Την τελευταία τριακονταετία, η είσοδος της γυναίκας στον εργασιακό χώρο, σε ανταγωνιστικό πλέον πλαίσιο, κατέστησε δεδομένη όχι μόνο την οικονομική της ευρωστία, αλλά τη γενικότερη αυτονομία και ανεξαρτησία της.
Η οικονομική της άνθηση την απομάκρυνε από την άμεση εξάρτησή της από τον άνδρα, γεγονός που είχε ως συνέπεια να τροποποιηθούν σημαντικά οι παραδοσιακές εγγραφές της, που περιγράφουν τον τρόπο που σχετίζεται με το αντίθετο φύλο. Μπορεί να επιλέγει πλέον όχι μόνο το σύντροφό της, αλλά και τον τρόπο ζωής της, το αν και πότε θα παντρευτεί και φυσικά το αν και πότε θα αποκτήσει απογόνους μόνη ή με έναν άντρα στο πλευρό της. Σήμερα, άλλωστε, δεν είναι απαραίτητη ούτε κοινωνικά αλλά ούτε και βιολογικά η συμβολή του άνδρα προκειμένου η σύγχρονη χειραφετημένη γυναίκα να αποφασίσει να γίνει μητέρα. Τα τελευταία χρόνια, στις δυτικές κοινωνίες σημειώνονται φαινόμενα όπου μια ισχυρή γυναικεία προσωπικότητα δεν θέλει να παντρευτεί, συγκατοικεί με την επιτυχημένη καριέρα της στα μεγάλα αστικά κέντρα, και προβάλλει τον καταξιωμένο ρόλο της νιώθοντας υπερήφανη επειδή κατάφερε να αποκτήσει ισότιμη σχέση με τον άνδρα - επαγγελματία. Αυτή, λοιπόν, η δυναμική γυναίκα πιστεύει ότι ο γάμος είναι στις μέρες μας ένας ξεπερασμένος θεσμός, ότι δεν υπάρχουν άνδρες να την ακούσουν και να τη στηρίξουν στις ανάγκες της, οπότε αποφασίζει είτε να κάνει περιστασιακές σχέσεις σεξουαλικού τύπου είτε να απέχει από τη συντροφικότητα. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που στο έσχατο κάλεσμα της φύσης της, στην ανάγκη της να τεκνοποιήσει, μπορεί να επισκεφτεί κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης για να πραγματοποιήσει και αυτόν το στόχο της αφού στα άμεσα σχέδιά της προφανώς δεν είναι η δημιουργία οικογένειας με τον παραδοσιακό τρόπο.
Σε ένα πρώτο επίπεδο η ανύπαντρη μητέρα θεωρεί ότι ο άνδρας δεν έχει θέση στη σχέση της με το παιδί της. Ίσως μάλιστα να τον φοβάται αλλά και να ζηλεύει τη δύναμή του, ενώ από την άλλη νιώθει προνομιακά που μπορεί να δίνει στο παιδί της το επώνυμό της. Μόνο σε ένα άλλο βαθύτερο επίπεδο η ίδια επιθυμεί ο εραστής της να γινόταν πατέρας του παιδιού της, αλλά και η ίδια να καλύψει τα δικά της συναισθηματικά κενά με αγάπη, ασφάλεια και σταθερότητα. Πολλές φορές η μοναξιά, οι δυσκολίες του γονεϊκού ρόλου και ενίοτε ο αποκλεισμός που εισπράττει μία ανύπαντρη μητέρα κάνουν την ανάγκη της για μόνιμη συντροφιά πιο έντονη. Μια ενδεχόμενη κατάθλιψη γίνεται πιο πιθανή, αφού πλέον δεν καλύπτεται επαρκώς από τη σχέση της με το παιδί της, ενώ στην πορεία αντιλαμβάνεται ότι θα έρχεται συχνά αντιμέτωπη με προβλήματα που θα πρέπει να λύνει μόνη της.
Έτσι, η ισχυρή παρουσία τού πατέρα, εφόσον είναι διαθέσιμος και θέλει να συνεργαστεί, μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο, αφού με τις ώρες που αφιερώνει στο παιδί θα συμβάλει στη συναισθηματική του εξέλιξη. Είναι λοιπόν σημαντικό για την ανατροφή του παιδιού της η ανύπαντρη μητέρα να προσπαθήσει να βρει τρόπους διαχείρισης της νέας κατάστασης, επιτρέποντάς του να σχετιστεί με άλλους άντρες. Με αυτόν τον τρόπο ίσως καταφέρει να του προσφέρει μια εικόνα πατρικού προτύπου, είτε αυτή προέρχεται από έναν συγγενή είτε από ένα μόνιμο σύντροφο.
Τα μυστικά της ερωτικής συνεύρεσης
Ποιος είναι ο σωστός καταμερισμός χρόνου στα διάφορα στάδια της σεξουαλικής επαφής;
- Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας στον οποίο πρέπει να εντάξουμε τη σεξουαλική μας σχέση με το σύντροφό μας και φυσικά δεν υπάρχουν σαφή χρονικά πλαίσια για το κάθε στάδιο της σεξουαλικής διαδικασίας. Παρόλα αυτά θα μπορούσαμε να θέσουμε ένα γενικότερο μοτίβο υγιούς σεξουαλικής συμπεριφοράς κατά το οποίο το ζευγάρι να ακολουθεί το παρακάτω τρίπτυχο καταμερισμού χρόνου: Πρώτον, την περισσότερη ώρα να την αφιερώνει στα προκαταρκτικά, μετά στη φάση της αποκατάστασης (μετά το πέρας της επαφής) και τελευταία στο χρόνο της διείσδυσης.
Κυριάκος Κουρούσιας Ψυχολόγος
Πηγή: www.myself.gr
Ανύπαντρη μητέρα με καριέρα