Τα αίτια των κοιλιακών αλγών στα παιδιά είναι ποικίλα και συνήθως αφορούν το γαστρεντερικό τους σύστημα. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που το αίτιο των κοιλιακών αλγών βρίσκεται σε κάποιο άλλο σύστημα του οργανισμού τους. Πάρα πολύ συχνά, σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας εμφανίζονται υποτροπιάζοντα κοιλιακά άλγη που δεν έχουν κάποια προφανή αιτία και ο πλήρης εργαστηριακός και κλινικός έλεγχος δεν καταλήγει σε κάποιο οργανικό πρόβλημα. Αυτά τα κοιλιακά άλγη είναι ψυχογενούς αιτιολογίας.
Το μεγαλύτερο από μια εβδομάδα χρονικό διάστημα υποτροπών, η απουσία άλλων συμπτωμάτων ή ευρημάτων (πυρετός, διάρροια, εμετός, πονόλαιμος), η εμφάνισή τους κάποια σταθερή ώρα, η σύντομη διάρκεια και η αυτόματη υποχώρησή τους είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που συνηγορούν σε τέτοιου είδους άλγη. Είναι πολύ πιθανό να αναφέρονται παρόμοιες εκδηλώσεις και σε άλλα μέλη ή στο ιστορικό της οικογένειας.
Οι αιτίες εκδήλωσης υποτροπιαζόντων κοιλιακών αλγών είναι ποικίλες όπως το σχολείο, οι σχέσεις του παιδιού με την δασκάλα και τους συμμαθητές, οι σχέσεις του με τα αδέλφια και τους γονείς του, πιθανές εντάσεις μέσα στην οικογένεια, ο χωρισμός ή το διαζύγιο των γονιών και ο αποχωρισμός ή ο θάνατος αγαπημένου ανθρώπου ή ζώου. Πρέπει να ενθαρρύνουμε το παιδί να εκφράζει τις ανησυχίες του και να εξωτερικεύει τα προβλήματά του. Μερικές φορές θα χρειαστούμε τη συνδρομή από παιδοψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο.
Μετά τα άλγη ψυχογενούς αιτιολογίας, ηδυσκοιλιότητα είναι η πιο συχνή αιτία κοιλιακών αλγών. Τα παιδιά απορροφημένα συχνά από το παιχνίδι τους αναβάλουν τις κενώσεις τους ή κάνουν μικρές κενώσεις προσπαθώντας να μη καθυστερήσουν από κάποια άλλη δραστηριότητα τους, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται μεγάλες ποσότητες κοπράνων στο έντερό τους που, σταδιακά, σκληραίνουν και τελικά το αποφράσουν. Το παιδί παραπονιέται για πόνο χαμηλά στην κοιλιά του, δυσκολεύεται και πονάει κατά την αφόδευση. Στην συνέχεια, έχοντας αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία, αναβάλει τις κενώσεις, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη συσσώρευση κοπράνων στο έντερό του και την επιδείνωση των κοιλιακών αλγών. Έχουμε, δηλαδή, ένα φαύλο κύκλο που κάποτε πρέπει να διακοπεί.
Τα παιδιά που δεν σιτίζονται σωστά και δεν τρώνε λαχανικά, φρούτα και όσπρια είναι πιο επιρρεπή να εμφανίσουν δυσκοιλιότητα. Η σωστή διατροφή μαζί με την εκπαίδευση του παιδιού στην υγιεινή του, δηλαδή να μάθει να αφοδεύει κάποια σταθερή ώρα της ημέρας συνήθως μετά από κάποιο γεύμα και να αφιερώνει επαρκή χρόνο στην αφόδευσή του, θα συμβάλουν σημαντικά στην αποκατάσταση της λειτουργίας του εντέρου του και την υποχώρηση των κοιλιακών αλγών.
Οι ουρολοιμώξεις είναι πολύ συνηθισμένες σε κορίτσια 3 – 5 χρονών που εκδηλώνονται με ενοχλήσεις στην περιοχή της ουροδόχου κύστης και με τσούξιμο κατά την ούρηση. Μπορεί επίσης να συνοδεύονται από συχνουρία ή ενούρηση και συνήθως δεν εμφανίζουν πυρετό. Χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις και με ιατρική παρέμβαση υποχωρούν και σταματούν και τα κοιλιακά άλγη.
