Όταν ο πελαργός φέρνει.... δίδυμα ή τρίδυμα!

Μετά την πρώτη έκπληξη ότι η μέλλουσα μητέρα κυοφορεί δύο, τρία, ή και περισσότερα έμβρυα, αρχίζουν οι απορίες, τα ερωτηματικά, ίσως και κάποιες ανησυχίες. Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται ορισμένα από τα πιο πρόσφατα ερευνητικά και κλινικά δεδομένα σχετικά με τα βρέφη πολλαπλής κύησης.





Γάμος και Στρες



Όλα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν προκλήσεις στη σχέση τους, όταν γίνουν γονείς. Η γέννηση δίδυμων και, πολύ περισσότερο, τρίδυμων, επιφέρει μεγάλη αναστάτωση στο σπίτι και ανατροπή της ισορροπίας που είχε αποκτήσει το ζευγάρι. Η σχέση του ζευγαριού, η ομαλή ροή της τάξης και λειτουργίας του σπιτιού, η επιθυμία του να είναι κανείς καλός γονιός, και η ανάγκη να διατηρήσει την ψυχραιμία του στις μικρές ή μεγαλύτερες κρίσεις (τρία νηστικά βρέφη που κλαίνε όλα μαζί στη μέση της νύχτας!) είναι όλα θέματα ζωτικής σημασίας που κάθε μέλος του ζευγαριού πρέπει να διαπραγματευτεί και να εξισορροπήσει μέσα στη σχέση.



Οι στατιστικές δείχνουν υψηλότερα επίπεδα στρες και διαφωνίας ανάμεσα στους γονείς διδύμων/τριδύμων, καθώς και μεγαλύτερη συχνότητα διαζυγίων. Το στρες συχνά αυξάνεται με ύπουλο τρόπο, καθώς σταδιακά συσσωρεύονται στρεσσογόνοι παράγοντες, τους οποίους ο γονιός δεν αντιλαμβάνεται εξ αρχής, αλλά όταν πια ο αντίκτυπός τους είναι χειροπιαστός. Είναι απαραίτητο για τους γονείς να έχουν «δικλείδες ασφαλείας», να μπορούν να μιλήσουν για τα προβλήματα, τους προβληματισμούς και τις δυσκολίες τους με άτομα που τους καταλαβαίνουν.





Προβλήματα και Λύσεις





Πρόβλημα: Κούραση και στέρηση ύπνου: είναι δύο από τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχική και σωματική κατάσταση των γονιών, κυρίως της μητέρας.



Λύση: Ο γονιός θα πρέπει να ξεκουράζεται και να κοιμάται, όποτε βρει την ευκαιρία μέσα στη μέρα. Δε χρειάζεται να περιμένει την «κατάλληλη» ώρα. Έρευνες εξάλλου δείχνουν ότι ένας «δυναμικός υπνάκος» 20-30 λεπτών επαναφορτίζει τις μπαταρίες ενός κουρασμένου ατόμου!





Πρόβλημα: Επιλόχειος κατάθλιψη και η στεναχώρια που μπορεί να επακολουθήσουν.



Λύση: Η μητέρα θα πρέπει να μιλήσει στο γιατρό της και να διερευνήσει τις διεξόδους της σύντομης ψυχοθεραπείας (που τη βοηθάει ν’ αλλάξει τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς) ή της φαρμακοθεραπείας.





Πρόβλημα: Η εξουθένωση που σχετίζεται με το βαθμό του στρες της μητέρα και που συχνά συνοψίζεται στη φράση «γιατί να μπω στον κόπο, αφού είναι μάταιο». Όταν αυτή η λογική εφαρμόζεται σε διάφορες πτυχές της ζωής, ιδίως στο γάμο και τη μεταξύ του ζευγαριού σχέση, οι προοπτικές για βελτίωση μειώνονται.



Λύση: Το διάλειμμα από τις αρνητικές σκέψεις και στάση και η συνειδητή μεταστροφή της παραπάνω δυσλειτουργικής σκέψης σε μια αποτελεσματικότερη: «Παντρεύτηκα αυτόν τον άνθρωπο από αγάπη. Οι πράξεις μου θα πρέπει να δείχνουν αγάπη. Θα κάνω τα όμορφα πράγματα που έκανα γι’ αυτόν και πριν τη γέννηση των παιδιών, στο βαθμό που είναι δυνατό. Για παράδειγμα, θα τον πάρω τηλέφωνο, όχι για να του επισημάνω δυσκολίες και κρίσεις, αλλά για να ευχηθώ ‘καλημέρα’. Θα φροντίσω να βγω μαζί του ‘ραντεβού’ και να συζητήσουμε και για άλλα θέματα, εκτός προβλημάτων».





Πρόβλημα: Η ανάγκη για προσωπικό χρόνο, ο οποίος εξανεμίζεται λόγω της ενασχόλησης με τα μωρά, οδηγώντας σε έλλειψη ποιοτικού χρόνου με τον εαυτό, τον σύζυγο, τον κοινωνικό περίγυρο.



Λύση: Με την αξιοποίηση της γιαγιάς, παππού, ή μπειμπι-σίτερ που κρατάει τα παιδιά μπορεί να βρεθεί προσωπικός χρόνος, που όμως δε θα πρέπει να αναλωθεί σε περαιτέρω δουλειές, αλλά να αφιερωθεί αποκλειστικά στις ανάγκες της μητέρας (είτε σε έξοδο με φίλη, είτε χρόνος με τον εαυτό της). Άλλοι γονείς βρίσκουν ότι το να φροντίζουν μαζί τα παιδιά το σαββατοκύριακο δεν τους εξοικονομεί τελικά χρόνο και μάλιστα δημιουργεί προστριβές και παραινέσεις του στυλ «αυτό δεν το κάνεις καλά, το άλλο πρέπει να γίνει έτσι, κοκ». Μια λύση είναι να αναλάβουν εναλλάξ τη φροντίδα και των δύο ή τριών παιδιών (όταν αυτό είναι εφικτό, μετά την ηλικία των 6 μηνών), για παράδειγμα λίγες ώρες την Κυριακή το πρωί. Με αυτό τον τρόπο, ο ένας γονιός μένει στο κρεβάτι και κοιμάται παραπάνω ή χρησιμοποιεί τον χρόνο του για διάβασμα, ντους, ή οτιδήποτε άλλο θέλει να κάνει μόνος του, ενώ ο άλλος ετοιμάζει και απασχολεί τα παιδιά. Έτσι, και τα παιδιά απολαμβάνουν την αμέριστη προσοχή του μπαμπά τους και δένονται μαζί του, και η μαμά έχει λίγο χρόνο να κάνει κάποια πράγματα για τον εαυτό της (και την επόμενη Κυριακή η σειρά τους αλλάζει!).



Πρόβλημα: Έλλειψη πρακτικής γνώσης και γονεϊκών ικανοτήτων που χρειάζονται στην περίπτωση των δίδυμων ή τρίδυμων.



Λύση: Υιοθέτηση νέων στρατηγικών. Οι νέοι γονείς συνήθως εφαρμόζουν αυτά που θυμούνται από τους δικούς τους γονείς. Στην περίπτωση όμως των παιδιών από πολλαπλή κύηση, οι γονείς δεν έχουν παραδείγματα και μοντέλα στρατηγικών που θα πρέπει να εφαρμόσουν κι έτσι πελαγοδρομούν. Η συμβολή του ειδικευμένου ψυχολόγου μπορεί να είναι άμεση και θετική στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τα παιδιά.





Πρόβλημα: Ο μπαμπάς δε βοηθάει όσο χρειάζεται, η μαμά απελπίζεται. Αλλάζει πάνες που και που ή δίνει μπιμερό, αλλά συνέχεια ρωτάει ποιανού σειρά είναι να φάει ή να αλλαχτεί και δεν μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα, χωρίς να συμβουλεύεται τη μητέρα για το παραμικρό.



Λύση: Και οι δύο θα πρέπει ν’ αναγνωρίσουν ότι οι γονεϊκές ικανότητες μαθαίνονται και δεν είναι έμφυτες στις γυναίκες, επομένως και οι δύο θα πρέπει να κάνουν μια οργανωμένη προσπάθεια να μάθουν καινούργια πράγματα. Η συνεχής κριτική σε αυτά που κάνει ο πατέρας δε βοηθάει και τον ωθεί να σταματήσει, ενώ η επιβράβευση του οτιδήποτε θετικού του δίνει κίνητρο να συνεχίσει. Ο πατέρας θα πρέπει ν’ αναλάβει συγκεκριμένα καθήκοντα, να εκπαιδευτεί στις «τεχνικές» (ταίσματος, αλλάγματος) και να ενθαρρυνθεί στην ενεργό συμμετοχή, ακόμα κι αν αρχικά κάνει λάθη.





Πρόβλημα: Διατήρηση του σπιτιού καθαρού και τακτοποιημένου. Η ενασχόληση με τα δίδυμα/τρίδυμα δεν αφήνει αρκετό χρόνο κι ενέργεια για τις δουλειές του σπιτιού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τριβές κι εντάσεις.



