Το δέρμα του νεογέννητου και τα σημάδια του

από τον Άρη Ζαμπουρίδη







Μετά τον τοκετό και αφού πλυθεί και σκουπιστεί το νεογνό σας, το δέρμα του θα μοιάζει πολύ ευαίσθητο. Αν το μωρό καθυστέρησε να γεννηθεί, επειδή θα έχει χάσει το σμήγμα που το περιβάλει και το προστατεύει, θα έχει δέρμα ζαρωμένο που θα ξεφλουδίζεται. Αν έχει γεννηθεί στην ώρα του ή πρόωρα, μόλις ξεπλυθεί το σμήγμα που το περιβάλλει, μπορεί το δέρμα του φυσιολογικά να ξεφλουδίζεται λόγω της απότομης έκθεσης στον αέρα.



Όταν, κάποια στιγμή ήσυχη, παρατηρήσετε καλύτερα το σώμα του, θα διαπιστώσετε ότι στους ώμους του, στην πλάτη του και στα χέρια του μπορεί να υπάρχει ένα ελαφρό χνούδι, που αν το μωρό σας είναι και μελαχρινό μοιάζει με τρίχωμα. Αυτό είναι το “χνούδι του εμβρύου” που δημιουργείται στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης και εξαφανίζεται ύστερα από δύο εβδομάδες.



Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε ρόδινα στίγματα και κοκκινίλες στο δέρμα του, που συνήθως εμφανίζονται στα σημεία πίεσης, όπως είναι η περιοχή της πάνας ή εκεί που το πιάνουμε και εξαφανίζονται σύντομα μόλις αφήσουμε το μωρό ξαπλωμένο. Όταν ξεντύνουμε το μωρό, λόγω της απότομης μεταβολής της θερμοκρασίας σώματος (ζέστη – κρύο), το δέρμα του παίρνει τη μορφή μαρμάρου με κόκκινες κηλίδες που περιβάλλονται από λευκωπό δέρμα. Αυτό λέγεται “μαρμαροειδές δέρμα” και οφείλεται σε αγγειακές τοπικές μεταβολές, εξαιτίας της απότομης μεταβολής της θερμοκρασίας. Οι κηλίδες αυτές εξαφανίζονται μόλις βάλουμε τα ρούχα στο μωρό μας.



Μερικές φορές θα δείτε και γρατζουνιές στο πρόσωπό του που τις κάνει μόνο του κουνώντας τα χεράκια του. Προσωρινά βάλτε του γαντάκια και μετά από την δέκατη ημέρα κόψτε τα νυχάκια του.



Εκτός από όλα τα παραπάνω που εμφανίζουν σχεδόν όλα τα μωρά μπορεί το μωρό σας να έχει στο δέρμα του και κάποια στίγματα, σημάδια ή εξανθήματα εκ γενετής που κάποια θα εξαφανιστούν σύντομα, ενώ κάποια άλλα μπορεί να είναι και μόνιμα.



Τα επίπεδα αγγειώματα είναι κηλίδες σκούρου ρόδινου χρώματος που συνήθως εντοπίζονται στο πίσω μέρος του κεφαλιού ή του λαιμού, στα βλέφαρα, στη βάση της μύτης και στο μέτωπο. Είναι τα συνηθέστερα σημάδια εκ γενετής και εξαφανίζονται έως το τέλος του πρώτου χρόνου.



Οι μογγολοειδείς κηλίδες είναι επιφάνειες σκουρόχρωμου δέρματος σα μελανιές που εντοπίζονται συνήθως στη μέση και στους γλουτούς. Είναι συνηθισμένες σε βρέφη με σκουρόχρωμο δέρμα και οφείλονται σε αυξημένες ποσότητες χρωστικής. Εξαφανίζονται συνήθως έως την ηλικία των έξη χρόνων.



Οι φλυκταινώδεις μελανώσεις είναι μικρές φυσαλίδες που σύντομα ξεραίνονται και ξεφλουδίζονται, αφήνοντας στο δέρμα σκούρα στίγματα. Μερικά παιδιά εμφανίζουν μόνο τα σκούρα στίγματα που συνήθως εξαφανίζονται σε λίγες εβδομάδες.



Τα κεχρία είναι πολύ μικρά λευκωπά ή κίτρινα σπυράκια στην κορυφή της μύτης ή το πηγούνι του που οφείλονται σε εκκρίσεις αδένων του δέρματος. Φαίνονται σαν εξογκωμένα, ενώ στην αφή τους μοιάζουν επίπεδα και λεία. Εξαφανίζονται μέσα στις πρώτες δύο με τρείς εβδομάδες.



