σε ηρωικό εξάμετρο με κώντιο και την Κυριακή του Πάσχα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η δεύτερη Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και από τον ηγούμενο μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.



Στη Ρόδο, το Σάββατο του Λαζάρου, τα παιδιά γυρίζουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν τον «Λάζαρο», συγκεντρώνοντας χρήματα και αυγά για τους ιερείς. Παλαιότερα, κανένας γεωργός δεν πήγαινε στο χωράφι του να εργαστεί, γιατί όπως πίστευαν, ό,τι έπιαναν θα μαραινόταν. Επιτρεπόταν μόνο η συγκέντρωση ξερών κλαδιών για το άναμμα των φούρνων τη Μεγάλη Εβδομάδα για το ψήσιμο των κουλουριών. Του Λαζάρου, επίσης, σε όλα τα σπίτια οι νοικοκυρές φτιάχνουν στριφτά κουλουράκια, «τα Λαζαράκια», συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο στο σάβανο.



Στην Κω, ενώ οι μεγάλοι ασχολούνται με τις πασχαλινές δουλειές και τον εκκλησιασμό, τα παιδιά προετοιμάζονται για την Ανάσταση. Παίρνουν μεγάλα κλειδιά από εκείνα που είχαν οι παλιές κλειδαριές, δένουν με ένα σχοινί το κλειδί με μπαρούτι και βάζουν το καρφί στην τρύπα του κλειδιού, το βράδυ της Ανάστασης το χτυπούν δυνατά στον τοίχο για να εκπυρσοκροτήσει. Αλλοι κόβουν μακριές λωρίδες χαρτιού, βάζουν στην άκρη της κάθε λωρίδας μπαρούτι και ένα φυτίλι, την τυλίγουν τριγωνικά, ώστε να προεξέχει το φυτίλι που το ανάβουν και από την ώρα που ο παπάς λεει το «Χριστός Ανέστη». Το πρωί του Μ. Σαββάτου, η εκκλησία στρώνεται με μικρά μοβ μυρωμένα λουλούδια του βουνού που λέγονται λαμπρές. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν τις λαμπρόπιττες και το γεμιστό αρνί.





Στη Χίο, ο ρουκετοπόλεμος είναι ένα παλιό Βρονταδούσικο έθιμο που έχει τις ρίζες του στην τουρκική κατοχή. Αρχικά, οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής, εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια. Με το πέρασμα του χρόνου όμως αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες, βεγγαλικά, φτιαγμένα από νίτρο, θειάφι και μπαρούτι. Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Οι ποσότητες, τα τελευταία χρόνια, φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργείται από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου το βράδυ της Ανάστασης είναι φαντασμαγορικό. Τα τελευταία χρόνια έχουν ληφθεί μέτρα για την προστασία των παρευρισκομένων, έτσι ώστε να διασωθεί το έθιμο.



Επτάνησα



Στην Κέρκυρα, την Μ.Παρασκευή ξεκινά από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Φρούριο, ο Επιβλητικός Επιτάφιος. Μέχρι της 9.30 το βράδυ, από κάθε εκκλησία βγαίνει ο Επιτάφιος με την απαραίτητη μπάντα της ενορίας, τις χορωδίες, τους πιστούς. Τελευταίος βγαίνει ο μεγαλοπρεπέστατος επιτάφιος της Μητρόπολης. Στις 9 το πρωί γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα, καθώς το 1574 οι Βενετσιάνοι απαγόρευσαν στους ορθοδόξους την περιφορά του την Μ.Παρασκευή, και από τότε οι Κερκυραίοι πραγματοποιούν την περιφορά μαζί με το Σεπτό Σκήνωμα του Αγίου. Είναι η πιο παλιά και πιο κατανυκτική Λιτανεία που βγαίνει σε ανάμνηση του θαύματος του Αγίου, που έσωσε τον Κερκυραϊκό λαό από την σιτοδεία.



Στις 11 το πρωί του Μ. Σαββάτου ο κόσμος περιμένει την πρώτη Ανάσταση. Όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία (μπότιδες) στους δρόμους, με μεγάλο κρότο. Αυτό το έθιμο έχει τις ρίζες του στο χωρίον του Ευαγγελίου «Συ δε Κύριε Ανάστησόν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως».



Ένα άλλο Κερκυραϊκό Πασχαλινό έθιμο που αναβιώνει είναι το «Μαστέλο» (βαρέλι). Στην «Pinia» και κάτω από την Μεταλλική Κουκουνάρα που κρέμεται ασάλευτη μαζεύονται οι Φακίνοι, οι αχθοφόροι της πόλης, οι Πινιαδώροι, οι οποίοι τοποθετούσαν στη μέση του πεζοδρομίου ένα ξύλινο βαρέλι. Το στόλιζαν με μυρτιές και βέρντε, του έβαζαν νερό και αυτοί σκορπισμένοι στο γύρο χώρο, παρακαλούσαν τους περαστικούς, που αυτή την ώρα ήταν πάρα πολλοί, να ρίξουν νομίσματα για ευχές στο νερό. Όταν πλησίαζε η ώρα της πρώτης Ανάστασης, οι Πηνιαδώροι σκορπισμένοι στην περιοχή της Πιάτσας κυνηγούσαν να βρουν κάποιον να τον ρίξουν στο βαρέλι. Αυτός μουσκίδι έβρεχε τον κόσμο γύρω του, ενώ περνούσαν οι μπάντες μας, παίζοντας το αλέγκρο μαρς «Μη φοβάστε Γραικοί». Στο τέλος έβγαινε ο βρεγμένος με γέλια και χαρές και έπαιρνε τα χρήματα που είχε το βαρέλι.



Το βράδυ του Μ. Σαββάτου γίνεται η Ανάσταση στην Ανω Πλατεία. Όλα τα παράθυρα των γύρω σπιτιών είναι ανοιχτά με κεράκια αναμμένα. Τα παράθυρα των μεγάλων εξαορόφων σπιτιών, μαζί με το καταπληκτικό θέμα των χιλιάδων κεριών και των πιστών που παρακολουθούν την τελετή της Ανάστασης στη μεγαλύτερη πλατεία της Ελλάδας, συνθέτουν μία μεγαλειώδη εικόνα. Η Αναστάσιμος Ακολουθία συνεχίζεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής. Την Κυριακή του Πάσχα κάθε εκκλησία, όπως συμβαίνει και με τους Επιταφίους, βγάζει την Ανάσταση με φιλαρμονικές, σχολεία, προσκόπους και χορωδίες.



Στη Ζάκυνθο, η κατανυκτική ατμόσφαιρα και οι ιδιαιτερότητες του «Ζακυνθινού Πάσχα» με τα ιδιόμορφα «αντέτια» (έθιμα) το κάνουν να είναι ξεχωριστό. Το μεσημέρι της Μ.Παρασκευής, πλήθος πιστών συμμετέχει στην περιφορά του Εσταυρωμένου που διασχίζει όλη την πόλη. Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων, η περιφορά του Επιταφίου, σύμφωνα με παμπάλαιο τοπικό έθιμο, γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες του Μ.Σαββάτου, ενώ με την ανατολή του ηλίου, ο Δεσπότης σηκώνει την Ανάσταση. Με το πρώτο χτύπημα της καμπάνας, ο Δεσπότης αφήνει ελεύθερα άσπρα περιστέρια ενώ από το καμπαναριό πετάνε στο δρόμο πήλινα δοχεία, όπως και όλοι οι κάτοικοι του νησιού από τα παράθυρά τους.



Στη Λευκάδα, το βράδυ της Μ.Παρασκευής γίνεται στον κεντρικό δρόμο της πόλης, με κατάληξη την παραδοσιακή, ενετική, κεντρική πλατεία, η περιφορά των Επιταφίων των ενοριών, συνοδεία Φιλαρμονικής. Το Μ.Σάββατο το πρωί, η Φιλαρμονική παίζει στους δρόμους της πόλης χαρούμενους σκοπούς, ενώ οι νοικοκυρές πετούν και σπάζουν έξω από τα σπίτια τους διάφορα πήλινα αγγεία.



Κρήτη



Πριν την ανάσταση, στις Γκαγκάλες Ηρακλείου, όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να καεί και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα βουνό από τα ξύλα και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο με ένα παλιό κουστούμι που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας και την ώρα που ο παπάς λεει το «Χριστός Ανέστη» βάζουν φωτιά και τον καίνε. Η νύχτα γίνεται μέρα από τα πυροτεχνήματα, η καμπάνα του χωριού χτυπά συνεχώς και οι παλιότεροι λένε ότι όταν αυτοί ήταν μικροί δεν άφηναν για τρία μερόνυχτα την καμπάνα να σταματήσει για το καλό.



Πηγή: in.gr

20 Μαρ 2010



Οταν ξεκίνησα να προσπαθώ να μείνω έγκυος με τη βοήθεια τεχνητής γονιμοποίησης, ήλπιζα ότι τα όνειρά μου θα γίνουν πραγματικότητα», λέει στον «Ε.Τ.» η Αννα Μ. και συνεχίζει: «Αυτό που δεν περίμενα ποτέ όμως είναι ότι θα με αντιμετωπίσουν σαν έναν τραπεζικό λογαριασμό. Μετά από αρκετές προσπάθειες σε ιδιωτική κλινική, κατέληξα στο εξωτερικό, όπου κορυφαίος γιατρός μού είπε ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να κυοφορήσω παιδί». Η ιδιωτική υπάλληλος είναι μία από τις χιλιάδες γυναίκες στη χώρα μας που καταφεύγει σε κάποια μέθοδο τεχνητής γονιμοποίησης για να καταφέρει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί.





Το μεγάλο παράπονο της Αννας, όπως και των περισσότερων γυναικών, είναι ότι δεν την αντιμετώπισαν ως άνθρωπο. Ο κλάδος της τεχνητής γονιμοποίησης έχει πάρει μορφή βαριάς βιομηχανίας στη χώρα μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και ευσυνείδητοι γιατροί... Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε ο «Ε.Τ.», η μέση τιμή για μια τεχνητή γονιμοποίηση -μαζί με τη φαρμακευτική αγωγή που απαιτείται αλλά χωρίς να συνυπολογίζεται το κόστος των εξετάσεων που χρειάζονται- αγγίζει τις 6.000 ευρώ, κάτι το οποίο σημαίνει ότι ο τζίρος του κλάδου αγγίζει τα 84 εκατομμύρια ετησίως! Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περισσότερα από 300.000 νέα ζευγάρια στη χώρα μας αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογεννητικότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πραγματοποίηση περίπου 14.000 κύκλων θεραπειών σε δημόσιες και ιδιωτικές κλινικές της χώρας κάθε χρόνο. Το κόστος της ξεκινάει από τα 1.500 ευρώ και μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 9.000 ευρώ, ανάλογα με το γιατρό που θα επιλέξει η κάθε γυναίκα. H τιμή των φαρμάκων που χορηγούνται σε κάθε υποψήφια μητέρα μπορεί να αγγίξει ακόμα και τις 3.000 ευρώ! Φυσικά, ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του ποσού καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.   