Λύση: Οι γονείς θα πρέπει να αλλάξουν προσδοκίες σχετικά με τα στάνταρ τους και τακτική στη διατήρηση του νοικοκυριού. Πέρα από την εξωτερική βοήθεια, χρειάζεται συχνή επικοινωνία για τα μικροπράγματα, ευελιξία, προγραμματισμός, οργάνωση καθώς και αλλαγή στις προτεραιότητες του τι πρέπει να γίνει και πότε πρέπει να γίνει. Η συνειδητοποίηση ότι καθένας έχει το δικό του στυλ στο πως διεκπεραιώνει δουλειές και η εκτίμηση γι’ αυτό που κάνει ο άλλος είναι σημαντικά.







Τι ΔΕΝ Πρέπει να Κάνουν οι Γονείς



· Να κατηγορούν ο ένας τον άλλον για το στρες τους



· Να αποφεύγουν να βρουν την πηγή του προβλήματος



· Να ανταγωνίζονται ποιος κάνει την περισσότερη δουλειά



· Να τα παίρνουν όλα προσωπικά, όταν ο/η σύζυγος θέλει να ξεσπάσει



· Να κρατούν τα αισθήματα μέσα τους και να μην τα εκφράζουν



· Να βλέπουν το ρόλο τους ως μια ατέλειωτη αγγαρεία



· Να μην επικοινωνούν ουσιαστικά







Ψυχολογική Κατάσταση της Μητέρας





Μητέρες Διδύμων



Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, οι μητέρες από δίδυμα/τρίδυμα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από επιλόχεια κατάθλιψη και στεναχώρια. Η Δρ. Thorpe, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στην Αγγλία, βρήκε ότι 34% από τις μητέρες που γέννησαν δίδυμα έδειξαν τάσεις κατάθλιψης. Σε σύγκριση με αυτές, από τις μητέρες που είχαν παιδιά με διαφορά ηλικίας δύο ετών, μόνο το 23% έδειξε σημάδια κατάθλιψης. Όταν όμως η ηλικιακή διαφορά των παιδιών ήταν μικρότερη από δύο χρόνια, 29% από τις ερωτηθείσες μητέρες είχαν σημάδια κατάθλιψης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με την ερευνήτρια, το γεγονός σχετίζεται με το βαθμό στρες που αισθάνεται η μέλλουσα μητέρα. Το στρες της εγκύου στην πολλαπλή εγκυμοσύνη είναι περισσότερο, επειδή εξ ορισμού πρόκειται για εγκυμοσύνη υψηλού κινδύνου







Μητέρες Τριδύμων



Τετραετής έρευνα σε μητέρες από τρίδυμα, οι οποίες είχαν επιλέξει τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης, με ορμονοθεραπεία, βρήκε ότι όλες υπέφεραν από υπερβολική κούραση και στρες. Η Janet Beryl, ιδρύτρια του «Συνδέσμου των Τριδύμων» στις ΗΠΑ, επισημαίνει ότι οι γυναίκες που έκαναν τρίδυμα μετά από ορμονοθεραπεία αναρωτιούνται εάν πήραν τη σωστή απόφαση και, επιπλέον, έχουν μια πρόσθετη ενοχή, επειδή η εγκυμοσύνη αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή της γυναίκας και των εμβρύων





Τα Καλά Νέα



Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι τα προβλήματα της κατάθλιψης και του στρες σχετίζονται με την ιδιαίτερη αυτή κατάσταση και κυρίως με τον παράγοντα κούραση, και όχι με στοιχεία της προσωπικότητας της μητέρας. Έτσι, η σωστή πληροφόρηση και η ψυχολογική στήριξη πριν τη σύλληψη, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και μετά, μπορούν να θωρακήσουν τη νέα μητέρα και να προλάβουν την εμφάνιση ψυχολογικών προβλημάτων.





Πώς η Κατάθλιψη της Μητέρας Επηρεάζει τα Δίδυμα/Τρίδυμα



Το χαμηλότερο επίπεδο μητρικής ευαισθησίας στις μητέρες με κατάθλιψη ευθύνεται για:



· χαμηλότερη απόδοση των παιδιών στο σχολείο



· μειωμένη λεκτική κατανόηση



· μειωμένη λεκτική έκφραση



· προβλήματα συμπεριφοράς.





Γιατί; Επειδή η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερη προσοχή της μητέρας προς τα παιδιά, το οποίο αντίστοιχα οδηγεί σε αναπτυξιακά προβλήματα





Η Ανάπτυξη στα Βρέφη Πολλαπλής Εγκυμοσύνης





Νοημοσύνη



Η νοημοσύνη των ομοζυγωτικών δίδυμων (προέρχονται από το ίδιο ωάριο) σπάνια διαφέρει πάνω από πέντε βαθμούς μεταξύ τους, ενώ η νοημοσύνη των διζυγωτικών διδύμων (προέρχονται από διαφορετικά ωάρια) μπορεί να είναι τόσο διαφορετική όσο και δύο αδερφιών διαφορετικής ηλικίας μέσα στην ίδια οικογένεια.





Λόγος και Ομιλία



Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι τα δίδυμα/τρίδυμα καθυστερούν να αρθρώσουν τις πρώτες τους λέξεις και συχνά τραυλίζουν. Τα δίδυμα έχουν μια καθυστέρηση 6-8 μηνών στη γλωσσική τους ανάπτυξη. Το λεξιλόγιό τους, όταν αρχίζουν το σχολείο, είναι πιο περιορισμένο σε σχέση με το αναμενόμενο. Το μειωμένο λεξιλόγιο σχετίζεται με δυσκολία στην ανάγνωση. Ο λόγος αυτών των δυσκολιών είναι το γεγονός ότι συχνά είναι πρόωρα καθώς επίσης ότι οι γονείς τους έχουν λιγότερο χρόνο για ατομική προσοχή στο καθένα, ώστε να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν λεκτικές ικανότητες.



Αν υπάρχει καθυστέρηση στην ανάπτυξη της γλώσσας, οι γονείς δεν θα πρέπει να υποθέσουν ότι τα παιδιά αυτομάτως θα αποκτήσουν ικανότητες αργότερα. Μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση της νοημοσύνης, των λεκτικών και άλλων ικανοτήτων τους θα βοηθήσει στο σχεδιασμό συγκεκριμένου προγράμματος για να διορθωθούν οι τυχόν μειονεξίες.





«Η Γλώσσα των Δίδυμων»



Μια εκπληκτική πλευρά της ανάπτυξης των δίδυμων/τρίδυμων είναι η εμφάνιση της ιδιωτικής τους γλώσσας, ή γλώσσας των διδύμων. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται για ένα είδος ανώριμης, σχεδόν μη κατανοητής εκδοχής της γλώσσας που μιλιέται στο σπίτι, αλλά το ιδίωμα αυτό το χρησιμοποιούν και το καταλαβαίνουν μόνο τα παιδιά –ιδίως αυτά που έχουν πρόβλημα λόγου- και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.





Σχολικές Επιδόσεις



Τα δίδυμα/τρίδυμα, λόγω της πρόωρης γέννησής τους, έχουν μεγαλύτερη τάση για μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα στη μάθηση (ανάγνωση και αριθμητική).





Αδρή και Λεπτή Κινητικότητα



Τα δίδυμα/τρίδυμα, ιδιαίτερα όταν έχουν γεννηθεί πρόωρα, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες δυσκολίας/καθυστέρησης στο περπάτημα, στις λεπτές κινήσεις (να πιάνουν και να χειρίζονται αντικείμενα) αλλά και στην ανάπτυξη των ικανοτήτων για παιχνίδι.





Κοινωνική Ανάπτυξη



Τα ομοζυγωτικά δίδυμα συνήθως ακολουθούν παρόμοια πορεία κοινωνικής ανάπτυξης. Το καθένα είναι περίπου το ίδιο κοινωνικό και επικοινωνιακό με το άλλο, και συνήθως έχουν ίδιες προτιμήσεις, πεποιθήσεις, και αντιδράσειες. Τα δυζυγωτικά δίδυμα, όμως, διαφέρουν μεταξύ τους όπως θα διέφεραν και δύο αδέρφια διαφορετικής ηλικίας στην ίδια οικογένεια.





Εγγύτητα και Εξάρτηση



Τα δίδυμα κορίτσια, ιδιαίτερα τα ομοζυγωτικά, συνήθως αναπτύσσουν αλληλεξάρτηση, μεγαλύτερη από αυτή που παρατηρείται σε δίδυμα αγόρι-κορίτσι ή αγόρι-αγόρι, και παραμένουν συναισθηματικά δεμένα μεταξύ τους σε όλη τους τη ζωή. Η εγγύτητα και η εξάρτηση είναι μεγαλύτερη στα ομοζυγωτικά, αμέσως μετά στα διζυγωτικά δίδυμα κορίτσια, στη συνέχεια στα ομοζυγωτικά αγόρια, μετά στα διζυγωτικά αγόρια και τέλος στα διζυγωτικά αγόρι-κορίτσι.





Ατομικότητα



Η εγγύτητα που έχουν τα δίδυμα μπορεί να τα βοηθήσει στην κοινωνικοποίησή τους και στη συνομιλία με άλλους. Όμως, υπάρχει και πιθανότητα να αναπτύξουν καλή επικοινωνία μεταξύ τους, αλλά να είναι ιδιαίτερα δειλά με άλλους.



