19 Νοε 2009

Μωρό ξανά!









Πάνω που το παιδί σας άρχισε να φέρεται σαν μεγάλο, φαίνεται πως άλλαξε γνώμη και άρχισε να συμπεριφέρεται σαν μωρό. Γιατί;



Μερικά παιδιά νιώθουν άγχος μεγαλώνοντας. Όσα μάλιστα είναι πολύ μικρά και έχουν μεγαλύτερα αδερφάκια προσπαθούν πάντα να παίζουν με τα παιχνίδια των μεγαλυτέρων και πεισμώνουν με την πρώτη ευκαιρία όταν τους αρνούνται κάτι λέγοντας "Δεν είμαι μωρό!". Για αυτό και η έκπληξη των γονιών είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν το μικρό τους αρχίζει ξαφνικά να φέρεται σαν μωρό. Κατσουφιάσματα, παρακάλια για να το πάρουν αγκαλιά, ξαφνική προσκόλληση στον έναν ή και τους δύο γονείς, όλα δείχνουν ότι εκεί που το μικρό σας αγωνιζόταν να σας πείσει ότι ξανάγινε μωρό. Ωστόσο, είναι φυσιολογικό το να επιστρέφει ένα παιδάκι στις μωρουδιακές του συνήθειες-και εντελώς υγιές, μάλιστα. Μια προσωρινή οπισθοδρόμηση βοηθά τα παιδιά να προσαρμοστούν στις τεράστιες αλλαγές που συνεπάγεται η μετάβαση από τη νηπιακή στην καθαρά παιδική ηλικία. Γύρω στα τρία του χρόνια, τα παιδιά γίνονται πιο ανεξάρτητα, εξακολουθούν όμως να έχουν έντονη την ανάγκη να νιώθουν δεμένα με τους γονείς τους. Είναι κάτι σαν συναισθηματική διελκυστίνδα για τα ίδια. Η παλλινδρόμηση του παιδιού σε συνήθειες όπως το να μην ξεκολλά από κοντά σας ή να επιμένει να το ταϊσετε οφείλεται στην προσπάθεια του να διαχειριστεί το άγχος που αισθάνεται επειδή μεγαλώνει. Μπορεί να σας τρελαίνει η αλλαγή αυτή, είναι όμως μάλλον εύκολο το να κατανοήσετε τη συναισθηματική αβεβαιότητα του στην περίοδο αυτή και να το βοηθήσετε να αντεπεξέλθει.





Τι πυροδοτεί αυτή την παλινδρόμηση;

Οποιοδήποτε μεταβατικό στάδιο-πρώτη φορά στο σχολείο, αλλαγή κατοικίας, αλλαγή νταντάς-μπορεί να γίνει αγκάθι στην αίσθηση ελέγχου που έχει το ίδιο το παιδί για τη ζωή του. Κατά συνέπεια, θα νιώσει ευάλωτο και θα αγχωθεί. Ακόμη και αφορμές που δείχνουν ασήμαντες, όπως το να πάει διακοπές, μπορεί να δώσουν το έναυσμα για μια παλινδρόμηση. Ένα μικρό παιδί δεν μπορεί να διατυπώσει με λέξεις τι αισθάνεται και γιατί. Επιπλέον, δεν έχει προλάβει να αποκτήσει ικανότητες που θα το βοηθούσαν να διαχειριστεί τα συναισθήματα του. Η επιστροφή του λοιπόν σε αντικείμενα που το ανακουφίζουν από το άγχος-όπως μια κουβερτούλα ή μια πιπίλα-είναι το πρώτο βήμα μιας στρατηγικής "επιβίωσης" στη νέα κατάσταση.



Η σημαντικότερη αλλαγή όμως στη ζωή ενός παιδιού είναι η γέννηση ενός άλλου στην οικογένεια. Και μόνο η σκέψη ότι θα πρέπει να ανταγωνιστεί ένα μωρό για να κερδίσει την προσοχή σας αρκεί για να κάνει το παιδί να επιστρέψει σε μωρουδιακές συνήθειες. Άλλες φορές δεν είναι προφανής η αφορμή της παλινδρόμησης του παιδιού. Το ότι προσπαθεί απλώς και μόνο να προσαρμοστεί στο ότι μεγάλωσε μπορεί να το κάνει να οπισθοδρομήσει για ένα διάστημα. Κι ενώ εσείς, ως γονιός, μόνο περηφάνια νιώθετε για τις νέες ικανότητες  που αναπτύσσει μέρα με τη μέρα το αγγελούδι σας, το ίδιο αισθάνεται εντελώς αποπροσανατολισμένο με όλες αυτές τις πρωτόγνωρες, για το ίδιο, δεξιότητες και γνώσεις.



