30 Νοε 2011

Παιδί: Τα 5 πιο πολύτιμα συστατικά στη ζωή του



Η διατροφική ευημερία των παιδιών βασίζεται σε ποικίλα θρεπτικά συστατικά που λειτουργούν αθροιστικά ώστε να ενισχύσουν την ανάπτυξη κατά την παιδική ηλικία. Υπάρχουν όμως πέντε θρεπτικά στοιχείαζωτικής σημασίας για τη διατροφή των παιδιών.

Ασβέστιο: Προτεραιότητα στην υγεία των οστών
Το μεγαλύτερο σε αφθονία ιχνοστοιχείο του σώματος. Μεγιστοποιεί την οστική αύξηση και στήριξη του σκελετού στην παιδική ηλικία, αλλά και μετέπειτα, καθιστώντας το πολύτιμο στη καθημερινότητα ενός παιδιού. Μία μικρή ποσότητα ασβεστίου στο αίμα αρκεί να εξασφαλίσει φυσιολογική καρδιακή, μυϊκή λειτουργία και πήξη του αίματος.
Πολλά παιδιά παρουσιάζουν έλλειψη ασβεστίου, με μεγαλύτερο ποσοστό να παρατηρείται στα έφηβα κορίτσια , γεγονός εξαιρετικής σημασίας μιας και την περίοδο αυτή το σώμα εναποθέτει το 50% του ασβεστίου που θα χρειαστεί ποτέ. Αυτό συνεπάγεται βλαβερές συνέπειες, αυξάνοντας τον κίνδυνο για λέπτυνση των οστών και οστεοπόρωση στην ενήλικη ζωή. 

Σύμφωνα με το Ιατρικό Ινστιτούτο οι ημερήσιες ανάγκες ενός παιδιού σε ασβέστιο είναι:
·         1-3 ετών : 500 mg/ημερησίως
·         4-8 ετών: 800 mg/ημερησίως
·         9-18 ετών: 1300 mg/ημερησίως
- 230 ml γάλατος ή γιαουρτιού και 30-40 gr σκληρό τυρί περιέχουν 300 mg ασβεστίου.

Εκτός από τα γαλακτοκομικά, πηγές ασβεστίου είναι και αρκετά φυτικά προϊόντα, όπως ο φρέσκος χυμός πορτοκάλι, τα ροφήματα σόγιας, το τοφού και κάποια δημητριακά πρωινού. Πέρα από την υγεία των οστών, επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι το ασβέστιο συμβάλλει και στη διατήρηση ενός υγιούς βάρους, τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Journal of American Dietetic Association, μεγάλα ποσοστά ασβεστίου συμβάλλουν στη μείωση του ποσοστού λίπους σε παιδιά 2-8 ετών.

Σημαντικός παράγοντας στη απορρόφηση ασβεστίου είναι η βιταμίνη D. Από τη στιγμή που το μητρικό γάλα δεν περιέχει υψηλά ποσοστά βιταμίνης D, η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία συνιστά στα θηλάζοντα βρέφη να προσλαμβάνουν 400 Διεθνείς Μονάδες βιταμίνης D ως διατροφικό συμπλήρωμα ημερησίως.

Πρωτεΐνη: Απαραίτητη για την ανάπτυξη
Αποτελεί μέρος όλων των ιστών του σώματος, γι’ αυτό και είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τα παιδιά που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης. Τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών είναιτα αμινοξέα, που αποτελούν το βασικό υλικό για την δημιουργία νέων κυττάρων και ιστών, καθώς και ενώσεων που διευθύνουν σωματικές λειτουργίες, όπως ένζυμα και ορμόνες.

Η πρωτεΐνη είναι είτε φυτικής είτε ζωικής προέλευσης, με μια διαφορά. Τα ζωικά τρόφιμα, ειδικά τα αυγά, προμηθεύουν τον οργανισμό με αμινοξέα που το σώμα δεν μπορεί να συνθέσει από μόνο του και ονομάζονται «απαραίτητα αμινοξέα»

Στην παιδική ηλικία- αλλά και αργότερα στην εφηβεία- οι πρωτεϊνικές ανάγκες είναι ιδιαίτερα αυξημένες και έχουν ως εξής:
·         1-3 ετών: 13 gr/ημερησίως
·         4-8 ετών: 19 gr/ ημερησίως
·         9-13 ετών: 34 gr/ ημερησίως και
·         14-18 ετών: 46 gr/ημερησίως για τα κορίτσια και 52 gr/ ημερησίως για τα αγόρια.
- 500 ml γάλα ή γιαούρτι, 70 gr κρέας ή πουλερικά ή θαλασσινά ή ένα αυγό είναι αρκετά για να καλύψουν τις ημερήσιες πρωτεϊνικές ανάγκες ενός 3χρονου παιδιού.

Φυτικές ίνες: Σύνθετες μεν...απλές δε
Τα παιδιά χρειάζονται φυτικές ίνες, ως μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής και μιαςυγιούς ανάπτυξης. Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι οι φυτικές ίνες αποτελούν ασπίδαγια τον σακχαρώδη διαβήτη και την υψηλή χοληστερόλη στους ενήλικες και πιθανόν και στα παιδιά. Επιπλέον, οι φυτικές ίνες βοηθούν τα παιδιά στη δυσκοιλιότητα και αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού.
Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες είναι τα προϊόντα ολικής άλεσης, τα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά. Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία συστήνει οι φυτικές ίνες στα παιδιά να υπολογίζονται προσθέτοντας τον αριθμό 5 στην ηλικία του παιδιού.

Αντιοξειδωτικά: Σύμμαχος ενάντια στις ασθένειες
Τα αντιοξειδωτικά, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών C και E, β-καροτένιο και σελήνιο είναι ευρέως διαδεδομένα για την ικανότητά τους να προστατεύουν ενάντια σε παθήσειςόπως ο καρκίνος και η καρδιαγγειακή νόσος. Παρ’ όλο που χρειάζονται περαιτέρω έρευνες αδιαμφισβήτητα αποτελούν τους «υπερήρωες» των θρεπτικών συστατικών, με την ιδιότητα να εξολοθρεύουν τις ελεύθερες ρίζες, δηλαδή τα υποπροϊόντα του μεταβολισμού που συσσωρεύονται στον οργανισμό, προκαλώντας βλάβες στο DNA και στα κύτταρα.
Επομένως, τα αντιοξειδωτικά είναι πολύτιμα από την παιδική κιόλας ηλικία για τηνοχύρωση του ανοσοποιητικού συστήματοςΠολύχρωμα λαχανικά και φρούτα, όπως μούρα, μύρτιλα, μπρόκολο, σπανάκι, ντομάτες, γλυκοπατάτες, κεράσια, καρότα, πεπόνι ανήκουν στα τρόφιμα με τα περισσότερα αντιοξειδωτικά.

Σίδηρος: Ζωτικής σημασίας συστατικό
Ο σίδηρος χρειάζεται για τη μεταφορά του οξυγόνου στα κύτταρα, ενώ πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος του στην ομαλή εγκεφαλική λειτουργία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έλλειψη σιδήρου από τη διατροφή συντελεί όχι μόνο σε αναιμία, αλλά και σε σοβαρές νοητικές βλάβες.

Ζωικά προϊόντα όπως το κρέας, τα κόκκινα πουλερικά και τα θαλασσινά είναι πηγές αιμικού σιδήρου, μορφή που απορροφάται πλήρως από τον οργανισμό. Αντιθέτως,φυτικά προϊόντα όπως σπανάκι και όσπρια προμηθεύουν μη-αιμικό σίδηρο, μορφή που δεν απορροφάται πλήρως από τον οργανισμό. Για να απορροφήσει ο οργανισμός περισσότερο μη-αιμικό σίδηρο, καλό είναι να προσθέτουμε στα γεύματα μια πηγή βιταμίνης C, όπως πορτοκάλι, ντομάτα, ακτινίδιο, φράουλες ή κόκκινες πιπεριές.

Ισορροπημένη διατροφή με ποικιλία θρεπτικών συστατικών αποτελούν την ιδανική συνταγή για υγιή ανάπτυξη και εξέλιξη στη μετέπειτα ενήλικη ζωή.

Πηγή: mednutrition.gr

Επίσης:

29 Νοε 2011

Μια εγκυμοσύνη με δύο.... μαμάδες!

Μαμά και κόρη μοιράζονται μία σχέση μοναδική. Μία σχέση απόλυτης αγάπης αλλά και έντασης, μία σχέση απόλυτης εμπιστοσύνης αλλά και ανταγωνισμού.... Όταν όμως εγκυμονείτε, όλα αυτά αλλάζουν. Η μητέρα σας είναι ο άνθρωπος που θα σας κατατοπίσει, θα σας συμβουλεύσει, θα σας ενθαρρύνει και θα σταθεί δίπλα σας, ακούραστος, κάθε στιγμή, είτε καλή είτε δύσκολη. Συμβαίνει όμως αυτό με όλες τις μέλλουσες γιαγιάδες; Πως αντιμετωπίζει η κάθε μητέρα την εγκυμοσύνη της κόρης της;

Γιαγιά είναι μόνο μία!
Μπορεί να είναι ευχάριστη, βοηθητική, δοτική. Μπορεί όμως παράλληλα να γίνει σκληρή, εξοργιστική, καταπιεστική. Όπως και να έχει, είναι η μητέρα σας και το σημαντικότερο, θα γίνει γιαγιά του μωρού σας, για αυτό μην την κακοκαρδίζετε. Ανησυχεί και για αυτό κάποιες φορές υπερβάλλει. Όσο περνάει ο καιρός και νιώθετε τη ζωή που μεγαλώνει μέσα σας, θα αποκτήσετε κι εσείς αισθήματα υπερπροστατευτικότητας και θα αρχίσετε να κατανοείτε καλύτερα τη συμπεριφορά της μητέρας σας και το άγχος της για την πορεία της εγκυμοσύνης σας.
Εξάλλου να έχετε υπόψη σας πως και η ίδια βίωσε όσα εσείς βιώνετε όταν ήταν έγκυος σε εσάς, οπότε κάτι ξέρει καλύτερα. Σίγουρα οι εποχές αλλάζουν και μαζί τα δεδομένα, όμως κάποιες συμβουλές των γιαγιάδων παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο, πέρα από κάθε επιστημονικό επίτευγμα!
Η "εγκυμονούσα" σχέση σας με τη μαμά σας θα είναι σίγουρα περίπλοκη και για έναν ακόμη λόγο: Η μητέρα είναι ο άνθρωπος που δίνει χωρίς να ζητάει, που ακούει με υπομονή κάθε γκρίνια ή απαίτηση, που δεν θα δειλιάσει μπροστά σε μία δυστροπία του χαρακτήρα σας, αλλά θα προσπαθήσει να σας δώσει τη θετική όψη των πραγμάτων που ενδεχομένως σας φοβίζουν. Μια τέτοια δύσκολη κατάσταση, η οποία επίκειται κατά τη διάρκεια της κύησης, περισσότερο θα συσφίξει τελικά τη σχέση σας με τη μελλοντική γιαγιά του παιδιού σας παρά θα τη θέσει σε κίνδυνο. Κι αυτό γιατί μόνο η μητέρα σας και μέλλουσα γιαγιά ουσιαστικά μπορεί να καταλάβει τα σκαμπανεβάσματα της διάθεσης καθώς και των συναισθημάτων σας.

SOS tip!
Όσο και αν υπερβάλλει η υπερπροστατευτική γιαγιά, τις αποφάσεις σας είναι σημαντικό να τις παίρνετε μόνες εσείς με τον σύζυγο σας.