Για να αναπτυχθεί επαρκώς η ατομικότητά τους και η προσωπική ταυτότητα του καθενός, τα δίδυμα θα πρέπει να έχουν το καθένα τις φιλίες του, τα ενδιαφέροντά του, τις ατομικές εξόδους του και τις ατομικές «απολαβές» του στην οικογένεια, ενώ φίλοι και συγγενείς θα πρέπει να αναφέρονται στο καθένα με το όνομά του και όχι μαζί «στα δίδυμα». Όταν οι γονείς δίνουν στα παιδιά επιλογές και τους επιτρέπουν να πάρουν κάποιες μικρές αποφάσεις (αν θα φάνε μήλο ή πορτοκάλι, το αγαπημένο τους χρώμα στα ρούχα) από μικρή ηλικία, βοηθά το καθένα από τα δίδυμα να αναπτύξει την προσωπικότητά του.



Οι γονείς θα πρέπει να αποθαρρύνουν το ένα από τα δύο/τρία να παίρνει το ρόλο του «εκπροσώπου» και να μιλάει για τις ανάγκες τους.



Μεγαλώνοντας, τα δίδυμα/τρίδυμα θα πρέπει να εκφράζουν την ατομικότητά τους μέσα από την κατοχή διαφορετικών ρούχων για τον καθένα, και να έχουν τις ατομικές τους αναμνήσεις, ιδιαίτερες ιστορίες και προσωπικά πράγματα. Το καθένα θα πρέπει να έχει το χώρο που τοποθετεί τα ρούχα, τα βιβλία, και τα πράγματά του. Αυτό βοηθάει στην ανάπτυξη της έννοιας του «μοιράζομαι με άλλους», γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να μοιραστούν αν πρώτα δεν αντιληφθούν την έννοια της «ιδιοκτησίας». Τα δίδυμα/τρίδυμα μαθαίνουν για το μοίρασμα και τη συνεργασία νωρίτερα από τα άλλα παιδιά, που τα κάνει πιο δημοφιλή ως συντρόφους στο παιχνίδι.









Δεδομένα



Τα πρόωρα και τα χαμηλού βάρους γέννησης παιδιά έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων δυσκολιών, κυρίως στον τομέα της ομιλίας, της γλώσσας και των ικανοτήτων για παιχνίδι (που αντικατοπτρίζουν νοητική ανάπτυξη). Τα παιδιά που γεννήθηκαν λιγότερο από 2500 γραμμάρια πρέπει να παρακολουθούνται συχνά από ειδικούς.



Πηγή: kids.in.gr

Read More [...]

Posted in γονείς, δίδυμα, εγκυμοσύνη, μητέρα, οικογένεια, τρίδυμα

Η τιμωρία είναι αποτελεσματική μόνο για εκείνους που δεν την χρειάζονται!

Σήμερα η τιμωρία ούτε τη συμπεριφορά επηρεάζει ούτε μας "διδάσκει" τίποτα. Μπορεί να πιστεύουμε ότι η τιμωρία είναι απαραίτητη για την ανατροφή και τη διδασκαλία των παιδιών. Πολλοί συμμερίζονται μια τέτοια πίστη. Όμως, η τιμωρία έχει καταστροφικά αποτελέσματα στην εξέλιξη του παιδιού, ιδιαίτερα μέσα σε μια δημοκρατική ατμόσφαιρα. Σε μια δημοκρατία, όπου ο καθένας απολαμβάνει ένα καθεστώς κοινωνικής ισότητας, ανατρέπεται η εξουσία του ενός πάνω στους άλλους. Όταν το παιδί τιμωρείται για κάτι άσχημο που έκανε νιώθει ότι έχει το ίδιο δικαίωμα να τιμωρήσει τους ενηλίκους.





Η τιμωρία είναι μια γενικότερη έννοια και αναφέρεται στις δυσάρεστες συνέπειες μιας συμπεριφοράς, οι οποίες οδηγούν σε αυξημένη πιθανότητα επάλειψης αυτής της συμπεριφοράς δηλαδή στοχεύουν στην αποδυνάμωση, στην παρεμπόδιση ή καταστολή μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς.



Η τιμωρία περιλαμβάνει δύο μορφές. Την άμεση τιμωρία και την έμμεση τιμωρία.



Η άμεση τιμωρία είναι η προσθήκη ενός δυσάρεστου ερεθίσματος ή γεγονότος μετά την εμφάνιση μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς δηλαδή μια "πραγματική" τιμωρία με την προσφορά αρνητικών ενισχυτών. Με άλλα λόγια προσφέρονται πρωτογενείς και δευτερογενείς αρνητικοί ενισχυτές όπως πόνος, θόρυβος, σωματική ποινή, υποτίμηση κλπ.



Ο Γιώργος πχ σπρώχνει και χτυπά ένα φίλο του τον Παύλο για να του πάρει ένα παιχνίδι. Ο Παύλος του αφήνει το παιχνίδι, οπότε την επόμενη φορά ο Γιώργος έμαθε τον τρόπο να το αποκτά. Επίσης ένα παιδί λέει μια "άσχημη λέξη" (ανεπιθύμητη συμπεριφορά). Ο γονιός τον μαλώνει, τον χτυπά, οπότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το παιδί να μην επαναλάβει την "άσχημη λέξη" μόνο και μόνο από φόβο.



Η έμμεση τιμωρία αναφέρεται στην απομάκρυνση ή αφαίρεση ενός ευχάριστου ερεθίσματος ή γεγονότος. Έτσι το άτομο χάνει ορισμένα προνόμια που είχε προηγουμένως. Ο γονιός πχ σε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού, του στερεί το δικαίωμα να λάβει μέρος σε μια εκδήλωση που είχαν κανονίσει να πάνε.



Στο σπίτι η μητέρα παίζει και ασχολείται με το παιδί σε ένα δωμάτιο. Στην εμφάνιση μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς πχ όταν το παιδί καταστρέφει τα παιχνίδια του, η μητέρα εγκαταλείπει το δωμάτιο και διακόπτει την "ευχάριστη" παρουσία της για το παιδί.



Αν θέλουμε να επηρεάσουμε την εξέλιξη των παιδιών θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την τιμωρία. Στη θέση της θα προτιμήσουμε δημοκρατικές μεθόδους που βασίζονται στην αναγνώριση της αμοιβαίας ισότητας, στον αμοιβαίο σεβασμό και στην πειθαρχία μέσα στο σπίτι. Μερικοί γονείς νομίζουν ότι χωρίς την τιμωρία ή την απειλή της, τα παιδιά δεν θα συμμορφωθούν και δεν θα δουλέψουν. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η πειθαρχία είναι η χειροδικία.



Ωστόσο, όλες οι τελευταίες έρευνες στην εκπαίδευση και τις σκέψεις παιδιών-ενηλίκων διακηρύσσουν ότι η τιμωρία μπορεί το πολύ-πολύ, να 'ναι μόνο ένα παροδικό ανασταλτικό στην επαναλαμβανόμενη παρεκτροπή. Ο γονιός που τιμωρεί μπορεί να νιώσει ένα αίσθημα ικανοποίησης, αλλά σαν παιδαγωγική επινόηση, η τιμωρία, στις μέρες μας, είναι άχρηστη.



Ο δημοκρατικός γονιός δεν εφαρμόζει την τιμωρία αλλά τις φυσικές και λογικές συνέπειες. Η τιμωρία προκαλεί αντεκδίκηση κι αυτό αποτελεί ένδειξη αποτελεσματικότητας στη διδακτική μέθοδο που ακολουθείται. Το παιδί πρέπει να υποστεί τις λογικές συνέπειες, διορθωμένες και τακτοποιημένες από τον ενήλικο, με τρόπο φυσικό. Η πείρα θα το κάνει να διαπιστώσει τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς του και να διδαχθεί από αυτά.



Οι φυσικές συνέπειες στηρίζονται στη φυσική ροή των γεγονότων και είναι αυτές που υλοποιούνται χωρίς την παρεμβολή των ενηλίκων. Να ποιες είναι οι καλύτερες παιδαγωγικές μέθοδοι.

• Θέλουμε να εμπνεύσουμε στο παιδί ότι είναι σε θέση να φροντίσει το πρόβλημα του και όχι ότι πρέπει να εκτελεί ότι εμείς αποφασίζουμε.


• Δεν πρέπει να προεξοφλούμε τις ευθύνες των παιδιών μήτε να αναλαμβάνουμε τα αποτελέσματα των πράξεων τους.


• Δεν έχουμε το δικαίωμα να τους επιβάλλουμε τις επιθυμίες μας. Έχουμε, ωστόσο, και μια υποχρέωση να μην υποχωρούμε στις παράλογες απαιτήσεις τους.


• Είμαστε υποχρεωμένοι να παρέχουμε την καθοδήγηση μας.


• Δεν έχουμε το δικαίωμα να τιμωρούμε μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία.


• Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε τη σωστή συμπεριφορά. Μπορούμε μόνο να παρακινούμε για την εφαρμογή της κατάλληλης συμπεριφοράς.


• Εφαρμόζοντας τις λογικές συνέπειες μην υπενθυμίζετε, μην απειλείτε, μην καλοπιάνετε, μην πολυλογείτε.


• Αν οι λογικές συνέπειες χρησιμοποιούνται ως απειλή ή "επιβάλλονται" με θυμό, μεταβάλλονται σε τιμωρία.