Η στρεπτοκοκκική φαρυγγοαμυγδαλίτιδα είναι μία μικροβιακή λοίμωξη του φάρυγγα και τον αμυγδαλών που συνήθως προκαλεί πυρετό και πονόλαιμο. Μερικές φορές εμφανίζεται και κοιλιακό άλγος στο δεξί κάτω μέρος της κοιλιάς ή περιομφαλικά που μοιάζει πάρα πολύ με αυτό της σκωληκοειδίτιδας και ανησυχεί τους γονείς. Χρειάζεται οπωσδήποτε να εξεταστεί το παιδί από παιδίατρο για να γίνει η διαφορική διάγνωση και να αντιμετωπιστεί άμεσα, γιατί κάποιες φορές προκαλεί επιπλοκές.
Η σκωληκοειδίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά σχολικής ηλικίας και είναι σπάνια κάτω των 3 χρόνων. Το πρώτο σύμπτωμα της είναι ο έντονος και συνεχής πόνος στο κέντρο της κοιλιάς του παιδιού, γύρω από τον ομφαλό του, που στη συνέχεια μετακινείται προς τα κάτω και δεξιά. Συνήθως ο πόνος συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και μέτριο πυρετό (θερμοκρασία κάτω από 38.4οC). Απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση και εργαστηριακός έλεγχος. Αν τεθεί η διάγνωση οξεία σκωληκοειδίτις πρέπει να γίνει άμεσα χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς υπόφυσης.
Η γαστρεντερίτιδα οφείλεται συνήθως σε ιούς, όμως μπορεί να την προκαλέσουν και μικρόβια ή παράσιτα. Η μετάδοση γίνεται εντεροστοματικά, δηλαδή βάζοντας στο στόμα μας μολυσμένα χέρια, είτε τρώγοντας τρόφιμα που πιάσαμε με τα μολυσμένα χέρια μας. Σε κάποιες περιπτώσεις ιογενών γαστρεντερίτιδων η μετάδοση μπορεί να γίνει και με τον αέρα. Εκδηλώνεται με κοιλιακά άλγη, εμέτους και διάρροια. Διαρκεί συνήθως 2-3 ημέρες και υποχωρεί αυτόματα χωρίς φαρμακευτική αγωγή, μόνο με δίαιτα και ενυδάτωση. Σε παιδιά που κάνουν πάρα πολλούς εμέτους και διάρροιες υπάρχει ο κίνδυνος αφυδάτωσης, γι' αυτό και σε μερικές περιπτώσεις θα απαιτηθεί η χορήγηση ενδοφλεβίως υγρών (ορός). Οι παρασιτώσεις συνήθως προκαλούν υποτροπιάζοντα κοιλιακά άλγη, ανορεξία, απώλεια βάρους και αναιμία. Χρειάζεται να γίνουν ειδικές εξετάσεις και να δοθεί κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Η πρόληψη με την τήρηση των κανόνων υγιεινής (τακτικό πλύσιμο των χεριών, δεν βάζουμε ποτέ τα χέρια στο στόμα) συμβάλουν σημαντικά στην αποφυγή της και τον περιορισμό της μετάδοσής της.
Η αλλεργία ή δυσανεξία στο γάλα και η αλακτασία είναι αιτίες εμφάνισης υποτροπιαζόντων κοιλιακών αλγών, που ακολουθούν όμως συνήθως τη λήψη γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων.
Μια πιο σπάνια στις μέρες μας αιτία εμφάνισης κοιλιακών αλγών είναι η δηλητηρίαση με μόλυβδο που εμφανίζεται συνήθως σε μικρά παιδιά που κατοικούν σε παλιά σπίτια, που έχουν βαφεί με χρώματα που περιέχουν μόλυβδο. Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας μπορεί να βάλουν στο στόμα τους και να καταπιούν μικρά φύλλα ξεφλουδισμένης μπογιάς, με αποτέλεσμα, επειδή ο μόλυβδος δεν αποβάλλεται από τον οργανισμό τους και συσσωρεύεται αθροιστικά, να εμφανίζουν τελικά συμπτώματα δηλητηρίασης (κοιλιακά άλγη, δυσκοιλιότητα, ευερεθιστότητα, λήθαργο, σπασμούς). Αν το παιδί σας συνηθίζει να τρώει φλούδες μπογιάς και εμφανίσει συμπτώματα, απευθυνθείτε άμεσα στο παιδίατρο σας για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και να αντιμετωπιστεί άμεσα. Σήμερα πλέον υπάρχουν και βαφές χωρίς μόλυβδο (οικολογικές) που τείνουν να καθιερωθούν, οπότε και η πιθανότητα δηλητηρίασης από μόλυβδο να περιορίζεται σημαντικά.