Τόσο κοντά, κι όμως τόσο μακριά
Μπορεί να υποστηρίζει ότι δεν θέλει να ανακατεύεται, την ίδια στιγμή όμως σας κάνει συνεχείς υποδείξεις ακόμη και για τον τρόπο που θα ντυθείτε. Εσείς εξοργίζεστε που σας φέρεται σαν να είστε μικρό παιδί και ξεχνάτε μονομιάς ότι είναι μητέρα σας και ανησυχεί. Νιώθετε να απομακρύνεστε από εκείνη και σας κουράζει ακόμη και η παρουσία της στο σπίτι. Να ξέρετε ότι οι μαμάδες δεν σταματούν ποτέ να φέρονται ως μαμάδες και ότι ίσως πρέπει να τους δείξετε πως να φέρονται ως γονιός στο ενήλικο πλέον παιδί τους για να καταλάβουν τι κάνουν λάθος. Μπορείτε να εξισορροπήσετε την κατάσταση λέγοντας της ότι την ακούτε και δείχνοντας ότι παίρνετε σοβαρά υπόψη τα λεγόμενα της. Το σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή της και έχουν γίνει άλματα στην μαιευτική και τη γυναικολογία, αλλά και στην παιδιατρική. Επίσης έχουν καταρριφθεί αρκετές αντιλήψεις που ίσχυαν στο παρελθόν, οπότε υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μάθετε από κοινού. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο τρόπος που θα προσεγγίσετε το θέμα είναι το κλειδί για να λύσετε οποιαδήποτε παρεξήγηση. Η ένδειξη σεβασμού από την πλευρά σας, ζητώντας της να μοιραστεί μαζί σας τις εμπειρίες από τη δική της εγκυμοσύνη ή εγκυμοσύνες, θα καθορίσει και τη θετική έκβαση της συζήτησης και θα φέρει την επικοινωνία μαμάς και κόρης σε ένα άλλο, πιο φιλικό επίπεδο.

SOS tip!
Αν πρόκειται να γίνει για πρώτη φορά γιαγιά, δείξτε ακόμη μεγαλύτερη κατανόηση για τον.... υπερβολικό της ζήλο. Είναι το πρώτο της εγγόνι!

Άγχος, το ανίκητο!
Η περίπτωση της αγχωμένης γιαγιάς δεν γιατρεύεται. Ανησυχεί για την υγεία σας, για την υγεία του εμβρύου, για την υγεία του συντρόφου σας. Ενημερώνεται για όλα όσα έχουν να κάνουν με την κύηση, διαβάζει, βλέπει τηλεόραση, ρωτάει, και από τις πληροφορίες που συγκεντρώνει, κρατάει μόνο τις ανησυχητικά αρνητικές. Και όχι μόνο αυτό, θέλει να σας επιβάλλει τα πιστεύω της, γιατί μόνο εκείνη "ξέρει"! Εσείς φρικάρετε, ο σύζυγος σας το ίδιο και εκείνη ακόμη περισσότερο. Τέτοιες καταστάσεις ανακυκλώνονται και δεν βγάζουν πουθενά. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι κάτι δραστικό. Μιλήστε της αυστηρά για να την ταρακουνήσετε και να φοβηθεί ότι θα την αποκόψετε από το μωρό όταν γεννηθεί, καθώς η συμπεριφορά της δεν θα είναι καθόλου βοηθητική ούτε όταν φέρετε στον κόσμο το εγγονάκι της. Πως θα την εμπιστευθείτε τότε να κάνει baby-sitting? Ανάλογες δηλώσεις τρομοκρατούν τις μέλλουσες γιαγιάδες, καθώς βλέπουν να πλησιάζει το ενδεχόμενο να χάσουν την επαφή και με εσάς και με το μωρό σας όταν αυτό γεννηθεί. Και αυτό είναι κάτι που όχι μόνο απεύχονται, αλλά δεν μπορούν καν να φανταστούν.

SOS tip!
Προσέξτε, όμως, να μην αγχωθείτε και εσείς στο τέλος, καθώς η κατάσταση σας δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ανησυχίες. Πείστε την να μοιράζεται το άγχος της με άλλους ανθρώπους και όχι με την εγκυμονούσα, που χρειάζεται πάνω από όλα ηρεμία.

10 τρόποι για να τη βάλετε στο παιχνίδι!
Όποιος είναι ο τύπος της δικής σας μαμάς, υπερπροστατευτική, καταπιεστική ή αγχωτική, βρείτε μεθόδους για να την προσεγγίσετε και να βελτιώσετε τη σχέση σας, επειδή την χρειάζεστε όσο κανέναν άλλον στην εγκυμοσύνη σας.

  • Πάρτε την μαζί σας σε ραντεβού με τον γυναικολόγο σας για ηθική υποστήριξη, ιδιαίτερη εάν πρόκειται να μεγαλώσετε μόνη σας το μωρό που θα φέρετε σύντομα στον κόσμο.
  • Δεχθείτε την καθημερινή της φροντίδα σε ότι έχει να κάνει και με τις δουλειές του σπιτιού, καθώς εσείς χρειάζεστε ξεκούραση.
  • Αν έχετε και άλλα μεγαλύτερα παιδιά, δεχθείτε τη βοήθεια της ώστε να τα βγάλετε πέρα.
  • Όταν η κοιλίτσα σας έχει μεγαλώσει αρκετά και δεν μπορείτε να οδηγήσετε, μπορείτε να ζητήσετε την πολύτιμη συνδρομή της για τις μεταφορές σας.
  • Δώστε της τη δυνατότητα να κάνει για εσάς τα ψώνια της ημέρας ή και της εβδομάδας, αφού βέβαια έχετε σημειώσει σε μια λίστα εσείς όσα χρειάζεστε. Έτσι, θα νιώσει χρήσιμη!
  • Θέλετε να πάτε μια εκδρομή για να ξεφύγετε από την καθημερινότητα και δεν έχετε παρέα, καθώς όλοι δουλεύουν; Δώστε την ευκαιρία στη μητέρα σας να σας συνοδεύσει και απολαύστε κάθε φροντίδα της.
  • Αν έχετε διοργανώσει μια γιορτή στο σπίτι, μπορείτε να καλέσετε και τη μαμά σας. Πέρα από το ότι θα νιώσει ευπρόσδεκτη στη ζωή και τις συναναστροφές σας, θα κάνει και ότι περνάει από το χέρι της για να απαλλάξει την έγκυο κορούλα της από κάθε "βάρος" και άγχος.
  • Κάθε στιγμή της εγκυμοσύνης σας ζητήστε τις συμβουλές της, γιατί όχι μόνο θέλει να συμμετέχει αλλά και επειδή της αρέσει να δείχνετε εμπιστοσύνη στη γνώση αλλά και την εμπειρία της.
  • Ζητήστε της να βρίσκεται στο σπίτι όταν επιστρέψετε από το μαιευτήριο με το νεογέννητο μωρό σας. Άλλωστε, τι το καλύτερο από τη μητέρα σας στο κατώφλι του σπιτιού σας να σας υποδέχεται έχοντας τα πάντα στην εντέλεια.
  • Δείξτε πόσο πολλή εμπιστοσύνη της έχετε, παρακαλώντας τη να μείνει μαζί σας τουλάχιστον για τις πρώτες 10 μέρες με το μωρό σας στο σπίτι, για να μάθετε κάθε μυστικό φροντίδας ενός μωρού και να αποκτήσετε μια σχετική ευχέρεια κινήσεων.
Πηγή: περιοδικό "Γονείς εν δράσει"

24 Νοε 2011

Χωρίς μεσημεριανό ύπνο!


"Προσπερνώντας" το μεσημεριανό ύπνο εξασφαλίζουμε ότι το παιδί θα κοιμηθεί πιο γρήγορα και πιο εύκολα νωρίς το βράδυ. Μόνο που η αποστολή δεν είναι πάντα τόσο εύκολη όσο ακούγεται!

Για κάποια παιδιά ο μεσημεριανός ύπνος και ο παιδικός σταθμός δεν συμβαδίζουν. Η ανάγκη να ξυπνήσουν νωρίς το πρωί αλλάζει τους κανόνες. Για να ξυπνήσουν νωρίς, πρέπει να κοιμηθούν νωρίς και ο ενδιάμεσος ύπνος απλά ξεκουράζει το ρολόι. Όμως, ακόμα κι αν δεν πηγαίνει το μικρό σας παιδικό σταθμό, μπορεί να ανήκει στην κατηγορία των παιδιών που αντιδρούν στην ιδέα του μεσημεριανού ύπνου. Η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μία: επενδύστε στον καλό βραδινό ύπνο.

Πιο ποιοτικός ο βραδινός ύπνος
Τα παιδιά, ειδικά το χειμώνα, είναι σημαντικό να κοιμούνται νωρίς το βράδυ. Από άποψη, εξάλλου, βιορυθμών-δεδομένου ότι το χειμώνα νυχτώνει πιο γρήγορα-δεν είναι ότι καλύτερο το παιδάκι να κοιμάται αργά το μεσημέρι και να ξυπνά την ώρα που αρχίζει πια να νυχτώνει. Ο ύπνος τη νύχτα διαφέρει και σε ποιότητα από εκείνον της ημέρας. Ο βραδινός ύπνος ξεκουράζει το παιδί και είναι εξαιρετικά αναζωογονητικός για τον εγκέφαλο, ο οποίος κατά τη διάρκεια της νύχτας φτάνει στα πιο βαθιά στάδια ύπνου. Η ωφέλεια είναι διπλή, αφού κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου εκκρίνεται και η αυξητική ορμόνη. Όσο περισσότερες και συνεχόμενες ώρες κοιμάται το παιδί τη νύχτα τόσο περισσότερο ωφελείται. Τα βαθιά στάδια ύπνου είναι σημαντικά για την πρόληψη της παιδικής κατάθλιψης. Για καλύτερο ποιοτικό βραδινό ύπνο είναι προτιμότερο να παραλείπουμε το μεσημεριανό και να επιδιώκουμε το παιδάκι από τα τρία ή τα τέσσερα χρόνια και μετά να κοιμάται πιο νωρίς το βράδυ. Γύρω στις 8:00 με 8:30 είναι μια καλή ώρα για ύπνο, δεδομένου ότι το παιδάκι δεν έχει κοιμηθεί ενδιάμεσα.

Όχι για ύπνο με διαμάχη.
Για κάποιους γονείς το δίλημμα "χρειάζεται ένα παιδί να κοιμηθεί το μεσημέρι ή όχι;" δεν υπάρχει. Για τις οικογένειες που και οι δύο γονείς δουλεύουν και πρέπει να φεύγουν και να επιστρέφουν μία συγκεκριμένη ώρα, το θέμα του ύπνου συχνά παίρνει μορφή ψυχαναγκασμού. Στην πραγματικότητα ο μεσημεριανός ύπνος, που δεν είναι απαραίτητος για τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, είναι μια επινόηση της ανάγκης των ενηλίκων να περάσουν λίγο χρόνο χωρίς να έχουν τη φροντίδα του παιδιού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ενήλικοι να πιέζουν το παιδί να κοιμάται όποτε βολεύει τους ίδιους.
Το κάπως αυστηρό πρόγραμμα ύπνου, που επιβάλλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής στα μεγάλα αστικά κέντρα, μπορεί να πιέζει τα όρια αντοχής του παιδιού. Κι έτσι, ενώ ο μεσημεριανός ύπνος αποτελεί ένδειξη μεγαλύτερης σωματικής ωριμότητας, το να πιέζει κανείς ένα παιδί που δεν θέλει να κοιμηθεί το μεσημέρι μπορεί να αποτελέσει πηγή άγχους με αρνητικές συνέπειες για το παιδί, που δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των γονιών του. Ο μεσημεριανός ύπνος σίγουρα δεν πρέπει να αποτελεί αιτία διαμάχης ή να μετατρέπεται σε θέμα εξουσίας μέσα στο σπίτι. Είναι λάθος να τον επιβάλλουμε σε ένα παιδί που δεν θέλει ή αντιδρά έντονα στο να κοιμηθεί το μεσημέρι. Έρευνες μάλιστα έχουν δείξει ότι τα παιδιά που κοινωνικοποιούνται έτσι ώστε να έχουν ευέλικτο πρόγραμμα ύπνου εξελίσσονται σε πιο ευέλικτους ενήλικες. Αν μάλιστα δεν κοιμάται το μεσημέρι, είναι πιο πιθανό να κοιμηθεί χωρίς διαμαρτυρίες το βράδυ.