Το καλό στην όλη κατάσταση είναι ότι η συμπεριφορά αυτή σημαίνει πως οι ικανότητες του παιδιού έχουν ήδη εξελιχθεί σημαντικά. Όσο αναπτύσσεται ένα παιδί, τοσο αναπτύσσεται και η φαντασία του. Για αυτό κι ένα παιδί που ως τώρα περνούσε πολύ ωραία με την baby sitter του, ξαφνικά κρεμιέται από το πόδι σας μόλις δει ότι είστε έτοιμη να φύγετε από το σπίτι και να το αφήσετε μαζί της. Το παιδί είναι τώρα σε θέση να αντιληφθεί ότι πρόκειται στο εξής να είστε δύο "χωριστά" πλάσματα και αρχίζει να φαντάζεται τρομακτικά σενάρια με αφορμή αυτό τον προσωρινό χωρισμό σας, όπως και το τι θα συμβεί αν, ενδεχομένως, δεν επιστρέψετε κοντά του.



Πως θα ξαναγίνει "μεγάλο παιδί";

  • Μιλήστε για τα συναισθήματα. Μόλις καταλάβετε τι βρίσκεται πίσω από αυτή την αλλαγή συμπεριφοράς του παιδιού, μιλήστε του με ειλικρίνεια, ώστε να γνωρίζει ότι ξέρετε πως νιώθει (πχ "Φυσικό είναι να φοβάσαι επειδή θα πας σχολείο για πρώτη φορά").

  • Παίξτε το παιχνίδι του (λιγάκι). Αφήστε το παιδί να παίξει παριστάνοντας για λίγο το μωρό, έστω για μερικά λεπτά τη μέρα. Τα παιδιά θέλουν να νιώσουν ασφάλεια, ότι θα εξακολουθήσετε να τα φροντίζετε ακόμη και τώρα που δεν είναι πια μωρά.

  • Φροντίστε το λίγο περισσότερο. Αν το παιδί σας προσπαθεί συνεχώς να σκαρφαλώσει στην αγκαλιά σας ή επιμένει να παίξετε μαζί του, δείξτε του την αγάπη και την προσοχή που έχει ανάγκη κάνοντας του το χατήρι. Αυτό είναι ακόμη σημαντικότερο όταν το παιδί ζηλεύει το νεογέννητο αδερφάκι του. Το παιδί σας χρειάζεται να νιώθει τη σιγουριά ότι μπορεί να σας έχει μερικές φορές εντελώς δική του.

  • Μην το κριτικάρετε. Δεδομένου ότι αυτές οι μικρές παλινδρομήσεις του παιδιού αποσκοπούν στο να τραβήξουν την προσοχή σας, αν δείξετε ότι σας ενοχλούν, το πιθανότερο είναι να ενισχύσετε τη μωρούδιστικη συμπεριφορά του. Αν τιμωρήσετε το παιδί επειδή φέρεται σαν μωρό, θα νιώσει ακόμη πιο αγχωμένο και θα παλινδρομήσει εντονότερα. Η καλύτερη λύση είναι να του δώσετε κάποια κίνητρα για να ενεργήσει σύμφωνα με την ηλικία του. (πχ "Αν φας μόνη σου το φαγητό σου, θα διαβάσουμε ένα παραμύθι μετά") και οπωσδήποτε, να το επαινέσετε μόλις το κάνει.

  • Παινέψτε το που μεγάλωσε. Το να φέρεται το παιδί σας μωρουδίστικα δεν θα του αρέσει και τόσο αν του υπενθυμίσετε όλα όσα έχει κερδίσει πλέον επειδή έχει μεγαλώσει (πχ αντίθετα με τα μωρά, εκείνο μπορεί πια να τρώει πίτσα και να παίζει στο πάρκο με τους φίλους του). Αν η αιτία της παλινδρόμησης είναι η ζήλια του για το μικρότερο αδερφάκι του, αναθέστε του κάποια καθήκοντα. Ας αναλάβει να σας ειδοποιήσει για το αν ρεύτηκε το μωρό μετά το γεύμα του και να σας βοηθήσει να καθαρίσετε το στοματάκι του ή να κρατά την πετσέτα του μωρού για να το τυλίξετε μετά από το μπάνιο του. Μην παραλείψετε να το επαινέσετε για τη σημαντική βοήθεια που σας πρόσφερε. Όλα αυτά θα του δώσουν την αίσθηση ότι παραμένει στο επίκεντρο της προσοχής σας με θετικό τρόπο.

Γρήγορες απαντήσεις σε μωρουδίστικες απαιτήσεις.

  • Το παιδί θέλει να το πάρετε αγκαλιά. Προσπαθήστε να μετατρέψετε την κατάσταση σε παιχνίδι. "Για να δούμε, μπορείς να περπατήσεις μέχρι το επόμενο κατάστημα; Ωραία, τώρα που τα κατάφερες ας πάμε παρακάτω".

  • Το παιδί μιλάει μωρουδιακά. "Λυπάμαι, αλλά μου είναι αδύνατον να καταλάβω τι λες, αγάπη μου, όταν μιλάς έτσι. Μακάρι να ήξερα τι θέλεις".

  • Το παιδί ζητάει να το ταϊσετε. Προσπαθήστε να το κάνετε σαν παιχνίδι. "Εντάξει, θα σου δώσω εγώ μια μπουκιά, μετά όμως θα φας δύο μόνος σου". Μην παραλείψετε να το επαινέσετε όταν το κάνει.

Πηγή: περιοδικό Parents

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σας άρεσε;
Σχολιάστε το!