Οι μέθοδοι «Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής», λέει στον «Ε.Τ.» ο δρ Ιωάννης Σφοντούρης, Κλινικός Εμβρυολόγος στη Μονάδα Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής «Ευγονία», διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Nottingham και μέλος των European Society of Human Reproduction and Embryology και της Πανελλήνιας Ενωσης Κλινικών Εμβρυολόγων .«Η πιο απλή είναι η ενδομητρική σπερματέγχυση, που συνιστάται σε περιπτώσεις ήπιου ανδρικού παράγοντα με προϋπόθεση ότι οι σάλπιγγες είναι διαβατές», αναφέρει ο ειδικός και συνεχίζει: «Βέβαια, η πιο συνηθισμένη μέθοδος είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση, που αντιμετωπίζει την πλειονότητα των περιπτώσεων ανδρικής και γυναικείας υπογονιμότητας». Ο δρ Σφοντούρης εξηγεί ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση διακρίνεται στο κλινικό και το εμβρυολογικό/εργαστηριακό μέρος. Το κλινικό κομμάτι περιλαμβάνει τη χορήγηση συγκεκριμένου φαρμακευτικού σχήματος, εξατομικευμένου για κάθε γυναίκα, για τη διέγερση των ωοθηκών και την παραγωγή πολλών ωοθυλακίων, καθώς και τις διαδικασίες της διακολπικής ωοληψίας και εμβρυομεταφοράς. Από την άλλη πλευρά, το εργαστηριακό κομμάτι περιλαμβάνει τις διάφορες μεθόδους γονιμοποίησης των ωαρίων, καλλιέργεια των εμβρύων με διάφορα καλλιεργητικά συστήματα, κατάψυξη γαμετών και εμβρύων, αξιολόγηση των εμβρύων και επιλογή των καλύτερων για μεταφορά στη μήτρα της γυναίκας.  



Η ηθική του γιατρού Από το 1978, όταν γεννήθηκε η Λουίζ Τζόι Μπράουν, το πρώτο παιδί τεχνητής γονιμοποίησης, έχουν γεννηθεί περισσότερα από 3 εκατομμύρια βρέφη χρησιμοποιώντας τη μέθοδο αυτή. Τα τελευταία χρόνια, όμως, πολλοί γιατροί του κλάδου έχουν αρχίσει να «εμπορευματοποιούν» την τεχνητή γονιμοποίηση, ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της σύγχρονης Ιατρικής. «Η υπογόνιμη γυναίκα που αναζητά θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής βρίσκεται σε εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από όλη την επιστημονική ομάδα μιας Μονάδας Εξωσωματικής Γονιμοποίησης», λέει ο δρ Σφοντούρης και συνεχίζει:» Η γυναίκα πρέπει να αντιμετωπίζεται με ευαισθησία και διακριτικότητα, ενώ είναι απαραίτητη η προσωπική επαφή, ώστε να μην νιώσει αβοήθητη και μόνη μέσα σε ένα απρόσωπο σύνολο επιστημόνων και ατελείωτων εξετάσεων παρακολούθησης». Ο ειδικός σημειώνει ότι σε επιστημονική σύνοδο κορυφής, που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελόνη την περασμένη εβδομάδα και στην οποία συμμετείχε, εισήχθη για πρώτη φορά ο όρος «hostmanship», δηλαδή η πρακτική τού να κάνεις τους ανθρώπους να αισθάνονται ευπρόσδεκτοι: «Αυτή η “τέχνη” πρέπει να εφαρμόζεται από όλους τους επαγγελματίες στο χώρο της ανθρώπινης αναπαραγωγής, και όχι μόνο», αναφέρει. Ποια είναι όμως τα κριτήρια που πρέπει να θέσει ένα ζευγάρι πριν προχωρήσει στην επιλογή κάποιου κέντρου γονιμοποίησης; «Τα κριτήρια αυτά είναι βεβαίως τα ποσοστά επιτυχίας, αλλά πρέπει να περιλαμβάνουν τη φροντίδα και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, το κόστος, τη χρήση σύγχρονων επιστημονικών μεθόδων, καθώς και την ενεργή συμμετοχή της Κλινικής στις επιστημονικές εξελίξεις μέσω δημοσιευμένων μελετών», απαντάει ο εμβρυολόγος.  



«Τουρισμός»... παιδιών Η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που επιλέγουν ζευγάρια του εξωτερικού για να πραγματοποιήσουν ένα κύκλο θεραπειών, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και συνδυάζοντας τη διαδικασία με διακοπές. «Στην κλινική μας έχουμε περιστατικά ιατρικού τουρισμού. Οι ασθενείς αυτοί προτιμούν την Ελλάδα για λόγους οικονομικούς ή λόγους νομοθεσίας. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, η νομοθεσία είναι πολύ περιοριστική όσον αφορά την εξωσωματική γονιμοποίηση, με αποτέλεσμα αρκετά ζευγάρια να καταφεύγουν σε γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες». Στην Ελλάδα, η εξωσωματική γονιμοποίηση διέπεται από εκτενές νομικό πλαίσιο, που ακολουθεί τα βρετανικά πρότυπα, χωρίς να προβαίνει σε υπερβολικά αυστηρά μέτρα που να περιορίζουν την πιθανότητα θετικού αποτελέσματος. Ταυτόχρονα, ο κλάδος έχει αναπτυχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και οι επιστημονικές μέθοδοι που ακολουθούνται είναι υψηλού επιπέδου. Η οικονομική κρίση έχει όμως επηρεάσει και αυτή τη «βιομηχανία» τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Ο δρ Σφοντούρης αναφέρει ότι στην κλινική όπου εργάζεται οι κύκλοι θεραπειών μειώθηκαν κατά 8% σε σχέση με το 2009, ενώ η πτώση αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη το 2010.  



Ο γολγοθάς της αισιόδοξης Ναταλίας Η Ναταλία είναι μία από τις χιλιάδες γυναίκες που εναπόθεσε τις ελπίδες για την απόκτηση ενός παιδιού στη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αλλά ήρθε αντιμέτωπη με τα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Ωστόσο, μέσα από την ιστοσελίδα της http://e3wswmatikh.blogspot.com/ προσπαθεί να ενθαρρύνει τις νέες γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα σύλληψης και να τις ενημερώσει μέσα από τις εμπειρίες άλλων γυναικών για τα «κακώς κείμενα» της εξωσωματικής. «Εχω περάσει δύο φορές από αυτή τη διαδικασία. Την πρώτη φορά δυστυχώς σε... “εταιρία”, αλλά τη δεύτερη φορά πέτυχα έναν άνθρωπο που με έβλεπε ως ασθενή και όχι ως πελάτη». Η Ναταλία εξηγεί ότι έχει βιώσει τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης 36 φορές, μέσα από φιλικά ή συγγενικά της πρόσωπα. Αυτό που της έκανε εντύπωση είναι η «γεύση» που άφηνε στον κοινωνικό περίγυρο… Ντροπή: «Ντροπή να μιλήσουν επειδή χρειάζονται βοήθεια για να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί και θέλουν να δοκιμάσουν την εξωσωματική. Μια ντροπή που τη γεννάει τις περισσότερες φορές το ίδιο το οικογενειακό περιβάλλον». Εχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που η Ναταλία υποβλήθηκε στην πρώτη της εξωσωματική γονιμοποίηση. Παρ’ όλα αυτά, όμως, βλέπει ότι το ταμπού υπάρχει ακόμα γύρω της. «Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποια που επιλέγει την εξωσωματική για να βιώσει τη μητρότητα θεωρείται ανίκανη, τουλάχιστον στις μικρές κοινωνίες. Μια τέτοια γυναίκα που πρέπει να έχει την αμέριστη στήριξη των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω της», αναφέρει. Κάτοικος Πύργου, η Ναταλία αποφάσισε να πάει στην Αθήνα για να μπορέσει να κάνει την πολυπόθητη θεραπεία. «Μου έκανε εντύπωση ότι επτά στα 11 κέντρα που επισκέφθηκα είχαν λογιστήριο. Οι οικονομικές διαφορές από γιατρό σε γιατρό ήταν μεγάλες», σημειώνει. Μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια, η Ναταλία χρειάστηκε να αντιμετωπίσει άλλο ένα μεγάλο «θηρίο», τη… γραφειοκρατία ενός δημόσιου αθηναϊκού νοσοκομείου. «Υποτίθεται ότι δεν θα πλήρωνα υπέρογκα ποσά. Οταν πήγα εκεί όμως απογοητεύτηκα, αφού δεν δέχονταν τις εξετάσεις που είχα ήδη κάνει σε ιδιωτικό νοσοκομείο», δηλώνει και συνεχίζει: «Επειδή ήμουν κάτοικος Πύργου, οι γιατροί στην Αθήνα έπρεπε να μου γράψουν τις εξετάσεις προκειμένου να τις κάνω στον Πύργο. Στην πόλη μου, όμως, το νοσοκομείο δεν ήταν αρμόδιο, οπότε χρειάστηκε να πάω στην Πάτρα». Η διαδρομή αυτή επαναλήφθηκε αρκετές φορές και η Ναταλία κατέληξε να ξοδέψει μια ολόκληρη «περιουσία» σε λεωφορεία, ταξί, βενζίνες και εξετάσεις. «Ακόμα θυμάμαι πως όταν ήρθε η πολυπόθητη στιγμή συλλογής σπέρματος, ο σύζυγός μου έπρεπε να πάει σε μία τουαλέτα δημόσια με 22 άτομα να περιμένουν απέξω να έρθει η σειρά τους, αφού δεν υπήρχε άλλη τουαλέτα στον όροφο. Η προσπάθεια όμως για άλλη μια φορά δεν ήταν επιτυχής». Στη συνέχεια, η γυναίκα τα παράτησε. Ωστόσο, παρά την άσχημη εμπειρία που είχε, πιστεύει ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια: «Ηδη η ευαισθητοποίηση γύρω από το θέμα αυτό έχει γίνει μεγαλύτερη και οι κοπέλες που θέλουν να γίνουν μητέρες μπορούν να μάθουν περισσότερα από τις εμπειρίες γυναικών που έχουν δοκιμάσει την εξωσωματική και έχουν δημιουργήσει κάποιο blog στο Διαδίκτυο, όπως το δικό μου».



