4 Οκτ 2009

Η ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης του παιδιού σας μπορεί να δείχνει μια βαριά ευθύνη. Άλλωστε, το αίσθημα ότι αξίζω κάτι, βάζει τα θεμέλια για το μέλλον του παιδιού, καθώς προσπαθεί να δοκιμάσει καινούρια πράγματα μόνο του. “Η αυτοεκτίμηση προέρχεται από το να έχεις την αίσθηση ότι ανήκεις κάπου, πιστεύοντας ότι είσαι ικανός και γνωρίζοντας ότι η συμμετοχή σου εκτιμάται από τους άλλους και αξίζει τον κόπο” λέει ο Jene Nelsen, συν-συγγραφέας της σειράς Positive Disipline.









“Όπως γνωρίζει κάθε γονιός η αυτοεκτίμηση είναι μια στιγμιαία εμπειρία” λέει ο Nelsen. “Μερικές φορές νιώθουμε καλά για τον εαυτό μας και μερικές φορές όχι. Αυτό που προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά μας είναι ικανότητες όπως η προσαρμοστικότητα.” Ο στόχος σας σαν γονιός είναι να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας θα αναπτύξει περηφάνια και αυτοσεβασμό, στον εαυτό του και τις πολιτιστικές του ρίζες, όπως και εμπιστοσύνη στις ικανότητές του να διαχειριστεί τις προκλήσεις της ζωής του. (για ένα 2χρονο αυτό μπορεί να σημαίνει να φτιάξει ένα πύργο από κυβάκια που δεν πέφτει ή να τον ξαναφτιάξει όταν πέσει). Εδώ υπάρχουν δέκα απλές τεχνικές για να βοηθήσετε το παιδί σας να αναπτύξει την αυτοεκτίμηση του.









Δώστε αγάπη χωρίς όρους.



Η αυτοεκτίμηση ενός παιδιού ανθίζει με το είδος της αφοσίωσης που λέει: “Σ΄αγαπώ, χωρίς να με νοιάζει ποιος είσαι ή τι κάνεις” Το παιδί σας ωφελείται περισσότερο όταν το δέχεστε για αυτό που είναι ανεξάρτητα από τις ικανότητες, τις αδυναμίες, την ιδιοσυγκρασία ή τις ικανότητες που έχει. Δώστε λοιπόν απλόχερα αγάπη. Δώστε άφθονα αγκαλιές και φιλιά. Μην ξεχνάτε να του λέτε πόσο πολύ το αγαπάτε. Όταν πρέπει να διορθώσετε το παιδί σας, κάντε ξεκάθαρο ότι είναι η συμπεριφορά και όχι το ίδιο που είναι απαράδεκτη. Αντί να πείτε: “Είσαι άτακτο παιδί! Γιατί δεν μπορείς να είσαι καλό” (Why can't you be good?) πείτε: “Το να σπρώχνεις τον Πέτρο δεν είναι καλό. Μπορεί να χτυπήσει. Σε παρακαλώ μην σπρώχνεις”.







Δείξτε προσοχή.



Εξοικονομείστε χρόνο για να δώσετε στο παιδί σας την αναπόσπαστη προσοχή σας. Αυτό κάνει θαύματα για την αυτοαξία του παιδιού σας επειδή στέλνει το μήνυμα ότι θεωρείτε πως είναι σημαντικό και πολύτιμο. Δεν χρειάζεται αν είναι για πολύ ώρα. Απλά σημαίνει να σταματήσετε για ένα λεπτό να ανακατεύετε την αλληλογραφία σας αν προσπαθεί να σας μιλήσει ή να κλείσετε την τηλεόραση, όσο χρειάζεται για να απαντήσετε σε μια ερώτηση. Να έχετε οπτική επαφή για να είναι ξεκάθαρο ότι ακούτε αυτό που λέει. Όταν βιάζεστε, δώστε στο παιδί να το καταλάβει χωρίς να αγνοείτε τις ανάγκες του. Πείτε: “Πες μου για τις εικόνες που ζωγράφισες, και όταν τελειώσεις, πρέπει να φτιάξουμε το δείπνο μας.”







Καθορίστε όρια.