Προσέξτε τα ζωηρά παιδιά
Τα ζωηρά παιδιά δεν χρειάζονται μεσημεριανό ύπνο για να ησυχάσουν, όπως νομίζουν κάποιοι γονείς. Τα παιδιά αυτά, αν και έχουν ανάγκη από εναλλαγή μέσα στη μέρα μεταξύ ήσυχων και πιο ενεργητικών δραστηριοτήτων, καλό είναι να μη κοιμούνται το μεσημέρι, εξασφαλίζοντας έτσι ότι θα κοιμηθούν πιο γρήγορα κι εύκολα το βράδυ. Αντίθετα, ο ύπνος το μεσημέρι μπορεί να δώσει τόση ώθηση στην ενεργητικότητα τους, που να τα εμποδίσει να αποκοιμηθούν γρήγορα το βράδυ.

Προσαρμογή στο νέο πρόγραμμα ύπνου
Από τη στιγμή που θα αποφασίσετε ότι το παιδί δεν θα κοιμάται το μεσημέρι, είναι σημαντικό να δώσετε έμφαση στο βραδινό πρόγραμμα ύπνου, το οποίο πρέπει να ρυθμιστεί έτσι ώστε να εξασφαλίζει τις απαραίτητες ώρες ύπνου για το παιδί. Για αυτό:

  • Μην αφήνετε την κάθε μέρα να κυλήσει όπως προκύψει. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα στοιχειώδες πρόγραμμα. Αποφασίστε τι ώρα θα κοιμάται το παιδάκι το βράδυ ή ακόμα και όλη η οικογένεια και δείξτε συνέπεια.
  • Συνεννοηθείτε με τους υπεύθυνους του παιδικού σταθμού ενημερώνοντας τους ότι δεν θέλετε το παιδάκι σας να κοιμάται το μεσημέρι.
  • Συμφωνήστε αν τα παιδιά θα μένουν ξύπνια όταν έχετε επισκέπτες ή θα πηγαίνουν για ύπνο. Διαπραγματευτείτε τις εξαιρέσεις στον κανόνα.
  • Αν το παιδί μέχρι τώρα κοιμόταν το μεσημέρι, τότε θα κοιμάται πιο αργά το βράδυ. Για να συνηθίσει να κοιμάται πιο νωρίς το βράδυ, ξεκινήστε βάζοντας το δεκαπέντε λεπτά πιο νωρίς για ύπνο το πρώτο βράδυ. Το επόμενο βράδυ αφαιρέστε άλλα δεκαπέντε λεπτά μέχρι σταδιακά να φτάσετε στην ώρα που θέλετε το παιδί να κοιμάται.
  • Τις τελευταίες δύο ώρες πριν τον ύπνο είναι σημαντικό οι ρυθμοί να πέφτουν, η ατμόσφαιρα να προδιαθέτει για ύπνο και να τηρείται αυστηρά η ρουτίνα.
Πως να βγάλετε την ημέρα χωρίς ύπνο
Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας όσο κουράζονται τόσο εκνευρίζονται και παύουν να συνεργάζονται. Κάποια μοιάζουν σαν  να κουρδίζονται όσο κουράζονται και περνά η ώρα και αντιδρούν με υπερκινητικότητα ή τραχαλητό μέσα στο σπίτι. Αν στόχος σας είναι να μην κοιμηθεί το παιδάκι το μεσημέρι:
  • Ολοκληρώστε τις βασικές δραστηριότητες στο πρώτο μισό της ημέρας. Ή προσπαθήστε να έχετε τελειώσει τις περισσότερες δουλειές το βράδυ της προηγούμενης, έτσι ώστε να ασχοληθείτε περισσότερο χρόνο με το παιδί το απόγευμα.
  • Στη διαδρομή μεταξύ παιδικού σταθμού και σπιτιού κάντε στάσεις για τις απαραίτητες δουλειές πχ ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Η κίνηση κρατά το παιδί σε εγρήγορση.
  • Δοκιμάστε να καθιερώσετε μία ώρα το μεσημέρι κατά την οποία όλη η οικογένεια θα ησυχάζει. Διαμορφώστε το σωστό περιβάλλον. Μειώστε τα ερεθίσματα, καθίστε στον καναπέ ή στο κρεβάτι μαζί με το παιδί για μισή περίπου ώρα και ασχοληθείτε με ήσυχες δραστηριότητες πχ επικοινωνήστε χαλαρά ή διαβάστε βιβλία.
  • Πάρτε ένα μεγάλο πλαστικό κουτί με ροδάκια, στο οποίο θα βάλετε τα αγαπημένα παιχνίδια του παιδιού, έτσι ώστε να το μεταφέρετε σε όποιο δωμάτιο του σπιτιού βρίσκεστε.
  • Αργά το απόγευμα κάντε στροφή σε ήσυχες δραστηριότητες. Ζωγραφική, παιχνίδι κατασκευών, παιχνίδι με τις κούκλες κλπ αποφεύγοντας τα ζωηρά παιχνίδια που ανεβάζουν την αδρεναλίνη.
  • Να έχετε βιντεοκασέτες με παιδικό πρόγραμμα ή παιδικά DVD για τις μέρες που το μικρό σας πρέπει να απασχοληθεί ήσυχα για λίγη ώρα. Αποφύγετε ωστόσο την τηλεόραση πριν την ώρα του ύπνου, γιατί διεγείρει το νευρικό σύστημα.
  • Αποφύγετε βόλτες με το αυτοκίνητο κατά τις απογευματινές ώρες. Προτιμήστε όσο ο καιρός το επιτρέπει να πηγαίνετε με τα παιδιά μικρές βόλτες με τα πόδια. Φροντίστε, ωστόσο, να επιστρέφετε στο σπίτι αρκετή ώρα πριν την ώρα του ύπνου.
Κοιμάται, όμως, αρκετά;
Πολλά παιδάκια κοιμούνται από το οκτώ το βράδυ και δεν ξυπνούν παρά το πρωί. Κάποια άλλα δεν μπορούν να αποκοιμηθούν παρά μόνο μετά τις εννιά. Να θυμάστε ότι τα παιδιά που δεν κοιμούνται το μεσημέρι είναι σημαντικό να κοιμούνται νωρίς το βράδυ, ώστε να καλύπτουν τις ώρες ύπνου που χρειάζονται, οι οποίες είναι περισσότερες από ότι στην περίπτωση των ενηλίκων. Να θυμάστε πως όταν ένα παιδί κοιμάται λιγότερες ώρες απ' όσο έχει ανάγκη, ο οργανισμός του έχει έλλειψη ύπνου, πράγμα που δημιουργεί προβλήματα στη διάθεση και τη συμπεριφορά του. Όσο πιο κουρασμένο είναι ένα παιδί και γενικά όσο περισσότερο ξεπερνιέται η ώρα για ύπνο:
  • γίνεται περισσότερο θορυβώδες, ευερέθιστο, επιθετικό, υπερκινητικό.
  • δυσκολεύεται στο παιχνίδι με τα άλλα παιδιά αλλά και στη συνεργασία του με τους μεγαλύτερους.
  • αυξάνεται η προδιάθεση για ατυχήματα, γιατί μειώνονται η αυτοσυγκέντρωση και τα αντανακλαστικά.
Πόσο πρέπει να κοιμάται;
Αν και δεν υπάρχει σαφής κανόνας που να υποδεικνύει πόσες ώρες πρέπει να κοιμάται ένα παιδί-αφού οι ανάγκες του κάθε παιδιού είναι διαφορετικές-οι ειδικοί του Sleep Disorder Clinic στο Toronto του Καναδά έχουν συντάξει ένα ενδεικτικό πίνακα ημερήσιας ανάγκης ύπνου για τα πέντε πρώτα χρόνια.

Ηλικία
Συνολικές ώρες ύπνου
Ώρες μεσημεριανού ύπνου
1 έτους
13-14
2-3
2 ετών
13
1-2
3 ετών
12
1
4 ετών
11,5
-
5 ετών
11
-

Στην πράξη, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Κανείς δεν κάθεται με το ρολόι στο χέρι να μετρήσει με ακρίβεια ακριβώς πόσες ώρες κοιμάται το παιδί. Απλώς, ένα σταθερό βραδινό ωράριο εξασφαλίζει τουλάχιστον τη βασική ανάγκη του παιδιού για ύπνο. Η καθημερινότητα, φυσικά, χωρίς μεσημεριανό ύπνο και μικρά παιδιά στο σπίτι δεν είναι εύκολη.
Όσο καλά οργανωμένη κι αν είστε, θα υπάρξει πάντα η μέρα που το μικρό σας χωρίς καμιά προειδοποίηση θα αποκοιμηθεί στον καναπέ. Όμως η ζωή με τα παιδιά-αυτό το ξέρετε πια καλά-είναι  απρόβλεπτη!

Πηγή: περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"

23 Νοε 2011

Ξεσπάσματα: Οδηγός επιβίωσης!

Από τις πιο "δύσκολες" στιγμές κάθε γονιού είναι όταν το παιδί του αποφασίζει να... ξεσπάσει και ειδικά σε δημόσιους χώρους.

Η σκηνή είναι σίγουρα γνωστή σε πολλούς γονείς: μαμά πηγαίνει με το παιδί της σε σουπερμαρκετ και ξαφνικά εκείνο αρχίζει να τσιρίζει γιατί δεν του παίρνει καραμέλες! Τα ξεσπάσματα είναι συνηθισμένες εξάρσεις, ακόμη και για νήπια που οι γονείς τα θεωρούν καλότροπα και εύκολα. Ένα 60 με 90% των νηπίων στην ηλικία των 2 ετών παρουσιάζει ξεσπάσματα. Η συχνότητα τους μοιάζει να εντείνεται μεταξύ 2,5 και 3 ετών, οπότε και μπορεί να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Μέχρι τα 5 τα περισσότερα παιδιά σταματούν να ξεσπούν. Επίσης, δεν αποκλείονται ξεσπάσματα σε ηλικία μικρότερη των 2 ετών. Αυτό που όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουν οι γονείς τόσο πιο ψύχραιμα θα το αντιμετωπίσουν είναι ότι τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα συναισθήματα τους. Αυτό που ως ένα βαθμό μπορείτε να ελέγξετε είναι οι συνθήκες που μπορεί να πυροδοτήσουν ένα παιδικό ξέσπασμα.

Τάση για ξέσπασμα!
Μερικά παιδιά έχουν μεγαλύτερη τάση προς ξεσπάσματα από άλλα. Αυτό φαίνεται ήδη από τη βρεφική ηλικία. Μωρά πεισματάρικα, που κλαίνε συνεχώς και χρειάζονται διαρκώς κάποιον δίπλα τους, είναι πιο επιρρεπή στα ξεσπάσματα στη νηπιακή ηλικία, καθώς δυσκολεύονται περισσότερο να ισορροπήσουν αυτά που αισθάνονται. Κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά, που κάνουν τα μωρά επιρρεπή στα ξεσπάσματα, όπως η επιμονή, η ευαισθησία, το πείσμα, είναι από την άλλη, πολύ ευεργετικά για την πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού αργότερα, για αυτό πριν κρίνετε αρνητικά το μωρό σας σκεφτείτε το μέλλον του!