• Να αποφεύγετε να εφαρμόζετε τις λογικές συνέπειες σαν μια συγκαλυμμένη τιμωρία.


• Δεν υπάρχει πάντα μια φυσική ή μια λογική συνέπεια για κάθε κατάσταση. Ωστόσο, όταν οι ενήλικοι είναι επιρρεπείς να σκέπτονται με αυτούς τους όρους, ενδέχεται να αυξήσουν τη δημιουργικότητα τους και να εξευρίσκουν τους κατάλληλους τρόπους με μεγαλύτερη συχνότητα.

Μερικά πράγματα που πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας:

Το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση σας το φυτό που χρειάζεται ήλιο και νερό.

Μπορούμε να αποδοκιμάζουμε τις πράξεις των παιδιών, χωρίς να αποδοκιμάζουμε τα ίδια τα παιδιά.

Ο έπαινος αναγνωρίζει το δημιουργό, η ενθάρρυνση αναγνωρίζει τη δημιουργία.

Η ελευθερία βλασταίνει από το σπόρο της πειθαρχίας.

Η τιμωρία είναι αποτελεσματική μόνο για αυτούς που δεν τη χρειάζονται.

Όταν ο γονιός τιμωρεί, η αντίδραση του παιδιού είναι: "Αν έχει αυτός το δικαίωμα να με τιμωρεί, τότε έχω και εγώ το ίδιο δικαίωμα να τον τιμωρώ".

Η τιμωρία μπορεί να εννοηθεί ότι το παιδί από μόνο του δεν έχει αξία.

Ο δημοκρατικός τρόπος ζωής είναι δύσκολος αλλά ο καλύτερος.

Όταν μας πνίγουν τα λάθη της δημοκρατίας, δεν χρειάζεται να παλινδρομούμε σε αυταρχικές μεθόδους, διορθώνονται με περισσότερη δημοκρατία.

Αφήστε το παιδί να νιώσει ισότιμο μέλος ανάμεσα σας.

Μόνο σε ένα ήρεμο και συμφιλιωμένο περιβάλλον μπορεί το παιδί να αναπτύξει ελεύθερα την προσωπικότητα του και το δυναμικό του.

Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφερθούμε σε ένα ποίημα του Χαλίλ Γκιμπράν.

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της Ζωής

που για αυτή λαχταρούν.

Μπορείς να τους δίνεις την 

αγάπη σου,

όχι όμως τις σκέψεις σου.

Γιατί έχουν δικές τους.

Μπορείς να στεγάζεις τα 

κορμιά τους, 

όχι όμως και τις ψυχες τους,

γιατί οι ψυχές τους ζουν στο

σπίτι του αύριο.

Αυτό το σπίτι δεν μπορείς να το 

επισκεφτείς,

μήτε ακόμα στα όνειρα σου.

Μπορείς να μοχθείς για να γίνεις

σαν κι αυτά,

όμως μη γυρεύεις να τα κάνεις

σαν και σένα.

Μόνο όμορφες αναμνήσεις έχω από το παραπάνω κείμενο. Το βρήκα τυχαία χθες στο πατρικό μου και θυμήθηκα τα χρόνια που πήγαινα στη σχολή Βρεφοκόμων. Ήταν μια εργασία που την είχα κάνει με ιδιαίτερη χαρά!

Τώρα τη μοιράζομαι μαζί σας!

Πηγή: Ρουντολφ Νταιϊκωρς & Περλ Κάσελ

          "Πέτα μακριά το ραβδί σου-Πειθαρχία χωρίς δάκρυα"

Read More [...]

Posted in γονιός, παιδιά, πειθαρχία, τιμωρία

"Ασπίδα" άγχους η μητρική αγάπη

Η μητρική αγάπη και η τρυφερότητα αποτελούν σύμφωνα με έρευνα «ασπίδα»  για το άγχος στο παιδί, ενώ παράλληλα του παρέχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην ενήλικη ζωή του!

Τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησαν αμερικανοί επιστήμονες, υπό την Τζοάνα Μασέλκο, δημοσιεύτηκαν στο «Journal of Epidemiology and Community Health» (Περιοδικό Επιδημιολογίας και Υγείας της Κοινότητας).

Τα μωρά που μεγαλώνουν μέσα στις εκδηλώσεις αγάπης και τρυφερότητας της μητέρας τους, απολαμβάνοντας συχνές αγκαλιές, φιλιά και ζεστά λόγια, είναι λιγότερο πιθανό να έχουν άγχος και έλλειψη αυτοπεποίθησης αργότερα στην ενήλικη ζωή τους και πιο πιθανό να αναπτύξουν μια αποτελεσματική κοινωνική ζωή, σύμφωνα με την έρευνα.

Οι ερευνητές βασίστηκαν σε μια παλαιά έρευνά τους, στη δεκαετία του ΄60, που είχε μελετήσει τη συναισθηματική αλληλεπίδραση άνω των 1.000 ζευγών μητέρων-οκτάμηνων νηπίων. Οι ίδιοι επιστήμονες, μετά από 34 χρόνια, αναζήτησαν και βρήκαν περισσότερα από τα μισά εκείνα παιδιά (περίπου 500), που πια είναι ενήλικες, και αξιολόγησαν ποια ήταν η επίδραση που είχε στην κατοπινή ζωή τους η περισσότερη ή λιγότερη μητρική αγάπη της νηπιακής ηλικίας τους.

Μέχρι τώρα, οι ψυχολόγοι πίστευαν ότι οι στενοί δεσμοί αγάπης μητέρας-νηπίου κάνουν τα παιδιά -και αργότερα τους ενήλικες- πιο ανθεκτικούς στις δυσκολίες της μετέπειτα ζωής, όμως οι έρευνές τους είχαν βασιστεί κυρίως σε αναμνήσεις, καλές ή κακές, και συνεπώς ήσαν πιθανώς προκατειλημμένες σε ένα βαθμό. Αυτή τη φορά όμως, οι επιστήμονες συνέδεσαν την τότε έρευνά τους με μια νέα σύγχρονη έρευνα, αποκτώντας μια πιο αντικειμενική αξιολόγηση για τη σχέση μητέρας-παιδιού.

Βέβαια, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι μητέρες πρέπει να ξέρουν πότε να σταματούν την έκφραση των συναισθημάτων τους για να μην το παρακάνουν και γίνουν υπερ-προστατευτικές και παρεμβατικές στη ζωή του παιδιού τους.

Πηγή: www.protothema.gr 

Read More [...]

Posted in αγάπη, μητέρα, παιδιά

Εκπαιδευτικοί-Προσλήψεις με το σταγονόμετρο!

Διάβασα το παρακάτω:



Προσλήψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία με το σταγονόμετρο!



και στην κυριολεξία αναρωτήθηκα αν μας δουλεύουν!!!



Ε, ναι λοιπόν μας δουλεύουν!! Γιατί από τη μια θέλουν να λειτουργήσουν 800 δημοτικά ως πιλοτικά με το καινούργιο πρόγραμμα που θέλουν να περάσουν και από την άλλη αφήνουν με μεγάλα κενά τα σχολεία!!!!

Πως θα λειτουργήσουν αυτά τα συγκεκριμένα σχολεία, και φυσικά και όλα τα υπόλοιπα;

Πάλι μπάχαλο θα γίνουμε να μου το θυμηθείτε. Εννοείται φυσικά όταν το μόνο κριτήριο που έθεσαν για να είναι μέσα στα 800 ένα σχολείο ήταν να είναι 12θεσιο!!

Μου αρέσει που η διευθύντρια του σχολείου της κόρης μου αναρωτιόταν αν τελικά θα στείλουν δασκάλους ειδικούς για να καλύψουν τις δραστηριότητες που θα περιλαμβάνει το νέο πρόγραμμα. Μάλλον πρέπει να διαβάσει και εκείνη το συγκεκριμένο άρθρο.

Read More [...]

Οι πρώτες διακοπές του παιδιού μακριά σας!

Το παιδάκι σας δεν είναι πια μωρό και αυτό το καλοκαίρι εσείς αποφασίσατε ή το ίδιο σας το ζήτησε να κάνει για λίγες μέρες διακοπές μακριά σας. Σίγουρα, μια τέτοια απόφαση μπορεί να σας προκαλεί άγχος ή ακόμα και δεύτερες σκέψεις, όμως μην ανησυχείτε. Το μόνο που χρειάζεται είναι να προετοιμαστείτε εσείς, αλλά και να προετοιμάσετε και εκείνο κατάλληλα, για το σύντομο αυτό αποχωρισμό.

Οι ειδικοί λένε, πως το να κάνει το παιδί διακοπές για λίγο καιρό μακριά από εσάς δε θα πρέπει να σας προβληματίζει, μιας και μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει για το ίδιο. Για πρώτη φορά, λοιπόν, φέτος θα κάνετε για λίγο καιρό διακοπές χωριστά, κάτι που θα του δώσει την ευκαιρία να αποκτήσει αυτονομία και να νιώσει ανεξάρτητο, μακριά από τη συνεχή επίβλεψη και φροντίδα σας. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πρέπει να βιαστείτε να το αποχωριστείτε, για να μπορέσετε και εσείς να ξεκουραστείτε λιγάκι και να απολαύσετε στιγμές ξενοιασιάς. Πρέπει να είστε έτοιμοι να μείνετε μακριά του για το διάστημα αυτό, αλλά και εκείνο να είναι σε ηλικία που να μπορεί να σας αποχωριστεί και να εμπιστευτεί άλλους ανθρώπους. Θα λέγαμε, ότι μετά τα 3 μπορεί να μείνει με τη γιαγιά και τον παππού, μετά τα 6 να πάει κατασκήνωση και μόλις κάνει τους πρώτους κολλητούς φίλους στο σχολείο να παραθερίσει μαζί τους στο εξοχικό τους. Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να είναι σε ηλικία να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί πλήρως, ώστε να μπορεί να συμβιώνει και με άλλους εκτός από τους γονείς του, να ακολουθεί κανόνες, κ.λπ.