Θέστε κάποιους λογικούς κανόνες. Για παράδειγμα , αν πείτε στο παιδί σας ότι πρέπει να τρώει το δεκατιανό στην κουζίνα, μην το αφήνετε να περιπλανιέται στο καθιστικό με το φρούτο του την επόμενη μέρα. Γνωρίζοντας ότι κάποιοι οικογενειακοί κανόνες είναι απαράβατοι, θα το βοηθήσουν να νοιώθει πιο μεγάλη ασφάλεια. Μπορεί να χρειαστεί συνεχής επανάληψη από μέρους σας, αλλά θα αρχίσει να ζει σύμφωνα με τις προσδοκίες σας αρκετά σύντομα. Απλά να είστε ξεκάθαροι και επίμονοι και δείξτε ότι το εμπιστευόσαστε και περιμένετε να κάνει το σωστό.







Προτείνετε επιλογές.



Αφήστε το παιδί σας να διαλέξει ανάμεσα σε δυο επιλογές, αφού σε μικρές ηλικίες οι περισσότερες επιλογές μάλλον μπερδεύουν. Για παράδειγμα, ρωτήστε την κόρη σας αν θέλει να φορέσει το φόρεμα με τις βούλες ή το ριγέ, αν θέλει να σχεδιάσει ή να ζωγραφίσει ή αν θέλει να φάει πατάτες η μακαρόνια για μεσημεριανό. Θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση με κάθε δυνατότητα να πάρει μια απόφαση. Αν της δείξετε ότι έχετε εμπιστοσύνη στην κρίση της, θα αυξηθεί στο παιδί σας η αίσθηση της αυτοαξίας.







Στηρίξτε τα υγιή ρίσκα.



Ενθαρρύνετε τον γιο σας να ανακαλύψει κάτι καινούριο, όπως ένα διαφορετικό φαγητό, ένα καινούριο φίλο, ή να κατέβει την τσουλήθρα. Αν και υπάρχει πάντα η πιθανότητα της αποτυχίας, χωρίς ρίσκο είναι μικρή η πιθανότητα για επιτυχία. Αφήστε λοιπόν το παιδί σας να πειραματιστεί με ασφάλεια, και αντισταθείτε στην παρόρμηση να βοηθήσετε. Για παράδειγμα προσπαθήστε να μην τον “σώσετε” αν δείχνει σημάδια απογοήτευσης όταν προσπαθεί να επεξεργαστεί ένα καινούριο παιχνίδι. Ακόμη και το να πείτε “Ασε! Δεν πειράζει, θα το κάνω εγώ” μπορεί να καλλιεργήσει εξάρτηση και να συντρίψει την αυτοπεποίθηση του. Θα αναπτύξετε την αυτοεκτίμησή του αν ισορροπήσετε ανάμεσα στην ανάγκη σας να τον προστατέψετε και την ανάγκη του να αντιμετωπίσει νέες εμπειρίες.







Αφήστε τα λάθη να συμβούν.



Το μειονέκτημα, φυσικά, του να έχεις επιλογές και να ρισκάρεις είναι ότι κάποιες στιγμές το παιδί σας θα κάνει λάθη. Αυτά είναι πολύτιμα μαθήματα για την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας. Αφήστε την λοιπόν να φορέσει το χοντρό παλτό της ακόμη και αν η βραδιά είναι ζεστή(απλά φροντίστε να έχετε μαζί σας κατάλληλα ρούχα). ¨όταν θα αρχίσει να παραπονιέται ότι ζεσταίνεται, συγκρατήστε την ορμή σας να πείτε: “Στο είχα πει!” Απλά εμφανίστε το αγαπημένο της σορτσάκι και μπλουζάκι και πείτε κάτι σαν: “Αφού κάνει τόσο ζέστη γιατί δεν φοράς αυτά;” Έτσι η αυτοπεποίθηση της δεν θα υποχωρήσει και θα καταλάβει ότι είναι εντάξει να κάνουμε λάθη μερικές φορές. Όταν κάνετε λάθη, παραδεχτείτε τα , λέει ο Daniel Meier βοηθός καθηγητής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο του San Fransisco. Αναγνωρίζοντας και ανακάμπτοντας από τα λάθη σας στέλνετε ένα ισχυρό μήνυμα στα παιδιά σας, γίνεται πιο εύκολο στο παιδί να αποδεχτεί τα δικά του μειονεκτήματα.







Κάντε την επιτυχία εύκολη.



Αγοράστε ρούχα που είναι πανεύκολο να μπουν και να βγουν, ένα σκαμνί για να φτάνει στο νεροχύτη και να πλένει χέρια και δόντια μόνος του, και βρείτε ένα μέρος για τα βιβλία και τα παιχνίδια του που να τα φτάνει εύκολα. Δίνοντας στον 2χρονο σας την δυνατότητα να φροντίσει τις ανάγκες του, βοηθάτε την ανεξαρτησία του και την περηφάνια του να κάνει πράγματα μόνος του.