Γιατί ξεσπά;
Υπάρχουν δύο αιτίες ξεσπάσματος: η μία είναι ότι το νήπιο χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο για να χειραγωγήσει τους γονείς και η δεύτερη ότι κατακλύζεται από αισθήματα που δεν μπορεί να ελέγξει. Εάν αντιληφθείτε ότι το παιδί σας ξεσπά για να κάνει το δικό του πρέπει να το προειδοποιείτε λεκτικά αλλά και με τη γλώσσα του σώματος σας ότι δεν πρόκειται να περάσει το δικό τους. Στα ξεσπάσματα από πείσμα τα παιδιά εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των γονιών. Εάν ξέρουν ότι υποχωρείτε εύκολα, θα πιέσουν την κατάσταση. Αν είστε σταθεροί χαρακτήρες, θα κάνουν πίσω. Το πως θα χειριστείτε τέτοια ξεσπάσματα εξαρτάται από τη διαπαιδαγώγηση που ακολουθείτε για το παιδί σας και το πως επιβάλλετε γενικά την πειθαρχία. Τα ξεσπάσματα που προέρχονται από συναισθηματικό μπλακ άουτ χρειάζονται άλλον χειρισμό. Χρειάζονται συμπαράσταση από μέρους σας και παρηγοριά προς το παιδί που προσπαθεί να χειριστεί το θυμό, τη λύπη, την απογοήτευση. Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά και να μάθει να λεκτικοποιεί τα συναισθήματα του.

6 "χρυσοί" κανόνες για γονείς
Υπάρχουν έξι κανόνες που πρέπει να έχετε κατά νου για να αντιμετωπίσετε τα ξεσπάσματα:

1. Αναγνωρίστε την αιτία. Τα ξεσπάσματα, συνήθως, είναι αποτέλεσμα ορισμένων συνθηκών. Το παιδί πεινάει, είναι κουρασμένο, νυστάζει ή θέλει να τραβήξει την προσοχή. Για αυτό κρατήστε ημερολόγιο. Καταγράψτε τι έγινε πριν το ξέσπασμα και προσπαθήστε να καταλάβετε τα προειδοποιητικά σημάδια που εκπέμπει κάθε φορά το παιδί σας. Έτσι, θα προλαβαίνετε τις εκρήξεις του.

2. Μην το παίρνετε προσωπικά. Το ότι ξεσπά ένα παιδί δεν σημαίνει ότι το κάνει για να σας πληγώσει ούτε αντικατοπτρίζει απαραίτητα το πόσο κακός γονιός είστε.

3. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας! Δύσκολο μεν, σωτήριο δε, καθώς όσο πιο αγχωμένους ή αγχωτικούς σας βλέπει το παιδί που ξεσπά, τόσο δυσκολότερο είναι να το ηρεμήσετε. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και έλεγχο από εσάς, που δεν πρέπει να τον χάνετε!

4. Μην ντρέπεστε! Τα περισσότερα ξεσπάσματα μοιάζουν να γίνονται σε δημόσιο χώρο. Οι γονείς αντιδρούν άσχημα στο ρεζίλεμα που τους κάνει το παιδί τους και είτε νευριάζουν είτε αγχώνονται. Μην το αντιμετωπίζετε έτσι! Σκεφτείτε ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό στην αναπτυξιακή διαδικασία του παιδιού και αγνοήστε τα κακόβουλα σχόλια.

5. Προγραμματίστε τις κινήσεις σας. Το να βγάλετε για ψώνια ένα παιδί που πεινάει ή νυστάζει είναι κακή κίνηση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ξέσπασμα δημοσίως. Επίσης, είναι κακή κίνηση να αγχώσετε το παιδί επειδή εσείς βιάζεστε να τελειώσετε. Για αυτό πριν ξεκινήσετε να πάτε οπουδήποτε εξηγήστε με σαφήνεια στο παιδί που πάτε, πόσο χρόνο θα πάρει και τι ανταμοιβή θα έχει εάν συμπεριφερθεί με ηρεμία.

6. Διαλέξτε τις μάχες σας. Αν αρνείται να καθίσει στο κάθισμα ασφαλείας μέσα στο αυτοκίνητο και αντιδρά, δεν πρέπει να υποχωρήσετε. Αν ξεσπά γιατί θέλει μπλε και όχι κόκκινο μπλουζάκι, τότε δώστε του το μπλε. Αυτά είναι δύο παραδείγματα του τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο, για να υποχωρήσετε όταν ξεσπά ένα παιδί. Θέματα ασφαλείας, διατροφής, ύπνου πρέπει συνήθως να είναι αδιαπραγμάτευτα από την πλευρά σας, ότι και αν κάνει το παιδί. Έτσι, θα κατανοήσει ότι έχετε τον έλεγχο και ότι πρέπει να πειθαρχήσει.

Προλάβετε τις αιτίες!
Παρακάτω θα βρείτε χαρακτηριστικές αιτίες που προκαλούν ξεσπάσματα και πως να τις προλάβετε.

  • Η κούραση: Κανένα παιδί δεν συμπεριφέρεται καλά όταν είναι κουρασμένο. Για αυτό πριν προγραμματίσετε δραστηριότητες με το πιτσιρίκι σας, φροντίστε να είναι ξεκούραστο. Εάν για κάποιον λόγο βρεθείτε εκτός σπιτιού και δεν μπορεί να ξεκουραστεί, έχετε μαζί σας το αγαπημένο του αντικείμενο για ύπνο, δηλαδή κάποια κουβερτούλα ή ακόμη και τις πιζάμες του. Προσπαθήστε να βρείτε ένα ήσυχο μέρος για να κοιμηθεί, ακόμη κι αν είναι τα γόνατα σας.
  • Η πείνα: Όταν ένα παιδί πεινάει, μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτο, καθώς δεν έχει υπομονή να περιμένει. Για αυτό στις εξόδους σας από το σπίτι φροντίστε να έχετε πάντα αρκετά σνακ (όχι όμως γαριδάκια και τα συναφή, αλλά πχ ένα σάντουιτς με χυμό), που θα του προσφέρετε για να πάρει δυνάμεις κι έτσι να μην..... εκραγεί.
  • Ο γονιός που δεν δίνει σημασία: Πολλά ξεσπάσματα των παιδιών οφείλονται στην ανάγκη τους να τραβήξουν την προσοχή των γονιών, που είναι προσηλωμένοι σε κάτι άλλο εκτός από τα ίδια. Πριν ξεσπάσει, πείτε στο παιδί με ήρεμη φωνή και κοιτάζοντας το στα μάτια: "Ξέρω ότι χρειάζεσαι την προσοχή μου και φυσικά θα την έχεις, όμως πρώτα η μαμά θα τελειώσει αυτό το τηλεφώνημα". Δώστε στο παιδί κάτι να ασχοληθεί, ώστε να κερδίσετε χρόνο και εκπληρώστε την υπόσχεση σας άμεσα.
  • Η πίεση του χρόνου: Μην υπολογίζετε την ταχύτητα του παιδιού με βάση εσάς. Έτσι, αν θέλετε να είναι έτοιμο και ντυμένο σε 10 λεπτά, πρέπει να υπολογίσετε τουλάχιστον 20, ώστε να μην πιεστεί και ξεσπάσει.
Σοφή συμβουλή
Κάποιες φορές ένα νήπιο χάνει τον έλεγχο του εαυτού του κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως, βοηθά να σκύψετε στο ύψος του, να το κρατήσετε σφιχτά στην αγκαλιά σας και με αγάπη και σταθερή φωνή να του πείτε: "Ξέρω ότι θύμωσες και έχασες τον έλεγχο. Σε κρατώ επειδή σε αγαπώ". Μετά από λίγα λεπτά θα διαπιστώσετε ότι το παιδί θα αφεθεί στην αγκαλιά σας σαν να σας ευχαριστεί που το "σώσατε" από τον εαυτό του.

Πηγή: περιοδικό "Γονείς εν δράσει"

22 Νοε 2011

Αποτρίχωση: πότε είναι η κατάλληλη στιγμή;

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για αποτρίχωση; Είναι τα εννιά πολύ νωρίς; Είναι τα δώδεκα πολύ αργά; Η αποτρίχωση καλό είναι να ξεκινήσει με την έναρξη της περιόδου, καθώς το ορμονικό σύστημα ωριμάζει σταδιακά.
Σε περιπτώσεις, εξάλλου, κοριτσιών με έντονη τριχοφυϊα και πριν ξεκινήσει η εφαρμογή οποιασδήποτε μεθόδου αποτρίχωσης, συνιστάται επίσκεψη σε παιδικό ενδοκρινολόγο.
Το πόσο άνετα, όμως, νιώθει το παιδί με την εικόνα του σώματος του είναι κάτι που πρέπει να λάβετε υπόψη επισπεύδοντας τη διαδικασία. Καθώς το παιδάκι μεγαλώνει, η εικόνα που έχει για το σώμα του αποκτά μεγαλύτερη σημασία, όμως-ιδιαίτερα σε αυτές τις ηλικίες-υπάρχει σύγχυση για το τι θεωρείται όμορφο και φυσιολογικό. Κάθε παιδί, εξάλλου, είναι μοναδική περίπτωση. Η τριχοφυϊα, ιδιαίτερα αν είναι έντονη, επειδή συνδέεται με πρώιμη εφηβεία, με ορμονικό πρόβλημα ή το κοριτσάκι είναι μελαχρινό, μπορεί να κάνει το παιδί να νιώσει αμήχανα, περίεργα, ακόμα και ντροπή, κυρίως επειδή ξαφνικά αισθάνεται ότι διαφέρει από τα παιδιά της ηλικίας του.
Εξαρτάται όμως και από τις περιστάσεις. Στην Ελλάδα το καλοκαίρι ο ελαφρύς ρουχισμός και η συχνή επίσκεψη στην παραλία κάνει την ανάγκη για αποτρίχωση στα κορίτσια πιο έντονη.

Γιατί πραγματικά ανησυχείτε;
Είναι αλήθεια ότι κάποιοι γονείς αντιμετωπίζουν το θέμα της αποτρίχωσης με επιφυλακτικότητα. Αυτό που στην πραγματικότητα φοβούνται πολλές μητέρες είναι ότι.....

  • Από τη στιγμή που το κοριτσάκι θα αρχίσει να ασχολείται με θέματα που δεν αποτελούν μέρος της ζωής ενός παιδιού αλλά μιας γυναίκας έχουμε πρώιμη απώλεια της παιδικότητας.
  • Αρχίζει να τονίζεται η θηλυκότητα και μαζί να ξυπνά και η σεξουαλικότητα.
  • Σε αυτή την ηλικία η εμμονή με την εμφάνιση μπορεί να εγκλωβίσει μονομερώς το ενδιαφέρον του κοριτσιού.
Το να χειριστείτε ως γονείς το ζήτημα της αποτρίχωσης είναι μια ειδική πρόκληση. Κάποιες φορές το κοριτσάκι μπορεί να επιμένει κυρίως για λόγους συναγωνισμού με τα άλλα συνομήλικα κορίτσια-χωρίς να υπάρχει αληθινή ανάγκη. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται να της εξηγήσετε πόσο τυχερή είναι, επειδή για παράδειγμα το ξανθό χνούδι δεν φαίνεται τόσο έντονα. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι σημαντικό το παιδί να νιώσει ότι είστε δίπλα του, ότι μπορείτε να του λύσετε κάθε απορία του κι ότι μπορεί να σας εμπιστευθεί τους προβληματισμούς του.
Επίσης η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία επιβάλλεται να γίνει με αργούς ρυθμούς. Δεν σημαίνει ότι, επειδή το κοριτσάκι ξεκίνησε να κάνει αποτρίχωση στα πόδια ή στις μασχάλες, θα αρχίζει να μακιγιάρεται ή να φοράει μακριά σκουλαρίκια κι ότι ήρθε η αρχή του τέλους της παιδικής ηλικίας. Για αυτό:
  • Διαπραγματευτείτε για ένα μόνο ζήτημα κάθε φορά
  • Μην επιδεικνύετε στους άλλους ότι το παιδί μεγάλωσε
  • Τονίστε κι άλλες αξίες εκτός από αυτή της ομορφιάς
Η προσέγγιση
1. Εξηγήστε τα δεδομένα. Αν ξεκινήσει να ξυρίζει τα πόδια της, θα πρέπει να το κάνει συνέχεια, γιατί η τρίχα αγριεύει και το δέρμα συχνά ερεθίζεται.