Εσείς δεν έχετε παρά να αποβάλετε το άγχος και να δείξετε εμπιστοσύνη τόσο σε εκείνους που θα το φιλοξενήσουν όσο και στο ίδιο το παιδί. Αν σας διευκολύνει, ετοιμάστε μια λίστα με όσα χρειάζεται να έχει μαζί του, φτιάξτε τη βαλίτσα του και οι διακοπές του ξεκινούν!

Στο σπίτι των παππούδων

Σίγουρα, δε θα είναι η πρώτη φορά που θα βρεθεί στο σπίτι τους και αυτό οπωσδήποτε είναι θετικό, μιας και ο χώρος είναι αρκετά οικείος, ώστε να νιώθει ασφαλές. Η γιαγιά και ο παππούς είναι τα αγαπημένα του πρόσωπα και έτσι οι διακοπές μαζί τους μόνο ιδανικές μπορούν να φαντάζουν στο μυαλό του. Εκείνοι με τη σειρά τους χαίρονται που θα το έχουν κοντά τους το διάστημα αυτό, η γιαγιά έχει ήδη στρώσει φρέσκα σεντόνια στο κρεβάτι που θα κοιμάται το εγγόνι της, ενώ ο παππούς του έχει αγοράσει καινούριο ποδηλατάκι. Υπάρχει, λοιπόν, τίποτα καλύτερο από διακοπές γεμάτες ξενοιασιά και άφθονη αγάπη κοντά στον παππού και τη γιαγιά; Η πραγματικότητα είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Οι παππούδες πάντα επιθυμούν να έχουν όσο περισσότερο χρόνο γίνεται κοντά τους το αγαπημένο τους εγγόνι και ανυπομονούν να του κάνουν όλα του τα χατίρια: να του φτιάχνουν τα αγαπημένα του φαγητά, να του δίνουν δροσιστικά αναψυκτικά, να του παίρνουν κάθε απόγευμα λαχταριστό παγωτό, να βλέπει περισσότερη ώρα τηλεόραση και να κοιμάται πιο αργά, ώστε να είναι ευχαριστημένο. Η ιδέα και μόνο σας τρομάζει! Προφανώς και θέλετε όσο είναι μακριά σας να περάσει ευχάριστα και διασκεδαστικά τις διακοπές του και εννοείται πως θεωρείτε την προσοχή και τη φροντίδα των παππούδων δεδομένη. Σίγουρα όμως δε θέλετε στο τέλος των διακοπών του να επιστέψει “κακομαθημένο” και να πρέπει να το βάλετε πάλι εσείς σε μια τάξη.

Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό:

• Να δώσετε στον παππού και στη γιαγιά να καταλάβουν, ότι δε θα πρέπει να γίνονται “χαλί να τους πατήσει” και να του κάνουν όλα τα χατίρια χωρίς δεύτερη σκέψη.


• Από την άλλη θα πρέπει να είναι αρκετά προσεκτικοί, αυτό όμως δε σημαίνει ότι χρειάζεται να είναι συνεχώς από πίσω του με το φόβο μην πάθει κάτι. Εξάλλου το παιδί θέλει να παίζει και να έχει ανέμελες στιγμές στην καθημερινότητά του.


• Να δώσετε κάποιες κατευθύνσεις στους γονείς σας, για το πως θα πρέπει περίπου να διαμορφώνεται το πρόγραμμά του, π.χ. τι ώρα να πηγαίνει στη θάλασσα, τι ώρα συνήθως κοιμάται το βράδυ, αν κοιμάται το μεσημέρι, κ.λπ..


• Να τους ενημερώσετε για κάποιες αγαπημένες συνήθειες που έχει, όπως: πόσο του αρέσει να μαζεύει κοχύλια στην αμμουδιά, να κάνει ποδήλατο το απόγευμα, να ζωγραφίζει, κ.λπ.

Μη μείνετε όμως σε υποδείξεις μόνο προς εκείνους, αλλά συμβουλεύστε και το παιδί:

• Να μη ζητάει συνέχεια χάρες από τη γιαγιά και τον παππού και να μην γκρινιάζει αν δεν του κάνουν όλα του τα χατίρια.


• Να μην τους κουράζει και να τους βοηθά στο βαθμό που μπορεί στις δουλειές του σπιτιού.


• Να σέβεται το πρόγραμμά τους και να μην τους παρακούει. Εξάλλου, εσείς θα τηλεφωνείτε καθημερινά και θα μαθαίνετε τα νέα.

Στο εξοχικό φίλων

Τώρα που μεγάλωσε λιγάκι και έκανε τους πρώτους κολλητούς του φίλους, θέλει να περάσει κάποιες ημέρες από τις φετινές του διακοπές στο εξοχικό τους. Θα του το αρνηθείτε; Η πρώτη απάντηση που θα βγει από τα χείλη σας, όταν σας το ζητήσει, είναι το πιο πιθανό “Όχι, δε θα πας”. Εκείνο θα στεναχωρηθεί και φυσικά θα σας το δείξει και εσείς θα το σκεφτείτε ξανά και ξανά, θα το συζητήστε 2 και 3 φορές με τον μπαμπά, θα τηλεφωνήσετε στους γονείς που θα το φιλοξενήσουν για να βεβαιωθείτε ότι δε θα τους επιβαρύνει και τελικά θα καταλήξετε στο “Ναι, μπορείς να πας”, για να δείτε την απογοήτευση να εξαφανίζεται από το πρόσωπό του και να τρέχει να μοιραστεί τα νέα με τον / την φίλο / η του. Και όσο θα πλησιάζουν οι ημέρες τόσο πιο ανυπόμονο θα είναι να μοιραστεί μαζί του / της ανέμελες στιγμές με κολύμπι, παιχνίδι στον κήπο και την αυλή, βόλτα στη θάλασσα ή το βουνό, κ.ά. Ωστόσο, πολύ πριν την ημέρα του αποχαιρετισμού, θα πρέπει να κάνετε μαζί μια συζήτηση με συμβουλές και οδηγίες για το πως θα πρέπει να συμπεριφέρεται και να σέβεται τους ανθρώπους και το χώρο στον οποίο θα φιλοξενηθεί.

• Συμβουλεύστε το να μην κάνει αταξίες, να συγυρίζει τα πράγματά του και να μη βρωμίζει το σπίτι. Φυσικά, αν το έχετε μάθει να συμπεριφέρεται με προσοχή και σεβασμό στο δικό σας σπίτι, το ίδιο θα κάνει και όταν φιλοξενηθεί κάπου αλλού.


• Πρέπει να ακολουθεί το πρόγραμμα της οικογένειας και τις συνήθειες που έχουν εντάξει στην καθημερινότητά τους και να μη δημιουργεί προβλήματα. Π.χ. αν εκείνοι έχουν καθορισμένες ώρες φαγητού και ύπνου για το παιδί τους, δε θα πρέπει να διαμαρτύρεται.


• Ενημερώστε τους γονείς που θα το φιλοξενήσουν για ενδεχόμενες αλλεργίες που μπορεί να έχει ή για κάποιες συνήθειες που το ακολουθούν παντού, π.χ. κοιμάται πάντα παρέα με το αγαπημένο του αρκουδάκι, κ.λπ.


• Αν κάποιο φαγητό δεν του αρέσει καθόλου, ενημερώστε τους ότι δε χρειάζεται να το φάει με το ζόρι ή να μην το μαγειρέψουν καθόλου. Αντί αυτού σε εκείνο το γεύμα μπορεί να φάει ένα σάντουιτς ή μια σαλάτα.


• Μην είστε συνέχεια πάνω από το τηλέφωνο, για να βεβαιώνεστε ότι είναι καλά, περνάει όμορφα και φυσικά δεν προκαλεί προβλήματα. Αρκεί να επικοινωνείτε μαζί του καθημερινά 1 φορά την ημέρα, χωρίς να “ζαλίζετε” τους άλλους γονείς με τηλέφωνα. Αν το παιδί σας επιθυμεί συχνότερη επικοινωνία, να είστε σίγουροι ότι θα το κάνει.