ΠΗΓΗ .e-typos.com

19 Μαρ 2010

Πασχαλινές διακοπές χωρίς ατυχήματα



Κατά την περίοδο των πασχαλινών εορτών τα σχολεία είναι κλειστά, με αποτέλεσμα τα παιδιά να περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι, όπου και συμβαίνουν πολλά από τα παιδικά ατυχήματα. Για να τα αποφύγουμε, χρειάζεται κατάλληλη υποδομή, καθώς και σωστή επίβλεψη.



• Τοποθετούμε στις μπαλκονόπορτες του σπιτιού μας αυτοκόλλητα στο ύψος των παιδιών μας, ώστε να τις βλέπουν καλύτερα και να αποφεύγονται οι τραυματισμοί από σπασμένα τζάμια, οι οποίοι είναι πάντα σοβαροί έως και θανατηφόροι.



• Δεν αφήνουμε ποτέ μικρά παιδιά χωρίς επίβλεψη στην κουζίνα, όταν βάφουμε τα αυγά και ετοιμάζουμε πασχαλινές λιχουδιές.



• Προσοχή στις λαμπάδες! Να αποφεύγουμε όσες είναι στολισμένες με εύφλεκτα υλικά και να εξηγήσουμε στα παιδιά πως πρέπει να τις κρατάνε. Η φλόγα και το λιωμένο κερί, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα.



• Προσοχή στα βεγγαλικά!!! Πυροτεχνήματα χωρίς ατυχήματα!



• Ιδιαίτερη προσοχή στις ψησταριές και στις σούβλες την Κυριακή του Πάσχα! Τα αναμμένα κάρβουνα και τα πυρωμένα σίδερα αποτελούν αιτία σοβαρών εγκαυμάτων.



• Κρατάμε πάντα τα παιδιά από το χέρι στη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου, όταν βγαίνουμε μαζί τους για ψώνια.



• Να βεβαιωνόμαστε ότι ο τόπος διαμονής μας στις διακοπές, είναι ασφαλής για τα παιδιά μας. Οφείλουμε να προσέξουμε ιδιαιτέρως: μπαλκόνια, παράθυρα, σκάλες, τζάκια και πισίνες, και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Εφόσον υπάρχουν στην περιοχή ποτάμια, πηγάδια, στέρνες και άλλα μέρη αποθήκευσης νερού, να εξηγήσουμε την επικινδυνότητά τους στα παιδιά και να τα αποτρέψουμε να παίζουν δίπλα τους.



• Όταν είμαστε κοντά σε νερό με μικρά παιδιά, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, διότι μπορούν να πνιγούν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και σε ελάχιστα εκατοστά νερού.



• Το Πάσχα είναι μία καλή ευκαιρία να μάθουμε στα παιδιά μας να φοράνε πάντα κράνος ασφαλείας όταν κάνουν ποδήλατο.



• Στις μετακινήσεις με το αυτοκίνητο, τα παιδιά πρέπει πάντα να κάθονται στο πίσω κάθισμα σωστά δεμένα. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων, μπορούν να προτείνουν ποιο είναι το σωστό κάθισμα για κάθε παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του.



• Αρκετά τροχαία ατυχήματα οφείλονται στο ότι τα παιδιά-επιβάτες, ενοχλούν και εκνευρίζουν τους γονείς–οδηγούς. Για να υπάρχει ηρεμία, κυρίως σε μεγάλες διαδρομές, να βεβαιωνόμαστε ότι τα παιδιά στο αυτοκίνητο έχουν κάποια ασφαλή παιχνίδια για να απασχολούνται καθώς και προστασία από τον ήλιο (αντηλιακό κουρτινάκι αυτοκινήτου). Πρέπει επίσης να προγραμματίζονται κάποιες στάσεις, για να μπορούν τα παιδιά να κινηθούν εκτός αυτοκινήτου, ώστε στη συνέχεια να είναι ήρεμα κατά τη διαδρομή.



• Εάν τα παιδιά μας απαιτούν την προσοχή μας, σταματάμε προσεκτικά σε ασφαλές σημείο του δρόμου, πριν ασχοληθούμε μαζί τους.



• Ποτέ να μην καθόμαστε πίσω με το παιδί στην αγκαλιά μας, έστω και αν έχουμε δεθεί. Σε περίπτωση ατυχήματος, το παιδί λειτουργεί σαν αερόσακος.



Πηγή: www.mammycool.gr

Μελέτη PROGRESS: Η παιδική παχυσαρκία «κάνει» διακρίσεις...



Στη προσπάθεια διερεύνησης της επιρροής του κοινωνικοοικονομικού status στη παιδική παχυσαρκία και στη διαμόρφωση διατροφικών συνηθειών, το Ελληνικό Ινστιτούτο Διατροφής (ΕΙΔ) διεξήγαγε τη μελέτη Progress σε 2.233 παιδιά ηλικίας 7-14 ετών, μαθητές πρότυπων ιδιωτικών σχολείων.

Οι διαιτολόγοι - διατροφολόγοι του ΕΙΔ, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Σκέφτομαι και Τρώω» που τέλεσε υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, επισκέφθηκαν 12 ιδιωτικά σχολεία της Αττικής, συζήτησαν με τα παιδιά για το μείζον θέμα της ισορροπημένης διατροφής, έκαναν διαδραστικές παρουσιάσεις και συνέλεξαν στοιχεία τα οποία και ανέλυσε η εταιρία Tradelink Reputation Research & Consultancy.



Οι μαθητές των 12 αυτών ιδιωτικών σχολείων, διαμένουν σε περιοχές της Αττικής που χαρακτηρίζονται ζώνες με υψηλό κοινωνικοοικονομικό καθεστώς, σύμφωνα με το χάρτη κοινωνικο-επαγγελματικής τυπολογίας περιοχών κατοικίας, του Εργαστηρίου Χωρικής Ανάλυσης και Θεματικής Χαρτογραφίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ευρήματα

Ποσοστό της τάξεως του 19% φάνηκε να έχει πρόβλημα με το βάρος του, περίπου δηλαδή 1 στα 5 παιδιά. Το ποσοστό αυτό είναι σαφέστατα χαμηλότερο από αυτό που υποδεικνύουν άλλες μελέτες, στις οποίες το δείγμα δεν αναφέρεται εξειδικευμένα σε παιδιά υψηλότερου κοινωνικοοικονομικού status.



«Είναι γνωστό πως το κοινωνικοοικονομικό status συνδέεται με την υγεία και επηρεάζει έντονα τις διατροφικές συνήθειες» σχολίασε ο πρόεδρος του ΕΙΔ κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Χαράλαμπος Γεωργακάκης και συνέχισε «Από τη μελέτη φάνηκε ξεκάθαρα πως παιδιά υψηλότερου κοινωνικοοικονομικού status παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας και υπέρβαρου σε σχέση με το μέσο όρο».

Το 65% των κοριτσιών βρέθηκε με φυσιολογικό βάρος, το 8% υπέρβαρο και μόλις το 2% παχύσαρκο. Αντίστοιχα, 58% των αγοριών βρέθηκε με φυσιολογικό βάρος, το 18% υπέρβαρο και το 9% παχύσαρκο.



Σημαντικό είναι επίσης να τονισθεί πως στη συγκεκριμένη μελέτη εμφανίζονται αυξημένα ποσοστά παιδιών με βάρος χαμηλότερο του φυσιολογικού. Πιο συγκεκριμένα στα αγόρια, το 10% παρουσιάζεται λιποβαρές, ενώ για τα κορίτσια το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 16%. «Το γεγονός αυτό πιθανώς να οφείλεται στην αυξημένη ανησυχία των κοριτσιών υψηλότερου κοινωνικοοικονομικού status, για «κομψή» σιλουέτα και άψογη εικόνα», σχολίασε ο πρόεδρος του ΕΙΔ.

Εντυπωσιακό αλλά απολύτως συναφές με τα χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, ήταν επίσης και το γεγονός πως το 93% των παιδιών της μελέτης, δήλωσαν ότι έχουν λάβει ενημέρωση σχετικά με το τι διατροφή πρέπει να ακολουθούν.



«Ως αποτέλεσμα αυτής της ενημέρωσης τα περισσότερα παιδιά καταναλώνουν 3 έως 5 γεύματα ημερησίως, ενώ παράλληλα τα 3/4 των παιδιών που έλαβαν μέρος στη μελέτη δεν παραλείπουν το πρωινό τους γεύμα, μια συνήθεια πολύ σημαντική για την επίτευξη μιας ισορροπημένης διατροφής», σχολίασε ο αντιπρόεδρος του ΕΙΔ κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Κωνσταντίνος Ξένος. Στο πρωινό γεύμα, πρώτη θέση κατέχουν το γάλα (το 83% των παιδιών), τα δημητριακά πρωινού (το 66% των παιδιών) και το ψωμί ή οι φρυγανιές με μέλι ή μαρμελάδα (το 42% των παιδιών). Οι εν λόγω επιλογές συμβάλλουν στη πρόσληψη σημαντικών ποσών ασβεστίου και ενέργειας που χρειάζεται το παιδί, τόσο για την ανάπτυξη του, όσο και για τις πρωινές του δραστηριότητες, πνευματικές και σωματικές.



Στο σχολικό σνακ συναντάμε επιλογές, όπως είναι το σάντουιτς από το σπίτι (58%) και λιγότερο από την καντίνα του σχολείου (35%), καθώς και το κουλούρι Θεσσαλονίκης (46%). Στο γεύμα αυτό δεν λείπουν και επιλογές αμφίβολης θρεπτικής αξίας, όπως είναι η έτοιμη τυρόπιτα-πίτσα-πεϊνιρλί (38%).

Η επιλογή των φρούτων δεν φαίνεται να έχει την τιμητική της στο σχολείο (16%), αποδεικνύοντας δυστυχώς, πως παρόλο τα λεγόμενα των ειδικών, το κολατσιό-φρούτο δεν θεωρείται «in»... Τέλος τα πατατάκια και τα γαριδάκια αποτελούν ένα πολύ μικρό κομμάτι της διατροφής στο σχολείο (13%).



Στο απογευματινό σνακ και σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στο σχολείο, η κατανάλωση φρούτων θριαμβεύει με ποσοστό 79%... παράλληλα και σχετικά πάντα με το απογευματινό, συχνή κατανάλωση παρουσιάζουν το γιαούρτι (41%), ο χυμός φρούτων (48%) και το σπιτικό τοστ (20%). Επιλογές όπως τα πατατάκια και τα γαριδάκια αφορούν και πάλι μικρό ποσοστό (18%).