2. Διαπραγματευτείτε το ζήτημα. Αν θεωρείτε ότι είναι μικρή για αποτρίχωση ή ότι η απαίτηση είναι υπερβολική (πχ δεν έχει έντονη τριχοφυϊα), εξηγήστε τους λόγους. Μη λέτε ένα αυθαίρετο "όχι". Μην το κάνετε όμως και μεγάλο ζήτημα. Αν δείτε ότι η τριχοφυϊα μετατρέπεται σε καθημερινό θέμα συζήτησης, ίσως, είναι καιρός να σεβαστείτε την επιθυμία του παιδιού-άσχετα με το τι θα θέλατε εσείς-επιτρέποντας την αποτρίχωση.

3. Δώστε υποστήριξη στη μικρή σας. Μιλάμε για το σώμα του παιδιού σας, πράγμα που σημαίνει ότι η απόφαση σας μπορεί να επηρεάσει το πως βλέπει και νιώθει για τον εαυτό του. Ακόμα κι αν η απάντηση σας είναι αρνητική, προτιμήστε να αφήσετε το θέμα ανοιχτό. Πείτε: "Όχι, δεν θέλω να ξυρίσεις τα πόδια σου, όμως μπορούμε να το ξανασυζητήσουμε το θέμα σε ένα μήνα ή να ξεκινήσουμε δοκιμάζοντας κάποια άλλη μέθοδο αποτρίχωσης". 

4. Σκεφτείτε τις επιλογές. Αν πάρετε απόφαση να ξεκινήσει αποτρίχωση, χρειάζεται να γνωρίζει τι επιλογές έχει (ξυράφι, αποτριχωτική κρέμα, χαλάουα, κερί, λέιζερ), τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου, πως εφαρμόζεται και τι ταιριάζει καλύτερα στην ηλικία και στις ανάγκες της.

5. Ξεκινήστε σταδιακά. Πολλές φορές αρκεί να επισκεφθείτε μια αισθητικό για να αραιώσει λίγο τα πυκνά φρύδια ή να αποτριχώσει την περιοχή της μασχάλης για να νιώσει το κοριτσάκι καλύτερα. Πείτε: "Φέτος θα ξεκινήσουμε με αυτό και του χρόνου θα κάνουμε και τα πόδια".

Αποτρίχωση; Ναι, αλλά πως;
Μα ποια είναι η καλύτερη μέθοδος αποτρίχωσης για κορίτσια που βρίσκονται ακόμα στην προεφηβική ηλικία;
  • Το ξυράφι δεν είναι ιδανική επιλογή, όχι μόνο γιατί μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο αλλά και γιατί αγριεύει την τρίχα, ενώ απαιτεί συστηματική χρήση, πράγμα που σημαίνει ότι το κοριτσάκι θα πρέπει να ασχολείται συνέχεια με αυτό το ζήτημα.
  • Η κρέμα αποτρίχωσης χρειάζεται επίβλεψη από ενήλικο για πιστή εφαρμογή με βάση τις οδηγίες, ενώ μπορεί να δημιουργήσει αλλεργία εξ επαφής ή ακόμα και έγκαυμα, ιδιαίτερα αν το δέρμα της μικρής είναι ευαίσθητο.
  • Η χαλάουα και η αποτρίχωση με κρύο ή ζεστό κερί είναι οι καλύτερες επιλογές, όταν εφαρμόζονται από ειδικό. Κι αυτό γιατί χρειάζεται περίπου ένας μήνας για την επόμενη επίσκεψη, οι τρίχες δεν αγριεύουν και σιγά-σιγά αραιώνουν, ενώ η κούρα περιποίησης από την αισθητικό ανεβάζει την αυτοεκτίμηση του παιδιού.
  • Η αποτρίχωση με laser μπορεί να εφαρμοστεί σε κορίτσια-ακόμα και 10 ετών-σε μικρές επιφάνειες, όπως πχ στο άνω χείλος ή τις μασχάλες, ενώ είναι η καλύτερη επιλογή για τις τρίχες που μπορεί να υπάρχουν στο πρόσωπο. Συνήθως απατούνται 5-7 επισκέψεις. Έχει πολύ καλό αποτέλεσμα στις σκουρόχρωμες τρίχες, λιγότερο στις ξανθές και καθόλου στις κόκκινες (οι κόκκινες τρίχες δεν έχουν καθόλου μελανίνη και για αυτό δεν ανιχνεύονται). Πριν τα 16, δεν ενδείκνυται για μεγάλες επιφάνειες, πχ κοιλιά ή πόδια, γιατί δεν έχει σταθεροποιηθεί το ορμονικό σύστημα, άρα και οι ορμόνες που επηρεάζουν την τριχοφυϊα.
Tips
  • Αν χρησιμοποιεί ξυράφι, φροντίστε να μην μπερδεύεται με εκείνα των άλλων μελών της οικογένειας και να τα αλλάζει συχνά.
  • Καλό είναι να χρησιμοποιείται ειδικός αφρός ξυρίσματος που μαλακώνει την τρίχα.
  • Πριν χρησιμοποιήσει κρέμα αποτρίχωσης, πρέπει να κάνει τεστ δυσανεξίας απλώνοντας μικρή ποσότητα στο εσωτερικό του αγκώνα και περιμένοντας 24 ώρες για σημάδια αλλεργίας.
  • Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κρέμα αποτρίχωσης αν υπάρχουν τραύματα, γδαρσίματα ή το παιδί έχει καεί από τον ήλιο.
  • Κρατήστε αυστηρά το χρόνο στη διάρκεια, όταν εφαρμόζετε την κρέμα αποτρίχωσης.
  • Μην επιτρέπετε την εφαρμογή της κρέμας πιο συχνά από 21 ημέρες, έτσι ώστε να έχει βγει καινούργιο δέρμα.
  • Αν πρόκειται να κάνει χαλάουα για πρώτη φορά, δώστε μισή ώρα πριν ένα αναλγητικό για τον πόνο.
  • Πριν κάνει χαλάουα δεν πρέπει να έχει κάνει μπάνιο με αφρόλουτρο που περιέχει ενυδατική κρέμα ή να έχει απλώσει λοσιόν σώματος στα πόδια.
  • Μετά από κάθε είδους αποτρίχωση μην παραλείπετε την ενυδάτωση και την εφαρμογή αντηλιακού, αν πρόκειται να εκτεθεί το παιδί στον ήλιο.
  • Στην περίπτωση που έχει κάνει χαλάουσα, η έκθεση στον ήλιο την ίδια μέρα μετά την αποτρίχωση πρέπει να αποφεύγεται.
Πηγή: περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"



21 Νοε 2011

Πως θα φορτσάρει πριν το διαγώνισμα;


Νομίζετε ότι μόνο το διάβασμα αρκεί; Κι αν σας λέγαμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις βοηθάει να προσκαλέσετε ένα φίλο στο σπίτι; Μην ξεχνάτε ότι η καλή απόδοση είναι θέμα ψυχολογίας!
Σίγουρα σε αυτήν την ηλικία τα διαγωνίσματα δεν χρειάζεται να αποτελούν πηγή άγχους, αφού επηρεάζουν πολύ λίγο τον τελικό βαθμό στον έλεγχο του παιδιού. Βασικός σκοπός τους είναι να ενισχύσουν τη μάθηση και να δώσουν την ευκαιρία που θα τους είναι πολύ σύντομα χρήσιμες στο γυμνάσιο, στο λύκειο και, αργότερα, σε κάθε είδους εξετάσεις. Κατά κανόνα, το παιδί όσο εξοικειώνεται με τη διαδικασία, τόσο μαθαίνει να αναπτύσσει τις δικές του τεχνικές τόσο στη μελέτη, όσο και κατά τη διάρκεια του διαγωνίσματος. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το παιδί να αισθανθεί πιο σίγουρο για τον εαυτό του. Αυτό θα ευνοήσει τις επιδόσεις του! Διαβάστε τις συμβουλές που ακολουθούν για να τονώσετε ψυχολογικά το μικρό σας και να αποφύγετε συνηθισμένα λάθη στην προετοιμασία του πριν τα διαγωνίσματα:

1. Tips για αποτελεσματική προετοιμασία και μελέτη
Πως δεν θα σπαταλήσει τις δυνάμεις του αλλά θα αξιοποιήσει όσο το δυνατό καλύτερα το χρόνο του για να προετοιμαστεί για το διαγώνισμα; Ιδού οι χρυσοί κανόνες που πρέπει να ακολουθήσετε:

  • Να μελετάει την ύλη του διαγωνίσματος κομμάτι-κομμάτι
Μην το πιέζετε να τελειώσει όλη τη μελέτη σε μία ή δύο ώρες. Είναι καλύτερα να διαβάζει διαφορετικές ώρες μέσα στην ημέρα για μικρά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερα αν έχει κάποιο επαναληπτικό διαγώνισμα. Μικρά διαστήματα των 20 έως 30 λεπτών, έτσι ώστε να αφομοιώνεται η ύλη τμηματικά, είναι προτιμότερα, ενώ καλό είναι μετά από κάθε κομμάτι μελέτης το παιδί να κάνει ένα διάλειμμα για να ασχοληθεί με κάτι άλλο.


  • Να υπογραμμίζει τα πιο σημαντικά σημεία
Δείξτε στο παιδί πως να τονίζει τα σημαντικά σημεία της ύλης στα βιβλία ή στις σημειώσεις του είτε με χρωματιστούς μαρκαδόρους, είτε με υπογραμμίσεις, είτε με κύκλους και παραλληλόγραμμα ή βάζοντας χρωματιστά χαρτάκια υπενθυμίσεων ή συνδετήρες στις ανάλογες σελίδες. Με αυτόν τον τρόπο δίνετε έμφαση στα βασικά, ενώ το παιδί μπορεί να βρει στην τελική επανάληψη.


  • Να κάνει επιλεκτικές επαναλήψεις
Είναι προτιμότερο από μια ολική επανάληψη, δεδομένου ότι το παιδί έχει διαβάσει όλη την ύλη για το διαγώνισμα. Επίσης, η επιλεκτική επανάληψη μπορεί να βοηθήσει τις επιδόσεις του, ιδίως αν την κάνει το πρωί, λίγο πριν φύγει για το σχολείο.


2. Tips για να πάρει..... "δυνάμεις" πριν το διαγώνισμα
Πριν πάει στο σχολείο για να γράψει το διαγωνισματάκι του, βεβαιωθείτε ότι:

  • Θα εξασφαλίσει αρκετό ύπνο το βράδυ
Για αυτό, μην παρατείνετε το διάβασμα μέχρι αργά.


  • Θα φάει οπωσδήποτε πρωινό
Καλές επιλογές είναι τα δημητριακά με γάλα που ενισχύουν την πνευματική αντοχή, γιατί κρατούν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σταθερά, αλλά και το αυγό που περιέχει λιπαρά που βοηθούν τον εγκέφαλο να μεταβιβάζει γρήγορα τα μηνύματα.