Στην κατασκήνωση

Σας το ζήτησε το ίδιο, γιατί θα πάνε οι φίλοι του. Του το προτείνατε εσείς, γιατί θεωρείτε ότι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να ζήσει μοναδικές και αξέχαστες στιγμές κοντά στη φύση, παρέα με άλλα παιδιά. Η κατασκήνωση είναι για πολλά παιδιά η πρώτη τους εμπειρία διακοπών μακριά από τους γονείς και σχεδόν πάντα αξίζει τον κόπο του αποχωρισμού. Συμμετέχοντας σε μια κατασκηνωτική περίοδο το παιδί μόνο θετικά οφέλη μπορεί να αποκομίσει από αυτήν την εμπειρία. Του δίνεται λοιπόν η ευκαιρία να βρεθεί στη φύση και να τη γνωρίσει ζώντας για κάποιο διάστημα εκεί, να μάθει να λειτουργεί ομαδικά, να συμμετέχει σε ενδιαφέροντα παιχνίδια και δραστηριότητες, να συνεργάζεται και να ακολουθεί κανόνες, τελικά να κοινωνικοποιείται και να γίνεται αυτόνομο και ανεξάρτητο. Η πρώτη κατασκηνωτική εμπειρία μπορεί να ξεκινήσει για ένα παιδί γύρω στα 6 χρόνια ή αργότερα. Νέοι φίλοι έρχονται στο προσκήνιο και εσείς μπορείτε να βρίσκεστε κοντά του σε κάθε επισκεπτήριο. Οπωσδήποτε είναι και για εσάς μια απόφαση λίγο - πολύ αγχωτική, μιας και το παιδί θα βρεθεί μακριά σας σε ένα ξένο περιβάλλον, όμως δε χρειάζεται να αγχώνεστε ή να πανικοβάλεστε! Τόσα και τόσα παιδιά πηγαίνουν κατασκήνωση και το απολαμβάνουν με όλη τους τη ψυχή, σε σημείο που κάθε χρόνο ανυπομονούν να το επαναλάβουν. Εσείς δεν έχετε παρά να ενημερωθείτε για τις εγκαταστάσεις και το πρόγραμμα, να ετοιμάσετε μαζί τα πράγματά του και όλα τα υπόλοιπα αφήστε τα στο εκπαιδευμένο προσωπικό, που θα φροντίσει με κάθε τρόπο ώστε το παιδί σας να περάσει αξέχαστα και να αποκομίσει όλα τα οφέλη που αναφέραμε παραπάνω.

Αρκεί:

• Να εξηγήσετε στο παιδί σας, ότι η κατασκηνωτική εμπειρία δεν είναι μόνο ένα ατέλειωτο παιχνίδι, χωρίς ευθύνες. Θα πρέπει να υπακούει σε κάποιους κανόνες και να συνεργάζεται με όλους.


• Να έχετε σταθερή επικοινωνία, χωρίς αυτό να σημαίνει συνεχή επαφή με το τηλέφωνο. Δώστε του την ευκαιρία να νιώσει ανεξάρτητο. Φυσικά, όποτε νιώθει την ανάγκη να επικοινωνήσει μαζί σας, να είστε σίγουροι ότι θα το κάνει.


• Να ενημερώσετε τους υπευθύνους και το γιατρό της κατασκήνωσης, εάν το παιδί σας ακολουθεί κάποια φαρμακευτική αγωγή, έχει αλλεργίες, κ.λπ.


• Κάθε φορά που θα το επισκέπτεστε, να το ρωτάτε για ό,τι καινούριο έχει μάθει και σε τι δραστηριότητες έχει συμμετάσχει και μην το φορτίζετε συναισθηματικά την ώρα του αποχαιρετισμού. Σύντομα θα βρεθείτε και πάλι κοντά!

Πηγή: www.yeskid.gr

Read More [...]

Posted in γονείς, διακοπές, καλοκαίρι, παιδιά

«Μύθος» η επικίνδυνη καισαρική

Αυξάνεται ο αριθμός των γεννήσεων με καισαρική τομή παγκοσμίως, την ώρα που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) διστάζει να αναθεωρήσει προς τα πάνω το χαμηλό ποσοστό (10%15% επί του συνόλου των γεννήσεων) το οποίο θεωρούσε «ασφαλές για την υγεία των μητέρων και των παιδιών». Ηδη κάποιοι επιστήμονες χαρακτηρίζουν «μύθο» την αντίληψη ότι η καισαρική τομή θα πρέπει γενικώς να αποφεύγεται. Και έρχονται σε αντίθεση με παγιωμένες αντιλήψεις, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη «βιομηχανία καισαρικών» η οποία ανθεί στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Παρ΄ ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τοκετών η καισαρική τομή κρίνεται ιατρικά απαραίτητη, το προτεινόμενο ποσοστό για τη διαδικασία που έθεσε ο ΠΟΥ πριν από 20 χρόνια εγκαταλείφθηκε πέρυσι, χωρίς να αντικατασταθεί από άλλο. Στις νέες οδηγίες του Οργανισμού αναφέρεται συγκεκριμένα: «Αν και ο ΠΟΥ από το 1985 πρότεινε ότι το ποσοστό δεν πρέπει να ξεπερνά το 10%- 15%, δεν υπάρχουν εμπειρικές ενδείξεις για το επιθυμητό ποσοστό. Η βέλτιστη αναλογία είναι άγνωστη». Προσθέτει μάλιστα ότι «αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι όλες οι γυναίκες που χρήζουν καισαρικής τομής να μπορούν να την έχουν».

Για παράδειγμα, ένα στα τέσσερα βρέφη στη Βρετανία γεννιέται με καισαρική, τη στιγμή που ο ΠΟΥ όριζε ότι η αναλογία δεν πρέπει να ξεπερνά το ένα στα οκτώ. Το βρετανικό ΕΣΥ δέχεται πιέσεις να μειώσει τον αυξανόμενο αριθμό κυρίως διό τι επιβαρύνεται το δημόσιο ταμείο. Ορισμένες γυναίκες, ακόμη και αν δεν αντιμετωπίζουν ιατρικό πρόβλημα, προτιμούν την καισαρική επειδή είναι λιγότερο επώδυνη. Ωστόσο βρετανοί γιατροί και επιστημονικοί φορείς προειδοποιούν: η καισαρική δεν είναι ακίνδυνη. Τα νεογνά που γεννιούνται με αυτή τη μέθοδο έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσουν αναπνευστικά προβλήματα σε σχέση με όσα γεννιούνται με κολπικό τοκετό.

Παράλληλα οι μητέρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν σοβαρές επιπλοκές, όπως μεγάλη αιμορραγία, θρόμβωση και μολύνσεις. Αλλά και ο πολύτιμος θηλασμός σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να ξεκινήσει αργότερα από το κανονικό ή και να διακοπεί πολύ σύντομα.

Η καισαρική τομή προτιμάται όταν συνυπάρχουν προβλήματα υγείας, όπως σακχαρώδης διαβήτης ή υπέρταση, αν η μητέρα έχει ξεπεράσει τα 40 χρόνια, αν υπάρχουν γυναικολογικά προβλήματα, όπως σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, ινομυώματα ή αν το έμβρυο δεν εξέρχεται σωστά στον φυσιολογικό τοκετό.

Η Ελίζαμπεθ Νταφ της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Νational Childbirth Τrust στη Βρετανία, λέει ότι η εξαγωγή συμπερασμάτων από τις νέες οδηγίες του ΠΟΥ είναι δύσκολη. «Οι γυναίκες στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν κάνουν καισαρικές ακόμη και αν τις χρειάζονται, σε αντίθεση με τις γυναίκες στον αναπτυγμένο κόσμο όπου το ποσοστό των καισαρικών όλο και ανεβαίνει. Ο ΠΟΥ πρέπει να πάρει θέση» τονίζει.

• Ο ΠΟΥ διστάζει να λάβει θέση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δεν έχει ξεκαθαρίσει αν η καισαρική είναι σήμερα πιο επικίνδυνη από ό,τι πριν από 25 χρόνια.


• Αρκετοί γιατροί στη Δύση εκτιμούν ότι η φοβία για την εν λόγω επέμβαση είναι αβάσιμη.


• Το υψηλό κόστος έχει δημιουργήσει μια «βιομηχανία» επικερδών εγχειρήσεων.


• Οι καισαρικές επί του συνόλου των γεννήσεων στην Ελλάδα υπολογίζονται επισήμως σε 24%, αλλά ανεπισήμως σε 47%.

Πηγή: www.yourbaby.gr

Read More [...]

Posted in γυναίκα, επέμβαση, καισαρική, τοκετός

Η σύγχρονη «επιδημία» της κατάθλιψης

Tι σημαίνει ευημερία; Τι σημαίνει «είμαι καλά»; Κάθε άλλο παρά αυτονόητες είναι αυτές οι έννοιες. Πασχίζουμε όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, να κατακτήσουμε την ευημερία, με την αβεβαιότητα και το άδηλο μέλλον που καραδοκεί. 



Ζούμε σε καιρούς όπου η ψυχή πάσχει περισσότερο από ποτέ. Η κατάθλιψη αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας στον σύγχρονο δυτικό κόσμο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, λόγω της υψηλής συχνότητας εμφάνισής της προβλέπεται πως το 2020 θα είναι παγκοσμίως η δεύτερη νόσος που οδηγεί σε απώλεια ζωής, αναπηρία και κοινωνική δυσλειτουργία. 





Αν πολύ απλά ορίσουμε την ψυχική υγεία ως την αναγκαία ικανότητα του ατόμου να αγαπά και να εργάζεται, θα λέγαμε ότι η κατάθλιψη είναι ένας σκοτεινός υπονομευτής. Στις βαριές μορφές της, ακυρώνει τη δυνατότητα του ατόμου να αγαπά, να συνάπτει δεσμούς αγάπης και αφοσίωσης με τους γύρω του και να μπορεί να είναι λειτουργικός για τις δραστηριότητες της καθημερινότητάς του. 



