Οχι βέβαια μέσω του Ερυθρού Σταυρού! Αντίθετα, τον αναζητά κάθε στιγμή μέσα στο σπίτι του, περιμένει την υποστήριξή του, την θαλπωρή, τη στοργική του κατανόηση, τη συμπαράσταση στα σχέδιά του αλλά και την εκπαίδευσή του στους κοινωνικούς κανόνες.Περιμένει να ακούσει τα « ναι» και τα «όχι» του κι ας ισχυρίζεται το αντίθετο. Οσο κι αν θυμώνει, αμφισβητεί ή αντιδρά, περιμένει οδηγίες πλεύσης στη ζωή του.
Το παιδί αναζητά ένα γονιό αληθινό και γνήσιο, που όταν το αδικεί του ζητά συγγνώμη κι όταν κάνει λάθος το συζητά μαζί του, μαθαίνοντάς το με αυτό τον εμπειρικό τρόπο μια μεγάλη αλήθεια: κανείς δεν είναι τέλειος. Κάθε προσπάθεια του γονιού να εξιδανικεύσει τις ατέλειές του, να κρύψει τα λάθη του, να παίξει το ρόλο του «τέλεια», αντιμάχεται αυτό τον φυσικό νόμο, δίνει λάθος μηνύματα στο παιδί, του προκαλεί αβεβαιότητες και ανησυχία.
Ενώ λοιπόν το παιδί αναζητά τον γονιό του, αυτός προσπαθεί να αποκτήσει χιλιάδες πληροφορίες για να κατακτήσει το είδωλο του τέλειου γονιού, χάνεται στις ασάφειες των γενικών ψυχολογικών οδηγιών της βιβλιογραφίας, γιατί βέβαια καμιά ψυχολογική οδηγία δεν έχει την δυνατότητα να λάβει υπόψη της τις συγκεκριμένες προσωπικότητες όλων των πρωταγωνιστών, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους αλλά και τις συνθήκες ζωής τους, τις προηγούμενες εμπειρίες τους, τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη ζωή.
Ο γονιός είναι πολύ σημαντικός θεσμός, δεν χωρά αμφιβολία πάνω σ΄αυτό.Αλλωστε είναι πασίγνωστο πόσο συχνά όλοι έχουμε να διηγηθούμε συγκλονιστικές αναμνήσεις-αρνητικές ή θετικές- από εκείνα τα χρόνια της αδυναμίας και της εξάρτησης από τους γονείς μας. Βαθιά μέσα μας υπάρχει η καταγραφή πως όλες οι συμφωνίες, οι κάθε είδους συμβάσεις μπορούν να αναθεωρηθούν, φίλοι, σύζυγοι, εργοδότες έρχονται και παρέρχονται ή καταλαμβάνουν μέρος του χρόνου και της σκέψης μας αλλά η σχέση μας με τα παιδιά είναι ισόβια, πανανθρώπινη και πανάρχαιη.Σ΄αυτή τη σχέση δεν υπάρχουν περιθώρια για κοπάνα, αργίες και ημιαργίες ή αλλαγή της γνώμης. Ακόμα κι αν ορφανέψει ένα μικρό παιδί κάποιος άλλος γονιός θα πάρει τον γονεϊκό ρόλο, η θέση δεν μπορεί να μείνει κενή.
Μ΄αγαπάς δεν μ΄αγαπάς
Αν μου ζητούσαν να βάλω ένα μόνο σαφή, ξεκάθαρο και σχετικά εύκολο κανόνα, ως πιο σημαντικό για το παιδί, θα έλεγα ρητά ότι χρειάζεται να αποφεύγουμε το παιχνίδι αμφισβήτησης της αγάπης. Ο γονιός πάντα αγαπά και το δείχνει, ακόμα κι όταν παίρνει δυσάρεστα μέτρα, δεν ισχυρίζεται το αντίθετο, έστω και για εκφοβισμό, ούτε ενοχοποιεί το παιδί του ότι δήθεν η συμπεριφορά του δεν δείχνει να αγαπά τον γονιό του. Αυτοί είναι ψυχολογικοί εκβιασμοί, καίρια χτυπήματα στην ισορροπία του παιδιού.
Τα λάθη
Οσο για τα υπόλοιπα λάθη, τις φανερές και αφανείς ασυμμετρίες ασφαλώς συμβαίνουν παντού αλλά δεν δείχνει να είναι ο όλεθρος. Συνήθως η οικογένεια αναπαραγει ό,τι γίνεται στην κοινωνική ζωή αλλά και το αντίστροφο: η κοινωνική ζωή είναι μια μεγαλύτερη εικόνα των παιχνιδιών της οικογένειας. Η εξουσία, η σύγκριση, η επιθετικότητα, η ανωτερότητα, η αυστηρότητα, η συγχώνευση,( εδώ μέσα είμαστε όλοι μια...γροθιά!), η κατωτερότητα, είναι σκηνές από το ίδιο έργο, το οικογενειακό ρομάντζο, τόσο οικείο σε όλους μας. Δεν υπάρχει περίπτωση μια οικογένεια να είναι ένα σχήμα τελειότητας διότι κάτι τέτοιο απλά δεν υπάρχει. Σε κόσμους φαντασιακούς, ίσως, αλλά στον δικό μας τον πλανήτη δεν σημειώνονται τέτοια παραδείγματα. Μια οικογένειαλειτουργική κάνει λάθη,χωρίς να τραυματίζει την αγάπη, περνά τις ανισορροπίες και τις ανατροπές , κινείται και σταθεροποιείται ξανά στην λειτουργικότητα, δηλαδή σε ένα σύστημα ομαλότητας και ικανοποίησης για όλους.
Η μη καλή λειτουργικότητα ( αλλιώς και δυσλειτουργία) μιας οικογένειας είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, δύσκολο να αποτυπωθεί με γενικές αρχές και οδηγίες. Ομως, δείχνει να ξεκινά όταν η σύγχιση και η ασάφεια είναι συνεχώς παρούσες, όταν οι ρόλοι γονέα και παιδιού δεν είναι διακριτοί, όταν δεν μπαίνουν όρια στο όνομα... της δημοκρατίας, όταν η ιεραρχία έχει ανατραπεί και τα μέλη δείχνουν να έχουν χάσει την αυτονομία τους, χαμένα στον υπερπροστατευτισμό ή την αυταρχικότητα των αντιλήψεων για τη ζωή και τους σκοπούς της.
Πηγή: Heilthier World
Ενα παιδί αναζητά τον γονιό του...