  • Δεν θα μείνει πολύ ώρα νηστικό
Συμβουλέψτε το, αν το διαγώνισμα δεν είναι στην αρχή της ημέρας αλλά στο ενδιάμεσο του προγράμματος, να βάλει κάτι στο στόμα του. Ξηροί καρποί, ένας χυμός ή λίγη σοκολάτα πριν το διαγώνισμα μπορεί να επιδράσουν ενισχυτικά.


  • Θα είναι ντυμένο άνετα
Δηλαδή, έτσι ώστε ούτε να ζεσταίνεται αλλά ούτε και να κρυώνει, πράγμα που μπορεί να δυσκόλεψει την ικανότητα συγκέντρωσης.


  • Θα είναι εφοδιασμένο με τα απαραίτητα
Έξτρα στυλό και μολύβια για κάθε ενδεχόμενο!


  • Αν ο καιρός το επιτρέπει, θα περπατήσει (συνοδευόμενο από εσάς) μέχρι το σχολείο
Η κίνηση και η εξάσκηση τονώνουν τις αισθήσεις και επιδρούν θετικά στις επιδόσεις.


3. Tips για την ώρα του διαγωνίσματος
Υπάρχουν πολλά που πρέπει να προσέξει ή να αποφύγει στη διάρκεια του διαγωνίσματος. Αυτά είναι:

  • Να διαβάσει πρώτα όλο το διαγώνισμα
Έτσι, θα καταλάβει το στυλ του διαγωνίσματος


  • Να διαβάσει πολύ προσεχτικά τις ερωτήσεις
Ιδιαίτερα στην περίπτωση αντιστοίχισης, πολλαπλών επιλογών ή συνδυασμού να προσέχει λέξεις, όπως "δεν", "ή", "και", "μην", που μπορεί να αλλάξουν τη σημασία της ερώτησης.


  • Να ζητάει αμέσως βοήθεια ή διευκρινήσεις
Αν οι οδηγίες δεν είναι ξεκάθαρες ή δεν καταλαβαίνει κάτι, δεν πρέπει να φοβάται να ζητήσει από το δάσκαλο του διευκρινήσεις.


  • Να απαντάει πρώτα στις πιο εύκολες ερωτήσεις
Έτσι, θα εξοικονομήσει περισσότερο χρόνο για να αφιερώσει στα πιο δύσκολα ερωτήματα.


  • Να απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις
Εξηγήστε του ότι είναι καλύτερα να γράψει κάτι κι ας είναι λάθος, παρά να μη γράψει τίποτα. Ιδιαίτερα στις ερωτήσεις με κενά ή πολλαπλών επιλογών, είναι σε κάθε περίπτωση επιθυμητό να κάνει μια επιλογή ακόμα κι αν δεν είναι βέβαιο για αυτήν.


  • Να βάζει σημαδάκια με μολύβι σε ερωτήσεις που χρειάζεται να ξαναδεί
Έτσι, αν του περισσέψει χρόνος στο τέλος, θα μπορεί να επιστρέψει στα σημεία εκείνα για τα οποία δεν είναι απόλυτα βέβαιο για τις απαντήσεις του και να τις ξανασκεφτεί.


  • Να μη δίνει την κόλα του όταν τελειώνει, αν δεν την έχει ξανακοιτάξει
Όσο σίγουρο κι αν είναι, εφόσον περισσεύει χρόνος, είναι καλό να ελέγχει τις απαντήσεις του για πιθανά λάθη ή παραλείψεις.


Αν έχει στρες....
Το στρες είναι το χειρότερο εμπόδιο για την κατάλληλη προετοιμασία, αλλά και για τη σωστή αξιοποίηση του χρόνου που έχει το παιδί στη διάθεση του για να απαντήσει στις ερωτήσεις του τεστ. Χρειάζεται λοιπόν να το καταπολεμήσει με τη βοήθεια σας. Για αυτό:

  • Μη το φορτώνετε με τις δικές σας προσδοκίες
Παιδιά που ανησυχούν πολύ για το διαγώνισμα, αντικατοπτρίζουν την ανησυχία των γονιών τους για το αν θα τα καταφέρουν. Αν το παιδί ανησυχεί ότι δεν θα τα καταφέρει, φροντίστε να το πείσετε ότι μια αποτυχία δεν σημαίνει ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Επαινέστε το παιδί όχι μόνο για το βαθμό που θα φέρει αλλά, κυρίως, για την προσπάθεια που κάνει.


  • Να κάνει ερωτήσεις στο δάσκαλο πριν το διαγώνισμα
Ενθαρρύνετε το παιδί να ρωτήσει το δάσκαλο τι περίπου θα περιλαμβάνει το διαγώνισμα. Όσο πιο προετοιμασμένο νιώθει το παιδάκι, τόσο μειώνεται το άγχος του.


  • Η συντροφιά διώχνει το στρες
Προσκαλέστε στο σπίτι ένα φίλο για διάβασμα. Μην περιμένετε βέβαια πολλά στο θέμα της μελέτης. Τους δίνεται όμως η ευκαιρία να χαλαρώσουν, να γελάσουν και να "ανεβάσουν" τη διάθεση τους. Αρκεί βέβαια να βεβαιωθείτε ότι το μικρό σας θα έχει μετά την ευκαιρία να διαβάσει.


  • Όχι στο υπερβολικό και εξοντωτικό διάβασμα
Μην το αφήνετε να υπερβάλλει στο διάβασμα και να εξαντλείται διαβάζοντας συνέχεια ή μέχρι αργά. Φροντίστε, όσο διάβασμα κι αν έχει το παιδί, να του μένει λίγος χρόνος για παιχνίδι ή για να ασχοληθεί με ευχάριστες δραστηριότητες ή ακόμα και για μια σύντομη έξοδο. Μην αφήνετε την επανάληψη για αργά το βράδυ που είστε όλοι κουρασμένοι και η απόδοση είναι μειωμένη.


  • Όχι απουσίες στο σχολείο.... για διάβασμα στο σπίτι
Μην επιτρέπετε στο παιδί να απουσιάζει από το σχολείο όταν έχει διαγώνισμα, αν δεν νιώθει καλά προετοιμασμένο. Όσο περισσότερο εξοικειώνεται με τη διαδικασία, τόσο συνηθίζει και γίνεται καλύτερο.


  • Αντιμετωπίστε το τρακ
Συμβουλέψτε το παιδί αν παθαίνει τρακ, να μην πανικοβάλεται. Αντίθετα, να παίρνει αργές και βαθιές ανάσες δίνοντας στο εαυτό του λίγο χρόνο για να συνέλθει.


  • Ένα γούρι.... δεν βλάπτει
Για έξτρα ψυχική τόνωση, προτρέψτε το να πάρει ένα τυχερό αντικείμενο μαζί του, πχ ένα στυλό, ένα βραχιόλι, ένα μπρελόκ (πιάνει στους επαγγελματίες αθλητές, γιατί όχι και στα παιδιά;)


Πηγή: περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"

15 Νοε 2011

"Καμπουριάζει;"



Μπορεί να συμβεί σε κάθε παιδί
Στην ηλικία των 3 έως 9 ετών, τα παιδιά ψηλώνουν, αρχίζουν να παίρνουν λανθασμένες στάσεις, για παράδειγμα να καμπουριάζουν μπροστά στην τηλεόραση ή όταν ζωγραφίζουν. Αυτές οι κακές στάσεις μπορεί να προκαλέσουν τα πρώτα προβλήματα στην πλάτη. Τα κόκαλα τους σχηματίζονται ακόμη, και αν πάρουν λάθος κατεύθυνση, μπορεί να υποστούν επικίνδυνες παρεκκλίσεις, που θα εκδηλωθούν αργότερα. Τα ονόματα τους είναι γνωστά: σκολίωση (κύρτωση της σπονδυλικής στήλης στο πλάι) και κύφωση (κύρτωση της σπονδυλικής στήλης προς τα εμπρός).

Ενδυνάμωση
Η ενδυνάμωση της παιδικής πλάτης είναι ότι πραγματικά χρειάζεται, έτσι ώστε οι ιστοί που την περιβάλλουν και την υποστηρίζουν να γίνονται όλο και πιο δυνατοί και συμπαγείς. Και τα μοναδικά "όπλα" που έχετε στη διάθεση σας είναι η σωματική άσκηση και ο έλεγχος του βάρους, το οποίο δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το φυσιολογικό, γιατί θα επιδεινώσει την κύρτωση. Το κολύμπι θεωρείται το πλέον κατάλληλο άθλημα, κατά κύριο λόγο γιατί θέτει σε κίνηση ολόκληρο το σώμα, κυρίως τα πάνω άκρα, και μπορεί ακόμη να διορθώσει τις ωμοπλάτες που προεξέχουν. Η κολύμβηση είναι ένα άθλημα που δυναμώνει τους μύες και βοηθά το σώμα να αποφεύγει τις κακές στάσεις. Πολύ καλό κάνει, επίσης, στην ηλικία των5-6 ετών, η ελεύθερη γυμναστική, τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα, καθώς και το βόλεϊ και μπάσκετ, που δεν συμπιέζουν την σπονδυλική στήλη.

Το βάρος της σχολικής τσάντας
Το βάρος των σχολικών βιβλίων είναι υπερβολικό πολλές φορές. Μην επιτρέπεται στο παιδί να φορτώνεται στους ώμους του πολύ βαριές σάκες. Με το πέρασμα του χρόνου, μπορεί να προκληθεί κύφωση (όταν η πλάτη γέρνει προς τα εμπρός). Αν πάσχει ήδη από σκολίωση, το υπερβολικό βάρος ίσως επιδεινώσει την κατάσταση. Η σάκα δεν πρέπει να ξεπερνά το 15% του βάρους του παιδιού. Δηλαδή, αν το παιδί σας είναι 30 κιλά, δεν θα πρέπει η τσάντα του να είναι πάνω από 4-5 κιλά. Προτιμήστε την επιλογή σακιδίου στην πλάτη ή ακόμα καλύτερα τη σάκα τρόλεϊ, αυτή με τα ροδάκια, που δεν επιβαρύνει καθόλου την πλάτη.

Χρειάζεται φροντίδα και μεγαλώνοντας
Μεγαλώνοντας παρόλο που τα οστά του παιδιού είναι δυνατά, χρειάζονται ακόμα προστασία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαλαρώσετε την επαγρύπνηση σας. Αντιθέτως, είναι η στιγμή που πρέπει να δείξετε ιδιαίτερη προσοχή στην πλάτη του. Ίσως περισσότερο απ' ότι πριν. Γιατί σε αυτά τα χρόνια μπορεί να εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια σκολίωσης.

Προσοχή στα σημάδια: Εάν, λοιπόν, παρατηρήσετε ότι το παιδί συνήθως κρατά τον έναν ώμο πιο ψηλά από τον άλλον, αν η λεκάνη του είναι ασύμμετρη ή η μία ωμοπλάτη προεξέχει περισσότερο από την άλλη, καλό είναι να επισκεφθείτε κάποιον ειδικό. Μπορεί να είναι μόνο μία κακή στάση, μπορεί όμως να είναι και αρχή σκολίωσης.

Που οφείλεται: Τα αίτια της πάθησης αυτής δεν είναι ακόμη γνωστά, αλλά συχνά είναι κληρονομική. Αν ο πατέρας ή η μητέρα πάσχουν από σκολίωση, υπάρχουν 50% πιθανότητες να παρουσιάσει και το παιδί. Επιπλέον, για κάποιον περίεργο λόγο-που ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί-η σκολίωση προσβάλλει ιδιαίτερα τα κορίτσια παρά τα αγόρια. Παλιά, υπήρχε η λανθασμένη αντίληψη ότι η σκολίωση συνδέεται με τη διατροφή του παιδιού, με τη στάση του σώματος την ώρα της μελέτης, με την πλευρά του σώματος στην οποία κρεμά την τσάντα, με την άσκηση κλπ.