Τα συμπτώματα είναι ψυχικά και σωματικά: παρατεταμένη θλίψη, κλάμα, ενοχές, αίσθημα αβοηθησίας και ανημπόριας, κοινωνική απομόνωση, άγχος, ευερεθιστότητα, κόπωση, διαταραχές της όρεξης, του ύπνου και της σεξουαλικής επιθυμίας. Ο πάσχων είναι σαν να ζει μια «νεκρή» ζωή. 



Δεν προκαλεί απορία η ύπαρξη της κατάθλιψης, αντίθετα εκείνο που προκαλεί απορία και θα άξιζε να μας γεμίζει με δυσφορία και ντροπή για τον πολιτισμό μας είναι το γεγονός ότι σήμερα η κατάθλιψη παραμένει ταμπού. Στην εποχή μας που αρέσκεται να λογαριάζεται ως εξελιγμένη και εκσυγχρονισμένη, η κατάθλιψη ενεργοποιεί ακόμα προκαταλήψεις και φόβους: «κατάθλιψη σημαίνει τρέλα», «κατάθλιψη σημαίνει αδυναμία χαρακτήρα». 



Το στίγμα δηλαδή σε όλο του το μεγαλείο. Ιδίως σε μια εποχή που θεοποιεί την ατομική επιτυχία, τα ατομικά επιτεύγματα, την ικανότητα του ανθρώπου να παράγει ή να καταναλώνει όλο και περισσότερα πράγματα, ο καταθλιπτικός έχει επιπλέον λόγους να περιθωριοποιείται. Μέσα από την ανημποριά που του αποδίδουν απομακρύνεται από το «ιδεώδες» του επιτυχημένου φυσιολογικού ανθρώπου. 



Η προσδοκία ότι η δύναμη και η ανταγωνιστικότητα αποτελούν απόλυτους στόχους ζωής και αποτελεσματικά μέσα ευημερίας, πλήττει ιδιαίτερα την αυτοεικόνα των ανθρώπων με κατάθλιψη, ακριβώς διότι αυτές οι πτυχές της συμπεριφοράς παρεμποδίζονται λόγω της ίδιας της φύσης της διαταραχής. Ας τονίσουμε εδώ πόσο μια εύθραυστη αυτοεικόνα μπορεί να συμβάλλει στην επιδείνωση μιας ψυχικής διαταραχής, λόγω της έλλειψης πίστης και κινήτρου του ανθρώπου ως προς τη δυνατότητά του να παρέμβει στο πρόβλημά του. 



Ωστόσο, και εδώ είναι η ειρωνεία, το υπόδειγμα του φυσιολογικού, προσαρμοσμένου, επιτυχημένου ενηλίκου έχει από μόνο του υπονομευτεί. Θα έπρεπε να είμαστε αλληλέγγυοι και προσεκτικοί ως προς την καταδίκη που επιφυλάσσουμε ως «υγιείς» στους καταθλιπτικούς. 



Η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται. Οι εξελίξεις στον χώρο της ψυχοφαρμακολογίας και των διαφόρων ψυχοθεραπειών έχουν συμβάλει σε σημαντικά ποσοστά θεραπευτικής επιτυχίας. Οι καταθλίψεις εντείνονται σε περιόδους κρίσεων και γενικευμένης ανασφάλειας. Περιττό να πούμε ότι η «θεραπεία» της κρίσης ξεφεύγει από τα χέρια των θεραπευτών. Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση οι τελευταίοι που φταίνε είναι οι πάσχοντες πολίτες... 



Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια (Ρh.D). Εmail: myrsi@hol.gr 



Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Read More [...]

Posted in κατάθλιψη, ψυχολογία

Αυξάνει η διατροφή το μητρικό γάλα;

Η ποσότητα του μητρικού γάλακτος δεν επηρεάζεται τόσο από την καθημερινή διατροφική πρόσληψη της μητέρας, όσο επηρεάζεται από τη συχνότητα του θηλασμού. Αυτή είναι που αυξάνει την ποσότητα παραγωγής μητρικού γάλακτος.

Ενέργεια

Οι περισσότερες γυναίκες μετά την εγκυμοσύνη επιθυμούν να επανέλθουν στο πριν τη σύλληψη σωματικό τους βάρος και γι' αυτό υποβάλλουν τον εαυτό τους σε αυστηρές δίαιτες. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, απαιτείται καθημερινά διαιτητική πρόσληψη τουλάχιστον 500 θερμίδων επιπλέον σε σχέση με πριν το θηλασμό. Η παραγωγή του γάλακτος εξαρτάται κυρίως από την ενεργειακή πρόσληψη της μητέρας.

Αν ο θηλασμός διαρκέσει για περισσότερο από 3 μήνες ή αν το σωματικό βάρος της θηλάζουσας μειωθεί κάτω από το ιδανικό για το ύψος της, τότε η πρόσληψη ενέργειας από την τροφή θα πρέπει να αυξηθεί. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού δεν πρέπει να επιδιώκεται απώλεια βάρους μεγαλύτερη των 2 κιλών μηνιαίως. Επιπλέον, δίαιτες χαμηλότερες από 1.800 θερμίδες μπορεί να επιδράσουν αρνητικά, τόσο στην παραγωγή γάλακτος, όσο και στη σύστασή του και γι' αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται. Η κυριότερη επίπτωση του υποσιτισμού κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι η παραγωγή λιγότερου γάλακτος.

Υγρά

Η κατανάλωση υγρών από τη μητέρα επηρεάζει την ποσότητα μητρικού γάλακτος. Συνίσταται η κατανάλωση 2-3 λίτρων υγρών ημερησίως τα οποία η θηλάζουσα μπορεί να καταναλώνει, τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και κατά τα ενδιάμεσα διαστήματα, κυρίως υπό τη μορφή νερού, γάλακτος, χυμών φρούτων και λαχανικών ή σούπας. Η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών καλό είναι να αποφεύγεται.

Πρωτεΐνες

Παράλληλα με την αύξηση της ενεργειακής πρόσληψης, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, συνιστάται επιπλέον πρόσληψη πρωτεΐνης, περίπου 15-20 γρ. ημερησίως, σε σχέση με την ποσότητα που απαιτείτο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η αυξημένη αυτή ανάγκη μπορεί να καλυφθεί με την κατανάλωση ποικιλίας ζωικών τροφίμων, όπως είναι το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, τα αυγά, το τυρί κ.α.



Αν και η ποιότητα του μητρικού γάλακτος επηρεάζεται άμεσα από τη διατροφή της θηλάζουσας, φαίνεται ότι δε συμβαίνει το ίδιο με την ποσότητα αυτού. Μόνο η λήψη υγρών και η επαρκής πρόσληψη θερμίδων μπορούν αν αυξήσουν ή να μειώσουν την παραγωγή του μητρικού γάλακτος και όχι το είδος της διατροφής.

Επικρατούν διάφορες αντιλήψεις για κάποιες τροφές όπως π.χ. η μπύρα ότι δήθεν αυξάνει την παραγωγή γάλακτος. Δεν είναι όμως η μπύρα που παράγει περισσότερο γάλα αλλά η αυξημένη κατανάλωση υγρών. Από την άλλη, η συχνή κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια του θηλασμού, οδηγεί σε κατανάλωση αλκοόλ και από το μωρό μέσα από το μητρικό γάλα.

Το μυστικό για περισσότερο μητρικό γάλα είναι αποκλειστικός θηλασμός για το μωρό και συχνά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Γράφει η Ίσαρη Γεωργία, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Πηγή: www.mednutrition.gr

Read More [...]

Posted in βρέφη. μητέρα, γυναίκα, θηλασμός, μητρικό γάλα

Χρειάζεται επειγόντως αίμα!

S.O.S.ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΠΛΟ ΤΡΟΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ.ΛΕΓΕΤΑΙ ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΙΝΑΙ 2 ΕΤΩΝ,ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ "ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑΣ" ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΑΙΜΑ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΑΙΜΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΟΥ ΦΙΛΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ ΓΙΑΤΙ ...

ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ,ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΖΩΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΙ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΑΙΜΑ .ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΦΙΛ ΣΤΟ FACEBOOK Η ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ SITE Η ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ BLOG ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΚΑΝΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ,ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ "ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑΣ".

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. 6978963639, 6979255782 & 6972234458"

Πηγή: troktiko

Read More [...]

Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας

Πως να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τη νοοτροπία του υπερ-γονεϊσμού.

Ένα βιβλίο του Carl Honore



Για όλους όσους ασχολούνται με παιδιά

Βασισμένο στις τελευταίες επιστημονικές έρευνες και σε συνεντεύξεις από ειδικούς και οικογένειες σε όλο τον κόσμο.

Μεταφρασμένο σε 16 χώρες με τεράστια επιτυχία.



Παιδιά υπό πίεση!

