Το τεστ πατρότητας είναι μια εργαστηριακή εξέταση που γίνεται για να διαπιστωθεί αν ένας άνδρας είναι ο πατέρας ενός συγκεκριμένου παιδιού. Τον τελευταίο καιρό το θέμα βρίσκεται συχνά στην επικαιρότητα, αφού πολλές ανύπαντρες μητέρες αναζητούν, δίκαια ή άδικα, τον πατέρα του παιδιού τους, συνήθως ανάμεσα σε πλούσιους και διάσημους άνδρες…
Εισαγωγή
Σήμερα, η πιο αξιόπιστη μέθοδος ελέγχου της πατρότητας είναι η ανάλυση DNA, ενώ παλαιότερα χρησιμοποιήθηκαν, με φτωχότερα αποτελέσματα, οι ομάδες αίματος, τα αντιγόνα ιστοσυμβατότητας και ορισμένες πρωτεΐνες ή ένζυμα. Στην εξέταση αυτή καταφεύγει όποιος πατέρας κρίνει ότι το νεογέννητο παιδί δεν του μοιάζει, όποιος έχει αμφιβολίες για την ηθική της συζύγου του, αλλά και όσες ανύπαντρες μητέρες αναζητούν εναγωνίως πατέρα για το τέκνο τους.
Το θεωρητικό υπόβαθρο
Κάθε παιδί που γεννιέται διατηρεί σε όλα τα σωματικά του κύτταρα 46 χρωμοσώματα (23 ζευγάρια), από τα οποία παίρνει τα μισά από κάθε γονέα. Τα χρωμοσώματα αποτελούνται από συμπυκνωμένες αλυσίδες γενετικού υλικού (DNA) και δομούνται από χημικά συστατικά που δίνουν θεωρητικά δισεκατομμύρια συνδυασμούς σωματικών στοιχείων και χαρακτηριστικών. Οι ειδικοί επιστήμονες, μετά από πολλά χρόνια ερευνών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν συνδυασμοί κομματιών DNA που είναι απόλυτα μοναδικοί και χαρακτηριστικοί για κάθε άτομο. Τα κομμάτια αυτά μεταβιβάζονται, σε πολλές περιπτώσεις, αυτούσια από τους γονείς στους απογόνους τους, οπότε εφόσον ανιχνευτούν τόσο στον πιθανό πατέρα, όσο και στο παιδί, τότε επαληθεύεται η πατρότητα. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή υπάρχει ασυμφωνία στα εξεταζόμενα τμήματα γενετικού υλικού, σημαίνει ότι ο άνδρας δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού.
Η λήψη του γενετικού υλικού
Το γενετικό υλικό εξάγεται από κύτταρα που λαμβάνονται από διάφορες πηγές, όπως η συνηθισμένη αιμοληψία από το χέρι, από το εσωτερικό του στόματος μετά από ξύσιμο με ειδική σπάτουλα, καθώς και από οποιοδήποτε βιολογικό υγρό που περιέχει κύτταρα, όπως σάλιο, τρίχες, διάφορες εκκρίσεις, ακόμη και υλικό από μπατονέτες αυτιών, οδοντόβουρτσες κλπ. Στη Γερμανία, μάλιστα, πριν από μερικούς μήνες ένας πατέρας έκανε τεστ DNA στην κόρη του, για την οποία ήδη πλήρωνε διατροφή στην εν διαστάσει σύζυγό του, προσκομίζοντας σε ειδικό εργαστήριο μια τσίχλα που είχε μασήσει το παιδί. Για την ιστορία αναφέρεται ότι το κορίτσι βρέθηκε ότι δεν είναι δικό του, αλλά το δικαστήριο δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα, αφού το τεστ έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του παιδιού ή της μητέρας του.
Από την κοιλιά της μάνας…
Το τεστ πατρότητας μπορεί να γίνει ακόμη και πριν γεννηθεί ένα μωρό, μετά τη 11η-12η εβδομάδα της κύησης. Σε αυτήν την περίπτωση λαμβάνεται υλικό είτε με αμνιοκέντηση, είτε από χοριακές λάχνες, που περιέχουν κύτταρα του εμβρύου, των οποίων το DNA εξετάζεται και συγκρίνεται με αυτό του πιθανού πατέρα. Επίσης, λήψη κυττάρων μπορεί να γίνει από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, κατά τη διάρκεια του τοκετού
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Τεστ πατρότητας: Τίνος είναι βρε γυναίκα το παιδί;