Όσο νωρίτερα-τόσο καλύτερα
Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση των σκολιωτικών κυρτωμάτων. Η κλινική εξέταση γίνεται με μια γρήγορη, ανέξοδη και κυρίως αξιόπιστη μέθοδο: τη δοκιμασία επίκυψης. Κατά τη δοκιμασία αυτή, ο εξεταζόμενος σε όρθια θέση σκύβει προς τα εμπρός, με τα γόνατα τεντωμένα, τις φτέρνες σε ευθεία γραμμή και τα χέρια να κρέμονται χαλαρά προς τα κάτω, ενώ οι ώμοι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τα ισχία. Στη θέση αυτή, ο εξεταστής παρατηρεί τη ράχη με προσοχή, και κάθε ασυμμετρία του κορμού θεωρείται ύποπτη για σκολίωση, οπότε το παιδί παραπέμπεται για ακτινολογικό έλεγχο. Ο έλεγχος κατά την πρώτη εξέταση περιλαμβάνει ακτινογραφία ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης σε όρθια θέση. Παρόλο που τις περισσότερες φορές είναι εμφανής, πάντα μια ακτινογραφία μπορεί να δώσει πιο έγκυρα αποτελέσματα.

Ο γιατρός ξέρει καλύτερα
Η συμβολή του ορθοπεδικού χειρουργού είναι πολύτιμη για την αποτελεσματική θεραπεία. Η θεραπεία της σκολίωσης εξαρτάται από την  ηλικία του ασθενούς, αλλά και από το μέγεθος της καμπύλης. Η αντιμετώπιση της διακρίνεται σε συντηρητική και σε χειρουργική.
Η συντηρητική περιλαμβάνει απλή παρακολούθηση ή εφαρμογή κηδεμόνων. Η απλή παρακολούθηση συνίσταται σε μια απλή κλινική εξέταση του παιδιού ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με ή χωρίς ακτινολογικό έλεγχο. Σε καμπύλες μέχρι και 20 μοιρών, οι ειδικές ασκήσεις στάσης είναι αρκετές για να διορθωθεί το πρόβλημα. Σε καμπύλες μέχρι και 40 μοιρών, χρησιμοποιούνται εργαλεία (κηδεμόνες) που θα βοηθήσουν να ισιώσει η σπονδυλική στήλη. Ο κηδεμόνας είναι ένα ειδικό "ένδυμα" που πρέπει να φοριέται από το παιδί 16 ώρες το 24ωρο (όχι 23 ώρες, όπως παλιότερα), να παρακολουθείται η σωστή εφαρμογή του, καθώς και τα σημεία στα οποία πιέζει. Η εφαρμογή μπορεί να ολοκληρωθεί με την οστική ωρίμανση, αλλά αφαιρείται σταδιακά βάσει προγράμματος, ενώ το παιδί θα συνεχίσει να παρακολουθείται μέχρι την ηλικία των 25 ετών.
Όταν το σκολιωτικό κύρτωμα ξεπερνάει τις 40 μοίρες, η θεραπεία που ενδείκνυται είναι η χειρουργική, πάντα όμως με βάση τα χαρακτηριστικά του παιδιού και τη φυσική εξέλιξη του συγκεκριμένου κυρτώματος. Τα τελευταία χρόνια, η χειρουργική αντιμετώπιση της σκολίωσης προσφέρει καλύτερα ποσοστά διόρθωσης και σταθεροποίησης, με μικρότερο χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο και άμεση κινητοποίηση του παιδιού χωρίς την ανάγκη χρήσης κηδεμόνα. Η σκολίωση είναι ένα πρόβλημα που σήμερα αντιμετωπίζεται εύκολα. Η έγκαιρη διάγνωση από τον παιδίατρο ή τον ορθοπεδικό, η σωστή επιλογή κηδεμόνα, η συνεχής άσκηση υπό την καθοδήγηση του ειδικού-και φυσικά-η συνεργασία του παιδιού, εξασφαλίζουν τη σίγουρη και γρήγορη αποκατάσταση του προβλήματος.

Μικρά μυστικά

  • Προτρέψτε το παιδί σας να "τραβάει" πίσω τους ώμους. Μια άλλη άσκηση σώματος είναι να "τραβάει" το σαγόνι μέσα στο στήθος, πράγμα που βοηθάει το σώμα να ευθυγραμμιστεί.
  • Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο γραφείο που θα μελετάει, στην καρέκλα και το κυριότερο στη θέση του υπολογιστή-τα μάτια πρέπει να είναι στην ευθεία με το ύψος της οθόνης του υπολογιστή. Τα πόδια του παιδιού πρέπει να πατούν στο πάτωμα και να σχηματίζουν (όπως τα χέρια) γωνία 90 μοιρών.
  • Ενθαρρύνετε το παιδί να γυμναστεί. Οι δυνατοί κοιλιακοί και οι μύες της πλάτης βοηθούν το παιδί να την κρατά ίσια.
  • Δώστε το καλό παράδειγμα, μιας και τα παιδιά μιμούνται τους μεγάλους. Για αυτό, μην ξεχνάτε να έχετε κι εσείς τη σωστή στάση σώματος: ψηλά το κεφάλι, ίσια την πλάτη και μέσα την κοιλιά.
Πηγή: περιοδικό "ΜΑΜΑ Δες!"



14 Νοε 2011

Πως θα του περιορίσετε τα γλυκά



Αν το παιδί σας λατρεύει τα γλυκά και αναζητεί συνέχεια λιχουδιές με ζάχαρη, γνωρίζετε ήδη το πόσο δύσκολο είναι να περιορίσετε αυτή του την τάση. Συνεχίστε την προσπάθεια, οργανώνοντας την στρατηγική σας και έχοντας κατά νου πως είναι πολύ σημαντικό να το βοηθήσετε να αποβάλει τώρα μια συνήθεια που θα είναι πολύ δύσκολο να αποβάλει αργότερα.

Αφού μελέτησαν με επιμονή το θέμα, επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η τάση των παιδιών για γλυκό μπορεί να είναι θέμα γενετικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι γονείς δεν πρέπει να δώσουν τη μάχη υπέρ των λαχανικών, συμπληρώνουν οι ίδιοι ερευνητές τονίζοντας πως τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα παιδιά που οι γονείς τους επιμένουν στους κανόνες σωστής διατροφής εμφανίζουν σταδιακά μικρότερη εξάρτηση από τους γλυκούς πειρασμούς και στρέφονται τελικά στα λαχανικά και τα φρούτα.



Βασιζόμενοι στην πρόσφατη ανακάλυψη των γονιδίων της γεύσης, οι ερευνητές συνέκριναν τις γευστικές προτιμήσεις μαμάδων και των παιδιών τους, για να βρουν ότι ο γονότυπος TAS2R38 που συνδέεται με την πικρή γεύση μπορεί να είναι υπεύθυνος για την τάση στα γλυκά.


Ωστόσο, ακόμη και στις περιπτώσεις που οι μητέρες και τα μικρά τους έχουν ακριβώς τα ίδια γονίδια γεύσης, η σύγκριση ενηλίκων και ανηλίκων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η παιδική ηλικία είναι πολύ πιο ευαίσθητη στην πικρή γεύση, ενώ η ευαισθησία αυτή μειώνεται στην ενήλικη ζωή, ειδικά αν ο ενήλικας έχει μεγαλώσει με γονείς που επέμεναν στους κανόνες σωστής διατροφής.


1. Πόσο πολύ είναι το πολύ;

Αφήστε το παιδί να απολαύσει μία γλυκιά λιχουδιά την ημέρα, κατά προτίμηση μετά το μεσημεριανό ή το απόγευμα. Το θέμα είναι να το περιορίσετε σε μικρές, λογικές ποσότητες: μια - δυο καραμέλες, δύο μπισκοτάκια ή ένα παιδικό παγωτό, για παράδειγμα, είναι ιδανική ημερήσια γλυκιά δόση και αν εκείνο επιμένει για περισσότερα, εσείς πρέπει να αρνηθείτε σταθερά και να του εξηγήσετε πως αν πεινάει ακόμα μπορείτε να του φτιάξετε ένα αβγό ή ένα σάντουιτς, όχι όμως και να του δώσετε λίγο ακόμη παγωτό. Στην πραγματικότητα, το αν θα επιτρέψετε στο παιδί να φάει κάτι γλυκό εξαρτάται και από το μενού της ημέρας και κατά πόσο το μικρό σας ανταποκρίθηκε σε αυτό. Αν δηλαδή έφαγε μόλις δυο μπουκιές από το φαΐ του, τότε το επιδόρπιο θα πρέπει να είναι υγιεινό, όπως τα φρέσκα φρούτα. Αν, από την άλλη, έφαγε το φαγητό και τη σαλάτα του, τότε αφήστε το να απολαύσει ένα μπισκότο ή ένα κομμάτι κέικ.

2. Μπορώ να χρησιμοποιήσω τα γλυκά ως σνακ;

Όχι. Η ζάχαρη είναι απλός υδατάνθρακας που καίγεται γρήγορα. Τα παιδιά θα ξαναπεινάσουν και θα ζητήσουν κι άλλο σνακ και πιθανότατα θα ζητήσουν κι άλλο γλυκό σνακ.

3. Τι εικόνα πρέπει να του δώσω για τα γλυκά;

Πάντως όχι ότι πρόκειται για κάτι απαγορευμένο γιατί κάτι τέτοιο θα κάνει το γλυκό πιο... γλυκό. Επίσης είναι μεγάλο λάθος να χρησιμοποιείτε τα γλυκά ως «ανταμοιβή» ή ως τιμωρία γιατί τότε θα τα κάνετε να τα θεωρήσουν ως κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να τα εντάξετε στη διατροφή τους σε λογική συχνότητα και ποσότητα, αλλά παράλληλα να μιλήσετε στο παιδί για την περιορισμένη διατροφική τους αξία.

4. Πώς μπορώ να χειριστώ την επιμονή του στο σούπερ μάρκετ;

Είναι πολύ δύσκολο να βρεθείτε στο σούπερ μάρκετ με το παιδί και να αποφύγετε εντελώς την αγορά γλυκών πειρασμών. Προσπαθήστε από τη μία να μην βρίσκεστε μπροστά στα ράφια, αν το παιδί είναι νηστικό και αφήστε το να διαλέξει μόνο του ένα μόνο γλυκό, επεμβαίνοντας στις υπόλοιπες επιλογές του προκειμένου να αγοράσετε ό,τι πιο υγιεινό. Αν επιμένει να επιλέξει και δεύτερο γλυκό (μια δεύτερη γκοφρέτα, για παράδειγμα), εξηγήστε του πως μία αγορά αρκεί για σήμερα και πως θα το πάρετε την επόμενη φορά. Γενικά, φροντίστε να περιορίσετε τους πειρασμούς στο σπίτι και να μην έχετε στα ντουλάπια περισσότερα από έναν τύπο μπισκότων ή στο ψυγείο περισσότερες από μία γεύση παγωτού. Φροντίστε όμως παράλληλα να υπάρχουν αρκετές επιλογές από υγιεινά σνακ.

5. Ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να πείσω το μικρό μου ότι δεν κάνει να τρώει συνέχεια γλυκά;

Η διατροφική συμπεριφορά των γονιών είναι καθοριστική. Καθώς ένα παιδί μεγαλώνει έχει την τάση να ακολουθεί τις συνήθειες των γονιών του, οπότε αν σας βλέπει να τρώτε σοκολάτες κάθε απόγευμα, τότε και εκείνο θα κάνει το ίδιο. Αντίστοιχα θα υιοθετήσει τη συνήθεια της «γλυκιάς ημέρας του επταημέρου», αν εσείς τρώτε γλυκό μια φορά την εβδομάδα.