Η μελέτη επιβεβαιώνει και παλαιότερες τοποθετήσεις ειδικών, ότι τα παιδιά με υψηλότερο κοινωνικοοικονομικό status επιλέγουν ενδιάμεσα γεύματα (δεκατιανό-απογευματινό) υψηλότερης διαθρεπτικής αξίας.



Σχετικά με το σχολικό σνακ, φαίνεται ότι παράλληλα με την αύξηση της ηλικίας και την μετάβαση του παιδιού από το δημοτικό στο γυμνάσιο, η συχνότητα κατανάλωσης ενός σνακ παρασκευασμένου από το σπίτι, μειώνεται. Παράλληλα αυξάνεται η κατανάλωση έτοιμων τροφίμων όπως τα κρουασάν, τα ντόνατς, οι τυρόπιτες, οι πίτσες ή ακόμα και τα σάντουιτς από την καντίνα του σχολείου. Το γεγονός αυτό παρατηρείται κυρίως στα αγόρια, παρά στα κορίτσια.

«Αναμφισβήτητα το γεγονός αυτό συνδέεται με την προσπάθεια του παιδιού για ένταξη στη σχολική «παρέα», ένα κοινωνικό σύνολο που συχνά «αποδοκιμάζει» αυτόν που επιλέγει ένα σπιτικό σνακ και συνεπώς απαιτείται εντονότερη προσπάθεια ενημέρωσης για τη μείωση του φαινομένου αυτού...», τόνισε ο αντιπρόεδρος του ΕΙΔ κ. Ξένος.

Συχνότητα κατανάλωσης τροφίμων

Ως προς την συχνότητα κατανάλωσης συγκεκριμένων τροφών, το 19% των παιδιών δήλωσαν πως δεν τρώνε ποτέ γιαούρτι, ενώ το 31% δήλωσαν ότι τρώνε καθημερινά τυρί...



Παρόλο λοιπόν τις καλύτερες διατροφικές γνώσεις που μπορεί να έχουν παιδιά υψηλότερου κοινωνικοοικονομικού status, η ανάγκη για περαιτέρω ενημέρωση εξακολουθεί να είναι μείζονος σημασίας...

Το γιαούρτι σε αντίθεση με το τυρί είναι μια επιλογή με λιγότερα κορεσμένα λιπαρά (συγκρίνοντας πάντα είδη τυριών και γιαουρτιών τόσο από πλήρες γάλα, όσο και από ημιαποβουτυρωμένο) και πολύ λιγότερο νάτριο. Τόσο τα κορεσμένα λιπαρά όσο και το νάτριο, αποτελούν συστατικά διατροφής που επιβάλλεται να μειώσουμε, στη σύγχρονη, «Δυτικού» τύπου διατροφή.



Επίσης το 55% των παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, ανέφερε πως δεν καταναλώνει λαχανικά καθημερινά, αναδεικνύοντας την ανάγκη για ενίσχυση των συστάσεων κατανάλωσης λαχανικών σε ημερήσια βάση. Τα λαχανικά αποτελούν ολιγοθερμιδικές επιλογές και είναι πλούσια σε φυτοχημικά συστατικά με αποδεδειγμένα ευεργετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό, ενώ παράλληλα αποτελούν και εξαιρετική πηγή φυτικών ινών.

Διατροφικές συνήθειες

7 στα 10 παιδιά καταναλώνουν τουλάχιστον 2 ποτήρια ή και περισσότερα γάλα καθημερινά, καλύπτοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος των καθημερινών τους αναγκών σε ασβέστιο και βιταμίνη D.



Περισσότερο από το 1/4 των παιδιών της μελέτης (28%) δηλώνει ότι καταναλώνει 1 ή και κανένα φρούτο ημερησίως και σε συνδυασμό με το 55% των παιδιών που δεν καταναλώνουν λαχανικά καθημερινά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η εθνική καμπάνια που ξεκίνησε πριν από χρόνια για την ενίσχυση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών (κατανάλωσε 5 την ημέρα - μερίδες φρούτων και λαχανικών) και σταμάτησε ανεξήγητα σε λίγους μήνες, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία...

Παιδιά που ασκούνται συστηματικά καταναλώνουν περισσότερο γάλα καθημερινά, συγκριτικά με παιδιά που δεν ασκούνται. Σύμφωνα με τους αριθμούς, το 76% των παιδιών που ασκούνται καθημερινά καταναλώνουν 2 ή περισσότερα ποτήρια γάλα καθημερινά, ενώ για τα παιδιά που δεν ασκούνται, μόλις το 57% αυτών ξεπερνούν τα 2 ποτήρια γάλα ημερησίως.



Το 91% των παιδιών δηλώνει ότι καταναλώνει το μεσημεριανό γεύμα (το κυρίως γεύμα της ημέρας) στο σπίτι, ενώ λιγότερα από τα μισά παιδιά (το 49%) δηλώνουν ότι τρώνε μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια στο τραπέζι το μεσημέρι. Ο σύγχρονος και συχνά εξαντλητικός ρυθμός ζωής έχει αποδιοργανώσει τον οικογενειακό ιστό, με αποτέλεσμα το παιδί από μικρή κιόλας ηλικία να τρώει χωρίς την παρουσία της οικογένειας του.

Σωματική δραστηριότητα

Το 95% των παιδιών δηλώνει ότι του αρέσει αρκετά ή πολύ η άσκηση γενικά. Παραταύτα μόλις το 28% των παιδιών που έλαβαν μέρος στη μελέτη δηλώνει ότι ασκείται συστηματικά για περισσότερο από 30 λεπτά καθημερινά...



«Διαπιστώνουμε δηλαδή πως παρόλο που τα παιδιά αγαπούν τη γυμναστική, λίγα είναι αυτά που πραγματικά βρίσκουν χρόνο ή και ευκαιρία για να ασκηθούν συστηματικά», σχολίασε ο γενικός γραμματέας του ΕΙΔ κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Γιάννης Χρύσου και συνέχισε «Οι οικογένειες με υψηλότερο κοινωνικοοικονομικό status «πιέζουν» από μικρή ηλικία τα παιδιά για καλύτερες μαθητικές επιδόσεις και δίνουν προτεραιότητα σε εκμάθηση ξένων γλωσσών και άλλων «εφοδίων», με συνέπεια τον ελάχιστο χρόνο για σωματική δραστηριότητα...».

Τα αγόρια και τα παιδιά του δημοτικού φαίνεται να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο, σε καθημερινή βάση, για την άσκηση. Τέλος μόνο το 37% των παιδιών δηλώνει ότι αθλούνται και οι δύο γονείς του. Το 15% δηλώνει ότι ασκείται συστηματικά μόνο ή μητέρα του και το 19% μόνο ο πατέρας του.



«Το ΕΙΔ έχει επανειλημμένα τονίσει την αναγκαιότητα του καλού παραδείγματος από τους γονείς», αναφέρει ο κ. Χρύσου και προτείνει: «Ως γονέας αλλά και ως πρότυπο πρέπει να κάνετε την φυσική δραστηριότητα μία συνήθεια για τα παιδιά σας. Ξεκινήστε με την προσωπική σας φυσική δραστηριότητα, δίνοντας το καλό παράδειγμα. Παρουσιάστε τους την μεγάλη ευεξία που σας προσφέρει. Στην συνέχεια κινηθείτε μαζί με τα παιδιά σας -η τακτική αυτή σας προσφέρει και πιο ουσιαστικό χρόνο με αυτά ενώ παράλληλα σας βοηθά να αντιμετωπίσετε το άγχος της καθημερινότητας περισσότερο αποδοτικά».

Η θέση του ΕΙΔ για την μελέτη Progress

Η μελέτη Progress του ΕΙΔ αναδεικνύει τη συσχέτιση του κοινωνικοοικονομικού status με τη παιδική παχυσαρκία και τη διαμόρφωση διατροφικών συνηθειών. Ατομα παιδικής, προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας υψηλού κοινωνικοοικονομικού status, έχουν υιοθετήσει καλύτερες διατροφικής συνήθειες με αποτέλεσμα και χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης παχυσαρκίας. Στη προσπάθεια μείωσης του φαινομένου της παιδικής παχυσαρκίας συνολικά, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στη διατροφική εκπαίδευση παιδιών χαμηλότερου κοινωνικοοικονομικού status, κάτι που αποτελεί και σημαντικό μελλοντικό στόχο του Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής.



Πηγή: yourbaby.gr

18 Μαρ 2010

Διάγνωση: Επιληψία



Η επιληψία είναι μια σοβαρή ασθένεια, για την οποία υπάρχει άγνοια και θεωρείται από πολλούς ένα ταμπού. Καλό θα ήταν να γνωρίζετε τι ακριβώς είναι, πως γίνεται η διάγνωση και τις θεραπείες δίνονται, σε μικρούς και μεγάλους ασθενείς.





Τι είναι η επιληψία;

Η λέξη "επιληψία" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από την Ιπποκράτη (460-357 π.Χ.) και σημαίνει την αιφνίδια κατάληψη.

Η ιδέα ότι ο επιληπτικός καταλαμβάνεται από υπερφυσικές θεϊκές ή δαιμόνιες δυνάμεις, έκανε τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η επιληπτική κρίση ήταν ένας κακός οιωνός. Έτσι, η επιληπτική κρίση εμφανιζόμενη σαν προσωποποίηση του κακού, ενέπνευσε ορισμένες θρησκευτικές κινήσεις και σε άλλες περιπτώσεις, επειδή έχει στοιχεία δύναμης και φαντασίας, θεωρήθηκε ένδειξη εξουσίας (πχ Ναπολέων) και δημιουργικής ικανότητας (πχ Ντοστογιέφσκι, Μπετόβεν).

Σήμερα γνωρίζουμε ότι επιληψία ειναι η τάση που έχουν ορισμένα άτομα να παρουσιάζουν σπασμούς ή κρίσεις ή επεισόδια. Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 50 εκατομμύρια άτομα με επιληψία (40 εκατομμύρια στις αναπτυσσόμενες χώρες και 10 εκατομμύρια στις αναπτυγμένες χώρες). Δεν είναι νοητική ασθένεια και στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται επιτυχώς με φάρμακα.

Το κενό θεραπείας στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι 80%. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 100.000 άτομα με επιληψία.