Γιορτάστε τα θετικά.



Μερικές φορές είναι πολύ εύκολο να συγκεντρώνετε όλα τα πράγματα που ένα παιδί κάνει λάθος, αλλά όλοι αντιδρούν καλά στην ενθάρρυνση, για αυτό κάντε μια προσπάθεια να αναγνωρίσετε όλα τα καλά πράγματα που κάνει το παιδί σας καθημερινά. Για παράδειγμα πείτε στον σύντροφό σας: “ Η Λένα μάζεψε όλα τα παιχνίδια της σήμερα.” Η Λένα θα απολαύσει την λάμψη που θα της δώσουν τα λόγια σας καθώς και την καλή απόκριση του συντρόφου σας. Να είστε συγκεκριμένοι. Αντί να πείτε “Καλή δουλειά” πείτε “Σε ευχαριστώ που περίμενες υπομονετικά στην ουρά” Αυτό θα ενισχύσει την αίσθηση της ικανότητας και αυτοαξίας και θα μάθει ακριβώς τι έκανε σωστά.







Ακούστε καλά.



Αν το παιδί σας έχει την ανάγκη να μιλήσει, σταματήστε και ακούστε τι έχει να πει. Πρέπει να ξέρει ότι οι σκέψεις του, τα συναισθήματα, οι επιθυμίες και η γνώμη έχουν σημασία. Βοηθήστε το να νοιώσει άνετα με τα συναισθήματά του και ονομάστε τα. “Ξέρω ότι στεναχωρήθηκες γιατί πρέπει να αποχαιρετήσουμε την παιδική χαρά.” Αν αποδέχεστε τα συναισθήματά του χωρίς κριτική, δίνετε αξία στα αισθήματά του και δείχνετε ότι έχει αξία για σας αυτό που λέει. Αν μοιραστείτε και τα δικά σας αισθήματα (“είμαι ενθουσιασμένη που θα πάμε στον ζωολογικό κήπο!”), θα αποκτήσει θάρρος για να εκφράσει και τα δικά του αισθήματα.







Δώστε ενθάρρυνση.



Κάθε παιδί χρειάζεται την υποστήριξη από τους αγαπημένους του που δηλώνει: 'Πιστεύω σε σένα. Σε βλέπω που προσπαθείς. Συνέχισε!” Ενθάρρυνση σημαίνει να αναγνωρίζετε την πρόοδο, όχι απλώς να αμείβετε την επιτυχία. Σημαίνει να λέτε ευχαριστώ στο παιδί σας που έβαλε τα βιβλία του στο ράφι ακόμα και αν ξέχασε μερικά κάτω από το κρεβάτι. Σημαίνει να χαμογελάτε και να συμπαραστέκεστε καθώς προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το πιρούνι ακόμα και αν το περισσότερο φαγητό είναι στο πάτωμα. Και σημαίνει να δίνεις μια αγκαλιά όταν προσπαθεί να τραγουδήσει το τραγούδι της αλφαβήτας, ακόμη και αν ξεχάσει μερικά γράμματα.





Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στον έπαινο και την ενθάρρυνση. Το ένα επιβραβεύει την αποστολή και το άλλο το πρόσωπο. (“Τα κατάφερες!” και όχι “είμαι περήφανος για σένα”) ο έπαινος μπορεί να κάνει ένα παιδί να νοιώσει ότι είναι “καλό” μόνο όταν κάνει κάτι τέλειο. Ενθάρρυνση, από την άλλη μεριά σημαίνει, αναγνώριση της προσπάθειας. “Πες μου για την ζωγραφιά σου. Βλέπω σου αρέσει το μοβ” είναι πιο χρήσιμο από το να πεις “Είναι η πιο όμορφη ζωγραφιά που έχω δει ποτέ!” Πολύ έπαινος μπορεί να ανατινάξει την αυτοπεποίθηση γιατί μπορεί να δημιουργήσει πίεση για καλή απόδοση και να δημιουργήσει ένα μια συνεχή ανάγκη για αποδοχή από τους άλλους. Για αυτό δώστε συνετά επαίνους και δώστε ενθάρρυνση γενναιόδωρα. Θα βοηθήσει το παιδί σας να μεγαλώσει και να νοιώθει καλά με τον εαυτό του.





Πηγή mwrakia.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σας άρεσε;
Σχολιάστε το!