Πηγή: www.mammycool.gr
Το μεγαλύτερο από μια εβδομάδα χρονικό διάστημα υποτροπών, η απουσία άλλων συμπτωμάτων ή ευρημάτων (πυρετός, διάρροια, εμετός, πονόλαιμος), η εμφάνισή τους κάποια σταθερή ώρα, η σύντομη διάρκεια και η αυτόματη υποχώρησή τους είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που συνηγορούν σε τέτοιου είδους άλγη. Είναι πολύ πιθανό να αναφέρονται παρόμοιες εκδηλώσεις και σε άλλα μέλη ή στο ιστορικό της οικογένειας.
Οι αιτίες εκδήλωσης υποτροπιαζόντων κοιλιακών αλγών είναι ποικίλες όπως το σχολείο, οι σχέσεις του παιδιού με την δασκάλα και τους συμμαθητές, οι σχέσεις του με τα αδέλφια και τους γονείς του, πιθανές εντάσεις μέσα στην οικογένεια, ο χωρισμός ή το διαζύγιο των γονιών και ο αποχωρισμός ή ο θάνατος αγαπημένου ανθρώπου ή ζώου. Πρέπει να ενθαρρύνουμε το παιδί να εκφράζει τις ανησυχίες του και να εξωτερικεύει τα προβλήματά του. Μερικές φορές θα χρειαστούμε τη συνδρομή από παιδοψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο.
Μετά τα άλγη ψυχογενούς αιτιολογίας, ηδυσκοιλιότητα είναι η πιο συχνή αιτία κοιλιακών αλγών. Τα παιδιά απορροφημένα συχνά από το παιχνίδι τους αναβάλουν τις κενώσεις τους ή κάνουν μικρές κενώσεις προσπαθώντας να μη καθυστερήσουν από κάποια άλλη δραστηριότητα τους, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται μεγάλες ποσότητες κοπράνων στο έντερό τους που, σταδιακά, σκληραίνουν και τελικά το αποφράσουν. Το παιδί παραπονιέται για πόνο χαμηλά στην κοιλιά του, δυσκολεύεται και πονάει κατά την αφόδευση. Στην συνέχεια, έχοντας αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία, αναβάλει τις κενώσεις, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη συσσώρευση κοπράνων στο έντερό του και την επιδείνωση των κοιλιακών αλγών. Έχουμε, δηλαδή, ένα φαύλο κύκλο που κάποτε πρέπει να διακοπεί.
Τα παιδιά που δεν σιτίζονται σωστά και δεν τρώνε λαχανικά, φρούτα και όσπρια είναι πιο επιρρεπή να εμφανίσουν δυσκοιλιότητα. Η σωστή διατροφή μαζί με την εκπαίδευση του παιδιού στην υγιεινή του, δηλαδή να μάθει να αφοδεύει κάποια σταθερή ώρα της ημέρας συνήθως μετά από κάποιο γεύμα και να αφιερώνει επαρκή χρόνο στην αφόδευσή του, θα συμβάλουν σημαντικά στην αποκατάσταση της λειτουργίας του εντέρου του και την υποχώρηση των κοιλιακών αλγών.
Οι ουρολοιμώξεις είναι πολύ συνηθισμένες σε κορίτσια 3 – 5 χρονών που εκδηλώνονται με ενοχλήσεις στην περιοχή της ουροδόχου κύστης και με τσούξιμο κατά την ούρηση. Μπορεί επίσης να συνοδεύονται από συχνουρία ή ενούρηση και συνήθως δεν εμφανίζουν πυρετό. Χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις και με ιατρική παρέμβαση υποχωρούν και σταματούν και τα κοιλιακά άλγη.
Η στρεπτοκοκκική φαρυγγοαμυγδαλίτιδα είναι μία μικροβιακή λοίμωξη του φάρυγγα και τον αμυγδαλών που συνήθως προκαλεί πυρετό και πονόλαιμο. Μερικές φορές εμφανίζεται και κοιλιακό άλγος στο δεξί κάτω μέρος της κοιλιάς ή περιομφαλικά που μοιάζει πάρα πολύ με αυτό της σκωληκοειδίτιδας και ανησυχεί τους γονείς. Χρειάζεται οπωσδήποτε να εξεταστεί το παιδί από παιδίατρο για να γίνει η διαφορική διάγνωση και να αντιμετωπιστεί άμεσα, γιατί κάποιες φορές προκαλεί επιπλοκές.