Οι επιληπτικές κρίσεις, είναι αποτέλεσμα ξαφνικών συνήθως σύντομων διαδοχικών βιοηλεκτρικών εκκενώσεων μιας ομάδας εγκεφαλικών κυττάρων (νευρώνων) που προκαλούν διάφορες αφαιρέσεις, κινήσεις, συσπάσεις, συμπεριφορές, αισθήσεις και συγκινήσεις. Εκφορτίσεις που αφορούν ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου εκδηλώνονται σε ένα τμήμα του σώματος μας με εστιακές κρίσεις/φαινόμενα και χαρακτηρίζουν τις εστιακές επιληψίες. Εκφορτίσεις που διεγείρουν ταυτόχρονα όλο τον εγκέφαλο είναι γενικευμένες από την αρχή και χαρακτηρίζουν τις γενικευμένες επιληψίες.

Το επιληπτικό σύνδρομο, ο συνδυασμός κλινικών και ηλεκτροεγκεφαλογραφικών δεδομένων που μαζί με το αιτιολογικό υπόστρωμα και την ηλικία αποτελούν μια ξεχωριστή ομάδα.

Έτσι με την αναγνώριση ενός συνδρόμου γνωρίζουμε: την αιτιολογία, την κατάλληλη θεραπεία, την πρόγνωση και την ύπαρξη ή όχι κατάλληλου υλικού για γενετικές μελέτες.

Υπάρχουν πολλά είδη εστιακών και γενικευμένων επιληψιών, επιληπτικών συνδρόμων ή σπασμών. Άλλα σύνδρομα είναι ιδιοπαθή (υπάρχει κληρονομική προδιάθεση, δεν υπάρχει αιτία), άλλα είναι ιδιοπαθή και καλοήθη (φεύγουν με την πάροδο του χρόνου), άλλα είναι συμπτωματικά (ανευρίσκεται αιτία) ή πιθανόν συμπτωματικά.



Διάγνωση.

Η ποικιλομορφία έκφρασης των επιληψιών χρειάζεται να αξιολογηθεί και να ταξινομηθεί σωστά πριν την έναρξη οποιασδήποτε θεραπείας. Η σωστή ταξινόμηση γίνεται με τη βοήθεια λεπτομερών βιντεοπολυγραφικών ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων και βοηθάει στη σωστότερη θεραπεία και πρόγνωση καθώς και στην επιλογή υλικού για γενετικές μελέτες.

Η πρόγνωση των επιληψιών στα παιδιά είναι καλή, μια που το 80% τελικά θα απαλλαγεί από τις κρίσεις. Βασικός στόχος των επιληπτολόγων είναι η αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των ατόμων με επιληψία, με την ανακάλυψη αποτελεσματικών αντιεπιληπτικών φαρμάκων-ΑΕΦ-με λίγες ανεπιθύμητες ενέργειες, ιδίως όσον αφορά στις γνωστές λειτουργίες. Παρ' όλα αυτά, ένα ποσοστό μικρότερο του 15% αυτών που θα πάρουν χρόνια φαρμακευτική αγωγή, παρουσιάζει ανθεκτικές στη θεραπεία κρίσεις και μπορεί να ωφεληθεί από τη χειρουργική επέμβαση.



Θεραπεία.

Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα είναι αποδεδειγμένα η αποτελεσματικότερη θεραπεία για τον έλεγχο των κρίσεων. Για την καλύτερη επιτυχία χρειάζεται η λήψη του σωστού φαρμάκου και στη σωστή δόση. Εάν παρόλα αυτά οι κρίσεις δεν ελέγχονται, η εκ νέου παραπομπή σε κέντρο επιληψίας ειναι απαραίτητη για την ανακάλυψη των αιτιών της αποτυχίας που μπορεί να απαιτήσουν και χειρουργική επέμβαση.



Τα συνηθέστερα αίτια είναι:

  • Η μη συμμόρφωση στη θεραπεία.

  • Η μη λήψη των φαρμάκων λόγω παρενεργειών.

  • Η θεραπεία να είναι ακατάλληλη για το είδος των κρίσεων.

  • Η λάθος διάγνωση.

Η μέση αναλογία της ενεργού επιληψίας (δηλ. συνεχιζόμενες επιληπτικές κρίσεις και ανάγκη θεραπείας) είναι περίπου 7 ανά 1000 άτομα του γενικού πληθυσμού. Έτσι, 40-45 εκατομμύρια άτομα στον κόσμο έχουν επιληψία σε οποιαδήποτε δοθείσα στιγμή (35 εκ. στις αναπτυσσόμενες χώρες, 10 εκ. στις αναπτυγμένες χώρες). Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 100.000 άτομα με επιληψία. Το 80% των ατόμων με επιληψία στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν λαμβάνει καμία αντιεπιληπτική αγωγή. Οποιαδήποτε και αν είναι η αιτία, η πραγματικότητα παραμένει η ίδια: ο κίνδυνος τραυματισμού και του ξαφνικού απροσδόκητου θανάτου από τις κρίσεις είναι υψηλός.

Ο κίνδυνος τραυματισμού εξαρτάται από το είδος της κρίσης και αφορά κυρίως τις κρίσεις εκείνες κατά τις οποίες παρουσιάζεται απώλεια των αισθήσεων χωρίς προειδοποίηση και πτώση στο έδαφος με ή χωρίς σπασμούς. Ο κίνδυνος του ξαφνικού απροσδόκητου θανάτου ποικίλλει. Παράγοντες αυξημένου κινδύνου είναι: νεαροί ενήλικες, γενικευμένες τονικοκλονικές κρίσεις, νυκτερινές κρίσεις, απότομες και γρήγορες αλλαγές των φαρμάκων και οι αρρύθμιστες κρίσεις. Ο κίνδυνος στα άτομα υψηλού κινδύνου είναι 1:100, ενώ στο γενικό πληθυσμό 1:1000 (παρόμοιος του κινδύνου από 10 τσιγάρα ημερησίως). Ξαφνικοί θάνατοι σε παιδιά κάτω των 16 ετών συμβαίνουν σπάνια, κυρίως σε παιδιά που έχουν και άλλα νευρολογικά ελλείματα.



Τι πρέπει να γνωρίζουν τα άτομα με επιληψία.

  • Να ακολουθούν τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

  • Να αναφέρουν στον γιατρό τυχόν παρενέργειες από τα φάρμακα.

  • Να μη διακόπτουν απότομα τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.

  • Να ζουν φυσιολογική ζωή. Ανάλογα με τον έλεγχο αλλά και το είδος των κρίσεων μπορεί να υπάρχουν ειδικοί περιορισμοί.

Τι πρέπει να αποφεύγουν τα άτομα με επιληψία.

  • Να κάνουν μπάνιο με κλειστή πόρτα.

  • Να κολυμπούν μόνοι τους.

  • Να οδηγούν αυτοκίνητο εάν δεν έχουν ρυθμιστεί απόλυτα οι κρίσεις τους.

  • Να αποφεύγουν ορισμένες δραστηριότητες (πχ υποβρύχιο ψάρεμα) και επαγγέλματα (πχ οικοδόμος, οδηγός λεωφορείου, αεροπόρος).

Πρώτες βοήθειες.

Τι πρέπει να ξέρουμε όλοι μας όταν δούμε ένα άτομο να κάνει μια επιληπτική κρίση με σπασμούς:

  • Να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να καθησυχάσουμε όσους βρίσκονται κοντά και αφήσουμε την κρίση να εξελιχθεί χωρίς να προσπαθήσουμε να τη σταματήσουμε.

  • Να χρονομετρήσουμε την κρίση.

  • Να απομακρύνουμε αντικείμενα που μπορεί να προκαλέσουν τραύματα. Να χαλαρώσουμε τα ρούχα, να βγάλουμε τα γυαλιά ή την οδοντοστοιχία, αν φοράει.

  • Να βάλουμε κάτι μαλακό κάτω από το κεφάλι ή ένα σακάκι.

  • Να γυρίσουμε  (μετά την κρίση) τον ασθενή σε πλάγια θέση για να μην καταπιεί ενδεχόμενα εμέσματα.

  • Να παραμείνουμε για 15-20 λεπτά της ώρας και να ελέγξουμε την αναπνοή και το χρώμα του.

  • Να προσφερθούμε να καλέσουμε ένα ταξί, συγγενή ή φίλο για να βοηθήσουν το άτομο να πάει σπίτι αν φαίνεται μπερδεμένο ή αν δεν μπορεί να πάει σπίτι μόνος του.

  • Να δειξουμε κατανόηση μετά την κρίση.

  • Δεν χρειάζεται να καλέσουμε για ασθενοφόρο εκτός εάν το άτομο έχει τραυματιστεί, η κύρια κρίση διαρκεί πάνω από 5 λεπτά ή εάν η κρίση επαναληφθεί ή εάν υπάρχει πρόβλημα με την αναπνοή του.

  • Η αναπνοή σχεδόν πάντα επανέρχεται αυτόματα μετά από μια κρίση. Αν ο ασθενής δεν αναπνέει, αυτό σηματοδοτεί επιπλοκή της κρίσης. Το βλέπουμε όταν υπάρχει έλλειψη δυνατότητας αναπνοής, καρδιακή προσβολή ή χτύπημα στον λαιμό. Σε αυτές τις ασυνήθιστες περιστάσεις πρέπει να αρχίσει αμέσως CPR (καρδιοαναπνευστική ανάνηψη). Αν υπάρχουν επαναλαμβανόμενες κρίσεις ή μια κρίση διαρκέσει πάνω από 5 λεπτά, το άτομο πρέπει να έχει άμεση ιατρική βοήθεια. Επαναλαμβανόμενες ή παρατεταμένης διάρκεις κρίση μπορεί να είναι status epilepticus (κρίσεις που δεν σταματούν), που απαιτεί επείγουσα ιατρική βοήθεια.

Τι δεν πρέπει να κάνουμε.

  • Να μετακινήσουμε το άτομο, εκτός αν κινδυνεύει.

  • Να περιορίσουμε τις κινήσεις.

  • Να προσπαθήσουμε να ανοίξουμε το στόμα.

  • Να προσπαθήσουμε να βάλουμε κάποιο αντικείμενο στο στόμα.

  • Να του δώσουμε κάτι να πιει.

  • Να προσπαθήσουμε να κάνουμε τεχνητή αναπνοή εκτός από την σπάνια περίπτωση που ο ασθενής δεν αναπνέει μετά την κρίση.