Η ιδρώα (ιδρωτήρια) είναι εξάνθημα που εμφανίζεται συνήθως γύρω από τον λαιμό, στο άνω μέρος του στήθους, στην πλάτη και στο μέτωπο τους θερμούς συνήθως μήνες και όταν ντύνουμε το μωρό μας με πολλά ρούχα. Αποτελείται από μικρές φυσαλίδες γεμάτες με διαυγές υγρό που είναι εκκρίσεις του δέρματος και εξαφανίζεται με το καθαρισμό του δέρματος.



Το τοξικό ερύθημα είναι εξάνθημα που εμφανίζεται τις πρώτες ημέρες ζωής και αποτελείται από κόκκινες κηλίδες οι οποίες στο κέντρο τους έχουν φυσαλίδες χρώματος κιτρινωπού ή λευκωπό και οι οποίες σε μερικά σημεία συσσωρεύονται και σχηματίζουν πλάκες που σύντομα εξαφανίζονται και επανεμφανίζονται σε διαφορετικά σημεία. Χωρίς θεραπεία σταματάει η εμφάνισή τους μετά από την δέκατη ημέρα ζωής.



Τα ηβώδη αιμαγγειώματα είναι ανασηκωμένα έντονα κόκκινα στίγματα με τραχιά υφή. Την πρώτη εβδομάδα ζωής μπορεί να έχουν αχνό ή λευκωπό χρώμα και στη συνέχεια σκληραίνουν και αποκτούν έντονο πορφυρό χρώμα. Οφείλονται σε διαστολή των επιφανειακών αγγείων του δέρματος. Μεγαλώνουν τους πρώτους μήνες ζωής και εξαφανίζονται σταδιακά χωρίς θεραπεία.



Τα ομαλά αιμαγγειώματα είναι εκτεταμένες περιοχές του δέρματος που είναι επίπεδες και κόκκινες ακανόνιστου σχήματος που δημιουργούνται από πλεόνασμα αιμοφόρων αγγείων κάτω από το δέρμα του νεογνού. Εξαφανίζονται μόνο μετά από παρέμβαση από πλαστικό χειρουργό ή δερματολόγο σε μεγαλύτερη ηλικία.



Οι μελαχρωματικοί σπίλοι μπορεί να είναι συγγενείς (εκ γενετής) και επίκτητοι. Σχηματίζονται από τα λεγόμενα κύτταρα των σπίλων, που δίνουν στο δέρμα ένα βαθύ σκούρο χρώμα καφέ ή μαύρο. Ένα στα εκατό παιδιά της λευκής φυλής εμφανίζει σπίλους από την γέννηση. Οι σπίλοι αυτοί μεγαλώνουν όσο το παιδί μεγαλώνει και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθούν σε σοβαρή μορφή καρκίνου του δέρματος (μελάνωμα), γύρω στην εφηβεία. Δε θα πρέπει να ανησυχήσετε μόλις τους δείτε, αλλά σίγουρα καλό θα ήταν να τους παρακολουθείτε προσεκτικά όσον αφορά την εξέλιξή τους και να ζητήσετε από το γιατρό σας να τους εξετάζει περιοδικά ή μόλις παρουσιαστεί κάποια αλλαγή στο χρώμα, το μέγεθος ή το σχήμα τους. Ίσως χρειαστεί να παρακολουθηθούν ή να αφαιρεθούν από ειδικό παιδοδερματολόγο ή πλαστικό χειρουργό.



Υπάρχει και μια σοβαρότερη μορφή σπίλων που το μέγεθος τους είναι μεγάλο και μπορεί να καλύπτουν ολόκληρο το χέρι ή το πόδι. Μπορεί να είναι επίπεδοι ή εξογκωμένοι και να έχουν τρίχωμα στην επιφάνειά τους. Η πιθανότητα να εξελιχθούν σε μελάνωμα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη, ευτυχώς όμως η μορφή αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια.



Η αλωπεκία (φαλάκρα) εμφανίζεται φυσιολογικά σε όλα τα νεογνά τους πρώτους μήνες της ζωής τους, γιατί σταδιακά χάνουν τα πρώτα τους μαλλιά. Συχνά τα μαλλιά τους πέφτουν πιο γρήγορα σε σημεία που τρίβεται το κεφάλι τους στο στρώμα. Μόλις, όμως, αρχίσουν να κάθονται και να κινούνται σταματάει η τριχόπτωση και αποκαθίσταται το τρίχωμα. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να γεννηθούν με αλωπεκία, που συνήθως όμως συνυπάρχει με ανωμαλίες στα νύχια και τα δόντια.



Πηγή: www.mammycool.gr

Posted in βρέφος, δέρμα, νεογέννητο, τοκετός