• Γιατί ο ελεύθερος χρόνος των παιδιών μοιάζει πλέον ένα άπιαστο όνειρο;


• Γιατί οι μέρες τους είναι γεμάτες από ατελείωτες υποχρεώσεις;


• Είναι το κυνήγι των εφοδίων για τη μελλοντική επαγγελματική τους αποκατάσταση μονόδρομος;

Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Καρλ Ονορέ περιγράφει την κατάσταση "Μεγαλώνουμε μια γενιά από κουρασμένα παιδιά-φορτωμένα με υποχρεώσεις και στόχους και καταλήγει πως "η ανατροφή των παιδιών μας δεν χρειάζεται να μοιάζει με αγώνα απόκτησης γνώσεων και εφοδίων!" Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να βιώνουν φοβερή πίεση:

• Η σωματική και νοητική υγεία τους πάσχουν: πολλά παιδιά εκδηλώνουν συμπτώματα παχυσαρκίας, κατάθλιψης ή άγχους.


• Δεν έχουν την ελευθερία να παίζουν έξω, να χαράζουν τη δική τους πορεία στη ζωή.


• Μεγαλώνουν τρέμοντας μήπως αποτύχουν και περιμένουν ότι θα τους δοθούν όλα στο πιάτο.


• Ο πανικός αυτός, η αίσθηση ότι μόνο το παιδί που αριστεύει στα πάντα έχει πιθανότητες να επιτύχει, μπορεί να επηρεάσει δυσάρεστα την κοινωνική του εξέλιξη.

Γονείς υπό πίεση!

Γραμμένο με τρόπο άμεσο και εύληπτο, το βιβλίο επικεντρώνεται στην "παιδική" ηλικία της εποχής μας. Απευθύνεται, λοιπόν, πρώτα και πάνω απ' όλα στους γονείς, στους ειδικούς στον χώρο της παιδοψυχολογίας, στους εκπαιδευτικούς και σε όσους ασχολούνται με παιδιά.



Κάποια από τα είδη των γονιών ΥΠΟ ΠΙΕΣΗ, σύμφωνα με την έρευνα του Καρλ Ονορέ:

• Οι γονείς "ελικόπτερα", που περιφέρονται συνεχώς πάνω από τα παιδιά τους.


• "Κουλουριασμένοι" γονείς, που απομακρύνουν κάθε δυσκολία μακριά από τα παιδιά τους.


• Διδακτικοί γονείς, που αφιερώνουν κάθε λεπτό τους για να προσανατολίζονται τα παιδιά τους.

Και παρ' όλα αυτά, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα:

• Πότε είναι σωστό να ζορίζουμε τα παιδιά και πότε να υποχωρούμε;


• Πόση ελευθερία χρειάζονται;


• Πόση τεχνολογία;


• Ποια ρίσκα θα πρέπει να τους επιτρέπουμε να παίρνουν;

Μην αγχώνεστε! Δεν υπάρχει μία και μοναδική συνταγή για την ανατροφή των παιδιών.



Γονείς και παιδιά....χαλαρά!

Με χιούμορ και αμεσότητα, ο Καρλ Ονορέ ξεδιπλώνει μπροστά μας όλα όσα ψιθυρίζουν μεταξύ τους γονείς και δάσκαλοι, ενώ ταυτόχρονα προβληματίζει-και επιβεβαιώνει ότι στις μέρες μας, με την ολοένα μεγαλύτερη πίεση που υφίστανται τα παιδιά να μάθουν όλο και περισσότερα, είναι δύσκολο να παραμείνουν απλώς παιδιά...



Πως, όμως ξεκινάμε;

• Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβουμε ότι τα παιδιά έχουν ένα σωρό ικανότητες και ενδιαφέροντα-και ότι τα μονοπάτια που οδηγούν στην ενηλικίωση είναι πολλά.


• Η ζωή δεν τελειώνει αν το παιδί δεν μπει στο πανεπιστήμιο


• Δεν προορίζονται όλοι να εργαστούν σε προνομιακές επιχειρήσεις-ούτε το θέλουν, άλλωστε.


• Εξ' ορισμού, λίγα παιδιά θα ξεχωρίσουν, μεγαλώνοντας σε κάποιον τομέα.


• Για να κυλήσουν τα παιδικά χρόνια όμορφα, τόσο για τους γονείς όσο και για τα ίδια τα παιδιά, πρέπει πρώτα να μάθουμε να ανεχόμαστε την ποικιλομορφία, τις αμφιβολίες, τα μικρο-ελαττώματα, ακόμα και τις συγκρούσεις.


• Οφείλουμε να αγαπάμε τα παιδιά για αυτό που είναι, και όχι για αυτό που θέλουμε να γίνουν.

Η οικογένεια θα πρέπει να βρει την κατάλληλη συνταγή για όλους!

• Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώθουν ασφαλή και ότι τα αγαπούν.


• Χρειάζονται τον άνευ όρων χρόνο και την αμέριστη προσοχή μας, όπως, επίσης, και όρια.


• Έχουν ανάγκη να παίρνουν ρίσκα και να κάνουν λάθη, να περνούν χρόνο στο ύπαιθρο.


• Έχουν ανάγκη να τα δεχόμαστε για αυτό που είναι, χωρίς να τα αξιολογούμε συνεχώς.


• Χρειάζονται υγιεινή τροφή, στόχους μεγαλύτερους και όχι απλώς παιχνίδια.

Είναι εφικτό και πιο εύκολο από όσο νομίζετε-αν, βεβαίως, ακολουθήσετε το ένστικτο σας, αν ψάξετε μέσα σας να δείτε τι σημαίνει για εσάς να είστε γονιός αντί να προσπαθείτε να προσαρμοστείτε στα πρέπει κάποιων άλλων.



Ο Καρλ Ονορέ είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και σχολιαστής. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Σύγχρονη Ιστορία και Ιταλική Φιλολογία. Από το 1991 αρθρογράφει σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, μεταξύ των οποίων: Economist, Observer, Guardian & National Post. Έχει γράψει το μπεστ-σελερ In praise of slow, ενώ το Μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας έχει μεταφραστεί σε 16 χώρες. Είναι ο εμπνευστής του όρου "slow parenting" ή, αλλιώς, του "κινήματος των  χαλαρών γονιών". Δίδει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και συμμετέχει σε συζητήσεις με θέμα την αναζήτηση πιο χαλαρού τρόπου ζωής και ανατροφής των παιδιών στη σύγχρονη εποχή. Ζει στο Λονδίνο με τη γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά.



Δείτε τι γράφει η Καθημερινή σχετικά.

Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο από το e-shop



Πηγή: εκδόσεις Αερόστατο

Read More [...]

Posted in γονείς, οικογένεια, παιδιά, παιδική ηλικία

Φιλικό προς τα βρέφη το "Λητώ"

Το ΛΗΤΩ, είναι το πρώτο ιδιωτικό μαιευτήριο στην Ελλάδα που βρίσκεται σε διαδικασία πιστοποίησης ως 'Νοσοκομείο Φιλικό προς τα Βρέφη' (BabyFriendlyHospital), καθώς εφαρμόζει τα επτά από τα δέκα βήματα που ορίζονται από την Π.Ο.Υ και την UNICEF για το Μητρικό Θηλασμό.



Γνωρίζοντας ότι ο θηλασμός είναι μια διαδικασία σημαντική και ιερή, οι άρτια καταρτισμένες και έμπειρες μαίες του ΛΗΤΩ στέκονται με αγάπη, υπομονή και επιμονή κοντά στις λεχωίδες τις οποίες και ενημερώνουν για τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη του μητρικού θηλασμού και τις διδάσκουν την τέχνη του θηλασμού.

Οι μαίες της Αιθούσης Τοκετών και του Χειρουργείου, τοποθετούν το νεογέννητο πάνω στη μητέρα αμέσως μετά τον τοκετό για τουλάχιστον μία ώρα (δέρμα με δέρμα).Η έγκαιρη έναρξη του μητρικού θηλασμού από την 1η ώρα της γέννησής του και η συνέχισή του, διευκολύνονται από την υιοθέτηση του «rooming-in», δηλαδή τη συγκατοίκηση του βρέφους στο ίδιο δωμάτιο με τη μητέρα του, για 24 ώρες το 24ωρο και για όλες τις κατηγορίες δωματίων.



Οι μαίες των Ορόφων Νοσηλείας έχουν οργανώσει μια ειδικά σχεδιασμένη και εξατομικευμένη εκπαίδευση, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την υποστήριξη της επιθυμίας της μητέρας για αποκλειστικό μητρικό θηλασμό.



Στο Μαιευτήριο ΛΗΤΩ γίνονται καθημερινά σεμινάρια που ενισχύουν τη γνώση και ενθαρρύνουν τους νέους γονείς στη φροντίδα του νεογέννητου.



Επιπλέον με την 24ωρη γραμμή επικοινωνίας (2106902200-299 και 2106902300-399) το ΛΗΤΩ προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στις μέλλουσες μητέρες από την αρχή της εγκυμοσύνης τους, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο Μαιευτήριο, αλλά και μετά την αποχώρησή τους με συμβουλές και με ψυχολογική υποστήριξη προκειμένου να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στον μητρικό ρόλο.



Άλλωστε, ο θηλασμός είναι δικαίωμα κάθε παιδιού και διεκδίκηση κάθε μητέρας, που θέλει και μπορεί να προσφέρει μια ζωή γεμάτη υποσχέσεις για ένα υπέροχο μέλλον.

Πηγή: www.iatronet.gr

Read More [...]

Posted in βρέφη, γονεις, μαιευτήριο