Πηγή: περιοδικό "Όλα για το παιδί"

16 Μαρ 2010

Πως να διώξετε τις πρώτες αδιαθεσίες



Πολλές φορές την χαρά που φέρνει η είδηση της εγκυμοσύνης διαδέχεται ο φόβος και η ταλαιπωρία από τις εκνευριστικές αδιαθεσίες, που αρχίζουν από τις πρώτες κιόλας ημέρες της κύησης και διαρκούν μέχρι και την 14η εβδομάδα. Οι ζαλάδες, οι ναυτίες και οι εμετοί φέρνουν συχνά την έγκυο σε δύσκολη θέση και κάνουν τη ζωή της μαρτύριο, ιδιαίτερα όταν εργάζεται! Τα αίτια της αδιαθεσίας αυτής ακόμα οι επιστήμονες δεν έχουν ανακαλύψει που οφείλονται.



Αρκετοί υποστηρίζουν ότι οφείλονται σε μια ψυχολογική τάση απόρριψης, ιδιαίτερα όταν η γυναίκα δεν επιθυμούσε να μείνει έγκυος, όπως είπε στον «Ε.Τ.» ο γυναικολόγος Βαγγέλης Γκικόντε:

«Εάν δεχτούμε αυτή τη θεωρία, τότε πρέπει το ζευγάρι να έχει συζητήσει και να έχει προγραμματίσει καλά το χρόνο που επιθυμούν να γίνουν γονείς» εξήγησε ο γιατρός.



Η αδιαθεσία μπορεί να είναι αναπόφευκτη, όμως υπάρχουν κάποια μικρά μυστικά που μπορούν να βοηθήσουν την έγκυο να υποστεί πιο ήπια τις εκνευριστικές αδιαθεσίες.

Η διατροφή έχει πολύ μεγάλη σημασία για την οργανική αλλά και ψυχολογική κατάσταση της εγκύου, όπως είπε στον «Ε.Τ.» ο γυναικολόγος κ. Γκικόντε: «Πρώτα από όλα πρέπει να εξετάσουμε και να διαπιστώσουμε ότι οι εμετοί δεν οφείλονται σε οργανικούς λόγους π.χ. έλκος». Η έγκυος πρέπει να αποφεύγει τα λίπη, τα γλυκά και τα πολλά νερά: «Η διατροφή της πρέπει να είναι στεγνή, χωρίς πολλές σούπες και σάλτσες, που φουσκώνουν το στομάχι και δημιουργούν ξινίλες. Βέβαια, πρώτα απ' όλα πρέπει να έχει συνεννοηθεί με το γιατρό της και, ανάλογα, τι θα της πει να τρώει, θα κανονίσει η ίδια τη διατροφή της. Αυτό πρέπει να γίνει οπωσδήποτε γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να πάθει αφυδάτωση και τότε η κατάσταση θα είναι πολύ πιο σοβαρή».



Η έγκυος θα πρέπει να διαγράψει το ψωμί και να τρώει φρυγανιές και στεγνά μπιφτέκια:

«Το στομάχι της θα είναι ελαφρύ και η αδιαθεσία της δεν θα είναι έντονη. Επίσης πρέπει να πίνει χυμούς από φρούτα όχι όμως πάρα πολλά, και να προτιμάει το κοτόπουλο, το ψάρι, τις φυτικές ίνες περισσότερο από το κρέας» είπε στον «Ε.Τ.» ο γυναικολόγος. «Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να πάρει παραπάνω κιλά από αυτά που αναλογούν σε κάθε εγκυμοσύνη, που είναι περίπου δέκα».



Υπάρχουν και σπάνιες περιπτώσεις που η έγκυος κάνει πολύ συχνά εμετό κάθε ημέρα: «Αυτό είναι επικίνδυνο, ιδιαίτερα εάν ξεπερνάει τις δέκα φορές την ημέρα» είπε ο κ. Γκικόντε, που είναι ο πρώτος γιατρός στον κόσμο που έδωσε σε μια σπάνια περίπτωση το φάρμακο ON-DANSETRON, που συνήθως το δίνουν σε ασθενείς με καρκίνο, που λόγω της χημειοθεραπείας κάνουν πολύ συχνά εμετό. Την παρακάτω περίπτωση αναφέρει δημοσίευμα του Ιατρικού Περιοδικού «THE LANCET» στις 14 Νοεμβρίου του 1992.



«Η γυναίκα αυτή έκανε 16 φορές περίπου εμετό την ημέρα. Η περίπτωσή της ήταν πολύ σοβαρή και της δίναμε για ένα μήνα Primperan ή Vomex, όμως χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Είμαστε έτοιμοι να της κάνουμε έκτρωση γιατί κινδύνευε μέχρι και η ζωή της. Της έδωσα το ON-DANSETRON.



Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά. Την πρώτη ημέρα έκανε μόνο μια φορά εμετό ενώ τις υπόλοιπες δεν έκανε, μέχρι που γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Αυτή η περίπτωση ήταν το πρώτο βήμα για να αρχίσει παγκόσμια έρευνα.



Έχω πάρει γράμματα από γιατρούς της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Αργεντινής που έδωσαν αυτό το φάρμακο και είχαν εξαιρετικά αποτελέσματα.



Πρέπει όμως να τονισθεί ότι βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο και ότι καμία έγκυος δεν πρέπει να προμηθευτεί το φάρμακο εάν δεν της χορηγηθεί από τον προσωπικό της γιατρό που την παρακολουθεί και γνωρίζει την περίπτωσή της» είπε ο γυναικολόγος Βαγγέλης Γκικόντε.



Πηγή: diagnostiki.gr

12 Μαρ 2010

Είναι ο παιδίατρος μου φιλιικός με το θηλασμό;



Πολλές φορές οι μητέρες αναρωτιούνται πως μπορούν να είναι σίγουρες για εάν ο παιδίατρος τους είναι φιλικός και αρκετά ενημερωμένος για τον μητρικό θηλασμό....

Και συχνά χρειάζονται την υποστηρικτική στάση ενός παιδιάτρου φιλικού προς το θηλασμό. Ο δόκτωρ Τζακ Νιούμαν, Καναδός παιδίατρος με εξειδίκευση σε θέματα μητρικού θηλασμού, συμβουλεύει τις μητέρες:





Όταν επισκέπτεστε τον γιατρό σας, κοιτάξτε γύρω σας για στοιχεία ότι το περιβάλλον είναι "φιλικό προς τα βρέφη και το θηλασμό":

  • Βλέπετε φωτογραφίες με θηλάζουσες μητέρες και ενημερωτικό υλικό για τις συναντήσεις του Συνδέσμου Θηλασμού; Ή μήπως υπάρχει διαφημιστικό υλικό από εταιρείες βιομηχανικού (τεχνητού) βρεφικού γάλακτος; (αφίσες, στυλό, σημειωματάρια, δωρεάν δείγματα);

  • Υπάρχουν άλλες μητέρες που θηλάζουν στην αίθουσα αναμονής;

  • Σας προσφέρουν πληροφορίες για το θηλασμό, στοιχεία ειδικευμένων επαγγελματιών θηλασμού και προγράμματα για τις συναντήσεις του Συνδέσμου Θηλασμού;

  • Σας προσφέρεουν φυλλάδια ή βίντεο με θέμα το θηλασμό ή μήπως σας δίνουν δωρεάν δείγματα βιομηχανικού (τεχνητού) βρεφικού γάλακτος;

  • Συζητάτε με το γιατρό σας για το πως μπορείτε να κάνετε μια καλή αρχή με το θηλασμό και πως μπορείτε να συνεχίσετε με επιτυχία;

  • Σας προσφέρουν πληροφορίες για αξιόπιστα βιβλία για το θηλασμό;

Προσέξτε τις ενδείξεις ότι ένας γιατρός δεν είναι φιλικός με το θηλασμό:

  • Σας δίνει δείγματα βιομηχανικού (τεχνητού) βρεφικού γάλακτος ή έντυπα μιας ή περισσότερων εταιρειών ενόσω είστε ακόμη έγκυος ή μόλις γεννήσετε;

  • Σας συστήνει μια συγκεκριμένη μάρκα βιομηχανικού (τεχνητού) βρεφικού γάλακτος ως την καλύτερη.

  • Σας λέει ότι ο θηλασμός και το τάισμα με βιομηχανικό (τεχνητό) βρεφικό γάλα είναι σχεδόν το ίδιο;

  • Σας λέει ότι δεν είναι απαραίτητο να θηλάσετε αμέσως μετά τον τοκετό, που θα είστε κουρασμένη γιατί τότε έτσι κι αλλιώς τα μωρά δεν δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον;

  • Σας λέει ότι η "σύγχυση θηλών" δεν είναι κάτι πραγματικό και ότι είναι καλό να ξεκινήσετε νωρίς να ταϊζετε το μωρό με μπουκάλι ώστε να συνηθίσει τις τεχνητές θηλές;

  • Σας προτρέπει να διακόψετε το θηλασμό όταν είστε άρρωστη ή το μωρό σας είναι άρρωστο, όταν χρειάζεστε φάρμακα ή ιατρικές εξετάσεις;

  • Δείχνει έκπληξη όταν μαθαίνει ότι το έξι μηνών μωρό σας θηλάζει ακόμα;

  • Σας λέει ότι μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία του μωρού (έξι μηνών, δώδεκα μηνών, οποτεδήποτε) το μητρικό γάλα δεν έχει πια αξία;

  • Σας λέει ότι δεν πρέπει να επιτρέπετε στο μωρό σας να αποκοιμιέται στο στήθος;

  • Σας προτρέπει να αφήσετε το νοσηλευόμενο μωρό σας μόνο του στο νοσοκομείο προκειμένου να γυρίσετε στο σπίτι σας να ξεκουραστείτε;

Αν η απάντηση είναι θετική για κάποιο από αυτά τα πεδία, αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες. Ζητήστε μια δεύτερη γνώμη-και αναζητήστε έναν επαγγελματία ειδικευμένο στο θηλασμό.



Πηγή: περιοδικό 0-6 (www.breastfeedin-gonline.com)

9 Μαρ 2010

Βάλτε χρώμα στη ζωή του.



Τα χρώματα φέρνουν χαρά, δημιουργούν ευφορία, τονώνουν, ξεκουράζουν, γεννούν διάθεση για δημιουργία, αναπτύσσουν τον εγκέφαλο των παιδιών μας. Ας αφήσουμε τα παιδιά αμς να μάθουν τον κόσμο μέσα από τη μαγεία των χρωμάτων και ας τους χαρίσουμε έναν κόσμο χρωματιστό και χαρούμενο.





Χρώμα στο δωμάτιο.