6. Τι να κάνω με τις "έκτακτες" καταστάσεις όπου δεν είμαι παρών;

Ξεκαθαρίστε στις γιαγιάδες, στους παππούδες, στους θείους, στις θείες, στους φίλους ότι δεν πρέπει να προσφέρουν συνέχεια γλυκά στο παιδί για να το ευχαριστήσουν ή να το επιβραβεύσουν. Συζητήστε με το ίδιο το παιδί και εξηγήστε του γιατί δεν πρέπει να αγοράζει γλυκά από το κυλικείο του σχολείου.

7. Με ποιά υγιεινά σνακ μπορώ να ικανοποιήσω την επιθυμία του για γλυκό;

Φρέσκα φρούτα, όπως οι μπανάνες που αρέσουν συνήθως στα παιδιά, ή τα αχλάδια και τα μήλα είναι εξαιρετική εναλλακτική λύση. Το γιαούρτι, επίσης, ειδικά αν το αγοράζετε πλήρες φρέσκο και το αναμιγνύετε με ένα κουταλάκι μαρμελάδα, με μέλι ή κομμάτια ξηρών ή φρέσκων φρούτων. Φτιάξτε του στο μπλέντερ μιλκ σέικ χτυπώντας μαζί φρέσκο γάλα ή γιαούρτι και κάποιο από τα φρούτα που του αρέσουν. Μια καλή ιδέα είναι να κόψετε μια λεπτή φέτα ψωμί ολικής αλέσεως, να το αλείψετε με βούτυρο και αφού το πασπαλίσετε με κανέλα και ζάχαρη να το ψήσετε για λίγο στο γκριλ. Επίσης, το δημητριακά με γάλα και μαύρη ζάχαρη ή μέλι.


Πηγή: noikokyra.gr

11 Νοε 2011

Αναζητώντας.... παιδίατρο!

Η καλή σχέση του γονιού με τον παιδίατρο συμβάλλει στην καλή υγεία του παιδιού! Ανακαλύψτε με ποιον τρόπο μπορείτε να επιλέξετε τον κατάλληλο γιατρό, αλλά και πως να "χτίσετε" μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί του!

Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και κάθε παιδί χρειάζεται τον κατάλληλο γιατρό ανάλογα με την περίσταση! Επειδή, όμως τα μωρά και τα νήπια αδυνατούν να..... βρουν μόνα το γιατρό τους, οι γονείς "διαμεσολαβούν" μεταξύ του γιατρού και του παιδιού! Ο ρόλος του παιδιάτρου, όπως και κάθε γιατρού, είναι να διατηρεί και να επαναφέρει την καλή υγεία του ασθενή του. Για το λόγο αυτόν η σχέση σας με το γιατρό του παιδιού σας είναι και τόσο πολύτιμη! Για να χαίρει το παιδί σας άκρας υγείας!

Η περίοδος των.... "συνεντεύξεων"!
Η αναζήτηση του κατάλληλου γιατρού είναι για κάθε γονιό μία περίοδος που συνοδεύεται από ανησυχία, "τρέξιμο" και ενίοτε πειραματισμούς! Είναι απόλυτα φυσιολογικό στην αρχή να πειραματιστείτε και να γνωρίσετε γιατρούς που τελικά δεν θα θέλετε να αναλάβουν την υγεία του μικρού σας. Μην απογοητεύεστε, όμως, γιατί είναι σημαντικό να θυμάστε ότι για κάθε παιδί υπάρχει εκεί έξω ο κατάλληλος παιδίατρος!

  • Ρωτήστε άτομα που σας εμπνέουν εμπιστοσύνη από το φιλικό σας περιβάλλον ή ρωτήστε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων μήπως μπορούν να σας συστήσουν έναν παιδίατρο. Στην περίπτωση που δεν έχετε κανέναν συγγενή, φίλο ή γνωστό για να σας καθοδηγήσει, μην πτοείστε. Είναι γεγονός πως στη σύγχρονη εποχή μπορείτε να βρείτε γιατρό, είτε από κάποιο νοσοκομείο, είτε από το internet ή ακόμη και από τον "Χρυσό Οδηγό". Σε αυτή την περίπτωση, όμως, ενδέχεται να αναλωθείτε περισσότερο καιρό σε "πρώτα" ραντεβού, μέχρι να καταλήξετε στην ιδανική επιλογή, μπορεί όμως και όχι, αν είστε κάπως τυχεροί κατά την αναζήτηση!
  • Ανεξάρτητα από το αν σας έχουν συστήσει κάποιον παιδίατρο ή όχι, είναι σημαντικό να συμπεριλάβετε στους παράγοντες πριν την επιλογή σας την απόσταση. Φυσικά και ο παράγοντας απόσταση δεν είναι καταλυτικός στην πιθανότητα που ανακαλύψετε τον κατάλληλο γιατρό, αλλά έχει ιατρείο κάπου μακριά. Σίγουρα, όμως, χρειάζεται να λάβετε υπόψη σας ότι αφού έχετε μωρό ή μικρό παιδί στο σπίτι σας, μπορεί να απαιτείται όχι μόνο η συμβουλή ενός γιατρού από το τηλέφωνο, αλλά και η επίσκεψη στο ιατρείο του. Ένα ιατρείο που βρίσκεται στην άλλη άκρη της.... πόλης, είναι λογικό πως δεν αποτελεί την πιο πρακτική λύση για εσάς!
  • Όταν αποφασίσετε να "γνωρίσετε" ένα παιδίατρο, θα χρειαστεί πρώτα μια επίσκεψη στο ιατρείο του αλλά και μια συζήτηση μαζί του! Πρωταρχικής σημασίας, για την επιλογή του παιδιάτρου, είναι η ταύτιση της φιλοσοφίας και της νοοτροπίας σας στα θέματα της υγείας. Φυσικά και ο γιατρός είναι ειδικός στα θέματα υγείας, αλλά είναι σημαντικό, όχι σε απόλυτο βαθμό, αλλά κατά προσέγγιση να συμπίπτουν οι απόψεις σας, πχ γύρω από τα ζητήματα ανατροφής και διαπαιδαγώγησης, διατροφής, χρήσης αντιβιοτικών κλπ. Εκτός, όμως, από τη μεταξύ σας χημεία χρειάζεται να δώσετε  προσοχή και στη συμπεριφορά του. Ένας παιδίατρος που θα ενδιαφέρεται για εσάς και το παιδί σας θα είναι αυτός που θα σας εξηγεί υπομονετικά, θα σας ακούει με προσοχή, ενώ θα είναι καλός και υπομονετικός με το μικρό σας.
Σχέση υγείας!
Επιλέξατε τον κατάλληλο γιατρό; Συγχαρητήρια! Για να αναπτύξετε, όμως, μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί του, δεν αρκεί μονάχα να τον επιλέξετε αλλά και να βάλετε το λιθαράκι σας για να δημιουργήσετε μια αληθινή, ειλικρινή και ουσιαστική σχέση μαζί του! Έτσι κι αλλιώς, μην ξεχνάτε ότι θα φροντίζει ότι πολυτιμότερο έχετε σε αυτόν τον κόσμο: το παιδί σας!
  • Είναι σημαντικό όταν μιλάτε στο γιατρό για κάποιο θέμα που αφορά στα συμπτώματα που έχει το παιδί σας να είστε πάντα ακριβείς και αληθινοί. Όταν το μικρό σας δεν αισθάνεται καλά, κρατήστε σημειώσεις για τα συμπτώματα που παρουσίασε αλλά και τον τρόπο που το φροντίσατε. Από την άλλη, να είστε πάντα ειλικρινείς για αυτά τα ζητήματα, ακόμη κι αν κάνατε κάτι λάθος (πχ στη δοσολογία) ή αν έχετε μια συνήθεια (πχ κάπνισμα) που αναρωτιέστε κατά πόσο επηρεάζει ή επιδεινώνει την υγεία του μικρού σας!
  • Μην ντρέπεστε να ζητάτε εξηγήσεις ή να ομολογείτε ότι δεν καταλαβαίνετε κάτι που σας λέει ή συνταγογραφεί ο γιατρός. Είναι λογικό πως εσείς δεν έχετε το φάσμα των γνώσεων που διαθέτει ένας γιατρός, αλλά σαφώς ένα καλός παιδίατρος είναι πάντα πρόθυμος να σας εξηγήσει τι συμβαίνει αλλά και τι χρειάζεται να κάνετε.
  • Ακολουθείτε πάντα τις συμβουλές του παιδιάτρου κατά γράμμα, ιδιαίτερα όσον αφορά στη συνταγή των φαρμάκων ή τη δόση τους κλπ. Στην περίπτωση που έχετε μια ένσταση για κάποια συμβουλή που σας έδωσε, είτε επειδή κάτι δεν καταλάβατε, είτε επειδή έρχεται σε αντίθεση με τη φιλοσοφία σας, απλώς συζητήστε το.
  • Μη διστάζετε να του τηλεφωνήσετε εάν έχετε κάποια απορία σχετική με την υγεία του μικρού σας ή εάν χρειάζεστε κάποια συμβουλή. Ο καλός γιατρός είναι ο διαθέσιμος γιατρός αρκεί βέβαια να μην το παρακάνετε και να μη γίνεστε παράλογοι στις απαιτήσεις σας.
Πότε να καλέσω το γιατρό;
Καλέστε τον παιδίατρο όταν το μικρό σας:
  • Έχει πυρετό από 38 και πάνω, που συνοδεύεται από συμπτώματα κρυολογήματος, σπασμούς, νωθρότητα, έντονο κλάμα, δυσκολία στην αναπνοή, εξάνθημα ή κοκκινίλες, πονοκέφαλο, αφυδάτωση κλπ. Ακόμη και στην περίπτωση που του χορηγήσετε αντιπυρετικό, κατόπιν συμβουλής του γιατρού σας και δεν πέσει ο πυρετός, καλέστε τον εκ νέου.
  • Βήχει έντονα. Ιδιαίτερα στην περίπτωση που παράλληλα έχει είτε δυσκολία στην αναπνοή, είτε πόνο στο στήθος, είτε φλέματα κίτρινα, πράσινα ή με αίμα, είτε συριγμό κατά την αναπνοή.
  • Έχει πονόλαιμο. Κάποιες φορές ο πονόλαιμος συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ενόχληση κατά την κατάποση, λευκές κηλίδες σε κόκκινο λαιμό, πρησμένες αμυγδαλές ή αδένες, βραχνάδα και εξάνθημα.
  • Αιμορραγία στα ούρα, στα κόπρανα ή στα αυτιά.
  • Παρουσιάζει νωθρότητα, ανεξάρτητα με το εάν έχει πυρετό, κλαίει όταν το αγγίζετε ή το μετακινείτε,  έχει έντονη ανησυχία, αρνείται να φάει, πονάει αρκετά σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος (πχ κεφάλι ή στήθος).
  • Κάνει εμετούς και πονάει.
  • Έχει διάρροια και πόνο στην κοιλιά.
  • Παρουσιάζει ανορεξία, καταπόνηση και ωχρότητα.
  • Εμφανίζει αλλεργικό οίδημα και φαγούρα ή το δαγκώσει ζώο, ψάρι, ερπετό, έντομο κλπ
  • Καταπιεί φάρμακο, χημική ουσία ή ποτό.
  • Έχει αλλαγή στη συμπεριφορά του και δεν είναι το παιδί που ξέρατε μέχρι τότε.
  • Έχει απώλεια αισθήσεων ή τάση για λιποθυμία.

Πηγή: περιοδικό "Γονείς εν δράσει!"