Η σκωληκοειδίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά σχολικής ηλικίας και είναι σπάνια κάτω των 3 χρόνων. Το πρώτο σύμπτωμα της είναι ο έντονος και συνεχής πόνος στο κέντρο της κοιλιάς του παιδιού, γύρω από τον ομφαλό του, που στη συνέχεια μετακινείται προς τα κάτω και δεξιά. Συνήθως ο πόνος συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και μέτριο πυρετό (θερμοκρασία κάτω από 38.4οC). Απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση και εργαστηριακός έλεγχος. Αν τεθεί η διάγνωση οξεία σκωληκοειδίτις πρέπει να γίνει άμεσα χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς υπόφυσης.
Η γαστρεντερίτιδα οφείλεται συνήθως σε ιούς, όμως μπορεί να την προκαλέσουν και μικρόβια ή παράσιτα. Η μετάδοση γίνεται εντεροστοματικά, δηλαδή βάζοντας στο στόμα μας μολυσμένα χέρια, είτε τρώγοντας τρόφιμα που πιάσαμε με τα μολυσμένα χέρια μας. Σε κάποιες περιπτώσεις ιογενών γαστρεντερίτιδων η μετάδοση μπορεί να γίνει και με τον αέρα. Εκδηλώνεται με κοιλιακά άλγη, εμέτους και διάρροια. Διαρκεί συνήθως 2-3 ημέρες και υποχωρεί αυτόματα χωρίς φαρμακευτική αγωγή, μόνο με δίαιτα και ενυδάτωση. Σε παιδιά που κάνουν πάρα πολλούς εμέτους και διάρροιες υπάρχει ο κίνδυνος αφυδάτωσης, γι' αυτό και σε μερικές περιπτώσεις θα απαιτηθεί η χορήγηση ενδοφλεβίως υγρών (ορός). Οι παρασιτώσεις συνήθως προκαλούν υποτροπιάζοντα κοιλιακά άλγη, ανορεξία, απώλεια βάρους και αναιμία. Χρειάζεται να γίνουν ειδικές εξετάσεις και να δοθεί κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Η πρόληψη με την τήρηση των κανόνων υγιεινής (τακτικό πλύσιμο των χεριών, δεν βάζουμε ποτέ τα χέρια στο στόμα) συμβάλουν σημαντικά στην αποφυγή της και τον περιορισμό της μετάδοσής της.
Η αλλεργία ή δυσανεξία στο γάλα και η αλακτασία είναι αιτίες εμφάνισης υποτροπιαζόντων κοιλιακών αλγών, που ακολουθούν όμως συνήθως τη λήψη γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων.
Μια πιο σπάνια στις μέρες μας αιτία εμφάνισης κοιλιακών αλγών είναι η δηλητηρίαση με μόλυβδο που εμφανίζεται συνήθως σε μικρά παιδιά που κατοικούν σε παλιά σπίτια, που έχουν βαφεί με χρώματα που περιέχουν μόλυβδο. Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας μπορεί να βάλουν στο στόμα τους και να καταπιούν μικρά φύλλα ξεφλουδισμένης μπογιάς, με αποτέλεσμα, επειδή ο μόλυβδος δεν αποβάλλεται από τον οργανισμό τους και συσσωρεύεται αθροιστικά, να εμφανίζουν τελικά συμπτώματα δηλητηρίασης (κοιλιακά άλγη, δυσκοιλιότητα, ευερεθιστότητα, λήθαργο, σπασμούς). Αν το παιδί σας συνηθίζει να τρώει φλούδες μπογιάς και εμφανίσει συμπτώματα, απευθυνθείτε άμεσα στο παιδίατρο σας για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και να αντιμετωπιστεί άμεσα. Σήμερα πλέον υπάρχουν και βαφές χωρίς μόλυβδο (οικολογικές) που τείνουν να καθιερωθούν, οπότε και η πιθανότητα δηλητηρίασης από μόλυβδο να περιορίζεται σημαντικά.
Πηγή: www.mammycool.gr
Μαμά, πονάει η κοιλιά μου!