Βάφουμε το δωμάτιο σε έντονα χρώματα. Τολμάμε τα έντονα χρώματα χωρίς να κάνουμε υπερβολές, καθώς υπάρχουν και αυτά που δεν ενδείκνυνται για υπνοδωμάτια, όπως το έντονο κόκκινο, για παράδειγμα, που τονώνει, αλλά κουράζει. Δοκιμάστε τα ήρεμα πράσινα, τα χαλαρωτικά μπλε, τα παιχνιδιάρικα πορτοκαλί. Προσοχή μόνο χρειάζεται στο να επιλέξουμε οικολογικές βαφές. Ωραία ιδέα είναι να ζωγραφίσουμε στους τοίχους μια σκηνή από το αγαπημένο τους παραμύθι ή τον αγαπημένο τους ήρωα.



Χρώμα στα ρούχα.

Καλό είναι να μη μεταφέρουμε τους δικούς μας φόβους του συνδυασμού χρωμάτων και στα παιδιά μας. Γεμίζουμε την ντουλάπα με έντονα πράσινα, χαρούμενα κίτρινα, ζωντανά πορτοκαλί, που δεν θα φορούσαμε εμείς οι μεγάλοι. Το χρώμα στα ρούχα τους μπορεί να κάνει το ντύσιμο τους ένα χρωματικό παιχνίδι επιλογής και αισθητικής ή μπορεί ακόμα και να τους φτιάξει τη διάθεση για το σχολείο.



Χρώμα στο παιχνίδι.

Υπάρχουν παιχνίδια για να μάθουν τα παιδιά από πολύ νωρίς τη μαγεία των χρωμάτων. Άλλωστε, μέσα από τα χρώματα μπορούμε να τους μάθουμε τον κόσμο: το χρώμα του ουρανού, της θάλασσας, των λουλουδιών, του ήλιου. Επίσης, η ζωγραφική είναι ένα πολύ δημιουργικό παιχνίδι. Με τα χρώματα και πάνω σε ένα λευκό χαρτί μπορούν να αναπτύξουν τη φαντασία τους και να περάσουν δημιουργικά τις ώρες τους. Οι παιδαγωγοί υποστηρίζουν ότι το παιχνίδι με τα χρώματα τους δίνει αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Όλες, άλλωστε, έχουμε κρατήσει τις πρώτες ζωγραφιές τους με αφιέρωση "Στη μαμά" και έχουμε ξεχάσει τις μουτζούρες στα ρούχα και στα υφάσματα.



Ιδέα για πάρτι.

Αντί να φωνάξουμε έναν κλόουν για να κάνει τα μαγικά του στο πάρτι των γενεθλίων τους, μπορούμε να ζητήσουμε από έναν ζωγράφο να διασκεδάσει τα παιδιά και τους φίλους τους. Όλα τα πιτσιρίκια ξετρελαίνονται με τα εργαλεία ενός ικανού ζωγράφου (καβαλέτο, χρώματα, πινέλα, τελάρο ή χαρτιά ζωγραφικής), με αυτά μπορούν να δημιουργήσουν και, που ξέρετε, μπορεί στο πάρτι να ανακαλύψουμε κάποιο κρυφό ταλέντο στο σχέδιο και τη ζωγραφική.



Πηγή: περιοδικό Επιθυμίες.

8 Μαρ 2010

Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση



Ακόμα υπάρχουν διαφωνίες για το πότε και πώς πρέπει να διδάσκεται η σεξουαλική αγωγή. Όμως το παιδί είναι εκ φύσεως περίεργο, και, αν δεν του μιλήσουμε εμείς, θα ψάξει να βρει αλλού απάντηση στις απορίες του.



Έτσι, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει παραλήπτης λάθος ή παραπλανητικών απαντήσεων. Επιπλέον, οφείλουμε από νωρίς να το πείσουμε ότι μπορεί να μας εμπιστευθεί, με συζητήσεις που θα συμφωνούν πάντα με τη βιολογική και τη συναισθηματική ηλικία του.









Από 0 έως 3 ετών

Ένα παιδί είναι σεξουαλικό ον από την ώρα της σύλληψής του. Ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία, οι ορμόνες και οι εγκεφαλικές λειτουργίες του είναι τόσο ανεπτυγμένες, που μπορεί έχει αντιδράσεις που αποτελούν σεξουαλικές εκδηλώσεις. Έτσι, ανάλογα με το πώς αντιμετωπίζουμε το θέμα της τουαλέτας ή του μπάνιου, του δίνουμε τα πρώτα μηνύματα για τα όργανά του.



Από 3 έως 6 ετών

Γύρω στην ηλικία των τριών, το παιδί ανακαλύπτει το φύλο του και τη σεξουαλικότητά του. Οι ψυχολόγοι λένε πως στα 5 το παιδί πλέον ξέρει να ξεχωρίζει ξεκάθαρα αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Αποκτά μια έντονη έλξη για όποιον/α θυμίζει τους γονείς του, και επίσης, επειδή ο λόγος του γίνεται πιο παραγωγικός, αρχίζει να ρωτά πώς γεννιούνται τα μωρά και πώς μπαίνει το σποράκι στην κοιλιά της μαμάς.



Από 6 έως 9 ετών

Το παιδί τώρα πια συνδέει την ερωτική έλξη με την αγάπη. Στο σχολείο όμως παίρνει διάφορα μηνύματα, μαθαίνει να γελά πονηρά και να λέει κακές λέξεις. Αντιμετωπίζει το σεξ σαν ένα ολοκαίνουργιο λίγο βρόμικο παιχνίδι. Αν δεν το πείσουμε να μοιραστεί μαζί μας τις γνώσεις του, αν σοκαριστούμε ή απαγορέψουμε κάποιες εκφράσεις και αν αποφύγουμε να του μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ, θα το απομακρύνουμε από εμάς και θα αναζητήσει αλλού να καλύψει την περιέργειά του.



Από 9 έως 12+

Με τον μέσο όρο έναρξης της εφηβείας τα 12 χρόνια, την περίοδο να εμφανίζεται πλέον σε 10χρονα κορίτσια, επιβάλλεται να έχει προηγηθεί ουσιαστική ενημέρωση, επειδή η εφηβεία δεν αφήνει περιθώρια επικοινωνίας με τους γονείς. Έτσι θα πρέπει να προκαλούμε συζητήσεις για την ανάπτυξη, τη λειτουργία των γεννητικών οργάνων, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, την αντισύλληψη και τη αξία μιας σχέσης που βασίζεται στην αφοσίωση.



Προσοχή:

Αν αισθάνεστε πως δεν μπορείτε να προσεγγίσετε το παιδί σας με «σωστό» τρόπο γιατί φοβάστε μήπως το κάνετε να απομακρυνθεί περισσότερο, τότε απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό που θα σας βοηθήσει. Εναλλακτικά, μπορείτε να μιλήσετε και με τους δασκάλους των παιδιών σας που, ειδικά αν είναι νεότεροι, θα έχουν σίγουρα κάποιες ιδέες να μοιραστούν μαζί σας.



Υ.Γ. Περιττό να πούμε πόσο αναγκαίο είναι το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο. Ας ελπίσουμε πως θα πειστούν και οι αρμόδιοι φορείς.



Πηγή: myself.gr

Τουρκία: Ξύλο σε συγκέντρωση γυναικών



Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε δεκάδες διαδηλωτές αφού χρησιμοποίησε σπρέι πιπεριού και κλομπ για να διαλύσει μια συγκέντρωση υποστηρικτών των δικαιωμάτων των γυναικών.

Μία ομάδα περίπου 150 ανθρώπων συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου. Η αστυνομία επενέβη όταν οι διαδηλωτές αρνήθηκαν να διαλυθούν και συνέλαβαν 59 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και 29 γυναίκες, μετέδωσε το ειδησεογραφικό κανάλι NTV.



Σε εικόνες που μετέδωσε η τηλεόραση φαίνεται η αστυνομία να επιτίθεται στους διαδηλωτές, χτυπώντας τους με κλομπ και κλωτσώντας τους στο έδαφος. Ένας αστυνομικός έριξε μια γυναίκα στο έδαφος με το κλομπ του και στη συνέχεια ένας άλλος πήρε φόρα και τη χτύπησε στο πρόσωπο.



Ένα αστυνομικό όχημα υπέστη ζημιές από τις πέτρες που πετούσαν διαδηλωτές και κάποιοι διαδηλωτές τραυματίστηκαν στις συμπλοκές.



"Σοκ" προκάλεσε στην ΕΕ η καταστολή από την τουρκική αστυνομία της διαδήλωσης

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέφρασε την κατάπληξή της από την επιχείρηση που πραγματοποίησαν ειδικές δυνάμεις της τουρκικής αστυνομίας για να διαλύσουν μια συγκέντρωση που οργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη με την ευκαιρία της διεθνούς ημέρας της γυναίκας.



"Μας προκάλεσαν σοκ οι εικόνες της αστυνομίας να χτυπάει γυναίκες και νέους ανθρώπους που διαδήλωναν στην Κωνσταντινούπολη με την ευκαιρία της διεθνούς ημέρας της γυναίκας", υπογράμμισε σε δήλωσή της η ευρωπαϊκή "τρόικα". "Καταδικάζουμε κάθε είδους βιαιότητες ... και ζητούμε από τις τουρκικές αρχές να διεξαγάγουν έρευνα για την υπόθεση αυτή ώστε να προληφθούν παρόμοια επεισόδια στο μέλλον", προστίθεται στο κείμενο.



Τη δήλωση της "τρόικας" υπογράφουν ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν Άσελμπορν, η χώρα του οποίου ασκεί την προεδρία της ΕΕ, καθώς και ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για τη Διεύρυνση Όλι Ρεν και ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντένις Μακσέιν. Η Βρετανία θα διαδεχθεί το Λουξεμβούργο στην προεδρία της ΕΕ κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2005.



Πηγή: ΑΠΕ

4 Μαρ 2010

Τα παιδιά είναι σφαίρες ενέργειας. Τους αρέσει να μετράνε τις δυνάμεις τους, να έρχονται αντιμέτωπα και να συγκρούονται με τους άλλους, γιατί έτσι δοκιμάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις και ετοιμάζονται για τη ζωή στην κοινωνία. Οι σχέσεις, επομένως, γίνονται αυτομάτως βίαιες κάποιες στιγμές: Δεν υπάρχει αδερφική σχέση απόλυτα ήρεμη.

Χωρίς αυτούς τους καβγάδες δεν θα μπορούσαν να ασκηθούν στη διαχείριση ορισμένων επιθετικών συμπεριφορών. Για αυτό ένα μοναχοπαίδι μπορεί να έχει μεγαλύτερες δυσκολίες στη βέλτιστη προσαρμογή του στην κοινωνία.





Ποιες είναι οι κυριότερες αφορμές για καβγάδες;

Κάθε γεγονός τροφοδοτεί την ανάγκη ελέγχου της αντίδρασης του άλλου. Αλλά η κυριότερη αιτία για καβγάδες είναι η μάχη για τον προσωπικό χώρο κυριαρχίας, είτε αφορά σε αντικείμενα, είτε σε χώρο, είτε στη στοργή σας.



Πρέπει να ανησυχούμε, αν αυτή η αδερφική αντιπαλότητα φτάνει στη σωματική σύγκρουση;

Η εκμάθηση της ζωής στην κοινωνία περνάει αυτόματα από τη "μάχη", ιδιαίτερα για τα αγόρια, που εκφράζονται ουσιαστικά με τις γροθιές και τις κλοτσιές τους. Δεν χρειάζεται, επομένως, να ανησυχείτε, αν παλεύουν μεταξύ τους. Τα κορίτσια, από τη στιγμή που αποκτούν το λόγο, είναι πιο εκλεπτυσμένα και θα έχουν την τάση να μεταθέτουν τη σύγκρουση στο επίπεδο της γλώσσας, να ειρωνεύονται, να παραπονιούνται, να επιχειρηματολογούν, να αντιπαρατίθενται για ζητήματα ρούχων ή να γκρινιάζουν. Αλλά, όπως θα δούμε, η συμπεριφορά των γονιών πρέπει να απαντά σε αυτή την επιθετικότητα, για να τη διευθετεί και να διδάσκει στο παιδί να δημιουργεί ειρηνικές σχέσεις με τον άλλο.



Πως εξελίσσεται το συναίσθημα ζήλιας που νιώθει το μεγαλύτερο, όταν γεννηθεί ένα δεύτερο παιδί;

Με τον ερχομό του μικρότερου παιδιού, εμφανίζεται στο μεγαλύτερο ένα συναίσθημα αντιπαλότητας. Η συμπεριφορά των γονιών θα παίξει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη αυτού του συναισθήματος.

  • Αν οι γονείς υιοθετούν μια κραυγαλέα διαφορετική συμπεριφορά απέναντι στα δύο παιδιά (αν για παράδειγμα υπερπροστατεύουν το μικρό) η ζήλια αυτή μπορεί να παραμείνει ισχυρή σε όλη τη ζωή.

  • Αν, αντίθετα, οι γονείς προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τα πράγματα με χιούμορ, δώσουν στο μεγάλο τη θέση του ως μεγάλου, εξατομικεύουν τα παιδιά, τότε η ζήλια θα μεταμορφωθεί στην εφηβεία σε ακατανίκητη συμμαχία.

Η διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα παιδιά αλλάζει τη φύση των συγκρούσεων;

Η σχέση ανάμεσα στα δυο παιδιά εξαρτάται κατά πολύ από τον αριθμό των χρόνων, που τα χωρίζουν:

  • Όσο πιο κοντινές είναι οι ηλικίες τους, τόσο περισσότερο τα παιδιά μπαίνουν σε αντιπαράθεση με τάσεις ανταγωνισμού.

  • Αν η ηλικιακή απόσταση είναι μεγαλύτερη από 5 ή 6 χρόνια, τα παιδιά δεν λειτουργούν στο ίδιο πλαίσιο και θα είναι ευκολότερο για το μεγάλο να γίνει ο προστάτης του μικρού. Σε αυτή την περίπτωση, το κάθε παιδί απομονώνεται σε μια σφαίρα, κι έτσι ασκείται λιγότερο στην κοινωνική ζωή.

  • Όταν η απόσταση είναι ακόμα μεγαλύτερη και το μεγάλο βρίσκεται στην εφηβεία, τότε ξυπνά η αντιπαλότητα με τους γονείς.

Τι να κάνετε, για να μη ζηλεύει το μικρότερο τις δραστηριότητες ή τα προνόμια του μεγαλύτερου και αντίθετα.

Το μικρότερο γοητεύεται από τις γνώσεις του μεγαλύτερου.

  • Πρέπει να το υποστηρίξετε λέγοντας στο μεγαλύτερο: "Θέλει να κάνει τα πάντα όπως εσύ, γιατί σε θαυμάζει".

  • Για να μπορεί το μεγαλύτερο να αναπνεύσει και το μικρότερο να αναπτύξει τις ικανότητες του, πρέπει να οργανώνετε ξεχωριστές δραστηριότητες για το κάθε παιδί. 

Τι να κάνουμε, όταν το παιδί ασκεί σωματική ή ψυχική κυριαρχία στα άλλα;

Υπάρχουν γονείς, που είναι πολύ σκληροί με τα παιδιά, τα δέρνουν, τα βρίζουν και άλλοι γονείς, οι οποίοι είναι εξαιρετικά παθητικοί. Το παιδί, που καταδιώκει το άλλο, είναι συχνά δυστυχισμένο. Η λύση μπορεί να συνιστάται στο να το προστατέψετε από την παρουσία, πολλές φορές συμπαθητική, αλλά πολύ επίμονη, του μικρού. Οι γονείς δεν συνειδητοποιούν πόσο δύσκολο είναι για το μεγαλύτερο να έχει αδιάκοπα μέσα στα πόδια του ένα μικρό, που προσπαθεί να το μιμηθεί. Η επαγρύπνηση των γονιών πρέπει να επιτρέψει στο μεγάλο να ανασάνει, για να μην είναι διαρκώς εκνευρισμένο και επομένως βίαιο. Τη στιγμή της σύγκρουσης, οι γονείς πρέπει να παρέμβουν αμέσως, για να τη διακόψουν, ακόμα κι αν χρειαστεί να κλείσουν το ένα παιδί στο δωμάτιο του και να το υποχρεώσουν να αφήσει το άλλο στην ησυχία του.



Πρέπει να έχουν εξισωτική συμπεριφορά, για να νιώθουν τα παιδιά, ότι τα αγαπάμε εξίσου;

Είναι αδύνατον να εξισώσετε τα πάντα. Κάθε παιδί έχει διαφορετική θέση στην οικογένεια και διαφορετική ιδιοσυγκρασία. Το καθένα συνδέεται με μια ξεχωριστή στιγμή της ζωής σας. Καλύτερα να αναγνωρίσετε τα προνόμια τους: Τα προνόμια του μεγάλου για το μεγαλύτερο και τα προνόμια του μικρού για το μικρότερο. Όταν δεν νιώθετε δίκαιοι, μπορείτε να δικαιολογηθείτε στο παιδί: "Είναι, ίσως άδικο αυτό, αλά δεν μπορώ να το αλλάξω, έτσι είναι!". Η αναζήτηση του "ποιος άρχισε" δεν έχει νόημα, ούτε και το να θέλετε να δώσετε και στους δυο το ίδιο πράγμα. Πρέπει να μάθετε στο παιδί να αντέχει τη ματαίωση και να χαίρεται με τη χαρά του άλλου, επαγρυπνώντας, φυσικά, ώστε η αδικία να μην στρέφεται πάντα προς την ίδια κατεύθυνση.



Όλα πάνε καλά έως την ώρα που οι γονείς γυρίζουν από τη δουλειά, είναι φυσικό αυτό;

Τα παιδιά καβγαδίζουν όχι μόνο, για να διασκεδάσουν, αλλά και για να τραβήξουν την προσοχή σας. Συνειδητοποιούν απόλυτα, ότι την ώρα του καβγά δεν μπορείτε να διαβάσετε το περιοδικό σας ή να μιλήσετε στο τηλέφωνο. Τα παιδιά είναι σίγουρα πως την ώρα που κυνηγιούνται, δέρνονται, παίρνουν το ένα τα πράγματα του άλλου, κλαψουρίζουν, έρχονται να παραπονεθούν.... σας έχουν στη διάθεση τους. Έτσι, επιδεικνύουν την ανάγκη τους για την προσοχή σας.



Πότε και πως μπορούν οι γονείς να παρέμβουν στη σύγκρουση;

Οι γονείς πρέπει να παρέμβουν πολύ νωρίς, προληπτικά. Αν αφήσουν την κρίση να επωαστεί, καθώς δεν συνειδητοποιήσουν πχ ότι αν το μεγάλο θέλει να είναι στον υπολογιστή, θα θέλει και το μικρό το ίδιο. Και ο καβγάς δεν θα αργήσει να ξεσπάσει μεταξύ στα δύο παιδιά. Αν οι γονείς είναι παθητικοί εξ αρχής θα υποχρεωθούν σε μεγαλύτερη προσπάθεια για να αντιμετωπίσουν την κρίση.

Αν οι γονείς προσφέρουν στο μικρότερο κάποιο δώρο που θέλει για να ξεχάσει πχ το καρούμπαλο που μπορεί να προκλήθηκε από τον καβγά με το μεγαλύτερο θα πρέπει να συζητήσουν με το μεγάλο για το τελευταίο πράγμα που του πρόσφεραν χωρίς να το βάλουν στη διαδικασία να τα σκεφτεί όλα αυτά μόνο του γιατί είναι σαν να παίζουν με τα νεύρα του.

Αν παρ' όλα αυτά ξεσπάσει ο καβγάς, πρέπει να τον σταματήσετε αμέσως, χωρίζοντας τα παιδιά. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο να καταλάβετε τους λόγους της σκηνής, αλλά να δείξετε στα παιδιά πόσο σας κουράζουν αυτοί οι καβγάδες και πόση ανάγκη έχετε από αρμονικές σχέσεις.

Το ιδανικό είναι να έχετε δύο μικρά δωμάτια αντί για ένα μεγάλο, για να μπορείτε να στέλνετε το καθένα "σπίτι του". Αλλά αν έχετε μικρό σπίτι, με ένα κοινό δωμάτιο για τα παιδιά, μπορείτε να στείλετε το ένα στο δωμάτιο, ενώ το άλλο κάθεται μπροστά στον υπολογιστή ή ακόμα να πάρετε το ένα για μια βόλτα.

Όσο για τα μεγάλα αισθήματα ηθικής και τους συναισθηματικούς λόγους για τον αμοιβαίο σεβασμό, δεν έχουν και μεγάλη επίδραση και, μάλλον, τρέφουν τη σύγκρουση. Μην ξεχνάτε πως το παιδί δεν προβάλλει τον εαυτό του στο μέλλον, ζει τον παρόντα χρόνο!



Συμπερασματικά.

Οι καβγάδες είναι μέρος των παιδικών χρόνων, και μόνο τα παιδιά καταλαβαίνουν τα αίτια τους. Ίσως αργότερα να γίνουν ωραίες αναμνήσεις, αρκεί να μείνετε ο άγρυπνος εξισορροπηστής τους



Σειρά: Ζω και μαθαίνω!

"Η Λουίζα πειράζει τον μικρό αδελφό της"

Εκδόσεις: Λ. Παπαγιάννης & Φ. Καϊάφα